Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
«Μπράβο αδέλφια Έλληνες, φτιάξατε την δική σας Ταχρίρ»…
Ένας Αιγύπτιος στο Facebook.
Στο τέλος του Μεσαίωνα, οι άσπονδοι δυτικοί φίλοι μας, και σημερινοί «εταίροι» της Ε.Ε., άνοιξαν τα κελιά των άθλιων φυλακών τους και εξαπέλυσαν όλα τα καθάρματα, τους μαχαιροβγάλτες και θανατοποινίτες ενάντια στην Ρωμανία, δηλαδή την Ελλάδα, με την οποία είχε ταυτιστεί ήδη η παραπαίουσα βυζαντινή αυτοκρατορία. Το αποτέλεσμα ήταν, μετά από συνεχή εγκλήματα, λεηλασίες και καταστροφές σε βάρος των Ελλήνων και των άλλων χριστιανικών πληθυσμών της περιοχής μας, να επέλθει η οριστική παρακμή της και η παράδοση στους Οθωμανούς.
Το επιχείρημα για να ορμήξει καταπάνω μας εκείνο το σιδερόφρακτο λεφούσι ήταν ότι ήρθαν να μας «ελευθερώσουν»… εμάς τους «αιρετικούς». Σήμερα, στην αυγή του 21ουαιώνα, οι ίδιες φεουδαρχικές φάρες, που διέπραξαν διαδοχικά ανοσιουργήματα σε βάρος του λαού μας, επιτίθενται ξανά στην χώρα μας με το μεταμοντέρνο προσωπείο των «golden boys», των τραπεζιτών και των χρηματιστών.
Τα σχέδιά τους, εξ ίσου απάνθρωπα και κυνικά, τα υπηρετούν οι νεογενίτσαροι και οι εξωμότες, μια νομενκλατούρα πολιτικών, πνευματικών και άλλων ταγών, που έχουν κλίνει δουλικά το γόνυ στους σημερινούςΕπικυρίαρχους. Αυτά τα ενεργούμενα των ψυχολογικών σεμιναρίων της CIA και της νεοφιλελεύθερης Σχολής του Σικάγου, υλοποιώντας εντολές εξωθεσμικών κέντρων, αποδόμησαν το κοινωνικό κράτος, διέβρωσαν συστηματικά την παιδεία, τη νεολαία και την οικονομία για να μας καταντήσουν σήμερα ένα «αποτυχημένο κράτος» (failed state).
Έτσι, από την σταυροφορία στην χρεοκρατία και από τους «αιρετικούς» στους «κοπρίτες», εμείς οι Έλληνες, που πολεμάμε αιώνες για την ελευθερία μας, βρισκόμαστε ξανά σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για την ιστορική μας επιβίωση.
Η κατάρρευση του ελληνικού κράτους μετά την απόβαση των οικονομικών δολοφόνων της Τρόϊκας και του ΔΝΤ, πρωτοφανής για αναπτυγμένη χώρα του κόσμου, συνιστά την μεγαλύτερη πολιτική κρίση μετά τις αποσχιστικές συγκρούσεις των κρατών της ΕΣΣΔ και της Γιουγκοσλαβίας, όπως ομολογούν οι ίδιοι οι ευρωκράτες.
Στο διάστημα ενός χρόνου επιβολής του μνημονίου χάσαμε σχεδόν μια δεκαετία οικονομικής επέκτασης και επιβαρυνθήκαμε με άλλα 42 δις ευρώ πρόσθετο δημόσιο χρέος. Οι πολιτικές της «ελεγχόμενης χρεωκοπίας» κόστισαν στο μέσο ελληνικό νοικοκυριό γύρω στα 20.000 ευρώ σε ετήσια βάση, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη, μέσα από τις μειώσεις εισοδημάτων, τις περικοπές, την εκτίναξη της ανεργίας και την καταβαράθρωση της αγοράς. Το αποτέλεσμα, μεγαλύτερα χρέη και χειρότερη ύφεση.
Κι ενώ πίστευαν ότι, κάτω από την πίεση των εκβιασμών και της συνεχούς υπνωτιστικής προπαγάνδας των ΜΜΕ, οι Έλληνες θα έσκυβαν το κεφάλι και θα δέχονταν αδιαμαρτύρητα την μετατροπή τους σε δουλοπάροικους και το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ήρθε ο ξεσηκωμός του Μαΐου.
Στην αρχή, οι αλαζόνες της εξουσίας δεν μας υπολόγισαν, νόμισαν ότι θα κουραστούμε γρήγορα ή θα διασπαστούμε εύκολα και είπαν: «ποιοι είναι αυτοί;» – «ο κανένας!»… Φαίνεται πως οι κύριοι αυτοί δεν έλαβαν κανένα μάθημα από την Κερατέα. Όταν οι Κερατιώτες, με λιγοστούς συμπαραστάτες στην αρχή, βγήκαν στα μπλόκα, κανείς πολιτικάντης δεν πίστευε ότι θα κρατούσαν πάνω από 2-3 ημέρες. Και κράτησαν 4 μήνες συνεχώς με αυξανόμενη συμπαράσταση από παντού ώσπου τους έδιωξαν.
Το ίδιο θα γίνει και με το κίνημα των Αγανακτισμένων των πλατειών: αργά ή γρήγορα θα διώξει και αυτούς και το μνημόνιο. Γιατί ο «κανένας» είναι στην ουσία ο διαχρονικός Οδυσσέας, που θα βγάλει για άλλη μια φορά το μάτι του Πολύφημου, του σύγχρονου απάνθρωπου τοκογλυφικού τέρατος και θα δημιουργήσει μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, αλληλεγγύης.
Στο Μουσείο Μπενάκη εκτίθεται ένα μικρό ξυλόγλυπτο τραπέζι, με ένα μελανοδοχείο πάνω και μια πένα από φτερό χήνας. Πρόκειται για το τραπέζι του υπασπιστηρίου των ανακτόρων, που πάνω του υπέγραψε ο Όθωνας το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας.
Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν μπροστά στον χώρο της σημερινής Βουλής το σημαδιακό βράδυ της 3ης του Σεπτέμβρη του 1843 προκλήθηκαν όταν μια οργάνωση οπλαρχηγών και αγωνιστών του 1821, παραγκωνισμένων από την Βαυαροκρατία, αποφάσισαν ότι τα κόμματα πρέπει να εμπνέονται από την αγάπη για την πατρίδα και δεν πρέπει να κατευθύνονται από ξένες δυνάμεις, όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης.
Έτσι, μια ξαφνική λαοσύναξη των τότε «αγανακτισμένων» Ελλήνων άλλαξε τον ρου της ιστορίας αυτού του τόπου και απέτρεψε την αλλοίωση του φρονήματος του λαού, ο οποίος είχε δικαιολογημένα αντιδράσει στην απολυταρχία.
Μετά την αποδοχή των αιτημάτων των εξεγερμένων και την έκδοση των βασιλικών διαταγμάτων, συγκλήθηκε η Α’ εν Αθήναις Εθνική Συνέλευση του 1843.
Σήμερα, ανάλογα συνθήματα δονούν την ατμόσφαιρα γύρω από την πλατεία Συντάγματος για: νέα εθνοσυνέλευση, νέους θεσμούς, νέο Σύνταγμα, Δημοκρατία Τώρα! Εδώ πάλλεται για ένα μήνα η καρδιά της ελεύθερης Ευρώπης. Όπως έγραψε ο Alfred Martin Bucher στοAlmabus Blog: «Οι Έλληνες έχουν μια μοναδική ευκαιρία να μας ανοίξουν τα μάτια ώστε να θέσουμε ένα τέλος σε αυτή την τρέλλα. Ποιος ξέρει, μετά την δημοκρατία που μας έδωσαν πριν από χιλιάδες χρόνια, μπορεί να μας φέρουν την ελευθερία από το παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο, αυτή την ιερή αγελάδα και μάστιγα του 21ου αιώνα».(almabu.wordpress.com, 20/06/2011).
Ο ίδιος μας λέει: «Μην σέρνεσαι Ελλάδα… Αυτοί οι εκβιαστές της Ε.Ε. έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα απ’ ό,τι η Ελλάδα! Ακυρώστε όλες τις συμφωνίες! Μην αναγνωρίσετε τα χρέη! Ακυρώστε συμβόλαια για εξοπλισμούς αξίας δισεκατομμυρίων! Επαναφέρετε την Δραχμή! Κλείστε τα σύνορά σας για τα προϊόντα της Ε.Ε. Θα έρθουν οι Ρώσσοι και οι Κινέζοι και θα βοηθήσουν να συνέλθει η ελληνική οικονομία, η γεωργία, οι βιοτεχνίες και η μεσαία τάξη. Ο ήλιος θα συνεχίσει να λάμπει πάνω από την Ελλάδα! Ανακηρύξτε την Ελλάδα ζώνη εκτός της Ε.Ε.! Θα ακολουθήσουν και άλλοι – αυτό είναι εγγυημένο! Η Μέρκελ θα συνειδητοποιήσει γρήγορα ότι δεν μπορούν να προδώσουν ένα κράτος αφού σίγουρα θα ακολουθήσουν οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί και αργότερα οι Ιταλοί. Μόλις ξεπεραστεί η κεντρική εξουσία της Ε.Ε. και καταργηθεί, η καλή προαίρεση θα επανέλθει στην Ευρώπη! Χρειαζόμαστε μια νέα αρχή!».
Το αυτο-οργανωμένο λαϊκό κίνημα του «Ελληνικού Μάη» είναι η αρχή μιας ιστορικής μάχης που πρέπει να κερδηθεί από τον ελληνικό λαό. Ακόμα και αν δεν πραγματώθηκαν τώρα οι άμεσοι στόχοι, καταψήφιση «μεσοπρόθεσμου»-πτώση της κυβέρνησης, το κίνημα γρήγορα θα γιγαντωθεί και θα διώξει το ΔΝΤ με ειρηνικό ή βίαιο τρόπο. Αυτό θα προκαλέσει ένα ντόμινο εξελίξεων μέσα στην Ε.Ε. απελευθερώνοντας δυνάμεις που εναντιώνονται στην χρηματιστική ολιγαρχία και τις νεοταξικές δομές της Ευρώπης.
Η «πλατεία» έδειξε ότι οι εξεγερμένοι Έλληνες δεν είναι μια εικασία, αλλά ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Η διαφαινόμενη κατάθλιψη και σιωπή του λαού ήταν μια πρόσκαιρη βουβή οργή πριν από την εξεγερσιακή καταιγίδα.
Οι Έλληνες στους δρόμους και τις πλατείες επαναπροσδιορίζονται με βάση τις αρχαίες και ευγενείς αξίες της Σεισάχθειας και τηςΆμεσης Δημοκρατίας, που γέννησε αυτός ο τόπος.
Αν το μυστικό για να καταλάβεις ένα έθνος βρίσκεται στην κατανόηση των θεμελίων του, αυτοί που προσπαθούν να κατανοήσουν την Ελλάδα θα έπρεπε να ψάξουν στον Σόλωνα. Ο Σόλωνας είναι ο θεμελιωτής της ελληνικής δημοκρατίας, δηλαδή είναι ο θεμελιωτής της δημοκρατίας γενικότερα. Και μια από τις πιο γνωστές πράξεις του ήταν η αποκήρυξη του χρέους.
Όταν ο Σόλων εμφανίστηκε στην ελληνική σκηνή τον 6ο π.Χ. αιώνα, η Αθήνα βρισκόταν σε αναστάτωση. Το 594 π.Χ., ο Σόλων διορίστηκε άρχων των Αθηνών. Η λύση του για την αναταραχή στην πόλη ήταν να απαλείψει τόσο τα δημόσια όσα και τα ιδιωτικά χρέη και να τερματίσει την δουλεία λόγω χρεών.
«Ακούστε προσεκτικά τους διαδηλωτές στην Ελλάδα. Όταν επικρίνουν τα προγράμματα λιτότητας επειδή «μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε σκλάβους», απηχούν τα αισθήματα του αρχαίου θεμελιωτή της δημοκρατίας τους», έγραψε ο ανταποκριτής του CNBCστις 3 Ιουνίου!
Οι αγανακτισμένες πλατείες κατέγραψαν, ούτως ή άλλως, την σαρωτική χρεωκοπία του λεγόμενου «πνευματικού κόσμου». Η παντελής απουσία των περισσότερων διανοουμένων, καλλιτεχνών και ακαδημαϊκών τούς καθιστά πλέον εντελώς αναξιόπιστους και πνευματικούς νάνους στα μάτια των Ελλήνων. Είναι άλλη μια δικλείδα ασφαλείας του συστήματος, που έχει εξουδετερωθεί.
Είδαμε ακόμα και το θλιβερό φαινόμενο κάποιων, κρατικοδίαιτων κατά βάση, διανοητών να αποστρέφονται τον «λαϊκισμό» της πλατείας και να καλούν την πολιτική εξουσία «να τολμήσει» την διάλυση της κοινωνίας ψηφίζοντας το «μεσοπρόθεσμο». Έστω και αν δεν το είπαν ανοικτά, αυτό εννοούσαν. Το αφ’ υψηλού σνομπάρισμα του λαού είναι, όπως και ο εθνομηδενισμός, δύο αρνητικές εκφράσεις της δυτικόπληκτης κουλτούρας. Και οι δύο είναι εξ ίσου ανθελληνικές.
Η ξενοκίνητη πολιτική εξουσία, συνεπικουρούμενη από επίορκους δικαστές και αστυνομικούς, εφαρμόζει διατεταγμένα το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων. Τα προσωπεία αρχίζουν να πέφτουν και μαζί να αποκαλύπτεται το μεγάλο σχέδιο της Ευρώπης για την Ελλάδα. Επιδιώκουν σχέδιο «Τελικής Λύσης» για την Ελλάδα με την πλήρη διάλυση και κατακερματισμό της. Με την ψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου» και των συναφών νομοθετήσεων διαλύεται ο κοινωνικός ιστός της χώρας, πτωχοποιείται το μεγαλύτερο μέρος των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης, καταργείται ο δημόσιος τομέας, χάνονται τα κοινωνικά αγαθά της παιδείας, ασφάλισης, υγείας, τα οποία ήταν ιστορικές κατακτήσεις του ελληνικού λαού.
Η σημερινή Ευρώπη, που καταδιώκει την Ελλάδα όπως τους Εβραίους το ’40, θυμίζει το χιτλερικό σχέδιο γι’ αυτήν όπως το παρουσίαζαν τρεις κορυφαίοι υπουργοί τουΓ’ Ράϊχ σ’ ένα βιβλίο που τιτλοφορείται «Europaische Wirtschaftsgemeinschaft» (Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα), το οποίο δημοσιεύθηκε στο Βερολίνο το 1942 από τον Σύνδεσμο Επιχειρηματιών και Βιομηχάνων του Βερολίνου και τη Σχολή Οικονομικών του Βερολίνου.
Το Δ’ Γερμανικό Ράϊχ, που έχει δημιουργήσει στο εσωτερικό της Γερμανίας 3 εκατομ. ανέργους και 4.500.000 Γερμανούς οι οποίοι ζουν με 358 ευρώ τον μήνα, επιχειρεί να βάλει σε «τάξη» πρώτα τους Έλληνες.
Για τους Έλληνες, όμως, η υπέρτατη αξία ήταν πάντα η ελευθερία και, όπως λέει ο Ελύτης, «όταν ακούς τάξη, ανθρώπινο αίμα μυρίζει»…Ετσι οι Ελληνες βγήκαν στούς δρόμους και φωνάζουν ξανά ΑΕΡΑ! Πρέπει να έχουμε βαθειά εμπιστοσύνη στον λαό μας, στο υποσυνείδητο του οποίου είναι ανεξίτηλα χαραγμένο αυτό που μάθαιναν γενιές και γενιές στα μαθητικά θρανία: «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου