Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Πώς αυξήθηκε το δημόσιο χρέος


 
Πριν από δύο χρόνια, την άνοιξη του 2010, η χώρα έφτασε σε δημοσιονομικό αδιέξοδο και αποκόπηκε από τις αγορές, με τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., να ερίζουν για το «τις πταίει». Η λύση που αναζητήθηκε τότε, ήταν το μνημόνιο, που θα οδηγούσε τη χώρα σε καθεστώς δημοσιονομικής ευμάρειας και, με βάση την κεντρική επιδίωξη, η Ελλάδα από τον περασμένο Ιανουάριο θα δανειζόταν ξανά από τις αγορές.

Η πραγματικότητα, δύο χρόνια μετά, μετατρέπει το μνημόνιο σε παραμύθι, αφού δεν κατόρθωσε να επιτύχει κανένα στόχο που τέθηκε, γιατί - όπως υποστηρίζουν οι σχεδιαστές του -, η ύφεση της οικονομίας ήταν ταχύτερη της προβλεπόμενης.

Στο ερώτημα ποιος επιτάχυνε την ύφεση, η προφανής απάντηση είναι η ίδια η πολιτική, αλλά και η ανακύκλωση των προβλέψεων για ύφεση. Οπως εύστοχα παρατήρησε μελέτη της Alpha Bank. Σχετικά άρθρα, όταν διατυπώνονται συνεχείς προβλέψεις για ύφεση της ελληνικής οικονομίας, ποιος θα επενδύσει και ποιος θα καταναλώσει πέραν των απαραίτητων για την κάλυψη βασικών του αναγκών;

Η συγκεκριμένη πολιτική απέτυχε στους βασικότερους στόχους που κλήθηκε να υπηρετήσει, τη μείωση του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους. Με το αρχικό μνημόνιο, το έλλειμμα του 2011 θα έπρεπε να ήταν στο 7,6% το 2011, αλλά διαμορφώθηκε στο 9,1% του ΑΕΠ, μια διαφορά που υπερβαίνει τα 3 δισ. ευρώ και με τη λήψη επιπλέον μέτρων.

Τεράστια όμως είναι η απόκλιση στο δημόσιο χρέος. Σε δύο χρόνια, το ελληνικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 55,9 δισ. ευρώ και έφτασε στο ποσό των 355,6 δισ. ευρώ ή στο 165,3% του ΑΕΠ, από 129,4% του ΑΕΠ το 2009. Το αρχικό μνημόνιο προέβλεπε ότι, στο τέλος του 2011, το χρέος θα ήταν στο 145,1% του ΑΕΠ και έπεσε έξω, ούτε λίγο ούτε πολύ, κατά 20 μονάδες του ΑΕΠ. Πρόκειται αναμφίβολα για απόλυτη αστοχία των τεχνοκρατών που κατάρτισαν το μνημόνιο και εκείνων που το εφάρμοσαν.

Η βασική παράμετρος που οδήγησε στην αποτυχία είναι η ύφεση. Το 2010, το ΑΕΠ της χώρας είχε διαμορφωθεί σε 231,6 δισ. ευρώ, το 2011 μειώθηκε σε 215,1 δισ. ευρώ και, το 2012, θα μειωθεί περαιτέρω σε 203,5 δισ. ευρώ, οπότε το έλλειμμα και το χρέος ως ποσοστά του εγχώριου εισοδήματος αυξάνονται. Υποθετικά, αν το ΑΕΠ της χώρας παρέμενε στα επίπεδα του 2009, το χρέος του 2011 θα ήταν περίπου 12 μονάδες (του ΑΕΠ) χαμηλότερο, ενώ το έλλειμμα θα ήταν στο 8,4% του ΑΕΠ.

Συμπερασματικά, η λύση στο δημοσιονομικό είναι μία: η ανάπτυξη. Ομως, το απογοητευτικό είναι ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη αναπτυξιακή συνταγή ούτε από την τρόικα ούτε από τα κόμματα εξουσίας.

Απίστευτη δήλωση Ντράγκι για τα μέτρα λιτότητας!


 
Δήλωση – βόμβα έκανε ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για την ανάπτυξη στην Ευρώπη, που χτυπάει καμπανάκια στην πολιτική πολιτικη λιτότητας της Μέρκελ.

Τι είπε; Ότι η Ευρώπη θα πρέπει να κάνει ..πισωγύρισμα και να φτιάξει μηχανισμό Αναπτυξης! Αυτό, σύμφωνα με τον γαλλικό τύπο, είναι πλήγμα στα μέτρα λιτότητας, τα οποία βαλλονται απο παντού τις τελευταίες εβδομάδες.

«Τώρα χρειαζόμαστε μια συμφωνία για την ανάπτυξη, έχουμε ένα δημοσιονομικό σύμφωνο…θα πρέπει να πάμε πίσω, για να φτιάξουμε ένα σύμφωνο για την ανάπτυξη, είναι πολύ σημαντικό », είπε χαρακτηριστικά.

Πάντως, αυτή η δήλωση χαρακτηρίζεται πρωτόγνωρη για τραπεζίτη και είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο του περιοδικού Challenges που έγραψε· “Τι μύγα τσίμπησε τον Μάριο Ντράγκι αφού είναι πρωτοφανής η φράση περί συμφώνου ανάπτυξης”!

