Τι περιμένει ο κόσμος από την πολιτική ηγεσία του

 

Το θέμα δεν είναι να κερδίσουμε τις εκλογές λέγοντας ωραία λόγια γραμμένα από ταλαντούχους ανθρώπους και αύριο να διαπιστώσουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Το θέμα δεν είναι καν οι εκλογές.

Είναι το βάρος της ευθύνης (και ποιος θέλει, μπορεί να το αναλάβει) στην πιο δύσκολη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας μας.

Με καταρρακωμένη την εθνική μας αξιοπρέπεια και περηφάνεια.
Με σμπαραλιασμενη την οικονομία μας και υποθηκευμένη για τα επόμενα χρόνια.
Με ένα δημόσιο τομέα υπέρ τριπλάσιο, ανειδίκευτο, ασύνδετο, διεφθαρμένο, χωρίς οργανόγραμμα, χωρίς αποτελεσματικότητα και παραγωγικότητα.
Με την εγκληματικότητα να είναι στα υψηλότερα επίπεδα και τους λαθρομετανάστες να είναι σε λίγο πλειοψηφία σε αρκετές περιοχές.
Με την ανεργία σε πρωτόγνωρα επίπεδα με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικογενειακή και κοινωνική συνοχή.

Με το υγειονομικό σύστημα σε τριτοκοσμικό επίπεδο
Με το παιδαγωγικό επίσης ανύπαρκτο.
Με τα ασφαλιστικά ταμεία να σκάνε από ώρα σε ώρα.
Με την φοροδοτική υποχρέωση να μην υπάρχει στο μυαλό κανενός.
Με τα κλαδικά συμφέροντα να έχουν βγάλει τα δόντια τους για έναν αγώνα υπέρ πάντων.

Και τέλος με το πολιτικό σύστημα σε επίπεδο κομμάτων μακράν κατώτερο των περιστάσεων.

Δεν είναι το θέμα οι εκλογές, γιατί τις εκλογές για να τις κερδίσεις πρέπει να στρογγυλέψεις το λόγο σου και να κάνεις συμμαχίες και δεν είναι αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα.

Διαβάζω εδώ ,ακούω αλλού, συζητώ, και στο συμπέρασμα που καταλήγω είναι ότι όλοι ετοιμάζονται να κατεβούν σε άλλο ένα ντέρμπι, λίγο διαφορετικό αλλά πάλι ντέρμπι.

Στην κατάσταση που βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού (εάν δεν πέφτουμε ήδη στον γκρεμό) χρειάζονται ΑΛΗΘΕΙΕΣ, ΑΛΗΘΕΙΕΣ! ΑΛΗΘΕΙΕΣ!

Κάποτε ένας μάνατζερ της ΤOYOTA είχε πει ότι έχεις λύσεις ένα πρόβλημα κατά 50% όταν το έχεις αναλύσει.

Πρώτα από όλα όποιος θελήσει σ αυτήν την δύσκολη ώρα να μπει μέσα στην κόλαση (γιατί πιστεύω ότι δυστυχώς μόνο από πρόσωπα μπορούμε να περιμένουμε (τα κόμματα είναι στημένα με φιλοσοφία περασμένων αιώνων) και για μένα αυτός είναι ο Αντώνης Σαμαράς (και το πιστεύω αυτό από το 1993) πρέπει να ζητήσει συγνώμη από τον ελληνικό λαό εκ μέρους του πολιτικού συστήματος για τα εγκλήματα που έγιναν.

Δεύτερον, πρέπει να βγει και να πει ανοικτά σε τι κατάσταση βρισκόμαστε. Πρέπει να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, πρέπει να κοπούν προνόμια και συντάξεις, πρέπει το ένα πρέπει το άλλο…

Τρίτον και επίσης σπουδαίο πρέπει να δείξει από τώρα ότι έχει έτοιμη την ηγετική ομάδα και τα στελέχη (περίπου σαν αρχή 300 άτομα) με ονόματα και βιογραφικά και φυσικά αυτοί να είναι η dream team και ανεξάρτητα πολιτικής η κομμάτων. Εάν δεν την έχει αυτήν την ομάδα καλύτερα να μην αναλάβει.
Είναι πιο έντιμο να πει δεν μπορώ παρά να βυθιστούμε και άλλο.

Τέταρτον, ας σταματήσουμε να ασχολούμαστε με το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι δυνατόν ακόμα να προσδιοριζόμαστε όλες οι κυβερνήσεις και υποψήφιες κυβερνήσεις με τα χάλια του προηγούμενου.

Πέμπτον πρέπει επιτέλους να απευθυνθεί στον απανταχού ελληνισμό και να τον ενώσει για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας. Να το συνδυάσει με την ίδρυση εθνικού συμβουλίου που θα δουλεύει συνεχώς (και θα υπερασπίζεται)τα συμφέροντα της Ελλάδος. Αυτό θα είναι υπεύθυνο για το όραμα της Ελλάδας και θα χαράσσει τις μελλοντικές εθνικές στρατηγικές. Το κάνει το Ισραήλ, το κάνει η Τουρκία, η Αμερική και άλλες χώρες.

Έκτο να παρουσιάσει τα μέτρα που θα πάρει για την δικαιοσύνη. Μια αδιάβλητη δικαιοσύνη με την ηγεσία από ένα επίπεδο και πάνω πραγματικά καθολικής αποδοχής και κατάρτισης. Παράλληλα να αποκαταστήσουν το όνομα της δικαιοσύνης ανοίγοντας μέτωπα με καραμπινάτες υποθέσεις (πόθεν έσχες πολιτικών και κρατικών λειτουργών, μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής, λαθρεμπορίας, δομημένα ομόλογα, siemens, Ολυμπιακοί Αγώνες, κ.λ.π. κ.λ.π.) κάτι το οποίο είναι απαραίτητο για τον λαό για να μπορέσει και αυτός να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις από εδώ και πέρα αφού θα ξέρει ότι υπάρχει πλέον τιμωρία και θα ξεσπάσει επιτέλους η οργή για αυτά που τραβάει.

Και τελευταίο αφήνω το σπουδαιότερο για μένα: Να μιλήσει στο φιλότιμο και τον και τον καλώς εννοούμενο εγωισμό των Ελλήνων. Με στόχο τα διακόσια χρόνια της επανάστασης του 1821, το 2021, ας έχουμε τότε ψηλά το κεφάλι, αρκετές καρπαζιές φάγαμε. Δεν μπορεί να καταστρέψουμε το όνομα μας και την ιστορία χιλιάδων χρόνων, μέσα σε 40 χρόνια. Δεν μας αξίζει αυτή η τύχη. Δεν είναι ο Έλληνας αυτός με τον φραπέ, ο αραχτός, ο βολεμένος στο δημόσιο, το λαμόγιο.

Εμείς ανοίγαμε δρόμους όταν οι άλλοι ήταν βάρβαροι.

Αυτά θέλει ο κόσμος από τον ΕΘΝΙΚΟ του ΗΓΕΤΗ αυτή την ώρα. Να πάρει τη σκούπα και να συγκρουστεί με το σάπιο κομμάτι μας που δυστυχώς μεγάλωσε πάρα πολύ και να μας δείξει τον δρόμο.