Πως πρέπει να ψηφίζουμε

Ελλάδα και δημοκρατία! Έννοιες αλληλένδετες. Η εξουσία που πηγάζει από τον λαό, επινοήθηκε ως πολίτευμα στην Ελλάδα της αρχαίας εποχής και ονομάστηκε «δημοκρατία» εκ των λημμάτων «δήμος», δηλαδή της οργανωμένης ένωσης των πολιτών και «κράτος», δηλαδή του συστήματος εξουσίας. Βασική αρχή της δημοκρατίας, είναι η υπηρέτηση και η προάσπιση των συμφερόντων του συνόλου του λαού και όχι τμήματος ή μεμονωμένων ατομικών συμφερόντων. 

Ως εκ τούτου, συμπεραίνουμε ότι, το κάθε μέλος του λαού, οφείλει να έχει αντίληψη των πραγμάτων που συμβαίνουν στην κοινωνία και να συναποφασίζει με τα υπόλοιπα μέλη, υπό το πρίσμα του γενικού συμφέροντος του συνόλου του λαού και όχι του εαυτού του. Αυτό, προϋποθέτει συνολική αλλά και ατομική πολιτική ωριμότητα των μελών, τέτοια που να αποποιείται ο καθείς την ατομικότητά του, προτάσσοντας το γενικό όφελος, ακόμη κι αν αυτός μπορεί να ζημιωθεί! Αυτό βεβαίως, αναμφισβήτητα είναι ενάντια στην ανθρώπινη ιδιοτέλεια, η οποία όμως είναι μέρος της φύσης μας, ενώ η πάταξη του ιδιοτελούς Εγώ μας, είναι το ζητούμενο στην εξέλιξή μας.

Άρα, εύλογα θα αναρωτιόταν κανείς, μήπως τελικά η δημοκρατία δεν απευθύνεται στον σημερινό άνθρωπο, αλλά ίσως σε έναν μελλοντικό εξελιγμένο μετάνθρωπο; Μήπως τελικά η δημοκρατία, δεν είναι το τέλειο πολίτευμα;

Ο Αριστοτέλης αναφερόμενος στην δημοκρατία, ανέφερε ότι αυτή είναι ωφέλιμη μόνο όταν αποβλέπει στο κοινό συμφέρον, ενώ όταν εκτρέπεται από αυτό, αποτελεί παρέκβαση και από «δημοκρατία» πρέπει να μετονομάζεται σε «οχλοκρατία»! Εννοούσε δε, ότι παρέκβαση της δημοκρατίας είναι όταν η εξουσία ασκείται από το θυμικό των μαζών, δηλαδή την ανώριμη μαζικοποιημένη και κατευθυνόμενη θέληση του όχλου, από επιτήδειους λαοπλάνους και δημαγωγούς πολιτικούς, οι οποίοι μεθοδεύουν την εξυπηρέτηση ατομικών ή μειοψηφικών συμφερόντων, με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται ότι αποτελούν δημοκρατική επιλογή του λαού.

Μήπως αυτό συμβαίνει σήμερα; Μήπως ο Αριστοτέλης τελικά δικαιώνεται, με τον τρόπο που ασκείται η σημερινή δημοκρατία; Η αλήθεια είναι ότι ο Αριστοτέλης απλά, διέκρινε από τότε, την εγγενή αδυναμία του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος να εφαρμοσθεί όπως επινοήθηκε. Ήξερε καλά τον τρόπο που λειτουργεί ο άνθρωπος και το πώς ενεργεί μέσα στο κοινωνικό του περιβάλλον.

Παρόλα αυτά, σήμερα η δημοκρατία θεωρείται παγκοσμίως το δικαιότερο πολιτικό σύστημα, αν και στην πραγματικότητα απέχει πολύ από την ιδεατή κατάσταση. Έχει δε, τόσες πολλές παραλλαγές, που τελικά οι περισσότερες δεν δικαιολογούν τον όρο «δημοκρατία»!

Στην χώρα που επινόησε και «γέννησε» αυτό το πολίτευμα, η εφαρμογή του στην σύγχρονη εποχή, υπήρξε η πλημμελεστέρα! Παρόλο που η Δύση παρέλαβε την δημοκρατία, την προσάρμοσε και την εφήρμοσε στην πράξη, δε επέτρεψε ποτέ στην Ελλάδα να κάνει το ίδιο. Αντίθετα, μετά την απελευθέρωσή της από τους Οθωμανούς, επέβαλε το δικό της «προστατευτικό» δημοκρατικοφανές καθεστώς, στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος! Τοποθέτησε έκτοτε (μέχρι και σήμερα) τους «δικούς της» ανθρώπους, οι οποίοι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά της, φροντίζοντας ταυτόχρονα να πλανά τον ελληνικό λαό, με την εντύπωση ότι αποφασίζει μόνος του για την χώρα του. Επιστρατεύτηκαν κάθε λογής δημαγωγοί και λαοπλάνοι, διανοούμενοι στρατολογήθηκαν και δοσίλογοι πολιτικοί, φρόντισαν ώστε η δημοκρατία στην Ελλάδα να αποτελεί μια μακριά ανάμνηση του αρχαίου παρελθόντος της.

Η σιωνιστική επινόηση και επιβολή των νέων κοινωνικοπολιτικών μοντέλων, του καπιταλισμού και του κομμουνισμού, χώρισαν την κόσμο σε «αριστερά» και «δεξιά» πριν από περίπου ενάμισι αιώνα! Στην Ελλάδα, το αριστεροδεξιό σιωνιστικό «παιχνίδι», παίχτηκε με τους πιο σκληρούς όρους. Λούστηκε στο αίμα και την διχόνοια. Ίδιο των Ελλήνων ο διχασμός, έμελλε να σημαδέψει για πάντα το πολιτικό επέκεινα της χώρας μας. Η ρωμαϊκή ρήση «διαίρει και βασίλευε» (divide ut regnes) είχε βρει, για μια ακόμη φορά, την καλύτερη εφαρμογή της στους Έλληνες…

Μέχρι και σήμερα, η ψευδο-ιδεολογική τοποθέτηση αριστερά-δεξιά, έχει δημιουργήσει στους Έλληνες απίστευτη πόλωση τέτοια, που όμοιά της, δεν συναντάμε αλλού σε Δυτική κοινωνία! Αν και η κομμουνιστική θεωρία χρεοκόπησε και κατέρρευσε ως ουτοπική και πρακτικά ανεφάρμοστη, οι Έλληνες, εμμένουν να την προασπίζονται και να την επιδιώκουν. Και μάλιστα όχι σε «νέα» της εκδοχή, αλλά την σοβιετική, την Σταλινική!!! Ευτυχώς αντίστοιχη τάση Ελλήνων που να υποστήριζαν αντίστοιχα τον Χιτλερικό εθνικοσοσιαλισμό, επισήμως τουλάχιστον, δεν υπάρχουν! Για μια ακόμη φορά, η υπερβολή των Ελλήνων, τους κάνει γραφικούς στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητος. Ο ζήλος των Ελλήνων σοσιαλιστών-κομμουνιστών και η εύπεπτη ιδεολογική προπαγάνδα τους στα απαίδευτα ώτα της νεολαίας και της κατώτερης κοινωνικής τάξης, η γενικευμένη αποδοχή τους από την ταλαίπωρη πάλαι ποτέ αγροτική και εργατική κοινωνία, έγειρε την πλάστιγγα της πολιτικής ισορροπίας προς τον αριστερό πόλο για πολλά χρόνια. Οι εξεγέρσεις από αναρχικούς και κομμουνιστές υποκινητές, αμαύρωσαν και οπισθοδρόμησαν πολλές φορές την χώρα.

Η κομματική πόλωση, ο φανατισμός και ο οπαδισμός, ανεφύησαν την κομματοκρατία. Η προσωπολατρεία σε πολιτικές προσωπικότητες, οδήγησαν την Ελληνική «δημοκρατία» σε νέες περιπέτειες. Η τυραννική ολιγαρχία ή απολυταρχία με δημοκρατικό μανδύα, ήταν ουσιαστικά το πραγματικό πολίτευμα της χώρας. Η συνθηματολογία και το ψέμα, ήταν τα εργαλεία για την απόλυτη χειραγώγηση του λαού και την υπονόμευση του μέλλοντός του. Η εφήμερη ευμάρεια, ο ωχαδελφισμός, ο παράνομος πλουτισμός εις βάρος των άλλων και η κατάρρευση των αρχέτυπων Ελληνικών αξιών του παρελθόντος, όπως η παιδεία, η γλώσσα, η θρησκεία και η οικογένεια, αλλοίωσαν και μετάλλαξαν τον Έλληνα, στον σημερινό νεοέλληνα…

Η καταλήστευση του κράτους, με την δράση των δοσίλογων πολιτικών, των τραπεζιτών, αλλά και των Ελλήνων επιχειρηματιών, υπέσκαψαν και ενταφίασαν την χώρα σε ένα αβυσσαλέο ερεβώδες τέλμα, από το οποίο ίσως ποτέ δεν θα μπορέσει να βγει. Οι σημερινοί πολιτικοί, οι οποίοι αναπαρήγαγαν το ίδιο παθογενές κράτος με τους προκατόχους τους, συνεχίζουν να ασελγούν στο πτώμα της Ελλάδος, γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν θα λογοδοτήσουν γι’ αυτό. Φρόντισαν ώστε να μην υπάρξει ποτέ μηχανισμός αδιάφθορος στην Ελλάδα, που να μπορέσει ποτέ να τους ελέγξει! Δημιούργησαν νομικό καθεστώς, που τους προστατεύει από κάθε τέτοιο κίνδυνο. Μαζί με αυτούς, προστατεύεται και ο κάθε παραβατικός με κάθε έννοια… Μοιάζει με κράτος-μαφία! Ο νόμος της omerta (σιωπής) είναι παντού, σε πνιγηρή εφαρμογή. Μοιάζει σαν κανείς να μην μπορεί να ξεφύγει. Είμαστε παγιδευμένοι…

Πράγματι είμαστε;

Η άρρωστη δημοκρατία μας, έχει να μας προσφέρει λύση;

Οι αγανακτισμένοι πολίτες, έχουν ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον στην ζωή τους και για την χώρα τους;

Η Ελλάδα φαίνεται, ότι ακολουθεί έναν δρόμο χωρίς γυρισμό. Αυτό είναι καλό ή κακό;

Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα που ξέραμε πέθανε και τώρα περιμένουμε την νέα Ελλάδα που κυοφορείται. Όχι μια νεκρανάσταση της παλιάς Ελλάδας… τέτοια χώρα ποτέ δεν θα την θέλαμε, αφού είδαμε που κατέληξε!

Είναι η ευκαιρία της γενιάς μας να επανακαθορίσει την σύσταση μιας νέας Ελλάδας.

Δεν μιλάμε για «επανίδρυση του κράτους» και άλλες τέτοιες αοριστίες.

Ο Albert Einstein, είχε πει ότι «δεν μπορεί να λυθεί ένα πρόβλημα, από αυτούς που το δημιούργησαν. Αυτός που θα το λύσει πρέπει να βρίσκεται σε ένα επίπεδο συνειδητότητος ανώτερο από εκείνων που το προκάλεσαν».

Ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε τους νέους Έλληνες, που θα φτιάξουν την νέα Ελλάδα…

Αν κάτι τέτοιο δεν μπορέσει να προκύψει από απότομη και βίαιη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, με την ταυτόχρονη επαναπροσδιορισμό της ζωής των Ελλήνων σε όλα τα επίπεδα, τότε αυτό ας το κάνουμε με τα υπάρχοντα «όπλα». Αυτά της κατ’ επίφασιν δημοκρατίας μας.

Ας δείξουμε ότι μας αξίζει να λειτουργούμε μέσα σε δίκαιο πολίτευμα και αληθινή δημοκρατία. Ας ψηφίσουμε για πρώτη μας φορά, ώριμα! Με κριτήριο το συνολικό όφελος της χώρας και όχι το ατομικό, δικό μας… Να δώσουμε ένα τέλος στην εκμετάλλευση που μας έκαναν τόσα χρόνια οι πολιτικές φατρίες του τόπου μας, με την ρουσφετολογική και πελατειακή εξάρτηση. Με την εκμετάλλευση της ανάγκης που αυτοί μας δημιούργησαν και έπειτα ήρθαν να μας την «πουλήσουν». Ας γυρίσουμε επιτέλους την πλάτη σε αυτούς που κατέστρεψαν την χώρα μας και που τώρα ευθαρσώς ξαναζητούν την ψήφο μας, για να συνεχίσουν το ίδιο έργο τους. Μην παρασύρεστε από τον αμνόσχημο λύκο! Πίσω από τα διάφορα ονόματα, κρύβονται οι ίδιοι άνθρωποι, με τους ίδιους ρόλους. Προσπαθούν να σας ξεγελάσουν για μια ακόμη φορά. Δείξτε τους ότι τους καταλάβατε. Μην τους αφήσετε να σας εξαπατήσουν πάλι. Δεν έχουμε περιθώρια για νέους πειραματισμούς. Τα δύο μεγάλα κόμματα της εξουσίας, διαβλέποντας την καταπόντιση των ποσοστών τους και επιθυμώντας να κατακτήσουν την διαβόητη και πολυπόθητη αυτοδυναμία (δηλαδή την ανεξέλεγκτη μονομερή άσκηση εξουσίας), επινόησαν νέο κόλπο εξαπάτησης του εκλογικού σώματος: Δημιούργησαν δήθεν αντίπαλα δέη ως νέα κόμματα, που σκοπό έχουν να περισυλλέξουν τις διαρροές τους, και στην συνέχεια μετεκλογικά να τις επαναφέρουν στην διάθεση των κυρίαρχων κομμάτων ως προσφερόμενα για συνεργασία! Οι στοιχειωδώς ευφυείς, το έχουν ήδη αντιληφθεί. Ας το κοινωνήσουν και στους υπόλοιπους. Κανείς μην πέσει στην νέα παγίδα!

Ξεχάστε για πρώτη σας φορά, τις συμπάθειες σε «πολιτικούς φίλους», σε παραδοσιακές ψήφους και σε ψηφοθηρικές υποσχέσεις για διευθέτηση δικών σας υποθέσεων. Σκεφτείτε ότι είναι καλύτερα να μην τακτοποιηθεί η προσωπική σας υπόθεση, προκειμένου να σωθεί η χώρα ή τουλάχιστον να βελτιωθεί λίγο η κατάσταση των περισσοτέρων ανθρώπων. Σκεφτείτε ότι είναι καλύτερα να μην δούμε άμεσα θετικά αποτελέσματα, αλλά να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ένα καλύτερο μέλλον τα αποτελέσματα των οποίων θα δούμε αρκετά αργότερα. Ψηφίστε με το σκεπτικό της προοπτικής σε βάθος χρόνου. Κανείς δεν έχει το μαγικό ραβδάκι που θα φτιάξει τα πράγματα άμεσα, με το που θα αναλάβει την εξουσία…

Σκεφτείτε ότι «θα ψηφίσω αυτό που θα πρέπει να ψηφίσουν όλοι οι Έλληνες».

Υπάρχουν τρεις τρόποι να ψηφίσει κάποιος υπό το πρίσμα των όσων αναφέραμε.

-Ο πρώτος είναι να ψηφίσει το κόμμα που -κατά την ανωτέρω ηθική συνείδηση-, πιστεύει ότι εάν κυβερνήσει, θα μπορέσει να οδηγήσει την Ελλάδα σε ασφαλή πορεία και θα διασώσει ότι απόμεινε, ώστε να αποτελέσει την «μαγιά» για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό το καλύτερο αύριο, ίσως να αργήσει πολύ, αλλά θα έρθει.

-Ο δεύτερος τρόπος είναι να ψηφίσει κάποιος ένα κόμμα, το οποίο να πιστεύει ότι η παρουσία του στην βουλή, θα μπορέσει να παίξει ρυθμιστικό και αντιρροπιστικό ρόλο, συμπληρώνοντας το κενό που έχει προκύψει και ότι θα είναι αναγκαίο για να επέλθει ισορροπία στην λογική των κυβερνητικών επιλογών και κατευθύνσεων.

-Και ο τρίτος τρόπος είναι η δύναμη της απορριπτικής ψήφου, δηλαδή της αποχής! Παρότι η εκλογική νομοθεσία έχει ξεπεράσει τον σκόπελο της αποχής των εκλογέων από την ψηφοφορία, εάν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων απείχε από την διαδικασία (ας πούμε ένα 70-80%), τότε και παρά την νομοθετική διέξοδο που θα υπήρχε, θα υπήρχε πραγματικό θέμα ηθικής νομιμοποίησης του εκλογικού αποτελέσματος, που θα ανάγκαζε σε οπισθοχώρηση τα κόμματα, λόγω της πλειοψηφούσης (δια της αποχής) πολιτικής απαξίας τους. Θα ήταν ο πιο δυνατός εξαναγκαστικός μοχλός, που θα πήγαζε απ’ ευθείας από την λαϊκή βούληση και θα εξωθούσε σε άτακτη υποχώρηση από τις θέσεις τους, όλους τους πολιτικούς ταγούς της Ελλάδος και θα τους ανάγκαζε να αφουγκρασθούν την λαϊκή επιταγή για την επανίδρυση του πολιτικού κόσμου!

Ελπίζω σε αυτές τις εκλογές, οι Έλληνες να κάνουν την διαφορά και να ψηφίσουν όπως αξίζει σε Έλληνες. Όπως αξίζει στους δημιουργούς της δημοκρατίας. Να ψηφίσουν ώριμα, υπεύθυνα και με κριτήριο το όφελος της χώρας μας και μόνον.