Έχουμε έναν υπέροχο και φιλότιμο λαό, αλλά έχουμε ένα τρισάθλιο κλειστό πολιτικοοικονομικό ολιγαρχικό σύστημα που διευθύνεται (σε όλη τη νεότερη ιστορία μας) από ορισμένες πολιτικές φαμίλιες σε διαπλοκή με ορισμένες παρασιτικές οικονομικές φαμίλιες, εξαρτώμενες από το
εξωτερικό.
Η λύση στην μόνιμη πολύπλευρη κρίση στην οποία έχουμε εισέλθει, είναι μια και μοναδική. Είναι το πέρασμα...
από την πολιτικοοικονομική ολιγαρχία στην πολιτικοοικονομική δημοκρατία, με ταυτόχρονη ανάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Εθνικής Κυριαρχίας.
Α) Τα πάντα στην ελληνική πολιτική σκηνή κανονίζονται από επάνω από τις μόνιμες πολιτικές φαμίλιες. Το σύστημα είναι ασφυκτικά κλειστό. Ακόμα και ο τελευταίος υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος ορίζεται από το αρχηγικό κομματικό περιβάλλον. Πρέπει λοιπόν αυτό να σπάσει και να αναδεικνύονται στο εξής δημοκρατικά νέες δυνάμεις από την κοινωνική βάση.
Β) Ολόκληρη η οικονομία της χώρας μας ρυθμίζεται από λίγες κρατικοδίαιτες παρασιτικές οικονομικές φαμίλιες που κρατούν τις κάνουλες της χρηματοδότησης της κοινωνίας και διαμοιράζουν χρήμα και αγορά. Πρέπει λοιπόν αυτό να σπάσει, να ελευθερωθεί η αγορά, να πέσει χρήμα στην κοινωνική βάση, για να αναδειχθούν νέες παραγωγικές κοινωνικές δυνάμεις που θα φέρουν ανάπτυξη και θα τραβήξουν ολόκληρη την κοινωνία μπροστά.
Γ) Τίποτε όμως από τα πιο πάνω δεν μπορούμε να κάνουμε, όσο δεν έχουμε Εθνική Ανεξαρτησία και Εθνική Κυριαρχία, αλλά μας εξουσιάζουν ξένα συμφέροντα. Και φυσικά πρώτα απ’ όλα πρέπει να ανακτήσουμε τον έλεγχο του δικού μας εθνικού νομίσματός.
Επομένως, αν δεν εφαρμόσουμε το πιο πάνω τρίπτυχο (πολιτική δημοκρατία, οικονομική δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία), δεν πρόκειται να έχουμε κανένα μέλλον. Ακόμα και αν πρόχειρα φανεί κάποια ανάκαμψη, ακόμα και αν οι ξένοι αποφασίσουν να μας βοηθήσουν με κάποιο σχέδιο τύπου «Μάρσαλ» κ.λ.π., δεν πρόκειται ποτέ να βγούμε στην πραγματικότητα από την κρίση και την εξάρτηση, αν δεν συντρέξουν οι πιο πάνω τρεις παράγοντες.
εξωτερικό.
Η λύση στην μόνιμη πολύπλευρη κρίση στην οποία έχουμε εισέλθει, είναι μια και μοναδική. Είναι το πέρασμα...
από την πολιτικοοικονομική ολιγαρχία στην πολιτικοοικονομική δημοκρατία, με ταυτόχρονη ανάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Εθνικής Κυριαρχίας.
Α) Τα πάντα στην ελληνική πολιτική σκηνή κανονίζονται από επάνω από τις μόνιμες πολιτικές φαμίλιες. Το σύστημα είναι ασφυκτικά κλειστό. Ακόμα και ο τελευταίος υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος ορίζεται από το αρχηγικό κομματικό περιβάλλον. Πρέπει λοιπόν αυτό να σπάσει και να αναδεικνύονται στο εξής δημοκρατικά νέες δυνάμεις από την κοινωνική βάση.
Β) Ολόκληρη η οικονομία της χώρας μας ρυθμίζεται από λίγες κρατικοδίαιτες παρασιτικές οικονομικές φαμίλιες που κρατούν τις κάνουλες της χρηματοδότησης της κοινωνίας και διαμοιράζουν χρήμα και αγορά. Πρέπει λοιπόν αυτό να σπάσει, να ελευθερωθεί η αγορά, να πέσει χρήμα στην κοινωνική βάση, για να αναδειχθούν νέες παραγωγικές κοινωνικές δυνάμεις που θα φέρουν ανάπτυξη και θα τραβήξουν ολόκληρη την κοινωνία μπροστά.
Γ) Τίποτε όμως από τα πιο πάνω δεν μπορούμε να κάνουμε, όσο δεν έχουμε Εθνική Ανεξαρτησία και Εθνική Κυριαρχία, αλλά μας εξουσιάζουν ξένα συμφέροντα. Και φυσικά πρώτα απ’ όλα πρέπει να ανακτήσουμε τον έλεγχο του δικού μας εθνικού νομίσματός.
Επομένως, αν δεν εφαρμόσουμε το πιο πάνω τρίπτυχο (πολιτική δημοκρατία, οικονομική δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία), δεν πρόκειται να έχουμε κανένα μέλλον. Ακόμα και αν πρόχειρα φανεί κάποια ανάκαμψη, ακόμα και αν οι ξένοι αποφασίσουν να μας βοηθήσουν με κάποιο σχέδιο τύπου «Μάρσαλ» κ.λ.π., δεν πρόκειται ποτέ να βγούμε στην πραγματικότητα από την κρίση και την εξάρτηση, αν δεν συντρέξουν οι πιο πάνω τρεις παράγοντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου