Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

Η Υπεραγία Θεοτόκος θα μας βοηθήσει


Είναι συγκλονιστική εμπειρία για οποιονδήποτε ξένο επισκέπτη της χώρας μας να βιώσει εδώ τη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου. Στο ουράνιο ελληνικό τοπίο, με τις μεθυστικές μυρωδιές, την υποβλητική μουσική της θάλασσας που τραγουδάει παράξενους σκοπούς σκάζοντας χαμόγελα στην ακτογραμμή, με τις ασπρισμένες εκκλησίες των νησιών, τους θύλακες παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που έχουν γλιτώσει από τη λαίλαπα του μπετόν. Η κατάνυξη που προκαλεί αυθόρμητα το «Πάσχα του καλοκαιριού» δεν γίνεται να αγνοηθεί από κανέναν, διότι συντονίζονται με αυτήν εκατομμύρια ψυχές Ελλήνων - ενός λαού ξεχωριστού, ιστορικού και πολλάκις δοκιμασμένου.

Είναι θεοσεβής ο λαός μας - με όλα του τα λάθη, τα πάθη, τις παραλείψεις και την περιοδική λησμονιά της ιερής αποστολής να «εξανθρωπίσει την ανθρωπότητα», όπως έλεγε ο Περικλής Γιαννόπουλος. Η σύνδεσή του με την έννοια και την ουσία του θείου είναι αυθόρμητη, ενστικτώδης - όχι αποτέλεσμα κάποιου δεσποτικού πειθαναγκασμού.

Η Παναγία έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά και την ψυχή μας. Εχει συνδεθεί με τις μεγάλες στιγμές του Γένους μας. Ο θρόνος της αγάπης, που έχουμε στήσει για την Υπεραγία Θεοτόκο, ουδέποτε θα κλονιστεί. Ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσει να ακούει τις εκκλήσεις, τις ευχαριστίες και τις μύχιες σκέψεις μας. Οσο κι αν προσπαθεί η διαβόητη «Νέα Τάξη» να αποχρωματίσει την κοινωνία, να αποσυνδέσει τους αρμούς μας με την πίστη και να διαλύσει τους θεσμούς που μας έφεραν μέχρι εδώ, ενσυνείδητα Ελληνες και αμετακίνητα Χριστιανούς.

Η διατήρηση των εθίμων, λατρευτικών και κοινωνικών, και η μεταλαμπάδευσή τους στις ερχόμενες γενεές είναι ιερή υποχρέωση των ενηλίκων. Η απόθεση των ελπίδων μας στην Παναγία λειτουργεί παρηγορητικά και σωτήρια για όλους όσοι έχουν απολέσει την εμπιστοσύνη τους (δικαίως) στους διαχειριστές της πολιτικής, της οικονομικής και της «πνευματικής» εξουσίας.

Οι μητέρες, ό,τι κι αν γίνει, όσα εμπόδια κι αν προκύψουν, δεν ξεχνούν τα παιδιά τους. Η μητέρα του Χριστού ήταν, είναι και θα παραμείνει εδώ. Για όλους μας. Θα μας βοηθήσει. Χρόνια πολλά!

Ο τελευταίος χειμώνας της Ελλάδας, όπως την ξέρουμε;


To πόσο αρρωστημένος είναι αυτός ο κρατικός μηχανισμός δεν χρειάζεται να το διαπιστώσουμε από την απελευθέρωση της συμμορίας του ΙΚΑ Καλλιθέας.
Ούτε από τον μαφιόζικο τρόπο με τον οποίο μοιράζεται η μηντιακή και επιχειρηματική τράπουλα. Στην περίπτωση της Ελλάδας του 2013, ισχύει περισσότερο από ποτέ το ότιτο ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.

Με απλά λόγια τα κεφάλια του τόπου (πρωθυπουργοί πρώην και νυν, υπουργοί πρώην και νυν, βουλευτές, τοπικοί άρχοντες, κλπ και όσοι ετοιμάζονται να μας κυβερνήσουν) έχουν προσωπικές νοσηρές σχέσεις με βρώμικα συμφέροντα, με φυγόδικους επιχειρηματίες, και με έναν επιχειρηματικό υπόκοσμο ο οποίος δεν διστάζει να συστήνει ακόμη και τρομοκρατικές οργανώσεις νοικιάζοντας γραφιάδες προκηρύξεων και εκτελεστές συμβολαίων.

Αν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος έχουν την δύναμη να αντέξουν την αιματοχυσία που πλησιάζει, αν είναι αποφασισμένοι να αφήσουν τα παιδιά τους- τα αγόρια και τις κόρες τους- να κουβαλάνε στους ώμους τους το θανατικό που οι ίδιοι ετοιμάζονται να προκαλέσουν μέσα από το πάρε-δώσε με σκοτεινά και βρώμικα συμφέροντα ας συνεχίσουν το ίδιο βιολί, μην αναλαμβάνοντας την ευθύνη να απελευθερώσουν την Δικαιοσύνη από το παρακράτος που την ελέγχει, την εκβιάζει, κλπ).
Ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Βενιζέλος, ούτε ο Κουβέλης, ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Καμμένος, ούτε ο Μιχαλολιάκος, ούτε ο Κουτσούμπας (που είναι και επίκαιρος) μπορούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους.

Οδηγούν την χώρα στην αιματοχυσία έχοντας- ο καθένας από τους ολίγιστους πολιτικούς ηγέτες που μας έταξε η ιστορία σ΄αυτή την συγκυρία- στο μυαλό του το πως θα επιβιώσει η δική του οικογένεια, το δικό του σπιτικό. Ούτε καν το όνομά τους δεν είναι πλέον σε θέση να υπερσπισθούν. Έχουν χάσει το στοίχημα της ιστορίας.

Επιλέγουν λοιπόν να επιβιώσουν οχυρομένοι πίσω από επιχειρηματικές συμμορίες τύπου Κολομβίας που στήνουν μπίζνες (κανάλια, εργολαβίες, δημόσια έργα κλπ) σαν παπατζήδες στην Ομόνοια μιας άλλης εποχής.
Είναι δε τόσο κοντόφθαλμοι που δεν βλέπουν την κόλαση που πλησιάζει από την οποία και οι ίδιοι δύσκολα θα γλιτώσουν.

Μια πιο εκλεπτυσμένη περιγραφή αυτής της κατάστασης δίνει και το editorial του Θανάση Μαυρίδη με τίτλο “Άρχισαν τα όργανα”.

Γερμανικά μέσα ενημέρωσης αναρωτιούνται αν τελικά είναι τόσο κακό να βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Μας προειδοποιούν ότι δεν πρόκειται να υπάρξει άλλο δάνειο και γενικώς εκδηλώνουν την δυσαρέσκειά τους με κάθε τρόπο. Οι προθέσεις τους είναι ξεκάθαρες.

Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι τα πράγματα για μας θα γίνουν πολύ δύσκολα αμέσως μετά από τις γερμανικές εκλογές. Αν κάποιοι στην Αθήνα πιστεύουν ότι όλα αυτά τα δημοσιεύματα είναι μέρος μιας παρτίδας πόκερ, θα πρέπει να τους πληροφορήσουμε ότι η κυρία Μέρκελ δεν συμπαθεί τα χαρτοπαίγνια…

Η Γερμανία έχει το δικό της πλάνο για την δική της Ευρώπη και το πλάνο αυτό δεν συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα. Εκτός αν καταφέρουμε το ακατόρθωτο, όπως επιμένουν να μας ζητούν. Ξέρουν, όμως, ότι αυτό δεν είναι δυνατόν. Ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη δίχως νέες επενδύσεις και δίχως ένα νέο “σχέδιο Μάρσαλ”. Από την στιγμή, λοιπόν, που δεν είναι διατεθειμένοι να βάλουν το χέρι τσέπη, τα υπόλοιπα είναι λόγια ανούσια. Την συνέχεια την γνωρίζουμε…

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι για πολλούς και διαφόρους λόγους θα γλιτώσουμε την… εξορία, το καλύτερο σενάριο για μας φαίνεται να είναι μία μικρή ετήσια βοήθεια που απλά και μόνο θα μας επιτρέπει να κρατιόμαστε ακόμη από το σχοινί και να μην χαθούμε μεμιάς στα φουρτουνιασμένα κύματα.

Κι έτσι επανερχόμαστε και πάλι εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε. Στο πως εμείς μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα αξιόπιστο εθνικό πρόγραμμα για την έξοδό μας από την κρίση. Η Ευρώπη δεν θα κάνει την δική μας δουλειά. Αλλά δεν είναι και βέβαιο ότι βρίσκεται σε θέση να βοηθήσει. Είναι πολύ πιθανό η γερασμένη Ευρώπη να βρεθεί σύντομα αντιμέτωπη με τους δικούς της εφιάλτες, με τον μεγαλύτερο όλων να είναι το τραπεζικό της σύστημα.

Ας υποθέσουμε ότι οι φόβοι μας για έναν νέο κύκλο κρίσης στην Ευρώπη είναι υπερβολικοί κι ότι όλα εξελίσσονται θετικά. Τότε ο εύκολος δρόμος για την Ελλάδα θα είναι να προχωρήσει η πολιτική ένωση της Ευρώπης και μία ΕΚΤ με αρμοδιότητες FED να δανειστεί για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη του δοκιμαζόμενου νότου. Είναι μία λύση που δεν πρόκειται να δεχτεί η Γερμανία, αφού η αποδοχή της σημαίνει παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην νέα κεντρική κυβέρνηση και στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία.

Ο δύσκολος δρόμος για μας, αλλά και ο μόνος που μπορούμε σε κάθε περίπτωση να ακολουθήσουμε, είναι να φροντίσουμε μόνοι μας να δημιουργήσουμε μία πραγματικά ισχυρή χώρα σε όλα τα επίπεδα. Να συμφωνήσουμε σε ένα εθνικό σχέδιο δράσης και να εκμεταλλευτούμε κάθε πιθανότητα που υπάρχει. Είτε πρόκειται για τον τουρισμό και το real estate, είτε για την ενέργεια και τον ορυκτό μας πλούτο. Είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, το οποίο, όμως, απαιτεί να μην χάσουμε το πλεονέκτημα της χώρας – μέλους της ΕΕ. Για όσο καιρό τουλάχιστον θα υφίσταται η ΕΕ.

Σου κατάσχουν τη ζωή κι εσύ σωπαίνεις...


Μήπως πρέπει εμείς οι πολίτες να "γυρίσουμε την σελίδα"; 

Να λοιπόν, που φτάσαμε και στην κατάσχεση της ζωής μας. Στην κατάσχεση όλων όσων φτιάξαμε με την εργασία μας (και όχι απασχολούμενοι, όπως είναι η τάξη των πολιτικών), με τον κόπο και την προσωπική μας αγωνία. Με απόφαση αυτού του δοσίλογου κράτους των πρόσχαρα εθελόδουλων ανθυποκυβερνητών, περνάμε στην περίοδο του μεσαίωνα και καθεύδουμε στον ολοκληρωτικό μας θάνατο, ελπίζοντας σε τρία πράγματα μόνο: να πεθάνουμε, να γίνει πόλεμος ή να συμβεί κάτι παράξοδο, κάτι υπερφυσικό, κάτι που να χαρακτηρίζεται θαύμα και να μας λυτρώσει…

Δυστυχώς, ακόμη και προ της απόλυτης ισοπέδωσής μας, συνεχίζουμε να μένουμε απαθείς, σαν να είμαστε θεατές σε μία ταινία φρίκης. Τα μίσθαρνα όργανα, οι οικονομικοί δολοφόνοι, οι εθνοκτόνοι, συνεχίζουν ακόμη και «εις τας διακοπάς των» να επιτίθενται με σωρεία μέτρων που εξαθλιώνουν τον λαό και βιάζουν συστηματικά κατά φύση και παρά φύση το πολίτευμα της χώρας, αλλοιώνουν λέξεις, δολοφονούν έννοιες και στέλνουν στην απόλυτη απόγνωση τους πολίτες, προκειμένου να γίνουν αρεστοί στα αφεντικά τους που απαιτούν αίμα, που απαιτούν εδώ και τώρα να παυθεί πλήρως κάθε έννοια του κράτους (όπως αυτό ορίζεται με απόλυτη σαφήνεια από το Διεθνές Δίκαιο), να παραδοθεί πλήρως η εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία στα χέρια παιδόφιλων, κτηνοβατών και άλλων, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα ήταν αντιμέτωποι με το νόμο και θα εγκαταβιούσαν το υπόλοιπο της άθλιας ζωής τους σε σωφρονιστικά ιδρύματα.

Εξορμούν οι πρόθυμοι SSαμαράδες και επιτίθενται με ανείπωτο μίσος κατά ενός λαού, που το μόνο για το οποίο μπορεί να κατηγορηθεί είναι πως πίστεψε στα ψέματα που του είπαν, πως εμπιστεύτηκε το μέλλον του σε μία συμμορία απατεώνων και πρεζάκηδων των εξουσίας, σε ένα τσούρμο ατάλαντων, απαίδευτων, ανεπάγγελτων, αλλά και απάνθρωπων «ηγετών».
Εξορμούν οι πραιτωριανοί και με τις εντολές των σύγχρονων εφιαλτών ισοπεδώνουν στο όνομα της ανάπτυξης, υποκρύπτοντας γελοιωδώς πως εργάζονται για όλους τους άλλους πλην των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών της.
Εξορμούν εκείνοι που πρόθυμα δήλωναν πως θα συνεργαστούν και με τον διάβολο, για να «σώσουν την χώρα», ενώ μοναδικό τους μέλημα και πρόδηλη αγωνία ήταν να διασώσουν τους εαυτού τους, από την δίκαιη τιμωρία που τους αναλογούσε για όλα όσα επί σειρά πάρα πολλών ετών έπραξαν ενάντια στα αυτονόητα συμφέροντα μιάς χώρας που την κατάντησαν αποικία χρέους, που την αλυσόδεσαν και την παρέδωσαν στους διεθνείς δυνάστες, στους αιμοδιψείς ιστορικά επιτυχημένους δολοφόνους λαών…

Δυστυχώς, μέχρι και σήμερα, κανείς δεν βρίσκεται να υπερασπιστεί επαρκώς την Ελλάδα, την χώρα του φωτός και του πνεύματος, την χώρα του πολιτισμού και των επιστημών, την χώρα που γέννησε την δημοκρατία και της οποίας οι πολίτες ποτέ δεν δίστασαν να ταχθούν ενάντια σε γίγαντες που απειλούσαν κάθε έννοια ελευθερίας και αξιοπρέπειας των λαών. Γι αυτό, εξάλλου, οι ιστορικοί εθνοκτόνοι ξεκίνησαν πάνοπλοι τη νέα τους επίθεση από τον μοναδικό λαό που τους σταμάτησε, που τους ξεμπρόστιασε, που τους απογύμνωσε από τον πλαστό ανθρωπισμό τους.
Και τώρα, στα έσχατα των σχεδίων τους, εξαπολύονται σαν πεινασμένοι δαίμονες, να καταλύσουν έναν λαό που έντεχνα αλλοιώθηκε για να μην αντισταθεί και που προετοιμάστηκε επί σειρά ετών να γίνει το πρώτο τους θύμα, το παραδειγματικό τους νέο χτύπημα προς την ανθρωπότητα, το περιφερόμενο σαρκίο που θα επιδεικνύουν σε όλους για να τους πείσουν πως «αφού οι Έλληνες έπεσαν, κανένας δεν έχει καμία τύχη εάν αντισταθεί»…

Δυστυχώς, ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελλάδας (όση απέμεινε από αυτή την μικρή και άλλοτε υπερήφανη πατρίδα) είναι εντός των πυλών και επί της κορυφής της εξουσίας. Αλλόφρονα δουλικά που καμώνονται τους εξουσιαστές, παραδίδουν χωρίς ντροπή, την πατρίδα που ποτέ δεν ένιωσαν δική τους, τον λαό που από τα βάθη της καρδιάς τους μισούσαν πάντα. Γιατί, μόνο ένας που μισεί μπορεί να συναινέσει και να συνεργαστεί στα όσα σήμερα συμβαίνουν στην Ελλάδα, στα όσα τρισχειρότερα επελαύνουν και σύντομα θα αποτελούν τη νέα πραγματικότητα, δημιουργώντας ένα πεδίο πολέμου, μιάς χώρας που βομβαρδίστηκε ανηλεώς σε περίοδο… μη πολέμου.

Για όσα έχουν συμβεί και για όσα πρόκειται να συμβούν, η ευθύνη ανήκει σε όλους. Τόσο στους θύτες, όσο και στα θύματα. Δυστυχώς, τα θύματα θα αυξηθούν, αν δεν αντιδράσουν… Και η χώρα θα εξαφανιστεί, αν κανένας δεν την υπερασπιστεί.
Στον πόλεμο που ζούμε, αν δεν πολεμήσουμε είναι βέβαιο πως θα είμαστε οι ηττημένοι. Εάν όμως σταθούμε απέναντι στους πρόθυμους εκτελεστές και στους δημίους μας, ενδέχεται να είμαστε οι νικητές και να πάρουμε πίσω πολλά περισσότερα από όσα μέχρι σήμερα μας έχουν αρπάξει και κλέψει οι «όψιμοι» κατακτητές…
Ας γίνουμε, λοιπόν, εμείς εκείνοι που θα γυρίσουν την σελίδα της ιστορίας, στέλνοντας εκεί που πρέπει τους δούλους και τ' αφεντικά που πολεμώντας από τα σκοτάδια της ψυχής τους θέλουν να μας αλλάξουν και από ανθρώπους να μας κάνουν ζώα...

Εθελοντής ελεγκτής διαπίστωσε ότι ο 19χρονος δεν είχε εισιτήριο - Πώς περιέγραψε ο ελεγκτής τον διαπληκτισμό του με το νεαρό - Δείτε βίντεο από τις σκηνές αλλοφροσύνης που εκτυλίχθηκαν το βράδυ της Τρίτης στο Περιστέρι - Πώς έχασε τη ζωή του ο άτυχος νέος

Μια τραγωδία ανείπωτη, που αντίστοιχή της δεν έχει καταγραφεί στο παρελθόν σημάδεψε τον Αύγουστο του 2013.
Ένα 19χρονο παιδί, που εντοπίστηκε να επιβαίνει στο τρόλλεϊ που έκανε το δρομολόγιο Αθήνα-Περιστέρι, αντέδρασε όταν του ζητήθηκε να δώσει τα στοιχεία του και να υπακούσει στην πάγια διαδικασία καταγραφής των στοιχείων από την αστυνομία, προσπάθησε να «δραπετεύσει» από το κινούμενο τρόλλεϊ, πήδηξε στο δρόμο και βρήκε τραγικό θάνατο...

«Ένα εισιτήριο του κόστισε τη ζωή», ήταν το αυθόρμητο σχόλιο πολλών αναγνωστών του protothema.gr που έχουν συγκλονιστεί από την είδηση του θανάτου του 19χρονου Αθανάσιου Καναούτη. Το τραγικό περιστατικό, η απρόσμενη κατάληξη και ο αδόκητος θάνατος ενός νεαρού παιδού έχουν προκαλέσει σοκ σε όλους.

Οσο αποκαλύπτονται λεπτομέρειες του πρωτοφανούς περιστατικού τόσο πολλαπλασιάζονται τα ερωτήματα. Στο γιατί έφτασε να καταλήξει έτσι ένα επεισόδιο που θα μπορούσε να έχει λήξει χωρίς παρατράγουδα απάντηση δεν υπάρχει.



Ήταν ο εθελοντής ελεγκτής που επέδειξε υπερβάλλοντα ζήλο και ώθησε το 19χρονο στα άκρα; Ηταν το κίνητρο του εργαζομένου στον Οργανισμό Συγκοινωνιών -που εργάζεται σαν ελεγκτής εκτός του ωραρίου εργασίας του- να ενισχύσει το εισόδημά του ο λόγος που προκάλεσε το δυστύχημα και πυροδότησε μια σειρά από δραματικά γεγονότα τα οποία οδήγησαν στο θάνατο του 19χρονου Θανάση; Είναι ηθική η πολιτική του Οργανισμού Συγκοινωνιών να πριμοδοτεί τους εθελοντές ελεγκτές με το 10% του συνόλου των προστίμων που εισπράττουν από τους επιβάτες που συλλαμβάνονται να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς χωρίς να έχουν κόψει εισιτήριο;



Ακόμη δεν έχει επιβεβαιωθεί η πληροφορία ότι ο 19χρονος Θανάσης Καναούτης ήταν άνεργος και διαμαρτυρήθηκε ότι δεν είχε να πληρώσει το πρόστιμο. Ηταν η απόγνωση που τον έκανε να προσπαθήσει να «βουτήξει» έξω από το τρόλλεϊ σαν αγρίμι; Είχαν «προηγούμενα» ο άτυχος 19χρονος με τον εθελοντή ελεγκτή Ν.Π. (τα στοιχεία του είναι στη διάθεση του protothema.gr) όπως λένε ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες;

Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι άλλλοι επιβάτες του τρόλλεϊ που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα-Περιστέρι και χθες περίπου στις 10 το βράδυ επέστρεφαν στα σπίτια τους; Έχει βάση η εκδοχή της διοίκησης του Οργανισμού Συγκοινωνιών ότι ο 19χρονος, λίγα λεπτά πριν πηδήξει έξω από το τρόλλεϊ, έσπασε τα γυαλιά του εθελοντή ελεγκτή και χαστούκισε ένα επιβάτη ο οποίος προσπάθησε να παρέμβει για να λήξει το επεισόδιο;



Στα ερωτήματα αυτά δεν υπάρχει προφανής -ούτε και εύκολη- απάντηση. Η δικαιοσύνη στην οποία οδηγούνται το απόγευμα ο οδηγός του τρόλλεϊ και ο εθελοντής ελεγκτής θα επιχειρήσει να ανασυνθέσει τα τελευταία λεπτά του χθεσινού δρομολογίου από την Αθήνα στο Περιστέρι μέχρι την στάση Άγιος Αντώνιος, εκεί που τόσο ξαφνικά και άδικα έχασε τη ζωή του ένα 19χρονο παλικάρι.

Σύμφωνα με την εκδοχή της διοίκησης του Οργανισμού Συγκοινωνιών (ΟΣΥ), όλα ξεκίνησαν στις 22:00 το βράδυ της Τρίτης όταν ο ελεγκτής Ν.Π. εισήλθε στο τρόλεϋ της γραμμής 12 Αθήνα-Περιστέρι, για να κάνει το νόμιμο έλεγχο εισιτηρίων. 

Ο επιβάτης Αθανάσιος Καναούτης ετών 19, κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι δεν είχε εισιτήριο και ο ελεγκτής, ως ήτο υποχρεωμένος, ζήτησε τα στοιχεία του για να του κόψει το επιβαλλόμενο νόμιμο πρόστιμο. 

Όπως υποστηρίζουν από τον ΟΣΥ, ο επιβάτης αρνήθηκε, άρχισε να φωνάζει και να υβρίζει και αμέσως και όλως αιφνιδίως επετέθη στον ελεγκτή , χειροδικώντας με γροθιές και  κλωτσιές. Του έσπασε τα ματογυάλια , φώναζε και ήτο σε έξαλλη κατάσταση.

Κατά την ίδια εκδοχή, στο επεισόδιο παρενέβη αμέσως ένας επιβάτης ηλικίας περίπου 35 ετών για να συγκρατήσει τον εξαγριωμένο νεαρό επιβάτη. Ο νεαρός σε έξαλλη κατάσταση επετέθη και σε αυτόν και τον χτύπησε γρονθοκοπώντας τον.

Εντός ολίγον λεπτών η κατάσταση είχε κάπως καταλαγιάσει με την παρέμβαση και των υπολοίπων επιβατών και ο ελεγκτής παρά την ταραχή του και την σύγχυση του από τον ξυλοδαρμό που είχε δεχτεί, είπε στον νεαρό επιβάτη, σε ήρεμο τόνο να μην κατέβει από το  τρόλεϋ, αλλά να ακολουθήσει μέχρι το τέρμα για να έρθει η αστυνομία και να δοθούν οι ανάλογες εξηγήσεις και διευκρινίσεις. 

Κατά την άποψη στελεχών του Οργανισμού Συγκοινωνιών, ενώ τα πράγματα φαίνονταν ότι είχαν ηρεμήσει και το τρόλεϋ ήταν εν κινήσει με κλειστές τις πόρτες (γιατί αν δεν είναι απολύτως κλειστές οι πόρτες το τρόλεϋ δεν μπορεί να κινηθεί) και κατευθυνόταν προς την στάση «Δημαρχείο», 70 – 80 μέτρα πριν την στάση ο νεαρός παραβίασε βίαια την μεσαία πόρτα του Τρόλεϋ και πήδηξε από το όχημα στο οδόστρωμα, ενώ αυτομάτως ακινητοποιήθηκε το όχημα (διότι με την παραβίαση της πόρτας λειτούργησε αμέσως το αυτόματο σύστημα ασφαλείας που ακινητοποιεί το όχημα στην περίπτωση που ανοίξει κάποια πόρτα).

«Συνέπεια της αψυχολόγητης αυτής κίνησης του νεαρού επιβάτη ήτο ο σοβαρός τραυματισμός του», εκτιμούν στον Οργανισμό Συγκοινωνιών.

Στο τόπο του συμβάντος ήρθε αμέσως αστυνομία  και ασθενοφόρο που παρέλαβε τον τραυματία και τον μετέφερε στο νοσοκομείο, ο οποίος σήμερα εξέπνευσε, εξηγούν στελέχη του ΟΣΥ.

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

Πως ο Google Chrome δείχνει τους κωδικούς σας σε όποιον έχει πρόσβαση στον υπολογιστή σας

Δυσάρεστα τα νέα για όσους χρησιμοποιούν Google Chrome, καθώς σύμφωνα με ένα σημαντικό κενό ασφαλείας, οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση στον υπολογιστή σας, μπορεί να δει απευθείας τους κωδικούς σας σε e-mail, Facebook, Twitter και άλλες ιστοσελίδες από το μενού των ρυθμίσεων της εφαρμογής.

Συγκεκριμένα η πρόσβαση στους κωδικούς γίνεται μέσα από το Show Advanced Settings -> Passwords and forms -> Manage saved passwords. Κάνοντας λοιπόν κλικ στο πεδίο με τους αστερίσκους (όπου ο κωδικός εμφανίζεται με τελίτσες) υπάρχει η επιλογή 'Show', η οποία δείχνει σε απλό κείμενο τον κωδικό σας χωρίς να ζητείται καμία πιστοποίηση.
Ανησυχητική βέβαια είναι και η στάση του επικεφαλής του τμήματος Chrome στην Google, Justin Schuh, που δήλωσε επίγνωση της κατάστασης αλλά καμία πρόθεση αλλαγής του συστήματος.
O Chrome είναι ο πιο δημοφιλής browser αυτή τη στιγμή στην αγορά με εκατομμύρια χρήστες και αυτό το κενό ασφαλείας είναι απλά πολύ σημαντικό για να αγνοηθεί. "Είναι απογοητευτικό", ανέφερε ο Sir Tim Berners-Lee, ο Βρετανός εφευρέτης του Internet.
Ο Schuh αναφέρει χαρακτηριστικά στο Hacker News:
"Μας έχει ζητηθεί επανειλημμένως η υποστήριξη master password ή κάτι παρόμοιου, ακόμα και αν πιστεύουμε ότι δεν δουλεύει. Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές και καταλήγουμε στο ότι δεν θέλουμε να προσφέρουμε μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας και να ενθαρρύνουμε επικίνδυνη συμπεριφορά. Θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι ότι όταν δίνετε πρόσβαση στον λογαριασμό σας σε κάποιον μπορεί να έχει πρόσβαση στο οτιδήποτε".

Όταν δε μιλάς με... παπαγάλους: Δημοσιογράφος του Bloomberg πήρε στο ψιλό τον Στουρνάρα!


Έχουν μάθει να μιλάνε με "δικά τους παιδιά" και να λένε ό,τι τους κατέβει χωρίς να δέχονται αντίλογο. Ο Στουρνάρας, όμως, την... πάτησε όταν άρχισε να λέει τις αερολογίες του σε ζωντανή συνέντευξη στο Bloomberg.

Eμείς γνωρίζουμε καλά ότι το πρόγραμμα δε... βγαίνει και το γνωρίζουμε γιατί νιώθουμε την εξαθλίωση στο πετσί μας. Οι ξένοι βλέπουν τα νούμερα και καταλαβαίνουν ότι μετά από τρία μνημόνια η Ελλάδα βρίσκεται σε ακόμη χειρότερη θέση από πριν.

Και βγαίνει ο Στουρνάρας στο Bloomberg να πει ότι είναι... ήσυχος: "Δεν ανησυχούμε για το δημοσιονομικό κενό", "δεν μας ανησυχούν οι γερμανικές εκλογές", "θα καλύψουμε τα κενά", "θα τηρηθεί ο στόχος των αποκρατικοποιήσεων" "δεν ανησυχούμε για την κοινοβουλευτική πλειοψηφία" ήταν ορισμένες από τις διαβεβαιώσεις του Στουρνάρα. 

Στο γνωστό ύφος και στυλ "πουλάμε τρέλα" και ενώ έχουν οδηγήσει τη χώρα στον πάτο, πανηγυρίζουν ότι όλα πάνε καλά.

Η δημοσιογράφος, όμως, του Bloomberg δε χαρίστηκε στον Στουρνάρα. Και - κατά το κοινώς λεγόμενο - του την... είπε: "καλά κύριε Υπουργέ, αν δεν σας ανησυχούν όλα αυτά, τι είναι αυτό που σας προβληματίζει;" (Στο 6:45 του βίντεο που μπορείτε να δείτε ΕΔΩ)

Σοβαρή απάντηση δε δόθηκε. Και την υπεραισιοδοξία του κ. Στουρνάρα σχολίασαν δηκτικά και οι δημοσιογράφοι του δικτύου με το πέρας της συνέντευξης.. Μας έχουν πάρει χαμπάρι, Γιάννη...

ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΟΙ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΜΚΑ! - ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ


Ένιψε τα χείρας του και προώθησε στο Υπουργείο Οικονομικών παρακλητική επιστολή αντιρρησία συνείδησης του ΑΜΚΑ. Το υπουργείο με τη σειρά του απάντησε ότι όσοι αρνούνται να παραλάβουν ΑΜΚΑ δεν θα έχουν σύνταξη ούτε φάρμακα εφ’ όρου ζωής!!!

· Αν ένας τρελός απειλεί να πέσει στο κενό από την ταράτσα πολυκατοικίας, κινητοποιείται ολόκληρος κρατικός μηχανισμός για να τον σώσει. Τους αρνητές όμως του ΑΜΚΑ το κράτος τους σύρει στο θάνατο!

του Μάκη Βραχιολίδη

vrachiolidis@yahoo.gr

Σε αργό θάνατο οδηγούνται οι αρνητές του ΑΜΚΑ, με ευθύνη της Κυβέρνησης και προσωπικώς του Πρωθυπουργού ο οποίος ως άλλος Πόντιος Πιλάτος ένιψε τας χείρας του χωρίς να απαντήσει σε παρασημοφορηθέντα απόστρατο, αξιωματικό-αρνητή του ΑΜΚΑ! Περιορίστηκε μόνο στο να προωθήσει την επιστολή του τελευταίου στο Υπουργείο Οικονομικών το οποίο με τη σειρά του δήλωσε ορθά-κοφτά ότι εάν οι αρνητές του ΑΜΚΑ δεν υποκύψουν και συνεχίζουν να αρνούνται να πάρουν ΑΜΚΑ, τότε τους κόβεται η σύνταξη και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη!

Πρόκειται για εν ψυχρώ αναλγησία της κυβέρνησης. Διότι ακόμη και αν συμφωνήσουμε όλοι, ότι οι άνθρωποι αυτοί από παραλογισμό ή θρησκευτική …τύφλωση αρνούνται να λάβουν τον περιβόητο αριθμό ΑΜΚΑ, η κυβέρνηση διαπράττει έγκλημα με το να τους σύρει στον θάνατο.

Εάν ένας παράφρων βρεθεί στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας και απειλεί να πέσει στο κενό, κινητοποιείται ολόκληρος κρατικός μηχανισμός για να τον σώσει. Στην περίπτωση όμως αυτή, το κράτος με απίστευτο κυνισμό λέει στους αρνητές του ΑΜΚΑ να επιλέξουν: «ΑΜΚΑ ή θάνατο»!!!

Διαβάστε τη σπαρακτική επιστολή του απόστρατου αξιωματικού προς τον Σαμαρά και στη συνέχεια την απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών:

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ!


Τα κυριότερα σημεία της:

«Το 2002 το ΓΕΝ μου κοινοποίησε ένα δελτίο αναγγελίας του Υπουργείου Εργασίας για να συμπληρώσω διάφορα στοιχεία μου και να υπογράψω, ώστε τα στοιχεία αυτά να καταχωρηθούν σε ηλεκτρονικό σύστημα διακυβέρνησης «ΑΜΚΑ ΗΔΙΚΑ Α.E.» σε ανώνυμη εταιρία να καταχωρηθούν στοιχεία ανώτερου Αξιωματικού.

…Τότε εγώ (σύμφωνα με τον στρατιωτικό κανονισμό περί αναφοράς αξιωματικών) υπέβαλλα σχετική αναφορά ως πλωτάρχης Π.Ν. προς την ηγεσία ΓΕΝ/Β3/ΙV αναφέροντας ότι δεν επιθυμώ να καταχωρηθώ στο εν λόγω σύστημα για τους θρησκευτικής και συνταγματικής συνειδήσεώς μου.

Μετά όπως εκτιμώ απ' τα γεγονότα το ΓΕΝ αφού αξιολόγησε και σεβάστηκε την θέση ανωτέρου Αξιωματικού απήντησε στο εν λόγω υπουργείο για τους λόγους που δεν πρέπει να καταχωρηθώ στο εν λόγω σύστημα (ΑΜΚΑ ΗΔΙΚΑ Α.Ε.).

Στη συνέχεια το υπουργείο πρέπει να έκανε δεκτή την αναφορά μου και δεν με καταχώρησε στο σύστημα αυτό μέχρι και τώρα.

Το 2003 με προεδρικό διάταγμα απεστρατεύθην ως ευδοκίμως τερματίσας με τον βαθμό που κατείχα. Αντιπλοίαρχος με 40 έτη συντάξιμα, στη συνέχεια το υπουργείο Εθνικής Άμυνας διαβίβασε στο Υπουργείο Οικονομικών τα δικαιολογητικά στοιχεία μου προκειμένου να εκδώσει την προβλεπόμενη Πράξη για συνταξιοδότηση μου με βαθμό Πλοιάρχου και αποδοχές Αρχιπλοιάρχου! (τα 2/3).

Το Υπουργείο Οικονομικών στη συνέχεια αφού έλαβε υπόψη όλα τα νόμιμα υπηρεσιακά έγγραφα/στοιχεία μου εξέδωσε τη σχετική πράξη συνταξιοδότησης μου διατάσσοντας το δημόσιο (δηλαδή Γ.Λ.Κ. και Π.Ν.) και σύμφωνα με την αυστηρή διάταξη Προέδρου Δημοκρατίας νόμος υπ' αριθμ. 2084 Άρθρο3 που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 165 Α' 7 Οκτωβρίου 1992 να μου καταβάλει το Γ.Λ.Κ. την καθορισμένη δικαιούμενη σύνταξη μηνιαίως και να παρέχει την υγειονομική περίθαλψη εμένα και της οικογένειας μου εφ’ όρου ζωής.

…Το 2009 αφαιρέθηκε δεξιός νεφρός μου λόγω κακοήθειας στο Ν.ΝΑ. έχω βαριάς μορφής πρόπτωση μητροειδούς βαλβίδας με επιφύλαξη κινδύνου επεμβάσεως για αλλαγή βαλβίδας, έχω χρόνια υπέρταση και μεγάλο ουρολογικό πρόβλημα. Δόξα τω θεώ δεν παραπονούμε για αυτά.

…Στις 22/1/2013 το Υπουργείο Οικονομικών μου αποστέλλει νέα αναπροσαρμογή σύνταξης διατάσσοντας και πάλι το δημόσιο να μου καταβάλλει τη δικαιούμενη νέα προκαθορισμένη σύνταξη μηνιαίως και να παρέχει την προβλεπόμενη περίθαλψη υγείας.

Η χαριστική βολή αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ εβλήθη από τον Γ. Δ/ντή Γ.Λ.Κ. Ντούσκα την 25/4/2013 ο οποίος ως εκτελεστής-δήμιος ανθρώπινης ζωής με απείλησε ξανά ότι μέχρι 30/5/2013 δεν καταχωρηθώ στο ηλεκτρονικό σύστημα (ΑΜΚΑ ΗΔΙΚΑ ΑΕ) θα διακόψει οριστικά εφ’ όρου ζωής την σύνταξή μου, χρήματα που κατέβαλα στο Π.Ν. κατά την διάρκεια της υπηρεσίας μου με πολύ μόχθο και αίμα.

Στις 22/5/2013 με πλήρη απογοήτευση και θλίψη καταβεβλημένο από την απάνθρωπη αντιμετώπιση παρουσιάζομαι αυτοπροσώπως μαζί με μια ομάδα Ελλήνων Ορθοδόξων χριστιανών και εκπροσώπων Ορθοδόξων Συλλόγων στο «δήμιο-εκτελεστή» της ζωής μου κ. Ντούσκα και του εξέφρασα την θλιβερή κατάσταση στην οποία με έχει φέρει, την απογοήτευση και τον αποτροπιασμό μου ότι αυτό που κάνει είναι απάνθρωπο, εγκληματικό και αντισυνταγματικό.

Δεν έχω κανένα εισόδημα και η σύζυγος μου επίσης, δεν έχουμε περίθαλψη και τα βασικά αγαθά για επιβίωση, πώς θα πληρώσω την εφορία του 2011 και του 2012 (και επιπλέον όπως μου είπαν στην εφορία αν και δεν έχω πλέον εισόδημα) το ίδιο Υπουργείο θα μου επιβάλλει τεκμήριο επιβίωσης, ενός αυτοκινήτου 8ετίας και ίσως για ημιτελές σπίτι που παρόλο που προσπάθησα να κτίσω, σταμάτησε η αποπεράτωση του οριστικά.

Ούτε κάρτα ανεργίας, ούτε βιβλιάριο απορίας δεν μας βγάζουν, ούτε επίδομα απορίας θα μας δώσουν και ούτε μας χορηγούν φάρμακα από κοινωνικό φαρμακείο, ούτε ιατρικές εξετάσεις μπορούμε να κάνουμε, σε κοινωνικά ιατρεία γιατί όλοι μου λένε «είσαι ψεύτης και δεν σε πιστεύουμε ότι είσαι ανασφάλιστος και άπορος αφού είσαι πλοίαρχος απόστρατος του Π.Ν .

Σας παρακαλώ, αν άγγιξα λίγο την καλοκάγαθη και ευγενή καρδιά σας κάνετε κάτι. πως θα επιβιώσει η οικογένειά μου χωρίς ακραίες ενέργειες παραβατικότητας που με ωθούν να προβώ, ανεγκέφαλοι δημόσιοι λειτουργοί και όχι βέβαια η κυβέρνηση που πασχίζει να σώσει την πατρίδα μας Όλοι αυτοί μεταβιβάζουν την ευθύνη στον Κύριο Πρωθυπουργό.

Το καλό αυτό εύχομαι να το βρει η ψυχή σας από τον Θεό. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων. Συγχωρέστε με για την ΚΡΑΥΓΗ ΠΟΝΟΥ, ο Καλός Θεός να σας δίνει υγεία και δύναμη για να συνεχίσετε το δύσκολο και σοβαρό έργο που έχετε αναλάβει ώστε να βγάλετε την πατρίδα μας από αυτή την δεινή κρίση που περνάει».

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠ.ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ: «Ή ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΑΜΚΑ Ή …ΠΕΘΑΙΝΕΤΕ»! 

Απίστευτα κυνική ήταν η απάντηση που έδωσε το Υπουργείο Οικονομικών, τουτέστιν οι κ.κ. Στουρνάρας-Σταϊκούρας στην διαβιβασθείσα από τον κ. Σαμαρά, επιστολή του απόστρατου αξιωματικού-αρνητή του ΑΜΚΑ:
«Απαντώντας στην από 12-6-2013 επιστολή σας η οποία μας εστάλη από τη Γενική Γραμματεία του Πρωθυπουργού (σχετ. έγγραφο Δ/4870/20-6-13) σας πληροφορούμε τα εξής:
1. Για τη δημιουργία ενιαίου αρχείου συνταξιούχων και τη δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων των Νόμων 3865/2010, 4051/2012 και 4093/2012. Είναι απαραίτητη η ταυτοποίηση του συνταξιούχου μέσω του ΑΜΚΑ και του ΑΦΜ. Η ταυτοποίηση αυτή, καθώς και η κατά περίπτωση περικοπή των συντάξεων βάσει των διατάξεων των προαναφερόμενων νόμων διενεργείται από την ΗΔΙΚΑ ΑΕ. Σε περίπτωση δε που δεν προσκομίζονται από τον ενδιαφερόμενο τα σχετικά στοιχεία, η σύνταξή του διακόπτεται και του επαναχορηγείται όταν προσκομίσει τα στοιχεία αυτά. Σημειώνεται ότι προκειμένου να υπάρχει ασφαλής ταυτοποίηση του συνταξιούχου, απαραίτητα για την ΗΔΙΚΑ ΑΕ είναι ο ΑΜΚΑ και ο ΑΦΜ.
2. Κατόπιν των ανωτέρω είναι προφανές ότι δεν είναι δυνατό να υπάρξει καταβολή της σύνταξης χωρίς την ύπαρξη και των δύο ανωτέρω στοιχείων. Άλλωστε η καταβολή αυτή θα απαιτούσε τη δημιουργία ενός υποαρχείου, με στοιχεία μη ταυτοποιημένων συνταξιούχων, στο οποίο ο καθένας θα μπορούσε να ζητήσει και να υπαχθεί για διάφορους λόγους, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα την ευνοϊκότερη αντιμετώπιση των προσώπων αυτών ως προς τον υπολογισμό των μειώσεων των συντάξεών τους (μικρότερη μείωση της σύνταξής τους), προκαλώντας ανισότητα σε βάρος όλων των άλλων συνταξιούχων της χώρας, οι οποίοι ενδεχομένως να λαμβάνουν μικρότερη σύνταξη από τα εν λόγω πρόσωπα.
3. Άλλωστε, από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας, ουδεμία αντίρρηση έχει εκφραστεί για την απόδοση ΑΜΚΑ Km επιπλέον το Δημόσιο συνταξιοδοτεί χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα 130.000 στρατιωτικούς καθώς κατ 4.500 ιερείς, οι οποίοι φυσικό και δεν έχουν εκφράσει αντιρρήσεις για την απόδοση ΑΜΚΑ και ΑΦΜ.
Κατόπιν των ανωτέρω προκειμένου να σας επαναχορηγηθεί η σύνταξή σας θα πρέπει να προσκομίσετε στην Υπηρεσία Συντάξεων του ΓΛΚ βεβαίωση ΑΜΚΑ.
Ο Διευθυντής κ.α.α
Μαρία Φραγκιά»

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ: «Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ, ΤΟ ΕΚΑΝΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ κ. ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ. ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ»
Μετά από τις εξελίξεις αυτές, συνομιλήσαμε με τον Σύμβουλο του Πρωθυπουργού κ. Ανδρέα Παπαστάμου.


Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τους αρνητές του ΑΜΚΑ. Πώς το αντιμετωπίσατε;
Παπαστάμου: Είναι ολόκληρη ιστορία. Έγραψα τη λίστα και πρόκειται για πάνω από 200 άτομα. Την έστειλα στον κ. Σταϊκούρα αλλά από ‘κει και πέρα δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους επίσης, μου είπανε ότι εφόσον δεν υπάρχει ο ΑΜΚΑ δεν μπορεί να χορηγηθεί σύνταξη. Το θέμα όμως είναι πώς μπορούν να πληρωθούν αυτοί οι έρημοι άνθρωποι! Όμως, και αυτοί που αρνούνται να παραλάβουν ΑΜΚΑ δεν πράττουν σωστά. Ανήκουν στο παλαιό ημερολόγιο. Μίλησα λοιπόν με τον Μητροπολίτη του παλαιού ημερολογίου στον Πειραιά, καθώς επίσης και με την δική μας επίσημη εκκλησία στην Αθήνα και καμία εκκλησία δεν λέει ότι ο ΑΜΚΑ είναι αριθμός του σατανά. Αυτό τους το έχει πει στην Κρήτη κάποιος μοναχός, με συνέπεια να τους έχει δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση. Σας ξανατονίζω, τόσο η Μητρόπολη των παλαιοημερολογιτών όσο και η επίσημη Ορθόδοξη εκκλησία δεν αναφέρουν πουθενά ότι ο ΑΜΚΑ είναι σατανικός αριθμός τον οποίο δεν πρέπει να παραλαμβάνουν οι χριστιανοί. Εν τούτοις αυτοί οι άνθρωποι επιμένουν. Αλλά ακόμη και ειδική ρύθμιση να γίνει γι’ αυτούς, πάλι θα βρεθούν στο ίδιο αδιέξοδο. Και αυτό διότι τα στοιχεία τους θα πρέπει να καταχωρηθούν σ’ ένα κομπιούτερ. Πάλι θα πρέπει να πάρουν έναν ειδικό αριθμό. Αλλά και το νούμερο αυτό μπορεί να το θεωρήσουν… σατανικό! Θεωρώ ότι υπάρχει ευθύνη και της επίσημης Εκκλησίας και των παλαιοημερολογιτών. Πρέπει να …μαζέψουν αυτόν τον μοναχό στην Κρήτη που τους έχει ανάψει το φυτίλι. Τους δημιουργεί πλύση εγκεφάλου. Είναι δυνατόν να μην έχει ο άνθρωπος την ταυτότητά του με τον αριθμό ή τον ανάλογο αριθμό του ΑΜΚΑ και όλα αυτά να τα βαφτίζει ένας μοναχός «σατανικά», παρασύροντας κόσμο; Η Εκκλησία οφείλει να τον μαζέψει.

Το κοινωνικό κράτος όμως κύριε Παπαστάμου πού είναι; Θα τους αφήσει να πεθάνουν για μια …λόξα τους;
Παπαστάμου: Το κοινωνικό κράτος τούς δίνει την σύνταξή τους, τούς δίνει την ασφάλειά τους, τούς τα δίνει όλα.
Υπό την αίρεση όμως ότι θα έχουν τον ΑΜΚΑ.
Παπαστάμου: Ναι, αλλά αυτό που ζητάνε δεν προκύπτει θεολογικά. Σας επαναλαμβάνω, κανείς από τους ιεράρχες, τόσο του ΓΟΧ όσο και της Επίσημης Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν έχουν καταφερθεί κατά του ΜΚΑ ούτε εγκύκλιος υπάρχει εναντίον του. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν παρασυρθεί.
Κανείς όμως δεν παραγνωρίζει το γεγονός ότι το ΑΜΚΑ εμπεριέχει προσωπικά δεδομένα του κάθε ατόμου. Από την ημερομηνία γέννησης μέχρι τι εξετάσεις έχει κάνει ή ποια φάρμακα παίρνει.
Παπαστάμου: Σωστά. Αυτά όμως είναι προσωπικά δεδομένα του κάθε ατόμου. Δεν μπορεί κάποιος ο άλλος να δώσει το δικό σου ΑΜΚΑ και να νοσηλευτεί στη θέση σου. Τα στοιχεία του ΑΜΚΑ είναι προσωπικά και ανήκουν στον κάτοχό του και μόνο. Στο νοσοκομείο θα μπει κάποιος με το δικό του ΑΜΚΑ. Είναι πολύ πρακτικό, με έναν αριθμό να συνδέονται όλες οι υπηρεσίες και να ξέρει ανά πάσα ώρα το Υπουργείο Υγείας εάν κάποιος είναι ασφαλισμένος ή όχι, από πού παίρνει σύνταξη κ.λ.π. Είναι πρακτικό και το έχουν όλες οι προηγμένες χώρες του κόσμου.

ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΟΥ (Παλαιοημερολογιτών): «ΝΑ ΠΑΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ…»

Ζητήσαμε τις απόψεις και του κ. Μιχάλη Τερζάκη, εκπροσώπου Τύπου του Μητροπολίτη Πειραιώς Γερόντιου (Παλαιοημερολογιτών).
Τερζάκης: Μια ομάδα μοναχών στην Κρήτη έχει αναστατώσει τον κοσμάκη και λέει ότι ο ΑΜΚΑ είναι σατανικός αριθμός! Μήπως μας πουν ότι και η πολιτική ταυτότητα που πήραν από την αστυνομία έχει και αυτή σατανικό αριθμό; Στο βιβλιάριο του ΙΚΑ που υπάρχει ο αριθμός μητρώου, μήπως είναι και αυτός σατανικός αριθμός;
Είναι δίκαιο όμως ο νόμος να στερεί σύνταξη και κοινωνική ασφάλιση σε όσους αρνούνται να πάρουν τον ΑΜΚΑ;
Τερζάκης: Ο νόμος του κράτους είναι νόμος. Οι κύριοι αυτοί νομίζουν ότι είναι υπεράνω του νόμου;
Με αυτό τον τρόπο όμως οδηγούνται στον θάνατο. Η Εκκλησία τι θα κάνει, θα τους αφήσει να πεθάνουν; Δεν πρέπει να τους περιθάλψει;
Τερζάκης: Πρέπει μια αντιπροσωπεία τους να επισκεφτεί τον αρχιεπίσκοπο του πάτριου ημερολογίου τους κ. Καλλίνικο, ώστε να βρεθεί μια λύση. Αυτό που κάνουν πάντως, είναι καθαρή αυτοκτονία. Είναι ακραία πράξη…
Ακραίο δεν είναι και αυτό που κάνει η Πολιτεία να τους στερεί τη σύνταξη;
Τερζάκης: Επαναλαμβάνω: αντιπροσωπεία τους πρέπει να επισκεφτεί τον αρχιεπίσκοπο του ΓΟΧ και από κοινού να κάνουν διάβημα διαμαρτυρίας προς τον Πρωθυπουργό ή τον Υπουργό Παιδείας. 

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ , ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΑΜΕΣΑ...!!!!‏


Στην Ελλάδα ξεπουλάνε το νερό, στο εξωτερικό κοινωνικοποιείται
Οι υπέρμαχοι της ιδιωτικοποίησης του νερού προφανώς προσποιούνται ότι δεν βλέπουν και δεν 
ακούν τι έχει να επιδείξει στο φλέγον αυτό ζήτημα η διεθνής εμπειρία. Δεκατέσσερις φοιτητές του ΕΜΠ, από το διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Επιστήμη και Τεχνολογία Υδατικών Πόρων», το υπενθυμίζουν. Μελέτησαν μία προς μία όλες τις περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων του νερού παγκοσμίως και τις παρουσίασαν πρόσφατα σε εργασία με τίτλο «Υδατικοί πόροι, υποδομές και υπηρεσίες νερού: Ιδιωτικοποίηση ή κοινωνικοποίηση».

Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές αναλύουν τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους της εμπλοκής των ιδιωτών στη διαχείρισή του και αναδεικνύουν την ασφυκτική πίεση των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και το ρόλο που έπαιξαν για να οδηγηθούν πολλά κράτη στην ιδιωτική διαχείριση του ύδατος. Από τη Βολιβία, την Τανζανία και την Αργεντινή μέχρι τη Γαλλία και τον Καναδά η παραχώρηση του νερού σε ιδιώτες φέρει σε γενικές γραμμές τα εξής χαρακτηριστικά: «Σκανδαλώδη περιθώρια κέρδους για τους ιδιώτες, άνιση πρόσβαση στο νερό των χαμηλών κυρίως εισοδηματικών τάξεων, αύξηση τιμολογίων, αθέτηση υποσχέσεων από πλευράς εταιρειών για επενδύσεις στο δίκτυο, σκανδαλώδεις όρους παραχώρησης, αδιαφανείς διαδικασίες στις συμβάσεις, περιβαλλοντικούς κινδύνους, απολύσεις, απώλεια τεχνογνωσίας», ανέφερε η τοπογράφος μηχανικός του ΑΠΘ MSc, Ευστρατία Σεπετζή. Επικεφαλής της όλης προσπάθειας, οι διδάσκοντες Δημήτρης Κουτσογιάννης και Ανδρέας Ευστρατιάδης.

Η διεθνής εμπειρία εκθέτει τους θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων υδατικών πόρων, καθώς μετά την «επέλαση» των επενδυτών, η διαχείριση επιστρέφει στο Δημόσιο, για να διασφαλιστεί το βασικό αυτό αγαθό για τους πολίτες, όπως προκύπτει από έρευνα του ΕΜΠ.

ΒΟΛΙΒΙΑ

Αυξήσεις-ρεκόρ στις τιμές

Την περίπτωση της Βολιβίας, η οποία «έχει μπει στο ρεκόρ Γκίνες ως η χώρα με τα περισσότερα πραξικοπήματα (193) από την ανεξαρτησία της, το 1825, μέχρι και την αποκατάσταση της δημοκρατίας», μελέτησε και ανέδειξε ο πολιτικός μηχανικός Ιάσων Αποστολόπουλος.

Το 1997 η Παγκόσμια Τράπεζα και η Διεθνής Τράπεζα Ανάπτυξης έθεσαν ως προϋπόθεση για την ανανέωση των δανειακών συμβάσεων την ιδιωτικοποίηση των υποδομών του νερού. Υπογράφονται δύο συμβάσεις παραχώρησης το 1997 για την πρωτεύουσα της χώρας El Alto/La Paz με θυγατρική της γαλλικής Suez. Δύο χρόνια αργότερα ακολουθεί η δεύτερη σύμβαση, που κατακυρώνεται στο μοναδικό πλειοδότη, τη διεθνή κοινοπραξία Aguas de Tunari με επικεφαλής την πολυεθνική Bechtel και αφορά την παραχώρηση των υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης Cochabamba με 600.000 πληθυσμό.

Η διασφάλιση των όρων του συμβολαίου της εταιρείας με την κυβέρνηση περνάει μέσα από νόμο και η πρώτη τα παίρνει όλα: κρατικές υποδομές, αποκλειστική χρήση των υδατικών πόρων, κατάργηση όλων των ανεξάρτητων μέσων ύδρευσης και μεταβίβαση των υποδομών τους στην εταιρεία. Μέσα σε ένα μήνα η εταιρεία προχωρεί σε υπέρογκες αυξήσεις καταπατώντας τους όρους του συμβολαίου (35%), οι οποίες κυμάνθηκαν από 60% έως 200% και αφορούσαν ανθρώπους που ζούσαν με 2 δολάρια τη μέρα.

Το επόμενο διάστημα προκαλείται θύελλα κοινωνικών αντιδράσεων με κύριο αίτημα τη λήξη της αποικιοκρατικής σύμβασης και την επανακοινωνικοποίηση του νερού και, ύστερα από τρεις μήνες διαμαρτυριών, η κυβέρνηση ακυρώνει το συμβόλαιο με την Bechtel: «Η ήττα της εταιρείας προκάλεσε τεράστιο αντίκτυπο παγκοσμίως και έμπνευση για ανάλογους αγώνες υπεράσπισης των θεωρούμενων ως κοινωνικών αγαθών. Αποτέλεσε την πιο γνωστή περίπτωση ιδιωτικοποίησης του νερού και προκάλεσε παγκόσμια αύξηση της κοινωνικής επίγνωσης για το τι μπορεί να επιφέρει η ιδιωτικοποίηση στο νερό. Εφερε τις φτωχές κοινότητες των ιθαγενών στο πολιτικό προσκήνιο και κατά κάποιο τρόπο άνοιξε το δρόμο για τον πρώτο Ινδιάνο πρόεδρο στη βολιβιανή ιστορία, τον Εβο Μοράλες», τονίζει ο κ. Αποστολόπουλος.

Η έτερη γαλλική εταιρεία, προκειμένου να μην επαναληφθεί η αποτυχία της Cochabamba, έκανε προσεκτικότερη διαχείριση όσον αφορά τις αυξήσεις στην πρωτεύουσα της χώρας, χωρίς όμως να τις αποφύγει. Η κυβέρνηση λύει το 2005 το συμβόλαιο με την Aguas de Illimani (Suez), η οποία αντικαθίσταται από τη δημόσια EPSAS. Ενα χρόνο μετά δημιουργεί νέα cooperativa (ανεξάρτητο συνεταιρισμό) με τη συνεργασία της κρατικής εταιρείας.

ΓΑΛΛΙΑ

Καμία επένδυση από τους ιδιώτες

«Παρ' όλο που το Παρίσι αποτέλεσε το διεθνές σύμβολο της Σύμπραξης Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), καθώς στη Γαλλία από τα μέσα του 19ου αιώνα εφαρμοζόταν αυτή η πρακτική, το 2010 η διαχείριση του νερού περνάει εξ ολοκλήρου στο δημόσιο έλεγχο», αναφέρουν οι Γιώργος Αλεξίου και Παρασκευή Σταμούλη, αγρονόμοι-τοπογράφοι μηχανικοί του ΕΜΠ, που παρουσίασαν την εισήγηση «Επανακοινωνικοποίηση υποδομών νερού, το παράδειγμα του Παρισιού».

Οπως εξηγούν, «μέχρι το 1984 τα συστήματα διαχείρισης νερού του Παρισιού κατείχε ο δήμος, ωστόσο η τιμολόγηση του νερού, από το 1864 ακόμη, πραγματοποιούνταν από ιδιωτική εταιρεία. Το 1984, ο τότε δήμαρχος Ζ. Σιράκ πάει ένα βήμα παραπέρα και υπογράφει συμβόλαιο με τις θυγατρικές Veolia και Suez -δύο γαλλικές εταιρείες που κυριαρχούν παγκοσμίως στον τομέα της διαχείρισης των δικτύων ύδρευσης- για τη συνδιαχείριση της τροφοδοσίας νερού και των υπηρεσιών τιμολόγησης, αλλά και τη συντήρηση του αρδευτικού δικτύου.

»Τρία χρόνια μετά, η παραγωγή νερού και ο μηχανισμός ελέγχου περνούν στα χέρια των δύο προαναφερθεισών εταιρειών και για το σκοπό αυτό ιδρύεται η κεφαλαιουχική εταιρεία SAGEP, στην οποία συμμετέχουν με ποσοστό 70% ο δήμος, με 28% οι δύο εταιρείες, ενώ το 2% κατέχει η δημόσια γαλλική τράπεζα επενδύσεων.

»Με την εκλογή του στο δημαρχιακό θώκο ο Μπ. Ντελανοέ, το 2001, προβάλλει μία τελείως αντίθετη πολιτική αντιμετώπιση όσον αφορά τη διαχείριση του νερού, και για μία επταετία προετοιμάζει το έδαφος για την επαναδημοτικοποίησή του: Επαναδιαπραγματεύεται τα συμβόλαια με τους γαλλικούς κολοσσούς και απαιτεί την πραγματοποίηση μη υλοποιημένων αλλά προγραμματισμένων έργων. Ταυτόχρονα προχωρεί στην εκπόνηση νομικών οικονομοτεχνικών μελετών για την ίδρυση της Eau de Paris, της σημερινής δηλαδή δημόσιας επιχείρησης ύδρευσης-αποχέτευσης του Παρισιού».

Η μετάβαση όλων των δραστηριοτήτων παραγωγής και διανομής πόσιμου νερού στο δημόσιο φορέα ολοκληρώθηκε το 2010, παρ' όλο που, όπως σημειώνουν οι δύο εισηγητές, «ήταν δύσκολη, ιδιαίτερα στο κομμάτι που αφορούσε την οικονομική διαχείριση και τα συστήματα των πληροφοριών, καθώς υπήρχαν ασαφή ιδιοκτησιακά όρια». Στην πρώτη αποτίμηση, η Eau de Paris ανακοίνωσε ότι συνολικά εξοικονόμησε 35 εκατ. ευρώ κατά τον πρώτο χρόνο σε σχέση με τα αντίστοιχα κόστη συμβολαίου των Veolia και Suez, ενώ τον Ιανούριο του 2011 ανακοινώνει μείωση τιμής 8% και δεσμεύεται ότι η τιμή δεν θα αυξηθεί πάνω από τον πληθωρισμό έως το 2015, παρά τη μείωση εσόδων που συνδέονται με τη μείωση των όγκων κατανάλωσης νερού.


ΤΑΝΖΑΝΙΑ

Από το κακό Δημόσιο στο χειρότερο ιδιώτη

Η Τανζανία, μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, λόγω εξωτερικών πιέσεων υπέκυψε σε διεθνείς χρηματοοικονομικούς όρους και τη δεκαετία του '90 άρχισε να ιδιωτικοποιεί πολλές δημόσιες επιχειρήσεις: «Στην πραγματικότητα, η επανακοινωνικοποίηση του ύδατος στο Νταρ-ες-Σαλάμ ήταν μια κατάσταση προεπιλογής που δημιουργήθηκε από την κατάρρευση μιας ιδιωτικής σύμβασης και όχι μια στρατηγική κίνηση που προγραμματίστηκε από κυρίαρχα πολιτικά όργανα», εξηγεί ο Ιωσήφ Φουντουλάκης, πολιτικός μηχανικός του ΕΜΠ.

«Το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης του Νταρ-ες-Σαλάμ ήταν σε άθλια κατάσταση όταν η κυβέρνηση της Τανζανίας αποφάσισε να το ιδιωτικοποιήσει το 2003, υπογράφοντας συμβόλαιο με τη City Water Services (CWS), μια κοινοπραξία των Biwater (Ηνωμ. Βασίλειο) and Gauff (Γερμανία). Αυτή η ιδιωτική κοινοπραξία ενώθηκε αργότερα με την ιδιωτική εταιρεία της Τανζανίας, Superdoll. Αλλά η ιδιωτική διαχείριση δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει την κατάσταση. Το 2005 δημιουργείται η Dar es Salaam Water and Sewewrage Corporation (DAWASCO), μια ημικρατική επιχείρηση.

»Το ποσοστό διαρροών μειώθηκε σε μεγάλο βαθμό, ενώ υπάρχει αύξηση της διοχέτευσης νερού στα νοικοκυριά, όχι όμως τόσο ικανοποιητική όσο θα έπρεπε, εξαιτίας των έντονων κοινωνικών ανισοτήτων», εξηγεί ο εισηγητής. Οσον αφορά την ποιότητα του νερού, οι ποσότητες που παράγονται στις εγκαταστάσεις του ποταμού Ruvu και τους κεντρικούς αγωγούς ύδατος ανταποκρίνεται στα πρότυπα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Ομως τα προβλήματα συσσωρεύονται εξαιτίας της μη πληρωμής από τις δημόσιες υπηρεσίες των λογαριασμών νερού, τα χρήματα των οποίων αποτελούν το 25% των λειτουργικών δαπανών της εταιρείας.

ΚΑΝΑΔΑΣ

Περιβαλλοντική καταστροφή

Το Hamilton, που βρίσκεται νοτιοδυτικά της λίμνης Οντάριο του Καναδά, είναι ένα λιμάνι, άλλοτε κέντρο βιομηχανίας χάλυβα, στο οποίο ενυπάρχει έντονη η κοινωνική αντίθεση μεταξύ εργατικής και εύπορης τάξης, όπως μας εξηγούν οι δύο εισηγήτριες Ελισάβετ Φελώνη και Εφη Μόσχου.

Το 2004 ένας δεκαετής αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού τερματίστηκε με μια σημαντική νίκη των πολιτών της πόλης του Hamilton του Καναδά. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, το δημοτικό συμβούλιο ψήφισε την επαναδημοτικοποίηση της λειτουργίας και της συντήρησης του νερού της πόλης, θέτοντας τέλος σε μια εποχή μυστικότητας, δυσλειτουργικού εξοπλισμού, διαρροής λυμάτων και συνεχών αλλαγών στις εταιρείες εργολάβων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο δήμος επιθυμούσε και πάλι την ανάθεση στον ιδιωτικό τομέα, αλλά λόγω των αντιδράσεων της κοινωνίας, που διεκδίκησαν ένα σαφές κοινωνικό πλαίσιο, οι συμφωνίες δεν ήταν ελκυστικές για τις εταιρείες, που απέσυραν το ενδιαφέρον τους. Η εταιρεία PUMP, που το 1994 ανέλαβε με απ'ευθείας ανάθεση το έργο, τήρησε μόνο του τον όρο για τη μεταφορά της έδρας στο Χάμιλτον.

Οι ίδιες σημειώνουν ότι ο θλιβερός απολογισμός των πεπραγμένων της εταιρείας, που είχε τη μορφή ΣΔΙΤ (συμμετείχε με 30% στο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα δασκάλων του Οντάριο) και δεν είχε καμία εμπειρία στην επεξεργασία νερού, καταδεικνύει ότι «κατά κανόνα για τον ιδιώτη βασικός στόχος είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους και σε δεύτερη προτεραιότητα ο πολίτης και η ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας, ενώ η περιβαλλοντική διάσταση τίθεται τελευταία στην ιεραρχία». Στα συμπεράσματά τους, οι δύο ερευνήτριες σημειώνουν, επίσης, ότι «η οργανωμένη και ενεργός συμμετοχή των πολιτών αποτελεί προϋπόθεση για τη διαμόρφωση αξιόπιστων φορέων κοινωνικών υπηρεσιών».

ΜΑΛΑΙΣΙΑ

Καθαρό νερό για λίγους

Κατά την περίοδο 2005-2006, το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Μαλαισίας τροποποίησε το Σύνταγμα και ψήφισε δύο διατάξεις που επιτρέπουν μια σαρωτική μεταρρύθμιση του τομέα των υδάτων. Η μεταρρύθμιση του νερού στη Μαλαισία έγινε με στόχο την αντιμετώπιση των συνεπειών της ιδιωτικοποίησης, η οποία, όπως εξηγούν οι εισηγητές Νεφέλη Μπομπότη και Νίκος Μπουντάς, πολιτικοί μηχανικοί ΕΜΠ, «μπορεί να έφερε γρήγορες αναβαθμίσεις των υποδομών, αλλά ταυτόχρονα δημιούργησε επανειλημμένες αυξήσεις τιμολογίων, μυστικότητα ως προς τις συμβάσεις, αυξανόμενο χρέος, αλλά και έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού, που είχε αποτέλεσμα το διαφορετικό βαθμό ποιότητας και τις διαφορετικές χρεώσεις ανά πολιτεία».

Η Μαλαισία είναι Ομοσπονδιακή Συνταγματική Μοναρχία με 13 πολιτείες και 3 ομοσπονδιακές επικράτειες. Εχει μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 5%. Οπως αναφέρουν, «πριν από τη μεταρρύθμιση προηγήθηκαν μεγάλες και ανοιχτές διαβουλεύσεις», κάτι που στην Ελλάδα δεν έγινε.

«Το μεταρρυθμιστικό μοντέλο που προωθήθηκε φιλοδοξούσε να ενοποιήσει τις υπηρεσίες υδάτων και αποχέτευσης». Οπως εξηγούν οι δύο πολιτικοί μηχανικοί, «η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προχώρησε στην ανάπτυξη μιας ολιστικής πολιτικής νερού της χώρας». Η διαχείριση της λεκάνης απορροής περνάει στον έλεγχο των κρατιδίων, ενώ ιδρύεται Εθνικό Συμβούλιο Υδατικών Πόρων (NWRC), που τελεί υπό την προεδρία του πρωθυπουργού. Το υπουργείο Οικονομικών, μέσω της Εταιρείας Διαχείρισης Υποδομών (ΡΑΑΒ), κατέχει και διαχειρίζεται τις υποδομές νερού των κρατιδίων και εξασφαλίζει χρηματοδότητη.

Η φθηνή χρηματοδότηση μετατράπηκε όμως σε οικονομικά κέρδη για την ΡΑΑΒ, η οποία δεν ήταν απομονωμένη από τις πιέσεις της κυβέρνησης, καθώς η αδιαφάνεια στις προσφορές είναι καθεστώς, αφού το 72% των συμβάσεων έγιναν με απ' ευθείας ανάθεση.

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Απανωτές αυξήσεις

Στη χώρα που μέχρι πριν από μερικά χρόνια αποτελούσε πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης, ο χορός των αποκρατικοποιήσεων ξεκίνησε στα 1989 από τον τότε πρόεδρο της Αργεντινής, Κάρλος Μένεμ. Το νερό, πάντως, παρόλο που από τον Φλεβάρη του 1991 μέχρι τον Γενάρη του 1993 η τιμή του αυξήθηκε κατά 51%, παρέμενε σε δημόσια χέρια. «Αυτές οι αυξήσεις βοήθησαν ώστε, όταν μερικούς μήνες αργότερα ιδιωτικοποιήθηκε το νερό στην πόλη του Μπουένος Αϊρες, οι αντιδράσεις να είναι τουλάχιστον υποτονικές. Στην εταιρεία AASA, θυγατρική της Suez, πέρασαν οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης για τα επόμενα 30 χρόνια. Αυτή η συμφωνία είχε πολλά προβλήματα, καθώς η εταιρεία δεν μπόρεσε να καλύψει τους στόχους και τις υποχρεώσεις των συμφωνημένων. Μόνο στις αυξήσεις της τιμής του νερού ήταν συνεπής».

Οπως αναφέρουν οι εισηγητές Σταμάτης Μπατέλης και Γιάννης Δημάκος, ο στόχος για την παροχή νερού ήταν να αυξηθεί η κάλυψη από το 70% σε 88% το 2002, αλλά η κάλυψη έφθασε έως το 79%. Το ίδιο συνέβη και με την αποχέτευση. Από το 58% που ήταν μέχρι το 2002, η στόχευση ήταν να ανέλθει στο 74% αλλά δεν ξεπέρασε το 63%. Οσο δε για τα λύματα των αποχετευτικών δικτύων, μόνο το 7% δέχονταν επεξεργασία. Τα υπόλοιπα χύνονταν στον ποταμό Rio del Plata. Το 2002, μετά την πτώχευση, δρομολογήθηκαν οι εξελίξεις για την επανεθνικοποίηση της εταιρείας. Η AASA έκανε έκκληση προς το Διεθνές Κέντρο της Παγκόσμιας Τράπεζας για την επίλυση Επενδυτικών Διαφορών. Απευθύνθηκαν στο ΔΝΤ ώστε να πιέσει την Αργεντινή για την επίλυση του θέματος προς όφελος της AASA.

Το νερό στην πόλη του Μπουένος Αϊρες μπήκε τελικά και πάλι σε δημόσιο αυλάκι το 2006, με τη δημιουργία της Aysa, η οποία το 2010 παρουσίασε απώλειες. Ωστόσο, η εταιρεία εφαρμόζει ανθρωποκεντρική στρατηγική, με μεγαλύτερα ποσοστά συνδέσεων.

Το μοντέλο Φρίντμαν στη Χιλή του Πινοσέτ
«Η μαζική ακύρωση των ιδιωτικών επενδύσεων σε υποδομές νερού διεθνώς (πλην της Κίνας), λόγω κοινωνικών αντιδράσεων, αποτελεί ήττα του νεοφιλελεύθερου μοντέλου;» αναρωτιέται ο οικονομολόγος Γιώργος Καρακατσάνης, υποψήφιος διδάκτωρ ΕΜΠ, της σχολής Πολιτικών Μηχανικών.
Δυστυχώς όχι, απαντά ο ίδιος, γιατί «η αποτυχία διδάσκει και βασική επιδίωξη των ιδιωτικών εταιρειών είναι πλέον ο έλεγχος σε πιο θεμελιώδες επίπεδο, καθώς υπάρχει ανασύνταξη δυνάμεων για τον έλεγχο των πόρων και όχι μόνο των υποδομών».

Εξηγεί ότι με την κλιμακούμενη μεταφορά των βιομηχανικών δραστηριοτήτων από τη Δύση στην Ανατολή (Κίνα, Ινδία) και το Νότο (Ν. Αμερική, Ν. Αφρική), αυξήθηκε ο πληθυσμός στα αστικά κέντρα των κρατών αυτών, αλλά ταυτόχρονα μειώθηκε το αναμενόμενο μέσο κόστος επένδυσης σε δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης (οικονομίες κλίμακας).

«Οι ιδιωτικές εταιρείες νερού επένδυσαν μόνο στις περιοχές μεσαίων και υψηλών στρωμάτων αποκλείοντας πρακτικά το φτωχότερο 20% του πληθυσμού που διέμενε στα περίχωρα. Αναπτύχθηκαν έτσι "υδρομαφίες" που προκαλούσαν φθορές στα δίκτυα, αναλαμβάνοντας την άτυπη παροχή ύδρευσης και υγιεινής στους φτωχούς».

Ο κ. Καρακατσάνης αναφέρει ότι «μέσα από τις ροές του διεθνούς εμπορίου το 16% της διεθνούς χρήσης νερού πρακτικά προορίζεται για εξαγωγές.

Ταυτόχρονα, η παραγωγή υψηλών προστιθέμενων εξαγωγικών αξιών κινητοποιεί προς τον έλεγχο (ιδιωτικοποίηση) της πηγής του νερού και όχι μόνο των υποδομών του». Αναφέρει ως παράδειγμα το μοντέλο ιδιωτικοποίησης του νερού στη Χιλή, όπου ο κώδικας του νερού του 1981 του Πινοσέτ (εμπνεύσεως Μίλτον Φρίντμαν) αποτελούσε ένα μοντέλο πλήρους κατακερματισμού των υδατικών πόρων σε εμπορικά δικαιώματα.

«Το μοντέλο της Χιλής συνίσταται στη μεγιστοποίηση της εξαγωγικών αξιών του μετάλλου, εις βάρος της μεγιστοποίησης της διασποράς του κοινωνικού οφέλους. Υπήρξε μαζική αγορά δικαιωμάτων φυσικών αποθεμάτων νερού των Ανδεων από τις εταιρείες εξόρυξης που δραστηριοποιούνται στην έρημο Atacama». Και προσθέτει:

«Τα δικαιώματα νερού των γηγενών αγροτών πωλήθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές, ενώ σημειώθηκε ρύπανση των βόρειων ταμιευτήρων (ποταμός Loa) και σταδιακή ρύπανση του ποταμού Majpo ο οποίος τροφοδοτούσε το Σαντιάγο με φυσικά αποθέματα. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο με φθηνά αποθέματα νερού για εξόρυξη και υψηλού κόστους αφαλάτωση για την κάλυψη των ελλειμμάτων για ύδρευση».
Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