Ξεπουλάνε την Μακεδονία για να μη δυσαρεστήσουν τους εταίρους στην Ε.Ε

 

Ειδικού ΣυνεργάτηΗ αναμενόμενη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στις 5 τρέχοντος ,επί της προσφυγής των Σκοπίων κατά της χώρας μας ,που κατατέθηκε στις 13 /11/ 2008 για παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας που είχε υπογράψει το 1995 ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας και τότε Υπουργός των Εξωτερικών, δημιούργησε πληθώρα σχολίων, ερμηνειών, παρερμηνειών, ανάλογα με τα συμφέροντα και τους στόχους που επεδίωκε ο παρεμβαίνων είτε αυτός ήταν πολιτικός, ακαδημαϊκός, ΜΜΕ . Η κατακλείδα των παρεμβάσεων αυτών ήταν ότι θα υποχρεωθεί η χώρα μας να δώσει λύση στο θέμα του ονόματος.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν όλα αυτά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Τουτέστιν το Δ.Δ. της Χάγης θα αποφανθεί για τις εκατέρωθεν παραβιάσεις της συμφωνίας ή θα επεκταθεί και στο θέμα του ονόματος.
Η απάντηση βρίσκεται στα κείμενα και ειδικά στις διατάξεις της συμφωνίας που επικαλέστηκαν οι Σλάβοι των Σκοπίων. Η προσφυγή τους στηρίχθηκε σε δύο άρθρα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.
Στο άρθρο 11παρ.1 που αναφέρει τα ακόλουθα:
« Ευθύς ως τεθεί σε ισχύ η παρούσα Ενδιάμεση Συμφωνία το Πρώτο συμβαλλόμενο Μέρος συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην αίτηση εισδοχής ή συμμετοχής του Δεύτερου συμβαλλόμενου Μέρους ως μέλους σε διεθνείς ,πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίου το Πρώτο συμβαλλόμενο Μέρος είναι μέλος. Εν τούτοις , το Πρώτο συμβαλλόμενο Μέρος διατηρεί το δικαίωμα να αντιταχθεί σε οποιαδήποτε συμμετοχή από τις προαναφερθείσες εάν και στο μέτρο που ,το Δεύτερο συμβαλλόμενο Μέρος πρόκειται να αναφέρεται σε τέτοιους οργανισμούς ή θεσμούς διαφορετικά από ό, τι στην παρ.2 της αποφάσεως 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών»
Και στο άρθρο 21 παρ.2 που αναφέρει τα εξής:
«οιαδήποτε διαφορά ή αμφισβήτηση που ανακύπτει μεταξύ των δύο μερών ως προς την ερμηνεία ή εφαρμογή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας θα δύναται να υποβάλλεται από εκάτερο των μερών στο Διεθνές Δικαστήριο , πλην της διαφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 5 παρ.1». Το άρθρο 5 παρ. 1 αναφέρει ότι « Τα μέρη συμφωνούν να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του Γεν. Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών σύμφωνα με την απόφαση 845/1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας με σκοπό να την επίτευξη συμφωνίας επί της διαφοράς που περιγράφεται στην απόφαση αυτή και στην απόφαση του Σ.Α.817/1993».
Ω ς εκ τούτου το θέμα της επίλυσης της διαφοράς ως προς το όνομα δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δ.Δ. της Χάγης.
Σημειωτέον ότι η Σκοπιανή προσφυγή υπεβλήθη στο Δ.Δ.Χ επτά μήνες μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ που έλαβε χώρα στο Βουκουρέστι στις 2-4/4/2008. Στην σχετική παράγραφο των συμπερασμάτων της Συνόδου πουθενά δεν αναφέρεται ότι η χώρα μας άσκησε Βέτο ( αρνησικυρία) όπως υποστηρίζουν οι Σκοπιανοί, αντιθέτως αναφέρει ότι αποτελεί απόφαση της Συμμαχίας ,τουτέστιν και αυτών των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένων, να αναβάλει την αποστολή πρόσκλησης προς την ΠΓΔΜ για την ένταξή της στη Συμμαχία μέχρις ότου λυθεί το ζήτημα γύρω από το όνομα.
Αφού λοιπόν από τα υπάρχοντα διεθνή κείμενα δεν προκύπτει ότι η απόφαση της Χάγης θα αναφέρεται στο όνομα προς τι όλος αυτός ο θόρυβος και σε τι αποβλέπει;
Προ 4-5 ετών ορισμένοι κύκλοι της Ε.Ε. είχαν προβάλει την άποψη ότι το Σκοπιανό θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί όπως το Κυπριακό, δηλαδή όπως η Κύπρος , παρά τις αντιδράσεις κάποιων κρατών μελών της Ε.Ε που επεδίωκαν να την εντάξουν αφού λυθεί το πρόβλημα της, έγινε μέλος στην Ε.Ε χωρίς λύση του προβλήματος , το ίδιο να συμβεί και με το Σκοπιανό. Τουτέστιν να δοθεί στην Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε στις 9/12/2011 ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με παράλληλη συνέχιση της διαμεσολάβησης του ΟΗΕ για την επίλυση του θέματος του ονόματος. Την άποψη αυτή υιοθέτησε και σε πρόσφατη δήλωση του ο Σκοπιανός ΥΠΕΞ.
Η άποψη όμως αυτή προσκρούει στις βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ένα υποψήφιο κράτος για να ενταχθεί στην Ε.Ε. και που αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι το υποψήφιο κράτος πρέπει να διατηρεί σχέσεις καλής γειτονίας με τα κράτη μέλη του Οργανισμού, γεγονός που δεν συντρέχει με τα Σκόπια τα οποία εξαπολύουν , επισήμως, πολιτιστικές και ιστορικές διεκδικήσεις κατά της χώρας μας, ανεπισήμως δε και εδαφικές.
Αυτό όμως που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι ανώτερα στελέχη της Διπλωματικής Υπηρεσίας του Ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών της χώρας μας έχουν ασπαστεί την άποψη αυτή με την δικαιολογία ότι «δεν πρέπει να δυσαρεστήσουμε τους εταίρους μας στην Ε.Ε , ιδίως λόγω της σημερινής κατάστασης μας που τους έχουμε ανάγκη» και καταβάλουν προσπάθειες να πείσουν την πολιτική ηγεσία και ιδίως τον νέο Υπουργό Εξωτερικών να αποδεχθεί τον καθορισμό έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων με την Ε.Ε. επαναλαμβάνοντας την επιχειρηματολογία , που είχε ισχύσει και ως προς την Τουρκία , ότι δήθεν μέσα από τις διαπραγματεύσεις αυτές θα έχουμε την δυνατότητα άσκησης μεγαλύτερης πίεσης στην άλλη πλευρά. Φαίνεται ότι η παταγώδης αποτυχία της τακτικής αυτής με την Τουρκία, η οποία όχι μόνον υποχώρησε αλλά σκλήρυνε τις θέσεις της τόσο στο Κυπριακό όσο και στα Ελληνοτουρκικά δεν έβαλε μυαλό σε κάποιους ανεγκέφαλους της διπλωματικής Υπηρεσίας και το πάθημα δεν έγινε μάθημα.