Λέτε να ήρθε η ώρα της Μέρκελ; Μήπως το κατάλαβαν αργά και πιέζουν τη Γερμανία;

Ήρθε το χαστούκι απο την Ολλανδία, η Τσεχία είναι ήδη στα όρια της,οι εκλογές στην Γαλλία έχουν επίσης άρωμα λιτότητας, τα νούμερα σε Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία δεν βγαίνουν, η Αγγλία μπήκε και τεχνικά σε ύφεση…

Τι άλλο θα έπρεπε να γίνει για να το καταλάβουν;

Ο αφανής πόλεμος ΗΠΑ-ΕΕ για το ρόλο του ευρώ


 

Η κρίση χρέους των δυτικών χωρών ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2008 με τη χρεοκοπία της αμερικάνικής τράπεζας Lehman brothers. Από τότε η κεντρική εκδοτική τράπεζα των ΗΠΑ (FED) «κόβει» αφειδώς πληθωρικό δολάριο, προκειμένου η αμερικανική κυβέρνηση να χρηματοδοτεί τις καταρρέουσες τράπεζές τους (που τις εγκαταλείπουν στην τύχη τους οι πάμπλουτοι τραπεζίτες τους), καθώς και τις χειμαζόμενες επιχειρήσεις τους. Έτσι το χρέος των ΗΠΑ εκτοξεύτηκε αλλά αυτό δεν τους δημιουργεί πρόβλημα, επειδή το δολάριο το στηρίζουν υποχρεωτικά όλες οι χώρες που το κατέχουν (ως το κατ΄ εξοχήν παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα), για να διατηρούν σταθερά τα αποθεματικά τους κεφάλαια. Έτσι οι ΗΠΑ, χώρα άκρως ελλειμματική, διατηρείται ως υπερδύναμη, «πουλώντας» δολάρια.

Η αναπόφευκτη υποτίμηση του πληθωρικού δολαρίου έστρεψε τις οικονομικά αναδυόμενες χώρες (Κινα, Ινδία, Βραζιλία κ.λπ.) και ορισμένες πετρελαιοπαραγωγές (Ιράν, Βενεζουέλα κ.λπ.) προς το ανατιμημένο ευρώ για μέρος των αποθεματικών τους. Εξοστρακισμός του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος θα σήμαινε για τις ΗΠΑ απώλεια του ρόλου τους ως υπερδύναμης. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον ακήρυκτο πόλεμο που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ κατά του ευρώ και της Γερμανίας. Οι ΗΠΑ φοβούνται επίσης τις παραδοσιακές ρωσογερμανικές σχέσεις, που έχουν αναβαθμισθεί τα τελευταία χρόνια με την ενέργεια και τα κοινά αναπτυξιακά σχέδια σε ευρωπαϊκές χώρες του πρώην ανατολικού συνασπισμού.

Αξιοποιώντας τα κερδοσκοπικά κεφάλαια (δηλ. τα τραπεζικά και χρηματιστηριακά υπερκέρδη, που μεταφέρθηκαν σε ομίλους κερδοσκοπικών κεφαλαίων και αναζητούν νέα υψηλά κέρδη) που δρουν ανεξέλεγκτα και αποκαλούνται κατ’ ευφημισμό αγορές, καθώς και τους αμερικανικούς «οίκους» αξιολόγησης με τις υποβαθμίσεις τους, επέπεσαν κατά των ομολόγων των χωρών της ευρωζώνης, εκτοξεύοντας στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού, προκαλώντας κρίση δανεισμού, που διογκώνει τα χρέη. Επωφελούνται από τη (γερμανικής έμπνευσης) παγκόσμια ιδιορρυθμία της ευρωζώνης να μην έχει κεντρική εκδοτική τράπεζα που να εγγυάται και να στηρίζει τη σταθερότητα του ευρώ από κερδοσκοπικές επιθέσεις.

Στόχος των ΗΠΑ δεν είναι η κατάρρευση του ευρώ, αλλά η δραστική υποτίμησή του, ώστε να καταστεί αδύναμο και να μην αποτελεί πλέον εναλλακτικό αποθεματικό νόμισμα, να υπάρχει μόνο για συναλλαγές εντός της ευρωζώνης. Αυτό θα συμβεί αν υποχρεωθεί η Γερμανία να υποκύψει στην έκδοση ευρωομολόγων από την Ε.Κ.Τ., δηλ. να «κόψει» πληθωρικό ευρώ, κάτι που ως τώρα αρνείται πεισματικά.

Η Γερμανία

Οι ΗΠΑ, θέλοντας να μην επαναληφθεί το ιστορικό ανάλογο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο, ήθελαν την ενσωμάτωση της ηττημένης και διαιρεμένης τότε Γερμανίας στο δυτικό στρατόπεδο. Για το λόγο αυτό επέβαλαν σε πολλές χώρες, όπως η Ελλάδα, που είχαν καταστραφεί από τη γερμανική κατοχή, να μην πληρωθούν πολεμικές επανορθώσεις ή άλλες διεκδικήσεις από τη Γερμανία με διάφορες προφάσεις. Ετσι η Δυτική, κυρίως, Γερμανία, αφού «κουρεύτηκαν» δραστικά τα χρέη και οι υποχρεώσεις της και με τη βοήθεια του αμερικανικού σχεδίου Μάρσαλ, γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη με γρήγορη ανασύσταση της παραγωγικής της δομής.

Μετά την Ε.Κ.Α.Χ. το 1951, την Ε.Ο.Κ. το 1957, την επανένωσή της το 1990 και την Ε.Ε. το 1992 απέκτησε κυρίαρχη οικονομική θέση στον ευρωπαϊκό χώρο. Με την εισαγωγή του ευρώ το 1999, που η ίδια επιδίωξε, επωφελήθηκε στο έπακρο από τη ραγδαία αύξηση των πλεονασμάτων της, που οφειλόταν στο σταθερό ενιαίο νόμισμα και στη μεγάλη εσωτερική υποτίμηση, δηλ. στη μεγάλη περικοπή μισθών, συντάξεων και αμοιβών και στην καθιέρωση ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Μείωσε δηλ. το εργατικό κόστος παραγωγής και περιόρισε δραστικά την αγοραστική δύναμη των Γερμανών. Έτσι τα γερμανικά προϊόντα έγιναν πιο ανταγωνιστικά, αυξάνοντας τις εξαγωγές, ενώ παράλληλα μειώθηκαν οι εισαγωγές. Ακόμη και φέτος με την κρίση τα εμπορικά της πλεονάσματα κυμαίνονται από 12 έως 15 δισ. το μήνα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων προέρχεται από τις ελλειμματικές χώρες της ευρωζώνης, δηλ. τα πλεονάσματά της είναι τα ελλείμματα των άλλων χωρών (μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας).

Με τα πλεονάσματα οι γερμανικές, κυρίως, τράπεζες δάνειζαν χαμηλότοκα αφειδώς τις λιγότερο παραγωγικές χώρες της ευρωζώνης. Έτσι στις χώρες αυτές πουλούσαν και τα γερμανικά προϊόντα, πολλές φορές διαφθείροντας με μίζες, και κέρδιζαν και από τα επιτόκια των δανείων τους. Η επιδίωξή της το ευρώ να υποσκελίσει το δολάριο, δηλ. οι συναλλαγές του πετρελαίου και των ομολόγων να γίνονται σε ευρώ από τα γερμανικά πλεονάσματα, κυρίως, ήταν το μοιραίο λάθος της.

H κρίση

Η κρίση δανεισμού και χρέους λόγω της οικονομικής κρίσης και του ευρώ, ανεξάρτητα από τις αμερικανικές επιδίωξεις, αργά ή γρήγορα θα εκδηλωνόταν, επειδή οι χώρες της ευρωζώνης μόνο με δανεισμό χρηματοδοτούν μέρος των αναγκών τους. Έτσι οι ελλειμματικές χώρες υποχρεώνονται να πληρώνουν όλο και υψηλότερα επιτόκια και, συνεπώς, και τοκοχρεολύσια, που αυξάνουν ραγδαία τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα και εκτοξεύουν το δημόσιο χρέος τους.

Το «σκληρό» ευρώ δεν επιτρέπει την ανάπτυξη της παραγωγής μιας χώρας, όταν το κόστος των προϊόντων της σε ευρώ είναι μεγαλύτερο απ’ αυτό π.χ. των αντίστοιχών γερμανικών. Ούτε επιτρέπεται, λόγω των κανόνων της Ε.Ε. («ελεύθερος και ανόθευτος ανταγωνισμός») και της Ο.Ν.Ε., να τη χρηματοδοτήσει και να την ενισχύσει, προκειμένου να καταπολεμήσει την ανεργία, τη μείωση των δημοσίων εσόδων, των ασφαλιστικών εισφορών, των κοινωνικών δαπανών και την αύξηση των ελλειμμάτων του ασφαλιστικού, υγειονομικού, εκπαιδευτικού κ.λπ. τομέα. Όμως επιτρέπεται η χρηματοδότηση των τραπεζών παρά τους κανόνες. Με το ευρώ και την Ε.Ε. καταδικάζονται χώρες να μην παράγουν και να δανείζονται συνεχώς.

Αντίθετα, αν οι ελλειμματικές χώρες μπορούσαν να υποτιμήσουν το εθνικό τους νόμισμα και να χρηματοδοτήσουν την παραγωγή τους, εκτός φυσικά της Ε.Ε., θα είχαν λύσει πολλά από τα προβλήματα που ταλανίζουν τους λαούς τους και κυρίως θα είχαν την εθνική τους αξιοπρέπεια και τη δημοκρατία τους. Το ευρώ και η Ε.Ε. είναι τα δεσμά τους. Όμως οι άρχουσες ελίτ τους, που διασφαλίζουν την κυριαρχία και τον προσπορισμό τους μόνο μέσα στην Ε.Ε., τους κρατούν δέσμιους και τους υποχρεώνουν σε αδιέξοδη αιματηρή λιτότητα με όλα τα μέσα.

Ω, Έλληνα!



 
Επιτέλους ήρθε το τέλος. Το μισοπνιγμένο μας κορμί βούλιαξε μια και καλή. Νιώσαμε την άμμο στις πατούσες μας και το φως μπαίνει πλέον στα μάτια μας μέσα από κυβικά αλμυρού νερού. Πολλή η αλμύρα των δακρύων μας που γέμισαν τις θάλασσες μας. Κολυμπάμε πλέον στα δάκρυα μας. Γιατί, ω Έλληνα, δάκρυσες πολύ.

Ήρθε λοιπόν η ώρα τώρα που πατάς τον πάτο της θάλασσας (το μοναδικό στέρεο έδαφος εδώ και δεκαετίες) και να μην ψάξεις καμία σανίδα σωτηρίας να σε περιμένει στην επιφάνεια. Οι σανίδες βγήκαν και αυτές στο παζάρι των εχθρών σου, αυτών που σε πέταξαν στην θάλασσα όταν βάραινες το πλοίο. Σε πέταξαν ως περιττό, αυτό μην το ξεχάσεις ποτέ. Σταμάτα λοιπόν να πνίγεσαι και βάλε το μυαλό σου να δουλέψει. 50 χρόνια το είχες στην ναφθαλίνη. Μην ζητάς τώρα να βρεις τον αίτιο και τον φταίχτη. Προτεραιότητα έχει να μην πνιγείς. Προτεραιότητα έχει να μην ξεχάσεις το επαναλαμβανόμενο λάθος σου: Να επενδύεις σε θρασύδειλους.

Βάλε καλά στο μυαλό σου, Έλληνα, ότι όποιος ασκεί εύκολη πολιτική σε έχει ως αναλώσιμο είδος. Και σε αυτή την χώρα οι πολιτικοί της πάντα τον εύκολο δρόμο επέλεγαν. Τον ανώδυνο για αυτούς. Δεν ήσουν ποτέ για κανέναν τους τίποτε παραπάνω από μία ψήφος. Η ζωή σου, εν ολίγοις, ήταν ένα σταυρωμένο κωλόχαρτο σε μία βρώμικη κάλπη. Σε είχαν πάντα ως βάρος στις πλάτες τους και τώρα ήρθε η ώρα να το μάθεις: Νιώθουν όλοι τους ανάλαφροι.

Όσο και να ουρλιάζεις στον βυθό κανείς δε σε ακούει. Είσαι ολομόναχος. Και αν δεις κανένα χέρι να απλώνεται από καμία σχεδία που πλέει στην επιφάνεια, ξανασκέψου πριν δώσεις το χέρι σου για να σωθείς. Δεν ξέρεις πόσες μέρες νηστικοί είναι αυτοί που σου «δίνουν βοήθεια». Μάθε τα πνευμόνια σου να αντέχουν ώρες υπό πίεση, μάθε τα πόδια σου να περπατάνε μέσα στην θάλασσα. Ξέχνα τις απλωτές, ξέχνα τις ανάσες. Το νου σου να τον έχεις στο επόμενο βήμα. Μάθε να οργώνεις τον πάτο και κάνε κάμπο ξανά γεμάτο στάχυα. Βγάλε το ψωμί της ημέρας σου κατακτώντας το θαύμα. Και αυτή την φορά πρόσεχε που δίνεις ακόμη και το ψίχουλο. Γιατί αυτοί οι θρασύδειλοι έχουν βρει στεριά περιμένοντάς σε, και μην ξεχνάς ότι όλοι τους από ένα ψίχουλο δανεικό ξεκίνησαν.

Σκέψου ότι αυτή η χώρα γύρισε ανάποδα και τώρα πλέον έχεις την θάλασσα της για ουρανό. Και εσύ, ω Έλληνα, όταν έχεις ουρανό- ακόμη και υγρό - μπορείς πάνω του να ζωγραφίσεις αστέρια.

Και τώρα, θα σπείρουν τον τρόμο...


 

Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως "τα κουκιά δεν βγαίνουν". Εν μέρει αυτό αποτελεί και μία από τις προβλεπόμενες (αλλά όχι απαραίτητα επιθυμητές) λύσεις. Κι επειδή βλέπουν πως η πτώση που συμβαίνει (στα κόμματα της συγκυβέρνησης) τις τελευταίες ημέρες είναι κάτι περισσότερο από απότομη, έχουν αρχίσει τον αντιπερισπασμό (θέματα που δεν αφορούν τις εκλογές), τον αποπροσανατολισμό (διαρροές "δημοσκοπήσεων" που δείχνουν ψευδή δεδομένα σε σχέση με τα πραγματικά στοιχεία) και, τέλος, πέρασαν στο στάδιο του εκφοβισμού και της επιβολής τρόμου στους πολίτες, προκειμένου οι τελευταίοι να πεισθούν πως εάν δεν υπάρξει η "προβλεπόμενη" (ή η κατά παραγγελία της τρόικας) κυβέρνηση, τότε θα έρθουν όλα τα δεινά και θα χτυπήσουν την χώρα και τους πολίτες.

Το σενάριο της επιβολής του τρόμου, θέλει να εμφανίσει το χάος σαν την κατάσταση που θα υπάρξει εάν δεν κυβερνήσει ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος... το ίδιο σενάριο θέλει να απειλεί με περισσότερη ανεργία, περισσότερη φτώχεια, περισσότερη εξαθλίωση, αλλά και για πρώτη φορά θέλει να εισάγει και τον παράγοντα πείνα, που θα έλθει ως μέγιστο κακό εάν οι πολίτες αποφασίσουν να μην μπούνε στα κομματικά μαντριά, εάν οι Έλληνες αποφασίσουν να ψηφίσουν Ελληνικά και όχι "κολλεγιακά" ή σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικας, της Μέρκελ ή της Νέας Τάξης...

Ναι, ο νέος παράγοντας που ήδη άρχισε να εισάγεται είναι η πείνα, η οποία θα επέλθει λόγω έλλειψης δημοκρατίας (πρέπει να μάθουμε πως δημοκρατία είναι ό,τι βολεύει εκείνους που κυβερνούν επίσημα ή... ανεπίσημα!!!), λόγω έλλειψης ικανής κρίσης, λόγω επιβολής του θυμικού στο... λογικό!!! Αυτό είναι το "κόλπο" που παίζεται ήδη από σήμερα. Αυτή είναι η επιλογή αυτών που επιμένουν να σώζουν την χώρα και να αυξάνουν το χρέος, την ανεργία, να αυξάνουν τις τιμές των προϊόντων και τους φόρους, να μειώνουν τους μισθούς, να κλείνουν επιχειρήσεις, να οδηγούν σε αυτοκτονία όσους απελπίζονται κοιτώντας την κατάντια της Ελλάδας... Οι υπεύθυνοι της κρίσης, ξεχνώντας πως είναι οι δημιουργοί της, έχουν αρχίσει τώρα να μας απειλούν πως χωρίς αυτούς η κρίση θα γίνει μεγαλύτερη και θα πεινάσει ο λαός, θα πεινάσουν γέροι και παιδιά... αλλά ξεχνούν πως η πείνα είναι ήδη ένα γεγονός σε ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού. Πείνα που επέβαλλαν οι πολιτικές, οι αποφάσεις και ο νενεκισμός τους.

Το πανίσχυρο όπλο της μαζικής τρομοκράτησης του λαού, βγήκε από τα συρτάρια των κυβερνώντων και έχει στραφεί (μέσα από τα γνωστά προπαγανδιστικά κανάλια του συστήματος) κατά των Ελλήνων πολιτών. Μην τρομάξετε με όσα θα διαβάσετε ή θα ακούσετε τις επόμενες ημέρες. Έτσι κι αλλιώς, έχουν ήδη σχεδιάσει οι συγκυβερνώντες σε μία "έκρηξη" του πατριωτισμού τους να επέλθει η πείνα που θα λειτουργήσει πειθαναγκαστικά στον λαό για να δεχτεί ο τελευταίος την χωρίς όρους παράδοση των πάντων. Απλά, λόγω του κινδύνου να βρεθούν πίσω από τα σίδερα (παρέα με τον Άκη Τζοχατζόπουλο), αποφάσισαν να εισάγουν τον τρόμο, το ύστατο όπλο της εξουσίας απέναντι στον λαό. Και, πρέπει να αποδεχθούμε πως η πείνα είναι ο ύστατος τρόμος για όλους, αφού οι εικόνες που αυτή διασπείρει δεν αφήνουν ασυγκίνητο κανέναν φυσιολογικό άνθρωπο...

Σημειώστε, λοιπόν, η τρομολαγνεία και η έμμεσες απειλές του συστήματος, μόλις άρχισαν. Το σχετικό εγχειρίδιο έχει πολλές σελίδες κυβερνο-τρόμου, τις οποίες ενδέχεται πολύ σύντομα να τις "διαβάσουμε" προσωπικά, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί...

Δύο μυστικές δημοσκοπήσεις δείχνουν περαιτέρω μείωση στα ποσοστά ΠΑΣΟΚ - ΝΔ


 

Παρατηρείται εντυπωσιακή αντιμνημονιακή στροφή στη νεολαία

Bρετανικό ιστολόγιο The Slog
28 Aπριλίου 2012

Το ιστολόγιο The Slog έχει στα χέρια του τα αποτελέσματα δύο μυστικών δημοσκοπήσεων που έγιναν στην Ελλάδα, τα οποία δείχνουν ότι, καθώς οι νέοι ψηφοφόροι κατασταλάζουν στο τι θα ψηφίσουν, στο ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα παρατηρείται μια σημαντική πτώση του ποσοστού που διαφαίνεται ότι θα συγκεντρώσει στις εκλογές. Στην Αθήνα, και αυτό είναι επίσης σημαντικό, λέγεται ότι έχει διεξαχθεί τουλάχιστον μία δημοσκόπηση από τους υπαλλήλους της ΕΕ που εργάζονται στα γραφεία της τρόικας στην ελληνική πρωτεύουσα. Περισσότερα για αυτό το θέμα παρακάτω.

Όπως προβλέψαμε σε πρόσφατο άρθρο μαςο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας,Αντώνης Σαμαράς, εξετάζει το ενδεχόμενο ενός συνασπισμού κομμάτων στα οποία θα αποκλείεται το ΠΑΣΟΚ υπό τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Κατά την άποψη του Σαμαρά, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν έχει απλώς χάσει σε δημοτικότητα, πράγμα που καθιστά τον ίδιο και το κόμμα του προβληματικούς. Ο Σαμαράς είναι πεπεισμένος ότι ο Βενιζέλος θα εμποδίσει οποιαδήποτε προσπάθεια για να ακυρωθεί το 2ο μνημόνιο, η τελευταία συμφωνία "διάσωσης" της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες, που υπογράφηκε τον περασμένο Μάρτιο, αλλά θα εμποδίσει επίσης και τη δημιουργία διαύλου επικοινωνίας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και τρόικας.

Όπως σχολιάζει ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα στην ιστοσελίδα Greek Reporter, είναι σαφές πλέον ότι ο Σαμαράς επιχειρεί άνοιγμα προς τους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, οι οποίοι εγκαταλείπουν το κόμμα του εν όψει των εκλογών της 6ης Μαΐου. Aυτό είναι όντως γεγονός, αλλά ισχύει επίσης και το άλλο: ο Σαμαράς δείχνει να επιδιώκει ένα άνοιγμα προς τους αρχηγούς ακροδεξιών κομμάτων, προκειμένου να εκτοπίσει το πρόθυμο να συνεργαστεί με τις επιταγές της τρόικας "μνημονιακό" ΠΑΣΟΚ από την εξουσία. Για τον σκοπό αυτό, ο Σαμαράς χθες επανέλαβε τα παραδοσιακά συνθήματά του, δηλώνοντας ότι θα πατάξει την εγκληματικότητα, θα αποσύρει τη νομοθεσία που παρέχει ιθαγένεια σε μετανάστες δεύτερης γενιάς που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, και θα επιτρέψει στην αστυνομία να χρησιμοποιεί ειδικά οχήματα για να καταστέλλει διαδηλώσεις, με τη χρήση αντλιών που θα έχουν χωρητικότητα περίπου έξι τόνων νερού. Ο "εθνικισμός" δείχνει να αποτελεί μια ταχέως αναπτυσσόμενη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα - ειδικά ανάμεσα στα άτομα νεαρής ηλικίας.

Αρκετοί από τους μεγαλύτερους σε ηλικία, και περισσότερο παραδοσιακούς ψηφοφόρους, οι οποίοι αγνοούν σε μεγάλο βαθμό την αυξανόμενη δύναμη των "περιθωριακών" κομμάτων, δείχνουν ήδη αποφασισμένοι να ψηφίσουν είτε υπέρ της ΝΔ είτε υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, τις τελευταίες οκτώ ημέρες, υπάρχουν στοιχεία δημοσκοπήσεων (τα οποία δεν δημοσιεύονται, λόγω της ελληνικής νομοθεσίας, η οποία απαγορεύει τη δημοσίευση δημοσκοπήσεων τις τελευταίες δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές), σύμφωνα με τα οποία οι ψηφοφόροι νεαρής ηλικίας κατασταλάζουν στις προτιμήσεις τους και κάνουν σαφείς τις προθέσεις τους. Οι δημοσκοπήσεις αυτές δείχνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό νεαρών ψηφοφόρων θα γυρίσει την πλάτη του στα παραδοσιακά "ευρωλάγνα" κόμματα.

Μια πανελλαδική δημοσκόπηση, η οποία φέρεται να έχει διεξαχθεί κατ' εντολή των Βρυξελλών*, δείχνει ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, υπό τον Αντώνη Σαμαρά,διατηρεί το ποσοστό που ήδη από άλλες δημοσκοπήσεις έδειξε να κατέχει, ενώ η δύναμη του ΠΑΣΟΚ έχει μειωθεί από 19,8% σε 15,5%. Στο εθνικιστικό κόμμα Χρυσή Αυγήπαρατηρείται μια μικρή άνοδος. Εάν ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, είχε πρόσβαση στα αποτελέσματα της δημοσκόπησης αυτής, τότε εξηγείται απόλυτα η απελπισμένη έκκληση του, στην αρχή αυτης της εβδομάδας, για ένα "μεγάλο" συνασπισμό κομμάτων... ο οποίος φυσικά, θα συμπεριλαμβάνει τον ίδιο και το κόμμα του. Μάλιστα, έχουμε πληροφορηθεί εδώ στο Slog ότι οι δύο αρχηγοί του δικομματισμού, Σαμαράς και Βενιζέλος, γνωρίζουν ήδη ότι είναι απίθανο (με βάση τα τρέχοντα ποσοστά) να αποσπάσουν την πλειοψηφία.

*Η συγκεκριμένη δημοσκόπηση διέρρευσε από ξένη πρεσβεία στην Αθήνα, και υπάρχει έντονη η φήμη ότι η πηγή είναι η ισπανική πρεσβεία.

Ωστόσο, μια νέα, ακόμη πιο πρόσφατη δημοσκόπηση που δόθηκε αποκλειστικά στο ιστολόγιό μαςδείχνει ότι, στον κύριο κορμό του εκλογικού σώματος, μέσα και γύρω από την Αθήνα - όπου τα δημογραφικά στοιχεία δείχνουν ότι το ποσοστό της νεολαίας είναι υψηλότερο - τα ποσοστά που αντιστοιχούν στα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι ακόμη πιο μειωμένα, πράγμα που υποδεικνύει την κατάρρευσή τους.

Το δείγμα της δημοσκόπησης είναι πολύ μεγάλο, καλύπτει πολλές περιοχές, και τα αποτελέσματα είναι μεγάλης σημασίας:

Ρωτήθηκαν περίπου 1,5 εκατ. ψηφοφόροι, που ψηφίζουν σε 34 δήμους, οι οποίοι αντιστοιχούν περίπου σε 42 έδρες στη Βουλή των Ελλήνων. Τα αποτελέσματα που αφορούντα κορυφαία 7 στην κατάταξη κόμματα έχουν ως εξής:


Έχοντας την υποστήριξη λιγότερων από 3 στους 10 ψηφοφόρους, δεν είναι δυνατόν ο "μνημονιακός" συνασπισμός να έχει οποιαδήποτε ισχύ. Αλλά διαφαίνεται επίσης ότι, με βάση την έρευνα αυτή, ούτε οι δυνάμεις της Αριστεράς (32%), ούτε της Δεξιάς (34%) θα μπορούσαν να σχηματίσουν κάποιο κυβερνητικό σχήμα.

Υπάρχουν, ωστόσο, άλλοι τρεις σημαντικοί παράγοντες.

Πρώτον, αφού τα αριστερά κόμματα αντιτίθενται σθεναρά στους όρους "διάσωσης" της χώρας από ΕΕ και ΔΝΤ, αποκλείται να ενταχθούν σε ένα συνασπισμό με το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να υπάρξει καταστροφική απώλεια της πολιτικής τους φερεγγυότητας και υπόληψης.

Δεύτερον, όπως δείχνουν τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία, το 28% των ψηφοφόρων (κυρίως νεαρής ηλικίας) εξακολουθεί να είναι αναποφάσιστο - αν και πολλοί ίσως τελικά να επιλέξουν την αποχή.

Και ο τελικός, αλλά όχι λιγότερο σημαντικός παράγοντας, είναι το γεγονός ότι τα μικρότερα κόμματα έχουν αρχίσει πλέον να κάνουν ανοίγματα προς άλλα αριστερά ή δεξιά κόμματα.

Ο Αλέξης Τσίπρας, αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε χθες (Παρασκευή) ότι το κόμμα του είναι έτοιμο να συνεργαστεί με το νεοσύστατο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, με επικεφαλής τον Πάνο Καμμένο. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από μια άλλη δήλωση, που είχε προηγηθεί χρονικά, σύμφωνα με την οποία η αριστερή αυτή συμμαχία "θα θεωρήσει τις ψήφους υπέρ των Ανεξάρτητων Ελλήνων ως μια κίνηση στήριξης ή τουλάχιστον μιας δημιουργίας αντιμνημονιακού μετώπου".

Η κατάσταση αποκτά πλέον ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κατά πρώτο λόγο, διαφαίνεται αυτή τη στιγμή μια σαφής πλειοψηφία που τάσσεται εναντίον των μνημονίων. Αν προσθέσει κανείς σε αυτό το κομματικό μέτωπο τις προφανείς αμφιβολίες του Αντώνη Σαμαρά για την συνέχιση της πολιτικής "διασώσεων", η τρόικα και οι "μνημονιακές" δυνάμεις φαίνονται να έχουν την υποστήριξη μόλις ενός στους 8 ψηφοφόρους. Επομένως, οι Βρυξέλλες θα αναγκαστούν να δεχτούν το γεγονός ότι τα σχέδιά τους που αφορούν τα πακέτα στήριξης" της χώρας, καθώς και το χρονοδιάγραμμα και οι όροι που έχουν θέσει, είναι απαράδεκτοι για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. 

Αν δούμε ανάλογες αντιδράσεις των ευρωκρατών στο παρελθόν σε παρόμοιες περιπτώσεις, το γεγονός αυτό δεν πρόκειται να τους ανησυχήσει για περισσότερο από ένα ή δύο δευτερόλεπτα, Ωστόσο, εάν το ελληνικό αυτό μήνυμα καταστεί σαφές σε αρκετούς από τους γενικά πιο απαθείς ψηφοφόρους της ευρωζώνης, τότε θα γίνει κατανοητό και στους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες (των Βρετανών μη εξαιρουμένων) τι τους περιμένει καιαυτούς μια μέρα.

Επίσης, αν βασιστούμε στην υπόθεση - πράγμα διόλου απίθανο - ότι το 1/4 από το υπόλοιπο28% των ψηφοφόρων θα απέχει, το 1/4 θα ψηφίσει μνημονιακά κόμματα, και το 1/2 θα ψηφίσει συνεργασίες μικρότερων κομμάτων, τότε η αντιμνημονιακή ψήφος θα εκφραστεί με 42% της ψήφου υπέρ κομμάτων της Αριστεράς και 42% υπέρ κομμάτων της Δεξιάς. Το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ δεν θα γίνει δεκτό σε καμιά από τις δύο αυτές τάσεις, οπότε απομένει μια συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τηΝέα Δημοκρατία για να σχηματιστεί ένα αντιμνημονιακό κυβερνητικό σχήμα.

Πόσο ευπρόσδεκτο, όμως, θα ήταν αυτό από τους σοσιαλδημοκράτες της πλάκας και τους αυταρχικούς ευρωκράτες της Βρυξελλών; Καθόλου ευπρόσδεκτο, και να είστε σίγουροι γι' αυτό. Για να ακριβολογούμε, μια τέτοια εκδοχή θα ισοδυναμούσε με ολοκληρωτική καταστροφή για την ΕΚΤ και τις γαλλικές τράπεζες. Θα είναι η αρχή του τέλους (ή για την ακρίβεια, η αρχή του τέλους του ευρώ) αν προκύψει ένα τέτοιο αποτέλεσμα ακριβώς τώρα, που οι αγορές αρχίζουν να εγκαταλείψουν την Ισπανία... πράγμα που σίγουρα θα κάνουν, και θα προτιμήσουν να το κάνουν στο εγγύς μέλλον παρά αργότερα.

Όπως θα έλεγε ο Βρετανός ευρωσκεπτικιστής βουλευτής Dan Hannan: "Πάλι κατάφεραν οι ευρωκράτες να μας τα κάνουν όλα λίμπα". Όμως, αν λάβει κανείς υπ' όψιν τις αποκαλύψεις που σχολιάσαμε όλη την εβδομάδα που πέρασε εδώ στο Slog, αναρωτιέται κανείς τι αντιδημοκρατικά κόλπα θα σκαρφιστούν για να ακυρώσουν και να ανατρέψουν την έκβαση των ελληνικών κοινοβουλευτικών εκλογών.

Και με τους Αμερικανούς τι γίνεται; Διαφέρει η στάση τους; Αυτό είναι, άλλωστε, ακριβώς το αποτέλεσμα που έδειχναν να επιθυμούν τον Μάρτιο. Αλλά θα εξακολουθήσουν, άραγε, να επιθυμούν το ίδιο πράγμα τον Μάιο, όταν ο Mario Draghi θα προσπαθεί μάταια να εμποδίσει την κατάρρευση της Ισπανίας; 

Αυτή τη στιγμή, δεν έχω ιδέα. Αλλά πάω στοίχημα ότι ο διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs έχει ιδέα, και μάλιστα σαφέστατη.

Τι οδήγησε στην ακύρωση της επίσκεψης του Πούτιν στην Ελλάδα ... Η εταιρεία Rothchild έστειλε την απάντηση στους Ρώσους και όχι η Ελληνική κυβέρνηση!!!


 


Ένα απίστευτο παρασκήνιο με πρωταγωνιστή τον Λουκά Παπαδήμο απέναντι στον Βλαντιμίρ ΠούτινΗ εταιρεία Rothchild έστειλε την απάντηση στους Ρώσους και όχι η Ελληνική κυβέρνηση!!!
Ο Παπαδήμος μαριονέτα και θεατής των εξελίξεων που ζημιώνουν την χώρα


Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

Οι αρμόδιοι του ρωσογερμανικού fund energy έμειναν άναυδοι παραλαμβάνοντας όχι επίσημη απάντηση του Ελληνικού κράτους στην πρόταση που υπέβαλαν για την ιδιωτικοποίηση του ελληνικού δικτύου μεταφοράς ενέργειας, αλλά ένα γράμμα της εταιρείας Rothchild and Sons, χωρίς ημερομηνία καλά-καλά και άλλα τυπικά στοιχεία, με το οποίο απορριπτόταν, για τυπικούς λόγους, η πρότασή τους!!!

Οι Rothchild ενεργούσαν από κοινού με την UBS, ως σύμβουλοι ιδιωτικοποιήσεων της «ελληνικής κυβέρνησης». Το fund energy έσπευσε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και στο Βερολίνο, που κινητοποίησε τον Ράιχενμπαχ.

Των εξελίξεων αυτών προηγήθηκε επίσκεψη αστραπή του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών στην Αθήνα και παραστάσεις του πρέσβη στον επικεφαλής του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, Μητρόπουλο. Το μήνυμα ήταν σαφές: «Τέρμα τα αστεία με τους Ρώσους. Πουθενά Ρώσοι στον ενεργειακό τομέα. Θα τα δώσετε όλα στην κρατική εταιρεία του Ισραήλ και στις ελληνικές εταιρείες που συνεργάζονται μαζί της».

Σκηνές απείρου κάλλους ακολούθησαν, καθώς ο Ρώσος πρώην υπουργός Ενέργειας, Γιουσούποφ έσπευδε στην Αθήνα με το αεροπλάνο του σε αναζήτηση του Μητρόπουλου, που είχε πάει όμως στο Ισραήλ. Φανταστείτε την έκπληξη των Ρώσων όταν ανακάλυψαν ότι ο Μητρόπουλος μετά το Ισραήλ πήγε στη Μόσχα, όπου έγινε… άφαντος! Τον έψαχνε το Κρεμλίνο, τον έψαχνε η Gazprom, στο τέλος φώναξαν τον Έλληνα πρέσβη στο υπουργείο Εξωτερικών να τον ρωτήσουνε που βρίσκεται και γιατί αποφεύγει την επαφή με τις ρωσικές αρχές!

Εφραίμ, Άκης, Πούτιν

Είχε προηγηθεί άλλο «θρίλερ». Ρώσος υπουργός βολιδοσκόπησε στενό συνεργάτη του Παπαδήμου για το ενδεχόμενο ιδιωτικής επίσκεψης που ήθελε να πραγματοποιήσει ο Πούτιν στο Άγιο Όρος, περιλαμβανομένης και της Μονής Βατοπεδίου, την οποία είχε επισκεφθεί και κατά το παρελθόν. Η Αθήνα του έθεσε δύο όρους: Να συναντηθεί στην Θεσσαλονίκη με τον Παπαδήμο και να αποφύγει το Βατοπέδι.

Κατόπιν αυτού, δεν υπήρξε επισήμως αίτημα. Μία πανίσχυρη Ελλάδα δεν έχει λόγους να ενδιαφέρεται αν θα προκαλέσει ρωσική δυσαρέσκεια…

Όποιος σκέφτεται βρίσκει ενδιαφέρουσες συμπτώσεις στις υποθέσεις των δύο μόνων φυλακισθέντων για διαφθορά, Εφραίμ και Άκη. Ο Εφραίμ, για παράδειγμα, φυλακίστηκε αμέσως μετά την θριαμβευτική περιοδεία στην Ρωσία, όπου τον φιλοξένησε ο Πούτιν. Ο Άκης κατηγορείται για μίζες από προμήθειες γερμανικών και ρωσικών όπλων.

Σεβόμενοι τώρα εμείς τις άοκνες κρατικές/δικαστικές προσπάθειες καταπολέμησης της διαφθοράς, καταλήξαμε λογικά και υποχρεωτικά στο εξής συμπέρασμα: Οι ΗΠΑ που διαθέτουν στην Ελλάδα την συντριπτική πλειοψηφία στρατιωτικών εξοπλισμών, είναι τέρατα εντιμότητας και διαφάνειας. Ούτε που τους περνά από το μυαλό η ιδέα να «λαδώσουν» Έλληνες πολιτικούς ή να κάνουν ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις…