Της Τζένης Κ.
Ρωτώντας παν στην πόλη… Ρωτώντας σκάβουν μια τρύπα κάτω από την πόλη. Ρωτώντας επιλέγουν να μείνουν εκεί μέσα μέχρι να περάσει η καταιγίδα… Κι επειδή προσωπικά, από μικροοικονομία μακροοικονομία και πραγματική οικονομία είμαι νούλα, ζήτησα εντατικά και εκλαϊκευμένα σεμινάρια από φίλους που δεν έχουν περάσει μόνο έξω από την ΑΣΟΕΕ. Από όλα αυτά που άκουσα (τα μισά μου έκαναν το μυαλό κουρκούτι και τα άλλα μισά, το στομάχι κόμπο) κρατάω και μοιράζομαι τα εξής (έτσι, επειδή, κουφάλα νεκροθάφτη, δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη και να πεθάνουμε… ποτέ) :
• Άμα τη αφίξει του 2012, πρέπει να προνοήσουμε για τον επιούσιο. Επειδή το χρήμα στη χώρα δε ρέει πια (όπου χώρα, βάλτε τράπεζες), επειδή οι διαδικασίες εισόδου πρώτων υλών και έτοιμων προϊόντων στη χώρα έχουν γίνει ιδιαίτερα προβληματικές κι επειδή αυτοί που έπαιρναν τις αποφάσεις τις τελευταίες δεκαετίες φρόντισαν αν είμαστε –τυπικά τουλάχιστον- ετερόφωτοι σε ό,τι αφορά την επάρκεια των αγαθών, αναμένεται από το Φεβρουάριο και μετά, να αρχίσουν να γίνονται εμφανείς οι πρώτες ελλείψεις σε βασικά είδη. Όποιος προλαβαίνει ας σπείρει στο μπαλκόνι του. Η σελινόρριζα πιάνει εύκολα στη γλάστρα. Θυμηθείτε τους θείους στα χωριά… Ο καιρός εγγύς…
• Όσοι έχουν καταθέσεις (δεν ανήκω στην κατηγορία ούτε κατά φαντασίωση) θα πρέπει να γνωρίζουν ότι σε περίπτωση ελεγχόμενης, κυριλέ εξόδου από το ευρώ ή και ασύντακτης υποχώρησης, θα χάσουν ένα μέρος των χρημάτων τους, επειδή οι καταθέσεις θα μετατραπούν αυτόματα στο νέο νόμισμα (στην καλύτερη περίπτωση 1 ευρώ προς 1 απ’ ό,τι θα είναι το άλλο) ή θα μετατραπούν στο νέο νόμισμα με ταυτόχρονη υποτίμηση (1 ευρώ προς πολύ λιγότερο από 1 από το ό,τι θα είναι το άλλο). Κάποιοι λένε ότι μια συνετή κίνηση τη σήμερον ημέρα είναι να τηρεί κανείς καταθέσεις σε δολάρια. Όλα όμως έχουν να κάνουν με το τι θα προβλέψουν οι νόμοι που θα πλαισιώσουν το σκηνικό. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι κυβερνήσεις δεν κωλώνουν να επιβάλουν μετατροπή των συναλλαγματικών καταθέσεων, στο νέο -εκεί και τότε- εθνικό νόμισμα…
• Όσοι έχουν δάνεια να ξέρουν ότι από τα δάνειά τους δε θα απαλλαγούν ποτέ (εκτός αν επιβεβαιωθούν οι Μάγιας). Το πιο πιθανό είναι τα τρισκατάρατα ποσά να μετατραπούν αυτόματα σε εθνικό νόμισμα… γιατί, αν παραμείνουν σε ευρώ, η ψυχή του δανειολήπτη θα βγαίνει, αλλά ευρώ δε θα βγαίνει (το γνωστό… ουκ αν λάβοις). Δεδομένου ότι ήδη ζορίζονται οι οφειλέτες, τι θα γίνει αν για κάθε ευρώ που χρωστούσαν, βρεθούν να χρωστάνε τρεις δραχμίες… δραχμόνες, δραχμίρες, δραχμούπες ή ό,τι άλλο… Θα πάνε οι αυτοπυρπολήσεις σύννεφο…
• Όσοι έχουν τα ευρώ τους σε μασούρι… θα κερδίσουν, δεδομένου ότι το ευρώ θα θεωρηθεί ξένο νόμισμα και για κάθε «κομμάτι» που έχουν στην τσέπη, θα εισπράττουν ένα κομμάτι και κάτι από το «ό,τι θα είναι αυτό που θα είναι»… Το θέμα είναι… θα έχουνε οι τράπεζες λεφτά και αντοχή, για να ρευστοποιήσουν τα μασούρια;
• Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν τι θα απογίνει η αγοραστική τους δυνατότητα θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι στις προβληματικές συνθήκες μιας εξόδου από το ευρώ, ο πληθωρισμός θα πάθει πριαπισμό. Το πλέον λογικό και σίγουρο επίσης είναι ότι όλα τα εισαγόμενα προϊόντα θα γίνουν απλησίαστα. Λαϊκή και πάλι λαϊκή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου