Νοσφεράτου! Η πολιτική του Τρόμου...αντανάκλαση στα άδεια μάτια των παιδιών μας που λιποθυμούν από την ασιτία
Η Τέχνη η οποία βρίσκεται σε άρρηκτη σχέση με την ζωή πολλές φορές προσπάθησε να την ερμηνεύσει και να την αποτυπώσει.
Το 1922 ο ιδιοφυής Μουρνάου ανέπτυξε με τρόπο ανεπανάληπτο το Εξπρεσιονιστικό του αριστούργημα Νοσφεράτου – ο Βρικόλακας.
Η υπόθεση της ταινίας εκτυλίσσεται στην Βρέμη της Γερμανίας ως εξής:
« Ο κτηματομεσίτης Κνοκ αναθέτει στο νεαρό υπάλληλό του Χούτερ να ταξιδέψει στα Καρπάθια όρη, για να παραδώσει κάποια συμβόλαια στο μυστηριώδη κόμη Ορλόκ, ο οποίος ψάχνει για σπίτι στην γερμανική πόλη.
Πριν ακόμη φτάσει στο κάστρο του κόμη, ο Χούτερ αντιλαμβάνεται τον τρόμο των κατοίκων του κοντινού χωριού. Κρυφά του δίνουν ένα βιβλίο σχετικά με βρικόλακες, που αρχικά βρίσκει διασκεδαστικό.
Σύντομα ο Χούτερ ανακαλύπτει ότι με το συμβόλαιο αυτό άνοιξε τον δρόμο στον ίδιο τον τρόμο να έρθει στην πόλη του.
Ο βρικόλακας ξεκινά το ταξίδι του για τη Βρέμη. Ένας ένας οι ναύτες του πλοίου που μεταφέρει τον Ορλόκ αρρωσταίνουν και πεθαίνουν.
Αφού το βαμπίρ φτάνει στη Βρέμη, η επιδημία εξαπλώνεται ταχύτατα στην πόλη. Αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό όλων των θυμάτων: πληγές στο λαιμό. »
Ο Νοσφεράτου τρέφεται με το αίμα, το οποίο είναι απαραίτητο για την ύπαρξή του.
Πριν κάνει την εμφάνισή του, τα ποντίκια αναβλύζουν σαν ποτάμι από το φέρετρό του και πλημμυρίζουν την πόλη .
Σε λίγο καιρό σε ολόκληρη την πόλη θα απλωθεί μια επιδημία που το χαρακτηριστικό της θα είναι τα σημάδια στον λαιμό. Οι νοσούντες σιγά σιγά αδειάζουν από ζωή καθώς στραγγίζει το αίμα από μέσα τους μέχρι που πεθαίνουν.
Στην ταινία του Μουρνάου, ο Βρικόλακας, το μυθοποιημένο Κακό, δεν είναι παρά η κρίση του 1922, η οποία αρχίζει να κυοφορείται στην Γερμανία και που δέκα περίπου χρόνια αργότερα θα οδηγήσει στην Ναζιστική Φρίκη.
Ο Νοσφεράτου γεννήθηκε σε μια καθοριστική ιστορική περίοδο για τη Γερμανία. Μετά την ήττα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η χώρα μαστίζονταν από πολιτική αστάθεια, οικονομικά προβλήματα, ανεργία και μια βαθιά αίσθηση ηθικής και πνευματικής κατάπτωσης.
Ο γερμανικός εξπρεσιονισμός με τη σκοτεινή, παραμορφωτική σκηνογραφία, έρχεται να αποτυπώσει μοναδικά στο κινηματογραφικό πανί την αγωνία και τους φόβους της παραδοσιακά "σκοτεινής" γερμανικής ψυχής, προφητεύοντας τη μετέπειτα άνοδο του ναζισμού.
Παρά το φανταστικό περιεχόμενο όλη η ταινία είναι ένας συμβολισμός για το κακό που θα ξεκινήσει από την Γερμανία και θα απλωθεί, σαν πανώλη πάνω από την Ευρώπη σκορπώντας παντού ερείπια και τον Τρόμο.
Ο εκτρωματικός βρικόλακας, είναι η ενσάρκωση του καθαρού εφιάλτη. Όλη η ταινία ένα απαράμιλλο παιχνίδι σκότους και φωτός όπως και η ανθρώπινη μοίρα.
Νοσφεράτου κατά μία ερμηνεία σημαίνει ‘’ο φερόμενος την Νόσον‘’ και συμβολίζει το αρχετυπικό κακό που παραμονεύει να καταστρέψει την ανθρώπινη ύπαρξη.
Εκφράζει τον τρόμο και την φρίκη για τον πόλεμο που έρχεται. Ο βρικόλακας είναι η προσωποποίηση της αρρώστιας και του θανάτου.
Ο Μουρνάου ήταν ένας τραγικός «προφήτης» για την πατρίδα του και ο Δράκουλας του, ο Χίτλερ που κυοφορούταν.
Πολλοί κάνουν λόγο για τις αναλογίες της σημερινής εποχής με την κρίση που γέννησε τον β παγκόσμιο πόλεμο.Tότε, ήταν η οικονομική κρίση του 1929 , το αβγό του φιδιού που γέννησε η άνοδος του Ναζισμού στην Γερμανία και η φρίκη που σάρωσε τη γηραιά ήπειρο.
Σήμερα μια νέα δεκαετία του ‘ 30 γεννιέται με τους ίδιους πρωταγωνιστές .
Η ίδια απειλητική ατμόσφαιρα, σαν την σκιά του Νοσφεράτου πλανιέται πάνω από όλο τον κόσμο.
Οι ανησυχητικές ειδήσεις όλο και πληθαίνουν…
Πριν ένα περίπου μήνα δόθηκε εντολή να καεί από την αστυνομία της Νέας Υόρκης η υπαίθρια βιβλιοθήκη που είχαν δημιουργήσει οι ακτιβιστές του κινήματος “καταλάβετε την Wall Street “.
Χιλιάδες βιβλία καταστράφηκαν κατόπιν διαταγής της ηγεσίας.
Κυβερνήσεις εγκαθίστανται χωρίς εκλογές καταπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας και Συντάγματος .
Η παγκόσμια οικονομική κρίση θυμίζει έντονα το κραχ του 1929 . Και σήμερα όπως και τότε ζωές και περιουσίες καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Απειλές εκτοξεύονται κατά λαών ότι θα υποστούν κυρώσεις αν δεν συνετιστούν.
Τότε ενοχοποιήθηκαν οι εβραίοι ως υπαίτιοι της κρίσης με την αιτιολογία ότι είχαν συγκεντρώσει όλο τον πλούτο στα χέρια τους, γι αυτό και έπρεπε να καταδιωχθούν ως επικίνδυνοι.
Σήμερα από τους ίδιους πάλι θήτες της ιστορίας, ενοχοποιείται ένας άλλος λαός ,σαν τεμπέλης, διεφθαρμένος και άρα κατώτερος και για αυτό Πρέπει να τιμωρηθεί προς παραδειγματισμό....
Ο 20ος αιώνας σφραγίστηκε από την αγριότητα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και η ανθρωπότητα πλήρωσε ανυπολόγιστο τίμημα.
Οι εβραίοι τότε αιχμάλωτοι αφού διώκονταν, συλλαμβάνονταν και κατόπιν χρησιμοποιούνταν ως πειραματόζωα μέσα στα εργαστήρια του Μένγκελε όπου πραγματοποιήθηκαν μερικά από τα πιο ανατριχιαστικά εγκλήματα που συνέλαβε ποτέ ο ανθρώπινος νους.
Σήμερα στην αυγή του 21ου αιώνα η Ελλάδα είναι το πρώτο θύμα ενός νέου, ιδιότυπου πολέμου και ο ελληνικός λαός υποβάλλεται σε διεστραμμένα πειράματα των σύγχρονων Μένγκελε της Ευρώπης.
Χρησιμοποιείται ως το Πειραματόζωο της νέας τάξης πραγμάτων. Η Ελλάδα υποβάλλεται σε φριχτές δοκιμασίες των ίδιων νοσηρών εγκεφάλων, που την μεταμορφώνουν μέρα με την μέρα σε ένα τάφο.
Όπως τότε ο Μένγκελε ήθελε να φτιάξει την Αρεία φυλή, έτσι και τώρα θέλουν να φτιάξουν την Αρεία οικονομία!
Σήμερα χώρο στον κόσμο έχουν μόνο όσοι είναι πειθαρχημένοι, δεν γελούν , δουλεύουν σαν καλοκουρδισμένα ρομπότ, είναι «παραγωγικοί, ανταγωνιστικοί , πλεονασματικοί».
Όσοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις υποβάλλονται σε «εξαγνιστικά πειράματα » , προκειμένου να συνετιστούν και να «καθαρθούν από τις ασωτίες τους» . Επιλογές δεν υπάρχουν, πρέπει όλοι ρυθμικά και συντονισμένα να βαδίζουν με «το βήμα της χήνας ».
Όσοι δεν συμμορφωθούν θα καούν για να παραδειγματίσουν τους υπόλοιπους.
Οι ίδιοι αρρωστημένοι εγκέφαλοι ικανοποιούν τα σαδιστικά ένστικτά τους πάνω στον ελληνικό λαό δοκιμάζοντας διάφορες «πειραματικές» τεχνικές για να δουν μέχρι πόσο μπορεί να αντέξει σωματικά και ψυχικά το « πειραματόζωο ».
Του κόβουν ένα ένα τα μέλη, του κάνουν ενέσεις με φάρμακα, του αλλάζουν προοδευτικά όλα τα χαρακτηριστικά και καταγράφουν τα αποτελέσματα , προκειμένου να τα εφαρμόσουν στην τελειοποιημένη μορφή μετά και στους άλλους.
Τότε μάζευαν τους νεκρούς με το κάρο του δήμου, σήμερα ήδη μετράμε 1500 αυτοκτονίες συνανθρώπων μας λόγω κρίσης, οι υπόλοιποι , ζωντανοί –νεκροί περιφέρονται στους δρόμους μη ξέροντας για πόσο ακόμα θα μπορούν να επιβιώσουν.
Η χώρα μας αργοπεθαίνει στο οικονομικό κάτεργο.
Η σύγχρονη γενοκτονία που συντελείται, καταγράφεται στις ουρές των συσσιτίων, όπου στοιβάζονται άνθρωποι με τα κεσεδάκια στο χέρι, περιμένοντας μια μερίδα φαγητό.
Στους καταλόγους των ανέργων που κάθε μέρα προστίθενται νέα ονόματα απελπισμένων .
Στα άδεια μάτια των παιδιών που λιποθυμούν από την ασιτία.
Το καταραμένο πλοίο έχει ανοίξει εδώ και καιρό πάλι πανιά, με αφετηρία την Γερμανία προς την γηραιά Ήπειρο.
Στην ταινία του Μουρνάου ο την Νόσον φέρων Αγγελος του σκότους, έρχεται στην Ευρώπη αφού τον προσκαλέσει πρώτα ο Γερμανός κτηματομεσίτης, μεταφέροντας στα χέρια το φέρετρό του , σύμβολο του θανάτου που προοιωνίζεται από τον ερχομό του.
Ο σκηνοθέτης αριστοτεχνικά υπαινίσσεται ότι οι πολιτικές που έβλεπε να εφαρμόζονται , άνοιγαν επικίνδυνες πόρτες απ όπου θα εισέλθει ο τρόμος και η πατρίδα του , η Γερμανία είναι αυτή που τις ανοίγει διάπλατα.
Στην αυγή του 21ου αιώνα με όχημα και πάλι την γερμανική αλαζονεία, η ανόσια μορφή ξαναζωντάνεψε από τον αιώνιο ύπνο και προσκλήθηκε στην Ευρώπη φέρνοντας μαζί του την παλιά αρρώστια.
Τα ποντίκια που εξαπολύονται λίγο πριν την εμφάνισή του, είναι τα σημάδια της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την δύση εδώ και λίγα χρόνια. Η πανώλη έχει απλωθεί παντού . Η θανατηφόρος επιδημία έχει μολύνει τους πάντες.
Ο εκτρωματικός Βρικόλακας έχει εγερθεί από το φέρετρό του, και καμπουριαστός σκύβει με τα γαμψά του νύχια να γραπώσει την ψυχή της Ευρώπης σκορπώντας αδιακρίτως τον θάνατο στο πέρασμα του .
Τα θύματα του είναι πια εμφανή , νεκροί, πεινασμένοι , άστεγοι . Το παλιό μίσος ανάμεσα στους λαούς έχει αναζωπυρωθεί .
Ανθρωποι φοβισμένοι, παραλυμένοι από τον τρόμο περιμένουν πότε θα έρθει και η δική τους η σειρά ,μη ξέροντας πώς να γλυτώσουν από το κακό που βλέπουν να τους πλησιάζει.
Πάνω από την Ευρώπη απλώθηκε μια ατέλειωτη νύχτα και το βλάσφημο πλάσμα παραμονεύει σκυφτό με τεντωμένα τα χέρια και χιμώντας σαν άγριο ζώο ξανά στους λαούς, μπήγει τα κοφτερά του δόντια στο λαιμό τους στραγγίζοντας το αίμα που ρέει στον οργανισμό τους σταγόνα σταγόνα .
Η ταινία αυτή, όχι τυχαία, έχει χαρακτηριστεί ως
ως " η πιο πιστή αντανάκλαση του γερμανικού πνεύματος".
Ο σκηνοθέτης σκόπιμα βάζει τον μαύρο βαμπίρ, με το φέρετρό του στον ώμο, να διασχίζει τους δρόμους των ίδιων των σπιτιών μας για να μας θυμίζει πόσο αμφίβολη είναι η ησυχία μας . Το απόκοσμο εμφανίζεται με το πρόσχημα του φανταστικού για να μας φωτίσει στα μάτια μας την τρομαχτική πλευρά της αληθινής ζωής .
Η ταινία έγινε προπομπός μιας επερχόμενης καταστροφής, θέλοντας να σοκάρει για να αποτρέψει το κακό .
Σήμερα βλέποντας κανείς την ταινία του Μουρνάου , αν και έχει περάσει σχεδόν ένας αιώνας από τότε, νιώθει τoν ίδιο αρχετυπικό τρόμο ίσως γιατί υποσυνείδητα συνειδητοποιεί τις ομοιότητες της εποχής που διανύουμε με αυτής που γράφτηκε η ταινία.
Και τώρα όπως και τότε ζούμε την ίδια χρεοκοπία της λογικής σε έναν κόσμο το ίδιο σκοτεινό , βίαιο και επικίνδυνο….
