Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Ορατή θα έναι η «βροχή» των Λυρίδων απόψε


Ορισμένοι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η επόμενη θεαματική βροχή Λυρίδων θα λάβει χώρα το 2040-41Το βράδυ του Σαββάτου, το εντυπωσιακό φαινόμενο της βροχής Λυρίδων θα είναι ορατό από την Ελλάδα, καιρού επιτρέποντος. Πρόκειται για τις Λυρίδες, η πτώση των οποίων στην ατμόσφαιρα της γης ξεκίνησε από τις 16 Απριλίου. 

Επειδή στις 21 Απριλίου υπάρχει "Νέα Σελήνη", δηλαδή το φεγγάρι δε θα φωτίζει το νυχτερινό ουρανό, οι παρατηρητές θα έχουν την ευκαιρία να δουν καλύτερα το αστρονομικό φαινόμενο, στο αποκορύφωμα του οποίου αναμένεται να εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και να πυρακτώνονται 10 έως 15 διάττοντες ανά ώρα με ταχύτητα περίπου 50 χλμ/ ώρα. 

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η παρατήρηση γίνεται καλύτερα με γυμνά μάτια, παρά με κιάλια ή με ερασιτεχνικά τηλεσκόπια, γιατί τα τελευταία περιορίζουν το οπτικό πεδίο στον ουρανό. 

Η βροχή φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου έχει πάρει και το όνομά της και κυρίως από τον αστέρα Βέγα, ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο της Λύρας και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου. 

Πραγματική πάντως πηγή προέλευσής της είναι ο κομήτης «Θάτσερ» που ανακαλύφθηκε το 1861 και η ουρά σκόνης και σωματιδίων που αυτός αφήνει πίσω του και η οποία συναντάται περιοδικά με την τροχιά του πλανήτη μας. 

Τα απομεινάρια από την ουρά του, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του τον 19ο αιώνα, έχουν παραμείνει στο διάστημα και συνεχίζουν κάθε χρόνο να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων. 

Οι Λυρίδες παρατηρούνται κάθε χρόνο, συνήθως από τις 16 έως τις 25 Απριλίου. Ορισμένοι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η επόμενη θεαματική βροχή Λυρίδων θα λάβει χώρα το 2040-41. 

Η Πολεμική Αεροπορία στην κρίση του Μαρτίου 1987 – Touch & go στο Çiğli


 

Στις 19 Mαρτίου του 1987, το «Πίρι Pέις» πλέει από το στενό της Iμβρου προς το Aιγαίο συνοδεία δύο πολεμικών πλοίων. Kινείται εκτός χωρικών υδάτων, κοντά στη Λήμνο, τη Σαμοθράκη, τον Aθω και τη Σκύρο για να πραγματοποιήσει έρευνες. Oι Tούρκοι δηλώνουν ότι η υφαλοκρηπίδα είναι δική τους μέχρι τα μέσα του Aιγαίου. O Aνδρέας Παπανδρέου αποφασίζει ότι «θα αντιδράσουμε δυναμικά». O τουρκικός στόλος συγκεντρώνεται στον Eύξεινο Πόντο. Hταν ανήμερα της εθνικής επετείου της 25ης Mαρτίου.

Στο Eθνικό Kέντρο Eπιχειρήσεων στο τρίτο υπόγειο του υπουργείου Eθνικής Aμυνας έχει σημάνει συναγερμός. Aποφασίζεται κινητοποίηση όλων των δυνάμεων. Στα νησιά και στη Θράκη διατάσσεται γενική επιστράτευση. O ελληνικός στόλος έσπευσε στις επίμαχες θαλάσσιες περιοχές. Oι φάκελοι με τα σχέδια φεύγουν και παραλαμβάνονται από τους διοικητές όλων των Mονάδων.

«Γράψε ότι ο Mίλτος εκείνη τη νύχτα είχε τέσσερις βόμβες για πάρτι του “Πίρι Pέις”», λέει στο «Eθνος» πιλότος των Φάντομ. «Nα το γράψεις. Tο χρωστάμε σε όλους αυτούς που χαιρέτησαν τα παιδιά τους εκείνο το βράδυ και έφεραν παπά να μεταλάβουν». O Mίλτος καταθέτει από πρώτο χέρι τη μαρτυρία του:
«Tο “Πίρι Pέις” είχε βγει με τέσσερα συνοδευτικά πλοία. H Πολεμική Αεροπορία είχε σχεδιάσει αποστολή με 70 αεροσκάφη. H σχεδίαση είχε γίνει από τον αρχηγό ATA. Οι διοικητές των Mοιρών από όλη την Ελλάδα λίγο πριν νυχτώσει στις 26 Mαρτίου πήγαν στο ATA στη Λάρισα με αεροπλάνα και παρέλαβαν τα σχέδια σε σφραγισμένους φακέλους. Στις έξι το πρωί θα βυθίζαμε τον στολίσκο. Το KYΣEA το είχε εγκρίνει. Άλλα 40 αεροπλάνα ήταν έτοιμα για απογείωση, προκειμένου να κάνουν αναχαίτιση. Για εμάς ήταν πόλεμος, το είχαμε πάρει απόφαση.

Στις τρεις και μισή τα ξημερώματα μπήκαμε στα αεροπλάνα, βάλαμε μπροστά και περιμέναμε. Ήμασταν δεμένοι στο κόκπιτ και δεν μιλούσαμε. Δεν είχαμε καρδιοχτύπι, απλά δεν μιλούσαμε. Ήμασταν πολύ ήρεμοι. Λέγαμε, επιτέλους, ας γίνει. Τα αεροπλάνα θα συναντιόνταν σε συγκεκριμένο σημείο και ύστερα… όποιον πάρει ο χάρος. Σε 2,5 λεπτά θα τελείωναν όλα. Αν απογειωνόμασταν, δεν υπήρχε επιστροφή. Τελικά στις έξι παρά τέταρτο το πρωί υπέκλεψαν τηλέφωνο από το κοντινό τουρκικό ραντάρ και έμαθαν ότι το «Πίρι Pέις» δεν θα βγει. Στις έξι και τέταρτο μας είπαν ότι όλα είχαν τελειώσει». Το «Πίρι Pέις» δεν βγήκε από τον Kόλπο του Ξηρού. Tα πράγματα έδειχναν ότι είχαν ηρεμήσει. O Ανδρέας Παπανδρέου εξέφρασε «συγκρατημένη αισιοδοξία». Mια εβδομάδα μετά την κρίση, δεν πετούσε τίποτε στον εναέριο χώρο.

O Mίλτος θυμάται κι ένα ακόμα περιστατικό: «Hμέρα Πέμπτη την επόμενη εβδομάδα απογειώθηκαν δύο Φάντομ από Σκύρο και έκαναν αερομαχία με δύο F-104 δικά τους. Kυβερνήτες ο Γιάννης κι εγώ. Tους “σκίσαμε” και επειδή έμειναν από καύσιμα πήγαν να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο Tσίλι της Σμύρνης στα τουρκικά παράλια. O Γιάννης μού φώναξε να ακολουθήσω. Eπιασε κλειστό σχηματισμό τον ένα κι εγώ τον άλλο και φτάσαμε μέχρι την τελική φάση προσγείωσης. Kάναμε «touch and go» (άγγιγμα και απογείωση) στο τουρκικό αεροδρόμιο!

Aμέσως φύγαμε, περάσαμε χαμηλά από τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου και σηκώθηκε όλη η αεροπορία τους να μας κυνηγήσει. Tο ραντάρ της Mυκόνου φώναζε σαν τρελό. Hταν ο Θύμιος που κατάλαβε τι έγινε. Tότε πετάξαμε υπερηχητικά από όλα τα χωριά τους. Πετούσαμε πολύ μα πολύ χαμηλά κάπου στα 10 με 15 μέτρα και… ισιώσαμε όλα τα τζάμια. Mέχρι σήμερα ήταν ένα μυστικό που κρατήσαμε επτασφράγιστο από το 1987 τα άτομα του σχηματισμού. Eχουν περάσει χρόνια, μπορείς να το γράψεις».

Στήνουν «Νέα Ίμια» στο Αιγαίο οι Τούρκοι και η Αθήνα σιωπά


 

Βραχονησίδα "Ζουράφα" ή "Λαδοξέρα". Τοδεύτερο όνομά της η βραχονησίδα -που αποτελεί και βοηθητικό σημείο ναυσιπλοΐας λόγω του φάρου που έχει τοποθετηθεί εκεί- το απέκτησε από το αναβλύζον πετρέλαιο!!! Έτσι, η κατοχή της συγκεκριμένης -και εγκαταλελειμένης από την Ελληνική πολιτεία- βραχονησίδας αποκτά πολλαπλή σημασία και ενδιαφέρον, αφού πέρα από την οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, δείχνει να έχει μείζον ενεργειακό ενδιαφέρον. Το θέμα το ανακινούμε όχι μόνο λόγω του ιδιαίτερου εθνικού ενδιαφέροντος -αφού αποτελεί ένα κομμάτι Ελληνικής γης και θάλασσας που κινδυνεύει να κλαπεί κυριολεκτικά από την Τουρκία-, αλλάεπειδή στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε διαπιστώνουμε πως ΚΑΝΕΙΣ δεν ασχολείται με τα εθνικά ζητήματα και ιδιαίτερα με ζητήματα που αποτελούν ανοικτές εξόφθαλμες προκλήσεις της Άγκυρας προς την Αθήνα που σιωπά. 
Σήμερα, η "Ζουράφα" βρίσκεται υπό "κατάρρευση", αφού φαίνεται πως τα κύματα αποφάσισαν να την εξαφανίσουν. Η πιθανότητα αυτή η κατακρήμνιση - ισοπέδωση της βραχονησίδας να αποτελεί έργο της Τουρκίας, δεν ελέγχεται επισήμως, αφού δεν έχει εκδοθεί καμία ανακοίνωση από την Ελλάδα και τα αρμόδια υπουργεία. Τελικά, φαίνεται πως τα κύματα και ο αέρας του Αιγαίου δεν παίρνουν μόνο σημαίες, αλλά και... ολόκληρες βραχονησίδες!!! Στις φωτογραφίες (δίπλα) βλέπουμε την "Ζουράφα" πριν και μετά την "επίθεση" από τα "κύματα"... Τα συμπεράσματα και οι ευθύνες για όσους μας κυβερνούν, δικά σας.
.. 

Τι συμβαίνει με τη βραχονησίδα Ζουράφα;

«Νέα Ίμια» -αλλά στο Βόρειο Αιγαίο- ονειρεύονται οι «πασάδες» της Άγκυρας, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της Ελλάδας. Στόχος των προκλητικών Τούρκων, όπως γράφει το περιοδικό «Επίκαιρα», αυτή τη φορά είναι η ελληνική βραχονησίδα Ζουράφα ή Λαδόξερα στο Θρακικό Πέλαγος, η οποία βρίσκεται ακριβώς πάνω στα σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας, σε ένα στρατηγικής σημασίας σημείο για τη χώρα μας.

Η τελευταία πρόκληση των Τούρκων στη Ζουράφα έγινε στις 7 Απριλίου 2012. Την ημέρα εκείνη είκοσι περίπου τουρκικά αλιευτικά σκάφη με τη συνοδεία τουρκικής ακταιωρού εισέρχονται παρανόμως στα ελληνικά χωρικά ύδατα και προσεγγίζουν τη βραχονησίδα Ζουράφα, στο Θρακικό Πέλαγος.

Ο «αλιευτικός στόλος» των Τούρκων ξεκινά προκλητικά το ψάρεμα, πέντε ελληνικές τράτες που βρίσκονται στην περιοχή ενημερώνουν το Υπολιμεναρχείο Σαμοθράκης. Αμέσως σπεύδουν στη βραχονησίδα τρία περιπολικά του ελληνικού Λιμενικού Σώματος, που παρακολουθούν από κοντά τις κινήσεις των Τούρκων.

Λίγη ώρα αργότερα, τόσο τα τουρκικά όσο και τα ελληνικά σκάφη αποχωρούν χωρίς να προκληθεί επεισόδιο.

Τέτοια επεισόδια τείνουν να γίνουν ρουτίνα τα τελευταία χρόνια, με τους έλληνες ψαράδες να έχουν πλέον αναλάβει το ρόλο του φύλακα της περιοχής, καθώς τα ελλιπή μέσα του Λιμενικού Σώματος στο Θρακικό Πέλαγος καθιστούν τη χώρα μας ανίσχυρη να αντιμετωπίσει τις συνεχείς και προκλητικές τουρκικές παραβιάσεις στη Ζουράφα. Μόλις στις 21 Μαρτίου 2012 ένα τουρκικό περιπολικό είχε προσεγγίσει τη νησίδα κι είχε αρχίσει να φωτογραφίζει το φάρο που βρίσκεται πάνω σε αυτή, την ίδια ώρα που δύο τουρκικά αλιευτικά ψάρευαν σε απόσταση τριών μιλίων από τη Ζουράφα.

Θα πρέπει, βεβαίως, να είναι κάποιος αφελής, σύμφωνα με τα «Επίκαιρα», για να πιστέψει ότι οι Τούρκοι «κόπτονται» τόσο για τα ψάρια της Ζουράφας ή ότι το τουρκικό επιτελείο ασχολείται ολημερίς με την πορεία των ελληνικών αλιευτικών. Στόχος τους είναι ξεκάθαρα να δημιουργήσουν «καθεστώς» στην περιοχή, που την κατάλληλη στιγμή θα το αξιοποιήσουν προς όφελός τους.

Η στρατηγική σημασία της νήσου Ζουράφα

Η Ζουράφα, ένα νησάκι έκτασης μόλις ενός στρέμματος στο Θρακικό Πέλαγος, στα βορειοανατολικά της Σαμοθράκης, αποτελεί το ανατολικότερο χερσαίο σύνορο της Ελλάδας και συνεπώς της Ευρώπης. Με μήκος ακτογραμμής μόνο 32 μέτρων, η εθνική σημασία της είναι αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους της, αφού ο μικρός αυτός βράχος και ο φάρος που βρίσκεται πάνω του διαδραματίζουν στρατηγικό ρόλο στη θαλάσσια συνοριογραμμή Ελλάδας – Τουρκίας, επεκτείνοντας τη θαλάσσια κυριαρχία μας στον ευαίσθητο χώρο του Βορειοανατολικού Αιγαίου.

Ξεχασμένη εδώ και δεκαετίες, παρατημένη στο έλεος της φυσικής φθοράς, η χαμηλής επιφάνειας Ζουράφα κινδυνεύει κυριολεκτικά να εξαφανιστεί λόγω διάβρωσης και να μεταμορφωθεί σε ύφαλο, γεγονός που ενδέχεται να αλλοιώσει το σημαντικό ρόλο της στα ελληνικά χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα μας.

Κι αν για την ελληνική Πολιτεία η Ζουράφα είναι απλώς ένας βράχος που κάποια στιγμή θα βουλιάξει και θα χαθεί, δεν συμβαίνει το ίδιο για τους Τούρκους, που, αντιλαμβανόμενοι τη στρατηγική σημασία της, επιχειρούν να την εκμεταλλευτούν με κάθε τρόπο. Δημοσίευμα τουρκικής εφημερίδας είναι άκρως αποκαλυπτικό για το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις προκλήσεις των τούρκων ψαράδων!

«Η τουρκική απόβαση θα αρχίσει από τη Ζουράφα»

Τον Ιανουάριο του 2011, εν μέσω μνημονίων, οικονομικής κρίσης και εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, η τουρκική εφημερίδα Yeni Safak δημοσίευσε στην πρώτη της σελίδα λεπτομέρειες για το Σχέδιο Πραξικοπήματος «Βαριοπούλα».

Γνωστή για τις σχέσεις της με τους ακραίους ισλαμιστές της Τουρκίας, η εφημερίδα είχε αποκαλύψει ότι στη ναυτική βάση του Γκιολτσούκ είχαν ανακαλυφθεί έγγραφα της συνομωσίας των κεμαλιστών στρατηγών που συμμετείχαν στο πραξικόπημα και, μεταξύ άλλων, οργάνωναν τη δημιουργία «τεχνητής» στρατιωτικής κρίσης με την Ελλάδα στο πλαίσιο του σχεδίου «Suga», που ήταν το ναυτικό τμήμα της «Βαριοπούλας».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα (23/1/2011), ο τελικός στόχος των πραξικοπηματιών ήταν η τουρκική απόβαση στις Οινούσες ή τη Λέρο, μέσα από την πρόκληση στρατιωτικής κρίσης τύπου Ιμίων σε κάποια βραχονησίδα μας στο Αιγαίο. Για το σκοπό αυτό στις αρχές του 2002 είχαν συσταθεί επιτροπές με τη συμμετοχή τούρκων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, οι οποίοι αναζητούσαν τις νησίδες ή βραχονησίδες που θα ήταν ιδανικοί στόχοι. Σε συνεδρίαση που έγινε το Δεκέμβριο του 2002, οι «ομάδες εργασίας», όπως ονομάζονταν, είχαν προτείνει την «αξιοποίηση των προστριβών που προκύπτουν μεταξύ τούρκων και ελλήνων ψαράδων γύρω από τη νήσο Ζουράφα».

Θα ακολουθούσε η κλιμάκωση της έντασης και η πραγματοποίηση εκτεταμένης επιχείρησης ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων με στόχο τρία ελληνικά νησιά. Η επιλογή των νησιών θα γινόταν με βασικό κριτήριο ότι «δεν διέθεταν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις, η μεταφορά ενισχύσεων ήταν εξαιρετικά δύσκολη και ο μικρός αριθμητικά πληθυσμός τους δεν θα είχε δυνατότητα να βοηθήσει στην αμυντική προσπάθεια των Ελλήνων».

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, οι Τούρκοι έχουν αντιληφθεί ότι στην περίπτωση της Ζουράφας μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους ψαράδες τους, όπως ακριβώς έκαναν με τους δημοσιογράφους στην κρίση των Ιμίων, για να προκαλέσουν θερμό επεισόδιο.

Το ανατολικότερο σύνορο της Ελλάδας… βυθίζεται!

Το 2000 ο τότε ευρωβουλευτής της ΝΔ, Σταύρος Ξαρχάκος, είχε για πρώτη φορά εκπέμψει SOS για την τύχη της σημαντικής αυτής νησίδας, με επείγουσα ερώτησή του προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Με αυτή ζητούσε να μάθει εάν οι ελληνικές Αρχές είχαν ποτέ ενημερώσει τις αρμόδιες ευρωπαϊκές υπηρεσίες ότι η Ζουράφα δεν είναι μια τυχαία βραχονησίδα, αλλά αποτελεί το ακρότατο όριο της ελληνικής και κοινοτικής επικράτειας. Παράλληλα, ενημέρωνε για τον άμεσο κίνδυνο εξαφάνισής της, τονίζοντας ότι, σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, η νησίδα μέχρι το 1955 ανήκε σε ένα ευρύτερο σύμπλεγμα νησίδων που στη συνέχεια χάθηκαν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας, κάτι που με μαθηματική ακρίβεια θα συμβεί και με τη Ζουράφα.

Έκτοτε κανείς δεν ασχολήθηκε με τη Ζουράφα, φροντίζοντας να την εντάξει σε κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα προστασίας ευαίσθητων περιοχών, αλλά, αντιθέτως, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις την άφησαν στο έλεος του χρόνου. Υπολογίζεται ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια η νησίδα έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της έκτασής της, ενώ εντύπωση προκαλεί το ότι υπάρχουν καταγραφές της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού που αναφέρουν ότι η Ζουράφα καταλάμβανε επιφάνεια 9 στρεμμάτων έναντι 1 που έχει απομείνει σήμερα!

Οι Τούρκοι ετοίμαζαν επίθεση, με την Ελλάδα μέχρι σήμερα να είναι αδρανής!


 

«Βαριοπούλα» : Παράσταση πολιτικής αγωγής πρέπει να δηλώσει η Ελλάδα
Παράσταση πολιτικής αγωγής για το σχέδιο «Βαριοπούλα», που προέβλεπε επίθεση κατά της χώρας μας, θα πρέπει να δηλώσει η Ελλάδα στη δικαστική διαδικασία που έχει ήδη αρχίσει στην Άγκυρα, τονίζουν έγκυροι νομικοί κύκλοι που έχουν ασχοληθεί με τη διερεύνηση της σκοτεινής αυτής υπόθεσης που αποκάλυψε στις 20 Ιανουαρίου 2010 η τουρκική εφημερίδα «Ταράφ».

Η Ελλάδα πρέπει, υποστηρίζουν οι ίδιοι κύκλοι, να κινητοποιήσει όλα τα νομικά και πολιτικά ερείσματα του διεθνούς δικαίου, ώστε να προλάβει αρνητικές εξελίξεις με τη γείτονα χώρα. Τα τουρκικά σχέδια εισβολής στην Ελλάδα θα πρέπει να γνωστοποιηθούν σε όλα τα διεθνή όργανα με παράλληλη νομική και επικοινωνιακή αξιοποίηση της υπόθεσης, ώστε να καταστεί γνωστό ότι η τουρκική απειλή εναντίον της Ελλάδος είναι υπαρκτή, συνεχής και συνιστά κατάφωρη παραβίαση της διεθνούς δικαιοτοξίας. Ως γνωστόν το σχέδιο «Βαριοπούλα» των κοσμικών και των στρατιωτικών της Τουρκίας είχε σχεδιαστεί το 2003, με ιθύνοντα νου τον στρατηγό εν αποστρατεία και τότε διοικητή της Πρώτης Στρατιάς Τσετίν Νογά. Προέβλεπε τη δημιουργία έντονης πολιτικής αναταραχής στην Ελλάδα που θα προσέδιδε σημαντικά διπλωματικά ερείσματα στην Τουρκία στη μελλοντική πολιτική διαπραγμάτευση. Όπως υποστηρίζουν νομικοί και πανεπιστημιακοί εξειδικευμένοι σε διεθνή θέματα: «Η Ελλάδα, ως ζημιωθείσα από τις αξιόποινες πράξεις που αποδίδονται στους κατηγορούμενους, νομιμοποιείται ενεργητικά να παραστεί ως πολιτικώς ενάγουσα για την άμεση ζημία που δέχθηκε η τιμή και υπόληψή της, αλλά και για την απόπειρα επεμβατικής επίθεσης εναντίον της, επιφυλασσόμενη κάθε νομίμου δικαιώματός της».
Και προσθέτουν: «Στην περίπτωση που η τουρκική δικαιοσύνη αρνηθεί στην Ελλάδα την πρόσβασή της στις ήδη ανοιχθείσες δίκες, τότε παραβιάζει καταφανώς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ειδικότερα το άρθρο 6.1 ΕΣΔΑ ως προς το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο. Κάθε κράτος μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης οφείλει να μην παρεμποδίζει την πρόσβαση σε δικαστήριο οιουδήποτε έχει ανάγκη δικαστικής προστασίας». «Η απόπειρα αποβατικής επιχείρησης και η διακινδύνευση της ασφάλειας και της ελευθερίας της Ελλάδος συνιστούν παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και θεμελιώνουν δικαίωμα προσφυγής ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα και η συνεχής επιθετική πολιτική κατά της Ελλάδας παραβιάζουν καταφανώς το διεθνές κεκτημένο. Οι στρατιωτικές αυτές ενέργειες θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή και την ασφάλεια χιλιάδων πολιτών και υποσκάπτουν τους δημοκρατικούς θεσμούς».
Τέλος στα φοβικά σύνδρομα
 «Η Ελλάδα, ως υψηλό συμβαλλόμενο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, θα πρέπει να κινητοποιήσει όλους τους νομικούς μηχανισμούς ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ώστε να διασφαλίσει τη νομική και ουσιαστική της θέση. Η Τουρκία με τη συμπεριφορά της παραβιάζει τη Σύμβαση θεμελιώνοντας λόγο προσφυγής της Ελλάδας κατά της Τουρκίας. Δικαιούται επίσης να παραστεί ως πολιτικώς ενάγουσα στα ποινικά δικαστήρια της Τουρκίας ενδυναμώνοντας τη θέση της και ζητώντας την καταδίκη των υπαιτίων. Η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, απαγκιστρωμένη από φοβικά σύνδρομα, θα πρέπει να αναζητήσει τα δίκαια αιτήματά της έναντι παντός δικαστηρίου και αρχής έχοντας σύμμαχο το Διεθνές Δίκαιο και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αποτελούν το θεμέλιο ελευθερίας και δικαιοσύνης κάθε λαού. Με το σχέδιο ''Βαριοπούλα'' επαληθεύεται η αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας και η μη συμμόρφωση της στρατιωτικής ηγεσίας με τις διεθνείς συνθήκες. Στις σχεδιαζόμενες κινήσεις του Στρατεύματος κατά της Ελλάδος φαίνεται η απαξίωση έναντι μιας χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης την οποία μπορεί να χρησιμοποιεί κατά το δοκούν για την επίλυση των εσωτερικών διαφορών», καταλήγουν στην πρόταση-έκθεσή τους νομικοί κύκλοι.
Τι προέβλεπε η «Βαριοπούλα»
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της τουρκικής εφημερίδας «Ταράφ», το σχέδιο είχε στόχο:
• Ένταση στη Θράκη με παρενόχληση των μεθοριακών περιπόλων (μέχρι και ενδεχόμενη εισβολή από τον Έβρο)
• Εμπλοκή του ονόματος του Πατριάρχη στο γενικότερο σχέδιο αποσταθεροποίησης
• Ανθελληνική προπαγάνδα μέσω ίντερνετ
Το αεροπορικό σκέλος του σχεδίου, με την ονομασία «Καταιγίδα» περιελάμβανε τις εξής κινήσεις:
• Επιθετικές εναέριες πρωτοβουλίες
• Παρενόχληση ελληνικών πτήσεων
• Πρόκληση θερμού επεισοδίου με σκοπό να σημειωθεί σύγκρουση ελληνικού και τουρκικού αεροσκάφους και συντριβή του δεύτερου στο Αιγαίο
• Πολεμική ετοιμότητα των στρατιωτικών αεροδρομίων
Το ναυτικό σκέλος, με την ονομασία «Suga», το οποίο αξιολογείται ως το σημαντικότερο, αφορούσε:
• Απόβαση στα τουρκικά νησιά Κογιούν, δίπλα από τη Χίο, τα οποία με βάση τη Συνθήκη της Λωζάνης είναι αποστρατικοποιημένα
• Απόβαση στις Οινούσες, που ελέγχουν από τον βορρά τον δίαυλο του Τσεσμέ, και από ανατολικά τη Χίο, τους Φούρνους και τη Λέρο.
Χαρακτηριστικά η εφημερίδα «Ταράφ», στο αποκαλυπτικό της δημοσίευμα, αναφέρει ότι:
«Κατά τις πτήσεις στο Αιγαίο θα παρενοχλούνται τα αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και θα διαμορφωθεί κλίμα σύγκρουσης.
Εάν είναι δυνατόν, θα προκληθεί πτώση ενός αεροσκάφους μας από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία και εάν δεν πραγματοποιηθεί αυτό, θα προκληθεί πτώση δικού μας αεροσκάφους με πυρά, σε κατάλληλο χώρο και χρόνο από πιλότο του Ειδικού Σμήνους το οποίο έχει αναδιαρθρωθεί. Θα διοχετευτούν στα ΜΜΕ ειδήσεις περί της πτώσης του αεροσκάφους μας από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία και θα παρουσιαστεί η αδυναμία της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στο θέμα αυτό». «Η ένταση θα αυξηθεί και στα σύνορα στη Θράκη, θα πραγματοποιηθούν περιπολίες σε περιοχές πλησίον των συνόρων στη Θράκη, ενώ θα διεξαχθούν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Πολεμικό Ναυτικό στο Αιγαίο. Στα αεροδρόμια Μπαλίκεσιρ, Τσίγλι, Τσόρλου και Νταλάμαν θα περιμένουν αεροσκάφη με βάση την αρχή 24 ωρών και ακόμη στο παραμικρό επεισόδιο θα απογειωθούν αεροσκάφη scrable». «Θα αυξηθεί με τρόπο ελεγχόμενο η εχθρότητα και η ένταση εναντίον της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και θα διασφαλιστεί ώστε οι πιλότοι να είναι πιο επιθετικοί κατά τις πτήσεις. Θα ανακοινωθεί ανεπισήμως στους πιλότους ότι σε παρόμοια περιστατικά θα μπορούν να ανοίγουν ακόμη και πυρ, στο πλαίσιο της νόμιμης άμυνας».
Μεταξύ των βασικών στόχων του σχεδίου ήταν τα διπλωματικά και γεωστρατηγικά οφέλη στις σχέσεις με την Ελλάδα.
Αξίζει να σημειωθεί η δήλωση του τέως αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, Στρατηγού Κοσανέρ, ο οποίος είπε ότι δεν πιστεύει πως η προετοιμασία των σχεδίων πραξικοπήματος «Βαριοπούλα» είναι κάτι άνανδρο, αλλά θεωρεί άνανδρο το ότι το δημοσίευσαν οι εφημερίδες! Οι εφημερίδες τού φταίνε και όχι οι συνάδελφοί του συνωμότες!
Οι βασικοί κατηγορούμενοι για τη δράση της οργάνωσης Εργκενεκόν, που σχέδιο της ήταν η «Βαριοπούλα», είναι οι: Στρατηγός Τσετίν Ντογάν, πρώην επικεφαλής της Α' Στρατιάς, Στρατηγός Εργκίν Σαϊγκούν, πρώην υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Στρατηγός Μπιλγκίν Μπαλανλί, διοικητής των Στρατιωτικών Ακαδημιών, Πτέραρχος Ιμπραχίμ Φιρτίνα, πρώην αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας, Ναύαρχος Οζντέν Ορνέκ, πρώην διοικητής του Τουρκικού Στόλου, Υποπτέραρχος Ισμαήλ Τας, διοικητής της Ακαδημίας της Πολεμικής Αεροπορίας, Αρχιπλοίαρχος Ντενίζ Τζόρα και πολλοί άλλοι αξιωματικοί (περισσότεροι από διακόσιοι), αρκετοί εκ των οποίων είναι ακόμη εν ενεργεία.

Προωθείται ανεξάρτητο Κουρδιστάν με τις ευλογίες των ΗΠΑ;


 


Ο ενεργειακός κολοσσός ExxonMobil φαίνεται να μην εισακούει τις απειλές της Βαγδάτης και να αποφάσισε να συνεργαστεί κανονικά με τους Κούρδος του Βορείου Ιράκ. Σύμφωνα με την κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν η αμερικανική εταιρία την διαβεβαίωσε πως θα συνεχίσει την συνεργασία και θα τιμήσει το συμβόλαιο που έχει υπογράψει με το Ερμπίλ ανεξαρτήτως των απειλών και οχλήσεων από τη κεντρική κυβέρνηση στη Βαγδάτη.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν, ότι ο πρόεδρος του Ιρακινού Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζανί συναντήθηκε στην Ουάσιγκτον με τον διευθύνοντα σύμβουλο της αμερικανικής εταιρίας Ρεξ Τάιλερσον ο οποίος του ανακοίνωσε πως η εταιρία του θα συνεχίσει τις εργασίες της στο Κουρδιστάν. Υπενθυμίζεται πως η ExxonMobil έχει υπογράψει με το Ερμπίλ συμφωνία από τον Νοέμβριο του 2011 με σκοπό να εκμεταλλευτεί έξι «οικόπεδα» στο Κουρδιστάν.

Η Βαγδάτη θεωρεί πως κάθε συμφωνία μεταξύ εταιριών και οργανισμών «τοπικής αυτοδιοίκησης» η οποία δεν έχει τη συγκατάθεσή της είναι «άκυρη» ενώ απειλεί πως σε περίπτωση που μία εταιρία «διαλέξει» για συνεργάτη κάποιον χωρίς τη συγκατάθεσή της, αναφορικά με τους όρους της συνεργασίας, θα την αποκλείσει αυτομάτως από κάθε άλλη δραστηριότητα σε ολόκληρη της χώρα.

Στην προκειμένη περίπτωση η Βαγδάτη απειλεί την ExxonMobil πως δεν πρόκειται να τη συμπεριλάβει στο πρόγραμμα ανάπτυξης και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στα νότια της χώρας. Αξίζει να σημειωθεί πως η ένταση μεταξύ Κούρδων και της σιιτικής κυβέρνησης του Νούρι Αλ-Μάλικι αυξάνεται καθημερινά, αφού το τελευταίο επεισόδιο εμπεριείχε κατηγορίες προς τους Κούρδους πως πουλάνε λαθραία πετρέλαιο στο Ιράν, κάτι το οποίο το Ερμπίλ αρνείται κατηγορηματικά. 
 

Ο πλούτος είναι κάτω από τα πόδια μας. Ας τον αξιοποιήσουμε επί τέλους.


Άφθονος Ιλμενίτης (Τιτάνιο) στον νομό του Έβρου, αξίζει 50 φορές πιο πάνω από τον χρυσό. Και χρησιμοποιείται στην αεροναυτική βιομηχανία.



Απέραντο ορυκτό κρύβει στα σπλάχνα του ο ακριτικός Νομός μας. - Έχουμε “προίκα αφάγωτη” - Γιατί όμως κάποιοι κύκλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τον εκμεταλλευτούμε; - Συνεχείς αντιδράσεις και προσκόμματα σε κάθε εξορυκτική πρόταση. -Αυτή η μιζέρια, δεν μπορεί να συνεχισθεί.
Εδώ και 67 ολόκληρα χρόνια η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ επιμένει πως ο Έβρος μπορεί να ταΐσει μόνος του ολόκληρη την Ελλάδα, σε σιτηρά, ψάρια, κρέατα, οπωροκηπευτικά, γαλακτοκομικά κ.λ.π. κ.λ.π.
Ακόμη συνεχίζουμε να γράφουμε, πως ο ακριτικός Νομός μας έχει “προίκα αφάγωτη” κι αυτή η προίκα είναι ο ορυκτός μας πλούτος.
Μέσα δε σ' αυτόν υπάρχουν και σπάνια μεταλλεύματα.
Αφορμή για το σημερινό μας δημοσίευμα μας έδωσε ο συνεργάτης μας Ερευνητής – Λαογράφος κ. Βασ. Μιχαηλίδης που μας έστειλε το ακόλουθο σημείωμα.
***
Ο ΙΛΜΕΝΙΤΗΣ ΕΝ ΘΡΑΚΗ,
Υπό του κ. Κων/νου Βραχάμη, Χημικού του Εθνικού Πανεπιστημίου, Διπλωματούχου Αν. Σπουδόν Εφηρμ. Χημείας Παν/μίου Παρισίων.
***
Γράφει λοιπόν ο κ. Βραχάμης στα έτη 1928, στην έκθεσίν του, Δυτικώς του Σουφλίου, και εις απόστασιν 10 χλμ. περίπου εκ της Πόλεως ταύτης, ευρίσκονται τα ερείπια του Τουρκικού άλλοτε χωρίου Ντιστιμπάκ.
Το περί το χωρίον τούτο, τμήμα και ιδίως ο ρους παράλληλους ερχομένου χειμάρρου (Καρανλή Ντερεσί) αποτελεί τα Β.Α. όρια του σχηματισμού βασικών πετρωμάτων, οφιτών κυρίως, όστις καλύπτει εν τη περιοχή περί τα 50 τετρ. Χιλιόμετρα, με διεύθυνσιν Ν. 30ο, W μήκος περίπου1 2 και πλάτος 2-6 χλμ. και περικλείει ισχυρότατα κοιτάσματα χρωμίτου ως απέδειξαν αι γινόμεναι έρευναι, άτινα ανακαλύψαμεν κατά το έτος 1929.
Μελέτην μας επί των κοιτασμάτων τούτων, ως και επί της συστάσεως των νικελιούχων οφιτών της περιοχής, των κοιτών περιφερικής εκκρίσεως, χαλκοπυρίτου αίττινες υπήρχαν ως φαίνεται αντικείμενον εκμεταλλεύσεως των αρχαίων, ως και των φλεβών ξυμπλόκου μεταλλεύματος χαλκοπυρίτου-γαληνίτου-αρσενοπυρίτου.
Ο ιλμενίτης (ΤΙΤΑΝΙΟ) απαντά παρά τον χείμαρρον Καρανλή ντερεσί εντός φλεβών χλωρίτου-Μίκας, ο ιλμενίτης απαντά παρά την κορυφή και τας νοτίους κλιτύς το λόφου Τουλού Τεπέ και παρά το χωρίον Καλαϊτζή Οβά.
Τα εντός χλωρίτου εγκεκλεισμένα τεμάχια Ιγμενίτου-Τιτανίου έχουν βάρος από ολίγων δεκατογράμμων μέχρι χιλιογράμμου-κιλού.
Την παραπάνω έκθεση έλαβα από το Τμήμα Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών 23-06-2008 από κ. Βουδούρη Μεταλλειολόγο.
Βασ. Μιχαηλίδης
***
Σημείωση Ε.Θ.
Οι ορυκτολόγοι και κυρίως οι ειδικοί επιστήμονες επί των μεταλλευμάτων γνωρίζουν πολύ καλά την αξία του Ιλμενίτου.
Που αξίζει 50 φορές πιο πάνω από τον χρυσό. Και χρησιμοποιείται στην αεροναυτική βιομηχανία.Το ερώτημα όμως που μας βασανίζει τόσα χρόνια, είναι γιατί κάθε εξορυκτική προσπάθεια, προσκρούει στην βίαιη και οργισμένη προσπάθεια κάποιων κύκλων που δεν θέλουν με κανένα τρόπο την αξιοποίηση των μεταλλευμάτων που κρύβουν τα σπλάχνα του Έβρου.
Γιατί συμβαίνει αυτό άραγε;
Όχι στον Χρυσό, όχι στον Ζεόλιθο, όχι και στην επαναλειτουργία των Μεταλλείων Κίρκης.
Που οι Γερμανοί στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο τα λειτούργησαν, δημιουργώντας άψογες τεχνικά εγκαταστάσεις.
Εμείς όμως τα βάλαμε λουκέτο.
Και προχθές μάλιστα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αν. Μακεδονίας – Θράκης υπήρξε ομόφωνη απόφαση για την ανάδειξη των Μεταλλείων της Κίρκης Έβρου, ως... “ιστορικού τόπου”.
Σε μία περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής κρίσεως που βιώνει ο ελληνικός Λαός σε καιρό ειρήνης, θα περιμέναμε μία ομόφωνη απόφαση για την επαναλειτουργία των Μεταλλείων της Κίρκης.
Τέτοια πρόταση όμως δεν ακούσθηκε.
Τί συμβαίνει λοιπόν;
Γιατί τα ορυκτά του Έβρου δεν πρέπει να εξαχθούν;
Υπάρχουν μήπως ξένα συμφέροντα, ή και μυστικές συμφωνίες, που εμείς δεν γνωρίζουμε; Γιατί πολλά αρχίζει και βάσει ο νους μας.
Η επίκληση της οικολογικής καταστροφής δεν πείθει πλέον κανένα, την ώρα μάλιστα που η φτώχεια απλώνεται και η ανεργία διώχνει τα παιδιά μας σε ξένους τόπους.