Σάββατο 20 Ιουλίου 2019

Τι σημαίνει για την Ελλάδα ο αποκλεισμός της Τουρκίας από τα F-35 και η προμήθεια SU-57 ή SU-35;



του Σάββα Καλεντερίδη
Τι σημαίνει για την Ελλάδα ο αποκλεισμός της Τουρκίας από τα F-35 και 
τι θα σημάνει η προμήθεια από τη Ρωσία SU-57 ή SU-35, μετά τους S-400;
Οι εξελίξεις τρέχουν. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλτ Τραμπ, μετά πόνου ψυχής δήλωσε ότι η συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα παραγωγής των F-35 με βάση το νόμο πρέπει να παγώσει, κάτι που είναι άδικο για την Τουρκία αλλά και για τις ΗΠΑ, ειδικά για την αμυντική τους βιομηχανία.
Ακολούθησε ανάλογη ανακοίνωση από το αμερικανικό ΥΠΕΞ, ενώ στο τραπέζι είναι και οι κυρώσεις που θα επιλεγούν για να ισχύσουν εναντίον της Τουρκίας, αν δεν μπλοκαριστούν από τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Πάντως, ακόμα και στην περίπτωση που οι κυρώσεις περιοριστούν στο πάγωμα της συμμετοχής της Τουρκίας στο πρόγραμμα παραγωγής των F-35, η Τουρκία θα κληθεί να διαχειριστεί δύο κεντρικά ζητήματα.
Το ένα είναι η προμήθεια αεροσκάφους πέμπτης γενιάς. Το δικό της που σχεδιάζει να αποκτήσει θα αργήσει πάνω από δέκα χρόνια – αν μπορέσει ποτέ να το κατασκευάσει με υποσυστήματα τουρκικής κατασκευής και όχι εισαγόμενα, όπως έχει ως στόχο.
Άρα, το πιο πιθανό είναι να στραφεί προς τη Ρωσία για την προμήθεια του SU-57, κάτι που ήδη συζητείται και στη Ρωσία και στην Τουρκία. Όμως κι αυτό είναι ένα ζήτημα που αν αποφασιστεί, δεν προβλέπεται να ολοκληρωθεί πριν από την παρέλευση πενταετίας (η Ρωσία δηλώνει έτοιμη να αρχίσει άμεσα παραδώσεις του SU-35).
Φυσικά, σε μια τέτοια περίπτωση η Τουρκία, με ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικό σύστημα S-400 και αεροσκάφη 5ης γενιάς SU-57 ή ακόμα και SU-35, θα έχει κάνει πολλά βήματα απομάκρυνσης από τη Δύση και προσέγγισης προς τη Ρωσία, με τη θέση της στο ΝΑΤΟ να είναι επισφαλής.
Άρα εξετάσαμε το ένα ζήτημα, αυτό της προμήθειας του F-35 και των επιχειρησιακών αλλά και πολιτικών-γεωπολιτικών επιπτώσεων που θα έχει, σε περίπτωση που ολοκληρωθεί.
Το δεύτερο ζήτημα που θα κληθεί να διαχειριστεί η Τουρκία είναι οι επιπτώσεις που θα έχει ο αποκλεισμός της από το πρόγραμμα παραγωγής των F-35 στην αμυντική της βιομηχανία.
Όσο εμείς εδώ στην Ελλάδα οδηγούσαμε στην καταστροφή την αμυντική μας βιομηχανία, που μέχρι πριν από δύο δεκαετίες ήταν δύο επίπεδα πάνω από αυτήν της Τουρκίας, οι τουρκικές κυβερνήσεις έθεταν ως απαράβατο όρο σε όλες τις παραγγελίες πολεμικού υλικού τη συμπαραγωγή, κάτι που οδήγησε στην απόκτηση υψηλής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας και στην άνθηση της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Τουρκία να διεκδικήσει και να πάρει ως υποκατασκευαστής για πολλές εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας την κατασκευή απαρτίων όλων των αεροσκαφών F-35, εκπληρώνοντας έτσι τον όρο της συμπαραγωγής διά της τεθλασμένης.
Η τουρκική αμυντική βιομηχανία υπολόγιζε να εισπράξει από το έργο της υποκατασκευής απαρτίων των F-35 το ποσό των 9 δισ. δολαρίων, ενώ το ποσό αυτό τουρκικές εφημερίδες το ανεβάζουν στα 12,5 δισ.
Η απώλεια εσόδων περίπου 10 δισ. δολαρίων είναι πολύ σοβαρό ζήτημα και είναι σε θέση να προκαλέσει σοβαρό πλήγμα στην τουρκική αμυντική βιομηχανία, που δεν μπορεί να το αναπληρώσει με αντίστοιχο πρόγραμμα από τη Ρωσία ή από οπουδήποτε αλλού.
Σημειώνεται ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει δεχτεί ήδη ένα άλλο πλήγμα που της στερεί έσοδα 1,5 δισ. δολαρίων, αφού δεν μπορεί να υλοποιήσει συμφωνία πώλησης στο Πακιστάν 30 επιθετικών ελικοπτέρων T129 ATAK, επειδή δεν δίνουν τη σχετική άδεια για την παραχώρηση των κινητήρων οι ΗΠΑ, με την Τουρκία να έχει στραφεί εναγωνίως προς την Αγγλία, τη Γαλλία και την Πολωνία, για εναλλακτική λύση.
Τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα;
Επιχειρησιακά, και σε επίπεδο συσχετισμού δυνάμεων, αν η Ελλάδα αρχίσει να εισάγει το ταχύτερο δυνατόν στο αεροπορικό της δυναμικό τα εκσυγχρονισμένα F-16 Viper, θα βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από την Τουρκία, μέχρι αυτή να αποκτήσει το δικό της αεροσκάφος 5ης γενιάς. Εν τω μεταξύ, καλό είναι να επεξεργαστεί η πατρίδα μας ένα στρατηγικό σχέδιο ανασυγκρότησης της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, για να είμαστε έτοιμοι για να ακολουθήσουμε τα βήματα της παγκόσμιας αγοράς, για να είμαστε πάντα ένα βήμα μπροστά από την Τουρκία στον τομέα αυτόν.
Αν παρατηρήσουμε την κατάσταση που επικρατούσε στις ένοπλες δυνάμεις των δύο χωρών τον 20ό αιώνα, θα διαπιστώσουμε ότι πάντα η Ελλάδα, εκτός του ότι ήταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας, επιλέγοντας σωστούς συμμάχους που εξήλθαν νικητές στους δύο παγκόσμιους πολέμους, ήταν ένα βήμα μπροστά σε επίπεδο εξοπλισμών και οπλικών συστημάτων.
Η μόνη φορά που η παράδοση αυτή τείνει να ανατραπεί, είναι η παρούσα περίοδος, που η Ελλάδα αυτοχειριάστηκε από την πολιτική του κατευνασμού, που υποστήριξαν λογικές του τύπου «οι δύο πλευρές του Αιγαίου», «να γίνει το Αιγαίο θάλασσα ειρήνης», «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του», από την αναισθητοποίηση της ελληνικής κοινής γνώμης που είναι σε θέση να δεχτεί τα πάντα αρκεί να μη χάσει τη βολή, το μισθό και τη σύνταξη, και από τις καταστροφικές επιλογές που οδήγησαν στην απαξίωση της εθνικής μας αμυντικής βιομηχανίας.
Τελικό συμπέρασμα:
Παρακολουθούμε με προσοχή μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα τις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τη Δύση και προετοιμαζόμαστε πολιτικά και επιχειρησιακά αναλόγως, περνάμε από κρησάρα την πολιτική του κατευνασμού και του αυτοχειριασμού – αναισθητοποίησης της ελληνικής κοινής γνώμης, και ανορθώνοντας την εθνική αμυντική βιομηχανία οργανώνουμε με τέτοιον τρόπο τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, που δεν θα θέλει ούτε καν να σκεφθεί η Τουρκία μια πολεμική σύγκρουση με την Ελλάδα, αφού θα γνωρίζει πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο διαμελισμό της. Κι αυτό γιατί ένας ηττημένος τουρκικός στρατός δεν θα μπορέσει να συνεχίσει να κρατά σκλαβωμένους τους Κούρδους και το τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν.
Τέλος, επειδή στη φαρέτρα της Ελλάδας πρέπει να υπάρχουν πολλές επιλογές, η πατρίδα μας πρέπει να κινηθεί προσεκτικά προς την κατεύθυνση της «επισκευής» των σχέσεών μας με τους Κούρδους –με όλους τους Κούρδους: της Τουρκίας, του Ιράκ, της Συρίας και του Ιράν–, που είναι εν δυνάμει σύμμαχοί μας και οι μόνοι που συγκρούονται με την Τουρκία. Να μην ξεχνάμε ότι ήδη οι Κούρδοι είναι στρατηγικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ.
Μόνο που για να γίνει αυτό, η Ελλάδα πρέπει να απαλλαγεί από το σύνδρομο του καρπαζοεισπράκτορα, και από το φόβο «αμάν, μην το κάνουμε αυτό, γιατί θα αντιδράσει η Τουρκία». Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να το κάνουμε, και μάλιστα χθες!

Για να μην έλθει κάποια μέρα και μετράμε τα νησιά μας και τα βρίσκουμε λειψά…
Περί ευθύνης: Τo sv7bot.blogspot.gr  δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, emails, υβριστικά ή συκοφαντικά,θα αφαιρούνται.

Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

H Ελλάδα έχασε τη μάχη για το τσίπουρο

H Ελλάδα έχασε τη μάχη για το τσίπουρο


H Ελλάδα έχασε τη μάχη για το τσίπουρο και την τσικουδιά
Η αρχή του τέλους φαίνεται ότι είναι καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα για το χύμα τσίπουρο, καθώς αυξάνεται στο τριπλάσιο ο φόρος και πέφτει πρόστιμο στη χώρα. Ταυτόχρονα, με καταδίκη της Ελλάδας και διπλασιασμό του φόρου από 50% σε 100% σε τσίπουρο και τσικου
aaδιά για τους συστηματικούς αποσταγματοποιούς, έκλεισε η αυλαία της πολύκροτης υπόθεσης που απασχόλησε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Με καταδίκη της Ελλάδας και διπλασιασμό του φόρου από 50% σε 100% σε τσίπουρο και τσικουδιά για τους συστηματικούς αποσταγματοποιούς, έκλεισε η αυλαία της πολύκροτης υπόθεσης που απασχόλησε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Είχε προηγηθεί ευρωπαϊκή προσφυγή ελληνικού συνδέσμου κατά της Ελλάδας για το σύστημα φορολόγησης των διήμερων αποσταγματοποιών. Τα αρμόδια όργανα που ερεύνησαν το θέμα απάντησαν ότι οι συστηματικοί αποσταγματοποιοί παραβιάζουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αφού εφαρμόζουν παράνομα μειωμένο συντελεστή 50% σε τσίπουρο και τσικουδιά, ενώ αυτό επιτρέπεται να συμβαίνει μόνο στο ούζο.
Παράλληλα, στην απόφαση επισημαίνεται ότι και άλλες χώρες εφαρμόζουν μειωμένους συντελεστές στους μικρούς αποσταγματοποιούς, αλλά ονόμασε τον κατ’αποκοπή συντελεστή 0,59 λεπτών «συμβολικό» και κατέληξε ότι η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να εφαρμόζει μειωμένο συντελεστή κατά 50%.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι το δικαστήριο με την απόφαση του αναγνωρίζει πως προκειμένου να εκτιμηθεί αν δύο προϊόντα είναι ομοειδή, είναι αναγκαίο να εξεταστούν ιδίως τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά τους. Τα χαρακτηριστικά που απαριθμούνται στο παράρτημα II, σημείο 6, του κανονισμού 110/2008, τα οποία αφορούν τα αποστάγματα στεμφύλων σταφυλής, αποτελούν επίσης χαρακτηριστικά του τσίπουρου και της τσικουδιάς. Κατά συνέπεια, τα δύο αυτά προϊόντα (τσίπουρο και τσικουδιά «μικρών και συστηματικών αποσταγματοποιών») είναι παρόμοια τουλάχιστον με όλα τα εισαγόμενα αλκοολούχα ποτά που περιλαμβάνονται στην κατηγορία «αποστάγματα στεμφύλων σταφυλής», κατά την έννοια του κανονισμού 110/2008.

Η απόφαση αναφέρει χαρακτηριστικά:

Η Ελληνική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει:
·                     από τα άρθρα 19 και 21 της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, σε συνδυασμό με το άρθρο 23, παράγραφος 2, της εν λόγω οδηγίας, καθόσον θέσπισε και διατήρησε σε ισχύ νομοθεσία η οποία προβλέπει την εφαρμογή συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης μειωμένου κατά 50 % σε σχέση με τον κανονικό εθνικό συντελεστή στο τσίπουρο και την τσικουδιά που παράγονται από τις επιχειρήσεις απόσταξης, τους αποκαλούμενους «συστηματικούς αποσταγματοποιούς», και
·                     από τα άρθρα 19 και 21 της οδηγίας 92/83, σε συνδυασμό με το άρθρο 22, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας και με το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/84/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για την αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, καθόσον θέσπισε και διατήρησε σε ισχύ νομοθεσία η οποία προβλέπει, υπό τις προϋποθέσεις που η ίδια καθορίζει, την εφαρμογή σημαντικά μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο και την τσικουδιά που παράγονται από τους μικρούς αποσταγματοποιούς, τους αποκαλούμενους «διήμερους».

Τσίπουρο: Η "καμπάνα" του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου φέρνει αυξήσεις "φωτιά"

Αύξηση έως 5 ευρώ στην φιάλη
Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς η εξίσωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης σε τσίπουρο και τσικουδιά αναμένεται να φέρει αύξηση της τάξης 4-5 ευρώ στις φιάλες των 700 ml. Οι εμφιαλωτές θεωρούν ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη θα πρέπει να οδηγήσει και στην πάταξη της διακίνησης του χύμα τσίπουρου στο εμπόριο καθώς από την στρέβλωση αυτή κινδυνεύουν οι οργανωμένες επιχειρήσεις.
Μέχρι στιγμής είναι άγνωστο πότε θα εφαρμοστεί η απόφαση και το κατά πόσο θα επηρεαστούν οι τιμές και στα σημεία της ζεστής αγοράς, δηλαδή τα τσιπουράδικα και τα καφενεία.

Περί ευθύνης: Τo sv7bot.blogspot.gr  δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, emails, υβριστικά ή συκοφαντικά,θα αφαιρούνται.