«Οικονομικός Ταχυδρόμος» πριν 26 χρόνια

Διαβάστε το άρθρο του Οικονομικού Ταχυδρόμου του 1986!!!

 

Πριν... 26 χρόνια! 
Επειδή κάποιοι θεωρούν όλους τους Έλληνες διανοητικά ανάπηρους, παραθέτουμε τι έγραφε οΓιάννης Μαρίνος στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» πριν 26 χρόνια. 
Θα ήταν μεγάλη απαίτηση από μέρους μου να ζητήσω από κάποιους ολίγη δόση ιστορικής μνήμης. Το είδος αυτό είναι ανύπαρκτο εν Ελλάδι, εκτός και αν μπορεί να βοηθήσει κάποιους να εξαπατήσουν αφελείς. Σήμερα, κάποιοι μάς λένε ότι για τη κρίση φταίνε οι κερδοσκόποι, οι Γερμανοί, οι Πυγμαίοι, η CIA, οι Τούρκοι, οι Εβραίοι, οι μασώνοι και δεν συμμαζεύεται. Σίγουρα, όμως, δεν φταίμε εμείς! 
Για να μην μάς θεωρούν κάποιοι εκ γενετής καθυστερημένους, παραθέτουμε το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ. Γιάννη Μαρίνου, στο τεύχος της 22ας Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο:«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;». Με αφορμή την έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ.Δημ.Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο κ.Γ.Μαρίνος έγραφε:...

 
«Και ιδού πού φθάσαμε: Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν. Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα. Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα. Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τουςμε αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.

Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.

Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ' αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσουμε την παραγωγή και να ενισχύουμε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το'χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο.»

Αυτή είναι η πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας. 
Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να καταποντίσουμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού. 
Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται.».

 

 

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ

 

Tο μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα φαίνεται να είναι η πολιτική χρήματος που ακολουθείται από τις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη – η οποία έχει προκαλέσει συνθήκες που προηγούνται του ξεσπάσματος μεγάλων κρίσεων και χρηματιστηριακών κραχ...

Οι Ιταλοί αγόρασαν από το κράτος τους «πατριωτικά ομόλογα», αξίας 18 δις €- ένα απρόσμενο γεγονός για την κυβέρνηση το οποίο, κατά την ίδια, αποδεικνύει την εμπιστοσύνη των Πολιτών στην Πολιτεία.

Εν τούτοις, κατά την άποψη μας, τεκμηριώνει την πεποίθηση των Ιταλών ότι, η Ευρώπη (ειδικά η ΕΚΤ, όσον αφορά την απόκτηση ιταλικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, για τη διατήρηση των χαμηλών επιτοκίων) δεν έχει άλλη δυνατότητα, από το να υποτάσσεται στις όποιες απαιτήσεις της Ιταλίας, όπως και της Ισπανίας – αφού η ενδεχόμενη έξοδος της μίας ή/και της άλλης χώρας, εφικτή και πιθανότατα επιθυμητή, θα σήμαινε το τέλος του ευρώ.

Το ετεροβαρές ρίσκο (ηθικός κίνδυνος, moral hazard) στην προκειμένη περίπτωση είναι εμφανέστατο – αφού η Ευρώπη, η Γερμανία δηλαδή, φαίνεται πως «εκβιάζεται» από τις δύο αυτές χώρες, χωρίς καμία δυνατότητα αντίδρασης (αν και υποθέτουμε ότι, η Γερμανία ετοιμάζεται μυστικά για την αποχώρηση της – πιθανότητα που μάλλον ενισχύεται από την αλλαγή της στάσης της απέναντι στην Ελλάδα).

 Την ίδια στιγμή, έχουν παρατηρηθεί οι πρώτες «ρωγμές» στη φούσκα ακινήτων της Ιταλίας – όπου οι τράπεζες της διατηρούν τεχνητά υψηλές τις τιμές, για να αποφύγουν τις τεράστιες ζημίες (επισφάλειες, κόκκινα δάνεια), οι οποίες θα ξεπερνούσαν τα 100 δις €.

 Ειδικότερα, σε αντίθεση με την Ισπανία και την Ιρλανδία, η Ιταλία, όπως και η Ελλάδα, δεν έχει βιώσει μέχρι στιγμής κραχ στην αγορά ακινήτων - κυρίως λόγω των χαμηλών χρεών (60% του ΑΕΠ) των νοικοκυριών της. Η έκθεση των ιταλικών τραπεζών στα ακίνητα, στα οποία έχουν δώσει το 44% των συνολικών τους δανείων, είναι της τάξης των 662 δις € - ενώ στην Ισπανία υπολογίζονται στα 951 δις €, όπου όμως τα ενυπόθηκα δάνεια είναι τα διπλά, σε σχέση με την Ιταλία.

 Εν τούτοις, οι συναλλαγές στην αγορά ακινήτων της Ιταλίας έχουν μειωθεί κατά 38% από το 2006 – με τους πωλητές σήμερα να χρειάζονται το διπλό χρόνο για να βρουν αγοραστές, προσφέροντας εκπτώσεις της τάξης του 15%. Από την άλλη πλευρά, τα νεόδμητα, απούλητα κτίρια υπολογίζονται στις 600.000 – ενώ οι κατασκευαστές έχουν αφήσει στη μέση πάρα πολλά ακίνητα, μη έχοντας πλέον τη δυνατότητα να τα χρηματοδοτήσουν ή να τα πουλήσουν.

 Η Γαλλία τώρα, με τις τράπεζες της εξαιρετικά εκτεθειμένες στην Ισπανία και στην Ιταλία, σχεδιάζει να αυξήσει τα μέτρα λιτότητας (30 δις € μέχρι στιγμής), κατά 22 δις € επί πλέον – έτσι ώστε να περιορίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού της κάτω από το όριο του 3% το 2013. Στην περίπτωση όμως που τελικά θα το αποφασίσει, η οικονομία της θα οδηγηθεί σε μία ύφεση της τάξης του 1,2% - γεγονός που θα αυξήσει την ανεργία κατά 200.000 άτομα.

 Από την άλλη πλευρά η Ελλάδα, λόγω της άρνησης του ΔΝΤ να πληρώσει την επόμενη δόση, εάν δεν εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους της, σχεδιάζεται να αγοράσει, μέσω δανεισμού της από το ESM, ομόλογα ιδιωτών από τη δευτερογενή αγορά,  σε χαμηλές τιμές – έτσι ώστε να μειωθεί το χρέος της.

 Δυστυχώς όμως, υπάρχουν πρακτικές δυσκολίες, κυρίως επειδή η επαναγορά είναι υποχρεωτικό να δημοσιοποιηθεί – γεγονός που φυσικά θα οδηγούσε στην αύξηση της τιμής τους. Τέλη Σεπτέμβρη έγινε μία μικρή δοκιμή εκ μέρους της χώρας, όπου αγοράσθηκαν ομόλογα 100 εκ. €, στο 20% της ονομαστικής αξίας τους – με αποτέλεσμα όμως να υπερδιπλασιαθούν έκτοτε οι τιμές τους.

 Περαιτέρω, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ξανά την κυοφορούμενη μεγάλη κρίση της Ολλανδίας – η οποία ουσιαστικά διατηρείται μυστική για ευνόητους λόγους, παρά το ότι είναι εν γνώσει της Γερμανίας. Επίσης της Δανίας, η οποία ήταν ανέκαθεν «ευπρόσβλητη» στις οικονομικές κρίσεις – όπως και της Αυστρίας (επικίνδυνη έκθεση των τραπεζών της στην Α. Ευρώπη) ή του Βελγίου (μεγάλο δημόσιο χρέος).

 Ολοκληρώνοντας, το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα φαίνεται να είναι η πολιτική χρήματος που ακολουθείται από τις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη – αφού οδηγεί σε τιμές εμπράγματων αξιών (μετοχές, εμπορεύματα κλπ.), οι οποίες απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τα θεμελιώδη μεγέθη (πραγματική οικονομία). Η εξέλιξη αυτή συνήθως προηγείται του ξεσπάσματος μεγάλων κρίσεων – με ένα παγκόσμιο χρηματιστηριακό κραχ να είναι περισσότερο πιθανόν από ποτέ.

 Η ΔΟΣΗ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

 Οι τράπεζες θα πάρουν περί τα 26,5 δις € από τα 31,5 δις € της δόσης, για να τα επιστρέψουν ουσιαστικά στους δανειστές μας, με τη μορφή μετοχών που θα τους καθιστούν κυρίους των Ελληνικών τραπεζών - του κυκλοφοριακού συστήματος της οικονομίας μας.

 Επιπλέον 3,5 δις € θα οδηγηθούν σε πληρωμές τοκοχρεολυσίων του δημοσίου στους ξένους, ενώ μόνο το υπόλοιπο 1,5 δις € (εάν) θα διατεθεί για την πληρωμή χρεών του δημοσίου προς τις Ελληνικές επιχειρήσεις. Εάν δεν πάρουμε λοιπόν τα 31,5 δις €, οι ίδιοι οι δανειστές μας θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι.

  Περαιτέρω, εάν δεν σταματήσουμε να δανειζόμαστε με υποθήκη την πατρίδα μας, καθώς επίσης εάν δεν βρεθούν και δεν τιμωρηθούν οι ένοχοι της κρίσης, τότε θα εκλείψουμε ως κράτος και ως έθνος – μεταξύ άλλων, επειδή θα έχουμε χάσει τις έννοιες της δικαιοσύνης και της συλλογικότητας που προϋποθέτει η ύπαρξη μας.

 Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα, αντί να μειώνει την ταχύτητα του «Τιτανικού» για να αποφύγει τα παγόβουνα, την αυξάνει επικίνδυνα, ελπίζοντας ουτοπικά ότι δεν θα τα συναντήσει μπροστά της – πολλαπλασιάζοντας προφανώς τα επακόλουθα της αναπόφευκτης σύγκρουσης.

 λείνοντας, εμείς τουλάχιστον θεωρούμε την Ευρώπη σαν μία αμοιβαίως επωφελή ένωση ισότιμων μεταξύ τους κρατών. Ως αντιστάθμισμα στις παγκόσμιες ηγεμονίες δηλαδή και όχι ως δουλική εξάρτηση - την οποία οφείλουμε να αποφύγουμε με κάθε θυσία.

 Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)

Το νέο όπλο μαζικής εξαφάνισης

 «Σπόροι της Καταστροφής»:

Η Κρυφή Ατζέντα της Γενετικής


 της Αλίκης Στεφάνου,  Δημοσιογράφος

Συγκλονιστικά στοιχεία από το βιβλίο του F. William Engdahl για τα Γενετικώς Μεταλλαγμένα Τρόφιμα 

Τα τελευταία 3-4 χρόνια έχει υπάρξει ένας αριθμός βιβλίων, εγγράφων και άρθρων που αφορούν στους κινδύνους 

των Γενετικώς Τροποποιημένων Σπόρων ( Γ.Τ.Σ ).

Στην πλειοψηφία τους εστιάζουν στις ζημιογόνες επιδράσεις στην υγεία και στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Σχεδόν κανένα όμως δεν αναφέρεται στις γεωπολιτικές επιπτώσεις των γενετικά τροποποιημένων σπόρων

και ιδιαίτερα στη δημιουργία αυτών των σπόρων σαν όπλο μαζικής καταστροφής. 

Ο συγγραφέας τεκμηριώνει με μεγάλη προσοχή το πώς τα «πνευματικά ιδρύματα» της «ευγονικής» και ο μαζικός

αποδεκατισμός των “αηδιαστικών”,έγχρωμων” και “αναλώσιμων” φυλών, στην πραγματικότητα πρωτοιδρύθηκαν και πήραν και νομική έγκριση στις ΗΠΑ.

Η έρευνα της “ευγονικής” χρηματοδοτήθηκε από τους Rockefellers και άλλες προνομιούχες οικογένειες και για

πρώτη φορά δοκιμάστηκαν στους Εβραίους κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής Γερμανίας. 

Είναι καθαρά θέμα τύχης οτι τα φτωχότερα έθνη του κόσμου συμβαίνει να είναι προικισμένα με φυσικούς πόρους.  Αυτές οι περιοχές έχουν όμως και πληθυσμιακή ανάπτυξη.

Ο φόβος των Ευρωπαϊκών οικογενειών οι οποίες διοικούν και οι οποίες αναπτύσσονται και ενοποιούνται με οικονο-μική και στρατιωτική δύναμη από τις ΗΠΑ, ήταν πως: αν τα φτωχά έθνη κατάφερναν να αναπτυχθούν, οι εγκαταλε-λειμμένοι φυσικοί πόροι και ιδιαίτερα το πετρέλαιο, το αέριο τα ορυκτά και τα μέταλλα, θα γινόταν δυσεύρετα για το “Λευκό” πληθυσμό.  Αυτή η περίπτωση ήταν απαράδεκτη για την κυρίαρχη αφρόκρεμα. 

Η κεντρική ερώτηση που κυριάρχησε στα μυαλά της διοικούσας κλίκας ήταν, η μείωση του πληθυσμού σε χώρες με φυσικούς πόρους αλλά, η ερώτηση ήταν πώς να εφαρμόσουν έναν μαζικό αποδεκατισμό σε όλο τον κόσμο

χωρίς όμως να δημιουργηθούν υποψίες και να φανεί σα να  “ήταν γραφτό να συμβεί”.

Όταν το 1972 τα αποθέματα πετρελαίου στις ΗΠΑ έφτασαν στο αποκορύφωμά τους και έγιναν δίκτυο εισαγωγής

πετρελαίου, η κατάσταση έγινε ανησυχητική και η “ατζέντα” πήρε τον πρώτο ρόλο.

Ο Κίσινγκερ, στενός συνεργάτης του Nixon, ο οποίος γαλουχήθηκε από τους Rockefeller, κατάρτισε το επονομαζόμενο: Σημείωμα Μελέτης Εθνικής Ασφάλειας (National Security Study Memo), στο οποίο επεξεργάστηκε λεπτομερώς το σχέδιό του για την πληθυσμιακή μείωση.

Σε αυτό το σημείωμα στοχοποιεί συγκεκριμένα 13 χώρες: ΜπάγκλαΝτες, Βραζιλία, Κολομβία, Αίγυπτο, Αιθιοπία, 

Ινδία, Ινδονησία, Νιγηρία, Πακιστάν, Τουρκία, Ταϊλάνδη και Φιλιππίνες 

Το όπλο που θα χρησιμοποιούταν ήταν η τροφή.  Ακόμη και αν υπήρχε λιμός η τροφή θα χρησιμοποιούταν για 

να επηρεάσει τη μείωση του πληθυσμού.

Υπάρχει η εξής ηχογραφημένη δήλωση του Κίσινγκερ:

«Έχοντας τον έλεγχο του πετρελαίου, ελέγχεις τα έθνη. Έχοντας τον έλεγχο της τροφής, ελέγχεις τους ανθρώπους»

Είναι απορίας άξιο το: πώς μια μικρή ομάδα ανθρώπων κατόρθωσε να μετουσιώσει το σκεπτικό: ελέγχοντας την τροφή, ελέγχεις τους 

ανθρώπους, σε επιχειρηματική δράση σε πολύ σύντομο διάστημα.

Οι Rockefellers έδειξαν το δρόμο στην Αμερικάνικη Αγροτική Πολιτική, χρησιμοποιώντας τα ισχυρά τους αφορολόγητα ιδρύματα παγκοσμίως στο να εκπαιδεύσουν έναν στρατό από λαμπρούς νέους επιστήμονες, στο μέχρι τώρα 

άγνωστο πεδίο της μικροβιολογίας. 

Είναι εξακριβωμένος ο τρόπος με τον οποίο, το πεδίο της ‘ευγονικής’ μετονομάστηκε σε ‘γενετική’, ώστε να γίνει πιο αποδεκτό και επίσης να κρύψει τον πραγματικό σκοπό ύπαρξής του.   Μέσα από στρατηγικές ρυθμίσεις και τη βοήθεια χημικών, οι οργανισμοί τροφής και σπόρων, υποστηρίχτηκαν από πρόσωπα που δούλευαν σε τμήματα-κλειδιά της Αμερικάνικης κυβέρνησης.  Δημιουργήθηκαν μεγαθήρια, τα οποία μπορούσαν να προωθήσουν ρυθμι-στικές διατάξεις σε όλες σχεδόν τις χώρες.

Αυτοί οι σπόροι της καταστροφής με τις προσεκτικά κατασκευασμένες ρυθμιστικές διατάξεις για να 

“προστατεύσουν το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγειά”, εμφανίστηκαν το 1920.  Μόνο 5 αγροτικοί οργανισμοί 

( οι: Cargill, Bunge, Archer Daniels, et al ) – όλοι με έδρα την Αμερική –ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο

σιτηρών και μόνο 5 οργανισμοί ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο σπόρων. 

Οι Monsanto, Syngenta, Bayer, Dupont, DowChemicals, ελέγχουν τους Γενετικά Τροποποιημένους Σπόρους.  

Και ενώ αυτά τα παντοδύναμα ολιγοπώλια οργανώθηκαν, νόμοι που υπήρχαν κατά των μονοπωλίων αλλοιώθηκαν ώστε να εξαιρεθούν οι συγκεκριμένες εταιρίες. 

Το πανεπιστήμιο εθνικής άμυνας του πενταγώνου ( Pentagon’s National Defense University ), την παραμονή του

πολέμου στο Ιράκ το 2003 εξέδωσε έγγραφο δηλώνοντας:

“Οι αγροτικές επιχειρήσεις είναι για τις ΗΠΑ ότι είναι το πετρέλαιο για τη Μέση Ανατολή”.  Οι αγροτικές επιχειρήσεις είχαν γίνει ένα στρατηγικό όπλο για το οπλοστάσιο της μοναδικής υπερδύναμης.  

Η «Πράσινη Επανάσταση» ήταν μέρος της ατζέντας του Rockefeller.  Σκοπός του ήταν να καταστρέψει τις

ποικιλίες των σπόρων και να πιέσει τις αγροκαλλιέργειες που βασιζόταν στο πετρέλαιο και το αέριο και στις οποίες είχε βασικά συμφέροντα.  Η καταστροφή της ποικιλίας των σπόρων και η εξάρτηση από τα μονοπωλιακά

υβρίδια, ήταν το πρώτο βήμα για τον έλεγχο των τροφών.  

Είναι αλήθεια οτι αρχικά οι τεχνολογίες της Πράσινης Επανάστασης οδήγησαν σε μια έκρηξη παραγωγικότητας στα αγροκτήματα αλλά με κόστος την καταστροφή καλλιεργήσιμης γης, της βιοποικιλότητας, τον δηλητηριασμό

του υδροφόρου ορίζοντα και άσχημες συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία. 

Αυτή ήταν η πραγματική ατζέντα των υποστηρικτών της Πράσινης Επανάστασης.

Η πραγματική ώθηση ήρθε με την τεχνολογική δυνατότητα “ένωσης γονιδίου και εισαγωγής συγκεκριμένων χαρα-κτηριστικών σε μη συναφή μεταξύ τους είδη”.  Οι μορφές ζωής μπορούσαν να τροποποιηθούν.  Μέχρι το 1979 όμωςη κυβέρνηση της Αμερικής αρνούταν να χορηγήσει πατέντα για μορφή ζωής.  Αυτό άλλαξε με την έγκριση του Ανώ-τερου Δικαστηρίου της Αμερικής.  Για να εξασφαλίσουν οτι ο κόσμος θα παραδιδόταν στο μονοπωλιακό καθεστώς

των οργανισμών σπόρων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου ‘συμμαζεύτηκε’.  Το πώς διεξήγαγε τις συναλλαγές, δεν αφορούσε κανέναν.  

Ο σκοπός των εταιριών των Monsanto, Dow, Dupont με τη στήριξη φυσικά της κυβέρνησης ήταν, να λανσάρουν 

Τους Γενετικά Τροποποιημένους σπόρους σε κάθε γωνιά της γης, με προτεραιότητα τις απροστάτευτες .... Αφρικανικές και αναπτυσσόμενες χώρες.

Υπήρχε η υποψία οτι τα μεταλλαγμένα προϊόντα μπορούσαν να απειλήσουν την υγεία ανθρώπων, ζώων και το

περιβάλλον, παρόλα αυτά όμως, προσπάθειες που έγιναν από ανεξάρτητους φορείς για την αξιολόγηση της

βιοασφάλειας διεκόπησαν.  Επιστήμονες με αξιόλογες σπουδές διασύρθηκαν.  Επιστημονικό προσωπικό εξανα-γκάστηκε σε σιωπή ή αναγκάστηκε να αλλάξει ‘γραμμή’ και να υποστηρίξει την ατζέντα του Rockefeller για τον 

έλεγχο των τροφών και το μαζικό αποδεκατισμό.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει την επικινδυνότητα των γενετικά τροποποιημένων σπόρων, είναι αυτό του Γερμανού αγρότη GottfriedGlockner και η εμπειρία που είχε χρησιμοποιώντας μεταλλαγμένο καλαμπόκι.  Ο Glockner φύτεψε το στοιχείο Bt176 της εταιρίας Syngenta ουσιαστικά ως τροφή για τις αγελάδες του.  Όντας επιστήμονας, ξεκίνησε με 10% μεταλ-λαγμένης τροφής και σταδιακά αύξησε την αναλογία σημειώνοντας προσεκτικά την παραγωγή γάλακτος και τυχόν 

παρενέργειες.  Τίποτε ιδιαίτερο δεν έγινε τα πρώτα 3 χρόνια αλλά, όταν αύξησε την αναλογία της μεταλλαγμένης

τροφής στο 100% παρουσιάστηκε στα ζώα του έντονη διάρροια, τα κόπρανά τους ήταν κολλώδη και λευκά και το 

γάλα τους περιείχε αίμα!.  Τελικά και οι 70 αγελάδες του ψόφησαν. 

Η καθηγήτρια Angelika Hilbeck του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνολογίας βρήκε ότι, τα δείγματα του 

μεταλλαγμένου καλαμποκιού Bt 176 περιείχαν τοξίνες Bt σε ενεργή μορφή και εξαιρετικά σταθερές. Οι αγελάδες

ψόφησαν από υψηλή δόση τοξινών.

Πρέπει να προβληματιστούμε πολύ σοβαρά για την περίπτωση που η ανθρώπινες τροφές μολυνθούν σε

ποσοστό 100%.

Το ότι στις ΗΠΑ εμφανίστηκαν μεταλλαγμένα προϊόντα χωρίς διακριτικές ετικέτες το 1993 και ότι το 70% των τροφί-μων στα σούπερ μάρκετ περιέχουν Γενετικά Μεταλλαγμένους Οργανισμούς σε ποικίλες αναλογίες, θα πρέπει να

χαρακτηριστεί:  « το μεγαλύτερο παγκόσμιο βιολογικό πείραμα στους ανθρώπους»

Ενώ σκοπός της αμερικανικής κυβέρνησης και των αγροτικών επιχειρήσεων είναι ο έλεγχος των τροφίμων ειδικά

στον τρίτο κόσμο, είναι βέβαιο ότι οι αμερικανικοί και ευρωπαίοι πολίτες είναι επίσης στόχος της μεγάλης

ατζέντας.  Και υπάρχουν περισσότερα θανατηφόρα όπλα στο οπλοστάσιο:  Οι “σπόροι εξολοθρευτών”, οι “σπόροι προδοτών”, και η δυνατότητα να καταστραφούν οι μικροί ανεξάρτητοι αγρότες σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.  Υπάρχουν ισχυρά στοιχεία για τους σπόρους της τελικής καταστροφής και του παντελούς αποδεκατισμού των

παγκόσμιων πολιτισμών.

ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ

Οι παραπάνω πληροφορίες δίνουν απάντηση στο ξαφνικό φαινόμενο του αφανισμού εκατομμυρίων μελισσών κάθε χρόνο.  Δεν υπάρχει κανένα ‘μυστήριο’ γύρω από το θέμα. Όσο κι’αν έχουν προσπαθήσει αρκετοί Αμερικανοί επι-στήμονες να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα πραγματικά αίτια του θανάτου των μελισσών, τα στοι-χεία που έχουν αναδειχτεί μέσα από έρευνες είναι αναμφισβήτητα.  Η τελευταία – και πιο γελοία – ανακοίνωση

των Αμερικανών είναι η εξής:

«ο θάνατος των μελισσών έχει να κάνει με μια παλιότερη και λιγότερο γνωστή ασθένεια που ονομαζόταν

‘Ισραηλινός Ιός Οξείας Παράλυσης’»

Οι Αμερικανοί σε συνεργασία με τα Μ.Μ.Ε, έχουν δώσει στη δημοσιότητα άλλους τέσσερις ψευδείς λόγους στους

οποίους οφείλεται ο αφανισμός των μελισσών.

•               1. Το ακάρι Varroa

•               2. Τα παράσιτα

•               3. Η χρήση των κινητών τηλεφώνων

•               4. Οι σπόροι ‘εξολοθρευτές’

Και οι τέσσερις φυσικά, έχουν σκοπό να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τον πραγματικό λόγο καθώς και τους πραγματικούς υπεύθυνους οι οποίοι είναι:  Οι μεταλλαγμένοι σπόροι και οι εταιρίες οι οποίες τους παράγουν.

Δείτε ποια είναι η αλήθεια:

Οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι παράγονται και διανέμονται από τα ισχυρά συγκροτήματα επιχειρήσεων της

Biotech.  Αυτά τα συγκροτήματα χειρίζονται την κυβερνητική αγροτική πολιτική με σκοπό την κυριαρχία τους στη

γεωργική βιομηχανία. Αμερικανικές επιχειρήσεις όπως η Monsanto, έχουν δημιουργήσει σπόρους που αναπαρά-γονται μόνο υπό ορισμένους όρους.

Η χρήση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών οδηγεί στην ταυτόχρονη γενετική τροποποίηση της γύρης λουλου-διών.  Όταν η γύρη των λουλουδιών τροποποιηθεί γενετικά, οι μέλισσες θα υποσιτιστούν και θα πεθάνουν λόγω της έλλειψης θρεπτικών ουσιών και της διακοπής της πεπτικής τους ικανότητας.

Έρευνες απέδειξαν ότι οι μέλισσες που λαμβάνουν γενετικά τροποποιημένη γύρη έχουν σοβαρά προβλήματα πέψης, τόσο σοβαρά που η ασθένεια είναι μοιραία.

Ο οικολογικός αντίκτυπος της μεταφοράς των γονιδίων και της αύξησης της ασυγκράτητης ασθένειας δεν έχει εξετα-στεί πλήρως και οι επιχειρήσεις που προαναφέρθηκαν δεν εμφανίζουν τα στοιχεία που έχουν. Ο οικονομικός αντίκτυπος της κατάρρευσης των αποικιών των μελισσών θα δημιουργήσει πληθωρισμό, έλλειψη γεωργικών

προϊόντων, και τελικά την κατάρρευση της γεωργίας.

Η περιβαλλοντική επίδραση της έλλειψης και της αυξανόμενης απαίτησης για πόρους, υπεράνω αμφιβολίας θα έχει τον χειρότερο αντίκτυπο στη μακροπρόθεσμη ασφάλεια τροφίμων μας.  Η βιοποικιλότητα των μελισσών προκαλεί

θετικές οικονομικές και οικολογικές συνέπειες.  Οι αρνητικές όμως συνέπειες, δυστυχώς δεν έχουν γίνει ακόμη πλή-ρως κατανοητές.

Είναι εκτός από εξοργιστικός, πολύ εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο οι Αμερικανοί προκειμένου να καλύψουν τα εγκληματικά τους

πειράματα πάνω στον άνθρωπο και τη φύση, επινοούν κατά καιρούς διάφορες “παλιές” , “άγνωστες”,

ακόμη και “καινούριες” ασθένειες. 

Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο ιός του Έιτζ και ο ιός των πτηνών.

Είναι απορίας άξιο το, εάν ποτέ καταφέρει κάποιο αρμόδιο δικαστήριο να καταδικάσει τους υπεύθυνους για τα χιλιάδες εγκλήματα που διέπραξαν και συνεχίζουν να διαπράττουν κατά της ανθρωπότητας!