Twitter@EmOikonomidis
Και μόνο στην… ηχώ του ονόματος της “Stratfor” κοντοστέκεται κάποιος, αν σκεφτούμε ότι το Ινστιτούτο Αναλύσεων με τη “σκοτεινή” αφετηρία ανάλυσης των διεθνών εξελίξεων, έχει καταφέρει
να καρφιτσωθεί στη διαδρομή της ανθρωπότητας με την απόπειρα πρόγνωσης ενός μέλλοντος που προφανέστατα χτίζεται και δρομολογείται από το τρέχον παρόν.
Σήμερα, η “Stratfor” ασχολήθηκε με τα του οίκου μας. Και με μια μακροσκελή ανάλυση, επιχειρεί να προσεγγίσει την επικείμενη Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και τις παράπλευρες εξελίξεις που ενδεχομένως βιώσουμε ως ζώσα καθημερινότητα τους μήνες που έρχονται. Χωρίς να εξαιρείται της ανάλυσης η παράμετρος των εκλογών.
Αναφέρει χαρακτηριστικά το στρατηγικό σημείωμα της “Stratfor”: “Η Ελλάδα αναλαμβάνει για πέμπτη φορά από το 1981, όταν και έγινε μέλος της κοινής ευρωπαϊκής οικογένειας, την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και σκοπεύει να εστιάσει την ατζέντα της σε μια σειρά από πολιτικά και οικονομικά ζητήματα, με έμφαση στα σχέδια της Ε.Ε. για τη δρομολόγηση της τραπεζικής ένωσης, και στη μεταναστευτική κρίση, η οποία απασχολεί κυρίως τις χώρες της Μεσογείου.
Εξαιτίας της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, το διάστημα της Ελληνικής Προεδρίας δεν αναμένεται να έχει σημαντική επιρροή στην Ένωση. Οι σημαντικότερες αποφάσεις θα εξακολουθήσουν να λαμβάνονται στο Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες.
Η Αθήνα σχεδιάζει να προωθήσει μια σειρά από πρωτοβουλίες, δράσεις και στοχεύσεις, μια εκ των οποίων είναι η ”εμβάθυνση της Ένωσης”, σε μια εποχή αλλαγών και ιδιαιτεροτήτων.
Εκτός από το προβλήματα που απασχολούν συνολικά την ευρωζώνη, η Ελλάδα έχει και τα αμιγώς δικά της. Η χώρα βρίσκεται σε ύφεση για έξι χρόνια, με την ανεργία να αγγίζει ταβάνι, και να έχει φτάσει από το 9,5% του 2009, στο σχεδόν 27% το 2013.
Διαμορφώνοντας τον προϋπολογισμό της χώρας για το 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά ανακοίνωσε ότι η οικονομία θα επιστρέψει σε ρυθμούς ανάπτυξης αυτόν τον χρόνο, ακόμη όμως κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, τα προβλήματα της Αθήνας δεν τελειώνουν.
Μελέτες αναφέρουν ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας μπορεί να φτάσει το 2020 στα επίπεδα του 157%, πολύ πάνω από τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσςη για 124%. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα η Αθήνα θα πιέσει για μια νέα απομείωση του χρέους της τους επόμενους μήνες, κάτι που αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις στη Γερμανία, καθώς και στις σκανδιναβικές χώρες.
Επιπλέον, η τρόικα θεωρεί ότι η Αθήνα έχει ένα δημοσιονομικό κενό που φτάνει στα επίπεδα του 1, 5 δισεκατομμυρίου ευρώ για το 2014, κάτι που σημαίνει ότι για το μεγαλύτερο διάστημα του επόμενου χρόνου, η Αθήνα και οι δανειστές της θα βρίσκονται σε αντιδικία για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Η τρόικα ενδιαφέρεται να διατητήσει ”αδιάβροχη” την ευρωζώνη, γι’ αυτό και πιθανότατα η Ελλάδα θα ενισχυθεί με πρόσθετη οικονομική βοήθεια τον επόμενο χρόνο, αν χρειαστεί, η κατάσταση ωστόσο περιπλέκεται από τη στιγμή που η κρίση διαχέεται στις χώρες του Βορρά, οι οποίες μέχρι σήμερα στήριζαν οικονομικά τον Νότο.
Η αναιμική οικονομική ανάπτυξη και η υψηλή ανεργία θα έχουν διαβρωτικές πολιτικές συνέπειες το 2014, με ευρωσκεπτικιστικά και αντισυστημικά κινήματα και πολιτικά κόμματα να προσδοκούν σημαντικά κέρδη στις εκλογές του Μαϊου του 2014 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Για την Αθήνα, ο προβληματισμός αφορά, εκτός από τις Ευρωεκλογές, και τις τοπικές εκλογές, που επίσης θα πραγματοποιηθούν τον Μάιο. Οι εκλογές αυτές εκτιμάται ότι μπορεί να εξασθενήσουν περαιτέρω τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας.
Τα δυο μεγαλύτερα, ιστορικά κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα, η Κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία και το Κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ έχουν συγκροτήσει έναν κυβερνητικό Μεγάλο Συνασπισμό, που δέχεται διαρκείς πιέσεις λόγω της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ένα αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα κάποιου από τα δυο αυτά κόμματα, και μια δυνατή εμφάνιση των κομμάτων της Αριστεράς, ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ, ή της άκρας Δεξιάς, όπως της Χρυσής Αυγής, θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν κι άλλο την κυβέρνηση στην Αθήνα.
Σε ευρύτερο ευρωπαϊκό επίπεδο, ευρωσκεπτικιστικά και εθνικιστικά κόμματα είναι πιθανόν να έχουν δυνατή εκλογική παρουσία, και να αυξήσουν την παρέμβασή τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο θα προκύψει από τις εκλογές του Μαϊου. Μια εξέλιξη που θα δυσχεράνει την ευχέρεια των Ευρωπαίων να καταλήγουν σε συγκεκριμένες αποφάσεις, και στη συνέχεια να τις εφαρμόζουν.
Εξαιτίας του συνδυασμού εθνικής κρίσης στην Ελλάδα και πολιτικής κρίσης στην Ευρώπη, το εξάμηνο της Ελληνικής Προεδρίας δεν αναμένεται να διαδραματίσει κομβικό ρόλο στις εξελίξεις.
Οι περισσότερες σημαντικές αποφάσεις, για τους επόμενους έξι μήνες θα ληφθούν σε μέρη μακριά από την Αθήνα, όπως στο Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες”, τονίζει στο σημείωμα στρατηγικής της η “Stratfor”.
Και μόνο στην… ηχώ του ονόματος της “Stratfor” κοντοστέκεται κάποιος, αν σκεφτούμε ότι το Ινστιτούτο Αναλύσεων με τη “σκοτεινή” αφετηρία ανάλυσης των διεθνών εξελίξεων, έχει καταφέρει
να καρφιτσωθεί στη διαδρομή της ανθρωπότητας με την απόπειρα πρόγνωσης ενός μέλλοντος που προφανέστατα χτίζεται και δρομολογείται από το τρέχον παρόν.
Σήμερα, η “Stratfor” ασχολήθηκε με τα του οίκου μας. Και με μια μακροσκελή ανάλυση, επιχειρεί να προσεγγίσει την επικείμενη Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και τις παράπλευρες εξελίξεις που ενδεχομένως βιώσουμε ως ζώσα καθημερινότητα τους μήνες που έρχονται. Χωρίς να εξαιρείται της ανάλυσης η παράμετρος των εκλογών.
Αναφέρει χαρακτηριστικά το στρατηγικό σημείωμα της “Stratfor”: “Η Ελλάδα αναλαμβάνει για πέμπτη φορά από το 1981, όταν και έγινε μέλος της κοινής ευρωπαϊκής οικογένειας, την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και σκοπεύει να εστιάσει την ατζέντα της σε μια σειρά από πολιτικά και οικονομικά ζητήματα, με έμφαση στα σχέδια της Ε.Ε. για τη δρομολόγηση της τραπεζικής ένωσης, και στη μεταναστευτική κρίση, η οποία απασχολεί κυρίως τις χώρες της Μεσογείου.
Εξαιτίας της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, το διάστημα της Ελληνικής Προεδρίας δεν αναμένεται να έχει σημαντική επιρροή στην Ένωση. Οι σημαντικότερες αποφάσεις θα εξακολουθήσουν να λαμβάνονται στο Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες.
Η Αθήνα σχεδιάζει να προωθήσει μια σειρά από πρωτοβουλίες, δράσεις και στοχεύσεις, μια εκ των οποίων είναι η ”εμβάθυνση της Ένωσης”, σε μια εποχή αλλαγών και ιδιαιτεροτήτων.
Εκτός από το προβλήματα που απασχολούν συνολικά την ευρωζώνη, η Ελλάδα έχει και τα αμιγώς δικά της. Η χώρα βρίσκεται σε ύφεση για έξι χρόνια, με την ανεργία να αγγίζει ταβάνι, και να έχει φτάσει από το 9,5% του 2009, στο σχεδόν 27% το 2013.
Διαμορφώνοντας τον προϋπολογισμό της χώρας για το 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά ανακοίνωσε ότι η οικονομία θα επιστρέψει σε ρυθμούς ανάπτυξης αυτόν τον χρόνο, ακόμη όμως κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, τα προβλήματα της Αθήνας δεν τελειώνουν.
Μελέτες αναφέρουν ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας μπορεί να φτάσει το 2020 στα επίπεδα του 157%, πολύ πάνω από τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσςη για 124%. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα η Αθήνα θα πιέσει για μια νέα απομείωση του χρέους της τους επόμενους μήνες, κάτι που αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις στη Γερμανία, καθώς και στις σκανδιναβικές χώρες.
Επιπλέον, η τρόικα θεωρεί ότι η Αθήνα έχει ένα δημοσιονομικό κενό που φτάνει στα επίπεδα του 1, 5 δισεκατομμυρίου ευρώ για το 2014, κάτι που σημαίνει ότι για το μεγαλύτερο διάστημα του επόμενου χρόνου, η Αθήνα και οι δανειστές της θα βρίσκονται σε αντιδικία για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Η τρόικα ενδιαφέρεται να διατητήσει ”αδιάβροχη” την ευρωζώνη, γι’ αυτό και πιθανότατα η Ελλάδα θα ενισχυθεί με πρόσθετη οικονομική βοήθεια τον επόμενο χρόνο, αν χρειαστεί, η κατάσταση ωστόσο περιπλέκεται από τη στιγμή που η κρίση διαχέεται στις χώρες του Βορρά, οι οποίες μέχρι σήμερα στήριζαν οικονομικά τον Νότο.
Η αναιμική οικονομική ανάπτυξη και η υψηλή ανεργία θα έχουν διαβρωτικές πολιτικές συνέπειες το 2014, με ευρωσκεπτικιστικά και αντισυστημικά κινήματα και πολιτικά κόμματα να προσδοκούν σημαντικά κέρδη στις εκλογές του Μαϊου του 2014 για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Για την Αθήνα, ο προβληματισμός αφορά, εκτός από τις Ευρωεκλογές, και τις τοπικές εκλογές, που επίσης θα πραγματοποιηθούν τον Μάιο. Οι εκλογές αυτές εκτιμάται ότι μπορεί να εξασθενήσουν περαιτέρω τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας.
Τα δυο μεγαλύτερα, ιστορικά κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα, η Κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία και το Κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ έχουν συγκροτήσει έναν κυβερνητικό Μεγάλο Συνασπισμό, που δέχεται διαρκείς πιέσεις λόγω της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ένα αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα κάποιου από τα δυο αυτά κόμματα, και μια δυνατή εμφάνιση των κομμάτων της Αριστεράς, ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ, ή της άκρας Δεξιάς, όπως της Χρυσής Αυγής, θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν κι άλλο την κυβέρνηση στην Αθήνα.
Σε ευρύτερο ευρωπαϊκό επίπεδο, ευρωσκεπτικιστικά και εθνικιστικά κόμματα είναι πιθανόν να έχουν δυνατή εκλογική παρουσία, και να αυξήσουν την παρέμβασή τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο θα προκύψει από τις εκλογές του Μαϊου. Μια εξέλιξη που θα δυσχεράνει την ευχέρεια των Ευρωπαίων να καταλήγουν σε συγκεκριμένες αποφάσεις, και στη συνέχεια να τις εφαρμόζουν.
Εξαιτίας του συνδυασμού εθνικής κρίσης στην Ελλάδα και πολιτικής κρίσης στην Ευρώπη, το εξάμηνο της Ελληνικής Προεδρίας δεν αναμένεται να διαδραματίσει κομβικό ρόλο στις εξελίξεις.
Οι περισσότερες σημαντικές αποφάσεις, για τους επόμενους έξι μήνες θα ληφθούν σε μέρη μακριά από την Αθήνα, όπως στο Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες”, τονίζει στο σημείωμα στρατηγικής της η “Stratfor”.