Αλλάζει ριζικά ο καιρός το επόμενο τριήμερο!

Να αλλάζει φαίνεται το σκηνικό του καιρού το τριήμερο που ακολουθεί.

Τοπικές βροχές κατά διαστήματα αναμένονται στα κεντρικά και βόρεια και από το βράδυ πιθανώς καταιγίδες στα νοτιοδυτικά. Βόρειοι άνεμοι στο Αιγαίο 5 με 7 μποφόρ.

Αναλυτικά η πρόγνωση του καιρού

Μακεδονία, Θράκη
Καιρός: νεφώσεις παροδικά αυξημένες με τοπικές βροχές κυρίως στη δυτική και κεντρική Μακεδονία.
Άνεμοι: μεταβλητοί 3 me 4 και στα ανατολικά βορειοανατολικοί 5 με 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 10 έως 23 βαθμούς κελσίου. Στη δυτική Μακεδονία 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.

Νησιά Ιονίου, Ήπειρος, δυτική Στερεά, δυτική Πελοπόννησος
Καιρός: νεφώσεις παροδικά αυξημένες με τοπικές βροχές αρχικά στις βορειότερες περιοχές και βαθμιαία και στις υπόλοιπες. Από το βράδυ οι βροχές θα ενταθούν και είναι πιθανό να εκδηλωθούν καταιγίδες.
Άνεμοι: ανατολικοί νοτιοανατολικοί 3 με 5 και από το βράδυ στο Ιόνιο τοπικά 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 13 έως 26 βαθμούς κελσίου. Στην Ήπειρο 3 με 4 βαθμούς χαμηλότερη.

Θεσσαλία, ανατολική Στερεά, Εύβοια, ανατολική Πελοπόννησος
Καιρός: στην ανατολική Πελοπόννησο λίγες νεφώσεις οι οποίες βαθμιαία θα αυξηθούν. Στις υπόλοιπες περιοχές νεφώσεις παροδικά αυξημένες με τοπικές βροχές.
Άνεμοι: βορειοανατολικοί 3 με 5 και στα ανατολικά και νοτιά 6 με 7 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 12 έως 25 βαθμούς κελσίου. Στα βόρεια η μέγιστη 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.

Κυκλάδες, Κρήτη
Καιρός: τοπικές νεφώσεις κυρίως στη βόρεια Κρήτη οπού είναι πιθανό να σημειωθούν ασθενείς βροχές.
Άνεμοι: βόρειοι 5 με 6 και στις Κυκλάδες τοπικά 7 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 18 έως 24 βαθμούς κελσίου.

Νησιά ανατολικού Αιγαίου, Δωδεκάνησα
Καιρός: γενικά αίθριος και μόνο στα βόρεια αραιές νεφώσεις παροδικά πιο πυκνές.
Άνεμοι: από βόρειες διευθύνσεις 4 με 6 και στα βόρεια τοπικά 7 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 19 έως 26 βαθμούς κελσίου. Στα βόρεια 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.

Αττική
Καιρός: λίγες νεφώσεις παροδικά αυξημένες στα βόρεια και ανατολικά. Πιθανότητα πρόσκαιρων βροχών στα βόρεια.
Άνεμοι: βόρειοι 4 με 5 και στα ανατολικά 6 με 7 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 16 έως 26 βαθμούς κελσίου. Στα βόρεια και ανατολικά η μέγιστη 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.

Θεσσαλονίκη
Καιρός: νεφώσεις παροδικά αυξημένες με βροχές κατά διαστήματα.
Άνεμοι: από ανατολικές διευθύνσεις 4 με 5 και στα ανατολικά τοπικά 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 12 έως 22 βαθμούς κελσίου.

Η πρόγνωση για το Σάββατο
Καιρός: στα δυτικά νεφώσεις με τοπικές βροχές και καταιγίδες κυρίως στο Ιόνιο. Στην υπόλοιπη χώρα λίγες νεφώσεις, παροδικά αυξημένες στα κεντρικά και βόρεια όπου είναι πιθανό να σημειωθούν πρόσκαιρες βροχές.
Άνεμοι: στα δυτικά νότιοι νοτιοανατολικοί 4 με 5 και στο Ιόνιο τοπικά 6 μποφόρ. Στα ανατολικά από βόρειες διευθύνσεις 4 με 5 και στο Αιγαίο τοπικά 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: σε μικρή πτώση στα βόρεια και ανατολικά.

Η πρόγνωση για την Κυριακή
Καιρός: στην ανατολική Μακεδονία, τη Θράκη, τα νησιά ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα λίγες νεφώσεις. Στην υπόλοιπη χώρα νεφώσεις με βροχές και καταιγίδες οι οποίες στα δυτικά πιθανόν να είναι κατά τόπους ισχυρές.
Άνεμοι: στα δυτικά νότιοι νοτιοανατολικοί 4 με 6 και στο Ιόνιο πρόσκαιρα 7 μποφόρ. Στα ανατολικά από βόρειες διευθύνσεις 3 με 5 μποφόρ.
Θερμοκρασία: χωρίς αξιόλογη μεταβολή.

Τι έγραφε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1987 για την ελληνική οικονομία!

Με το σημερινό του άρθρο στην «Καθημερινή» ο Πάσχος Μανδραβέλης μας υπενθυμίζει τι υποστήριζε ο ιστορικός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ για την ελληνική οικονομία και

Με τίτλο «Μήνυμα από τον Ανδρέα» γράφει ο γνωστός ανθρογράφος:

«Στο μόνο που ομονοούν όλα τα κόμματα, όλες οι ομιλούσες κεφαλές των παραθύρων, όλα τα ΜΜΕ και συνεπώς όλος ο λαός, είναι ο «κεϊνσιανισμός α λα Γκρέκα». Η ελληνική ερμηνεία των οικονομικών της ζήτησης –την οποία παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη ο κ. Τσίπρας, αλλά ασπάζεται και ο κ. Σαμαράς– θέλει έναν τρόπο εξόδου από την κρίση: «Ξόδευε για να ’χεις και σκόρπισε για να σου μείνουν».

Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο είχε πει για τις περιόδους ύφεσης ο μεγάλος Βρετανός οικονομολόγος, αλλά –όπως προσφυώς είχε παρατηρήσει ο κ. Φίλιππος Σαχινίδης– ο Κέινς δεν είχε μόνο αριστερές σελίδες. Είχε και δεξιές, στις οποίες έγραφε ότι σε περιόδους ανάπτυξης της οικονομίας πρέπει να εφαρμόζεται περιοριστική πολιτική, κάτι που δεν έκανε η Ελλάδα την περασμένη δεκαετία.

Υπάρχει κι ένα επιπλέον πρόβλημα με τον κεϊνσιανισμό· ακόμη και τον ορθόδοξο, πόσο δε μάλλον για την ελληνική αίρεση. Το είχε παρατηρήσει –όσο κι αν φανεί παράδοξο– ο Ανδρέας Παπανδρέου 25 χρόνια πριν. Σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε το 1987 στο αμερικανικό περιοδικό New Perspectives Quaterly (NPQ) επεσήμαινε ότι ο Κέινς «ανέπτυξε τη θεωρία της “ενεργού ζήτησης” … μέσα στα εθνικά σύνορα… Ο διεθνής καταμερισμός της εργασίας σήμερα τα άλλαξε όλα. Αν τονώσουμε την καταναλωτική δύναμη εδώ στην Ελλάδα δημιουργούμε θέσεις εργασίας στην Ιταλία και τη Γερμανία… Οι καταναλωτές μας αγοράζουν ιταλικά παπούτσια ή τα καλύτερα γερμανικά αυτοκίνητα και δημιουργούν πρόβλημα στο ελληνικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Σήμερα ένας οπαδός του Κέινς θα είχε οδηγήσει την Ελλάδα στην πτώχευση μέσα σε δύο χρόνια!».

Πραγματικά: δύο χρόνια αλόγιστων δαπανών για ενίσχυση της ζήτησης (2007-2009) χρειάστηκαν για να πέσει η οικονομία στα βράχια από τον θαυμαστή –όπως θρυλείται– του Ανδρέα Παπανδρέου. Τα υπερδιογκωμένα δημοσιονομικά ελλείμματα εκείνων των ετών όχι μόνο δεν δημιούργησαν νέες θέσεις εργασίας, αλλά διόγκωσαν το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο. Κάποιοι άλλοι διάβαζαν μόνο τις αριστερές σελίδες του Ανδρέα Παπανδρέου.

«Εάν η Ελλάδα», έγραφε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, «θέλει ένα κράτος πρόνοιας με υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και ασφαλείς συντάξεις, πρέπει ταυτόχρονα να έχουμε υπόψη μας τη μάχη για την αύξηση της παραγωγικότητας. Εάν πρέπει να επιζήσουμε σε αυτόν τον νέο διεθνή καταμερισμό της εργασίας και της παραγωγής, όπου οι συνθήκες ανταγωνισμού έχουν γίνει πολύ σκληρές, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Αν αυτή η στάση δεν υιοθετηθεί από την εργατική και τη μεσαία τάξη, οι επιπτώσεις μπορεί να είναι πολύ σοβαρές…

«Η Ελλάδα έχει έναν υπερτροφικό δημόσιο τομέα που καταπνίγει την ιδιωτική επιχείρηση…», συνέχιζε το ίνδαλμα πολλών σημερινών χουβαρντάδων. «Στην Ελλάδα οι οικονομικοί πόροι για επενδύσεις συνθλίβονται από τα ελλείμματα του δημόσιου τομέα… Το θέμα είναι το κέρδος και είναι θέμα επιβίωσης για την ελληνική οικονομία… Εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις για να χρηματοδοτήσει τη συμμετοχή της στην τεχνολογική επανάσταση, τότε είναι καταδικασμένη να παραμείνει μια τουριστική χώρα. Οι νέοι μας θα μεταναστεύσουν και θα έχουμε έναν πληθυσμό γερόντων που θα φροντίζει τα ξενοδοχεία…».

Ακούει κανείς από τους όψιμους κεϊνσιανούς του πολιτικού συστήματος;»

Στοιχεία που σοκάρουν – 170 δισ. ευρώ έχασαν τα ελληνικά νοικοκυριά σε 7 χρόνια!

Την οικονομική αφαίμαξη των ελληνικών νοικοκυριών τα χρόνια της κρίσης αποτυπώνει αποκαλυπτική μελέτη της ελβετικής τράπεζας Julius Baer. Σύμφωνα με τους ερευνητές της τράπεζας, τα ελληνικά νοικοκυριά έχασαν μέσα σε 7 χρόνια, από το 2007 έως σήμερα, πλούτο ύψους 170 δισ. ευρώ!

Η μέθοδος υπολογισμού που ακολούθησαν οι ερευνητές είναι απλή: πρόσθεσαν τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και τα ακίνητα των ευρωπαϊκών νοικοκυριών και αφαίρεσαν τα χρέη τους, έτσι κατέληξαν στις εκτιμήσεις για κάθε χώρα.

Από τα γενικά στοιχεία της μελέτης προκύπτει ότι ο ιδιωτικός πλούτος στην Ευρώπη άγγιξε το 2013 τα υψηλότερα επίπεδα όλων των εποχών, στα 56 τρισ. ευρώ, ενώ ήταν κατά 17% υψηλότερος σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Πίσω όμως από αυτή την εικόνα της ευημερίας κρύβονται μεγάλες αποκλίσεις ανάμεσα στις διαφορετικές χώρες.

Για παράδειγμα οι Γερμανοί έγιναν κατά 2 τρισ. ευρώ πλουσιότεροι από ότι ήταν στα προ κρίσης υψηλά τους και οι Ελβετοί πλουσιότεροι κατά 1 τρισ. ευρώ!

Αντίθετα στις χώρες της περιφέρειας και κυρίως στην Ισπανία και την Ελλάδα, η απώλεια πλούτου είναι δραματική.

Ειδικότερα για την Ελλάδα τα στοιχεία σοκάρουν αφού ο πλούτος των ελληνικών νοικοκυριών έχει μειωθεί κατά 23% σε σχέση με τα προ της κρίσης επίπεδα.

Μεγαλύτερη καταστροφή πλούτου έχει υποστεί μόνο η Ισπανία, όπου τα νοικοκυριά έγιναν στο ίδιο διάστημα κατά 28% φτωχότερα.

H Julius Baer υπολογίζει τον πλούτο του μέσου Έλληνα ενηλίκου στα 58.900 ευρώ (όπως αναφέρθηκε παραπάνω, συνεκτιμώνται τα ακίνητα και τα χρηματοοικονομικά assets -καταθέσεις,  μετοχές, ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια κτλ-, αλλά αφαιρούνται τα χρέη), την ώρα που οι πιο πλούσιοι Ευρωπαίοι, οι Λουξεμβούργιοι, εμφανίζονται να έχουν περιουσία 432.200 ευρώ ο  καθένας. Ακολουθούν οι Ελβετοί με 394.900 ευρώ και οι Βέλγοι με 241.000 ευρώ.

Τέλος η έρευνα αποκαλύπτει ότι στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχουν αυτή τη στιγμή 34.723 νοικοκυριά με πλούτο άνω του 1 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για νούμερο που προκαλεί εντύπωση εκ πρώτης όψεως, αλλά σε μια δεύτερη ανάγνωση κανείς βλέπει ότι είναι μάλλον χαμηλό. Και αυτό γιατί τα εκατομμυριούχα νοικοκυριά της Ελλάδας αντιστοιχούν μόλις στο 0,8% του συνόλου, την ώρα που το αντίστοιχο ποσοστό στην Κύπρο είναι 2,3%, στην Ιταλία είναι 3,4%, στη Γερμανία είναι 3,5%, στην Ελβετία είναι 13% και στο Λουξεμβούργο είναι 22,7%.

Στίγκλιτς: «Η λιτότητα είναι ολοκληρωτική καταστροφή»

Η Γερμανία αναγκάζει άλλες χώρες να ακολουθήσουν πολιτικές που αποδυναμώνουν τις οικονομίες και τις δημοκρατίες τους

Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο οικονομολόγος νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτζ στο Project Syndicate άσκησε σκληρή κριτική στην εμμονή της Γερμανίας να επιβάλει άμεσα ή έμμεσα παντού πολιτικές λιτότητας. Σύμφωνα λοιπόν με τον Στίγκλιτζ, όπως αναφέρει και ένα παλιό γνωμικό, «αν τα γεγονότα δεν ταιριάζουν στη θεωρία, τότε άλλαξε τη θεωρία. Ωστόσο πολύ συχνά είναι ευκολότερο να κρατήσουμε τη θεωρία και να αλλάξουμε τα γεγονότα, όπως τουλάχιστον η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται να πιστεύουν. Παρά το γεγονός ότι βρίσκονται συνεχώς αντιμέτωποι με τα γεγονότα, συνεχίζουν να αρνούνται την πραγματικότητα.

Η λιτότητα έχει αποτύχει. Οι υπερασπιστές της ωστόσο είναι πρόθυμοι να διεκδικήσουν την επιτυχία χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα την πιο αδύναμη πιθανή απόδειξη, το γεγονός δηλαδή ότι η οικονομία έχει πλέον καταρρεύσει, επομένως η λιτότητα πρέπει να δουλέψει. Αλλά αν αυτό είναι το σημείο αναφοράς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το να πηδήξεις από έναν γκρεμό είναι ο καλύτερος τρόπος να αποφύγεις το βουνό, ύστερα από όλα αυτά η κάθοδος θα έχει σταματήσει.

Κάθε ύφεση έρχεται στο τέλος της. Η επιτυχία ωστόσο δεν θα πρέπει να καθορίζεται από το γεγονός ότι τελικά επέρχεται η ανάκαμψη αλλά από το πόσο γρήγορα συμβαίνει αυτό και ποιες ήταν οι επιπτώσεις που προκλήθηκαν από την ύφεση.

Λαμβάνοντας υπόψιν αυτούς τους όρους, η λιτότητα αποτελεί μια απόλυτη και ολοκληρωτική καταστροφή, η οποία έχει γίνει όλο και πιο εμφανής, καθώς οι οικονομίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήρθαν αντιμέτωπες ακόμη μία φορά με τη στασιμότητα, και αν όχι με μια τριπλή σε βάθος ύφεση, σίγουρα είδαν την ανεργία να ανέρχεται σε επίπεδα ρεκόρ, και το ΑΕΠ σε πολλές χώρες να παραμένει κάτω από τα επίπεδα προ ύφεσης. Ακόμη και σε καλύτερου επιπέδου οικονομίες, όπως αυτή της Γερμανίας, η ανάπτυξη από την περίοδο της κρίσης του 2008 μέχρι σήμερα ήταν ζοφερή.

Οι περισσότερες χώρες που πλήττονται μετέπειτα είναι σε δυσχερή κατάσταση. Δεν υπάρχει άλλη λέξη για να περιγράψει κανείς μια οικονομία όπως αυτή της Ισπανίας ή της Ελλάδας, όπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους, (πάνω από 50% νέοι) δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Το να πεις ότι η συνταγή δουλεύει επειδή το ποσοστό της ανεργίας έχει μειωθεί κατά ελάχιστες ποσοστιαίες μονάδες ή επειδή κανείς μπορεί να δει μια πενιχρή ανάπτυξη, είναι το λιγότερο ανόητο.

Με την ανάπτυξη στην Ευρώπη από το 1980 και μετά να έχει κινηθεί σε μέτρια επίπεδα, ο Στίγκλιτζ υπολογίζει ότι «η παραγωγή στην ευρωζώνη σήμερα είναι περισσότερο από 15% χαμηλότερη απ’ όσο έπρεπε να είναι αν δεν συνέβαινε η οικονομική κρίση του 2008, γεγονός που σημαίνει απώλεια περίπου 1,6 τρισ. δολαρίων, μόνο αυτόν τον χρόνο, και μια συνολική απώλεια μεγαλύτερη των 6,5 τρισ. δολαρίων. Είναι ακόμη πιο ανησυχητικό ότι το χάσμα διευρύνεται και δεν κλείνει, όπως θα περίμενε κανείς ύστερα από μια ύφεση.

Εν τω μεταξύ η Γερμανία αναγκάζει άλλες χώρες να ακολουθήσουν πολιτικές που αποδυναμώνουν τις οικονομίες τους και τις δημοκρατίες τους. Όταν οι πολίτες επανειλημμένως ψηφίζουν για την αλλαγή της πολιτικής στον τόπο τους και η αλλαγή αυτή δεν έρχεται, τόσο η δημοκρατία αλλά και η πίστη στο ευρωπαϊκό σχέδιο βρίσκονται σε κρίση.

Η Γαλλία, εκλογικά, αποφάσισε να αλλάξει τροχιά πριν από τρία χρόνια. Αντιθέτως ωστόσο οι ψηφοφόροι έλαβαν άλλη μια δόση λιτότητας. Μια από τις παλαιότερες προτάσεις στην οικονομία είναι ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού με την αύξηση των φόρων και των δαπανών με σκοπό να τονωθεί η οικονομία. Ωστόσο η λεγόμενη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση της Γαλλίας μειώνει τους εταιρικούς φόρους και κόβει τις δαπάνες, συνταγή που αποτελεί σχεδόν εγγύηση ώστε να επιτευχθεί η αποδυνάμωση της οικονομίας.

Η ελπίδα τους βασίζεται στο γεγονός ότι η μείωση των φόρων θα τονώσει τις επενδύσεις. Ωστόσο αυτό είναι σκέτη ανοησία. Αυτό που κρατάει πίσω τις επενδύσεις τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη είναι η έλλειψη ζήτησης, όχι οι υψηλοί φόροι. Πράγματι, δεδομένου ότι οι περισσότερες επενδύσεις χρηματοδοτούνται από το χρέος και ότι οι πληρωμές τόκων εκπίπτουν από τον φόρο, το επίπεδο φορολογίας των επιχειρήσεων έχει μικρή επίδραση στις επενδύσεις.

Κατά τον ίδιο τρόπο η Ιταλία ενθαρρύνεται να επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις, ωστόσο ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, σκεπτόμενος ελάχιστα λογικά, αναγνωρίζει ότι η πώληση των εθνικών περιουσιακών στοιχείων σε εξευτελιστικές τιμές πώλησης δεν έχει νόημα. Μακροχρόνιες εκτιμήσεις και όχι βραχυπρόθεσμες επείγουσες οικονομικές ανάγκες πρέπει να καθορίζουν ποιες δραστηριότητες θα λαμβάνουν χώρα στον ιδιωτικό τομέα. Η απόφαση θα πρέπει να βασίζεται στο πού οι δραστηριότητες διεξάγονται πιο αποτελεσματικά και εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των κατοίκων.

Η ιδιωτικοποίηση των συντάξεων, για παράδειγμα, έχει αποδειχθεί δαπανηρή σε εκείνες τις χώρες που έχουν δοκιμάσει το πείραμα. Το ιδιωτικό σύστημα υγείας της Αμερικής είναι το λιγότερο αποτελεσματικό σε όλον τον κόσμο. Είναι δύσκολα ερωτήματα αλλά είναι εύκολο να δείξουμε ότι η πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε χαμηλές τιμές δεν αποτελεί τον κατάλληλο τρόπο ώστε να βελτιωθεί μακροπρόθεσμα η οικονομική ευρωστία.

Παρά τις αποδείξεις ότι η λιτότητα δεν λειτουργεί, η Γερμανία και οι ακόλουθοί της συνεχίζουν να εφαρμόζουν πολιτικές λιτότητας. Ωστόσο απ’ ό,τι φαίνεται παρέχουν στους οικονομολόγους όλο και περισσότερα στοιχεία για να αποδείξουν το αντίθετο».

''ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ Ο ΝΤΡΑΓΚΙ''...

Την πολιτική του Μάριο Ντράγκιεπικρίνει η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung στις οικονομικές της σελίδες επισημαίνοντας ότι η ΕΚΤ διαλέγει στραβό δρόμο και διολισθαίνει συνεχώς προς τον κίνδυνο...
«Η αγορά τέτοιων ομολόγων είναι μεν επικερδής για τους μέχρι τώρα κατόχους τους, αλλά πρίκεται για εξαιρετικά αμφιλεγόμενη ενέργεια της ΕΚΤ», υποστηρίζει ο σχολιαστής. «Με τον τρόπο αυτό ο Ντράγκι ουσιαστικά εξαγοράζει χρόνο για τις χώρες σε κρίση. Το ερώτημα είναι πώς αυτές θα εκμεταλλευτούν αυτήν την πολιτική. Το χρέος της Γαλλίας είναι δυσθεώρητο, ενώ η Ιταλία διστάζει να προχωρήσει σε αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας (…) Επειδή οι κυβερνήσεις δεν κινητοποιούνται και η οικονομία βρίσκεται σε κατάσταση στασιμότητας, το βάρος για δράση πέφτει στους ώμους της ΕΚΤ (….) Κάποτε θεωρούνταν ταμπού για την ΕΚΤ μια τόσο φανερή χρηματοδότηση ενός κράτους, σήμερα (σ.σ. η ΕΚΤ) βρίσκεται στο τέλος ενός στραβού δρόμου», καταλήγει στο σχόλιό της η γερμανική εφημερίδα.

Στην εφημερίδα γίνεται μνεία στις χθεσινές εκκλήσεις της καγκελαρίου Μέρκελ για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς ως προϋπόθεση για διαρκή και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη. «Η χρονική συγκυρία των εκκλήσεων δεν είναι τυχαία», αναφέρει ο αρθρογράφος. «Οι παραλήπτες τους κάθονται στη Ρώμη και στο Παρίσι, όπου από χθες μας έρχονται και πάλι κακές ειδήσεις για δυσθεώρητο χρέος και ισχνές προοπτικές ανάπτυξης (…) Οι αδυναμίες των δύο μεγάλων ευρωπαϊκών οικονομιών έχουν επιπτώσεις και πέρα από τα εθνικά σύνορα (…) η ατμόσφαιρα γίνεται απειλητική πάνω από την ευρωζώνη», παρατηρεί ο σχολιαστής.

Die Presse: «Ελληνικά σκουπίδια» θέλει να αγοράσει ο Ντράγκι

Τέλος, την αγορά «ελληνικών σκουπιδιών» εξαγγέλλει η αυστριακή εφημερίδα Die Presse. Η εφημερίδα γράφει ότι σε αυτό το εγχείρημα, που θα ανακοινωθεί σήμερα στη Νάπολη, ο Ντράγκι θα βρει απέναντί του τον Γερμανό επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ Γενς Βάιντμαν, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας θα ψηφίσει εναντίον αυτών των σχεδίων. «Σε περίπτωση που όντως η ΕΚΤ αγοράσει ελληνικά και κυπριακά πακέτα τιτλοποιημένων δανείων με χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα θα έχει επιπτώσεις στην Αυστρία και σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης, λόγω του επιμερισμού του κινδύνου μέσω του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών», καταλήγει ο αυστριακός αρθρογράφος.

Aνεξάρτητοι και παπανδρεικοί καθορίζουν τις εξελίξεις!

ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟΣ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ...

της Τιτίκας Ανουσάκη

«Αν είναι να μας ρίξουν ας μας ρίξουν στην Βουλή» είχε πει στις 16 Σεπτεμβρίου ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαραςστον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Δυο εβδομάδες αργότερα κι ενώ έχει μεσολαβήσει η συνάντηση με την Άνγκελα Μέρκελ και έχουν ξεκινήσει και οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα Σαμαράς και Βενιζέλος αποφασίζουν να ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή.

Μια πολιτική κίνηση που επικοινωνιακά λειτουργεί ως αντεπίθεση στην εκλογολογία που καλλιεργείται από την αντιπολίτευση και που εξυπηρετεί το στοίχημα της πολιτικής σταθερότητας.

Ταυτόχρονα ο Ευάγγελος Βενιζέλος που αμφισβητείται εντόνως από κορυφαία στελέχη του επιχειρεί να μετρήσει δυνάμεις και να στείλει σαφές μήνυμα: είτε με στηρίζετε και προχωράμε είτε αναλαμβάνετε την ευθύνη για την πτώση της κυβέρνησης.

Στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας το κλίμα είναι πιο εύκρατο και δύσκολα εκτιμάται πως θα υπάρξει διαρροή.

Έτσι με βάση υπολογισμούς τα «σίγουρα ΝΑΙ» θα πρέπει να είναι 154 (ΝΔ+ΠΑΣΟΚ) ενώ τα «σίγουρα ΟΧΙ» 122 (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΧΑ-ΔΗΜΑΡ-ΚΚΕ).

Από κει και πέρα την απάντηση στο αν η κυβέρνηση θα καταφέρει να συλλέξει περισσότερες από 154 ψήφους γεγονός που θα δώσει μια πρόγευση για την δύσκολη ψηφοφορία της προεδρικής εκλογής , θα δώσουν οι ανεξάρτητοι βουλευτές. Βουλευτές που έχουν διαγραφεί από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ λόγω άλλης γραμμής σε κοινοβουλευτική ψηφοφορία και που με μια θετική ψήφο την επόμενη εβδομάδα ανοίγουν τον δρόμο για την επιστροφή τους στον «φυσικό τους χώρο» καθώς και βουλευτές κυρίως από ΔΗΜΑΡ αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι ενδέχεται να μην «διακινδυνέψουν την πολιτική σταθερότητα της χώρας».

Την ίδια ώρα κομβικό ρόλο θα παίξουν και οι παπανδρεϊκοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Τις μέρες που θα ακολουθήσουν θα υπάρξουν ζυμώσεις, παζάρια και έντονο παρασκήνιο. Σύμφωνα με πληροφορίες μάλιστα δεν αποκλείεται να δοθεί παράταση ζωής στην κυβέρνηση αλλά με αντάλλαγμα την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ.

Πάντως αυτή τη στιγμή οι δυνάμεις των κομμάτων στη Βουλή έχουν ως εξής:

ΝΔ 126

ΣΥΡΙΖΑ 71

ΠΑΣΟΚ 28

ΑΝΕΛ 13

ΧΡΥΣΉ ΑΥΓΉ 16

ΔΗΜΑΡ 10

ΚΚΕ 12

Ανεξάρτητοι Δημοκρατικοί Βουλευτές 15

Ανεξάρτητοι 9

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Τατσόπουλος, Ανδρουλάκης, Καπερνάρος, Βουδούρης, Νικολόπουλος, Νταβρής, Αηδόνης,Γιοβανόπουλος, Γιαταγάνα, Παραστατίδης, Κασαπίδης, Μουτσινάς, Κουράκος, Τζάκρη, Μπόλαρης.

Ανεξάρτητοι

Λυκούδης, Κακλαμάνης, Πολύδωρας, Ψαριανός, Οικονόμου, Ιατρίδη, Μάρκου, Μπούκουρας, Αλεξόπουλος

Ο κόσμος γύρω τους καταρρέει!

KΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΑΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ 180 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ! Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΠΠΙΚΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ...

Aπό τον Θανάση Μαυρίδη

Η ιστορία με την Μαρία Αντουανέτα πάντα με εντυπωσίαζε. Επειδή δεν μπορούσα να καταλάβω πως ήταν δυνατόν να φτάνουν οι επαναστάτες έξω από το σπίτι της κι εκείνη να αναρωτιέται για ποιόν λόγο δεν τρώνε παντεσπάνι και ζητούν ψωμί! Την ίδια σουρεαλιστική σκηνή ζούμε σήμερα με την κυβέρνηση: Ο κόσμος γύρω τους καταρρέει κι εκείνοι συζητούν ακόμη αν θα έχουν 180 βουλευτές!

Τους έχουμε ένα νέο: Οι 180 δεν υπάρχουν! Οι εξελίξεις στην ΔΗΜΑΡ ήταν καταλυτικές. Αυτή είναι μία πληροφορία που την έχουμε όλοι μας. Το να επιμένει κάποιος ότι παρά ταύτα θα καταφέρει τον στόχο του, αυτό σημαίνει είτε ότι έχει πάθει κάποιο σοκ και δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί την αλήθεια είτε ξέρει κάτι που δεν ξέρουμε εμείς οι υπόλοιποι.

Η ύπαρξη μυστικών όπλων ως μέσο χειραγώγησης των μαζών συναντάται συχνά στην ιστορία. Το πρόβλημα είναι ότι τις "φήμες" αυτές τις πιστεύουν κι εκείνοι που τις έχουν εμπνευστεί.

Αντιλαμβανόμαστε πλήρως πόσο σκληροί μπορούμε να γίνουμε απέναντι στους τροϊκανούς και μάλιστα την ώρα που οι κάμερες θα δείχνουν τους συμβούλους του πρωθυπουργού να τους έχουν πιάσει από τον γιακά για να τους στείλουν πίσω στην πατρίδα τους με την επόμενη πτήση. Εκείνο που ίσως δεν αντιλαμβάνονται οι ίδιοι είναι το πόσο βαρετοί έχουν γίνει εντός και εκτός συνόρων. Το σόου της δήθεν διαπραγμάτευσης έχει γίνει ανέκδοτο εντός των τειχών. Ακόμη μεγαλύτερο ανέκδοτο, όμως, είναι εκείνο που κυκλοφορεί στο εξωτερικό, ότι στην Ελλάδα μπορεί υπό τις παρούσες συνθήκες να υπάρξει ανάπτυξη...

Το κακό δεν είναι αν θα διώξουν την τρόικα. Αλλά αν την παρακαλάνε να γυρίσει πίσω κι εκείνη δεν θα έρχεται! Έχουν ακουστεί τόσα πολλά ψέματα τα τελευταία πέντε χρόνια που ο κόσμος δεν ξέρει πια τι να πιστέψει. Κι έχει δίκιο, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος. Αν κάποιος έχει κάνει "εύκολη" την νίκη για τον Αλέξη Τσίπρα, αυτός ο κάποιος είναι η ίδια η κυβέρνηση.

Θα μπορούσε ο κ. Σαμαράς να ακολουθήσει μία άλλη πολιτική. Έστω και τώρα. Ακόμη κι αν είναι βέβαιο ότι θα χάσει. Ακριβώς διότι είναι πλέον ορατή η ήττα. Μία αξιοπρεπή ήττα με ψηλά το κεφάλι είναι μία βασική προϋπόθεση για την ύπαρξη στην επόμενη ημέρα.

Δεν υπάρχει κάτι που να μας πείθει γι΄ αυτό. Κάθε άλλο! Υπάρχουν καθημερινά περιστατικά που μας λένε ότι έχει χαθεί το μέτρο. Η παραίτηση του πρεσβευτή μας στην Γερμανία είναι ένα τέτοιο περιστατικό.

Ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε; Η Ευρώπη δείχνει να κάνει στροφή υπέρ της μείωσης των φόρων. Το θέμα είναι ότι εκείνο που είναι σήμερα ευεργετικό για την Γαλλία ή την Ιταλία, δεν είναι σίγουρο ότι θα λειτουργήσει και στη δική μας περίπτωση. Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα πράγματα από την μείωση των φόρων. Χρειάζεται πόρους για επενδύσεις. Σε έναν χρόνο από σήμερα θα χρειάζεται ακόμη περισσότερα! Όσο περνάει ο καιρός και δεν γίνονται όσα πρέπει να γίνουν στην ώρα τους, τα πράγματα θα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα!

Στην κυβέρνηση πιστεύουν ακόμη ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Ότι την τελευταία στιγμή η Ευρώπη θα μας κάνει κάποιο δώρο. Ας πούμε να μας χαρίσουν ένα μέρος του χρέους. Κάνουν λάθος! Δεν υπάρχει τέτοια διάθεση. Η ενίσχυση από το ιππικό δεν πρόκειται να έρθει...

Θανάσης Μαυρίδης

Αυστηρό μήνυμα Ρέντσι προς Μέρκελ

«Συμπαρατάσσομαι με τη Γαλλία, οι χώρες δεν μπορούν να τυχαίνουν ίδιας μεταχείρισης με τα μαθητούδια», δήλωσε την Πέμπτη ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι, στέλνοντας σαφές μήνυμα στην καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ, η οποία την Τετάρτη επέκρινε τη Γαλλία για τη δημοσιονομική πολιτική της και είπε - με επιτιμιτικό ύφος - ότι «είναι ευθύνη του κάθε κράτους-μέλους να μελετήσει το "μάθημά" του».
 
«Σέβομαι την απόφαση μιας φίλης και ελεύθερης χώρας όπως είναι η Γαλλία. Κανείς δεν πρέπει να μεταχειρίζεται τις άλλες χώρες σαν να είναι μαθητές», συνέχισε ο ιταλός πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Βρετανία.
«Εγώ είμαι με το μέρος του Φρανσουά Ολάντ και του Μανουέλ Βαλς», είπε χαρακτηριστικά ο Ρέντσι.
Ο ιταλός πρωθυπουργός επανέλαβε ότι η χώρα του πρόκειται να τηρήσει το 2014 το όριο 3% στον λόγο δημοσίου ελλείμματος προς ΑΕΠ, που έχει θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ενωση.
 
Οι αναφορές του Ρέντσι έγιναν μία ημέρα μετά την ανακοίνωση της γαλλικής κυβέρνησης ότι θα μειώσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα κάτω από το όριο 3% που προβλέπουν οι ευρωπαϊκές Συνθήκες το 2017, δηλαδή με δύο χρόνια καθυστέρηση συγκριτικά με την αρχική της υπόσχεση.
 
Αυτή η ανακοίνωση προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Βερολίνου με την Ανγκελα Μέρκελ να προειδοποιεί σε αυστηρό τόνο ότι διακυβεύεται η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
«Μακροπρόθεσμη, βιώσιμη ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο στη βάση σταθερών δημοσιονομικών πολιτικών. Αυτό αφορά την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ενωσης» υπογράμμισε η γερμανίδα καγκελάριος και πρόσθεσε: «είναι τώρα σημαντικό για τον καθέναν να εκπληρώνει τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις του με αξιόπιστο τρόπο».
«Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από τα ίδια τα κράτη-μέλη. Είναι ευθύνη του κάθε κράτους μέλους να μελετήσει το "μάθημά" του για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά του» είπε η καγκελάριος.

Εντυπωσιακό άρθρο άγνωστου για την Αμφίπολη που…τσακίζει κόκκαλα!

Δεν γνωρίζουμε ποιος το έγραψε, κατανοούμε όμως ακριβώς πως νιώθει!

«Ε!!! ΕΣΥ…ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ..
Άκουσέ με! Μείνε εκεί! Μείνε μέσα!
Κλείσε τον τάφο. Σφράγισέ τον. Εμπόδισε οποιονδήποτε να μπει.
Αν δεις το φως κινδυνεύεις.

Δεν μπορεί, πνεύμα εσύ μεγάλο, ζωντανό στην αιωνιότητα, κάποια κατάρα θα ξέρεις, κάποια υπερφυσική δύναμη θα ‘χεις. Ρίξε την πρώτη. Άσκησε τη δεύτερη. Κλείσε τον τάφο. Μείνε θαμμένος.
Έξω βασιλεύει η μιζέρια. Έξω παραφυλάει η κακομοιριά. Έξω παραμονεύει ο εξευτελισμός.

Όποιος κι αν είσαι. Όποια κι αν είσαι. Τρανά τα έτη που έζησες. Μεγαλειώδη και ιστορικά.
Τώρα τα πράγματα αλλάξανε. Δεν κατοικούν εδώ ήρωες πια. Δεν κατοικούν ηρωίδες.
Κάτι προδότες μείνανε, κάτι κοπρίτες, κάτι δειλοί.
Τη χαρίσανε την ιστορία σου, την ανταλλάξανε τη δόξα σου, την πουλήσανε την κληρονομιά σου. Φτηνά. Πολύ φτηνά. Φτηνοί είναι, φτηνά πουλάνε, τσάμπα χαρίζουνε.

Όπως κι αν πέθανες, από σπαθί ή φυσικό θάνατο, δόξα και τιμή σού πρέπει. Αν βγεις στο φως θα ξαναπεθάνεις.
Αυτή τη φορά από ντροπή.»

συγγραφέας ΑΓΝΩΣΤΟΣ

Θρίλερ με Γερμανούς συνταγματολόγους οι οποίοι επιχειρούν να τορπιλίσουν την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ

Κορυφαίους Γερμανούς συνταγματολόγους έχει επιστρατεύσει η Τρόικα ώστε να ανακόψει τον δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία!

Σύμφωνα με πληροφορίες και με αφορμή την συνταγματική αναθεώρηση (αλά ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) που ετοιμάζουν τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης οι Γερμανοί συνταγματολόγοι ετοιμάζονται να προτείνουν έναν εκλογικό νόμο που θα ευνοεί τους κυβερνητικούς συνασπισμούς από 2 ή και παραπάνω κόμματα.

Για να επιτύχουν το ποθητό αποτέλεσμα οι Γερμανοί προτείνουν στον Σαμαρά να προβεί σε φοροελαφρύνσεις ώστε να μην πέσει η ΝΔ κάτω από το θανάσιμο ποσοστό του 10%.

Σήμερα βρίσκεται στο 14-15%-μην βλέπετε τα ψεύτικα gallop που κυκλοφορούν. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ έχει καβατζάρει το 40%. Ο νέος εκλογικός νόμος θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές όποτε κι αν γίνουν-το πιο πιθανό πολύ σύντομα εάν πάμε σε επαναληπτικές εκλογές.

Οι Γερμανοί επιθυμούν σφόδρα μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στα γερμανικά πρότυπα όπου συγκυβερνούν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα.

Σε καμμία περίπτωση δεν θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ αυτοδύναμο στην εξουσία. Το σχέδιο που βρίσκεται σε εξέλιξη και το οποίο σάς αποκαλύπτει το Κουρδιστό Πορτοκάλι έχει ακριβώς αυτόν τον στόχο: Nα αποκλείσει μια πολύ πιθανή αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ.

Δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ εάν δεν μπει σήμερα κιόλας ένα τέλος στην πολυφωνία των στελεχών του για μείζονα θέματα στο τέλος το σχέδιο της Τρόικας για μη αυτοδυναμία θα γίνει πραγματικότητα.

Πάρτε παράδειγμα το χρέος. Εδώ λαλούν πολλοί κοκκόροι και λέει ο καθένας τα δικά του. Ο Δραγασάκης ζητάει απόσυρση του χρέους ενώ ο Λαφαζάνης επιμένει στην "ψηφισμένη" από τα όργανα του κόμματος "διαγραφής μεγάλου μέρους του".

Ο Λαφαζάνης απορρίπτει και την άποψη που έχει διατυπώσει επανειλημμένως ο έτερος οικονομολόγος του ΣΥΡΙΖΑ ( και τομεάρχης Ανάπτυξης) Γιώργος Σταθάκης, πως μια μεγάλη επιμήκυνση (70 ή 100 χρόνων) στην αποπληρωμή του χρέους, ισοδυναμεί ουσιαστικά με κούρεμα 50%.

Αυτό είναι το γερμανικό σχέδιο με στόχο να ανακόψει την οδό αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ!

5 προτάσεις αυτοδυναμίας και όχι μόνο

Από τον Κωνσταντίνο Νίνο

1] Προαιρετική παρακολούθηση μαθημάτων για τις 3 τάξεις του ΛΥΚΕΙΟΥ.

Σήμερα οι περισσότεροι μαθητές του Λυκείου έχουν σχολείο 8-2 και φροντιστήριο 5-10(!), με ότι και αν σημαίνει αυτό και για την ψυχική υγεία των μαθητών. Αυτό θα οδηγήσει άμεσα στην αποσυμφόρηση των τάξεων με αποτέλεσμα οι ασθενέστερες ομάδες πληθυσμού που δεν μπορούν ή δεν θα μπορούν-πολύ σύντομα- να πληρώνουν φροντιστήρια να μεγιστοποιήσουν τις πιθανότητες εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. ΙΣΩΣ -εν ευθέτω χρόνω- θα πρέπει και να επανεξεταστεί η Ιδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

2] Αμεση και οριστική κατάργηση του ΕΝΦΙΑ-μάλιστα  θα πρέπει να εξαγγελθεί ότι όποιος πλήρωσε, πλήρωσε,-ότι και εάν πλήρωσε-δεν οφείλει δηλαδή τίποτε πια για τον συγκεκριμένο φόρο. Αυτό θα οδηγήσει, αρχικά, σε μείωση των εσόδων, αλλά τα χρήματα θα μείνουν στην πραγματική οικονομία, δηλ στους πολίτες και έτσι θα συντηρηθεί –στοιχειωδώς –η χειμαζόμενη αγορά.

3] Υποχρεωτικος ο κατ. Μισθός 751 Ε, για τον ιδιωτικό τομέα, αλλά με απελευθέρωση απολύσεων και κυρίως για να μην οδηγηθούμε σε δυσθεώρητη ανεργία η θέσπιση bonus minus φορολογικών συντελεστών  ευθέως ανάλογα με τον αριθμό εργαζομένων.πχ μία επιχείρηση με 1-5 εργαζόμενους  φορολογείται με συντ. 40-44%, 6-25  37%, 26-75, 32%, 76-150 28%, 151-300 22%, κ.ο.κ..ΑΥΤΟ  το μέτρο βέβαια μπορούμε να το  δούμε και χωρίς την πρώτη δεσμευση.

4] Αμεση θέσπιση {από τις μεθεπόμενες εκλογές βέβαια} της ΔΙΠΛΗΣ ΚΑΛΠΗΣ.

Δηλ.1 κάλπη όπου θα φηφίζουμε ΚΌΜΜΑ και από την οποια θα προκύπτουν και οι έδρες κάθε  κόμματος, αλλά και μία δευτερη  μέσω της οποίας θα εκλέγονται οι βουλευτές, αλλά  όμως  αυτή την φορά, από το ΣΥΝΟΛΟΝ του εκλογικού σώματος. Δηλ εγώ ψηφίζω μέν τους βουλευτές που θέλω να εκλεγουν από το κόμμα της προτιμησής μου, αλλά έχω και το δικαίωμα να ψηφίσω οποιονδήποτε άλλον βουλευτή προτιμώ–ενδεχομένως- από τα άλλα κόμματα. Αυτό -περιττό να πούμε -ότι  θα εκμηδενίσει τον ΝΕΠΟΤΙΣΜΟ, θα εξαφανίσει τα πολιτικά γραφεία και τα ρουσφέτια {γιατί τι νόημα έχουν οι 5-10 ψήφοι μίας οικογένειας όταν κρίνεσαι  από αλλους 9.000.000!!} και βέβαια πολλές άλλες ευεργετικές συνέπειες. Εννοείται ότι κάποτε πρέπει και να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών.

5] Αποτελεσματικότερη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Οποια –νέα- δικογραφία δεν τελεσιδικεί πρωτοβάθμια σε 2 χρόνια και σε 3 δευτεροβάθμια , να έχουν συνέπειες οι δικαστικοί λειτουργοί.

Eλληνα φυγάδα που έχει λαδώσει το μισό πολιτικό σύμπαν και εμπλέκεται στην Τρομοκρατία εντόπισαν οι Αμερικανοί!

ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΩΡΩΝ Ο ΦΥΓΑΔΑΣ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΠΙΣΕΙ ΣΤΟ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ

Από την Ιόλη Πιερίδη

Συναγερμός έχει σημάνει τα τελευταία 24ωρα στην Αμερικανική Πρεσβεία στην Ελλάδα αλλά και στα κεντρικά της CIA.

Κι αυτό γιατί Αμερικανοί πράκτορες έχουν λοκάρει Ελληνα-φυγάδα ο οποίος έχει λαδώσει το εγχώριοπολιτικομηντιακό σύστημα.

Οι Αμερικανοί εκτιμούν ότι ο τύπος βρίσκεται πίσω ακόμη και από χτυπήματα της εγχώριας τρομοκρατίας και κατ΄ενανάληψη είχαν ζητήσει τον εντοπισμό και την σύλληψή του από τους αρμόδιους Ελληνες υπουργούς οι οποίοι για κάποιους ανεξήγητους (;) λόγους έδειχαν ραθυμία στην εκτέλεση του καθήκοντος.

Για κακή τύχη των δικών μας, Αμερικανοί πράκτορες που διεξήγαγαν έρευνα για άλλη μεγάλη υπόθεση έπεσαν πάνω σε συνομιλίες του φυγάδα με το περιβάλλον πολιτικών προσώπων στη χώρα μας και τραβάγαν τα μαλλιά τους με όσα άκουγαν.

Η περίπτωση του Ελληνα φυγάδα έχει διαρρεύσει ήδη σε κορυφαίους Αμερικανούς δημοσιογράφους και η δημοσίευσητου σχετικού ρεπορτάζ θα μπορούσε να είναι ένα δώρο των Αμερικανών στον ΣΥΡΙΖΑ μια και θα προκαλέσειανήκεστο βλάβη στα δύο κόμματα εξουσίας.

Είναι δε θέμα ωρών, ο φυγάδας να βρεθεί στα χέρια των Αμερικανών και να σαπίσει στο Γκουαντάναμο, σε περίπτωση που δεν ξεράσει όσα θέλουν να ακούσουν οι Αμερικανοί πράκτορες που θα τον ανακρίνουν.

Η συγκεκριμένη υπόθεση για την οποία οι Αμερικανοί έχουν καλέσει στην πρεσβεία κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξασφαλίσει στην Κουμουνδούρου το ονειρικό ποσοστό του 54-55%!

Κάποιοι θεωρούν ότι χέρι βοηθείας στις αμερικανικές υπηρεσίες για τον εντοπισμό του συγκεκριμένου φυγάδα έδωσε Ελληνας πρώην πρωθυπουργός.

Οι εξελίξεις είναι στην κυριολεξία καταιγιστικές...

Ο Σαμαράς θα επιλέξει την πολιτειακή ανωμαλία;

Τρεις εκδοχές για τον Αντώνη Σαμαρά, που καταρρέει ελπίζοντας... 

Άρχισε η εκλογολογία. Κανείς δεν γνωρίζει τι θετικό μπορεί να προκύψει από όλο αυτό για τη χώρα. Ο «πρωθυπουργός» ψάχνει εναγωνίως για στηρίγματα είτε με δηλώσεις της Μέρκελ, είτε μέσα από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, στο οποίο όμως έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει εχθρότητα έως και αποδοκιμασία, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνα τα στελέχη της κυβερνώσας παράταξης που δείχνουν την έξοδο στον Αντώνη Σαμαρά.

Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος  

Γεγονός είναι πως η χώρα βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στα τεράστια οικονομικά, αλλά και στα (ανυπέρβλητα, όπως όλα δείχνουν) πολιτικά της προβλήματα, ενώ η φτωχοποίηση των πολιτών αυξάνεται πλέον με γεωμετρικούς ρυθμούς.
Έτσι, μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο σκιαγραφείται ολοένα και πιο έντονα το σκηνικό της απόλυτης καταστροφής, και με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να μεταφράζεται σε σημείο «ξεκαθαρίσματος» για την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, τα αδιέξοδα τείνουν να γίνονται φρικώδη για το Μέγαρο Μαξίμου και κυρίως τον «πρωθυπουργό», που έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει χαρακτηρισμούς που ίσως δεν απέχουν καθόλου από την έννοια του όρου «προδοσία»…

Τι θα κάνει, λοιπόν, ο Αντώνης Σαμαράς, έχοντας μπροστά του το ανυπέρβλητο εμπόδιο της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας; Θα συνεχίσει την αναζήτηση πρόθυμων (μη κυβερνητικών) βουλευτών που θα δεχθούν να ψηφίσουν κάποιον (οποιονδήποτε) για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή, θα επιλέξει μεταξύ της πρόωρης καθόδου σε εκλογές (γνωρίζοντας πως θα αντιμετωπίσει μία οικτρή ήττα που θα τον στείλει οριστικά και αμετάκλητα στο σπίτι του, για να συνεχίσει τις συζητήσεις του με τον Θεό) ή θα επιλέξει να ξεπεράσει τα όρια και να οδηγήσει την χώρα σε πολιτειακή ανωμαλία, μέσα από διαδικασίες που δεν προβλέπονται από το υπάρχον Σύνταγμα;

Αφού ξεκαθαρίσουμε πως το Σύνταγμα της χώρας δεν προβλέπει παράταση της θητείας του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά δεν προβλέπει, επίσης, και κενό στην Προεδρία της Δημοκρατίας (δηλαδή δεν είναι δυνατόν να αποχωρήσει ο Κάρολος Παπούλιας από την θέση του Προέδρου και να μην αντικατασταθεί άμεσα), γίνεται απολύτως κατανοητό πως τα χρονικά περιθώρια στενεύουν αφόρητα για τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δεν είναι σε θέση να εκλέξει Πρόεδρο (έστω και έναν περιπτερά) κι έτσι είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει στην εκλογή του νέου Προέδρου από την Ελληνική Βουλή και να αντιμετωπίσει την πτώση της κυβέρνησής του. 
Η τελευταία προθεσμία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είναι στις αρχές του Δεκεμβρίου τρέχοντος έτους, αφού οι προβλεπόμενες μετέπειτα διαδικασίες απαιτούν την παρέλευση τουλάχιστον ενός τριμήνου για την επαναφορά στην ό,ποια «ομαλή» πολιτική λειτουργία της χώρας (σχετικό άρθρο του Μανώλη Κοττάκη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 256), με άγνωστη κυβέρνηση ή κυβερνητική σύσταση, που πιθανότατα δεν θα μπορεί να διαχειρισθεί την πολιτειακή ανωμαλία που θα εξελίσσεται, παρά μόνο εάν συμφωνηθεί μεταξύ δύο ισχυρών κομμάτων (π.χ. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) μία αμφίβολης διάρκειας συγκυβέρνηση, η οποία με τη σειρά της δεν προβλέπεται να αντέξει για περισσότερο από 6 μήνες. 
Η περίπτωση συγκυβέρνησης ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται η πλέον πιθανή, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευθεί πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί ποτέ με το ΠΑΣΟΚ… Πόσο θα μπορέσει να αντέξει μία τέτοια κυβέρνηση, με τόσο διαφορετικά «υλικά»; Φυσιολογικά ούτε έναν μήνα, αλλά με επιτηδευμένες χρονοτριβές και με ενδιάμεση καλοκαιρινή περίοδο, είναι βέβαιο πως θα οδηγηθεί διάλυση και επανάληψη εκλογών τον Οκτώβριο του 2015.
Στο σενάριο αυτό, ο Σαμαράς είτε καταστρέφεται πολιτικά εάν δεν συμμετέχει σε συγκυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ, είτε παρατείνει την προσωπική του αγωνία παίρνοντας τη σημερινή θέση του Ευαγ. Βενιζέλου και προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά, με οποιοδήποτε κόστος για τον ίδιο αλλά και την χώρα.

Το φυσιολογικό σενάριο, που μπορεί να ακολουθήσει ο Αντώνης Σαμαράς, σε μία ύστατη προσπάθειά του να αποχωρήσει ησύχως και χωρίς να δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα στην χώρα (και δη στο πολίτευμά της), είναι να προκηρύξει εκλογές για το Νοέμβριο του 2014. Μάλιστα, εάν οι εκλογές (οι οποίες δεν πρόκειται να αναδείξουν αυτοδύναμη κυβέρνηση) απέχουν 2 έως 3 εβδομάδες από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο, ενδεχομένως να επιτρέψουν και συζητήσεις και συμφωνίες μεταξύ πολιτικών αρχηγών, με αποτέλεσμα την ομαλή ψήφιση και εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Πόσο εύκολο είναι, όμως, για τον σημερινό «πρωθυπουργό» να επιλέξει πρόωρες εκλογές, γνωρίζοντας πως θέτει εαυτόν πρόωρα σε πολιτική αυτοκτονία, οριστική απόσυρση και περαιτέρω λήθη και χλεύη από τον ελληνικό λαό;
Η απάντηση είναι πως εάν ο Αντώνης Σαμαράς επιθυμεί μία έντιμη αποχώρηση από την εξουσία (και την πολιτική σκηνή), θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Η μέχρι στιγμής ανάδειξη των στοιχείων της προσωπικότητάς του, όμως, βεβαιώνει πως θα επιχειρήσει το… αδιανόητο. Δηλαδή, θα προσπαθήσει να αποφύγει όχι μόνο τις πρόωρες εκλογές, αλλά και την έγκαιρη ψηφοφορία της Βουλής για ανάδειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έτσι, θα κερδίσει ο ίδιος πολιτικό χρόνο διαχείρισης των υπαρχουσών δεσμεύσεών του προς την τρόικα, θα δημιουργήσει ταυτόχρονα ένα τεχνητό σκηνικό σύγκρουσης με το ΔΝΤ (ενδεχομένως και με το Βερολίνο) για να εισπράξει θετικές εντυπώσεις από τους πολίτες, και θα αφήσει τον χρόνο να εξελιχθεί άμα της αποχώρησης του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπου και θα αναγκαστεί να προκηρύξει… εκλογές, έχοντας ήδη, όμως, δημιουργήσει πολιτειακό ζήτημα, είτε μέσω της κενής θέσης στην Προεδρία, είτε μέσω της παράτασης παραμονής στην Προεδρία από τον Κάρολο Παπούλια.

Φυσικά, μία τέτοια πολιτειακή ανωμαλία δεν μπορεί να «καθίσει» εάν δεν στηριχτεί απόλυτα από τα ΜΜΕ, των οποίων την στήριξη στον απόλυτο βαθμό είχε εξασφαλίσει έως σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς. Με δεδομένη την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, αλλά και την σιωπηλή αποδοχή του Αλέξη Τσίπρα από ΗΠΑ και Γερμανία, τίθεται επ’ αμφιβόλω εάν ο σημερινός «πρωθυπουργός» θα κατορθώσει να σταθεί (και να υποστηριχτεί) επαρκώς από τα (με μεγάλα τραπεζικά χρέη) ελληνικά ΜΜΕ. Η δημιουργία, έτσι, ενός απόλυτου πολιτικού χάους μέσα στην άνοιξη του 2014 θα λειτουργήσει ως πυροκροτητής ισχυρών πολιτικών εκρήξεων, μετασχηματισμών, μεταλλάξεων και συμμαχιών, που θα στοχεύσουν σε επαναληπτικές εκλογές μέσα στο φθινόπωρο του 2015, για να γίνει το τελικό πολιτικό «ξεκαθάρισμα»… Αυτό ακριβώς τα χάος θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν κάποιοι από τους σημερινούς «πρωταγωνιστές» της κυβέρνησης, για να εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη, να ξεχαστούν ή και να διαφύγουν ασφαλώς στο εξωτερικό (έχει συμβεί ήδη μία φορά με τα μεγάλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ)…

Η χώρα, όμως θα έχει πληρώσει πανάκριβα την πολιτική σκοπιμότητα, έναντι του εθνικού οφέλους. Και οι ζημίες για την Ελλάδα ενδέχεται να είναι πολύ μεγαλύτερες από όσο μπορούν σήμερα να προϋπολογιστούν, αφού οι υπάρχουσες γεωπολιτικές κινήσεις και ανακατατάξεις, θα λειτουργήσουν κατά πάσα πιθανότητα εις βάρος του συνόλου των Ελληνικών εθνικών συμφερόντων και κυριαρχικών δικαιωμάτων…

Δυστυχώς, ή ευτυχώς, η μη κυβέρνηση Σαμαρά, αναμένεται να πέσει με πάταγο και να συμπαρασύρει στην καταστροφή της ό,τι απέμεινε μέχρι σήμερα από τη χώρα… Και οι ευθύνες σε μία τέτοια εξέλιξη δεν θα είναι μόνο του σημερινού «πρωθυπουργού», αλλά του συνόλου του πολιτικού συστήματος, το οποίο και επιτρέπει την συνεχή, κατά σύστημα και –από ότι όλα δείχνουν- σχεδιαζόμενη διάλυση όλης της χώρας. Εάν δεν κατορθώσουν οι πολιτικοί αρχηγοί της σημερινής αντιπολίτευσης (κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής) να ομονοήσουν και να σχηματίσουν ισχυρούς πολιτικούς χώρους, ακόμη και με αλλαγές προσώπων που «δεν τραβάνε», τότε θα συνεπωμιστούν τις ευθύνες του πρωθυπουργού που επέλεξε να κυβερνήσει τη χώρα «πεσμένος στα τέσσερα»…

Η Ελλάδα σήμερα έχει ανάγκη από σοβαρούς και υπεύθυνους πολιτικούς που θα την βοηθήσουν να βγει από το τέλμα της υπερχρέωσης και της κακομοιριάς και να μπορέσει να σταθεί αξιοπρεπώς στον μεταβαλλόμενο κόσμο. Η Ελλάδα σήμερα δεν έχει ανάγκη από κάποια κυβέρνηση που άλλα υπόσχεται και άλλα πράττει. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από πολιτικούς απατεώνες, επειδή βρίσκεται στο κομβικό σημείο όχι της επιβίωσης, αλλά της συνέχειας της ύπαρξής της ως χώρα...
Η κρισιμότητα της χρονικής συγκυρίας απαιτεί μεγάλες πολιτικές αποφάσεις αλλά και προσωπικές υποχωρήσεις. Το διακύβευμα είναι η ίδια η χώρα και η θέση της στο παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι για τα επόμενα 100 χρόνια. Ποιος, πως και εάν θα υπάρξει κάποιος ή κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί που θα αποφασίσουν να θέσουν εαυτόν ή εαυτούς στην υπηρεσία της πατρίδας, θα το παρακολουθήσουμε το επόμενο θερμότατο (πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά) διάστημα, στο οποίο αναμένεται να αναδειχθούν νέες προσωπικότητες και νέες πολιτικές δυνάμεις που θα αναλάβουν να σπρώξουν την χώρα προς τα εμπρός "καθαρίζοντας" το σημερινό ανίκανο, ελληνόφωνο και -για πολλούς- διεφθαρμένο πολιτικό τοπίο…

Κοροϊδεύουν απροκάλυπτα τον λαό

Με τα spreads στις 522 μονάδες θα πάτε σε «διακοπή της χρηματοδότησης» κύριοι Σαμαρά, Βενιζέλε και Χαρδούβελη; 

Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος 

Εiναι απίστευτο για πόσο άσχετους περνάνε τους Έλληνες πολίτες οι κυβερνώντες.
Η προπαγάνδα με την «επιστροφή στις αγορές» και τη «διακοπή της χρηματοδότησης από την τρόϊκα», που αναπαράγεται μάλιστα από ορισμένες σοβαρές εφημερίδες και ραδιοσταθμούς, θυμίζει έντονα το γνωστό ανέκδοτο με τον Τοτό.

Προχθές (25/9) τα ελληνικά spreads ήταν στις 522 μονάδες, ενώ στην Πορτογαλία στις 215, στην Ισπανία στις 114 και στην Ιταλία στις 136. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία μπορούν να δανειστούν από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, ενώ η Ελλάδα όχι.

Με αυτά τα επίπεδα spreads, η Ελλάδα απλά δεν μπορεί να δανειστεί. Ή, αν δανειστεί, θα αναγκαστεί να κηρύξει πτώχευση και στάση πληρωμών σε λίγους μήνες, με όλες τις δραματικές συνέπειες. Αλλά, προφανώς, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου υπολογίζει ότι τότε θα κάνει αιώνιες διακοπές εκτός εξουσίας, οπότε μπορεί τώρα να λέει ό,τι θέλει.

Το δήθεν success story της κυβέρνησης απευθύνεται αφ’ ενός προς το εσωτερικό μέτωπο, για να δημιουργήσει ψεύτικο κλίμα τεχνητής αισιοδοξίας. Αφ’ ετέρου προς τα έξω, στους «εταίρους», για να πείσει ότι το μνημονιακό πρόγραμμα πέτυχε, ώστε να συνεχιστεί η χρηματοδότηση με άλλη φόρμουλα, χωρίς τους επαχθείς όρους των πρώτων μνημονίων.

Αλλά στο μεν εσωτερικό οι πολίτες βλέπουν τα οθωμανικού τύπου χαράτσια να καταστρέφουν τις οικονομίες τους, το εισόδημά τους και το βιοτικό τους επίπεδο. Ενώ οι «κουτόφραγκοι» (που δεν είναι καθόλου κουτόφραγκοι) φυσικά και δεν τρέφουν ψευδαισθήσεις για τα πραγματικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας. Και αν μας δώσουν ξανά βοήθεια (ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τα τοκοχρεωλύσια), θα το κάνουν με ακόμα σκληρότερους όρους. Που δεν αντέχει πλέον ούτε η ίδια η μνημονιακή κυβερνητική πλειοψηφία.

Επιστρέφουμε στα spreads. Τώρα μεν είναι ήδη μεγάλα, φανταστείτε πόσο θα αυξηθούν αν τον Νοέμβριο η τρόϊκα στηλώσει τα πόδια της και ζητήσει άμεσα μαζικές απολύσεις, ανατροπή του εργασιακού και του ασφαλιστικού καθεστώτος. Θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα, η κυβέρνηση που ήδη οριακά ελέγχει την Βουλή θα αδυνατεί να πείσει τους βουλευτές της να αυτοκτονήσουν πολιτικά, το ΠΑΣΟΚ θα ζητήσει αποχώρηση από την κυβέρνηση, ο Σαμαράς θα απειλεί με εκλογές και ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Οπότε τα spreads θα κινηθούν με αστρονομικη ταχύτητα προς τα ύψη.

Αλλά και το άλλο κυβερνητικό παραμύθι, των επενδύσεων, είναι εκτός τόπου και χρόνου. Ποιός σοβαρός επενδυτής θα επενδύσει σε μία χώρα με τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά της Ελλάδας; Που η μνημονιακή συγκυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να καταπολεμήσει; Άλλωστε η απροθυμία των εγχώριων και ξένων επενδυτών φαίνεται και από το Χρηματιστήριο, που ήταν προχθές στις 1120 μονάδες. Κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως επενδυτικό ενδιαφέρον, από την Ελλάδα ή το εξωτερικό.

Το πρόγραμμα χρηματοδότησης τελειώνει χωρίς να έχει γίνει καμία σοβαρή αναδιάρθρωση του κράτους και παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, χωρίς πραγματικό (πραγματικό λέμε) πρωτογενές πλεόνασμα, χωρίς βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου, χωρίς περικοπή δαπανών (με συγχωρείτε κύριε υπουργέ των Οικονομικών αλλά οι περικοπές δαπανών στον ιδιωτικό τομέα δεν αφορούν το κράτος, οι δε μισθοί των 300.000 αποχωρησάντων δημοσίων υπαλλήλων απλώς αντικαταστάθηκαν από τις συντάξεις τους).

Η κυβέρνηση βλέπει τον όλεθρο στον οποίο οδηγεί η ανικανότητά της να κάνει τις αναγκαίες ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις. Βαφτίζει το χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει «εκούσια διακοπή του προγράμματος χρηματοδότησης» και το ξορκίζει προαναγγέλλοντας «επιστροφή στις αγορές». Μάλλον θα βρει κάποια αφορμή για να αποχωρήσει από την εξουσία, μετά το ναυάγιο της συνάντησης του Σαμαρά με την Μέρκελ. Και θα αφήσει τον επόμενο να διαχειρισθεί το χάος.

Εκλογές εν μέσω διάλυσης

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος 

Στην τελική εκλογική ευθεία εισέρχεται πλέον η χώρα. Και, δυστυχώς, αυτό συμβαίνει σε κλίμα αποσύνθεσης, αν όχι πλήρους διάλυσης.

Την πορεία προς τις εκλογές μαρτυρούν πλέον «και με τη βούλα» οι μαζικές ταυτόχρονες παραιτήσεις γενικών γραμματέων της κυβέρνησης που τρέχουν να προλάβουν τις προθεσμίες του νόμου για να μπορούν να εκλεγούν βουλευτές. Παρά τις όποιες δακρύβρεχτες διαψεύσεις, είναι δεδομένο ότι οι άνθρωποι αφήνουν τις καρέκλες τους γνωρίζοντας ακριβώς το γιατί – κάτι που μεταξύ άλλων δείχνει και το τι εξακολουθεί να σημαίνει, ακόμα και σήμερα, το να κάνει κανείς τέτοιου είδους διορισμένη κομματική «καριέρα»…

Όμως αν τα παραπάνω είναι ενδεικτικά της πορείας προς τις εκλογές, τα χθεσινά γεγονότα με τις συγκρούσεις ανθρώπων του μεγάρου Μαξίμου με το υπουργείο Οικονομικών, μπροστά τα μάτια των τροικανών δε, μαρτυρούν καθολικά την πλήρη διάλυση και την πρωτοφανή πλην ανεπίστρεπτη πτώση του κυβερνητικού ηθικού.

Υπό συνθήκες αξιοθρήνητες και με αιτία της κρίσης τις υπερβολικές προσδοκίες που ανεύθυνα έχει καλλιεργήσει δια μακρόν η κυβερνητική προπαγάνδα, η επαφή με την πραγματικότητα της λεγόμενης «διαπραγμάτευσης», υπήρξε ο καταλύτης γεγονότων που απεικονίζουν ένα κυβερνητικό χάος.

Είναι το ίδιο χάος που συναντά κανείς στις τύπου πρώην κουμμουνιστικού καθεστώτος ουρές μπροστά από τις τράπεζες: η χθεσινές και προχθεσινές εικόνες αμέτρητων χιλιάδων ανθρώπων να περιμένουν επί πολλές ώρες υπομονετικά να πληρώσουν, σε πολλές περιπτώσεις ακόμα το σύνολο των όσων μόλις εισέπραξαν, δεν είναι τίποτα άλλο από την πλήρη αποτύπωση της αποτυχίας της κυβέρνησης, που συνοδεύθηκαν και από την τραγωδία ενός ανθρώπου που έχασε σε αυτές τόσο άδοξα και άδικα τη ζωή του.

Κι όμως, ενώ συμβαίνουν και αυτά και πολλά άλλα αντίστοιχα, η κυβέρνηση επιμένει να συντηρεί μια εικονική πραγματικότητα στην οποία, όπως φαίνεται, κοντεύει τελικά να πιστέψει και η ίδια.

Καλύτερα θα ήταν να κοιτάξει το γρηγορότερο δυνατό να έρθει στα συγκαλά της και να αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει γύρω της. Αν δε κατανοήσει και τις ευθύνες της για την υφέρπουσα διάλυση θα είναι ακόμα καλύτερα.

Τις εκλογές δεν τις γλιτώνει πλέον με τίποτα, το αργότερο στις αρχές του ερχόμενου έτους. Αυτό είναι πλέον δεδομένο και η ίδια το γνωρίζει πολύ καλά. Όπως γνωρίζει και ότι η απώλεια της εξουσίας, είναι πλέον και αυτή δεδομένη. 

Ας κοιτάξει λοιπόν, όλα αυτά, που έτσι κι αλλιώς θα γίνουν, θέλει δεν θέλει, να γίνουν με τον λιγότερο επιβαρυντικό τρόπο: για την ίδια, για την υστεροφημία της, αλλά, κυρίως, για τη χώρα.

Νέο «δώρο» στους Έλληνες εφοπλιστές

Ο επίλογος στο φιάσκο της έκτακτης φορολόγησης των Ελλήνων εφοπλιστών γράφτηκε την Τρίτη στη Βουλή, με την κατάθεση εκπρόθεσμης τροπολογίας σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας.

Η κυβέρνηση Σαμαρά απέδειξε για μία ακόμα φορά τη δέσμευσή της στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, καταργώντας τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της έκτακτης εισφοράς των εφοπλιστών, που είχε νομοθετηθεί στα τέλη του 2013, επειδή η οικειοθελής προσέλευση των πάμπλουτων «αρωγών της πατρίδας» αποδείχτηκε ιδιαιτέρως φτωχή.

Η κατάθεση της εκπρόθεσμης τροπολογίας, που υπογράφεται από τους υπουργούς Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Ανδρέα Λοβέρδο, Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη και Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση αποφεύγει να γίνει ολοκληρωμένη συζήτηση στη Βουλή, για να μην αναγκαστεί να απαντήσει στα κόμματα της αντιπολίτευσης για τη σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση των Ελλήνων εφοπλιστών.

Άλλωστε, όλο το προηγούμενο διάστημα κωλυσιεργούσε να δώσει, επικαλούμενη απίθανες δικαιολογίες, όπως «τεχνικές δυσκολίες», για τη μη είσπραξη των χρηματικών ποσών που υποχρεούνταν να καταβάλουν οι εφοπλιστές. Η ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ δε, από τον περασμένο Απρίλιο, παρέμενε αναπάντητη ως προς το σκέλος του ποσού που κατέβαλαν οι ναυτιλιακές εταιρείες με βάση το συνυποσχετικό οικειοθελούς φορολόγησης των εφοπλιστών, καθώς και τα φορολογικά έσοδα από τις ναυτιλιακές off-shore εταιρείες στην Ελλάδα από το 2009 έως το 2013.

Την κατάργηση της υποχρεωτικής έκτακτης φορολόγησης των Ελλήνων εφοπλιστών είχε προαναγγείλει ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης τον Ιούλιο, με το επιχείρημα ότι «καθιστά το ελληνικό πλοίο ασύμφορο»!

Πίσω από τις δικαιολογίες του υπουργού Ναυτιλίας, βρίσκονται οι έντονες πιέσεις των Ελλήνων εφοπλιστών, που ασκούσαν από τον Ιανουάριο, για να αποσυρθεί η προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση. Οι «απειλές» περί φυγής πλοίων από το εθνικό νηολόγιο διατυπώθηκαν από τα πλέον επίσημα χείλη, όπως τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, κ. Θεόδωρο Βενιάμη. Βέβαια, η «υποστολή» της ελληνικής σημαίας από τα πλοία τους, αποτελεί πάγια τακτική Ελλήνων εφοπλιστών, η οποία εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια. Το δε τελεσίγραφο «δεν πληρώνω» προς την κυβέρνηση, πλαισίωναν επίσης με κορώνες περί αντισυνταγματικότητας.

Με τη νέα τροπολογία, αποκτά ισχύ νόμου το συνυποσχετικό που είχε υπογραφεί μεταξύ του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, και της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, το καλοκαίρι το 2013.

Τα συμφωνηθέντα 420 εκατ. ευρώ προβλέπεται πλέον να κατανεμηθούν, αντί σε τρία, σε τέσσερα χρόνια (2014, 2015, 2016 και 2017), κατά το ποσό των 105 εκατ. ευρώ ετησίως, έναντι των 140 εκατ. ανά χρόνο που προβλέπονταν στον ορίζοντα της τριετίας. Επίσης, το ποσό που αναλογεί στο 2017 προβλέπεται να καταβληθεί έως τον Φεβρουάριο του εν λόγω έτους, ώστε να προσμετρηθεί στα κρατικά έσοδα του 2016.

Για φέτος, η καταβολή της οικειοθελούς παροχής ορίζεται να γίνει έως το τέλος Οκτωβρίου. Αν στο τέλος της περιόδου το ποσό που συγκεντρωθεί είναι χαμηλότερο των 420 εκατ. ευρώ, η εφοπλιστική κοινότητα έχει την υποχρέωση να προτείνει τρόπους κάλυψης της διαφοράς. Στην αντίθετη περίπτωση, το ποσό που υπερβαίνει τα 420 εκατ. θα διατεθεί υπέρ του «ειδικού σκοπού του Κεφαλαίου της Ναυτικής Εκπαίδευσης». Σημειώνεται ότι το ζήτημα της Ναυτικής Εκπαίδευσης και της ίδρυσης ιδιωτικών ναυτικών σχολών αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ εφοπλιστών-κυβέρνησης και ναυτεργατικών σωματείων. Οι ναυτεργάτες καταγγέλλουν ότι σε περίπτωση ίδρυσης ναυτικών σχολών από εφοπλιστές, καθώς οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού αφήνονται στην υποβάθμιση, θα δεχτούν νέο χτύπημα τα εργασιακά τους δικαιώματα, εισάγοντας όρους «γαλέρας» για τους Έλληνες ναυτικούς.

Επιστρέφοντας στην επίμαχη τροπολογία, σε σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Αυγή» σημειώνεται επιπλέον ότι η εθελοντική συνεισφορά δίνει τη δυνατότητα στους εφοπλιστές να δηλώνουν όποιες από τις εταιρείες τους επιθυμούν, έχοντας τη δυνατότητα να αποκρύψουν μεγάλα ποσά.

Εντύπωση, πάντως, προκαλεί ότι η κυβέρνηση συνεχίζει την προκλητική φοροασυλία των Ελλήνων εφοπλιστών, παρά τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί προστατευτισμού που εναντιώνεται στο πλαίσιο του ελεύθερου ανταγωνισμού. Φαίνεται όμως ότι οι απαιτήσεις των Βρυξελλών αποτελούν «μονόδρομο», μόνο όταν δεν πλήττονται τα συμφέροντα ισχυρών συμμάχων της κυβέρνησης, όπως οι «ιερές αγελάδες» της χώρας.