Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Συναγερμός στην ΕΛ.ΑΣ. - Γερμανοί ακτιβιστές κατευθύνονται προς τον φράχτη του Έβρου για να τον γκρεμίσουν (Φωτογραφίες)



Συναγερμός έχει σημάνει εδώ και λίγες ώρες στην Ελληνική Αστυνομία και κυρίως στους συνοριοφύλακες, καθώς σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Kontranews.gr, ακτιβιστές από τη Γερμανία, ταξιδεύουν μέσω Βουλγαρίας με προορισμό τον φράχτη του Έβρού, με σκοπό να τον.... γκρεμίσουν.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι 100  περίπου Γερμανοί ακτιβιστές, πιθανόν να διανυκτερεύσουν στη Βουλγαρία και να συνεχίσουν αύριο το ταξίδι τους, ενώ υπάρχουν μικρές πιθανότητες να συνεχίσουν σήμερα.
Καλά πληροφορημένες πηγές μας ενημέρωσαν πως στον Έβρο καταφτάνουν 2 διμοιρίες των ΜΑΤ από Θεσσαλονίκη και μία από Ορεστιάδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΥΠ ενημέρωσε την Αστυνομία ότι περίπου 100 Γερμανοί θέλουν να πάνε στον Έβρο και να γκρεμίσουν τον φράκτη.
Οι ακτιβιστές έχουν φτάσει ήδη στη Βουλγαρία και υπάρχουν εντολές να μην περάσουν τα σύνορα. Για τη συγκεκριμένη υπόθεση υπάρχει συνεργασία των ελληνικών αρχών με τις βουλγαρικές αρχές.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Kontranews.gr, θα τους γίνει έλεγχος για εργαλεία που φέρνουν μαζί τους για να ρίξουν το φράκτη.
Συνεχώς ενημερώνεται και η Frontex.
Κάτια Νιάκαρη
Για το kontranews.gr

http://www.kontranews.gr/images/christos/fraktis-evros-/fraktis-evros-3.PNG

http://www.kontranews.gr/images/christos/fraktis-evros-/fraktis-evros-6.jpg

http://www.kontranews.gr/images/christos/fraktis-evros-/fraxtis-evrou-2.jpg


Απαγορεύεται στην Ελλάδα η βαριά βιομηχανία. Δεν δίνουν άδεια στο Ελληνικό αυτοκίνητο PONY

Image6
Η NΑΜCO με τις δυνατότητες που διαθέτει σήμερα στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να παράγει ανάμεσα στα 6.000 και …
8.000 αυτοκίνητα.Η κατασκευάστρια εταιρεία του περίφημου Pony θα δημιουργούσε 2.800 νέες θέσεις εργασίας όμως η ελληνική γραφειοκρατία όμως στέκεται εμπόδιο.
H εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων NAMCO δεν είναι άγνωστη. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στο εξωτερικό. Πρόκειται για μια εταιρεία από τη Ν. Ραιδεστό Θεσσαλονίκης, ψυχή της οποίας είναι ο Πέτρος Κοντογούρης.
Θα ήταν σε θέση να ξεκινήσουν αμέσως με την παραγωγή και να δημιουργήσουν 2.800 νέες θέσεις εργασίας. Η ελληνική γραφειοκρατία όμως στέκεται εμπόδιο
Ο 80χρονος Πέτρος Κοντογούρης είναι ένας οραματιστής. Πιστεύει στις ικανότητες των Ελλήνων, παρόλα αυτά η γραφειοκρατία τον απελπίζει:
«Κάνω έκκληση στη Γερμανία και στη μεγάλη φιλία που έχουν δείξει μέχρι τώρα (οι Γερμανοί) για την πατρίδα μας, να στηρίξουν την ελληνική βιομηχανία και βιοτεχνία στο θέμα των εξαγωγών. Αυτή είναι μια γέφυρα πολιτισμού. Πρέπει οι Γερμανοί να καταλάβουν πως η Ελλάδα μπορεί να βοηθηθεί με αυτόν τον τρόπο. Όλα τα άλλα είναι καλά, όπως ο τουρισμός, αλλά δεν είναι της ίδιας απόδοσης».
Ο Πέτρος Κοντογούρης, πρόεδρος της αυτοκινητοβιομηχανίας ΝΑΜCO, είναι πεπεισμένος για το έργο του. Περιμένει μόνο την έγκριση από τις αρμόδιες αρχές ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει με την παραγωγή της τέταρτης γενιάς του Pony.
H ΝΑΜCO ξεκίνησε να συνεργάζεται από το 1973 με γερμανικές εταιρείες, όπως την Intelco και την Fahr AG. Οι εταιρείες αυτές προμήθευαν την ελληνική με μηχανές και ανταλλακτικά. Στο ελληνικό εργοστάσιο υφίσταντο κάποιες μετατροπές και στη συνέχεια εξήγαγαν τα προϊόντα σε χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Νότιας Αμερικής.
Μέσα από αυτό το μοντέλο επιτυχημένης ελληνογερμανικής συνεργασίας κατασκευάστηκαν, τζιπ, πυροσβεστικά, φορτηγά και στρατιωτικά αυτοκίνητα, τα οποία χρησιμοποιούνται ακόμη σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής και φέρουν την εγγύηση του ανθεκτικού.
Όπως λέει ο κ. Κοντογούρης η γερμανική και η ελληνική τεχνολογία αναμείχθηκαν. Η ελληνική εταιρεία έφτιαχνε τα αμαξώματα και τοποθετούσε γερμανικές μηχανές. Οι παραγγελίες δίνονταν από την Citroen, τη Ford, τη Volkswagen και την Deutz. O κ. Κοντογούρης πιστεύει στη δύναμη των μικρομεσσαίων και στο εξής μοντέλο:
«Έχουμε ένα τρίπτυχο, το οποίο σημαίνει: βιομηχανία, βιοτεχνία, εξαγωγές. Πιστεύουμε ότι αυτά πρέπει να είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της οικονομίας της Ελλάδας».
Η αδυσώπητη ελληνική γραφειοκρατία
Η NΑΜCO με τις δυνατότητες που διαθέτει σήμερα στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να παράγει ανάμεσα στα 6.000 και 8.000 αυτοκίνητα.
Η NAMCO είναι η κατασκευάστρια εταιρεία του περίφημου τζιπ Pony. Ένα καλό τζιπ το οποίο είναι παράλληλα και οικονομικό σε σχέση με τα άλλα της κατηγορίας του. Μπορεί κανείς να το αγοράσει στο 1/3 της τιμής των υπολοίπων.
Θα ήταν σε θέση να ξεκινήσουν αμέσως με την παραγωγή και να δημιουργήσουν 2.800 νέες θέσεις εργασίας. Η ελληνική γραφειοκρατία όμως στέκεται εμπόδιο. Η Ιωάννα Παπαπαναγιώτου, υπεύθυνη πωλήσεων εδώ και δέκα χρόνια, δεν έχει λόγια:
«Είναι μια απίστευτη γραφειοκρατία και βλέπουμε ότι υπάρχουν κινήσεις από νέους πολιτικούς, κάτι που χαιρετίζουμε ιδιαίτερα θερμά. Ελπίζουμε ότι πολύ σύντομα πλέον θα ανοίξει ο δρόμος».
Ο κ. Κοντογούρης τονίζει πως δεν πιστεύει στις τράπεζες και στην «χρηματοπιστωτική λαίλαπα». όπως λέει, αλλά στη λαϊκή συμμετοχή. Και ελπίζει να δοθεί σύντομα η ευκαιρία στους νέους Έλληνες, στους ταλαντούχους και ικανούς να δουλέψουν στην πατρίδα τους.
Πηγή Deutsche Welle

Τι σημαίνουν όσα ανακοινώθηκαν για την ΑΟΖ στο Κάϊρο – Τι γίνεται με το Καστελόριζο

www.onalertΤι σημαίνουν οι ανακοινώσεις του Καϊρου για την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου; Πρώτα απ΄ όλα ότι η Ελλάδα θα …







ανακηρύξει ΑΟΖ και στην συνέχεια θα προχωρήσει στην οριοθέτησή της με Κύπρο και Αίγυπτο. Με την Τουρκία είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Αυτό που κανείς δεν πρέπει να ξεχνά είναι ότι η Ελλάδα κινείται με βάση όσα το Διεθνές Δίκαιο όχι απλά προβλεπει αλλά προστάζει. Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι γίνεται με το Καστελόριζο. Με βάση τα όσα συμφωνήθηκαν στο Κάϊρο δεν μπορεί να υπάρξει θέμα …εξαίρεσής του όπως απαιτεί η Τουρκία.
Η ΑΟΖ είναι το δικαίωμα παράκτιου κράτους να εκμεταλλεύεται κατ” αποκλειστικότητα μία θαλάσσια ζώνη πλάτους μέχρι και 200 μιλίων. Πιο συγκεκριμένα, να εκμεταλλεύεται το υπέδαφος του βυθού, τον βυθό, τα ύδατα (αλιεία) και την επιφάνεια της θάλασσας (ακόμα και με τη δημιουργία τεχνητών νησιών).
Η υφαλοκρηπίδα είναι υποσύνολο της ΑΟΖ.
Η τάση που έχει επικρατήσει διεθνώς είναι οι δύο αυτές θαλάσσιες ζώνες να οριοθετούνται ταυτοχρόνως και τα όριά τους να ταυτίζονται.
Το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει ξεκάθαρα ότι νησιά με οικονομική δραστηριότητα έχουν δικαίωμα ΑΟΖ, όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές.
140 παράκτιες χώρες έχουν ήδη ανακηρύξει ΑΟΖ.
Τι συμβαίνει με το Καστελόριζο που η Τουρκία θέλει να “σβήσει” από το χάρτη.
Οι Τούρκοι θέλουν να “σβήσουν” το Καστελόριζο από τον χάρτη. Όχι τυχαία.
Με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου εξασφαλίζει την επαφή της ελληνικής με την κυπριακή ΑΟΖ. Οι δύο αυτές παρεμβάλλονται μεταξύ τουρκικής και αιγυπτιακής, γεγονός που περιορίζει σημαντικά την τουρκική ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα πρέπει να ανακηρύξει την ΑΟΖ της και αυτό μπορεί να το κάνει μονομερώς. Μετά από την σημερινή συμφωνία στο Κάϊρο γίνεται σαφές ότι τα όποια προβλήματα υπήρχαν με την Αίγυπτο δεν υπάρχουν πια.
Τι θα συμβεί σε περίπτωση αντίδρασης της Τουρκίας;
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ένα παράκτιο κράτος αποκτάει ΑΟΖ με μονομερή δήλωση ανακήρυξης. Στη συνέχεια, συνάπτει συμφωνίες οριοθέτησης με τα γειτονικά κράτη. Εάν δεν καταστεί δυνατή η συμφωνία οριοθέτησης, ο τρόπος με τον οποίο οι γειτονικές χώρες λύνουν τη διαφορά τους είναι με παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο.
Θεωρείται βέβαιο οτι η Άγκυρα θα αντιδράσει κι όχι με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο. Αλλά αυτό είναι το αναμενόμενο.
Η Αγκυρα αμφισβητεί ότι τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα με τον γεωλογικού τύπου ισχυρισμό ότι επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα. Ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να προβληθεί εάν η Ελλάδα ανακηρύξει ΑΟΖ και η διαπραγμάτευση διεξαχθεί σ” αυτό το πεδίο. Η ΑΟΖ είναι οικονομική και όχι γεωλογική έννοια, όπως η υφαλοκρηπίδα. Αυτός είναι ο λόγος που η τουρκική διπλωματία επιμένει να μιλάει για υφαλοκρηπίδα.
[www.onalert.gr]

Είναι τόσο τεράστια τα αποθέματα υδρογονανθράκων σε Αιγαίο και Μεσόγειο που θα δικαιολογούσαν μια αίτια πολέμου για την Ελλάδα!

Ν.Καρατουλιώτης
Συνέντευξη στη Στέλλα Μεϊμάρη

fir_athens_l1
Ο υποστράτηγος εν αποστρατεία, γεωπολιτικός αναλυτής και συγγραφέας Νίκος Καρατουλιώτης μιλάει αποκλειστικά στο «pentapostagma.gr» για όλες τις κρίσιμες εξελίξεις στο χώρο της Μεσογείου και τα τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων που υπάρχουν εκεί και στο Αιγαίο, εξηγεί πως διαμορφώνονται οι συμμαχίες με τα υπάρχοντα δεδομένα και κυρίως, αν πρέπει να φοβόμαστε μια ενδεχόμενη σύγκρουση με τους Τούρκους στο άμεσο μέλλον.
karatouliotisfesa-495x329Η συνέντευξη του κυρίου Καρακουλιώτη θα δημοσιευτεί σε 2 μέρη.
Α” Μέρος
- Κύριε Καρακουλιώτη, πως βλέπετε να διαμορφώνονται τα νέα δεδομένα στη γεωπολιτική σκακιέρα;
Μετά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1990, άρχισε να δημιουργείται ένα νέο μοντέλο διαχείρισης του κόσμου. Από το δίπολο Σοβιετικής Ένωσης -Αμερικής, πήγαμε στο μονοπολικό κόσμο που η ηγεμονία ήταν καθαρά των Αμερικανών. Στη συνέχεια άρχισαν να μπαίνουν και άλλοι παίκτες στο παιχνίδι και πλέον τείνει να γίνει -χωρίς να αμφισβητείται βέβαια η πρωτοκαθεδρία της Αμερικής- πολυπολικό.
Μέσα σε αυτή λογική νέοι παίκτες μπήκανε στο παιχνίδι και διεκδικούν το δικό τους ζωτικό κομμάτι. Αυτό μας απασχολεί στην παρούσα φάση με όσα συμβαίνουν γύρω από τη Μεσόγειο. Ουσιαστικά έχει γίνει πολύ πιο ασταθής ο κόσμος από ό,τι όταν ήταν διπολικός. Αν χαράξουμε μια ευθεία από τα παράλια της Αφρικής μέχρι τις Φιλιππίνες, έχουμε ένα τόξο αστάθειας και γύρω από αυτό συμβαίνουν διάφορες αλλαγές και περιφερειακοί πόλεμοι. Κατά μήκος αυτού του τόξου, παρακολουθούμε την «αραβική άνοιξη» που έχει μεταβληθεί βέβαια στις μέρες μας σε «αραβικό χειμώνα», με όλες αυτές τις αποσταθεροποιήσεις στην περιοχή μας.
Αυτό το τόξο αστάθειας περνάει από Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, διασχίζει τη θαλάσσια περιοχή νοτίου της Κίνας και φτάνει μέχρι τις Φιλιππίνες. Μέσα σε αυτή τη σύγκρουση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και αντιθέσεων, θα λέγαμε ότι το καζάνι βράζει και μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, οι περιφερειακοί πόλεμοι έχουν πια δεκαπλασιαστεί.
- Η Τουρκία προκαλεί από θέση ισχύος;
Όσο υπήρχε η Σοβιετική Ένωση, η γεωγραφική, γεωστρατηγική και γεωπολιτική θέση της Τουρκίας θεωρείτο θέση ισχύος, καθώς ήταν η χώρα του ΝΑΤΟ που είχε κοινά σύνορα με την τότε Σοβιετική Ένωση. Είχε υπερεκτιμηθεί ο γεωστρατηγικός της ρόλος και κάτω από τα «φτερά» του «Μεγάλου Αδελφού», δηλαδή της Αμερικής και του ΝΑΤΟ, διεκδικούσε εις βάρος της Ελλάδας, κοιτώντας συνεχώς να επεκτείνει το ζωτικό της χώρο. Το ΝΑΤΟ στην καλύτερη περίπτωση έπαιρνε ουδέτερη θέση, στη χειρότερη έπαιρνε θέση σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων, ώστε να καλοπιάνει τους Τούρκους, οι οποίοι, όπως και να το κάνουμε, είναι καλοί στα ανατολικά παζάρια.
Το αποτέλεσμα είναι από εκεί που η Μεσόγειος ήταν καθαρά ελληνική δίνη, να μεταβληθεί σε ένα χώρο με απέραντες γκρίζες ζώνες που η Τουρκία διεκδικεί ελληνικούς χώρους. Όλα γίνονταν πάντα με τη στήριξη των Αμερικάνων. Τόσο το πραξικόπημα των Τούρκων στην Κύπρο που στάθηκε αίτια να εισβάλουν παράνομα στη Μεγαλόνησο, όσο και οι αποβατικές επιχειρήσεις στην Τουρκία, έγιναν με αμερικανονατοϊκά σχέδια, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους δικούς τους, αλλά και τους τουρκικούς, που τότε συνέπιπταν.
Τρώγοντας, λοιπόν, έρχεται η όρεξη. Η Τουρκία άρχισε να διεκδικεί το μισό Αιγαίο από το 25ο μεσημβρινό και περισσότερα, επιχειρώντας να χωρίσει στη μέση το Αιγαίο, προκειμένου να διευρύνει το ζωτικό της χώρο. Να μη ξεχνάμε και τα Ίμια, που αποτελούν συνέχεια της βάρβαρης εισβολής στην Κύπρο, όταν πάλι ΝΑΤΟ και Αμερική κράτησαν ουδέτερη έως φιλοτουρκική στάση. Επίσης, από το 1997 και για όσο καιρό παρέμεινε πρέσβης ο Νίκολας Μπερνς, θυμόμαστε όλοι τις θέσεις που έπαιρνε, όσον αφορά καθαρά ελληνική νησιά που αποκλείονταν από τις νατοϊκές ασκήσεις, με το ερωτηματικό αν είναι τελικά ελληνικά ή τουρκικά, όπως Σαμοθράκη, Λήμνος και άλλη πλειάδα νησιών.
-Φοβάστε ακόμα και μια ενδεχόμενη σύγκρουση στο χώρο της Μεσογείου;
Για σύγκρουση δεν νομίζω ότι «την παίρνει» την Τουρκία στην παρούσα φάση, γιατί έχει να επιλύσει πολλά προβλήματα. Με ανησυχεί βέβαια αρκετά η όλη κατάσταση. Ιδίως, αν αναλογιστούμε ότι, όταν η Ελλάδα άρχισε για πρώτη φορά πριν από 40 χρόνια τον έλεγχο για υδρογονάνθρακες πάνω στον Πρίνο, η τουρκική κυβέρνηση είχε δώσει εντολή σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας της να κάνουν μελέτη για το αν δικαιολογεί το θέμα με τους υδρογονάνθρακες αίτια πολέμου. Και η απάντηση όλων των πανεπιστημιακών και ακαδημαϊκών ήταν «ναι», ότι δηλαδή είναι τόσο τεράστια τα αποθέματα σε Αιγαίο και Μεσόγειο που θα δικαιολογούσαν μια αίτια πολέμου για την Ελλάδα.
Στην παρούσα φάση οι συγκυρίες είναι πολύ δύσκολες για την Τουρκία. Ο αείμνηστος Τάσος Παπαδόπουλος κατάφερε να κάνει μια συμμαχία με τις όμορες με την Κύπρο χώρες για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και τη χάραξη ΑΟΖ στην περιοχή. Έτσι πρωτοστατεί σήμερα και η αμερικανοϊσραηλινή Νoble Εnergy, διότι δημιουργήθηκε ένας άξονας Ισραήλ-Κύπρου. Υπάρχουν, βέβαια, τεράστια κοιτάσματα και στην Αίγυπτο, η οποία, όπως είναι φυσικό, βλέπει ευμενώς μια συμμαχία με την Ελλάδα. Επίκειται και το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αίγυπτο, ενώ μη ξεχνάμε ότι στο πρόσφατο παρελθόν είχε έρθει σε κόντρα με την Τουρκία.
Συμπερασματικά, πριν 2 χρόνια η Τουρκία αποτελούσε ένα πρότυπο για όλες τις ισλαμικές χώρες. Σήμερα έχει αντιστραφεί αυτό το κλίμα και βρίσκεται «απέναντι» με όλες τις χώρες που συνορεύει. Αίγυπτος, Ισραήλ, με τη Συρία είναι σχεδόν σε εμπόλεμη κατάσταση, με τη Ρωσία έχει ανοικτό μέτωπο για τα ανοίγματα στον Καύκασο… Η Τουρκία εν έχει πια συμμαχίες, έχει παραγκωνιστεί γεωπολιτικά και έχει χάσει το γεωστρατηγικό πλεονέκτημα που είχε παλιά.
[www.pentapostagma.gr]

Νταβούτογλου: Το Ισραήλ βεβηλώνει το Ισλάμ όπως οι Έλληνες … καλεί σε τζιχάντ κατά Ισραήλ και Ελλάδας

davutoglu-630x400

Με μια απίστευτη επίθεση, που θα ζήλευαν ακόμη και οι πιο σκληροί τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, ο …Πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά της Ελλάδας και του Ισραήλ.
Ακούστε τι είπε το δεξί χέρι του χαλίφη Ερτνογάν κατά την διάρκεια της επίσκεψή του στην Προύσα, που τώρα οι Τούρκοι την αποκαλούν Μπούρσα.
«Όπως στα χρόνια της κατοχής (εννοεί οι Έλληνες κατά την Μικρασιατική εκστρατεία) μπήκαν μέσα στο ταφικό μνημείο του Οσμάν Γκαζί στην Μπούρσα με τις μπότες τους, έτσι τώρα και αυτοί (Ισραηλινοί) προσπάθησαν να μπουν στο ιερό τέμενος Αλ Ακσά με τις μπότες τους. Όπως τότε οι δυνάμεις μας στην Μπούρσα τους εμπόδισαν (τους Έλληνες) να μπουν μέσα, έτσι τώρα θα εμποδίσουν τις δυνάμεις κατοχής (το Ισραήλ) να μπουν μέσα, τόσο οι Παλαιστίνιοι όσο και όλοι οι μουσουλμάνοι θα εναντιωθούν».
Ουσιαστικά ο Αχμέτ Νταβούτογλου καλεί σε ιερό πόλεμο (τζιχάντ) κατά του Ισραήλ αλλά και κατά της Ελλάδας, αφού οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι βέβηλοι του Ισλάμ και οι Ισραηλινοί ακολουθούν τα βήματά μας.
Όπως καταλαβαίνετε η Τουρκία που χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της με τους Κούρδους να έχουν ντε φάκτο μπει στον δρόμο του αυτόνομου Κουρδιστάν, Νταβούτογλου και Ερντογάν που έχουν βρεθεί στη γωνία από τις ΗΠΑ λόγω των στενών δεσμών με το Ισλαμικό Κράτος, παίζουν το πρώτο και το τελευταίο χαρτί που έχουν: τον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό.
Την ημέρα που ο Έλληνας Πρωθυπουργός μετείχε στο Εθνικό Συμβούλιο στην Κύπρο, ενώ είχαν προηγηθεί πολύ σημαντικές επισκέψεις από Αμερικανούς και Ισραηλινούς κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες στο νησί, και λίγες ώρες πριν επισημοποιηθεί στο Κάιρο ο άξονας Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ – Αιγύπτου δεν είναι τυχαίο ότι πήγε ο Αχμέτ Νταβούτογλου στην Προύσα για να κάνει τον ιστορικό συσχετισμό της Ελλάδας και του Ισραήλ.
Ουσιαστικά και ξεκάθαρα απειλεί με ιερό πόλεμο την Ελλάδα και το Ισραήλ.
Για το τέλος σας κρατήσαμε και μια συμβολικής αξίας πληροφορία.
Η Προύσα ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1335 έως 1413.
Για να μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι οι κινήσεις του καθεστώτος Ερντογάν δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ισλαμική αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
[www.tribune.gr]

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ενεργοποιήθηκε ο μηχανισμός αντιμετώπισης κρίσεων ΓΕΕΘΑ – ΓΕΕΦ

KOMMANTAΣυναγερμός στις μονάδες του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου από τη Θράκη μέχρι την Κύπρου – Ποιες κινήσεις κάνουν οι Τούρκοι

Γράφει ο Βελισσάριος Δραγάτσης



Σενάρια με παίγνια προσχεδιασμένου πολέμου εξετάζει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας στην Άγκυρα, το οποίο βρίσκεται σε ανοικτή επικοινωνία με την ηγεσία του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, το Επιτελικό Γραφείο Επιχειρήσεων, τη Στρατιά Αιγαίου και τη διοίκηση της ΤΟΥΡΔΥΚ. 

Την ίδια στιγμή, έχουν γίνει συσκέψεις στην Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη. Εξειδικευμένοι στις Ψυχολογικές Επιχειρήσεις διά του Τύπου, κυβερνητικοί υπάλληλοι, κάνουν εντατικές ενημερώσεις σε ομάδες δημοσιογράφων από τους μεγάλους εκδοτικούς ομίλους με την παρουσία κλιμακίου της ΜΙΤ. Όπως μαθαίνουμε, τα βασικά αντικείμενα ενημέρωσης είναι οι:
  1. Η ερμηνεία που κάνει το πολιτικο-στρατιωτικό κατεστημένο στο περιεχόμενο της συμφωνίας Παπανδρέου – Οζάλ του 1988 και οι απαιτήσεις που έχουν διατυπωθεί για τη συγκυριαρχία και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου μετά την έκδοση και ισχύ της ΝΟΤΑΜ 714 του 1974.
  2. Οι θέσεις της Τουρκίας για τις γκρίζες ζώνες μετά την κρίση στα Ίμια και στις θεωρίες τάχα περί της οθωμανικής κληρονομιάς, όπως μπορούν να στοιχειοθετηθούν από τη συμφωνία της Μαδρίτης που υπέγραψαν το 1997 οι Κώστας Σημίτης και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ.
  3. Τα δεδομένα που έχουν προκύψει στο Κυπριακό, ειδικά στις σχέσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων στη Μεγαλόνησο, μετά το 2005 και το «όχι» του Τάσσου Παπαδόπουλου στο σχέδιο Αννάν.
Όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία αφού η Άγκυρα επιχειρεί να εκτονώσει την εσωτερική ένταση και κρίση της για μια φορά ακόμα στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας ζήτησε πλήρη ενημέρωση σήμερα για τις δραστηριότητες των Τούρκων και για τις αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς.
Τι είπαν οι αεροπόροι στον Δένδια
Σύμφωνα με έγκυρη πηγή, οι επιτελείς του ΓΕΑ αποκάλυψαν ότι ζευγάρι οπλισμένων F-16C της Πολεμικής Αεροπορίας παρακολουθούσε «κατά πόδας» τη σύγχρονη τουρκική κορβέτα “Βuyucada” κατά τη διάρκεια των «αβλαβών διελεύσεων» που πραγματοποίησε επτάκις εντός των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων προτού αποχωρήσει οριστικώς. Μάλιστα έγιναν προβολές χαρτών, στιγμάτων και λοιπού οπτικοακουστικού υλικού.
Ο υπουργός πληροφορήθηκε επίσης ότι η φρεγάτα «Έλλη» κατεδίωκε την τουρκική κορβέτα ενώ προς υποστήριξη του ελληνικού πλοίου είχαν σπεύσει σε διάφορα στρατηγικά σημεία άλλες μονάδες του Στόλου. Ανώτατη στρατιωτική πηγή επιβεβαίωσε την πληροφορία λέγοντας επίσης πως τα δύο F-16C έκαναν επανειλημμένες διελεύσεις σε χαμηλό ύψος, δείχνοντας το οπλισμό τους.
Έγκυρη πηγή αναφέρει ότι η 95 ΑΔΤΕ στη Ρόδο παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την κινητικότητα στην περιοχή ενώ υπάρχει ανοικτή γραμμή επικοινωνίας του ελληνικού Πενταγώνου με το ΓΕΕΦ στη Λευκωσία. Η επικοινωνία αυτή γίνεται σε εφαρμογή των προβλεπομένων από το Σύμφωνο Αντιμετώπισης Κρίσεων που υπέγραψαν επικαιροποιημένο την 1η Οκτωβρίου ο τέως υπουργός Δημήτρης Αβραμόπουλος με τον Κύπριο ΥΠΑΜ Χριστόφορο Φωκαΐδη.
Η ενεργοποίηση των διαδικασιών γίνεται προληπτικά διότι στην περιοχή βρίσκονται σε εξέλιξη τρεις ασκήσεις. Η πρώτη είναι αεροπορική και συμμετέχουν δυνάμεις από το Ισραήλ και την Κύπρο. Η δεύτερη άσκηση είναι ο «Νικητής»  του ΓΕΕΦ όπου μετέχουν μεγάλες χερσαίες μονάδες και τεθωρακισμένες ταξιαρχίες. Τρίτη είναι η «Γαλάζια Φάλαινα» που διοργάνωσε σκόπιμα η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ.
Πώς το ΝΑΤΟ άδειασε τον Αβραμόπουλο
Η άσκηση αυτή γίνεται με την αιγίδα του ΝΑΤΟ παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις που εξέφρασε ο κ. Αβραμόπουλος στον γ.γ. της Συμμαχίας Γιορκ Στόλτενμπεργκ πριν από μερικές ημέρες στην κατ’ ιδίαν επαφή που είχαν στην αίθουσα τιμών της Λέσχης Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων. Γι’ αυτό και σε μια από τις τελευταίες ομιλίες του ως υπουργός Εθνικής Άμυνας ο κ. Αβραμόπουλος επισήμανε ότι η Ελλάδα είναι συνεπής προς το ΝΑΤΟ και κάλεσε τον γ.γ. να συνετίσει άλλες χώρες (σ.σ. όπως η Τουρκία) που προάγουν την ένταση και την αποσταθεροποίηση στην ευρύτερη περιοχή.
Διπλωματικοί παρατηρητές εξηγούσαν μάλιστα ότι η τουρκική άσκηση εκτός από την έγκριση του ΝΑΤΟ διαθέτει και τη συμμετοχή (σ.σ. όχι τυχαία) Πακιστανικών στρατευμάτων! Παραδοσιακά το Πακιστάν έχει αποδείξει ότι διάκειται αρνητικά στην Ελλάδα παρότι η χώρα μας φιλοξενεί και περιθάλπτει Πακιστανούς παράνομους μετανάστες που πληρώνουν αδρά Τούρκους δουλεμπόρους να τους περνούν στις ελληνικές ακτές ή να τους βυθίζουν ακόμα και μέσα στο Βόσπορο (αφού έχει πάρει τα λεφτά).
Τι στέλνουν οι Τούρκοι – πώς απαντά η Αθήνα
Στην ΑΟΖ της Κύπρου θα επιχειρήσουν παρανόμως για την «Γαλάζια φάλαινα» δεκαοκτώ πολεμικά πλοία ,επτά αεροσκάφη και από άλλα μικρά σκάφη. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην άσκηση αυτή θα έχουν τα υποβρύχια. Η Τουρκία θα διαθέσει τέσσερα υποβρύχια και ένα η Αγγλία. Συγκεκριμένα η τουρκική δύναμη κρούσης που θα παρατάξει στην Κυπριακή ΑΟΖ στα πλαίσια της άσκησης «Γαλάζια Φάλαινα» θα είναι , 3 φρεγάτες, 2 κορβέτες,4 υποβρύχια, 3 αεροπλάνα ναυτικής συνεργασίας, ελικόπτερα και 1 πλοίο γενικής υποστήριξης.
Επίσης θα συμμετέχουν έως τις 12 Νοεμβρίου, οι Η.Π.Α., η Γερμανία, ο Καναδάς, η Ισπανία, το Πακιστάν και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μεγάλη είναι η συμμετοχή της Ισπανίας που έστειλε για την άσκηση αυτή 6 φρεγάτες με τα οργανικά τους ελικόπτερα.
Το θερμόμετρο ανεβαίνει και όπως λένε αρκετοί επιτελείς, τώρα χρειάζονται λιγότερα λόγια, περισσότερη προσοχή και ψυχραιμία. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, ο κ. Δένδιας θα ενημερωθεί ενδελεχώς το επόμενο 24ωρο για πρακτικά θέματα του εθνικού αμυντικού συστήματος και θα πραγματοποιήσει αιφνιδιαστικές επιθεωρήσεις σε σχηματισμούς πρώτης γραμμής.
Επιτελείς μάλιστα εισηγούνται να μεταβεί στο Καστελλόριζο, όπως ήθελε αλλά δεν πρόλαβε ο προκάτοχός του, κάνοντας μία κίνηση ιδιαίτερου συμβολισμού από το σημείο ένωσης της ελληνικής με την κυπριακή ΑΟΖ.

rizopoulospost

Υπουργείο Παιδείας: 900.000 ευρώ στην υποστήριξη της διδασκαλίας του Κορανίου

 

900.000 ευρώ διαθέτει το Υπουργείο Παιδείας μέσω του ΕΣΠΑ για την Πράξη « Αναβάθμιση των Ιεροσπουδαστηρίων  - Παιδαγωγική Υποστήριξη της διδασκαλίας του Κορανίου στους μαθητές μέλη της Μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης».
Όσον αφορά τις δράσεις στο τεχνικό δελτίο της Πράξης αναφέρονται τα ακόλουθα:  
Εκπόνηση προγραμμάτων σπουδών και συγγραφή διδακτικών βιβλίων 
Η Δράση θα περιλαμβάνει την εκπόνηση προγραμμάτων σπουδών και συγγραφή διδακτικών βιβλίων Γυμνασίου και Λυκείου Ιεροσπουδαστηρίου εκπόνηση προγραμμάτων σπουδών και συγγραφή διδακτικών βιβλίων διδασκαλίας του Ι. Κορανίου στους Μουσουλμανόπαιδες μαθητές των δημοσίων σχολείων της Θράκης και απόδοση του περιεχομένου, των εννοιών και των όρων (υπομνηματισμός) του Ι. Κορανίου στην ελληνική γλώσσα για διδακτικούς σκοπούς. 
Τα προγράμματα σπουδών θα είναι προγράμματα ανοικτά και ευέλικτα και ο διδάσκων θα μπορεί να οργανώσει τη μαθησιακή διαδικασία, χρησιμοποιώντας ποικίλα διδακτικά υλικά και στρατηγικές μάθησης. Τα συνακόλουθα διδακτικά βιβλία θα εμπεριέχον διδακτικά στοιχεία και υλικά, τα οποία θα ευνοούν την πολυτροπική, διερευνητική και συνεργατική διαδικασία και θα προωθούν την κοινότητα μάθησης. 
Στόχος της Δράσης είναι επίσης η ανάπτυξη προγραμμάτων σπουδών και εκπαιδευτικού υλικού για την υποστήριξη της ενίσχυσης της Νέας Ελληνικής Γλώσσας για τους μαθητές μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας που φοιτούν στα μουσουλμανικά Ιεροσπουδαστήρια της Θράκης. 
Ενδεικτικά για τα Ιεροσπουδαστήρια, τα προγράμματα σπουδών που θα εκπονηθούν και τα διδακτικά βιβλία που θα συγγραφούν θα αφορούν γνωστικά αντικείμενα όπως τα κάτωθι: 
Α. Γυμνάσιο Ιεροσπουδαστηρίου: Ερμηνεία Ισλαμικού Δικαίου, Ι. Κοράνιο (Ιστορία Ι. Κορανίου), Αραβική, Τουρκική, Θεμελιώδεις Αρχές του Ισλάμ (Ακαήντ), Ενισχυτική Διδασκαλία Ελληνικής Γλώσσας κα 
Β. Λύκειο Ιεροσπουδαστηρίου: Αραβική Γλώσσα, Τουρκική Γλώσσα, Περσική Γραμματεία, Λόγοι του Προφήτη, Ιστορία των Θρησκειών, Ενισχυτική Διδασκαλία Ελληνικής Γλώσσας κ.α 
Για τη διδασκαλία του Ι. Κορανίου στους Μουσουλμανόπαιδες μαθητές των δημοσίων σχολείων της Θράκης, θα αναπτυχθούν προγράμματα σπουδών και διδακτικά βιβλία.  
Στις Δράσεις συμπεριλαμβάνεται και η επιμόρφωση των Ιεροδιδασκάλων στην παιδαγωγική χρήση και αξιοποίηση των προγραμμάτων σπουδών και των διδακτικών βιβλίων. Σκοπός της επιμόρφωσης είναι η ορθή παιδαγωγικά και επιστημονικά χρήση και αξιοποίηση των προγραμμάτων σπουδών και των συναφών διδακτικών βιβλίων, καθώς και η παροχή Διδακτικών Οδηγιών, δειγματικών διδασκαλιών, σεναρίων μαθήματος και άλλων πρόσφορων μέσων για την ευαισθητοποίηση ενημέρωση και πρόσληψη των νέων παιδαγωγικών εργαλείων. 
Όπως αναφέρεται στο Φυσικό αντικείμενο της Πράξης η θρησκευτική εκπαίδευση των μαθητών που είναι μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης στα Ιεροσπουδαστήρια Κομοτηνής και Εχίνου δεν διαθέτει προγράμματα σπουδών για τα μαθήματα θρησκευτικής μουσουλμανικής εξειδίκευσης. Η ανάπτυξη προγραμμάτων σπουδών και συναφών διδακτικών βιβλίων θα συντελέσει σε μια ουσιαστική και εκ βάθρων αναβάθμιση του περιεχομένου, της ποιότητας και των παιδαγωγικών υποδομών της θρησκευτικής εκπαίδευσης των μαθητών που είναι μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Η αναβάθμιση αυτή θα καταστήσει την Ελλάδα πρωτοπόρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε θέματα διαχείρισης της μουσουλμανικής θρησκευτικής εκπαίδευσης  ενώ συγχρόνως είναι απολύτως σύμφωνη με το Σύνταγμα και τις ευρωπαϊκές Συνθήκες. 
Για την ενίσχυση του μαθήματος του Ι. Κορανίου απαιτείται η σύνταξη νέων διδακτικών βιβλίων, τα οποία σε απόλυτη συμφωνία με τις μουσουλμανικές διδασκαλίες θα προωθούν ευρύτερα ζητήματα ειρηνικής συνύπαρξης, ηθικής, προστασίας του περιβάλλοντος, καθώς και άλλα διαπολιτισμικά, διαθρησκειακά, διαθεματικά και παιδαγωγικά ζητήματα. 
Τα προγράμματα σπουδών και τα νέα διδακτικά βιβλία και υλικά θα εμπεριέχουν παιδαγωγικά και θρησκευτικά στοιχεία με βάση το Ι. Κοράνιο και τις αρχές της θρησκείας του Ισλάμ, κατάλληλα αναπλαισιωμένα στην πραγματικότητα των μουσουλμανικών Ιεροσπουδαστηρίων. Κάθε προτεινόμενο μάθημα είναι ανάγκη να αναπτυχθεί σε ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα σπουδών με στόχο να εισαγάγει τους Μουσουλμάνους μαθητές/τριες σε ένα συμμετοχικό και δημιουργικό τρόπο σπουδής και μάθησης, χωρίς να εξαντλεί τη μαθησιακή διαδικασία σε μια τυπική και μετωπική διδασκαλία και εκμάθηση θεμάτων εκτός εάν αυτό απαιτείται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του μαθήματος. 
Καλόγηρος Βασίλειος
 
www.news.gr

Τριμερής: Πάνε για κοινή AOZ Ελλάδα Κύπρος Αίγυπτος video

Την έναρξη διαπραγματεύσεων για καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου – Ελλάδας και Αιγύπτου αναμένεται να επικυρώσουν, μέσω κοινής διακήρυξης τους στο Κάιρο, η Κύπρος η Ελλάδα και η Αίγυπτος. Όπως μετέδωσε από το Κάιρο όπου μετέβη ο δημοσιογράφος του Σίγμα, Νικόλας Μαρκαντώνης, υπάρχουν πληροφορίες, βάση των οποίων στην Κοινή Διακήρυξη που θα εκδοθεί μετά την ολοκλήρωση της τριμερούς Συνόδου Κορυφής, θα τίθεται το πλαίσιο της μελλοντικής συνεργασίας μεταξύ των τριών κρατών. 



Θα υπάρχουν ξεκάθαρες αναφορές σε μεσανατολικό και κυπριακό, ενώ, αναμένεται ισχυρή καταδίκη της Τουρκίας για τις προκλητικές της ενέργειες εντός της κυπριακής ΑΟΖ. 

Παράλληλα, σε διακήρυξη θα υπάρχει ξεκάθαρη αναφορά σε έναρξη διαπραγματεύσεων για καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου και Ελλάδας-Αίγυπτου. 

Υπενθυμίζεται πως όπως είχε ανακοινωθεί, στη Σύνοδο θα συζητηθεί η τριμερής συνεργασία και τρόποι περαιτέρω εμβάθυνσής της, καθώς και οι προοπτικές συνεργασίας σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος.

Το πρόγραμμα

To Σάββατο το πρωί, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχει κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Πρόεδρο αλ Σίσι και στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί η τριμερής συνάντηση. Ακολούθως θα πραγματοποιηθεί ιδιαίτερη συνάντηση μεταξύ του Προέδρου Αναστασιάδη, του Προέδρου αλ Σίσι και του Πρωθυπουργού Σαμαρά.
Αργότερα, θα δοθεί κοινή συνέντευξη Τύπου και θα ακολουθήσει γεύμα εργασίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνοδεύεται από τον ΥΠΕΞ, Ιωάννη Κασουλίδη και τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, Νίκο Χριστοδουλίδη.

Ώρες ευθύνης για τον Ελληνισμό





Του Σάββα Καλεντερίδη 

Οι εξελίξεις στην περιοχή της Μεσοποταμίας είναι ραγδαίες και κατά τα φαινόμενα οι κυρίαρχες δυνάμεις της Δύσης, με πρώτες τις ΗΠΑ, αναγκάζονται να συμπράξουν με τους Κούρδους, εξέλιξη που προκαλεί εντάσεις στις σχέσεις της Ουάσιγκτον με την Άγκυρα.
Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία, βλέποντας ότι οι εξελίξεις αναδεικνύουν το Κουρδικό και δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο που ανατρέπει τους σχεδιασμούς της Άγκυρας, στην ουσία συμπράττει με τους τζιχαντιστές του λεγόμενου Ι.Κ., προκαλώντας τη Δύση και δημιουργώντας ένα ακόμα πρόβλημα στις σχέσεις της με τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους.
Η απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν με κάθε επισημότητα και να ενισχύσουν με όπλα το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) των Κούρδων της Συρίας, που αποτελούν στην ουσία παρακλάδι του ΡΚΚ, είναι ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες υπάρχει πιθανότητα να τεθούν σε δοκιμασία και στην Κύπρο.
Οι ΗΠΑ, για πρώτη φορά από το 1964, όχι μόνο δεν συντάσσονται με τις πολιτικές της Άγκυρας στο Κυπριακό, αλλά βρίσκονται σε πορεία σχετικής αντιπαράθεσης.
Η εμπλοκή της αμερικανικών και εβραϊκών συμφερόντων Noble Energy στα ενεργειακά της Κύπρου, με την εξέδρα γεώτρησης στο Οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ, υπήρξε προάγγελος της αλλαγής στάσης της αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία δηλώνει ότι η Κύπρος, ως κυρίαρχο κράτος, έχει κάθε δικαίωμα στην εκμετάλλευση των φυσικών του πόρων στην κυπριακή ΑΟΖ.
Την ίδια στιγμή φυσικά η Ουάσιγκτον αποφεύγει να καταδικάσει ευθέως την Άγκυρα για τις παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου με το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» και την παρουσία πολεμικών σκαφών στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ φαίνεται να συνεχίζει να επιδεικνύει ενδιαφέρον σε διπλωματικό επίπεδο για την επίλυση του Κυπριακού.

Όσον αφορά την προκλητική παρουσία των τουρκικών σκαφών στην κυπριακή ΑΟΖ, εκτιμούμε ότι η Άγκυρας έχει ως στόχο την άσκηση πίεσης στην ελληνική πλευρά για υποχωρήσεις, υπό την απειλή δημιουργίας τετελεσμένων.
Επίσης, η Άγκυρα επιδιώκει την πρόκληση στρατιωτικής έντασης, η οποία θα καταστήσει υποχρεωτική την παρέμβαση των ΗΠΑ, για να μην οδηγηθεί η περιοχή σε πλήρη αποσταθεροποίηση.
Τελικός στόχος της Άγκυρας είναι να παγώσουν οι γεωτρήσεις, να πάμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να λυθεί το Κυπριακό και στη συνέχεια οι γεωτρήσεις και η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ να συνεχιστεί, με τους όρους που θα προκύψουν από τη λύση, σύμφωνα με τους οποίους η Τουρκία θα έχει ενεργό και καθοριστικό ρόλο στο όλο ενεργειακό παιχνίδι.
Όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η Τουρκία έχει το πλεονέκτημα της κατοχής του 40% του κυπριακού εδάφους και αυτό χρησιμοποιεί εκβιαστικά, για να πέτυχει μια λύση καταστροφική για τα συμφέροντα του Ελληνισμού.
Άρα, κυρίαρχος στόχος της ελληνικής πλευράς θα πρέπει να είναι η διαχείριση της κρίσης να παραμείνει σε πολιτικοδιπλωματικό και σε επίπεδο διεθνούς δικαίου και διεθνών σχέσεων και αποφευχθεί η στρατικοποίησή της, γιατί κάτι τέτοιο ενέχει τον κίνδυνο να δημιουργηθεί πολεμικό κλίμα που μπορεί να οδηγήσει στο πάγωμα των γεωτρήσεων-εξορύξεων.

Να μην ξεχνάμε ότι οι συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ της Κύπρου με τις γειτονικές χώρες, οι συμφωνίες παραχώρησης των οικοπέδων της κυπριακής ΑΟΖ σε ενεργειακούς γίγαντες και η ομαλή πορεία του χρονοδιαγράμματος ερευνών, εξορύξεων και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων, είναι αυτές που αλλάζουν τις παραμέτρους του Κυπριακού σε τέτοιο βαθμό, που είναι σε θέση να εξουδετερώσουν αν όχι να ακυρώσουν τα αποτελέσματα της τουρκικής εισβολής.
Μεγαλύτερη και πιο τρανταχτή απόδειξη από την αντίδραση της Τουρκίας, που είναι σε εξέλιξη, δεν υπάρχει!
Άρα, αυτό που θα πρέπει να έχουμε ως επιδίωξη, εμείς, η ελληνική πλευρά, πέραν της αποφυγής στρατικοποίησης της κρίσης, θα πρέπει να είναι το εξής:
Σε περίπτωση που ασκηθούν πιέσεις ή αναληφθούν πρωτοβουλίες για την επίλυση του Κυπριακού, η ελληνική διπλωματία θα πρέπει να επιδείξει μείζονα επιδεξιότητα, ούτως ώστε με τους όποιους χειρισμούς να προστατευθούν ως κόρη οφθαλμού οι συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ και εκμετάλλευσης των αποθεμάτων, ούτως ώστε να μην εξουδετερωθεί το ενεργειακό, που είναι δυνατόν να εξελιχθεί σε ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί, το οποίο έχει τέτοια δυναμική, που μπορεί ακόμα και να ακυρώσει το πλεονέκτημα της κατοχής που έχει η Τουρκία.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους πολιτικούς και τους διπλωμάτες σε Λευκωσία και Αθήνα!

Δημοκρατία
infognomon

Το μέλλον των σχέσεων της Δύσης με την Τουρκία - Κινδυνεύει η θέση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ;

Σάββας Καλεντερίδης 

Από την εποχή του Μεσοπολέμου και έως τα τέλη της δεκαετίας του '70, χώρα-πυλώνας για τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης ήταν το Ιράν, του σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, ο οποίος, ως ηγέτης αυτής της ιστορικής και με μείζονα γεωστρατηγική σημασία χώρας, έως την εκθρόνισή του από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί, στις 11 Φεβρουαρίου 1979, υπήρξε πιστός σύμμαχος της Δύσης. Η ανατροπή του σάχη και η επικράτηση της λεγόμενης Ισλαμικής Επανάστασης στη διακυβέρνηση του Ιράν υπήρξαν γεγονότα που ήταν σταθμοί και για τις σχέσεις της Δύσης με την Τουρκία, αφού άλλαζε δραματικά η παραμετροποίηση της γεωστρατηγικής αξίας της χώρας αυτής για τον λεγόμενο δυτικό κόσμο.

Η Ουάσινγκτον, το ΝΑΤΟ και η ΕΟΚ-Ε.Ε. έβλεπαν πλέον την Τουρκία ως μοναδική χώρα-πυλώνα χωρίς εναλλακτικές για την αντιμετώπιση της σοβιετικής απειλής, όσο αυτή ήταν υπαρκτή. Οσον αφορά τη μετασοβιετική περίοδο, και πάλι η Τουρκία ήταν χώρα-πυλώνας για την εξυπηρέτηση γεωπολιτικών και στρατηγικών συμφερόντων της Δύσης στα Βαλκάνια, στη λεκάνη του Εύξεινου Πόντου, στην περιοχή του Καυκάσου, στην κεντρική Ασία, στο Ιράν, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Μέση Ανατολή, στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο. 

Μάλιστα, αυτή η αξία, αυτός ο ιδιαίτερα κρίσιμος για τα δυτικά συμφέροντα ρόλος που αναγνωρίστηκε στην Αγκυρα από τη Δύση, έπαιξε τεράστιο ρόλο στη συνοχή, στην πολιτική σταθερότητα, ακόμα και στην ακεραιότητα της Τουρκίας. Κι αυτό γιατί η Δύση φρόντιζε -και συνεχίζει να το κάνει- να προστατεύει και να υποστηρίζει τη σταθερότητα και την ακεραιότητα της Τουρκίας, γιατί με μια αποσταθεροποιημένη Τουρκία, που απειλείται και με διαμελισμό, τίθενται σε άμεσο κίνδυνο τα γεωπολιτικά και τα στρατηγικά συμφέροντα της Δύσης στην προαναφερθείσα περιοχή. Αυτό είναι κάτι που έχει συνειδητοποιήσει και εκμεταλλεύεται στο έπακρο η Αγκυρα, γι’ αυτό πολλές φορές οι εκάστοτε κυβερνώντες της Τουρκίας διαπραγματεύονται και «τεντώνουν» το σκοινί, εκβιάζοντας κραυγαλέα τη Δύση για μια σειρά από ζητήματα. Θύματα αυτής της κατάστασης είναι χρόνια τώρα η Κύπρος, η Ελλάδα και οι Κούρδοι! 

Μάλιστα, όσον αφορά την Κύπρο και την Ελλάδα, για την Ουάσινγκτον και τη Δύση είναι πιο βολικό να βρίσκονται σε μια κατάσταση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, όπως ακριβώς είναι τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Κι αυτό γιατί έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα δυτικά συμφέροντα, αφού μια οικονομικά ισχυρή και πολιτικά σταθερή Κύπρος και Ελλάδα μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τις επιδιώξεις και τα ζωτικά συμφέροντα της Ουάσινγκτον και της Δύσης σε αυτήν την κρίσιμη περιοχή, με κινήσεις τύπου Τάσσου Παπαδόπουλου και Κώστα Καραμανλή, οι οποίοι, όταν θεωρούσαν ότι είναι ισχυροί, ο μεν ένας είπε το «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν, ο δε άλλος είπε το «ΝΑΙ» στον South Stream και το «ΟΧΙ»» στο Βουκουρέστι. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα σε άλλο άρθρο μας. 

Ξαναγυρνώντας στην Τουρκία, αυτή η ούτως ή άλλως δύσκολη σχέση του εκβιαστή και του εκβιαζόμενου, λόγω της έλλειψης εναλλακτικών λύσεων για τη Δύση, τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά, που τη δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο, αφού στη συμπεριφορά και στον τρόπο με τον οποίο ασκεί εξωτερική πολιτική η Αγκυρα τα πολιτικά κριτήρια έχουν δώσει τη θέση τους στα ιδεολογικά και τα ισλαμο-σουνιτικο-ψυχολογικά κριτήρια. 

Τι εννοούμε. Η εξωτερική πολιτική κατά κανόνα ασκείται με βάση το συμφέρον. Η Τουρκία του διδύμου Ερντογάν - Νταβούτογλου τα τελευταία χρόνια ασκεί εξωτερική πολιτική με βάση την ισλαμική ιδεολογία και τους «ιερούς» στόχους που απορρέουν από αυτήν, κάτι που, λόγω της φύσης των στόχων και της ιδιαιτερότητας της συγκεκριμένης θρησκείας, δεν επιτρέπει την επίδειξη ευελιξίας και ωθεί την Αγκυρα σε απρόβλεπτες και πολλές φορές αυτοκτονικές κινήσεις. 

Η περίπτωση του Μαβί Μαρμαρά και των σχέσεων με το Ισραήλ, η περίπτωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των σχέσεων με την Αίγυπτο, η περίπτωση των παραβιάσεων της κυπριακής ΑΟΖ, κόντρα στα συμφέροντα των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Ιταλίας, της Κορέας και της Γαλλίας, ακόμα και η περίπτωση των παρακλαδιών της Αλ Κάιντα και του λεγόμενου ΙΚ, που υποστηρίζονται ανοιχτά από την κυβέρνηση Ερντογάν - Νταβούτογλου, κόντρα στη διεθνή κοινότητα και τις επιλογές της Δύσης, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Η κατάσταση αυτή αυξάνει τον προβληματισμό σε ισχυρά κέντρα της Δύσης για το ποιο μπορεί να είναι μέλλον των σχέσεων με μια τέτοια Τουρκία.
Περισσότερα στοιχεία για το θέμα αυτό, που προβληματίζει τη Δύση, αλλά και αποδείξεις για τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία υποστηρίζει τους τζιχαντιστές του ΙΚ, στο άρθρο μας της Κυριακής. 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία''

Γιατί ΔΕΝ πρέπει να τρομάζουμε από τον παραλίγο βυθισμένο τουρκικό στόλο...





Οι “βόλτες” των τουρκικών πολεμικών πλοίων μέχρι την Εύβοια και σε άλλες περιπτώσεις μέχρι το Σούνιο είναι λογικό να εκνευρίζουν και να προκαλούν τους Έλληνες πολίτες. Ακόμη κι όταν καλύπτονται από την δικαιολογία της αβλαβούς διέλευσης προκαλούν, γιατί όλοι γνωρίζουμε γιατί γίνονται. Η Τουρκία προσπαθεί με πείσμα και επιμονή να δημιουργήσει αίσθημα υπεροχής και νίκης στο Αιγαίο. 

‘Ενα πράγμα δεν πρέπει να μας προκαλούν οι τουρκικές σημαίες που εμφανίζονται στα ανοιχτά των ακτών μας. Ηττοπάθεια. Και φοβία φυσικά. Τα πράγματα είναι πολύ εύκολα όχι μόνο για τους Τούρκους, αλλά για οποιονδήποτε θέλει να προκαλέσει, όταν ξέρει ότι δεν απειλείται. Σε άλλες συνθήκες όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Η νύχτα των Ιμίων -ναι εκείνη η νύχτα “ήττας- θα έπρεπε να έχει διδάξει κι εμάς αλλά και τον κ.Ερντογάν πολλά. 

Εμάς ότι η “τουρκοφοβία” μας είναι αδικαιολόγητη. Και τον κ.Ερντογάν που τότε βέβαια δεν ήταν πρωταγωνιστής,αλλά ξέρει, ότι ένα μεγάλο μέρος του τουρκικού στόλου θα είχε βρεθεί στον βυθό του Αιγαίου, χωρίς να έχει καλά, καλά καταλάβει τι τον βούλιαξε! Αυτά είναι πλέον γνωστά και δεν αμφισβητούνται από κανένα. 

Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι το κλίμα ανησυχίας που υπάρχει είναι δικαιολογημένο και πρέπει πάντα να ανησυχούμε με τέτοιο γείτονα. Αλλά φόβο δεν πρέπει να ΄χουμε ότι κι αν έχει βάλει στο μυαλό του ο κ.Ερντογάν και ο έμπιστος πρωθυπουργός του Νταβούτογλου. 

Αναφερόμαστε στο ΠΝ που σε οποιαδήποτε κρίση που στόχο θα έχει να μας καθήσει υπό δυσμενή δεδομένα σ΄ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης θα παίξει σημαντικό ρόλο. 

Το 1996 ο Ελληνικός Στόλος είχε κατορθώσει να “πιάσει” τα στρατηγικά σημεία στο Αιγαίο, από νωρίς. Όποιο τουρκικό πλοίο κι αν “ξεμύτισε” στοχοποιήθηκε και ήταν έτοιμο για βύθιση! Το ΠΝ διέθετε φρεγάτες S, MEKO και ΚΝΟΧ, διέθετε τα παλιά αλλά πολύ χρήσιμα αντιτορπιλικά Adams με τα βλήματα SM 1. Και φυσικά όλα τα υπόλοιπα πλοία του Στόλου. 

Την ιστορία και την κατάληξή της την ξέρουμε όλοι… 

Τώρα διαθέτουμε τις φρεγάτες S και MEKO, δεν έχουμε την αντιαεροπορική άμυνα περιοχής που μας παρείχαν τα Adams, αλλά έχουμε τον ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ και σύντομα ελπίζουμε και τον ΠΙΠΙΝΟ. Δυο υποβρύχια που μπορούν να αλλάξουν ισορροπίες. 

Τίποτα δεν θα ΄ναι εύκολο για τον ζωηρό γείτονα που όσο κι αν “κυκλοφορεί” στο Αιγαίο, δεν το ξέρει και δεν το “νοιώθει” ασφαλές περιβάλλον. 

Συνεπώς μπορούμε να θυμώνουμε,να εκνευριζόμαστε και να διαμαρτυρόμαστε για τις τουρκικές “τσάρκες” στο Αιγαίο. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να …τρομάζουμε. 

Να σοβαρευτούμε χρειάζεται. Κι αυτό αφορά κυρίως όσους θα κληθούν να διαχειριστούν την όποια κρίση προκύψει. 

onalert

Περιμένοντας τους βαρβάρους… ή το Μπαρμπαρός



Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΠΑΛΟΥΚΑ* 

Ενώ η κοινή γνώμη ασχολείται με τις προκλήσεις των πλεούμενων στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) διαπιστώνουμε την αέναη ανεπάρκεια της ελληνικής και κυπριακής εξωτερικής πολιτικής, να εμμένει και να επαναλαμβάνει το γνωστό ατόπημα της απλής αναχαίτισης κινήσεων ενάντια στα ελληνικά συμφέροντα. 

Παρ’ όλες τις τιτάνιες προσπάθειες που κάποιοι φιλότιμα καταβάλλουν, με το να εμμένουμε απλά σε φραστική καταδίκη και κατευνασμό, οδηγούμαστε στο γνωστό Σισύφειο μαρτύριο. Οι πρόσφατες τουρκικές κινήσεις και οι αντιδράσεις πανικού που ακολούθησαν από τους εκπροσώπους μας σε Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον, για εξασφάλιση καλύτερων δηλώσεων από εταίρους (στρατηγικούς και μη) δεν μπορούν να μας αφήνουν ήσυχους. 

Η αποτυχία της εμπλοκής των υπόλοιπων τεσσάρων, για την ώρα, παικτών (Ισραήλ, Αιγύπτου, Ελλάδας, Λιβάνου) μέσω ενός αποτελεσματικού Midstream Plan που να διασυνδέει τα συμφέροντα των τεσσάρων σε τέτοιο βαθμό, ώστε κάθε εξωτερική αποσταθεροποίηση να θεωρείται απειλή και έτσι να αντιμετωπίζεται από κοινού, είναι εμφανής και πρέπει να μας προβληματίσει. Η αδράνεια που επέδειξε το ελληνικό ΥΠΕΞ για τη δημιουργία από κοινού με το Ισραήλ ενός τερματικού στο Βασιλικό, όταν το πρότεινε ο Νετανιάχου και η εμμονή του ΥΠΕΚΑ για τον γνωστό υποθαλάσσιο αγωγό μάς έφερε δυστυχώς στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα. Η Τριμερής συνάντηση στις 9 Νοεμβρίου 2014 στην Αίγυπτο μεταξύ Σίσι-Αναστασιάδη-Σαμαρά αποτελεί μοναδική ευκαιρία αναδίπλωσης και ουσιαστικής «αντεπίθεσης» μακριά από πολεμοκαπηλικούς αφορισμούς και λοιπές γνωστές φοβίες. 

H νορβηγική…«ασθένεια» που έπληξε τις εξελίξεις των υδρογονανθράκων στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια οδήγησε τελικά σε μια αναδιάρθρωση της Κρατικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων Κύπρου (ΚΡΕΤΥΚ) σε μια μάλλον πιο ευέλικτη, αλλά βαθιά πολιτικοποιημένη «ιδιωτική» εταιρεία (ΕΥΚ). Αυτή η εξέλιξη κράτησε, για παρατεταμένο διάστημα, δέσμιο το μέλλον του κυπριακού φυσικού αερίου σε ένα δίλημμα μεταξύ ενός χερσαίου σταθμού υγροποίησης ή ενός αγωγού προς την Τουρκία. 

Η σχετική κωλυσιεργία που παρατηρήθηκε στο νησί μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη νέα κυβέρνηση, οδήγησε το εκτελεστικό συμβούλιο της ΚΡΕΤΥΚ «σε παραίτηση», παραγκωνίζοντας ανθρώπους με τεράστια εμπειρία και συνεισφορά στον τομέα. Η διάδοχη ηγεσία χρειάστηκε κάποιο σημαντικό αλλά και κρίσιμο χρόνο (τη στιγμή που κλείνονταν σημαντικές συμφωνίες μεταξύ γειτόνων) να μάθει τα βασικά των νόμων του ενεργειακού παιχνιδιού και οδήγησε στον διορισμό ενός upstream προσανατολισμένου μη εκτελεστικού συμβουλίου (!) και με ελάχιστη εμπειρία σε θέματα mid-stream. Σημειώνεται ότι η Κύπρος, σε αντίθεση με το γειτονικό προπορευόμενο Ισραήλ, συμμετέχει μέσω Production Sharing Contracts (PSCs) που έχει υπογράψει η Κυπριακή Δημοκρατία με τις ανάδοχες εταιρείες και στο εμπορικό μέρος της προώθησης του φυσικού της αερίου. Πώς ένα διοικητικό συμβούλιο ανάλογο των ταλαίπωρων ημικρατικών οργανισμών, θα συνέρχεται και πότε, για να καθορίζει στρατηγική σε ένα ραγδαία μεταβαλλόμενο περιβάλλον, όπως είναι ο χώρος της ενέργειας, ώστε από τη μια να συμπλέει με τα αντίστοιχα συμβούλια των κολοσσιαίων εταιρειών και μαζί να εκπροσωπούν τα συμφέροντα της σύμπραξης, χωρίς από την άλλη να ζημιώνεται η Κυπριακή Δημοκρατία; Όπως διαφαίνεται, λόγω της δικής μας αδράνειας, θα κληθεί η τελευταία να αποδεχτεί, ως ουραγός των εξελίξεων, το πλάνο των εταιρειών , όπως αυτές θα το προτείνουν. 

Από την άλλη, η επίσκεψη του αντιπροέδρου των Η.Π.Α. κ. Biden στο νησί, για να διευκολύνει τον νέο γύρο συνομιλιών για το Κυπριακό, θεωρήθηκε ως μια τεράστιας σημασίας στρατηγική κίνηση των ευρύτερων αμερικανικών ενδιαφερόντων για χρησιμοποίηση της Κύπρου ως κόμβου περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας των υπόλοιπων παιχτών της ανατολικής Μεσογείου. Αρχικά του Ισραήλ και της Αιγύπτου, προσεχώς της Ελλάδας και με προϋποθέσεις του Λιβάνου, της Συρίας και ενδεχομένως και της Τουρκίας. Η επίσκεψη αυτή επισφραγίστηκε με τις ιδιαίτερα επιτυχείς συναντήσεις του Προέδρου Αναστασιάδη με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Σίσι και τον Πρωθυπουργό του Λιβάνου Σαλάμ στο περιθώριο της Γενικής Συνελεύσεως του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όπως και των κ. Βενιζέλου, Κασουλίδη και Shoukry στα Γραφεία της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στη Νέα Υόρκη, με αποκορύφωμα τη συμφωνία για την επικείμενη Τριμερή συνάντηση Λευκωσίας – Αθήνας – Καΐρου. 

Ενώ η Κύπρος βρισκόταν μουδιασμένη μεταξύ αγωγού και χερσαίου τερματικού και με το υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας, Τουρισμού και… Ενέργειας να μην μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από το απλώς να παροτρύνει την ΕΝΙ να προβεί στις διερευνητικές της γεωτρήσεις, 3 μήνες νωρίτερα απ’ ό,τι είχε αρχικά συμφωνηθεί, επιτέλους ανακαλύπτει με σημαντική αργοπορία τη δυναμική της Αιγύπτου (μέσω της BG). Το αν θα χρειαστεί να «αποχαιρετήσουμε την Αλεξάνδρεια», θα διαφανεί στην Τριμερή συνάντηση. Τα τερματικά της Damietta και Idku φαίνεται να έχουν δεσμευτεί από τις κοινοπραξίες των Tamar και Leviathan και τη συμφωνία BG-BP αφήνοντας διαθέσιμο μόνο 1,5 μετρικό μεγατόνο που δεν δικαιολογεί την κατασκευή αγωγού από Κύπρο προς Αίγυπτο. Η Ελλάδα και η Αίγυπτος πρέπει να φτάσουν σε συμφωνία οριοθέτησης χωρίς ανακήρυξη ΑΟΖ και η Κύπρος με πρόσχημα την πώληση αερίου στην Αίγυπτο πρέπει να διασυνδεθεί άμεσα με το Τερματικό Idku ενεργοποιώντας την επιλογή «tolling». 

Ωστόσο, ενώ οι κυπριακές πολιτικές δυνάμεις είναι απασχολημένες με το Κυπριακό, το Τραπεζικό, άλλα μικροπολιτικά τους ζητήματα και τώρα με την προστασία της Α.Ο.Ζ., η αγορά προτίθεται να τιμωρήσει τις τεράστιες καθυστερήσεις που δημιουργήθηκαν από αναποτελεσματικές και πολλές φορές διακομματικές ηγεσίες. Η κακώς υπερπροβεβλημένη ανάγκη συγκέντρωσης περισσότερου αερίου στα υπάρχοντα αποθέματα της Αφροδίτης, για την «επιβίωση» του όχι αδίκως… ιερο-αγελαδοποιημένου χερσαίου τερματικού και η έντονη κινητικότητα για μια τελική διευθέτηση του κυπριακού συνέτειναν στη σημερινή κατάσταση. Η αδικαιολόγητα μεγάλη καθυστέρηση που προκλήθηκε από την αναδιάρθρωση και πολιτικοποίηση της ΚΡΕΤΥΚ, ο εξαιρετικά περιορισμένος αριθμός ατόμων στο νησί με αξιοπρεπή τεχνογνωσία στους υδρογονάνθρακες και ο πολιτικός παραγκωνισμός τους, το «midstreammyopia» της σημερινής ηγεσίας που αναλώνεται κάποιες φορές σε πολιτικές Ενέργειας και Τουρισμού(!), με τους λήπτες των αποφάσεων να δρομολογούν εξελίξεις μετά από ακροάσεις διαφόρων συμβούλων και «σοφών» με συνεπακόλουθο την απώλεια και άλλου χρόνου, αναμένεται να επιφέρουν μέτρια αποτελέσματα τα επόμενα 10 χρόνια. 

Απαιτούνται γρήγορες αποφάσεις και όχι πενταετίας 

Η δυναμική της αγοράς αλλάζει συνεχώς και κανένας στο νησί δεν φαίνεται να παρακολουθεί στενά αυτές τις παγκόσμιες μεταβολές της αγοράς. Το κυπριακό φυσικό αέριο θα πωληθεί σε πολύ κατώτερες τιμές, καταλήγοντας μόνο στα τερματικά της Ευρώπης (ίσως με κάποια καλά συμβόλαια μόνο τα πρώτα χρόνια), η λύση FLNG (2016 πρώτη εξαγωγή ΥΦΑ από το Prelude της Shell- 3,6mpta) η οποία λόγω της αδικαιολόγητης αδράνειας θα προταθεί ως μονόδρομος, θα αποδίδει κυρίως μέσω φόρων και όχι νέων θέσεων εργασίας και προσέλκυσης επενδύσεων downstream. To Συμπιεσμένο, δε, Φυσικό Αέριο (CNG) θα εξυπηρετεί απλώς γεωπολιτικές επιδιώξεις και όχι την εκμετάλλευση των ελκυστικότερων αγορών και συνεπώς την εξυπηρέτηση των αναγκών της καταχρεωμένης οικονομίας του νησιού. 

Επομένως, οι σοβαροί ενεργειακοί παίκτες του σήμερα πρέπει να διαθέτουν μακροπρόθεσμο όραμα, να δρουν γρήγορα και να λαμβάνουν αποφάσεις όχι… πενταετίας. Αποφάσεις που θα βασίζονται σε σωστά προσδιορισμένα και υπολογισμένα ρίσκα και θα λαμβάνονται με γνώμονα πάντοτε τις ανάγκες της ραγδαίως μεταβαλλόμενης αγοράς. Αυτοί οι παίκτες θα είναι που θα καταφέρουν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στον καινούριο γύρο του ενεργειακού παιχνιδιού, χρησιμοποιώντας την ενέργεια ως τον ούριο άνεμο στα πανιά των εθνικών ή κρατικών τους επιδιώξεων. 

* Ο Κωνσταντίνος Παπαλουκάς (ΜEng,MBA) ειδικεύεται σε θέματα Ενεργειακής Πολιτικής και Ασφάλειας στο Harvard Kennedy School of Government (MPA2015 Candidate).