Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

10€ το στρέμμα ο φόρος στα εκτός σχεδίου

Η ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ 2014


Mε στόχο την είσπραξη 945 εκατ. ευρώ το υπουργείο Οικονομικών προχωρεί στη φορολόγηση των εκτός σχεδίου ακινήτων. Το ποσό που θα καταβάλουν οι ιδιοκτήτες εξαρτάται από τη χρήση, τη θέση και την αξία του περιουσιακού στοιχείου. Στις παραθαλάσσιες ιδιοκτησίες τα μεγαλύτερα βάρη, μικρότερη η επιβάρυνση για τις αγροτικές καλλιέργειες

10€ το στρέμμα ο φόρος στα εκτός σχεδίου
Σε μέσο στρεμματικό φόρο 10 ευρώ για τα εκτός σχεδίου ακίνητα καταλήγει το υπουργείο Οικονομικών για τον νέο Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, ο οποίος θα εφαρμοστεί από το 2014.
Τα ποσά θα είναι κλιμακωτά και θα ξεκινούν από 2 ευρώ το στρέμμα.
Για τις καλλιεργούμενες αγροτικές εκτάσεις ο μέσος φόρος θα είναι 4 έως 6 ευρώ, ενώ για τα εκτός σχεδίου «φιλέτα» σε παραθαλάσσιες και τουριστικές περιοχές θα φθάνει τα 30 έως 40 ευρώ το στρέμμα.

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Ο βρώμικος ρόλος της Τουρκίας, στην αρχή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου


Η "αχίλλειος πτέρνα" που θα εξαναγκάσει όλους τους διεθνείς οργανισμούς να συμφωνήσουν στην άμεση συμμετοχή και εμπλοκή του ΝΑΤΟ σε μία επίθεση κατά της Συρίας (εάν δεν καταφέρουν να εξασφαλίσουν οι ΗΠΑ την έγκριση άμεσης επέμβασης από τον ΟΗΕ), είναι η γειτονεύουσα με την Συρία, Τουρκία. Κι αυτή η άμεση ΝΑΤΟϊκή παρέμβαση μπορεί να συμβεί, επειδή στο καταστατικό του ΝΑΤΟ γράφει ρητά πως εάν θεωρηθεί πως μία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ δέχεται επίθεση, τότε ολόκληρο το ΝΑΤΟ σπεύδει άμεσα για να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στην χώρα - μέλος.

Αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι που έχει επισημανθεί προ μηνών από άραβες αναλυτές, οι οποίοι γνώριζαν την "άτυπη" εμπλοκή της Άγκυρας στην επιχείρηση αποκαθήλωσης του Άσαντ και τον ρόλο της Τουρκίας στην εκπαίδευση και στον εξοπλισμό των ισλαμοφασιστών τζιχαϊστών και ανδρών της Αλ Κάιντα, που συνεπικουρούμενοι από τούρκους αξιωματικούς και άνδρες των ειδικών επιχειρήσεων του τουρκικού στρατού, συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιχειρησιακή ικανότητα των ισλαμοφασιστών.

Σήμερα, που οι μάσκες της Άγκυρας έχουν πέσει, αλλά και που η κατάσταση οδηγείται σε μία σφοδρότατη σύγκρουση η οποία θα αναφλέξει την ευρύτερη περιοχή, ο ρόλος της Τουρκίας γίνεται ακόμη πιό "ειδικός", αφού ενδεχομένως θα χρειαστεί η δική της άμεση στρατιωτική "εμπλοκή" με την Συρία. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει καν εμπλοκή, αρκεί να στηθεί ένα καλό συνοριακό επεισόδιο με κάποια μονάδα (ή και ομάδα) του Συριακού στρατού. Ενδεχομένως να απαιτηθεί να στηθεί ένα σκηνικό προβοκάτσιας μέσω κάποιας υποτιθέμενης στρατιωτικής επιχείρησης εκ μέρους της Συρίας μέσα στο τουρκικό έδαφος.

Αν η «χρήση χημικών» δεν αποδειχθεί επαρκής και δεν σταθεί ικανή για να οδηγήσει σε μία στρατιωτική σύρραξη, είναι απολύτως βέβαιο πως αυτή την στρατιωτική επίθεση θα μπορέσει να την υλοποιήσει η μαρτυρία μίας χώρας μέλους του ΝΑΤΟ, η οποία θα δηλώνει με αποδείξεις (δικές της) πως δέχθηκε επίθεση από τον στρατό της Συρίας. Εξάλλου, η επί μήνες σιωπηλή στρατιωτική τουρκική ενίσχυση επί των συνόρων με την Συρία, αποδεικνύει (κυρίως λόγω του μεγέθους των μεταφερόμενων στρατιωτικών δυνάμεων) πως η Τουρκία ετοιμάζεται για χερσαίο πόλεμο με την Συρία, προκειμένου να δοθεί η πρόφαση στους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους να παρέμβουν για να υπερασπίσουν την σύμμαχο Τουρκία. Ενδεχομένως μία χερσαία εμπλοκή της Τουρκίας να είναι το δεύτερο τμήμα της αμερικανικών στρατιωτικής επίθεσης, η οποία όπως έχουν δηλώσει οι αμερικανοί θα είναι "στοχευμένη" και δεν θα έχει μεγάλη διάρκεια, αλλά θα έχει σαν σκοπό την καταστροφή στρατιωτικών τμημάτων και υποδομών της Συρίας, προκειμένου να υπάρξει μία αντιστροφή της σημερινής δυσχερέστατης θέσης στην οποία έχουν βρεθεί οι τζιχαϊστές και οι άντρες της Αλ Κάιντα.

Η μόνη επιφύλαξη που υπάρχει είναι στο εάν ο Ερντογάν θα θελήσει (ή θα του επιτραπεί) να μετέχει σε μία χερσαίου τύπου εμπλοκή ή θα αποχωρήσει διακριτικά, αφήνοντας τους στρατιωτικούς της Τουρκίας να αναλάβουν την "βρώμικη δουλειά" (εντός και εκτός Τουρκίας, αφού είναι γνωστό πως τα εσωτερικά προβλήματα του τούρκου πρωθυπουργού είναι τεράστια και ιδιαίτερα απειλητικά για την ισλαμική νέο-οθωμανική Τουρκία που ονειρεύεται να ανακοινώσει επισήμως το 2023). 
Εξάλλου, θεωρείται πως ο ρόλος που επιφυλάσσεται για τον ισλαμιστή Ερντογάν είναι ιδιαίτερα κρίσιμος και καίριος για την "επόμενη ημέρα" (μετά και από την επίθεση στο Ιράν), προκειμένου να συσφιχθούν και πάλι οι σχέσεις των ΗΠΑ με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, με τον καλό ισλαμιστή Ερντογάν στον αναβαθμισμένο ρόλο του διαμεσολαβητή.

Εν αναμονή των ραγδαίων εξελίξεων, ίσως μία τουρκική προβοκάτσια (επιχειρήθηκε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια από την πλευρά της Τουρκίας)  να γίνει τελικά η αφορμή που θα εξυπηρετήσει τις ΗΠΑ και τα αραβικά κράτη που είναι διατεθειμένα να πληρώσουν τα έξοδα αυτού του πολέμου, αυτής της ανθρωποσφαγής. Αυτή την προβοκάτσια μπορούν να την στήσουν αρκετά εύκολα οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες λειτουργούν σε μέγιστο βαθμό σήμερα μέσα στην Συρία.

Κι επέιδή υπάρχει αρκετή αλλαζονεία, κανείς δεν βλέπει την σοβαρότατη πιθανότητα μίας πρωτοφανούς έκρηξης στη Μέση Ανατολή που θα είναικαι η εκκίνηση ενός ανεξέλεγκτου παγκόσμιου πολέμου...

Συρία, η πύλη ενός παγκοσμίου πολέμου


«Από την Συρία θα ξεκινήσει ο Παγκόσμιος Πόλεμος»
 
«Τρομερές συνέπειες» - ανακοίνωσε ο Τζον Κέρι, Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, εάν οι Αμερικανοί στο Κογκρέσο δεν εγκρίνουν την ανάληψη στρατιωτικής δράσης εναντίον της Συρίας. Αυτή η απειλή έχει μάλλον λειτουργήσει, διότι η επιτροπή της Γερουσίας έχει ήδη εγκρίνει το σχέδιο ψηφίσματος. Οι «τρομερές συνέπειες», όμως, είναι πλέον ήδη ορατές.

Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι πόλεμοι συχνά προκαλούνται από απροσδόκητες, «πολιτικά λαθεμένες κρίσεις» - το ανθρώπινο λάθος. Εντός ενός διχαστικού και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, ακριβώς αυτό είναι πιθανό. Όμως, το ανθρώπινο λάθος... προγραμματισμένο;

Στην Ανατολική Μεσόγειο, μπροστά από τις ακτές της Συρίας, την Ερυθρά Θάλασσα και τον Περσικό Κόλπο, συνεχίζεται η μαζική συγκέντρωση αμερικανικών και συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων. Αν και δεν είναι σαφές εάν αυτή η συγκέντρωση είναι επίδειξη της στρατιωτικής ισχύος ή μέρος μιας επικείμενης επίθεσης στη Συρία, αποκαλύπτει μια ατμόσφαιρα φόβου και πανικού σε σχέση με την Συρία.

Πέντε αμερικανικά αντιτορπιλικά βρίσκονται στην Μεσόγειο, ανοικτά των ακτών της Συρίας: USS Stout, USS Mahan, USS Ramage, USS Barry und USS Gravely - για να μην αναφέρουμε το αμφίβιο πλοίο επίθεσης USS San Antonio. Όλα τα αντιτορπιλικά είναι εξοπλισμένα με πυραύλους κρουζ Tomahwak που μπορούν να εξαπολυθούν ανά πάσα στιγμή ... Ο Ομπάμα θα πρέπει να δώσει την κατάλληλη εντολή.

Το Αμερικανικό Πεντάγωνο επιβεβαίωσε ότι το αεροπλανοφόρο USS Nimitz, μαζί με την ομάδα μάχης του, έχει λάβει εντολή να αφήσει τον Ινδικό Ωκεανό και να αναπτυχθεί την Ερυθρά Θάλασσα.

Η ομάδα μάχης του USS Nimitz περιλαμβάνει το κατευθυνόμενων βλημάτων καταδρομικό USS Princeton και οι τρία αντιτορπιλικά: USS William P. Lawrence, USS Stockdale και USS Shoup. Το αεροπλανοφόρο USS Harry S. Truman και η ομάδα μάχης του έχουν αναπτυχθεί στα βόρεια της Αραβικής Θάλασσας.

Η Γαλλία έχει αποστείλει στην Ανατολική Μεσόγειο το πλοίο Chevalier Paul, ένα από τα πιο μοντέρνα αντιτορπιλικά αεράμυνας της κλάσης Horizon ... θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο, εάν η Συρία αποφασίσει να διεξάγει αεροπορικές επιθέσεις εναντίον των συμμαχικών δυνάμεων.

Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι
Η συγκέντρωση των πολεμικών πλοίων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο εξελίσσεται σε άμεση γειτνίαση με την συγκέντρωση των ρωσικών πολεμικών πλοίων στην ίδια περιοχή.

Κάθε άμεση στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Συρία θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή και θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξάπλωση και την εντατικοποίηση [της έντασης] σε μια τεράστια γεωγραφική περιοχή που εκτείνεται από την Ανατολική Μεσόγειο έως το Αφγανιστάν - στα σύνορα του Πακιστάν, το Τατζικιστάν και να επεκταθεί έως την Κίνα.

Ο στρατιωτικός σχεδιασμός για την προσομοίωση πολύπλοκων σεναρίων, υπάρχει σε όλες τις πλευρές, και αυτός περιλαμβάνει τη χρήση προηγμένων οπλικών συστημάτων. Από τις αρχές του 2000, το σενάριο ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου έχει λάβει «σάρκα και οστά» από τους στρατιωτικούς σχεδιαστές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ.

Η κλιμάκωση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των στρατιωτικών προθέσεων και σχεδίων. Είναι μέρος της στρατιωτικής ατζέντας. Για πολλά χρόνια τώρα, οι προετοιμασίες για τον πόλεμο κατά του Ιράν και της Συρίας είναι σε μια κατάσταση «προχωρημένης ετοιμότητας». Η σχεδιαζόμενη επίθεση κατά του Ιράν αποτελεί μέρος ενός συντονισμένου παγκόσμιου στρατιωτικού οδικού χάρτη. Είναι μέρος του «μακροχρόνιου πολέμου» του Πενταγώνου, με γνώμονα τον πόλεμο χωρίς σύνορα, ένα έργο της παγκόσμιας κυριαρχίας, μια σειρά από στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Ο μεσοπρόθεσμος στρατηγικός στόχος είναι η στόχευση του Ιράν και η εξουδετέρωση των σμμάχων του Ιράν. Ο μακροπρόθεσμος στρατιωτικός στόχος είναι η άμεση στόχευση της Κίνας και της Ρωσίας.

Έχουμε να κάνουμε με πολύπλοκες πολιτικές και στρατηγικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων, οι οποίες αντικατροπτίζουν την αλληλεπίδραση της ασκούμενης επιρροής των οικονομικών φορέων και στελεχών των μυστικών υπηρεσιών πληροφόρησης - στο ανώτερο δυνατό επίπεδο.

Η πολεμική προπαγάνδα διαδραματίζει καίριο ρόλο. Αυτή δεν κινείται μόνο για να αποδεχτεί το ευρύ κοινό μια ατζέντα του πολέμου, αλλά και να επιφέρει μια συναίνεση στους πολιτικούς φορείς της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Πρόκειται για μια πολύπλοκη επιχείρηση πολέμου προπαγάνδας εναντίον κυβερνητικών οργανισμών, υπηρεσιών πληροφοριών, στρατιωτικές υπηρεσίες, αρχές ασφαλείας και επιβολής του νόμου, με στόχο την ακλόνητη συναίνεση για τον πόλεμο.

Όλοι αυτοί θα πρέπει να είναι πλήρως πεπεισμένοι ότι αυτός ο πόλεμος θα διεξαχθεί «στο όνομα της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας» - τόσο οι πολιτικοί όσο και οι στρατιωτικοί σχεδιαστές. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, θα πρέπει να πειστούν από τη δική τους προπαγάνδα ότι ο πόλεμος είναι «ένα όργανο της ειρήνης και της δημοκρατίας».
Επιτρέπετε να αντιλαμβάνονται τις καταστροφικές συνέπειες των προηγμένων οπλικών συστημάτων - που συνήθως αναφέρονται ως «παράπλευρες απώλειες», αλλά δεν πρέπει να επηρεάζονται από αυτές, για να μην αναφέρουμε τη σημασία του λεγόμενου «προληπτικού πολέμου» με πυρηνικά όπλα. Η πραγματικότητα εντελώς ανάποδα: Ο πόλεμος είναι ειρήνη. Το ψέμα μετατρέπεται σε αλήθεια.

Ο «ανθρωπιστικός πόλεμος» υποστηρίζεται από τη λεγόμενη διεθνή κοινότητα και δεν καταδικάζεται ως εγκληματική πράξη. Οι βασικοί αρχιτέκτονες του ανταμείβονται για τη συμβολή τους στην παγκόσμια ειρήνη!

Η απόφαση σχετικά με τον πόλεμο ή την ειρήνη, λαμβάνεται κυρίως από τους πολιτικούς, και όχι τους στρατιωτικούς, πάντα ως αποτέλεσμα οικονομικών συμφερόντων. Οι πόλεμοι λαμβάνουν χώρα για οικονομικά συμφέροντα - πίσω από τα παρασκήνια, πίσω από τις κλειστές πόρτες, εξελίσσεται η σε μακροπρόθεση βάση οικονομική δυναμική.

Ο δρόμος προς την Τεχεράνη διασταυρώνει τη Δαμασκό - μία από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου. Ένας πόλεμος κατά του Ιράν θα στοχεύσει σε ένα πρώτο βήμα την αποσταθεροποίηση της Συρίας ως κυρίαρχο κράτος. Τα στρατιωτικά σχέδια, τα οποία στρέφονται κατά της Συρίας και του Λιβάνου, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του μακρά σχεδιαζόμενου πολέμου κατά του Ιράν.

Ο πόλεμος στο Ιράν παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη ως ένα θέμα μεταξύ άλλων. Το γεγονός ότι μια επίθεση στο Ιράν θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση και ενδεχομένως, να εξελιχθεί σε ένα «παγκόσμιο πόλεμο» δεν είναι ένα θέμα ανησυχίας.
Ένας πόλεμος κατά της Συρίας θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια στρατιωτική εκστρατεία υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και με τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ εναντίον του Ιράν - στον οποίο η Τουρκία και το Ισραήλ θα είναι πιθανό άμεσα εμπλεκόμενοι.

Οι δολοφονίες των Ελλήνων συνεχίζονται...


Ξαφνικά σταμάτησαν οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα;
Η ερώτηση είναι, φυσικά, ρητορική. Όχι, οι αυτοκτονίες (δολοφονίες της κυβέρνησης) των Ελλήνων πολιτών δεν έχουν σταματήσει. Όμως, όλως παραδόξως, έχει πέσει μία «κουρτίνα» και έχει σταματήσει η ενημέρωση, σε συγκεντρωτικά νούμερα γύρω από αυτό το θέμα.

Έχουν οι δημοσιογράφοι σημαντικότερα θέματα να καλύψουν;
Και τι σπουδαιότερο υπάρχει από την γενοκτονία που ζούμε και τους χιλιάδες συμπατριώτες που έχουμε χάσει ή και αυτούς που χάνουμε καθημερινά, αλλά κανείς πλέον δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον θάνατό τους, ούτε και για τους λόγους που οδηγήθηκαν στην απόλυτη απελπισία και στην απόφαση να… εγκαταλείψουν;

Δυστυχώς, η δημοσιογραφική αναλγησία των κυβερνο-παπαγάλων και των εκδοτών που διάγουν παράλληλο βίο με την κυβέρνηση της τρόικας και των μνημονίων, αποκρύπτει τα στοιχεία, επειδή είναι φρικιαστικά.
Φαίνεται, πως τα μεγέθη είναι πλέον τόσο μεγάλα, που μόνο ως στατιστικά στοιχεία προσεγγίζονται και θα δημοσιοποιηθούν κάποια στιγμή μετά από μερικά χρόνια…
Αυτές οι αυτοκτονίες είναι δολοφονίες, επειδή οι αυτόχειρες οδηγήθηκαν στην απελπισία από τις κυβερνητικές αποφάσεις, από τα κυβερνητικά μέτρα, από την κυβερνητική επίθεση που μπορεί να σκοτώνει νόμιμα και οι ευθύνες να μεταβιβάζονται στο... θύμα!

Είναι ο θάνατος στατιστικό στοιχείο;
Ίσως να είναι για τα πολιτικά αποβράσματα που πριν χρόνια ομολογούσαν πως είναι φυσιολογικό να αυξάνονται οι θάνατοι όπου πηγαίνει το ΔΝΤ.
Όμως, επειδή όλοι μας γνωρίζουμε το πρόβλημα, καλό θα ήταν να ενημερώνουμε τα έγκυρα εναλλακτικά διαδικτυακά μέσα (και όχι τους εγκάθετους διαδικτυακούς πρόθυμους παπαγάλους που επαναλαμβάνουν πρόθυμα και αβίαστα την τροϊκανή προπαγάνδα), προκειμένου αυτή η τραγική -και καλά κρυμμένη από την κυβέρνηση- αλήθεια να γίνεται γνωστή σε όλους τους υπόλοιπους. Για να ξέρουμε τα πραγματικά χτυπήματα που δεχόμαστε. Για να ξέρουμε τις απώλειες αυτού του πολέμου που μας κήρυξε μία διεθνής συμμορία. Πρέπει να υπάρχει καταμέτρηση, για να αποδοθούν οι ευθύνες που αναλογούν στους… «υπεύθυνους».

Και δεν είναι μόνο οι αυτοκτονίες…
Το έγκλημα των κυβερνητικών ψυχοπαθών που υποδύονται πως κυβερνούν την χώρα, δεν σταματάει στην αποσιώπηση των αυτοκτονιών. Το έγκλημα συνεχίζεται και με άλλα πρόσωπα, όπως αυτό της κατακόρυφης αύξησης της εγκληματικότητας εκείνης που αφαιρεί ανθρώπινες ζωές Ελλήνων πολιτών με βίαιες εισόδους στα σπίτια τους.

Είναι όλοι εκείνοι οι θάνατοι που βαφτίζονται «κλοπές» στα αστυνομικά δελτία. Είναι όλοι εκείνοι οι θάνατοι μοναχικών ανθρώπων ή συμπατριωτών μας που βρέθηκαν κάποια στιγμή μόνοι τους σε ερημικό σημείο (ακόμη και μέσα στις πόλεις).
Είναι όλοι εκείνοι που συναντήθηκαν με κάποιον «καημένο λαθρομετανάστη» που τους δολοφόνησε για να τους ληστέψει.

Ανίκανοι να κυβερνήσουν, ικανότατοι να... δολοφονήσουν
Θάνατοι επί θανάτων, που καταλογίζονται ως ληστείες και όχι ως εγκλήματα…
Θάνατοι επί θανάτων, αφού η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να επαναφέρει την τάξη και την ασφάλεια των πολιτών, αλλά τους εγκαταλείπει στις ορέξεις των «καημένων λαθρομεταναστών».
Θάνατοι επί θανάτων, σε μία χώρα που έγινε χώρος, αλλά και ζούγκλα, όπου τα θηρία μπορούν να εξασφαλίζουν την «τροφή» τους μέσα από τους ανυπεράσπιστους γηγενείς κατοίκους…

Αυτή η κυβέρνηση λέγαμε πως είναι κυβέρνηση υποταγής στα ξένα συμφέροντα, λέγαμε πως είναι κυβέρνηση οικονομικών δολοφόνων, λέγαμε πως είναι κυβέρνηση σύγχρονων τσολάκογλου που για την δόση της εξουσίας και της εφήμερης (κυριολεκτικά) δόξας τους, παρέδωσαν μία χώρα σε έναν ζωντανό εφιάλτη.

Αυτή η κυβέρνηση φέρει τις ίδιες ευθύνες με όλες τις προηγούμενες και οι καθημερινοί θάνατοι συμπατριωτών μας είναι η απόδειξη της ενοχής της…

Έκτακτο : Απο το πρωί 'Αρματα κινούνται δαιμονισμένα προς την ...Φλώρινα !


Από το πρωί Άρματα και προσωπικό μετακινείται τρέχοντας δαιμονισμένα απο την περιοχή της Ασσήρου με αντικειμενικό σκοπό και στόχο περιοχή της Φλώρινας !

Μεταφορείς αρμάτων μετακινήθηκαν αστραπιαία απο την Χαλκιδόνα προς το Στρατόπεδο της
Ασσήρου όπου φόρτωσαν Άρματα και τώρα κινούνται τρέχοντας δαιμονισμένα σύμφωνα πληροφορίες προς την περιοχή της Φλώρινας !
Τα ¨Αρματα και οι μεταφορείς φυλάσονται με εποχούμενα οχήματα με φύλαξη Καταδρομών που ειναι με το δάκτυλο στη σκανδάλη ...Κυριολεκτικά !



Η πληροφορία ειναι εξακριβωμένη αν και μεταφέρουμε με ''επιφύλαξη την πληροφορία '' οτι διετάχθει μετακίνηση Αρμάτων απο το ΓΕΕΘΑ σε μια ακόμη ξαφνική άσκηση δίνοντας ένα ακόμη μήνυμα προς όλους εντός και εκτός Ελλάδος οτι θα είμαστε παντού με Ελικόπτερα ,καταδρομείς αλλά και ...¨Αρματα !

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

«Κλείνει σπίτια» η τιμή στο καλαμπόκι, μόνη λύση η «γέφυρα» με κτηνοτρόφους

Με οικονομική καταστροφή απειλούνται χιλιάδες αγροτικές εκμεταλλεύσεις που επέλεξαν να καλλιεργήσουν φέτος καλαμπόκι, καθώς η έλλειψη σταθερών δομών συνεργασίας των καλλιεργητών με τους κτηνοτρόφους (καταναλωτές) και η «συμπαιγνία» του ιδιωτικού εμπορίου σε βάρος και των δύο έχει καθηλώσει την τιμή στα απαγορευτικά επίπεδα των 13 με 14 λεπτά το κιλό.
Η φετινή τιμή για το καλαμπόκι έχει καθηλωθεί στα απαγορευτικά επίπεδα των 13 με 14 λεπτών το κιλό.Η φετινή τιμή για το καλαμπόκι έχει καθηλωθεί στα απαγορευτικά επίπεδα των 13 με 14 λεπτών το κιλό.
Με μεικτή πρόσοδο από την πώληση του προϊόντος κάτω από τα 150 ευρώ το στρέμμα, οι ζημιές που σωρεύουν φέτος οι αγροτικές επιχειρήσεις που επέλεξαν να καλλιεργήσουν καλαμπόκι είναι μεγάλες και με δεδομένη την έλλειψη ρευστότητας οδηγούνται με βεβαιότητα στη χρεοκοπία.
Οι συνθήκες που επικρατούν φέτος στην αγορά καλαμποκιού διαμορφώνουν εκρηκτική κατάσταση στις μεγάλες αγροτικές περιοχές της χώρας από τη Κωπαΐδα μέχρι τον Έβρο, καθώς τη δύσκολη θέση στην οποία περιέρχονται οι αυτές τις μέρες οι καλλιεργητές θα κληθούν να διαχειριστούν το επόμενο διάστημα, τόσο οι προμηθευτές (γεωπονικά καταστήματα και εταιρείες αγροτικών εφοδίων) όσο και η βασική χρηματοδότης των αγροτών, δηλαδή η Τράπεζα Πειραιώς. Σε λίγο καιρό βέβαια το πρόβλημα θα γίνει και πολιτικό, όταν οι «απελπισμένοι» του κάμπου θα στρέφονται κατά της κυβέρνησης και θα βρίσκουν «καταφύγιο» σε εκφάνσεις των άκρων.
 Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η συντεταγμένη Πολιτεία, έστω και καθυστερημένα καλείται να βρει λύσεις, κυρίως μέσα από τη χρηματοδότηση σχημάτων (π.χ. Συνεταιρισμοί) που θα μπορούσαν να παίξουν τον ενδιάμεσο ρόλο για την «συνεύρεση» καλλιεργητών και κτηνοτρόφων με ένα ενδιαφέρον επίπεδο τιμής και για τις δύο πλευρές.
 Αρκεί να αναφερθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής καλαμποκιού, δηλαδή περί το 1 εκατ. τόνους, διατίθεται στην εγχώρια αγορά (ζωοτροφάδικα και κτηνοτροφικές επιχειρήσεις). Η ΕΑΣ Ρεθύμνης για παράδειγμα που διαθέτει αξιόλογη μονάδα παραγωγής ζωοτροφών με ετήσιες ανάγκες σε καλαμπόκι που υπερβαίνουν τους 25.000 τόνους θα μπορούσε να έρθει σε συμφωνία για το «κλείσιμο» μεγάλων ποσοτήτων που θα έβαζαν ένα φραγμό στην κατάρρευση των τιμών παραγωγού και θα εξασφάλιζαν ένα ενδιαφέρον και σταθερό μέσο επίπεδο προμήθειας της πρώτης ύλης για το ζωοτροφάδικο.

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Στη Συρία "παίζεται" ο γεωπολιτικός έλεγχος της Μέσης Ανατολής - ΗΠΑ εναντίον Ιράν - Αντιναύαρχος εξηγεί


Γράφει ο   
Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν.
Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ. 

Ολόκληρος ο πλανήτης στρέφει το βλέμμα του με ανησυχία για μία ακόμη φορά στην ασταθή περιοχή της Μ. Ανατολής. Μία νέα φάση διαμορφώνεται αφού σημαντικό μέρος των Δυτικών δυνάμεων περνά από την έμμεση στην άμεση εμπλοκή του στον συριακό εμφύλιο πόλεμο. 

Ένα πόλεμο που ολοένα και περισσότερο φανερώνει τις γενεσιουργές αιτίες του, που είναι η ευρύτερη σύγκρουση διεθνών συμφερόντων και κυρίως ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ με το Ιράν.


Στην σύγκρουση αυτή οι ΗΠΑ πλαισιώνονται από το Ισραήλ, το οποίο θεωρεί το Ιράν ως υπαρξιακή απειλή, την Γαλλία λόγω εθνικού ιστορικού διαχρονικού ενδιαφέροντος, την φιλόδοξη νεοοθωμανική Τουρκία, καθώς και σουνιτικά αραβικά κράτη που διαπιστώνουν με ανησυχία την διαρκώς διευρυνομένη ιρανική επιρροή στην περιοχή (π.χ. στην Συρία, τον Λίβανο και το Ιράκ). 

Η Ρωσία και η Κίνα για διαφορετικούς λόγους στηρίζουν το Ιράν και το καθεστώς Άσαντ. Η ενεργός συμμετοχή της Γαλλίας, η υπαναχώρηση της Αγγλίας και η διαφοροποίηση ή σιωπή των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών εμφανίζει κατά τραγικό τρόπο, την στρατηγική ένδεια της Ε.Ε., καθώς και την τεράστια απόσταση που την χωρίζει από την ολοκλήρωσή της. Θέμα αναμίξεως του ΝΑΤΟ θα τεθεί εφ’ όσον κράτος μέλος του (π.χ. η Τουρκία), δεχθεί επίθεση. 

Η αναβληθείσα αλλά αναμενομένη περιορισμένης διάρκειας και εκτάσεως επίθεση των Η.Π.Α. κατά του συριακού καθεστώτος Άσαντ δεν καθησυχάζει την διεθνή κοινότητα, δεδομένου ότι οι εκάστοτε πολεμικές επιχειρήσεις έχουν την δική τους λογική, ποτέ δεν αποτελούν ακριβή αντίγραφα παλαιοτέρων αναμετρήσεων και δεν ελέγχονται πάντοτε πολιτικά, ιδίως όταν υπάρχει πληθώρα δρώντων, όπως στην περίπτωση της Συρίας, των οποίων τα συμφέροντα, συμπεριφορές και συσχετισμοί ισχύος συνθέτουν ένα απρόβλεπτο ευρύτερο περιβάλλον, στο οποίο εύκολα η στρατιωτική αναμέτρηση είναι δυνατόν να διαχυθεί. 

Τα αποδεικτικά στοιχεία της κυβερνήσεως των Η.Π.Α., περί της χρήσεως χημικών όπλων από το καθεστώς Άσαντ δεν έχουν μέχρι στιγμής κοινοποιηθεί είτε δημοσίως είτε στον Ο.Η.Ε. (είναι νωπές οι μνήμες των «αδειάσειστων» στοιχείων, προ της εισβολής στο Ιράκ). Μετά την υπαναχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου, την έλλειψη μεγάλου αριθμού «προθύμων» συμμάχων και την περιορισμένη υποστήριξη της αμερικανικής κοινής γνώμης, ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα, αναζητώντας επαρκή νομιμοποίηση του εγχειρήματός του, θα θέσει το θέμα της περιορισμένης στρατιωτικής απαντήσεως κατά της Συρίας, προς ψήφιση στο Κονγκρέσσο (μετά τις 9 Σεπτεμβρίου 2013). 

Η καθυστέρηση αυτή κρίνεται ότι δημιουργεί προϋποθέσεις για βελτίωση του διπλωματικού κλίματος κατά την συνάντηση των G-20 στην Ρωσία (5 και 6 Σεπτεμβρίου 2013) και παρέχει χρόνο στην Αγγλία για να αναθεωρήσει την στάση της, στον ΟΗΕ για να εκδώσει το πόρισμά του ως προς τον υπαίτιο της χρήσεως των χημικών όπλων, στο Ιράν για να συνδράμει σε πολιτική επίλυση του ζητήματος καθώς και σε άλλα κράτη προκειμένου να συμμετάσχουν στην συμμαχία των «προθύμων».


Το 2012 ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. αυτοδεσμεύθηκε θέτοντας ως «κόκκινη γραμμή» την χρήση χημικών όπλων και τώρα που αυτά χρησιμοποιήθηκαν απειλείται η αξιοπιστία των Η.Π.Α., έναντι φίλων και εχθρών, εάν δεν υπάρξει αμερικανική στρατιωτική «τιμωρία». Εν τούτοις εάν οι ΗΠΑ κατέχουν επαρκείς ενδείξεις ότι οι αναμενόμενες αντιδράσεις (από Ιράν, Ρωσία, Κίνα, Χεσμπολάχ, Χαμάς, σιιτικοί πληθυσμοί κ.λ.π.) θα αποσταθεροποιήσουν επικίνδυνα την περιοχή και θα θέσουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και του Ισραήλ, μία αρνητική ψήφος του Κονγκρέσσου ενδεχομένως να βγάλει τον Ομπάμα από την δύσκολη θέση (με πρόσχημα τον σεβασμό της λαϊκής θελήσεως και παρά το δικαίωμά του να δράσει αυτοβούλως). 


Το πλέον πιθανό σενάριο είναι το Κονγκρέσσο να συναινέσει, στην περιορισμένη στρατιωτική αμερικανική δράση κατά της Συρίας (χειρουργικού τύπου πυραυλική προσβολή κατά ζωτικών στόχων, όπως συστήματα αεραμύνης, διοικήσεως και ελέγχου, επικοινωνιών, πυραύλων, αεροσκαφών, κυβερνητικών κτιρίων κ.λ.π., συγκεκριμένης διαρκείας και δίχως χερσαίες επιχειρήσεις). Στην περίπτωση αυτή, πέραν του τιμωρητικού συμβολισμού, η επίθεση εκτιμάται ότι αποσκοπεί στην αποδυνάμωση του καθεστώτος Άσαντ, με παράλληλη ενίσχυση των αντικαθεστωτικών ανταρτών, προκειμένου η σχετική ισοδυναμία των δύο πλευρών να τις ωθήσει στην εξεύρεση αμοιβαίως αποδεκτής διπλωματικής λύσεως. Υπό το πρίσμα αυτό είναι δυνατόν να ερμηνευθεί και η ρωσική δηλωθείσα πρόθεση όπως μη εμπλακεί ευθέως στρατιωτικά κατά την περιορισμένη επίθεση των «προθύμων» κατά του Άσαντ. Παρά τις εν λόγω προθέσεις, κρίνεται ότι το εγχείρημα αυτό όχι μόνο δεν θα επιφέρει οριστικές μεταβολές στην περιοχή αλλά θα επιδεινώσει την κατάσταση για τους εξής λόγους:


- Η επίθεση δεν θα ανατρέψει το καθεστώς Άσαντ (ιδίως τώρα που έχει χαθεί οριστικά το στοιχείο του στρατιωτικού αιφνιδιασμού), το οποίο θα σκληρύνει την στάση του και θα εξακολουθήσει να στηρίζεται από Ιράν, Ρωσία και Κίνα. Εάν η περιορισμένη επίθεση δεν επιτύχει τους σκοπούς της, οι ΗΠΑ θα εμφανισθούν αδύναμες και θα τεθεί άμεσα το θέμα της σκοπιμότητος του όλου εγχειρήματος.

- Μετά από εκτεταμένες καταστροφές ζωτικών εγκαταστάσεων της Συρίας και σειρά παραπλεύρων απωλειών, θα μειωθούν οι πιθανότητες διπλωματικής επιλύσεως των θεμάτων τόσο της Συρίας, όσο και του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.

- Επιδείνωση των ήδη τεταμένων σχέσεων Η.Π.Α. – Ρωσίας (ευρύτερα ζωτικά στρατηγικά, οικονομικά και ενεργειακά ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή).

- Αγνώστου εύρους αντιδράσεις της Συρίας, του Ιράν (δεν αναμένεται ευθεία και ευρεία ανταποδοτική αντίδραση του Ιράν, προκειμένου να διασφαλισθεί το πυρηνικό του πρόγραμμα, η οικονομία του, καθώς και η στρατιωτική του δυνατότητα αυτοάμυνας), της Χεσμπολάχ (το εύρος της αντιδράσεως συνδέεται με το αντίστοιχο του Ιράν), Χαμάς, αλλά εμμέσως και Ρωσίας – Κίνας (π.χ. κυβερνοπόλεμος, έγκαιρη ενημέρωση Σύρων για επερχόμενες πυραυλικές προσβολές, προμήθεια Συρίας με πολεμικό υλικό κ.λ.π.), κατά των Η.Π.Α., του Ισραήλ, της Τουρκίας και της Ιορδανίας.

- Ενδεχόμενη αυτόνομη και μη συμβατή με τα αμερικανικά συμφέροντα αντίδραση του Ισραήλ, σε περίπτωση πυραυλικής ή αεροπορικής ή τρομοκρατικής προσβολής του. 

- Διόγκωση και διάχυση στην ευρύτερη περιοχή του τεραστίου προβλήματος των Σύρων προσφύγων. 

- Επιδείνωση αμοιβαίων σχέσεων της ήδη διασπασμένης αντιπολιτεύσεως, μέρος της οποίας εναντιώνεται σε κάθε Δυτική επέμβαση η οποία κατά την άποψή τους ενισχύει το Ισραήλ. 

- Επιπλέον ενδέχεται να ενδυναμωθούν ιδιαίτερα τα πλέον δυναμικά στοιχεία της αντιπολιτεύσεως, τα οποία ανήκουν στο ριζοσπαστικό Ισλάμ (Σαλαφιστές, σύμμαχοι της Αλ Κάϊντα, στηριζόμενοι από την Σ. Αραβία). 


Εάν η πρόθεση περιορισμένης αμερικανικής στρατιωτικής τιμωρητικής δράσεως αποτελεί πρόσχημα για την δυναμική επιβολή τελικής λύσεως στην περιοχή (ας μην ξεχνούμε ότι και στην Λιβύη η αρχικώς διατυπωθείσα πρόθεση ήταν η διασφάλιση ζώνης απαγορεύσεως πτήσεων), τότε το όλο ζήτημα περιπλέκεται περισσότερο, καθ’ όσον ενδέχεται η τρέχουσα εμφύλια διαμάχη να μετατραπεί σε θερμή σύγκρουση στην ευρύτερη περιοχή. 

Στην περίπτωση αυτή οι στρατιωτικές ενέργειες θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια, διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά (π.χ. πέραν της πυραυλικής επιθέσεως και βομβαρδισμός από αεροσκάφη των Η.Π.Α. και συμμάχων, προσβολή συριακών στρατευμάτων, πλέον ενεργός στρατιωτικός ρόλος της Τουρκίας, πιθανή εμπλοκή του ΝΑΤΟ, καθώς και αριθμού αραβικών χωρών, του Ισραήλ κ.λ.π.) και θα αποσκοπούν στην εκ των πραγμάτων επιβολή της επόμενης ημέρας στην περιοχή (π.χ. διαμελισμός της Συρίας σε κατάλληλα μικρότερα κρατίδια, κατά τρόπο διασφαλίζοντα την τοπική σταθερότητα, καθώς και την εξυπηρέτηση των δυτικών αλλά και κατά το δυνατόν των ρωσικών συμφερόντων). 


Εν τούτοις, η άνευ όρων πτώση του καθεστώτος Άσαντ, αποτελεί στρατηγικό ακρωτηριασμό του Ιράν και απομόνωσή του από ζωτικά του περιφερειακά συμφέροντα (Χεσμπολάχ, σιιτικοί πληθυσμοί περιοχής, Παλαιστίνιοι, πρόσβαση στην Μεσόγειο, εγγύτητα προσβολής του Ισραήλ, ενεργειακοί και οικονομικοί λόγοι κ.λ.π.), γεγονός το οποίο πιθανότατα θα προκαλέσει την ευρεία αντίδραση και εμπλοκή του (άμεση ή έμμεση μέσω Χεσμπολάχ και Συρίας κατά του Ισραήλ, καθώς και κατά στόχων αμερικανικών συμφερόντων), η οποία με την σειρά της αναμένεται ότι θα προκαλέσει φαινόμενο ντόμινο με απρόβλεπτες συνέπειες. Η συγκέντρωση ρωσικών πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων στην Α. Μεσόγειο επιβαρύνει την ένταση και αυξάνει την ανησυχία, ενώ σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής του Ισραήλ, εκφράζεται και ο προβληματισμός του κατά πόσο και έως πότε τα σουνιτικά αραβικά κράτη θα εξακολουθούν να στηρίζουν την συμμαχία των «προθύμων»;


Σε κάθε περίπτωση η επόμενη ημέρα στην περιοχή και ιδιαίτερα στην περίπτωση μη συμμετοχής του Μπααθικού κόμματος του Άσαντ στην εξουσία, κρίνεται ότι θα είναι ιδιαίτερα ασταθής (συνέχιση εμφυλίου, τρομοκρατικές ενέργειες και διάχυση αυτών σε γειτονικά κράτη, εμπλοκή Ισραήλ κ.λ.π.), δεδομένων των πολλών αντιμαχομένων εθνοτήτων και θρησκευτικών δογμάτων, της ενδεχομένης προσβάσεως ακραίων ισλαμιστών τρομοκρατών σε όπλα προηγμένης τεχνολογίας ή μαζικής καταστροφής, του εκκρεμούς ιρανικού, κουρδικού και παλαιστινιακού ζητήματος και όλα αυτά σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των κρατών της περιοχής, καθώς και των Μεγάλων Δυνάμεων.


Η πλέον πιθανή περιοχή αμέσου επεκτάσεως της στρατιωτικής εμπλοκής είναι ο Λίβανος, ο οποίος αντιμετωπίζει ανάλογο εθνοτικό, θρησκευτικό και κοινωνικό κατακερματισμό. Επισημαίνεται ότι οι δυνάμεις της Χεσμπολάχ υπερβαίνουν τους 100.000 μαχητές και το οπλοστάσιό της συμπεριλαμβάνει πυραύλους εδάφους – εδάφους, εδάφους – επιφανείας και εδάφους – αέρος καθώς και σημαντικό αριθμό ρουκετών και αντιαρματικών όπλων. Η οργάνωση αντιμετωπίζει εχθρική συμπεριφορά τόσο από πολιτικές δυνάμεις εντός του Λιβάνου, όσο και από αραβικά σουνιτικά κράτη αλλά σε περίπτωση πλήρους πολεμικής εμπλοκής της, θα βασισθεί στην υποστήριξη του Ιράν, της Συρίας και πιθανόν της Ρωσίας.

Η Τουρκία εμμένει και προτρέπει σε πλήρη Δυτική στρατιωτική εμπλοκή (με συμμετοχή της Τουρκίας), μέχρι της τελικής ήττας και πτώσεως του καθεστώτος Άσαντ, επιδιώκοντας να έχει λόγο κατά την επομένη ημέρα, προκειμένου να αποφύγει ανεπιθύμητες εξελίξεις στα σύνορά της. Σε περίπτωση περιορισμένης Δυτικής επιθέσεως, εκτιμάται ότι η Τουρκία θα διαδραματίσει δευτερεύοντα υποστηρικτικό στρατιωτικό ρόλο, ενώ τυχόν παρατεταμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις θα την εμπλέξουν άμεσα. Με την μέχρι στιγμής περιφερειακή πολιτική της, όχι μόνο δεν έχει εκπληρώσει διακηρυχθέντες σκοπούς της (π.χ. μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες) αλλά έχει πλέον καταστεί μέρος του όλου προβλήματος διατρέχοντας τον κίνδυνο η διαμορφούμενη τελική κατάσταση να αποκλίνει από τα Εθνικά της Συμφέροντα. Σημεία που εγείρουν ερωτηματικά, ως προς την τουρκική πολιτική, είναι τα ακόλουθα:

- Η Τουρκία έχει συμβάλει σημαντικά στην κλιμάκωση του εμφυλίου πολέμου στην Συρία. Τα σύνορα της Τουρκίας αποτελούν ελευθέρα ζώνη διελεύσεως στρατιωτικού εξοπλισμού, καθώς και πάσης φύσεως αντιστασιακών ομάδων κατά του καθεστώτος Άσαντ, μεταξύ των οποίων και ακραίων ισλαμιστών που συνδέονται με την διεθνή τρομοκρατία.

- Η Τουρκία προανήγγειλε κατηγορηματικά την απαίτηση πτώσεως του καθεστώτος Άσαντ, δίχως να έχει τα κατάλληλα εργαλεία και μέσα για να επιφέρει μόνη της το αποτέλεσμα αυτό. Η πολιτική αυτή σε συνδυασμό με την αμέριστη στήριξη των σουνιτών και την βιασύνη της να συμμετάσχει στην συμμαχία των «προθύμων» (άνευ σχετικών πορισμάτων και εγκρίσεως του ΟΗΕ), έχουν καταστήσει την Τουρκία μέρος του προβλήματος και την έχουν εκθέσει διπλωματικά.

- Τυχόν στρατιωτική επιθετική ανάμιξη της Τουρκίας, θα έχει πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό και κοινωνικό κόστος, καθώς και κόστος ασφαλείας. Επιπλέον, δημιουργείται το διπλωματικό παράδοξο, η Τουρκία να συντάσσεται στρατιωτικά με την Δύση στην Συρία, όταν ταυτόχρονα την κατηγορεί για υποκρισία στην Αίγυπτο.

- Τίποτε δεν καταδεικνύει, μέχρι στιγμής, ότι η Τουρκία έχει αποτρέψει δυσάρεστες γι αυτήν εκπλήξεις της επομένης ημέρας (π.χ. δημιουργία κουρδικού κράτους στα νότια σύνορά της).


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η κρίση στην Συρία υπερβαίνει κατά πολύ το επίπεδο μίας τοπικής συγκρούσεως. Το διακύβευμα της εμπλοκής στην Συρία αλλά και της γενικής αστάθειας στην περιοχή είναι ο γεωπολιτικός έλεγχος της Μ. Ανατολής, η οποία αποτελεί κλειδί για τον ευρύτερο έλεγχο της Ευρασίας, καθώς και κατ’ εξοχήν πεδίο ασκήσεως επιρροής για φιλόδοξες περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής. 

Παρά την πιθανότητα τοπικών ανεξέλεγκτων δράσεων και προκλήσεων που ενδεχομένως να κλιμακώσουν την κρίση, εκτιμάται ότι τελικά οι ΗΠΑ και η Ρωσία, ως λογικοί δρώντες, θα ελέγξουν την τελική έκβαση και θα εξασφαλίσουν μία λιγότερο ασταθή επόμενη ημέρα, αμοιβαίως αποδεκτή.

Διαπιστώνεται ότι ο Ο.Η.Ε. αδυνατεί και πάλι να εφαρμόσει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, αφού τα επί μέρους Εθνικά Συμφέροντα των κρατών του Συμβουλίου Ασφαλείας (Σ.Α.) αποτελούν την τροχοπέδη λήψεως αποφάσεων. Δράσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, λαμβάνουν χώρα επιλεκτικά και μετά από σύγκλιση συμφερόντων ή αδιάφορη ανοχή επί μέρους κρατών του Σ.Α. (επί παραδείγματι η «ευαισθητοποιημένη» Δύση και οι Διεθνείς Οργανισμοί, δεν αντέδρασαν όταν το τότε «ημέτερο» Ιράκ χρησιμοποιούσε χημικά όπλα κατά του Ιράν ή και στο εσωτερικό της χώρας του). 

Ο περιπετειώδης τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έλαβε την τελική του απόφαση, ως προς την Συρία, υπενθυμίζει για μία ακόμη φορά πόσο κρίσιμη και σύνθετη είναι διαδικασία λήψεως αποφάσεων σε κυβερνητικό επίπεδο καθώς και τις υψηλές απαιτήσεις οργανώσεως, προπαρασκευής και εμπειρίας προς τούτο. 

Η μεγάλης διάρκειας χρονική αναβολή της προαναγγελθείσης αμερικανικής πυραυλικής επιθέσεως κρίνεται ότι θα μειώσει δραστικά την αποτελεσματικότητα του στρατιωτικού εγχειρήματος, αφού παρέχει άφθονο χρόνο προετοιμασίας στον αντίπαλο (διασπορά προσωπικού, μετακίνηση και απόκρυψη μέσων, συστημάτων και υλικών, ανάπτυξη παραπλανητικών ομοιωμάτων, δημιουργία ανθρωπίνων ασπίδων με χρήση αντιπάλων κ.λ.π.).

Κλειδί και προϋπόθεση για την ομαλή επίλυση του εμφυλίου στην Συρία, αποτελεί μία κοινή συμφωνία μεταξύ των δύο αντιμαχομένων μερών στην Συρία, των κυρίων πατρόνων αυτών (Ιράν και Σ. Αραβίας), καθώς και των ΗΠΑ και Ρωσίας. Από τις εν λόγω συνομιλίες θα πρέπει να εξαιρεθούν οι ακραίοι ισλαμιστές της αντιπολιτεύσεως, ενώ οι δυνάμεις που τους στηρίζουν θα πρέπει να τεθούν προ των ευθυνών τους. 

Η ανωτέρω συμφωνία θα πρέπει να διασφαλίζει το δικαίωμα ασφαλούς παραμονής κάθε μειονότητος (εθνικής και θρησκευτικής) στα πατρογονικά της εδάφη καθώς και την διατήρηση του πολιτισμού και των πολιτιστικών μνημείων της.

Το μικρό διπλωματικό και στρατιωτικό εκτόπισμα της Ε.Ε., καθώς και η αδυναμία ασκήσεως επιρροής ακόμη και σε περιοχές αμέσου ενδιαφέροντός της, όπως η Μ. Ανατολή (οι εθνικές δράσεις μεμονωμένων ευρωπαϊκών κρατών δεν λογίζονται ως δράση της Ε.Ε.), θα πρέπει να ανησυχούν τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., τουλάχιστον όσο και για τα οικονομικά θέματα.

Κατά την τρέχουσα συγκυρία η Ελλάδα θα πρέπει να φανεί συνεπής στην παροχή λογιστικών και υποστηρικτικών διευκολύνσεων προς τους συμμάχους της εφ’ όσον της ζητηθεί, δίχως την άμεση στρατιωτική εμπλοκή της. Σε αντάλλαγμα της πολύτιμης (κατά ομολογία των ΗΠΑ) προσφερομένης υπηρεσίας και συνδυάζοντας την στρατηγική της σύγκλιση με το Ισραήλ, η χώρα μας επιβάλλεται όπως ζητήσει σθεναρά (και όχι ψελλίζοντας), την βάσει του Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης, ευνοϊκή διευθέτηση των θεμάτων των θαλασσίων ζωνών της Α. Μεσογείου (ειδικότερα η ΑΟΖ με την Αίγυπτο πρέπει να συμφωνηθεί άμεσα για ευνόητους λόγους), την προστασία των ερεισμάτων μας στην ευρύτερη περιοχή των συγκρούσεων (ελληνικός πληθυσμός, πολιτιστικά μνημεία, Πατριαρχείο και χριστιανοί κ.λ.π.), οικονομική ή και στρατιωτική βοήθεια για την χώρα μας κ.λ.π.. 

Εάν για την επόμενη ημέρα προκύπτει ανάγκη αναπληρώσεως τυχόν στρατηγικών απωλειών της Ρωσίας στην Μ. Ανατολή (διευκολύνσεις, ελλιμενισμοί, αγκυροβόλια), η Ελλάς (ίσως και η Κύπρος), σε συνεννόηση με τους συμμάχους της και δίχως να αιφνιδιάζει, θα μπορούσε να προσφερθεί για παροχή περιορισμένου επιπέδου ευκολιών προς την Ρωσία, χρησιμεύοντας ως γέφυρα προσεγγίσεως των δύο Μ. Δυνάμεων, προ των κοινών τους προκλήσεων. Παράλληλα θα πρέπει να διατηρείται εθνική ετοιμότητα παραλαβής ελλήνων της Μ. Ανατολής, καθώς και αποτελεσματικής αποτροπής εισόδου νέου μεταναστευτικού ρεύματος προσφύγων, ακόμη και με κατάλληλη συνδρομή (χερσαία και θαλάσσια) ευρωπαϊκών δυνάμεων.

NEO ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΡΙΑ ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΓΚΡΕΣΟ...


Σε πυρετώδεις διαβουλεύσεις για τη σύνταξη νέου ψηφίσματος, το οποίο θα επικεντρώνεται στον διεθνή έλεγχο του συριακού χημικού οπλοστασίου...
υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, βρίσκονται οκτώ γερουσιαστές, μέλη τόσο των Δημοκρατικών όσο και των Ρεπουμπλικανών, καθώς και ο Λευκός Οίκος.
Πρόκειται για μέρος της συγκρατημένα θετικής ανταπόκρισης την οποία συνάντησε στις ΗΠΑ η σχετική ρωσική πρόταση, η οποία ήλθε ως εναλλακτική στην αμερικανική στρατιωτική δράση κατά του καθεστώτος Άσαντ.
Στην ομάδα των γερουσιαστών, συμμετέχουν μερικοί από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές, αλλά και αντιπάλους του Μπαράκ Ομπάμα, με στόχο να δοθεί χρόνος στα Ηνωμένα Έθνη να θέσουν υπό τον έλεγχό τους και να καταστρέψουν τα συγκεκριμένα, διεθνώς απαγορευμένα, όπλα.
Η υιοθέτηση του εναλλακτικού ψηφίσματος αποτελεί επιλογή για την κυβέρνηση Ομπάμα, η οποία αντιμετώπιζε το ρίσκο της ήττας σε μια ενδεχόμενη ψηφοφορία για το αρχικό σχέδιο περί ανάληψης στρατιωτικής δράσης κατά της Συρίας, στην οποία η πλειοψηφία των Αμερικανών φαίνεται να αντιτίθεται.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους, αλλά και η Γερουσία, όπου πλειοψηφούν οι Δημοκρατικοί, έμοιαζαν να κλίνουν όλο και περισσότερο προς μια αρνητική ψήφο, σύμφωνα με τους New York Times.
Κάμερον: Κοινή πρόταση στον ΟΗΕ από ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία
Κοινό σχέδιο ψηφίσματος για το ζήτημα της Συρίας αναμένεται να παρουσιάσουν στην επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία, όπως τόνισε, μιλώντας στο βρετανικό κοινοβούλιο, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου,Ντέιβιντ Κάμερον.
Το ψήφισμα θα επικεντρώνεται στο ζήτημα του ελέγχου του συριακού χημικού οπλοστασίου από τη διεθνή κοινότητα, πρόσθεσε ο Βρετανός πρωθυπουργός.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, από την πλευρά του, σημείωσε το βράδυ της Τρίτης ότι η Ρωσία αναμένεται να παρουσιάσει το σχέδιό της για τον έλεγχο του χημικού οπλοστασίου της Συρίας εντός της ημέρας.
Πούτιν: Έλεγχος αν εκλείψει η απειλή χρήσης βίας
Η ρωσική πρόταση να τεθεί το συριακό χημικό οπλοστάσιο υπό διεθνή έλεγχο δεν θα πετύχει εάν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν απορρίψουν την χρήση βίας ως μέσο επίλυσης της συριακής κρίσης, δήλωσε την Τρίτη ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλάντιμιρ Πούτιν.
Η πρόταση μπορεί να λειτουργήσει μόνο «ένα γίνει σαφές ότι οι ΗΠΑ και όλοι όσοι τις υποστηρίζουν σε αυτό το επίπεδο αποκηρύξουν τη χρήση βίας», τόνισε ο κ. Πούτιν, μιλώντας στην τηλεόραση.
Πρόσθεσε επίσης ότι ευελπιστεί το ρωσικό σχέδιο «να αποτελέσει ένα θετικό βήμα προς την επίλυση της κρίσης στη Συρία με ειρηνικά μέσα».
Όρους θέτει η Ρωσία για ψήφισμα στο Σ.Α. του ΟΗΕ
Η γαλλική πρόταση για ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στην οποία η συριακή κυβέρνηση χαρακτηρίζεται υπεύθυνη για τη χρήση χημικών όπλων στη Δαμασκό στις 21 Αυγούστου είναι απαράδεκτη, τόνισε η Ρωσία στους Γάλλους εταίρους της την Τρίτη.
Η Μόσχα θα προτείνει στο Σ.Α. δικό της σχέδιο ψηφίσματος με το οποίο το συριακό χημικό οπλοστάσιο θα τίθεται υπό διεθνή έλεγχο, χωρίς να αναφέρεται στο ποιος πραγματοποίησε την επίθεση στη Δαμασκό, σημείωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, κατά τη συνομιλία του με τον Γάλλο ομόλογό του, Λοράν Φαμπιούς.
Εξάλλου, ο Ρώσος πρεσβευτής στο Παρίσι σημείωσε ότι η Μόσχα είναι έτοιμη να διαβουλευτεί επάνω σε ένα ψήφισμα για τον διεθνή έλεγχο επί των συριακών χημικών, ωστόσο δεν θα δεχόταν να υπάρχει δικλείδα η οποία να απειλεί τη συριακή κυβέρνηση με χρήση βίας για την εφαρμογή του.
«Πρώτα πρέπει να υπάρξει ψήφισμα το οποίο να θέτει τα συριακά χημικά όπλα υπό διεθνή έλεγχο, κάτι που η Συρία έχει ήδη κάνει δεκτό. Εάν υπάρξει ανάγκη για κάτι επιπλέον, μπορούμε να διαβουλευτούμε εκ νέου για ένα νέο ψήφισμα», σημείωσε ο Αλεξάντερ Ορλόφ, μιλώντας στο γαλλικό ραδιοφωνικό δίκτυο RTL.
Νωρίτερα, ο κ. Φαμπιούς είχε κάνει λόγο για ενστάσεις της Μόσχας για ψήφισμα το οποίο θα αναφερόταν λεπτομερώς στους όρους του διεθνούς ελέγχου του χημικού οπλοστασίου της Συρίας.
Προειδοποίηση ΗΠΑ προς Μόσχα και Δαμασκό
Οι ΗΠΑ αναμένουν ένα αληθινό και επαληθεύσιμο σχέδιο για το διεθνή έλεγχο των χημικών όπλων της Συρίας από πλευράς Ρωσίας, αλλά δε θα περιμένουν για πολύ ούτε θα το δεχθούν σαν παρελκυστική τακτική, δήλωσε ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Τζον Κέρι, μιλώντας στην Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων.
Στον πάγο μέχρι νεωτέρας βάζει ο Ομπάμα την επίθεση στη Συρία
«Ο πρόεδρος Ομπάμα θα εξετάσει εξονυχιστικά το ρωσικό σχέδιο», πρόσθεσε ο κ. Κέρι.Ομπάμα - Ολάντ: Να μείνουν ανοιχτές όλες οι επιλογές
Ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και ο αμερικανός ομόλογός του, Μπαράκ Ομπάμα, υπογράμμισαν σε τηλεφωνική τους συνομιλία την ανάγκη «να παραμείνουν ανοιχτές όλες οι επιλογές» όσον αφορά την Συρία, υπενθυμίζοντας παράλληλα «ότι προτιμούν μια διπλωματική λύση», ανακοίνωσε η γαλλική Προεδρία.
Οι πρόεδροι της Γαλλίας και των ΗΠΑ «υπενθύμισαν ότι προτιμούν μια διπλωματική λύση, αλλά υπογράμμισαν επίσης την σημασία να παραμείνουν ανοιχτές όλες οι επιλογές» για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου του συριακού καθεστώτος και «για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική και ολοκληρωτική καταστροφή του», προστίθεται στην ανακοίνωση της γαλλικής προεδρίας.
«Όχι στο σχέδιο Ομπάμα» από τον αρχηγό των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία
Ο επικεφαλής των γερουσιαστών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ, Μιτς ΜακΚόνελ, είχε δηλώσει νωρίτερα ότι θα ψηφίσει κατά του σχεδίου εξουσιοδότησης του προέδρου Ομπάμα από το Κογκρέσο για τη χρήση βίας στη Συρία.
«Είναι ξεκάθαρο ότι δεν υφίσταται ζωτικό ζήτημα εθνικής ασφάλειας στη Συρία», αναφέρει ο κ. ΜακΚόνελ, σε δήλωση του, με την οποία γίνεται ο μόνος εκ των τεσσάρων ηγετών σε Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία, ο οποίος τάσσεται κατά του σχεδίου.
Το ηγετικό στέλεχος των Ρεπουμπλικανών σημείωσε ότι υπάρχουν «πολλά αναπάντητα ερωτήματα» σε ό,τι αφορά την αμερικανική στρατηγική στη Συρία και το προτεινόμενο χτύπημα θα μπορούσε να είναι «μια απλή επίδειξη», ενώ η ρωσική πρόταση για το διεθνή έλεγχο των χημικών όπλων «θα άξιζε να διερευνηθεί».
Μπένερ: Δεν έχει πειστεί ο αμερικανικός λαός
Η γραμμή του προέδρου Ομπάμα δεν έχει πείσει τον αμερικανικό λαό για την ανάγκη χρήσης βίας στη Συρία, δήλωσε, από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ και κορυφαίος παράγοντας των Ρεπουμπλικανών, Τζον Μπένερ.
Ο κ. Μπένερ σημείωσε ότι θεωρεί πολύ σημαντικό τον αντίκτυπο τον οποίο θα έχει το διάγγελμα του κ. Ομπάμα το βράδυ της Τρίτης, ενώ εξέφρασε σκεπτικισμό για το ρωσικό σχέδιο για τα χημικά όπλα, «λόγω των μερών τα οποία αναμένεται να εμπλακούν».
Χέιγκελ: Να διατηρήσουμε τη στρατιωτική απειλή
«Ελπίζουμε ότι το σχέδιο για διεθνή έλεγχο των χημικών όπλων του Άσαντ θα αποτρέψει τα στρατιωτικά χτυπήματα, ωστόσο η απειλή για χρήση βίας πρέπει να μείνει σταθερή για να επιτύχει κάθε διπλωματική προσπάθεια», υπογράμμισε, εξάλλου, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Τσακ Χέιγκελ, μιλώντας στην ίδια επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων στην οποία είχε απευθυνθεί νωρίτερα ο κ. Κέρι.
«Όλοι μας ελπίζουμε αυτή η επιλογή να είναι μια πραγματική λύση στην κρίση. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να διατηρήσουμε καθαρή ματιά και να διασφαλίσουμε ότι δεν πρόκειται για μια τακτική καθυστέρησης», δήλωσε ο κ. Χέιγκελ.
«Για να έχει πιθανότητες να επιτύχει η συγκεκριμένη διπλωματική επιλογή, η απειλή ανάληψης στρατιωτικής δράσης από τις ΗΠΑ -η αξιόπιστη, πραγματική απειλή για ανάληψη στρατιωτικής δράσης από τις ΗΠΑ- πρέπει να εξακολουθήσει να υπάρχει», τόνισε ο ίδιος.
Υποστηρίζει το ρωσικό σχέδιο η Συρία
Την υποστήριξη της κυβέρνησης της Συρίας στην ρωσική πρόταση περί διεθνούς ελέγχου του χημικού της οπλοστασίου είχε εκφράσει νωρίτερα ο Σύρος πρωθυπουργός, Γουάελ Αλ Χάλκι, ώστε να αποφευχθεί ένα αμερικανικό στρατιωτικό χτύπημα κατά του καθεστώτος Άσαντ.
Ο κ. Χάλκι σημείωσε, σύμφωνα με την κρατική συριακή τηλεόραση, ότι η συριακή κυβέρνηση υποστηρίζει την πρόταση της Ρωσίας ώστε «να μην χυθεί άλλο συριακό αίμα».
Πράσινο φως Άσαντ για διεθνή έλεγχο στα χημικά της Δαμασκού
Το ρωσικό πρακτορείο Interfax είχε μεταδώσει νωρίτερα ότι, σε συζήτησή του με τον πρόεδρο της ρωσικής Κάτω Βουλής, ο υπουργός Εξωτερικών της Συρίας, Ουάλιντ Αλ Μουαλέμ, είχε δηλώσει ότι η χώρα του αποδέχεται τη ρωσική πρόταση. «Είχαμε ιδιαίτερα παραγωγικές συνομιλίες με τον υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ τη Δευτέρα και εκείνος πρότεινε μία πρωτοβουλία σχετική με τα χημικά όπλα. Και το βράδυ συμφωνήσαμε με τη ρωσική πρωτοβουλία», ανέφερε ο κ. Μουαλέμ.
Πρόσθεσε δε ότι η Συρία συμφώνησε με τη ρωσική πρόταση καθώς αυτή «θα αφαιρούσε κάθε έδαφος για την αμερικανική επιθετικότητα», όπως αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο.
Υπενθυμίζεται ότι τη Δευτέρα η Συρία είχε χαιρετήσει τη ρωσική πρωτοβουλία περί διεθνούς ελέγχου επί του συριακού χημικού οπλοστασίου, χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει εάν αποδεχόταν και το περιεχόμενο της ρωσικής πρότασης.

Σπανουδάκης: Πιστέψτε και μην φοβάστε


Έρχονται δύσκολοι καιροί, απ' όλες τις μεριές θα μας χτυπάνε. Και θα αντέξουν μόνο αυτοί, πού μάθανε νωρίς να αγαπάνε.
 Θέτω, ένα δικό μου προσωπικό δίλημμα.
Η στάση μου στην σημερινή πραγματικότητα, ως Έλληνα και Χριστιανού ορθόδοξου, πιά πρέπει νάναι;
Η προσευχή η το μαχαίρι;
Μέσα μου, δυό πρόσωπα παλεύουν.
Τό ένα, μου ζητάει να πολεμήσω, όλους αυτούς που χρόνια τώρα καταστρέφουν, ότι και όσους αγαπάω.
Τό άλλο μου ζητάει να τούς αγαπήσω, ακόμα κι άν με σταυρώνουν.
Η ευτυχής, "δυστυχία" τού Χριστιανού, είναι ότι πρέπει πάντα και σε κάθε του δίλημμα, να σκέφτεται: Τί θά 'κανε ο Χριστός στή θέση μου;

Λίγο αν Τόν πιστεύεις και ξέρεις τα όσα είπε και κυρίως όσα είναι, τό δίλημμα απαντιέται.
Θέλει πολύ περισσότερη δύναμη, το να αγαπάς, απο το να μισείς.
Τό να υπομένεις την αδικία, απο το να εκδικείσαι.
Τό να συγχωρείς καί να συμπονάς, τον εκτελεστή σου.
Αλλά κυρίως θέλει ακλόνητη πίστη στόν Χριστό καί τούς αρχαγγέλους Του, πού είναι καθημερινά δίπλα μας και δίνουν, τίς δικές μας μάχες.
Πιστέψτε με και μην φοβάστε. 
Είναι πολύ περισσότεροι και δυνατώτεροι οί φωτεινοί άγγελοι τού Θεού, από τούς ήδη ηττημένους και πανικόβλητους, άγγελους του σκότους και τούς γήινους εκπροσώπους τους.

Τελικά απαντάω ως εξής στο δίλημμα:
Μαζί σου Χριστέ μου. 
Μόνο δυνάμωσε την φτωχή μου πίστη καί δείξε μου για λίγο τίς ουράνιες δυνάμεις Σου, να παρηγορηθώ καί να πάρω το κουράγιο και την δύναμη που χρειάζομαι για να συνεχίσω. 
Αμήν!

Σταμάτης Σπανουδάκης

Ο πόλεμος στη Συρία αναβάλλεται (μέχρι νεωτέρας)...



Οι τελευταίες εξελίξεις σχετικώς με το ζήτημα της σχεδιαζόμενης Αμερικανικής επίθεσης στη Συρία, επικεντρώνονται στις διπλωματικές συνεννοήσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για την αποκλιμάκωση της κρίσης με τη παράλληλη επιτήρηση του χημικού οπλοστασίου των Σύρων.

Το RIMSE εδώ και αρκετές ημέρες είχε ειδοποιήσει περί των εξελίξεων και του "σκηνικού" επαφών αλλά συγκρούσεων όλων των "παιχτών" στη Συριακή κρίση. Η ανάλυση του παρόντος ιστοχώρου βασίζεται σε λογική ανάλυση των πεπραγμένων που πλαισιώνεται από αξιόπιστη πληροφόρηση "ανοιχτών πηγών" από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.
Προσέτι, η ανάλυση είχε την μορφή ολιστικής ανάγνωσης των εξελίξεων, δηλαδή την ολόπλευρη έρευνα σε πολιτικό, διπλωματικό, στρατιωτικό αλλά και "παρασκηνιακό" ούτως ώστε να δοθεί στους αναγνώστες μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη. και έγκυρη εικόνα των εξελίξεων. Τη παρούσα περίοδο η πιθανότητα πλήγματος εκ μέρους των ΗΠΑ προς τη Συρία για το μήνα Σεπτέμβριο εκτιμάται σε 10% (Από 25% των προηγούμενων ημερών-βλέπε σχετικές προηγούμενες αναφορές RIMSE την 1η και την 4η Σεπτεμβρίου).

Επιπροσθέτως, πρέπει να σημειωθεί, ότι η τωρινή αποκλιμάκωση δεν σημαίνει και το τέλος της Συριακής κρίσεως, αλλά αποτελεί απλώς μια κρίσιμη καμπή της. Τους επόμενους μήνες θα υπάρξουν μετά πάσης βεβαιότητας και άλλες κρίσεις σε διάφορα επίπεδα και η στάση της Σαουδικής Αραβίας παίζει μείζονα ρόλο καθότι σε μεγάλο βαθμό πλέον ποδηγετεί την Αμερικανική διπλωματία, ενώ το Βασίλειο των Σαούντ αντιμετωπίζει βαθύτατες αντιφάσεις και εσωτερικές αντινομίες που θα γίνουν και ευρέως γνωστές κατά την επερχόμενη Βασιλική διαδοχή. Μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι θα συνεχιστεί η χρηματοδότηση, ο εξοπλισμός και η εκπαίδευση των Τζιχαντιστών κατά το προσεχές διάστημα για την πρόκληση τρομοκρατικών επιθέσεων και καταδρομικών επιδρομών στη Συριακή Επικράτεια.

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, εξακολουθεί να προκαλεί έκπληξη αλλά και δυσαρέσκεια σε πλείστους όσους αλλοδαπούς πολιτικούς και μη κύκλους που πρόσκεινται φιλικά στη χώρα η "σιωπή" του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ελλαδικής Αρχιεπισκοπής για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία των Ορθοδόξων στη Συρία και γενικότερα των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή. Μάλιστα η σιωπή αυτή καθίσταται δυσεξήγητη όταν οι λοιπές Ορθόδοξες εκκλησίες διαρκώς "κερδίζουν πόντους" στους κατοίκους αυτών των περιοχών, συχνά με κίνητρα κρατικής φύσεως, ενώ το κράτος του Βατικανού διαμέσου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πετυχαίνει τη μέγιστη δυνατή εξάπλωση της επιρροής του διαβλέποντας εγκαίρως την εξέλιξη των πραγμάτων.

Επιπλέον η Ελλαδική εξωτερική πολιτική εξακολουθεί να παρακολουθεί εξ' αποστάσεως τις εξελίξεις μη έχοντας τη δύναμη ή την βούληση να αρθρώσει κάποιες τυπικές προτάσεις επιλύσεως των προβλημάτων ή έστω να δώσει ψήγματα εγρήγορσης, καθότι μια τυχόν ανάφλεξη στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πλέον του βέβαιου ότι θα επεκταθεί και θα επηρεάσει βαθύτατα και λίαν αρνητικά τόσο την Ελλάδα όσο και τη Κύπρο.

Τέλος πρέπει εμφατικά να τονιστεί ότι οι διεθνείς εξελίξεις όπως εκτυλίσσονται την παρούσα περίοδο αλλά και οι εκτιμήσεις για το βραχύ και μέσο χρονικό μελλοντικό διάστημα, παρουσιάζουν σαφέστατα την αλληλεξάρτηση σε διεθνές επίπεδο όλων των μεγάλων δυνάμεων είτε κρατικών είτε ιδιωτικών δρώντων αλλά και την ανάγκη για ένα "Μόντους Βιβέντι" προτού η κατάσταση εκτροχιαστεί σε απρόβλεπτες πολεμικές συγκρούσεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη.
Ως εκ τούτου, η θεώρηση τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο περί "Μονοπωλίων εξουσίας", "προκαθορισμένων αποφάσεων" αλλά και "Μονοπωλιακών καταστάσεων" πρέπει να απορριφθεί.

Συνεπακολούθως ο ρόλος της διπλωματίας αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις, αλλά και των αφανών εργαλείων της εξωτερικής πολιτικής όπως είναι οι υπηρεσίες πληροφοριών, η κρατικά κατευθυνόμενη ενημέρωση (προπαγάνδα) και η χρήση των οικονομικών εργαλείων ως μέθοδοι άσκησης διεθνούς πολιτικής. Με απλά ,σαφή και κατανοητά λόγια, το 2013 απέχει παρασάγγας από τη δεκαετία του '90 και στο νέο αυτό ανταγωνιστικό, αλληλεξαρτώμενο, ευμετάβλητο και θηριώδες περιβάλλον καλείται η διεθνής κοινότητα να συμβιώσει και βεβαίως οι χώρες που βρίσκονται πλησίον "καυτών ζωνών" όπως η Ελλάδα, έχουν μεγαλύτερες προκλήσεις από ότι στο παρελθόν.

Παράρτημα
Χάρτης διάταξης Ναυτικών Δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο 08/09/2013


ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ: “ΕΔΩ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΣΑΣ” ΦΩΝΑΖΑΝ ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ! - 2 ΒΙΝΤΕΟ





Τι θα κάνει η Ρωσία; Μια σημαντική συνέντευξη του κορυφαίου Ρώσου γεωπολιτικού Αλεξάντερ Ντούγκιν


- Ίσως βρισκόμαστε τώρα στη μεγάλη κρίση της σύγχρονης γεωπολιτικής ιστορίας .
- Αν η Συρία πέσει, θα αρχίσει αμέσως ο πόλεμος στη Ρωσία. 
- Ο Ομπάμα δεν είναι τίποτα, ο Πούτιν είναι το παν.

- Ο Πούτιν έχει τον λαό μαζί του, αλλά δέχεται πιέσεις από την φιλοδυτική, φιλο-ισραηλινή πολιτική ελίτ. 

Alternative Right / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Μια συνέντευξη με τον Αλέξανδρο Ντούγκιν (Alexander Dugin)* στη συριακή κρίση.


* Ο Αλεξάντρ Ντούγκιν (γενν. 1962) είναι ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς φιλοσόφους και κορυφαίος γεωπολιτικός της Ρωσίας του Πούτιν, με μεγάλη και ανερχόμενη επιρροή στο Κρεμλίνο. Είναι εκφραστής της "νέας ρωσικής γεωπολιτικής" και του ρεύματος του "ευρασιανισμού". Το βιβλίο του «Τέταρτη Πολιτική Θεωρία», εκδόθηκε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Έσοπτρο».


Καθ. Ντούγκιν, ο κόσμος αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή στη Συρία τη μεγαλύτερη διεθνή κρίση μετά την πτώση του ανατολικού μπλοκ το 1989 /90. Η Ουάσιγκτον και Μόσχα βρίσκονται σε μια αντιπαράθεση για το συριακό πεδίο μάχης. Είναι αυτό μια νέα κατάσταση ;

Ντούγκιν : Πρέπει να δούμε τον αγώνα για την γεωπολιτική ισχύ σαν την παλαιά σύγκρουση εξουσίας για τη γη που αντιπροσωπεύεται από τη Ρωσία και την εξουσία για τη θάλασσα που αντιπροσωπεύεται από τις ΗΠΑ και τους εταίρους της στο ΝΑΤΟ. Αυτό δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Είναι η συνέχιση του παλιού γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού αγώνα. Η δεκαετία του 1990 ήταν η εποχή της μεγάλης ήττας του δύναμης της γης που αντιπροσωπευόταν από την ΕΣΣΔ. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ αρνήθηκε τη συνέχιση αυτού του αγώνα. Αυτό ήταν ένα είδος προδοσίας και παραίτησης μπροστά σε ένα μονοπολικό κόσμο. Αλλά με τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά τα πρώτα χρόνια της τρέχουσας δεκαετίας, ήρθε μια επανενεργοποίηση της γεωπολιτικής ταυτότητας της Ρωσίας ως μιας δύναμης της γης. Αυτή ήταν η αρχή μιας νέας μορφής ανταγωνισμού μεταξύ ναυτικής δύναμης και δύναμης της γης.


Πώς προέκυψε αυτή η έναρξη της επανενεργοποίησης;

Ντούγκιν : Ξεκίνησε με το δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας (1999-2009). Η Ρωσία εκείνη την εποχή ήταν υπό πίεση από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των Τσετσένων και την πιθανή απόσχιση του βορείου Καυκάσου. Ο Πούτιν συνειδητοποίησε ότι όλη η Δύση, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πήρε το μέρος των Τσετσένων αυτονομιστών και ισλαμιστών τρομοκρατών που μάχονταν κατά του ρωσικού στρατού. Αυτό είναι το ίδιο πεδίο που βλέπουμε σήμερα στη Συρία και πρόσφατα στη Λιβύη. Η Δύση έδωσε στους Τσετσένους αντάρτες υποστήριξη, και αυτή ήταν η στιγμή της αποκάλυψης της νέας σύγκρουσης μεταξύ της δύναμης της γης και τη δύναμη της θάλασσας. Με τον Πούτιν, η δύναμη της γης αυτοεπιβεβαιώθηκε. Η δεύτερη στιγμή της αποκάλυψης ήταν τον Αύγουστο του 2008, όταν το φιλοδυτικό καθεστώς του Σαακασβίλι στη Γεωργία επιτέθηκε στο Zchinwali στη Νότια Οσετία. Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας ήταν η δεύτερη στιγμή της αποκάλυψης .


Είναι η συριακή κρίση πλέον η τρίτη στιγμή της αποκάλυψης ;

Ντούγκιν : Ακριβώς. Μπορεί ακόμη να είναι και η τελική, γιατί τώρα όλα είναι σε κίνδυνο. Εάν η Ουάσιγκτον δεν παρέμβει και αντί αυτού αποδεχτεί τη θέση της Ρωσίας και της Κίνας, αυτό θα ήταν το τέλος των ΗΠΑ ως ενός είδους μοναδικής υπερδύναμης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι ο Ομπάμα θα πάει μακριά στη Συρία. Αλλά αν η Ρωσία κάνει στην άκρη και αποδεχτεί τις ΗΠΑ και την αμερικανική επέμβαση και εάν η Μόσχα προδώσει τελικά τον Bashar al - Assad, αυτό θα σήμαινε αμέσως ένα πολύ σκληρό πλήγμα για τη ρωσική πολιτική ταυτότητα. Αυτό θα σήμαινε τη μεγάλη ήττα της δύναμης της γης. Μετά από αυτό, θα ακολουθήσει επίθεση κατά του Ιράν, αλλά και επίθεση στο βόρειο Καύκασο. Μεταξύ των αποσχιστικών δυνάμεων στο βόρειο Καύκασο, υπάρχουν πολλά άτομα που υποστηρίζονται από Αγγλο-αμερικανικές, Ισραηλινές και τη Σαουδαραβικές δυνάμεις. Αν η Συρία πέσει, θα αρχίσει αμέσως ο πόλεμος στη Ρωσία, τη χώρα μας. Τι σημαίνει αυτό: Ο Πούτιν δεν μπορεί να κάνει στην άκρη. Δεν μπορεί να εγκαταλείψει τον Assad, γιατί αυτό θα σήμαινε τη γεωπολιτική αυτοκτονία της Ρωσίας. Ίσως βρισκόμαστε τώρα στη μεγάλη κρίση της σύγχρονης γεωπολιτικής ιστορίας .

Έτσι, αυτή την στιγμή, οι δύο κυρίαρχες δυνάμεις του κόσμου, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, βρίσκονται σε έναν αγώνα για το μέλλον της ύπαρξής τους ...

Ντούγκιν : Πράγματι. Προς το παρόν δεν υπάρχει καμία άλλη πιθανή λύση. Δεν μπορούμε να βρούμε κανένα συμβιβασμό. Σε αυτήν την κατάσταση, δεν υπάρχει λύση που θα ικανοποιεί και τις δύο πλευρές. Αυτό το γνωρίζουμε από άλλες συγκρούσεις, όπως εκείνη της Αρμενίας - Αζερμπαϊτζάν ή την ισραηλινο- παλαιστινιακή σύγκρουση. Είναι αδύνατο να βρούμε μια λύση και για τις δύο πλευρές. Βλέπουμε το ίδιο τώρα στη Συρία, αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα. Ο πόλεμος είναι ο μόνος τρόπος για να γίνει έλεγχος της πραγματικότητας.

Γιατί ;

Ντούγκιν : Πρέπει να φανταστούμε αυτή τη σύγκρουση ως ένα είδος παιχνιδιού με χαρτιά, όπως το πόκερ. Οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να κρύψουν τις ικανότητές τους, να κάνουν όλα τα είδη των ψυχολογικών κόλπων, αλλά όταν αρχίσει ο πόλεμος όλες τα χαρτιά είναι μέσα. Βλέπουμε τώρα τη στιγμή του τέλους του παιχνιδιού των χαρτιών, πριν τα χαρτιά ριχτούν στο τραπέζι. Αυτή είναι μια πολύ σοβαρή στιγμή, διότι η παγκόσμια δύναμη είναι σε κίνδυνο. Αν η Αμερική επιτύχει, θα μπορούσε να βρεθεί αυτή για κάποιο χρονικό διάστημα, σε μια απολύτως δεσπόζουσα θέση. Αυτή θα είναι η συνέχιση της μονοπολικότητας και του Αμερικάνικου παγκόσμιου φιλελευθερισμού. Αυτό θα ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή, διότι μέχρι τώρα οι ΗΠΑ δεν ήταν σε θέση να κάνουν τη δεσπόζουσα θέση τους σταθερή, αλλά η στιγμή που θα κερδίσουν τον πόλεμο, θα το κάνουν. Όμως, αν η Δύση χάσει την τρίτη μάχη (η πρώτη ήταν αυτή του πολέμου της Τσετσενίας, η δεύτερη ήταν ο Γεωργιανός πόλεμος) , αυτό θα ήταν το τέλος των ΗΠΑ και της κυριαρχίας της. Έτσι βλέπουμε : ούτε η ΗΠΑ, ούτε η Ρωσία μπορούν να παραιτηθούν από την κατάσταση αυτή. Απλά είναι αδύνατον και για τις δύο να μην αντιδράσουν.



Γιατί ο Αμερικάνος πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα διστάζει να επιτεθεί εναντίον της Συρίας; Γιατί έκανε έφεση κατά της απόφασης στο ΗΠΑ - Κογκρέσο; Γιατί ζητάει μια άδεια που δεν χρειάζεται για την επίθεση του;

Ντούγκιν : Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος και να αρχίσουμε να κάνουμε ψυχολογικές αναλύσεις για τον Ομπάμα. Ο κύριος πόλεμος λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή πίσω από τα παρασκήνια. Και αυτός ο πόλεμος μαίνεται γύρω από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος βρίσκεται κάτω από μεγάλη πίεση από φιλο -Αμερικανούς, φιλο -ισραηλινούς, φιλελεύθερους αξιωματούχους του. Προσπαθούν να τον πείσουν να κάνει στην άκρη. Η κατάσταση στη Ρωσία είναι εντελώς διαφορετική από την κατάσταση στις ΗΠΑ. Ένα άτομο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, και η μεγάλη πλειοψηφία του ρωσικού πληθυσμού που τον υποστηρίζει είναι από τη μία πλευρά, και οι άνθρωποι γύρω από τον Πούτιν είναι η πέμπτη φάλαγγα της Δύσης. Αυτό σημαίνει ότι ο Πούτιν είναι μόνος. Έχει τον ρωσικό πληθυσμό μαζί του, αλλά όχι την πολιτική ελίτ. Έτσι, θα πρέπει να δούμε την κίνηση της κυβέρνησης Ομπάμα που ρωτά το Κογκρέσο, ως ένα είδος αναμονής. Προσπαθούν να ασκήσουν πίεση στον Πούτιν. Χρησιμοποιούν όλα τα δίκτυά τους στη Ρωσική πολιτική ελίτ για να επηρεάσουν την απόφασή του Πούτιν. Αυτός είναι ο αόρατος πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή.

Είναι αυτό ένα νέο φαινόμενο;

Ντούγκιν : (γελάει) Όχι, καθόλου! Είναι η σύγχρονη μορφή των αρχαϊκών φυλών που προσπαθούσαν να επηρεάσουν τον οπλαρχηγό του εχθρού με τον δυνατό θόρυβο, τις κραυγές και τα τύμπανα του πολέμου. Χτυπούσαν το στήθος τους για να επιβάλουν τον τρόμο στον εχθρό. Νομίζω ότι οι προσπάθειες των ΗΠΑ να επηρεάσουν τον Πούτιν είναι μια σύγχρονη μορφή αυτού του ψυχολογικού πολέμου πριν αρχίσει η πραγματική μάχη. Η αμερικάνικη κυβέρνηση θα προσπαθήσει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο χωρίς τον ρωσικό αντίπαλο στο γήπεδο. Γι 'αυτό θα πρέπει να πείσει τον Πούτιν να μείνει εκτός. Έχουν πολλά εργαλεία για να το πράξουν.


Αλλά και πάλι : Τι γίνεται με τη θέση του Μπαράκ Ομπάμα ;

Ντούγκιν : Νομίζω ότι όλες αυτές οι προσωπικές πτυχές σχετικά με την αμερικανική πλευρά είναι λιγότερο σημαντικές από τη ρωσική πλευρά. Στη Ρωσία ένα άτομο αποφασίζει πλέον για τον πόλεμο και την ειρήνη. Στις ΗΠΑ ο Ομπάμα είναι περισσότερο ένα είδος γραφειοκράτη διαχειριστή. Ο Ομπάμα είναι πολύ πιο προβλέψιμος. Αυτός δεν ενεργεί για λογαριασμό του. Ακολουθεί απλά την μεσαία γραμμή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Ομπάμα δεν αποφασίζει τίποτα. Είναι απλώς η εμβληματική μορφή ενός πολιτικού συστήματος που παίρνει εκείνο τις πραγματικά σημαντικές αποφάσεις. Η πολιτική ελίτ λαμβάνει τις αποφάσεις, ο Ομπάμα ακολουθεί το σενάριο που γράφτηκε γι’ αυτόν. Για να το πω ξεκάθαρα, ο Ομπάμα δεν είναι τίποτα, ο Πούτιν είναι το παν.


Είπατε ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει την πλειοψηφία του ρωσικού λαού στο πλευρό του. Αλλά τώρα είναι η ώρα της ειρήνης. Θα τον υποστηρίζουν, το ίδιο σε έναν πόλεμο στη Συρία ;

Ντούγκιν : Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση . Πρώτα απ’ όλα, ο Πούτιν θα χάσει μεγάλο μέρος της υποστήριξης του, αν δεν αντιδράσει σε μια δυτική επέμβαση στη Συρία. Η θέση του θα μπορούσε να αποδυναμωθεί εάν έκανε στην άκρη. Οι άνθρωποι που υποστηρίζουν τον Πούτιν το κάνουν αυτό επειδή θέλουν να υποστηρίξουν έναν ισχυρό ηγέτη. Αν δεν αντιδράσει και να κάνει στην άκρη, λόγω της πίεσης των ΗΠΑ, θα θεωρηθεί από την πλειοψηφία του πληθυσμού ως προσωπική ήττα για τον Πούτιν. Έτσι να το βλέπετε ότι είναι πολύ ένας πόλεμος του Πούτιν παρά ένας πόλεμος του Ομπάμα. Αλλά αν παρέμβει στη Συρία θα αντιμετωπίσει δύο προβλήματα : τη ρωσική κοινωνία που θέλει να είναι μια ισχυρή δύναμη στον κόσμο, αλλά δεν είναι έτοιμος να πληρώσει τα έξοδα. Όταν η έκταση αυτών των δαπανών γίνει σαφής, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ένα είδος σοκ για τον πληθυσμό. Το δεύτερο πρόβλημα είναι αυτό που ανέφερα ήδη, ότι το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής ελίτ είναι φιλοδυτικό. Θα αντιταχθεί αμέσως στον πόλεμο και θα αρχίσει την προπαγάνδα του, επικρίνοντας τις αποφάσεις του Πούτιν. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μια εσωτερική κρίση. Νομίζω ότι ο Πούτιν έχει επίγνωση αυτών των δύο προβλημάτων.

Όταν λέτε ότι οι Ρώσοι θα είναι σοκαρισμένοι από το κόστος ενός τέτοιου πολέμου, δεν υπάρχει ο κίνδυνος να μην υποστηρίξουν τον Πούτιν γι’ αυτό ;

Ντούγκιν : Δεν το νομίζω. Ο λαός μας είναι πολύ ηρωικός. Ας κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία. Ο λαός μας δεν ήταν ποτέ έτοιμος να εισέλθει σε έναν πόλεμο, αλλά αν το έκαναν, τον κέρδιζαν αυτόν τον πόλεμο, παρά το κόστος και τις θυσίες. Κοιτάξτε τους Ναπολεόντειους πολέμους ή το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εμείς οι Ρώσοι χάσαμε πολλές μάχες, αλλά τελικά κερδίσαμε τους πολέμους. Έτσι, ποτέ δεν είμαστε έτοιμοι, αλλά πάντα κερδίζουμε.