Όταν λέμε παγκοσμιοποίηση εννοούμε παγκοσμιοποίηση χωρίς κανένα όριο!
Αυτό το απίστευτο δήλωσε ο υπουργός ΟικονομικώνΓιάννης Στουρνάρας, σε συνέντευξή του στο αμερικανικό δίκτυο CNN.
Ο κ. Στουρνάρας ερωτώμενος αν η Ελλάδα θα είχε πρόβλημα να πουλήσει τομείς της χώρας στην Τουρκία απάντησε ότι κατά την άποψή του δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Και γιατί να υπάρχει άλλωστε. Η κυβέρνησή του έχει ήδη επιτρέψει να πουληθούν σε τουρκικές εταιρείες, οι ελληνικές μαρίνες των Γουβιών, της Κέρκυρας και της Λευκάδας και δεν θα διστάσει να πουλήσει στους γείτονες οποιονδήποτε άλλο νευραλγικό τομέα της χώρας.
Είναι ξεκάθαρο πως ο κ. Στουρνάρας ολοκληρώνει την «πολιτική» Σημίτη στα Ίμια και αναρωτιόμαστε αν θα δεχόταν να πουλήσει μέχρι και την Ακρόπολη στο όνομα της παγκοσμιοποίησης…
Συγκλονιστική είναι η επιστολή που έστειλε ένας μαθητής της 3ης Λυκείου στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά…
Κύριε Αντώνη, με όλο το σεβασμό... εσείς που θέλετε να θεωρείστε πρωθυπουργός της Ελλάδος, μίας χώρας με λαμπρή ιστορία (που προφανώς δεν γνωρίζετε), που καθημερινά άπαντες εξιστορούν τα κατορθώματα της ανεξαρτήτως καταγωγής, και τα κατορθώματα των προγόνων μας! Ποιος σας είπε ότι έχετε το δικαίωμα να μας υποβαθμίζετε καθημερινά με τις ανούσιες ενέργειες σας που μόνο αποσκοπούν στην διάλυση και στην εξαθλίωση αυτού του ιστορικού λαού... Πώς νιώθετε όταν καθημερινά βλέπετε στον δρόμο ανθρώπους απόρους που δυστυχώς έχουν χάσει την δουλειά τους ή έχουν πάρει δάνειο για να καταφέρουν ν α προσφέρουν ένα κομμάτι ψωμί στην οικογένεια τους και δυστυχώς πλέον λόγω των βαρύτατων φορολογιών και την ανάλογη μείωση των μισθών τους έχουν οδηγηθεί στον δρόμο! Πώς νιώθετε όταν τους βλέπετε και ξέρετε ότι φταίτε ΕΣΕΙΣ; Είμαι μαθητής της 3ης λυκείου και πλέον αναρωτιέμαι αν αξίζει όλος αυτός ο κόπος, μας μιλήσατε για ανάπτυξη και το μόνο που βλέπω είναι υποβάθμιση της χώρας μου και καταστροφή των ονείρων μου, καθώς έχετε καταφέρει όλα τα επαγγέλματα πλέον στην Ελλάδα να θεωρούνται αναξιόπιστα και μόνη λύση πλέον να είναι η μετανάστευση. Ως πολίτης αυτής της «δημοκρατικής» χώρας λοιπόν ζητώ δικαιοσύνη και φυλάκιση όλων των κλεφτών όχι μόνο χρημάτων αλλά και ονείρων! Ο λαός αυτός που δυστυχώς κυβερνάτε φημίζεται για το πάθος και τον ανδρισμό του, και είμαι σίγουρος πως πάλι χάρη σε αυτές τις δύο χάρες θα βγούμε από την αδιέξοδο που μας οδηγήσατε και συνεχίζετε να μας οδηγείτε! Δυστυχώς με όλο το σεβασμό εσείς και ο κύριος Τζεφρεϊ μάλλον επειδή μεγαλώσατε στο εξωτερικό δεν γνωρίζετε τι σημαίνει ΕΛΛΗΝΑΣ και τι ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΙΣΜΟΣ! Υ.Γ.1 Αργά η γρήγορα η λαϊκή οργή θα σας καταπνίξει! Υ.Γ.2 Γνωρίζω ότι θα με γράψετε στα παλιά σας τα παπούτσια γιατί κάτι άλλο έχει αποδεχθεί από την είσοδο μας στο Δ.Ν.Τ ότι δεν διαθέτετε, αλλά νιώθω ότι η χώρα μου από «άτομα» σαν κι εσάς απειλείται.
Ένα μεγάλο κίνημα απλώνεται πάνω από την Ελλάδα που απειλεί την οικονομία και τις θυσίες που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Δεν είναι από αυτά τα κινήματα τύπου «δεν πληρώνω τα διόδια» αλλά ακόμη πιο σοβαρά. Είναι το κίνημα «δεν έχω να πληρώσω». Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών επιβεβαιώνουν όσα γράφουμε κατά καιρούς για αδυναμία αποπληρωμής των οφειλών των ιδιωτών προς το δημόσιο.
Ολόκληρο το 2012 οι Έλληνες «φέσωσαν» με περισσότερα από 13 δισ. ευρώ το κράτος, σύμφωνα με τα στοιχεία για τα ληξιπρόθεσμα χρέη.
Μόνο το Δεκέμβριο, που υποτίθεται ότι πολλοί πήραν και το δώρο, οι οφειλές αυξήθηκαν κατά 1,1 δισ. ευρώ. Αν αυτό δεν είναι σημάδι ότι οι Έλληνες έχουν φτάσει στα όριά τους, τα έτοιμα στέρεψαν και πλέον δεν έχουν να πληρώσουν φόρους και άλλα χαράτσια, τότε τι άλλο θα περιμένουμε;
Θέλετε και άλλο στοιχείο ακόμη πιο εντυπωσιακό; Συνολικά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές μέχρι το τέλος του 2011 μαζί με τα νέα χρέη του 2012 (που κι αυτά θα λογιστούν ως ληξιπρόθεσμα) έφτασαν τα 56,7 δισ. ευρώ, σχεδόν το 1/3 του ελληνικού ΑΕΠ.
Η κυβέρνηση ανησυχεί ιδιαίτερα καθώς οι εισπράξεις εσόδων δεν πηγαίνουν καθόλου καλά. Από τα 13,2 δισ. κατάφεραν να εισπράξουν μόλις 1,4 δισ. ενώ ο στόχος ήταν για πάνω από 2,5 δισ. επομένως έχουμε μαύρη τρύπα 1 δισ.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά η τρόικα βάζει απαγορευτικό στον Γ. Στουρνάρα για νέα ρύθμιση οφειλών ενώ απαιτεί για μικρο-οφειλέτες τη δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών για χρέη έως 3.000 ευρώ ο καθένας.
Προφανώς πιστεύουν ότι οι Έλληνες έχουν ακόμη «λίπος» να κάψουν, ότι κρύβουν τα λεφτά και δεν τα δίνουν για να εξοφλήσουν τα χρέη τους. Είναι μάλλον μακριά νυχτωμένοι.
Της Ζέζας Ζήκου Μέχρι το 2007, δηλαδή πριν ξεσπάσει το τραπεζικό κραχ στην Αμερική και εξαπλωθεί στον υπόλοιπο κόσμο, ο πόλεμος των συναλλαγματικών ισοτιμιών είχε περιοριστεί από τους πρωταγωνιστές του. Η αφορμή για την αναθέρμανση ενός νέου «ψυχρού πολέμου» –οικονομικής φύσεως αυτή τη φορά– προήλθε από την κατάρρευση της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008, γεγονός που αποτέλεσε προπομπό της σημερινής κρίσης χρέους. Και μετά την προειδοποίηση του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ότι το ευρώ «κινείται επικίνδυνα ψηλά», το ζήτημα παίρνει αιχμηρές διαστάσεις. Πολλοί από τους αναγνώστες μου, που έχουμε μεγαλώσει μαζί, θα θυμούνται τις άπειρες φορές που έγραφα περί «νομισματικών πολέμων». Η θεωρία επανήλθε δριμύτερη καθώς η ανθρωπότητα ξαφνικά εισήχθη στις «προβληματικές» οικονομικές σχέσεις των κυβερνήσεων. Αυτές οι σχέσεις, άναρχες στη φύση τους, συχνά διέπονται από την προσπάθεια των κρατών για την επικράτηση των δικών τους συμφερόντων. Κάτω από αυτό το πρίσμα των σχέσεων, οι χώρες προσπαθούν να κερδίσουν σε διεθνή ανταγωνιστικότητα (π.χ. αύξηση εξαγωγών, παραγωγής, μείωση εισαγωγών) μέσω της υποτίμησης των νομισματικών τους αξιών. Μέσα λοιπόν σε αυτήν τη δίνη των συναλλαγματικών πολέμων, η Ευρωζώνη έτυχε να πέσει θύμα στα δίχτυα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Ομως και αυτή δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Ο διαφαινόμενος λοιπόν οικονομικός πόλεμος εναντίον της Ευρωζώνης έχει δύο πολεμικά πεδία. Το πρώτο πεδίο αφορά την κρίση ανταγωνισμού μεταξύ του ευρώ και του δολαρίου. Η κρίση της Ευρωζώνης μπορεί να λιανθεί σχεδόν αυτόματα εφόσον το ευρώ υποχωρήσει σε ισοτιμία με το δολάριο στο ένα προς ένα, που η στήλη έχει ήδη επισημάνει από μακρού. Εφόσον λοιπόν η υποτίμηση αυτή δεν πρόκειται να συμβεί, η Ε.Ε. είναι αναγκασμένη να απορροφήσει το κόστος της δικής κρίσης χρέους. Αν η Ε.Ε. διέρχεται κρίση, αυτό οφείλεται πρωτίστως στο ευρώ. Και δεν πρόκειται για κρίση, αλλά για κρίσεις: Κρίση χρεοκοπημένης χώρας, όπως δείχνει η περίπτωση της Ελλάδας. Κρίση ανταγωνιστικότητας, που απειλεί ευθέως μια χώρα σαν την Ισπανία. Κρίση θεσμική, αφού η ανεξέλεγκτη αύξηση των ελλειμμάτων ενταφίασε οριστικά το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο υποτίθεται ότι θα έδινε την εγγύηση μιας σώφρονος οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη. Αυτό που κρατά το ευρώ στη ζωή είναι η σύνθετη διαδικασία που θα χρειαζόταν για την κατάργησή του και την επιστροφή των εθνικών νομισμάτων. Το βέβαιο είναι ότι βρισκόμαστε μακριά από την «υπέροχη κοινή μας τύχη», στην οποία αναφερόταν κάποτε ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ. Αμέτρητες ήταν οι χώρες που χτυπούσαν την πόρτα του ευρώ για να επωφεληθούν και εκείνες από αυτή την όαση ειρήνης. Να όμως που σήμερα η ασπίδα μετατράπηκε σε ρομφαία. Η Ευρωζώνη είναι ο αδύναμος κρίκος του παγκόσμιου συστήματος. Και το σύστημα εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται σε βαθιά –συστημική– κρίση. Συνεχώς μεταλλασσόμενη. Από τον Μάιο του 2010 και μετά, με αφορμή την Ελλάδα, μεταλλάχτηκε στη μητέρα όλων των κρίσεων. Στην κρίση των κρατικών ομολόγων. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Και δεν είναι ο μόνος. Για να τον πετύχει άμεσα, χωρίς καθυστερήσεις, η Γερμανία αλλάζει δραστικά, βίαια, την Ευρώπη. Και η Ελλάδα είναι το «χρήσιμο θύμα» αυτής της ριζικής μεταβολής κατεύθυνσης των συνθηκών, που θα υπηρετούν το «δόγμα του ευρώ» που επιβάλλει ο ηγεμονισμός του Βερολίνου. Σαν να αρνούνται όλοι πεισματικά να αντικρίσουν την αλήθεια: Πως το πραγματικό πρόβλημα είναι το ίδιο το ευρώ. Ομως, θα ακολουθήσουν κι άλλα θύματα… Η ιδέα μιας νέας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής που θα μπορούσε να διασφαλίσει την αποφυγή της επανάληψης μιας παρόμοιας κρίσης, έχει συμφωνηθεί στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες. Ο ρόλος της Ελλάδας, όμως, ως «χρήσιμου θύματος» θα αποβεί ολέθριος μεν για τη χώρα μας, αλλά είναι εξαιρετικά επικίνδυνος και για τους ίδιους. Για να παρακαμφθούν οι μεγάλες αντιστάσεις σε μια τέτοια «απαγορευμένη επιλογή», η Ευρωζώνη χρειαζόταν ένα «υπαρξιακό σοκ». Οπως ακριβώς το σοκ από την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 επέτρεψε στο Κογκρέσο να εγκρίνει τη διάσωση της Wall Street από το κράτος, έτσι ακριβώς μια ελληνική χρεοκοπία θα μπορούσε να «αξιοποιηθεί» για να διασωθεί η Ευρωζώνη. Η μεγάλη αναδιάρθρωση των χρεών είναι αναπόφευκτη, εξαιτίας της απαγόρευσης της ανάληψης του χρέους μιας χώρας από άλλη χώρα. Τα εθνικά χρέη δεν μπορούν να γίνουν ευρωπαϊκά. Με βάση τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν, τις αρχές των συνθηκών αλλά και όσον αφορά στις επιταγές του Συντάγματος της Γερμανίας, ο «εξευρωπαϊσμός» των εθνικών χρεών θα ισοδυναμούσε με διάβαση του Ρουβίκωνα.
Χειροτερεύει διαρκώς η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων και της οικονομίας της χώρας μας σε πάμπολλους τομείς. Αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία για το 2012 που κάθε τόσο βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Αυτό που αποτυπώνει πάντως με πιο χαρακτηριστικό τρόπο την προϊούσα επιδείνωση είναι η εκτίναξη των χρεών των πολιτών προς την εφορία κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε.
Μέσα στο 2013 λοιπόν δημιουργήθηκαν νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο που ανέρχονται στο αστρονομικό ύψος των 13,2 δισεκατομμυρίων ευρώ! Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι τους πρώτους επτά μήνες του 2012, συμπεριλαμβανομένου δηλαδή και του Ιουλίου, τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη ανέρχονταν σε 3,88 δισ. ευρώ. Από τον Αύγουστο όμως αρχίζει η περίοδος κατά την οποία εκατομμύρια Ελληνες πρέπει να πληρώσουν τον φόρο εισοδήματος.
Αμέσως άρχισε η έκρηξη. Μόνο μέσα στον Αύγουστο... διπλασιάστηκε σχεδόν το ποσό των καινούργιων ληξιπρόθεσμων χρεών - από 3,88 δισ. ευρώ που ήταν στο τέλος Ιουλίου απογειώθηκε στα 6,87 δισ. στο τέλος Αυγούστου. Μέσα στο πεντάμηνο Αυγούστου - Δεκεμβρίου τα μέχρι τότε νέα ληξιπρόθεσμα χρέη σχεδόν... τετραπλασιάστηκαν!
Αυξήθηκαν κατά περίπου 10 (!) δισεκατομμύρια ευρώ και στις 31 Δεκεμβρίου 2012 ανήλθαν στο προαναφερθέν ποσό των 13,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Είναι φανερό ότι οι Ελληνες αδυνατούν να ανταποκριθούν στο διαρκώς εντεινόμενο φορολογικό τους «γδάρσιμο». Χρωστούν ολοένα και περισσότερα στην εφορία.
Προσπαθούν με διάφορες ρυθμίσεις να ανταποκριθούν, αλλά όλο και λιγότερο θα είναι σε θέση να πληρώνουν τις δόσεις χαμηλότερου ύψους, καθώς τα εισοδήματά τους διαρκώς συρρικνώνονται και η ανεργία καλπάζει με εφιαλτικούς ρυθμούς. Παράλληλα, η διαρκώς επεκτεινόμενη ανασφάλιστη εργασία σε διάφορους κλάδους που εκτιμάται δειγματοληπτικά ότι ίσως προσεγγίζει σήμερα το 36% (!) οδηγεί αφενός στην καταβαράθρωση των αμοιβών και αφετέρου στην ακόμη μεγαλύτερη οικονομική δυσπραγία των ασφαλιστικών ταμείων. Τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο προστιθέμενα στα μέχρι και το 2011 συσσωρευμένα παλιά χρέη των 43,5 δισ. ευρώ εκτίναξαν το σύνολο των χρεών προς το Δημόσιο στο νέο ύψος-ρεκόρ των 56,7 δισεκατομμυρίων!
Το ακόμη πιο τραγικό είναι ότι η ΕΕ πιέζει αφόρητα την κυβέρνηση όχι να πιάσει τους μεγάλους φοροφυγάδες που χρωστούν το σύνολο σχεδόν των 43,5 δισεκατομμυρίων, αλλά να αρχίσει αμέσως τις κατασχέσεις μισθών και συντάξεων ή καταθέσεων και περιουσιακών στοιχείων των 2,3 εκατομμυρίων Ελλήνων που είναι μικροοφειλέτες του Δημοσίου και όλοι μαζί χρωστούν συνολικά μόλις 1,1 δισεκατομμύριο! Οι ξένοι επικυρίαρχοι δηλαδή αδιαφορούν για τους εύπορους ή πλούσιους που χρωστούν τα σαράντα δισεκατομμύρια και απαιτούν ο Σαμαράς να αρπάζει τις συντάξεις των γέρων και τους μισθούς των εργαζομένων, καταδικάζοντάς τους στην πείνα! Αυτό είναι σήμερα το «ευρωπαϊκό ιδανικό» της Ευρωζώνης και της ΕΕ, όπως αποδεικνύεται στην πράξη και όχι στα λόγια.
Και ενώ το κράτος όλο και περισσότερο δυσκολεύεται να εισπράξει από τους πολίτες τους υπέρογκους φόρους που τους επιβάλλει, με τη μνημονιακή πολιτική που ακολουθεί «στραγγίζει» τον κόσμο από διαθέσιμα χρήματα και έτσι στραγγαλίζει πληθώρα οικονομικών τομέων, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη την ανάκαμψη της οικονομίας. Είναι αποκαλυπτική η κατάσταση της οικοδομής. Μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας κατά 16,5% το 2009 έναντι του 2008. Νέα μείωση 23,3% το 2010 και επιπλέον καταβαράθρωση κατά 37,7% το 2011. Για το πρώτο δεκάμηνο του 2012 νέα πτώση κατά 27%, με την πιθανότητα αυτό το ποσοστό να χειροτερέψει όταν ολοκληρωθούν όλα τα στοιχεία για τη χρονιά που πέρασε.
Αυτό υποδηλώνουν τα τελευταία στοιχεία που έχουμε, του Οκτωβρίου, όταν η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε κατά 42,7% σε αριθμό οικοδομικών αδειών και κατά 27% σε όγκο κατασκευών. Επειδή τα μαθηματικά στις περιπτώσεις των ποσοστών δίνουν απατηλές εντυπώσεις από πρώτη ματιά, σε απλά ελληνικά οι προαναφερθέντες αριθμοί σημαίνουν ότι για να φτάσει η οικοδομική δραστηριότητα από το σημερινό της επίπεδο σε εκείνο του 2008 πρέπει να αυξηθεί σχεδόν κατά... 400%!!! Η Ελλάδα βρίσκεται σε τέτοια παρακμή που ακόμη και ο αριθμός των επιβατών που διακινούνται μέσω του αεροδρομίου της Αθήνας έχει μειωθεί κατά 25% από το 2009 ως το 2012. Τι να πει κανείς...
Έλα, ρε άτιμε. Έλα να τα πάρεις όλα. Και για όσα πάλεψαν οι πρόγονοί μου και για τα δύο μέτρα κήπο που μου άφησαν οι παππούδες μου. Έλα να πάρεις και τα μεροκάματα, τα σκληρά, που τα έβαζα στην άκρη για μια ώρα δύσκολη, εκείνη της αρρώστιας. Έλα να τα πάρεις όλα. Πάρε και τον ήλιο που τόσο τον γουστάρεις για να λιάζουν οι συφιλιδικοί τα κορμιά τους αποκτώντας το μεσογειακό χρώμα που τόσο επιθυμούν και τόσο απεχθάνονται. Πάρε ρε, και τις θάλασσές μου να εξάγεις αέριο και τα ποτάμια μου να παράγεις ενέργεια φθηνή μόνο για την πάρτη σου. Πάρε και το γάλα των προβάτων μας και τα στάρια των κάμπων μας.
Το ξέρω που το πας, άτιμε. Το πας εκεί που πάντα ήθελες να το φθάσεις. Να καταστήσεις έναν λαό υπηρέτη. Να βλέπω απελπισμένες μεσόκοπες να βγάζουν μεροκάματο σε μπουρδέλα παραπήγματα ενώ οι πιο νέες να φεύγουν καραβιές για τα διεθνή καλογυαλισμένα μπουρδέλα σου. Να βλέπω γέρους να πεθαίνουν από αφόρητο κρύο κλεισμένοι μέσα στα 20 τετραγωνικά λίγο πριν τους τα πάρεις κι αυτά ή από ασφυξία όταν θα τους κλείνεις τον διακόπτη από την συσκευή οξυγόνου λόγω ληξιπρόθεσμων λογαριασμών. Να βλέπω 50ρηδες σε απόγνωση , 40ρηδες στις ουρές ανεργίας και 20ρηδες να λένε την ξενιτειά πατρίδα τους. Να βλέπω τα παιδιά ως μελλοντικούς σκλάβους της Φάρμας των Ανθρώπων που χρόνια στήνεις και τώρα θα εγκαινιάσεις εκεί ακριβώς που ξεκίνησε ο Ανθρωπισμός.
Βλέπω που το πας. Δεν θα ρίξεις απλά το μεροκάματο στο 1 ευρώ την ημέρα για 18 ώρες δουλειάς. Θα μας κάνεις να χαιρόμαστε που ζούμε κι ας μην παίρνουμε ούτε το 1 ευρώ. Φτιάχνεις το νέο Νταχάου και αυτό θα είναι η ίδια μου η χώρα. Τα Νταχάου ποτέ δεν κλείνουν, απλά αναστέλλουν τις εργασίες τους, έτσι δεν είναι λουκανοθρεμμένε μου; Έφθασε η ώρα να μπουν μπροστά οι μηχανές αυτού του τεράστιου κρεματορίου που θα έχει για οροφή τον ουρανό που λατρέψαμε και για πάτωμα το χώμα που μας έθρεψε.
Έλα, ρε άτιμε, πισώπλατα αυτή την φορά γιατί την προηγούμενη που ήρθες είχες τουλάχιστον τα κότσια να μου υψώσεις κατάμουτρα το όπλο και να μου πεις να σκύψω. Και είχα την επιλογή ή να σκύψω ή να πάρω τα βουνά. Τώρα όμως μού έχεις κλέψει και τα βουνά. Μου μένει λοιπόν να σκύψω χωρίς τον φόβο της σφαίρας που θα έβγαινε από το προτεταμένο σου όπλο. Είναι τρελό να παραδίνομαι χωρίς να έχω πάρει εντολή για αυτό. Είναι τρελό να φοβάμαι μια σφαίρα που δεν υπάρχει. Πώς γίνεται να βλέπω μπροστά μου ένα όπλο που δεν υπάρχει; Άτιμε, τα όπλα σου αυτή την φορά δεν έχουν κάνη, ούτε σκανδάλη. Τα λάδωνες όμως δεκαετίες ολόκληρες και έχουν τις φάτσες όλων αυτών των υπανθρώπων που βγάζουν ακόμα λόγους, που κάνουν κόμματα και παρακόμματα, που σφάζονται μπροστά στην κάμερα ενώ πίσω από αυτή στήνουν το σχέδιο για το πλιάτσικο που έχει ξεκινήσει. Α, ρε άτιμε. Για αυτόν τον λόγο πέταγες ξεροκόμματα στα κομματόσκυλα της Ελλάδας. Για την στιγμή που θα τους έδινες την εντολή να κάνουν επίθεση πισώπλατα στον ίδιο λαό που τους έδινε τις ελπίδες του μέσα από ένα σταυρωμένο κωλόχαρτο.
Έλα, ρε μπούλη του Βορρά, να με συμμορφώσεις, να με κάνεις ευρωπαϊκό είδος, να φτιάχνομαι με Μότσαρτ και όχι να κλαίω όταν ακούω κλαρίνο. Να νιώθω «πολιτισμένος» με προθήκες Μουσείων και όχι με τους σπαρμένους κίονες στα χωράφια μας, που κράτησαν όλον τον δήθεν σου πολιτισμό. Έλα να σε πάω τελευταία βόλτα στα πατρικά μας να μυρίσεις την ακόμα καμμένη πέτρα των σπιτιών από τον πολιτισμό των δικών σου προγόνων.
Έλα να με κάνεις άνθρωπο εμένα, τον γύφτο του Νότου. Έλα για να δω αν τελικά έχει μείνει ίχνος Ελλάδας μέσα μου. Έλα ρε, για να μου αποδείξεις αν το μαχαίρι του παππού μου είχε τα αποτελέσματα που μου περιέγραφε ή ήταν ένα παραμύθι για να κάνω όνειρα κόκκινα.
Της Ζέζας Ζήκου Η καταστροφή από μια επερχόμενη κρίση συχνά έρχεται πολύ αργά. Πρόκειται για αξίωμα, κάτι σαν «βρώμικο» μυστικό, της οικονομικής πολιτικής. Αυτοί που τη χαράζουν και είναι υπεύθυνοι για την πορεία της οικονομίας, αργούν να αντιληφθούν (;) τις συνέπειες που εκκολάπτει η διάλυση του ιστού της χώρας. Επειτα αργούν να αντιδράσουν. Το εξοργιστικό είναι ότι, ενώ οι κοινοί θνητοί έχουν πλήρη επίγνωση των προβλημάτων και των κινδύνων, πολύ προτού αυτά γίνουν αντιληπτά (;) στους φωστήρες των υπουργείων Οικονομικών, εν τούτοις αυτοί καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα. Η δόση–μαμούθ δεν έχει αλλάξει τα δεδομένα στη χώρα. Η κυβέρνηση δεν έχει ούτε στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο ούτε χρήματα. Συνεχίζει να φορολογεί ό,τι κινείται. Τίποτε απ’ όσα λέγονται δεν σημαίνεται, καμία υπόσχεση δεν πρόκειται να τηρηθεί, καμία πράξη δεν έχει σύνδεση με ό,τι θα μπορούσε να νοηθεί ως κοινωνικό συμφέρον. Το ζήτημα δεν είναι γιατί γίνεται αυτό. Η απάντηση είναι εύκολη και την ξέρουμε όλοι: γιατί εμείς επιτρέπουμε να γίνει. Αλλά αν θα αφήσουμε οριστικά την πολιτική να αποκολληθεί από το στοίχημα της ανάκαμψης. Αν κάτι εξευτελίζει την Ελλάδα, είναι η ανεπάρκεια των πολιτικών της. Σέρνουν στα τυφλά, με τη θηλιά στον λαιμό, έναν ολόκληρο λαό και τον οδηγούν από την πίσω πόρτα στη χρεοκοπία. Η ελλαδική κοινωνία βλέπει να αχρηστεύονται οι δομές που τη συγκροτούν. Το κράτος έχει πτωχεύσει, de facto, όχι ακόμα διακηρυγμένα: βασικές κρατικές λειτουργίες έχουν διαλυθεί, ενώ το όνομα των Ελλήνων διασύρεται εξαθλιωτικά ανυπόληπτο στη διεθνή σκηνή. Ο ίδιος ο «μέσος πολίτης» του ελληνικού κράτους κάθεται άυλος στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δεν έχουν αλλάξει πολλά από τον 19ο αιώνα, εκτός βεβαίως από τις τεχνικές και τη... διακριτικότητα. Τότε, οι σχετικές συζητήσεις με τους δανειστές του έθνους γίνονταν ανοικτά. Ευθείες ήσαν και οι απειλές, ώστε να μη διανοηθεί κανένα από τα νεαρά κράτη που έσπευδαν στο Λονδίνο με ανοικτές τις παλάμες και κυρτή την πλάτη. Εξαθλιωμένη λοιπόν, η χώρα, βουτηγμένη στα χρέη, σε καθεστώς διεθνούς ανυποληψίας, χωρίς καμία πιστοληπτική ικανότητα. Ηταν τότε υποχρεωμένη να αποδέχεται μεθόδους έμμεσου δανεισμού, όπως οι περίφημες εμπορικές πιστώσεις, οι οποίες συνόδευαν επιλογές μεγάλων προμηθευτών χωρίς πολλές συζητήσεις, χωρίς διαγωνισμούς και, το χειρότερο, χωρίς δημόσιο έλεγχο στην οργάνωση του ακριβοπληρωμένου προϊόντος που αγόραζε το ελληνικό κράτος. Κάπως έτσι βρέθηκε ο Σπ. Μαρκεζίνης να έχει συμφωνήσει με τον Ερχαρτ «υποχρέωση» επιλογής της Siemens και της Telefunken για τα ηλεκτρικά και ραδιοφωνικά έργα του κράτους. Γεγονότα που τότε, το 1953, προκάλεσαν σκάνδαλα, παραιτήσεις και εξετάσεις ενώπιον της Βουλής. Οι κυβερνήσεις αποδείχθηκαν παντελώς ανίκανες ή δεν επιθυμούσαν να υποχρεώσουν όσους κατέχουν τον πλούτο, και ιδιαίτερα τους κρατικοδίαιτους εγχώριους «καπιταλιστές», να πληρώσουν το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού καταφεύγοντας στο πανάρχαιο κόλπο: τον χρεώνουν στους πλέον αδύναμους. Οι όροι των δανειστών μας εξοντώνουν τα πολύ χαμηλά και τα μικρομεσαία στρώματα, οδηγώντας εκατομμύρια Ελληνες στην ανέχεια, τη φτώχεια και την ανεργία. Την ίδια ώρα, συνταράσσεται συθέμελα η μεσαία τάξη των «νοικοκύρηδων», που παραδοσιακά αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας της πατρίδας μας, απασχολώντας τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων. Δημοσιολογούντες ελαφρών ηθών και καθηγητές εργαστηρίου αναπαράγουν τις απόψεις των εταίρων δανειστών μας, εκθειάζοντας το ξερίζωμα του κοινωνικού κράτους με τη θύελλα μέτρων κατά της εργασίας: Οι εργαζόμενοι κάθε είδους –ελεύθεροι επαγγελματίες, υπάλληλοι του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα– έριξαν το καράβι στην ξέρα. Αυτοί ευθύνονται για τη χρεοκοπία – αυτοί και το μεγάλο κόστος τους. Πατώντας σε υπαρκτές στρεβλώσεις, που, πάντως, δημιούργησε η πολιτική εξουσία, υποδαυλίζουν με συγκροτημένη προπαγάνδα τη σύγκρουση ανάμεσα στην εργασία και στις επιχειρήσεις, στην κοινωνία και στις ελίτ που την κυβερνούν. Οι θιασώτες και προπαγανδιστές της χοντροκομμένης και μεροληπτικής αυτής ανάλυσης αποσιωπούν άλλες πικρές αλήθειες του κλεπτοκρατικού, κρατικοδίαιτου τρόπου ανάπτυξης που μας χρεοκόπησε.Προσφέρουν, εν τέλει, τις αντίθετες υπηρεσίες από αυτές που ελπίζουν. Αν υπάρχουν σώφρονες ανάμεσα σε όσους εξουσιάζουν, αντί να ενοχοποιούν τους πολίτες, οφείλουν ταχύτατα να προσθέσουν στη συνταγή «σωτηρίας» της χώρας –εμπράκτως– ανάπτυξη, δικαιοσύνη και ελπίδα. Αλλιώς, ας φύγουν τώρα...
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος Δυστυχώς η εξωτερική πολιτική εδράζεται στη λογική της ισχύος και της δύναμης αποτροπής και όχι στις αβρότητες των κοινωνικών σχέσεων. Τούτα σκεπτόμαστε καθώς η μνήμη τρέχει βασανιστικά στην υποδοχή πρίν κάμποσον καιρό του τούρκου ΥΠΕΞ κ-ου Νταβούτογλου στην Ρόδο. Ειδικά μάλιστα για την αιμοσταγή και άκρως επιθετική Τουρκία, οι σχέσεις αυτές προσλαμβάνουν χαρακτήρα αδηφαγίας. Δωδεκάνησα και Ρόδος είναι οι επόμενοι στόχοι του τουρκικού ιμπεριαλισμού. Και αν αυτή η σκέψη φαντάζει ως υπερβολή, ας διαβάσουμε τα γραφόμενα του τούρκου ΥΠΕΞ κ-ου Νταβούτογλου στο περιβόητο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος», όπου και αποτυπώνει ωμά τους μύχιους επεκτατικούς στόχους της γειτόνου-προαιώνιου εχθρού μας Τουρκίας. Γράφει λοπόν τελείως κυνικά και χωρίς δισταγμούς ο Νταβούτογλου «Θα πρέπει να αυξηθεί η εξάρτηση των Δωδεκανήσων, απο την μικρασιατική ηπειρωτική πλάκα» (σ. 234) Και προφανώς δεν κάνει πλάκα !!! και συνεχίζοντας αδίστακτα «Τα Δωδεκάνησα (…) εξακολουθούν να διατηρούν τη σημασία τους για την Τουρκία» (σ. 279). Ενώ τις σχέσεις με την Ελλάδα τις αποτιμά στα «υποδεέστερα στοιχεία» με σκοπό την άσκηση «πολιτικών αφ΄υψηλού» (σ. 235), δίνοντας ένα τόνο τάχα κομψότητας στον ωμό κυνισμό του. Επι της ουσίας δηλαδή απευθύνει στα ίσια απειλές. Και ακόμα διακηρύσσει ότι η Τουρκία επιτίθεται «με την απαιτούμενη σκληρότητα σε κάθε γεγονός, που απειλεί τους στρατιωτικούς της υπολογισμούς» (σ. 238). «Στρατηγικοί υπολογισμοί» ωστόσο για τους Τούρκους είναι η χρήση ή η απειλή χρήση βίας. Κάθε άλλη απάντηση, την αποτιμά ως «υποθήκευση» της εξωτερικής της πολιτικής και ακόμα «υποβιβασμό της σε κατηγορία και σε κλίμακα απο την οποία πρέπει να διαλέγεται» (σ. 238). Επομένως τούτων δεδομένων κάθε διάλογος στον οποίο εμμανώς και με περισσήν αφέλεια επιμένουν οι ελλαδικές πολιτικές ελίτ, είναι για το θεαθήναι. Στην ουσία τα όπλα και η τρομοκρατία είναι η διπλωματική φωνή των Τούρκων. Και με αυτή την έννοια κάθε προσπάθειά μας μέσω του διαλόγου να αποτρέψουμε την επιθετικότητα της Τουρκίας, αποδείχνεται καταγέλαστη. Οι Τούρκοι δεν κάνουν ποτέ διάλογο, μόνον απειλούν και τρομοκρατούν. Και μ΄αυτήν τους την τακτική σκορπούν τον τρόμο στην ελληνική διπλωματία και την εξωτερική μας πολιτική και την σύρουν διαρκώς σε υποχωρήσεις απο τις εθνικές «κόκκινές» γραμμές. Ο Νταβούτογλου τελίως κυνικός, αλλά και τόσο εύγλωτος συνάμα, αποκαλύπτει τους στόχους της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ήτοι «Το σημείο με τις μεγαλύτερες πιθανότητες εμπλοκής σε σύρραξη της Τουρκίας είναι τα νησιά του Αιγαίου που στενεύουν σε σημαντικό βαθμό τον ζωτικό χώρος της» (σ. 244). Αλλά και για να μην έχουμε άλλες ψευδαισθήσεις για την επίλυση του Κυπριακού, ο Νταβούτογλου συνεχίζοντας γράφει «Ακόμη και αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα». (σ. 279). Συνεπώς με βάση το διπλωματικό κοσμοθεώρημα του Τούρκου ΥΠΕΞ, η διαρκής κατοχή της Κύπρου και η επικείμενη λεηλασία του Αιγαίου, είναι η ομαλή εξέλιξη της επεκτατικής φιλοσοφίας που διέπει το βαθύ κράτος της γειτόνου μας, κεμαλικό και νεοοθωμανικό. Και είναι πραγματικά παντελώς άσχετη με την αντικειμενική πραγματικότητα, η διπλωματική στρατηγική της Ελλάδος, έναντι ενός γείτονα που αποτιμά τα ελληνικά εδάδφη ως κατεχόμενα. Η Τουρκία υπονομεύει με τρομοκρατικές μεθόδους τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, προσβάλλει διαρκώς την ελληνική υφαλοκρηπίδα εγείροντας αξιώσεις δυτικά των νησιών μας, χτίζει στρατιωτικά προγεφυρώματα στις ευαίσθητες στρατηγικά περιοχές μας και δημιουργεί με όλα αυτά γεωστρατηγικά τετελεσμένα. Η Ελλάδα απέναντι σε αυτήν την άκρατης επιθετικότητας πολιτική, απαντά με τον «ύπνο του δικαίου», μηρυκάζοντας τα γελοία φληναφήματα περί «ελληνοτουρικής φιλίας» !!! Οι Τούρκοι αντλούν απο τους Αμερικανούς και μάλιστα άνευ τιμήματος όσην ισχύν θέλουν, στους Άραβες εκφράζουν υποδειγματική προσήλωση, ενώ με τους Εβραίους διατελούν εχθροί στα λόγια, αλλά στην πράξη αποδείχνονται και εξαίρετοι εμπορικοί συνέταιροι των αραβικών χωρών. Αφότου η ελληνική εξωτερική πολιτική έκανε το τραγικό λάθος επι Σημίτη με τον έλληνα ΥΠΕΞ Θ.Πάγκαλο, να αναγνωρίσουν με την «Συμφωνία της Μαδρίτης» ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο, οι Τούρκοι παντελώς αποθρασυμμένοι συμπεριφέρονται με αναίδεια σε θάλασσα και αέρα, άλλοτε ως συνιδιοκτήτες και άλλοτε στην πιο κυνική εκδοχή τους και ως αποκλειστικοί ιδιοκτήτες. Άλωστε ΝΑΤΟ και ICAO έχουν μονομερώς αναγνωρίσει στους Τούρκους αποκλειστικά δικαιώματα. Αλλά πόσο κυνική επίσης ήταν η συμπεριφορά του Αμερικανού υφυπουργού Μόρνιγκστάρ, όταν είχε επισκεφθεί την Ελλάδα; Έσπευσε ευθύς αμέσως να αβαντάρει τους Τούρκους «το Αιγαίο είναι αμφισβητούμενη θάλασσα» και ακόμα υφίσταται «πρόβλημα συνόρων». Ενώ στο ίδιο ανθελληνικό μήκος κύματος ο αμερικανός υφυπουργός μας κόμιζε και έτοιμη λύση «το οικονομικό όφελος για τις δυο χώρες είναι τόσο μεγάλο, που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση». Λύση βεβαίως για την οποία είχαν ήδη προνοήσει οι άλλοι στερνοί φίλοι μας της Τρόικας, δηλαδή συνεκμετάλλευση με τους Τούρκους του Αιγαίου πελάγους!!! Δεχόμαστε έναν διαρκή και ανηλεή στρατιωτικό εκβιασμό απο τη Τουρκία. Πρσφύγαμε με τους Αλβανούς σε υπογραφή ΑΟΖ και οι Τούρκοι μας της ακύρωσαν. Η Κύπρος υπέγραψε με την Αίγυπτο ΑΟΖ και παντί σθένει επιδιώκουν τώρα οι Τούρκοι να παγώσουν τη συμφωνία. Ακόμα τα αποκαλούμενα πάλαι ποτέ αδέλφια μας, οι ομόδοξοι Σέρβοι, συμμάχησαν με τους Τούρκους, ενώ ΗΠΑ και ΝΑΤΟ είναι απροκάλυπτα και πέραν κάθε συμφωνίας με εμάς, υπέρ τους. Η δε Ευρωπαϊκή Ένωση στα γεωστρατηγικά θέματα, όπως και σε αυτά της ασφάλειας, έχει μαύρα μεσάνυχτα. Μείναμε δυστυχώς, αυτή είναι η πικρή αλήθεια μόνοι!!! Και πρέπει κατεπειγόντως να βρούμε στρατηγικό εταίρο, που θα εγγυηθεί την ασφάλεια και τα γεωπολιτικά μας συμφέροντα. Και η ευκαιρία υπάρχει και είναι για την διαρκώς υπνώτουσσα ελληνική διπλωματία μοναδική. Την κομίζει ο ρώσος ναύαρχος Βισότσκι, επι της ουσίας ο Πούτιν, που εναγωνίως αποζητά στην περιοχή ναυτική βάση. Πρέπει να σπεύσουμε και να τους την παράσχουμε ταχέως, καθιστώντας την δυνατή Ρωσία, στρατηγικό σύμμαχο-εταίρο μας στην εθνικά ευαίσθητη περιοχή του Αιγαίου. Άμεσα όμως προτού η Τουρκία μας προλάβει και έλθουμε για μια ακόμη φορά στο φάσμα της διπλωματίας ουραγοί, υπονομεύοντας την εθνική μας ασφάλεια και τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας. Ωρα για την εξωτερική μας πολιτική, «εκ του ύπνου εγερθήναι».Προτού να είναι τραγικά αργά… * Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Το 2013 έχουμε μία πολύ σοβαρή υποχρέωση που δεν σηκώνει αναβολή: Να διώξουμε το σκοτάδι και να ξαναφέρουμε το φως και την δημοκρατία στην πατρίδα μας. Είναι η ευκαιρία μας και το χρέος μας στην ιστορία. Είναι η μάχη που ιστορικά οι Έλληνες δίνουν για τα δικαιώματα όλων των λαών, όλων των ανθρώπων. Η Ελλάδα υπήρξε πάντα η πηγή του φωτός. Ο Μαραθώνας 2013 θα δώσει την ευκαιρία σε όλους μας να συμμετέχουμε στο γράψιμο της ιστορίας. Ο τόπος ορίστηκε για να συνεχίσουμε την προγονική πορεία, για να σταθούμε άξιοι στο προγονικό χρέος, για να περπατήσουμε και πάλι περήφανοι ως Έλληνες... Όλοι περιμένουμε από το νέο χρόνο να μας φέρει κάτι σπουδαίο, να μας επαναφέρει στην δημοκρατία, να εκδιώξει σαν κακό όνειρο την εξαθλίωση που χτυπά την πόρτα του γείτονα ή που μπήκε ήδη στο σπίτι μας. Περιμένουμε από το νέο χρόνο να μας δώσει όλα εκείνα που επιτρέψαμε να μας πάρουν... Όμως, το σημαντικότερο, το σπουδαιότερο, που κρύβουμε όλοι μέσα στην ψυχή μας, είναι η ελευθερία που όλα δείχνουν πως θα χάσουμε μέσα σε αυτή τη χρονιά που έρχεται.
Και το ερώτημα, που όλοι μας αποφεύγουμε είναι: Τι θα κάνουμε αυτό το νέο χρόνο εμείς για εμάς; Τι θα κάνουμε αυτή τη χρονιά που δεν κάναμε τις προηγούμενες; Τι θα κάνουμε για να σταματήσουμε την καταστροφική μας;
Κανείς δεν θα μας χαρίσει αυτά που ποθεί να μην έχουμε. Μόνο εμείς μπορούμε να σταθούμε σε μία γραμμή, ο ένας δίπλα στον άλλο και πιασμένοι χέρ με χέρι, με μία φωνή και όλοι μαζί να παλέψουμε, να αγωνιστούμε και να απαιτήσουμε την επαναφορά στα αυτονόητα, την επαναδημιουργία ενός συντεταγμένου πραγματικά δημοκρατικού κράτους, που θα σέβεται τους πολίτες του, που θα λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του συνόλου των πολιτών και θα αποτελεί μία σύγχρονη και ουσιαστική τομή για την επαναγέννηση της δημοκρατίας που σήμερα δεν κατοικεί στην χώρα που γεννήθηκε, στην Ελλάδα.
Ο Μαραθώνας 2013 είναι η γραμμή που όλοι καλούμαστε να βρεθούμε ενωμένοι για να αντιπαλέψουμε ενάντια σε εκείνους που επιθυμούν τον εξανδραποδισμό μας. Ο Μαραθώνας 2013 είναι ο ιστορικός τόπος όπου θα σταθούμε περήφανοι και θα στείλουμε το μήνυμα στους λαθροκυβερνώντες: Παραδώστε τα κλειδιά της χώρας που με ατιμία αποκτήσατε. Παραδώστε τα, επειδή το απαιτεί ο κυρίαρχος λαός. Παραδώστε τα στο όνομα της δημοκρατίας που σκυλεύσατε, στο όνομα της ιστορίας που χαλκεύσατε, στο όνομα των νεκρών που δημιουργήσατε, στο όνομα των αγέννητων κτητόρων της πατρίδας μας, που έχει πληρώσει με ποταμούς αίματος το χρέος της προς την ελευθερία. Ο Μαραθώνας 2013 περιμένει όλους τους Έλληνες, να σταθούν εκεί που η σύγχρονη ιστορία απαιτεί: στο σταυροδρόμι του φωτός, στον τόπο όπου τα ιδανικά της δημοκρατίας και της ελευθερίας απέδειξαν την ανωτερότητά τους.
Η ιστορία μας καλεί σε έναν αγώνα έντιμο και ηθικό. Σε έναν αγώνα που επιτάσσει το χρέος όλων μας απέναντι στην πατρίδα. Σε έναν αγώνα που έδιναν πάντοτε πρόθυμα οι Έλληνες. Μαραθώνας 2013, το δικό μας χρέος, η δική μας τιμή, η δική μας μάχη...
Η ελλαδική πολιτική ηγεσία, από την σύγχρονη ίδρυση τού ελληνικού κράτους και εντεύθεν, δεν κατόρθωσε, εξαίρεση Βενιζέλος, να θέσει γενικούς στρατηγικούς στόχους, μεγαλεπήβουλους, διορατικούς, παράτολμα πραγματοποιήσιμους, στοχευμένους και στρατευμένους στο θυμικό συνειδητό και ασυνείδητο του Ελληνα.
Πολιτικοί, κράτος, πλουτοκρατία, δημοσιοϋπαλληλία, ελεύθεροι επαγγελματίες κ.ο.κ. κατευθύνονται και κινούνται με τη νοοτροπία του παρασιτικού καταναλωτισμού. Η χαλαρή κοινωνική συνομάδωση που ονομάστηκε ελληνική αστική τάξη, δεν κατόρθωσε ποτέ να δημιουργήσει γηγενή και αυτοτελή αστικό πολιτισμό. Η θέση της χώρας μας στον διεθνή καταμερισμό της υλικής και πνευματικής εργασίας βρίσκεται σέ ασήμαντη θέση, παρά τα θρυλούμενα από μερικούς. Υποπαραγωγική και χρονίως εξαρτημένη από την ξένη προστασία, η Ελλάδα ήταν επόμενο νά διολισθήσει στον παρασιτισμό. Ακόμη και η νεοελληνική ιδεολογία, ο τρόπος δηλαδή που κατανοούμε τόν εαυτό μας, είναι εν μέρει προϊόν εισαγωγής.
Η ιστορία διδάσκει, ότι το όνειρο και η τόλμη είναι η κινητήρια δύναμη που μπορεί να οδηγήσει οργανωμένες ανθρώπινες ομάδες να ξεπεράσουν την απάθεια μιάς μεγάλης χρονικής τους στασιμότητας και αέναης ανακύκλωσης της καθημερινότητάς τους, οδηγώντας τους στην ιστορική πρωτοπορία ή και στον αφανισμό τους. Ελληνικός αποικισμός, Κύρος και Περσία, Μ. Αλέξανδρος και Έλληνες, Ρώμη, Ρωμανία, ορδές Οσμανλήδων, Μογγόλοι του Τζέγκις Χάν, Κολόμβος και Ισπανοί, Άγγλοι και αυτοκρατορία, ΗΠΑ κ.λ.π.. Η Ιστορία διδάσκει, ότι δεν είναι το μέγεθος ενός λαού το κατ' ανάγκην καθοριστικό για την παρουσία του στο ιστορικό δρώμενο τής ανθρωπότητας. Είναι η λαϊκή μέθη, πίστη και το χρονικό παράθυρο, που επιτρέπει την παρουσία των λαών και το σφράγισμα ή στιγμάτισμα τής εθνικής τους και ανθρώπινης ιστορίας.
Το σημερινό οικονομικό πρόβλημα ακουμπά την μακαριότητα του σύγχρονου Ελληνα και καταποντίζει την συνηθισμένη του καθημερινότητα της εύκολης κατανάλωσης. Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό και αυτό ελλείψει στρατηγικού εθνικού στόχου. Μπόρα είναι και θα περάσει, σαν έκφραση, δείχνει και την πλήρη απουσία εθνικού οράματος-στόχου. Ο Ελληνας δεν έχει πιά στόχο. Ζει μόνο για το σήμερα και όχι και για το αύριο. Τον απασχολεί η ρυτίδα της σημερινής ευδαιμονίας και ατεκνίας (μεταφορικά) και όχι ο κόπος να δημιουργήσει ζωή (μεταφορικά καί κυριολεκτικά) και να αποβιώσει πλήρης ημερών. Προτιμά το νέον και αποφεύγει τον ήλιο. Προτιμά το υπνωτικό χάπι και όχι τον ζωοδότη ύπνο. Προτιμά την άοκνη και άχαρη καταναλωτική ευδαιμονία και όχι την ευτυχία τής ανθρώπινης δημιουργίας.
Το πρόβλημα της χώρας, ανέκαθεν, ήταν εξόχως κοινωνικό. Άρα εξόχως πολιτικό. Καταδικάστηκε η χώρα και ο Ελληνας να ζει την μιζέρια μιάς αενάως ανανεούμενης παρασιτικής και πνευματικής δούλωσης, από την κυρίαρχη ελλαδική αστική τάξη. Δεν είναι τυχαίο, ότι θαυμάζουμε και πιθηκίζουμε, ότι η διεθνική εξουσία μας σερβίρει. Εκλάμψεις ατόμων (του πνεύματος και της πολιτικής) εντάσσονται και παραμορφώνονται οικτρά στην λοβοτομημένη μας ύπαρξη. Θέλουμε νά ονειρευθούμε και δεν μπορούμε. Θέλουμε να τρέξουμε και δεν μας αφήνουν. Θέλουμε να ζήσουμε ως Ελληνες και δεν μπορούμε. Θέλουμε την πραγματική μας Ιστορία και μας δίνουν το είδωλό της. Δωρίζουμε ζωή, για να δημιουργήσουμε αυριανούς δούλους. Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Ολοι μας. Πλούσιοι και φτωχοί. Πληβείοι καί Πατρίκιοι. Είστε ευχαριστημένοι με αυτό, που σας έχει επιβληθεί και βιώνουμε; Αν ναι, συνεχίστε το. Αν όχι, αλλάξτε το. Και αν δεν το καταφέρουμε, να μπορούμε να πούμε στά παιδιά μας ότι προσπαθήσαμε.
Όσο και να μας πονάει, αυτές είναι οι γενικές διαπιστωτικές συντεταγμένες τού ελληνικού προβλήματος. Με λύπη μου επίσης διαπιστώνω, ότι οι περισσότερες κινήσεις τού πολιτικού κόσμου (ιδιαίτερα της ονομαζόμενης αριστεράς), στρέφονται με έκδηλη αγωνία στήν κατεύθυνση διάσωσης αυτού τού παρασιτικού καταναλωτισμού. Μετά ενοχλεί πού ο κόσμος στην απελπισία του στρέφεται σε συμμορίες τύπου χρυσής αυγής και οι νεότεροι σε μεσιανικά αναρχοαριστερίστικα γκρουπούσκουλα, που υπόσχονται την βία και την κοινωνική κτηνωδία. Εδώ φτάσαμε, λόγω ελλείψεως εθνικής αφήγησης-στόχου.
Η τωρινή εθνική αφήγηση-στόχος περιορίζεται στό δίλημμα: Ένα διαρκές μνημόνιο που θα μας εξευτελίζει καθημερινά ή μια πτώχευση που θα μας οδηγήσει δεκαετίες πίσω! Αυτό τό δίλημμα πρέπει να ξεπεραστεί οσονούπω. Πρέπει να υποβιβασθεί σε σκαλοπάτι εθνικής αφήγησης-στόχου και όχι σε εθνικό στόχο. Είναι μεν δύσκολο να πείσεις ένα πεινασμένο ότι πάμε κάπου και θα φθάσουμε, αλλά είναι πιό εύκολο από την θολή υποψία της επέλπιδας υπόσχεσης.
Η Ελλάδα πρέπει να σηκωθεί όρθια και να διεκδικήσει. Να αρνηθεί να υποκύψει σε πολιτικές που εξυπηρετούν μια χούφτα κερδοσκόπους. Να στείλει ένα σαφέστατο μήνυμα: δεν ζητάμε από κανένα να μας χαρίσει ό,τι δικαιούται, αλλά ούτε πρόκειται να χαρίσουμε σε κανέναν ό,τι μας ανήκει.
Διαφορετικά ο δρόμος θα είναι μακρύς και επώδυνος. Πολύ φοβούμαι και πολύ ταπεινωτικός. Η ταπείνωση, στην ουσία της, δεν ήρθε ακόμα. Ελπίζω να μην έρθει ποτέ...
Τη δημιουργία του νέου κινητού τηλεφώνου της εταιρείας ανακοινώνει η MLS. Το όνομα του είναι MLS iQTalk Crystal και θα διατίθεται σε δύο μοντέλα. Για πρώτη φορά, η εταιρεία ενσωματώνει στο νέο της κινητό τηλέφωνο μία διεθνή καινοτομία που έχει αναπτύξει και κατοχυρώσει συνδυάζοντας τις τεχνολογίες αναγνώρισης φωνής(voice recognition) και τεχνητής νοημοσύνης(iQ). Η νέα λειτουργία αναβαθμίζει τον τρόπο επικοινωνίας εξελίσσοντας τη νέα εποχή στην κινητή τηλεφωνία όπου όλα θα γίνονται με τη φωνή.
Τον Ιούλιο του 2012 η MLS λανσάροντας το MLS iQTalk με τις καινοτόμες λειτουργίες Talk&Call και Talk&Drive εισάγει στον χώρο της κινητής τηλεφωνίας το πρώτο ελληνικό κινητό το οποίο λειτουργεί με τη φωνή. Τα προνόμια του απολαμβάνουν ήδη πάνω από 10.000 χρήστες αλλάζοντας τον τρόπο που τηλεφωνούν.
Η λεπτομερής παρουσίαση του MLS iQTalk Crystal θα πραγματοποιηθεί την ημέρα της επίσημης κυκλοφορίας του στην ελληνική αγορά τις επόμενες μέρες.
Τέλος Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου, όπως και πέρυσι, εκτιμάται ότι θα δοθούν τα χρήματα της συνδεδεμένης ενίσχυσης για το βαμβάκι. Το συνολικό ποσό είναι περίπου 190 εκατ. ευρώ και αναμένεται από τον ΟΠΕΚΕΠΕ η τελική καταμέτρηση των στρεμμάτων και των ποσοτήτων βάμβακος που εισκομίστηκαν στα εκκοκκιστήρια το 2012.
Τα κρίσιμα αυτά νούμερα θα εμφανιστούν στο ηλεκτρονικό σύστημα του ΟΠΕΚΕΠΕ στις 31 Ιανουαρίου, όταν κλείνει επίσημα η εκκοκκιστική περίοδος, οπότε και ενημερώνεται απευθείας από τα εκκοκκιστήρια για τις ποσότητες που έχουν παραδώσει οι καλλιεργητές μέχρι εκείνη την ημερομηνία. Ο μόνος λόγος για να καθυστερήσει η πληρωμή των αγροτών είναι η αλλαγή στη διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ, που μπορεί να επιφέρει κάποια αναστάτωση. Για να έχουμε μια εικόνα του ποσού που θα δοθεί στον κάθε αγρότη, θα πρέπει να δούμε τι έγινε το 2012 στις 5 Μαρτίου: Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 2011 καλλιεργήθηκαν συνολικά περί τα 3 εκατ. στρέμματα και παραδόθηκαν στα εκκοκκιστήρια 800.000 τόνοι βάμβακος. Συνολικά 49.045 δικαιούχοι έλαβαν 189.432.181 ευρώ. Η τιμή της ενίσχυσης ανήλθε σε 70,5 ευρώ/στρέμμα.
Αυτό που θα πρέπει να προσέξουν οι παραγωγοί, είναι ότι όπως και πέρυσι, ο έλεγχος που θα διενεργηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεβρουαρίου, θα βγάλει ένα ποσοστό αγροτών μη επιλέξιμους. Το 2012, από τους συνολικά 57.108 παραγωγούς που αιτήθηκαν ενίσχυση για το 2011 οι 5.773 κρίθηκαν μη επιλέξιμοι, λόγω: α) Απόκλισης μεγαλύτερης του 20% μεταξύ δηλωθείσας και προσδιορισθείσας έκτασης, β) μη κάλυψης της ηρτημένης παραγωγής, γ) από επιτόπιο έλεγχο βρέθηκαν εκτάσεις όπου ενώ είχε δηλωθεί βαμβάκι βρέθηκαν άλλες καλλιέργειες ή ήταν ακαλλιέργητες.
Μετά τα "χτυπήματα" των τελευταίων ημερών συναγερμός έχει σημάνει και πάλι στην ΕΛ.ΑΣ καθώς σημειώθηκε επίθεση λίγο πριν τις 3 τα ξημερώματα στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας που στεγάζονται επί της Λ. Συγγρού 340.
Δύο άγνωστα άτομα τα οποία είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους, πυροβόλησαν με καλάσνικοφ και διέφυγαν με ΙΧ αυτοκίνητο, το οποίο πιθανότατα οδήγουσε συνεργός τους.
Οι δράστες σταμάτησαν με το αυτοκίνητο στην οδό Δοϊράνης, περπάτησαν 50 μέτρα με τα πόδια κρατώντας το καλάσνικοφ στα χέρια και έφτασαν στη γέφυρα της Λάμπρου Κατσώνη απέναντι από την πλαϊνή πλευρά των γραφείων της ΝΔ. Από απόσταση περίπου 70 μέτρων άρχισαν να πυροβολούν προς το κτίριο.
Λίγο αργότερα στην οδό Φλέμινγκ, στο Παλαιό Φάληρο βρέθηκε ένα καμμένο αυτοκίνητο, το οποίο εικάζεται ότι ανήκει στους δράστες της επίθεσης. Το αυτοκίνητο είχε κλαπεί το Σάββατο από την περιοχή της Μεταμόρφωσης.
Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Σίμο Κεδίκογλου που μίλησε στο Μega, στόχος ήταν το γραφείο του πρωθυπουργού καθώς βρέθηκε και εκεί σφαίρα. Η σφαίρα χτύπησε αρχικά στον πλαϊνό τοίχο του γραφείου, εξοστρακίστηκε στο ταβάνι και από κει στον απέναντι τοίχο όπου έχασε τη δύναμή της και κατέληξε στο πάτωμα.
Συνολικά βρέθηκαν εννέα κάλυκες, καθώς και δύο βολίδες (μία στην ταράτσα και μία στο γραφείο του πρωθυπουργού), οι οποίες εστάλησαν στα εγκληματολογικά εργαστήρια για βαλλιστική εξέταση.
Ευτυχώς από τους πυροβολισμούς δεν υπήρξαν τραυματισμοί. Στο σημείο υπάρχουν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες έχουν αποκλείσει την περιοχή, ενώ έρευνες πραγματοποιεί και η αντιτρομοκρατική.΄
Σημειώνεται ότι στο σημείο υπάρχουν πολλές κάμερες ασφαλείας, το υλικό των οποίων αναμένεται να ρίξει φως στην υπόθεση. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά όσον αφορά τη φύλαξη του κτιρίου.
Στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας είχε από την αρχή μεταβεί ο γραμματέας της πολιτικής επιτροπής του κόμματος, Μανώλης Κεφαλογιάννης, ενώ για το περιστατικό ενημερώθηκε και ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς. Έκκληση της ΕΛ.ΑΣ για πληροφορίες Η Αστυνομία σε μια προσπάθεια να συγκεντρώσει στοιχεία κάνει έκκληση σε όσους πολίτες είδαν ή άκουσαν το παραμικρό να καλέσουν στο τριψήφιο και τα δύο τετραψήφια νούμερα και να δώσουν πληροφορίες.
Ειδικότερα η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ αναφέρει:«Σχετικά με τους πυροβολισμούς κατά των κεντρικών γραφείων της Νέας Δημοκρατίας, παρακαλείται όποιος πολίτης γνωρίζει ή αντελήφθη οτιδήποτε στην ευρύτερη περιοχή του περιστατικού (Λεωφόρος Συγγρού, Γέφυρα Αμφιθέας, Δοϊράνης κ.λ.π) καθώς και στην ευρύτερη περιοχή του Παλαιού Φαλήρου, όπου στην οδό Σολωμού 40 & Σωκράτους βρέθηκε καμένο αυτοκίνητο μάρκας Toyota Corolla, χρώματος γκρι-ανθρακί, να επικοινωνήσει με τους τηλεφωνικούς αριθμούς : 170, 1014 και 1964 της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας (Δ.Α.Ε.Ε.Β). Διασφαλίζεται η ανωνυμία και το απόρρητο της επικοινωνίας. Υπενθυμίζεται ότι το περιστατικό των πυροβολισμών έγινε στις 03.00 ώρα περίπου, σήμερα τα ξημερώματα, ενώ η φωτιά στο αυτοκίνητο εκδηλώθηκε λίγο αργότερα, στις 03.10 ώρα περίπου».
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ ! Διαβάστε και κοινοποιήστε με κάθε τρόπο !! ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !
(Δείτε οπωσδήποτε και τα σχόλια)
Συλληψη με την αυτοφωρη διαδικασια σε Βουλευτες που θα ψηφισουν την ΠΝΠ (ΦΕΚ 240/2012)
ΑΜΕΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ 14.01.2013 – AITHΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΦΩΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
Οι βουλευτές που θα ψηφίσουν στις 14.01.2013 την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας υπογράφοντας το: «ούτε το δικαιούχο κράτος μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης-συντηρητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση τροποποίησης»(ΦΕΚ 240/2012), διαπράττουν το ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.
Καλείται επομένως κάθε Έλληνας πολίτης που αξιολογεί ότι έτσι παραδίδεται η χώρα του στους ξένους οικονομικούς δυνάστες, για τις παρακάτω νόμιμες ενέργειες το πρωί της Δευτέρας 14.01.2013, στα πλαίσια της άσκησης του συνταγματικού του δικαιώματος και υποχρέωσης του άρθρου 120 παρ. 4 Συντ:
1. Να τυπώσει το έντυπο ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΥΠ΄ΑΡ.4/2012 ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ σε δυο αντιγραφα:
Την Δευτέρα 14.01.2013 σχεδιάζεται η κύρωση της ΠΝΠ (“Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου”) με την οποία υποθηκεύεται το Ελληνικό Κράτος στους δανειστές
Εφόσον κυρωθεί η ΠΝΠ, το σύνολο της κρατικής περιουσίας της Ελλάδας τίθεται στη διάθεση των ξένων δανειστών σε περίπτωση που δεν καταστεί δυνατή η αποπληρωμή των δανείων και οι δανειστές θα έχουν τη δυνατότητα να κατάσχουν οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο που κατέχει το Δημόσιο και η Τράπεζα της Ελλάδας.
Η επίμαχη διάταξη είχε περιληφθεί στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 240/2012) που τροποποιεί τους κανόνες της δανειακής σύμβασης, και με αυτήν ορίζεται ότι «ούτε το δικαιούχο κράτος μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης- συντηρητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση τροποποίησης».
Ενσωματώνεται δηλαδή στο εθνικό δίκαιο ο όρος πως όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού κράτους και τα πάσης φύσεως ιδιοκτησιακά δικαιώματά του υπόκεινται σε κατάσχεση, αν το ζητήσουν οι δανειστές.
Η κύρωση της παραπάνω ΠΝΠ, στις 14.01.2013, είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα και καταλύει το Δημοκρατικό Πολίτευμα της χώρας, καθόσον προσβάλλει ευθέως θεμελιώδεις αρχές, σύμφωνα με το άρθρο 134 παρ. 2 & 134α ́-περ. (στ) Π.Κ. Η αλλοίωση/κατάργηση/απενεργοποίηση του Πολιτεύματος αποτελεί ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ που είναι ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ και, σύμφωνα με την υπ ́αριθμ. 4/2012 Γνωμ.Εισ.ΑΠ, κάθε αστυνομικό όργανο και οι ανακριτικοί υπάλληλοι έχουν ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΑΣΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΟΝ ΑΡΜΟΔΙΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΓΚΡΙΣΗ Ή ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΥΤΕΣ.
ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ
Στην περίπτωση που τελικά ψηφισθεί ο παραπάνω νόμος με τον οποίο θα κυρούται η ΠΝΠ με την οποία η Ελλάδα παραιτείται από την εθνική της κυριαρχία, θα πρέπει να εφαρμοσθεί η υπ ́αριθμ. 4/2012 Γνωμ.Εισ.ΑΠ και ΝΑ ΣΥΛΛΗΦΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ στις 14.01.2013 στη Βουλή των Ελλήνων ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, με την κύρωση της ΠΝΠ.
ΖΗΤΩ
Για την προστασία του Έθνους, των δικαιωμάτων μου και των δικαιωμάτων του Ελληνικού Λαού και ως έχων έννομο συμφέρον με την ιδιότητά μου ως Έλληνας πολίτης,
ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΕΤΕ ΤΑ ΝΟΜΙΜΑ κατ ́άρθρ. 243 ΚΠΔ, προκειμένου ΝΑ ΣΥΛΛΗΦΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΦΩΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΕΦΟΣΟΝ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΣΤΙΣ 14.01.2013, ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΝΠ (“Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου”), γεγονός που θεμελιώνει την κακουργηματική πράξη της Εσχάτης Προδοσίας.
Επισημαίνεται ότι ο Πρωθυπουργός της Χώρας, Υπουργοί και Υφυπουργοί εφόσον ψηφίσουν υπέρ της κύρωσης της παραπάνω ΠΝΠ με την βουλευτική τους ιδιότητα, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της υπ ́αριθμ. 4/2012 Γνωμ.Εισ.ΑΠ και επομένως θα πρέπει να διαταχθεί η σύλληψη και αυτών.
2. Να καταθέσει στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του και να λάβει τον αριθμό πρωτοκόλλου της κατάθεσης.
3. Να πάει στα γραφεία της ΝΔ/ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡ με το αντίγραφο της κατατεθειμένης ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΑΡ.4/2012 ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ, ώστε να ενημερωθεί ο βουλευτής τους, οτι ΕΑΝ ψηφίσει υπέρ της παράδοσης της χώρας μας στις 14 Ιανουαρίου 2013, θα κινηθεί η αυτόφωρη διαδικασία σύλληψης την οποία η Ντόρα Κρητικοπούλου έχει αιτηθεί προς τις Εισαγγελικές Αρχές και στη ΓΑΔΑ, στις 14.01.2013.
Εφόσον δε ο Πρωθυπουργός, υπουργοί και υφυπουργοί ψηφίσουν υπέρ της παράδοσης της χώρας μας, με τη βουλευτική τους ιδιότητα, θα πρέπει τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας να διατάξουν τη σύλληψη και αυτών.
1. Η κυριαρχία της χώρας παραχωρήθηκε από το 2010 όταν τέθηκε σε ισχύ η Δανειακή Σύμβαση Δείτε σχετικάεδωΣύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο στον οποίο αυτή υπάγεται, αυτομάτως σε περίπτωση μη πληρωμής κάποιας οφειλής αρχίζει η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της Ελλάδας, με αναγκαστική διαχείριση ή/και κατασχέσεις. Η αναγκαστική διαχείριση άρχισε ήδη με την παραχώρηση της διοίκησης της χώρας στους δανειστές και τώρα ετοιμάζονται για τις κατασχέσεις καθώς οι πάντες ξέρουν ότι το χρέος της κυβέρνησης δεν είναι βιώσιμος και επίκειται στάση πληρωμών. Δείτεεδω πως το κατάφεραν αυτό καιεδω λεπτομέρειες για την δανειακή .
2. Τα εγκλήματα που τελέστηκαν και τελούνται λόγω της δανειακής σύμβασης δεν αφορούν μόνο την έσχατη προδοσία αλλά και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία των Ελλήνων σε εξέλιξη. Γι΄ αυτό έχουν ήδη σταλεί στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης 4 καταγγελίες (ICC Appeals) και έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο ένα ηλεκτρονικό αίτημα με το οποίο καλείται ο αρμόδιος εισαγγελέας να ενεργοποιήσει τις διαδικασίες ( να ξεκινήσει τις έρευνες και να στείλει ενώπιον δικαστήριου όλους τους υπευθύνους ). Υπογράψτε το αίτημα κάνοντας κλικεδώ.
(Απαιτούνται μόνο ένα όνομα, μια διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Συμπληρώστε αυτά τα πεδία του εντύπου διευκρινίστε την χώρα και τελειώσατε. Αν επιθυμείτε, μπορείτε να επιλέξετε να μην δημοσιευτεί το όνομα σας στη λίστα των υπογραφών. Το e-mail ούτως η άλλως δεν δημοσιεύεται και δεν χρησιμοποιείται για κανένα άλλο σκοπό. ΠΡΟΣΟΧΗ : Το like στο facebook δεν είναι υπογραφή και δεν προσμετράται. Δείτε εδώ : Public Signature List τις μέχρι τώρα υπογραφές )
3. Για την έσχατη τους προδοσία, από το 2010 έως τώρα, έχουν κατατεθεί πάρα πολλές μηνύσεις αλλά Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΔΡΑΝΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ! Δειτε εδώ τα κείμενα των μηνύσεων .
Πρόταση ιστολογίου :
ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ! Όλοι στον ΑΠ !
Όταν λέμε παγκοσμιοποίηση εννοούμε παγκοσμιοποίηση χωρίς κανένα όριο!
Πολιτικοί, κράτος, πλουτοκρατία, δημοσιοϋπαλληλία, ελεύθεροι επαγγελματίες κ.ο.κ. κατευθύνονται και κινούνται με τη νοοτροπία του παρασιτικού καταναλωτισμού.
Η χαλαρή κοινωνική συνομάδωση που ονομάστηκε ελληνική αστική τάξη, δεν κατόρθωσε ποτέ να δημιουργήσει γηγενή και αυτοτελή αστικό πολιτισμό. Η θέση της χώρας μας στον διεθνή καταμερισμό της υλικής και πνευματικής εργασίας βρίσκεται σέ ασήμαντη θέση, παρά τα θρυλούμενα από μερικούς. Υποπαραγωγική και χρονίως εξαρτημένη από την ξένη προστασία, η Ελλάδα ήταν επόμενο νά διολισθήσει στον παρασιτισμό. Ακόμη και η νεοελληνική ιδεολογία, ο τρόπος δηλαδή που κατανοούμε τόν εαυτό μας, είναι εν μέρει προϊόν εισαγωγής.
Η ιστορία διδάσκει, ότι το όνειρο και η τόλμη είναι η κινητήρια δύναμη που μπορεί να οδηγήσει οργανωμένες ανθρώπινες ομάδες να ξεπεράσουν την απάθεια μιάς μεγάλης χρονικής τους στασιμότητας και αέναης ανακύκλωσης της καθημερινότητάς τους, οδηγώντας τους στην ιστορική πρωτοπορία ή και στον αφανισμό τους.
Ελληνικός αποικισμός, Κύρος και Περσία, Μ. Αλέξανδρος και Έλληνες, Ρώμη, Ρωμανία, ορδές Οσμανλήδων, Μογγόλοι του Τζέγκις Χάν, Κολόμβος και Ισπανοί, Άγγλοι και αυτοκρατορία, ΗΠΑ κ.λ.π.. Η Ιστορία διδάσκει, ότι δεν είναι το μέγεθος ενός λαού το κατ' ανάγκην καθοριστικό για την παρουσία του στο ιστορικό δρώμενο τής ανθρωπότητας. Είναι η λαϊκή μέθη, πίστη και το χρονικό παράθυρο, που επιτρέπει την παρουσία των λαών και το σφράγισμα ή στιγμάτισμα τής εθνικής τους και ανθρώπινης ιστορίας.
Το σημερινό οικονομικό πρόβλημα ακουμπά την μακαριότητα του σύγχρονου Ελληνα και καταποντίζει την συνηθισμένη του καθημερινότητα της εύκολης κατανάλωσης. Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό και αυτό ελλείψει στρατηγικού εθνικού στόχου. Μπόρα είναι και θα περάσει, σαν έκφραση, δείχνει και την πλήρη απουσία εθνικού οράματος-στόχου.
Ο Ελληνας δεν έχει πιά στόχο.
Ζει μόνο για το σήμερα και όχι και για το αύριο.
Τον απασχολεί η ρυτίδα της σημερινής ευδαιμονίας και ατεκνίας (μεταφορικά) και όχι ο κόπος να δημιουργήσει ζωή (μεταφορικά καί κυριολεκτικά) και να αποβιώσει πλήρης ημερών.
Προτιμά το νέον και αποφεύγει τον ήλιο.
Προτιμά το υπνωτικό χάπι και όχι τον ζωοδότη ύπνο.
Προτιμά την άοκνη και άχαρη καταναλωτική ευδαιμονία και όχι την ευτυχία τής ανθρώπινης δημιουργίας.
Το πρόβλημα της χώρας, ανέκαθεν, ήταν εξόχως κοινωνικό. Άρα εξόχως πολιτικό. Καταδικάστηκε η χώρα και ο Ελληνας να ζει την μιζέρια μιάς αενάως ανανεούμενης παρασιτικής και πνευματικής δούλωσης, από την κυρίαρχη ελλαδική αστική τάξη. Δεν είναι τυχαίο, ότι θαυμάζουμε και πιθηκίζουμε, ότι η διεθνική εξουσία μας σερβίρει. Εκλάμψεις ατόμων (του πνεύματος και της πολιτικής) εντάσσονται και παραμορφώνονται οικτρά στην λοβοτομημένη μας ύπαρξη.
Θέλουμε νά ονειρευθούμε και δεν μπορούμε.
Θέλουμε να τρέξουμε και δεν μας αφήνουν.
Θέλουμε να ζήσουμε ως Ελληνες και δεν μπορούμε.
Θέλουμε την πραγματική μας Ιστορία και μας δίνουν το είδωλό της.
Δωρίζουμε ζωή, για να δημιουργήσουμε αυριανούς δούλους.
Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Ολοι μας. Πλούσιοι και φτωχοί. Πληβείοι καί Πατρίκιοι. Είστε ευχαριστημένοι με αυτό, που σας έχει επιβληθεί και βιώνουμε; Αν ναι, συνεχίστε το. Αν όχι, αλλάξτε το. Και αν δεν το καταφέρουμε, να μπορούμε να πούμε στά παιδιά μας ότι προσπαθήσαμε.
Όσο και να μας πονάει, αυτές είναι οι γενικές διαπιστωτικές συντεταγμένες τού ελληνικού προβλήματος.
Με λύπη μου επίσης διαπιστώνω, ότι οι περισσότερες κινήσεις τού πολιτικού κόσμου (ιδιαίτερα της ονομαζόμενης αριστεράς), στρέφονται με έκδηλη αγωνία στήν κατεύθυνση διάσωσης αυτού τού παρασιτικού καταναλωτισμού. Μετά ενοχλεί πού ο κόσμος στην απελπισία του στρέφεται σε συμμορίες τύπου χρυσής αυγής και οι νεότεροι σε μεσιανικά αναρχοαριστερίστικα γκρουπούσκουλα, που υπόσχονται την βία και την κοινωνική κτηνωδία.
Εδώ φτάσαμε, λόγω ελλείψεως εθνικής αφήγησης-στόχου.
Η τωρινή εθνική αφήγηση-στόχος περιορίζεται στό δίλημμα:
Ένα διαρκές μνημόνιο που θα μας εξευτελίζει καθημερινά ή μια πτώχευση που θα μας οδηγήσει δεκαετίες πίσω!
Αυτό τό δίλημμα πρέπει να ξεπεραστεί οσονούπω. Πρέπει να υποβιβασθεί σε σκαλοπάτι εθνικής αφήγησης-στόχου και όχι σε εθνικό στόχο. Είναι μεν δύσκολο να πείσεις ένα πεινασμένο ότι πάμε κάπου και θα φθάσουμε, αλλά είναι πιό εύκολο από την θολή υποψία της επέλπιδας υπόσχεσης.
Η Ελλάδα πρέπει να σηκωθεί όρθια και να διεκδικήσει.
Να αρνηθεί να υποκύψει σε πολιτικές που εξυπηρετούν μια χούφτα κερδοσκόπους.
Να στείλει ένα σαφέστατο μήνυμα: δεν ζητάμε από κανένα να μας χαρίσει ό,τι δικαιούται, αλλά ούτε πρόκειται να χαρίσουμε σε κανέναν ό,τι μας ανήκει.
Διαφορετικά ο δρόμος θα είναι μακρύς και επώδυνος.
Πολύ φοβούμαι και πολύ ταπεινωτικός.
Η ταπείνωση, στην ουσία της, δεν ήρθε ακόμα. Ελπίζω να μην έρθει ποτέ...