Ο ΣΥΡΙΑΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ TOMAHAWKS ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ (1)

καταδρομικά κλάσης Arleigh Burke

Τα καταδρομικά κλάσης Arleigh Burke που φέρουν επί πλοίου μέχρι 90 πυραύλους Κρουζ (TLAM) και τα υποβρύχια επίθεσης κλάσης Λος Άντζελες - 40, δεν αποτελούν κάτι το καινούργιο για τον συριακό στρατό. Ούτε τα στρατηγικά βομβαρδιστικά Β-52, τα οποία μπορούν να πάρουν 20 Tomahawks (CALCM), 8 περιστροφικούς εκτοξευτήρες (υπάρχουν μόνο 8 για να μειωθεί η κατανάλωση καυσίμου) και 6 κάτω από τα φτερά. Ούτε ότι ο πύραυλος κρούζ έχει στη μνήμη του μια προκαθορισμένη τροχιά, η οποία δεν μπορεί να αλλάξει μετά την εκτόξευση του.

Οι πύραυλοι κρουζ δεν μπορούν να εκτοξευτούν σε δέσμη, αλλά μόνο ένα κάθε φορά από κάθε πλοίο η υποβρύχιο (με κύμα 5-15 πυραύλων κρουζ), η απόσταση μεταξύ τους είναι τουλάχιστον 20 με 30 χλμ. Πρόκειται για μέτρο ασφαλείας για την αποφυγή συγκρούσεων στον αέρα. 

Το επόμενο κύμα πυραύλων Κρουζ μπορεί να εκτοξευτεί μόνο 15-20 λεπτά μετά από το πρώτο. Η εμπειρία δείχνει ότι λιγότερο από το 5-10% των πυραύλων κρουζ υποφέρουν από τεχνική βλάβη αμέσως μετά την εκτόξευση. Για αυτό το λόγο, οι πύραυλοι παρακολουθούνται με ακρίβεια εντός των πρώτων 50-70 χιλ. από τα ραντάρ του πλοίου, και αν υπάρχει απόκλιση τροχιάς περισσότερο από ± 15 ° σε σχέση με τη χαραγμένη διαδρομή στη μνήμη του, ενεργοποιείται η εντολή αυτοκαταστροφής. 

Η απόσταση μεταξύ των καταδρομικών πλοίων, υποβρυχίων, και των βομβαρδιστικών εκτοξευτών πυραύλων Tomahawks και των στόχων τους στη Συρία καλύπτεται σε μια ώρα και 45 λεπτά έως δύο ώρες. Ο διαθέσιμος χρόνος είναι επαρκής για τους διοικητές της πολεμικής αεροπορίας και της δύναμης αεράμυνας της Συρίας για να προσδιορίσουν με μεγάλη ακρίβεια το πιο πιθανό τομέα όπου θα πετάξει κάθε Tomahawk από την περιοχή της ακτής και πότε. Και οι διοικητές της Πολεμικής Αεροπορίας της Συρίας θα καθορίσουν για κάθε εκτοξευμένο Tomahawk, 3-4 αεροπορικούς τομείς υπηρεσίας που επεκτείνονται τμηματικά από μια προωθούμενη γραμμή αναφοράς στη Μεσόγειο. 
Σε αυτές τις υπηρεσιακές αεροπορικές ζώνες, αποστέλλονται τα ισχυρότερα μαχητικά αεροπλάνα με τον κατάλληλο εξοπλισμό για τέτοιες αποστολές και τους καλυτέρους Σύρους πιλότους. Υπάρχουν πολλές πολύ λεπτές λεπτομέρειες εφαρμογής για τον άψογο και κρίσιμο σχεδιασμό τέτοιων επιχειρήσεων από τον συριακό στρατό, τις οποίες, για ευνόητους λόγους, δεν θα προσεγγίσω. 

Για μερικές δεκαετίες, οι Ρώσοι πιλότοι που υπηρετούν στα μαχητικά αεροσκάφη εκπαιδευτήκαν στις διαδικασίες παρακολούθησης και καταστροφής πυραύλων κρουζ, ο καθένας εκτελώντας κάθε χρόνο τουλάχιστον τέσσερις ασκήσεις πραγματικού πυρός στο πολύγωνο του Αστραχάν με στόχο μη επανδρωμένα αεροπλάνα που προσομοιώνουν τέλεια το προφίλ πτήσης των Tomahawks. Στο πλαίσιο μιας συμφωνίας μεταξύ του Νικολάε Τσαουσέσκου και των αξιωματούχων του Κρεμλίνου, μια εναλλαγή δύο ομάδων από 24 πιλότους μαχητικών αεροπλάνων της Ρουμανίας, εκπαιδευμένους για να καταρρίψουν πυραύλους κρουζ εκπαιδεύτηκαν μέχρι το 1991, μέρα και νύχτα, σε συνθήκες πραγματικού πυρός, σε αεριωθούμενους στόχους που πετούν σε χαμηλό υψόμετρο στο πολύγωνο του Αστραχάν. 
Κατά τα τελευταία χρόνια της εποχής Τσαουσέσκου, η Ρουμανία αγόρασε από τους Σοβιετικούς μια μοίρα μη επανδρωμένων αεροπλάνων τύπου VR-3 των οποίων η ταχύτητα, η ευελιξία και το υψόμετρο πτήσης είναι πανομοιότυπα με εκείνα των Tomahawk. Η κύρια αποστολή τους είναι η εναέρια αναγνώριση και, δευτερευόντως, χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση των πιλότων μαχητικών αεροσκαφών και στις συστοιχίες πυραύλων αεράμυνας για τις διαδικασίες επίθεσης κατά των πυραύλων κρουζ. Για πολιτικούς λόγους το 1995, τα αεροπλάνα VR-3 έπαψαν να πετάνε και στη συνέχεια απομακρύνθηκαν από το στόλο. Οι Ρουμάνοι πιλότοι μαχητικών αεροπλάνων δεν πραγματοποίησαν ποτέ από το 1991 μέχρι σήμερα, καμία πραγματική άσκηση παρακολούθησης και κατάρριψης αεροπορικών στόχων. Με το χρόνο και την αλλαγή των γενεών, έχασαν όλες τις δεξιότητες επίθεσης κατά των πυραύλων κρουζ. 
http://www.ziuanews.ro/dezvaluiri-investigatii/tomahawkul-lui-ceau-escu-16411 

Κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου το 1991, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτοξεύσαν 35 CALCM και 288 TLAM, και για τη στρατιωτική επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1999, 60 CALCM και 150 TLAM εκτοξεύθηκαν. Ενώ οι πιλότοι μαχητικών αεροπλάνων είχαν καλές ικανότητες ούτε οι Ιρακινοί, ούτε οι Γιουγκοσλάβοι πιλότοι είχαν εκπαιδευτεί για την αναγνώριση και κατάρριψη πυραύλων κρουζ κατά τη διάρκεια της νύχτας και δεν γνώρισαν τη τροχιά τους και τη στιγμή της εκτόξευσης τους. Και έτσι, δεν ήταν σε θέση να ανιχνεύσουν και να καταρρίψουν τους πυραύλους κρουζ. 
Αν οι Ρώσοι αποφασίζουν να δώσουν στους Σύρους την ώρα εκτόξευσης, τις συντεταγμένες της εκτόξευσης και τη πορεία του κάθε πυραύλου κρουζ που θα εκτοξευτεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η πιθανότητα να τους καταρρίψει ο συριακός στρατός θα είναι κοντά στο 50%. Το ποσοστό αυτό μπορεί να αυξηθεί ή να τείνει αμέσως προς το μηδέν, ανάλογα με την επαγγελματική ικανότητα σε συνδυασμό με την ψυχραιμία που θα επιδείξει η συριακή στρατιωτική ηγεσία και την εκπαίδευση των πιλότων και των διοικητών των αντι-πυραυλικών συστοιχιών σε αυτό το είδος αποστολής. 

Η συριακή Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 60 MiG-29, από τα οποία τα 36 είναι εκδόσεις M/M2 και SMT στα οποία έχουν εγκατασταθεί εξοπλισμό KOLS / OEPS-29 κατηγορίας IRST (αναζήτηση και παρακολούθηση στόχου με υπέρυθρους), ενώ το υπόλοιπο είναι MiG-29 C, τα οποία έχουν εξοπλιστεί με το σύστημα S-31E2, λιγότερο αποτελεσματικό. Το σύστημα OEPS-29 βασίζεται σε έναν αισθητήρα που τοποθετείται στη μύτη για την ανίχνευση των στόχων στον αέρα, ανεξάρτητα από τη λειτουργία του ραντάρ του αεροπλάνου. 
Στο μετωπικό ημισφαίριο ανιχνεύει απομακρυσμένους στόχους σε απόσταση 12 έως 18 χλμ., και μέχρι 50 χιλιόμετρα στο οπίσθιο ημισφαίριο. Σε δοκιμές, με τέλειες μετεωρολογικές συνθήκες, με ψύξη του αισθητήρα με υγρό άζωτο, το OEPS-29 εντόπισε αεριωθούμενο στόχο σε 90 χιλιόμετρα. 
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4c/Mikoyan_MiG-29_infrared_search_and_track_(IRST)_sensor_detail.jpg 
Ο υπέρυθρος αισθητήρας συνδέεται με έναν μικροεπεξεργαστή που ελέγχει τη σάρωση του εναερίου χώρου όπως μια κεραία του ραντάρ (εντός ± 60 ° προς τα αριστερά και δεξιά και 60/-15 ° επάνω-κάτω). Το OEPS-29 είναι ένας παθητικός δέκτης, η λειτουργία του δεν ανιχνεύεται και δεν μπορεί να επηρεαστεί από παρεμβολές. 

60 άλλα συριακά MiG-23 MLD και 30 MiG-25 PD έχουν εκσυγχρονιστεί από τους Ρώσους. Είναι εφοδιασμένα με εξοπλισμό TP-23MLet TP-26Sh-1 με υπέρυθρη σάρωση ± 40 ° δεξιά-αριστερά και 30/- 15 πάνω-κάτω που μπορεί να ανιχνεύσει στόχους στο μετωπικό ημισφαίριο σε 15-25 χιλιόμετρα. 

Μπορούμε να συμπεράνουμε από τα ανωτέρω ότι, τουλάχιστον θεωρητικά, οι Σύροι διαθέτουν αρκετό χρόνο για να παρακολουθούν και να καταρρίψουν με τη δική τους αεροπορία τους εκτοξευμένους tomahawks από τους Αμερικανούς. 
Μένει να αποδείξουν ότι το θέλουν και είναι η αποστολή των ηγετών να το πράξουν.