Σε «χοντρό παιχνίδι» εις βάρος των παραγωγών βάμβακος, επιδίδονται τις τελευταίες ημέρες οι μεγάλες εκκοκκιστικές επιχειρήσεις της Θεσσαλίας, που αγνοούν επιδεικτικά τις διεθνείς εξελίξεις στο προϊόν και γυρίζουν την πλάτη σ’ αυτό που λέγεται «δίκαιο εμπόριο». Έτσι, μια βδομάδα μετά το «ράλι» στα διεθνή χρηματιστήρια που έφερε την τιμή του εκκοκκισμένου από τα 71 στα 78 σεντς η λίμπρα (κάπου συν 3 λεπτά το κιλό στο σύσπορο), οι «καθοδηγητές» της αγοράς από την πλευρά των εκκοκκιστών συνεχίζουν να ακολουθούν το «δικό τους βιολί», παραλαμβάνοντας ή κλείνοντας τα καλά βαμβάκια με 38 λεπτά το κιλό (από το χωράφι).
Χαρακτηριστική είναι η κίνηση που επιχείρησε στα μέσα της περασμένης εβδομάδας γνωστός εκκοκκιστής, με θεσμικό μάλιστα ρόλο, να «ρίξει» ακόμα περισσότερο την τιμή παραγωγού, σε μια προσπάθεια να «τρομάξει» του καλλιεργητές προκειμένου να σπεύσουν και να «κλείσουν» το προϊόν τους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στάση των εκκοκκιστών διευκολύνεται από την απουσία συνεταιριστικών επιχειρήσεων που να δίνουν έναν διαφορετικό τόνο στην αγορά, καθώς, ακόμη και η τελευταία δραστήρια ‘Ενωση του κάμπου, δηλαδή η ΕΑΣ Τρικάλων, μετά από τις «ακροβασίες» του 2010, δείχνει να έχει ευθυγραμμιστεί πλήρως με τη «γραμμή» των ιδιωτών και να κινείται διστακτικά (41 λεπτά το κιλό) έναντι των παραγωγών.
Σημειωτέον ότι στα 40 και 41 λεπτά το κιλό παραλαμβάνουν από το χωράφι και ιδιωτικά εκκοκκιστήρια, όπως π.χ. η ΕΠΙΛΕΚΤΟΣ και ο ΠΗΛΕΑΣ, χωρίς όμως να είναι αυτά που διαμορφώνουν τη συνολική εικόνα της αγοράς. Αντίθετα, τον μεγαλύτερο όγκο της φετινής παραγωγής συσπόρου βάμβακος φαίνεται να έχουν παραλάβει οι επιχειρήσεις Καραγιώργου και Μάρκου, με τον πρώτο να επιλέγει ξεκάθαρα το «σκληρό ροκ», αντιπαραθέτοντας τη δύναμη της ρευστότητας και τη φερεγγυότητα του ομίλου του.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, το βάρος των αποφάσεων μεταφέρεται για μια ακόμα φορά στον παραγωγό, ο οποίος, χωρίς καμιά δυνατότητα για συλλογική διαπραγμάτευση, χωρίς αξιόλογες υποδομές για την αποθήκευση του προϊόντος και χωρίς οικονομική αντοχή στο χρόνο, υποχρεώνεται να παραδίδει το προϊόν του στα «τυφλά» και αναζητά εκ των υστέρων τρόπους βελτίωσης της τιμής του.
Το λάθος αρχίζει από την πολιτική… μια ποιότητα μια τιμή που υπαγορεύουν οι εκκοκκιστές και δέχονται αδιαμαρτύρητα, χρόνια τώρα οι παραγωγοί.
Το λάθος αρχίζει από την πολιτική… μια ποιότητα μια τιμή που υπαγορεύουν οι εκκοκκιστές και δέχονται αδιαμαρτύρητα, χρόνια τώρα οι παραγωγοί.
Η κατάργηση κάθε έννοιας διαφοροποίησης ξεκίνησε μετά τη είσοδο της χώρας στη Ευρωπαϊκή Κοινότητα και διευκολύνθηκε από την υψηλή επιδότηση που απολάμβανε για πολλά χρόνια το προϊόν. Μετά την τελευταία μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (2003) οι συνθήκες έχουν βέβαια αλλάξει, όμως το «ολιψώνιο» των εκκοκκιστών δεν δείχνει καμιά διάθεση να βελτιώσει την κατάσταση.
Άλλωστε, μια – δυο απόπειρες από την πλευρά των παραγωγών για τη οργάνωση ομάδων που θα εκκόκκιζαν και θα εμπορεύονταν οι ίδιες το βαμβάκι κατέληξαν σε «ναυάγιο» είτε εξ αιτίας της άγνοιας βασικών κανόνων της αγοράς είτε και εξ αιτίας του κακού τάιμινγκ στο οποίο εκδηλώθηκαν αυτές οι πρωτοβουλίες.
Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει και το βαμβάκι οφείλει να ακολουθήσει το δρόμο της διαφοροποίησης και της τιμολόγησης με βάση την ποιότητα. Τόσο οι αποδόσεις σε ίνα όσο και οι υγρασίες στα σύσπορα βαμβάκια που παραλαμβάνουν οι εκκοκκιστικές επιχειρήσεις παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις, κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής από την πλευρά των συντελεστών του κλάδου.
Οι τελευταίοι των μοϊκανών εκ μέρους των συνεταιρισμών αλλά και οι ηγετικές φυσιογνωμίες στις τάξεις των καλλιεργητών, για το δικό τους συμφέρον, οφείλουν να κινηθούν μακριά από τα λάθη του παρελθόντος και να διαμορφώσουν ένα νέο πλαίσιο αρχών πάνω στο οποίο θα κινούνται οι πωλήσεις του βάμβακος και θα λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψη τις ποιοτικές διαφορές του εισκομιζόμενου προϊόντος και την εικόνα της διεθνούς αγοράς.
Η φετινή χρονιά δίνει στους παραγωγούς το έναυσμα για ένα νέο ξεκίνημα κι αυτός ο χειμώνας ίσως είναι η καλύτερη στιγμή για το καθορισμό νέων κανόνων με ευθύνη των παραγωγών. Το AgroNews είναι εδώ για να ενθαρρύνει αυτό τον διάλογο και να διευκολύνει τη λήψη τη διαμόρφωση ισχυρών θέσεων από την πλευρά των παραγωγών με γνώμονα ένα καλύτερο μέλλον για την καλλιέργεια και τους συντελεστές της.
Επιστρέφει η εμπιστοσύνη των επενδυτών στο βαμβάκι
Σταθεροποιητικές τάσεις στα 76-78 σεντς ανά λίμπρα παρατηρούνται στη διεθνή αγορά του βαμβακιού τις τελευταίες ημέρες. Έτσι μετά την άνοδο της περασμένης εβδομάδας που ενίσχυσε τις τιμές κατά 7%, σημειώνοντας το μεγαλύτερο ανοδικό σερί από τα μέσα Ιουνίου, ακολούθησαν ήπια διορθωτικές τάσεις από τα υψηλά των 79,19 σεντς ανά λίμπρα της περασμένης Πέμπτης. Πλέον η τιμή των συμβολαίων παράδοσης Δεκεμβρίου διαμορφώνεται στα 76,37 σεντς ανά λίμπρα, ενώ τα συμβόλαια του Μαρτίου διαμορφώνονται στα 74,99 σεντς ανά λίμπρα.
Αξίζει να σημειωθεί πως η εμπιστοσύνη των επενδυτών για το βαμβάκι έχει επιστρέψει, αφού πλέον έχουν αυξήσει τις τοποθετήσεις τους στην αγορά του βαμβακιού, με τον όγκο των συμβολαίων να φτάνει τις 207.000 την περασμένη Παρασκευή. Ο αριθμός αυτός των συμβολαίων είναι ο υψηλότερος που έχει σημειωθεί από τον Φεβρουάριο του 2011, ένα μήνα πριν σημειωθεί το ιστορικό ρεκόρ των 227 σεντς ανά λίμπρα στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου