ΔΥΟ ΤΟΛΜΗΡΑ ΒΗΜΑΤΑ – ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΣΑΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ

Κανένα έλεος… Κανένας οίκτος… Κανένας πολιτικός πολιτισμός για μια χώρα που μετρά 7.000 δολοφονημένους…. Κανένα ελαφρυντικό…

Και για κανένα κάθαρμα από αυτά που σφετερίστηκαν για λογαριασμό της ξένης κατοχής την πολιτική εξουσία…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 

Είναι τα πρώτα βήματα της νέας κυβέρνησης, και η πολιτική ζωή της χώρας κινείται ακόμη στο επίπεδο των συμβολισμών, έξω από τη μάχιμη πολιτική πραγματικότητα, αφού ακόμη δεν έχουν αναγνωσθεί ούτε καν οι προγραμματικές δηλώσεις .

Κινείται επίσης στο επίπεδο των διερευνητικών βολιδοσκοπήσεων από τη μεριά πρωτίστως των ξένων – που το αποτέλεσμά τους εκ των πραγμάτων θα αποτελέσει μέρος του οπλοστασίου τους στην καθολική πολιτική τους αντεπίθεση, που όλα δείχνουν πως δεν πρόκειται να καθυστερήσει.

Μέσα σ αυτήν ωστόσο τη σύντομη διαδρομή, όπου απλά καταγράφονται τα πρώτα βήματα της νέας κυβέρνησης σε επίπεδο τουλάχιστον πολιτικής επικοινωνίας, υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες διαπιστώσεις, που σε πρώτη φάση οφείλουμε τουλάχιστον να τις καταγράψουμε.

• Η πρώτη διαπίστωση, είναι πως το ενωμένο συμμοριακό ιερατείο, δε δείχνει διατεθειμένο να εκχωρήσει τα κατοχικά κεκτημένα του, διότι αντιλαμβάνεται πλήρωςτο ντόμινο που πρόκειται να ακολουθήσει, και αυτό εκ των πραγμάτων το καθιστά απρόβλεπτο στις πολιτικές του αντιδράσεις, που θα πρέπει να αναμένονται σφοδρές.

• Η δεύτερη διαπίστωση είναι, πως η φυλακή του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, είναι μια φυλακή υψίστης ασφαλείας για την αξιοπρέπεια των λαών, και ως τέτοια,το δίλημμα ανάμεσα στην ενσωμάτωση  ή στη ρήξη, αργά ή γρήγορα θα κάνει την εμφάνιση του με τρόπο καταλυτικό.

• Η τρίτη διαπίστωση είναι ίσως και η πλέον θλιβερή, αφού τα κατοχικά ανδρείκελα που μόλις αποκαθηλώθηκαν από την κυβερνητική εξουσία, δε διστάζουν πλέον να βγάλουν εντελώς την κουκούλα του δωσίλογου, πλειοδοτώντας σε δουλοπρέπεια με… το βρωμερό τους πρόσωπο πλέον να είναι απολύτως εμφανές και υπό το φως του Ηλίου, παίζοντας έτσι  το τελευταίο τους χαρτί, σε μια επίθεση ντροπής σε βάρος της ίδιας τους της χώρας.

• Μαζί τους αποκαλύπτεται και ο τρισάθλιος ρόλος του «ποταμίσιου» σουργελιστάν που επίσης πλειοδοτεί σε δουλοπρέπεια, επιχειρώντας να διασφαλίσει την απόλυτη εύνοια του κατοχικού σουλτανάτου στις εξελίξεις που πρόκειται να ακολουθήσουν.

Τι είναι αλήθεια αυτό που επιχειρεί αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, και τι είναι αυτό που εξοργίζει την προσκυνημένη τσογλαναρία που οδήγησε τον τόπο στην ταπείνωση και την κοινωνία στον κατοχικό εφιάλτη???

• Όχι δεν επιχειρεί τη γενικευμένη σύγκρουση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ,των οποίων άλλωστε έχει δηλώσει ένθερμος θιασώτης και φιλόδοξος μεταρρυθμιστής.

• Αυτό που επιχειρεί - έστω και αν έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπη με την πραγματικότητα, κοιτώντας κατάματα τις ίδιες της τις αυταπάτες – είναι να λειτουργήσει στη βάση του αυτονόητου.

• Επιχειρεί να θυμίσει (σε ώτα μη ακουόντων) πως το ευρωενωσιακό ανοσιούργημα, είναι συνεταιρισμός ισότιμων σε αξιοπρέπεια χωρών, κι αυτό δε δείχνει διατεθειμένο να το αποδεχτεί το κατοχικό ιερατείο, και το αντιπαλεύει θανατερά ο Δούρειος ίππος της πολιτικής συμμορίας των ταπεινωμένων ελληνόφωνων δωσίλογων.

• Επιχειρεί να θυμίσει (σε ώτα μη ακουόντων) πως στο Ευρωπαϊκό ανοσιούργημα, θα πρέπει τουλάχιστον τυπικά να ερωτώνται οι πάντες για οτιδήποτε επιχειρείται να εμφανιστεί ως «ευρωπαϊκή» απόφαση,  κι αυτό είναι κάτι με το οποίο αρνείται να συμβιβαστεί το κατοχικό ιερατείο, και το αντιπαλεύουν λυσσαλέα μια χούφτα προσκυνημένοι δωσίλογοι της Αθήνας που ταπεινώθηκαν κατ επανάληψη στον αστερισμό της αφωνίας, της αναξιοπρέπειας και του «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ».

• Επιχειρεί να θυμίσει (σε ώτα αποφασισμένων και αδίστακτων) πως τα Ίμια είναι μέρος της Ελληνικής επικράτειας και πως η Τουρκική αλητεία, πρέπει να γκρεμοτσακιστεί από τα Κυπριακά οικόπεδα, κι αυτό είναι κάτι που εξοργίζει την ελληνόφωνη σαβούρα των απογόνων του Σημιτιστάν, του Παπανδρεϊστάν και της Σαμαροβενιζελικής ενδοτικότητας.

Συνιστούν άραγε όλα τα παραπάνω καθολικότερες κοινωνικοπολιτικές ανατροπές ικανές να αμφισβητήσουν τις κυρίαρχες λογικές του κυρίαρχου κοινωνικοπολιτικού συστήματος στην Ελλάδα και στην Ευρώπη???

Συνιστούν άραγε όλα τα παραπάνω αριστερή πολιτική με ταυτότητα, που να νομιμοποιεί τη νεκρανάσταση του νέο-δωσιλογισμού των Βορίδηδογεωργιάδηδων που αναβιώνουν αδίστακτα την εμφυλιοπολεμική φιλολογία και τη ρητορική της γερμανόδουλης ταγματαλητείας???

Όχι… Δε συνιστούν αριστερή πολιτική με ταυτότητα. 

• Συνιστούν μια αυτονόητη στάση εθνικής αξιοπρέπειας, που φυσικά δεν απειλεί και δεν υπερβαίνει τα όρια του συστήματος, είναι όμως απόλυτα επιβεβλημένη για κάθε πολιτικό που θέλει να λειτουργεί σεβόμενος στοιχειωδώς την εθνική ταυτότητα που επικαλείται ότι υπηρετεί.

• Συνιστούν το στοιχειώδες που δεν τόλμησαν να κάνουν οι ταπεινωμένοι του δωσιλογισμού, γι αυτό και σήμερα το αντιπαλεύουν λυσσασμένα. Γιατί τρέμουν ακόμη και στην ιδέα να αποδειχτούν συγκριτικά το πόσο ξεφτιλισμένη υπήρξαν στο δουλοπρεπή τους κατήφορο.

Θα επιμείνει μέχρι τέλους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στη ρότα που δείχνουν τα πρώτα της βήματα???

Αυτό είναι κάτι που μένει να αποδειχτεί και θα αποδειχτεί σύντομα, όταν μετά την πρώτη επίδειξη «κατσαρόλας» με ενορχηστρωτή το χρηματιστήριο, θα εξαπολύσουν τη γενικευμένη τους επίθεση σε βάρος της Ελλάδας.

Αυτή τη στιγμή όμως, δεν κρίνουμε πεπραγμένα αλλά τη δυναμική συγκεκριμένων πολιτικών και εθνικών συμβολισμών, και επιχειρούμε να το κάνουμε χωρίς την ελάχιστη κομματική ή πολιτική ιδιοτέλεια, αλλά και αρνούμενοι να παραδοθούμε στην επικίνδυνη λαγνεία της αυταπάτης.

Για μας το δίλημμα είναι σαφές, και η κυβέρνηση την αμέσως επόμενη περίοδο θα βρεθεί αντιμέτωπη με την πιο καραμπινάτη του εκδοχή:  

ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ και ΑΠΟΛΥΤΟ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ή ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ και ΣΥΝΟΛΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ???

Το παράδειγμα του Σαλβαδόρ Αλιέντε, είναι εκεί και υπάρχει για να θυμίζει σε όλους τι δεν πρέπει να κάνουμε σε μια Ελλάδα που ο νεοναζισμός έχει αναβιώσει επικίνδυνα…

Και η Ελληνική κοινωνία είναι εδώ, για να αποτελέσει με την έμπνευση, τη μαχητικότητα, αλλά και την οργή της, τον αποφασιστικό καταλύτη για τα αυτονόητα και τα στοιχειώδη, στη μάχη για την εθνική αξιοπρέπεια και την οριστική αποκαθήλωση της δουλοπρέπειας και του δωσιλογισμού.

Δυο τολμηρά βήματα που εν πολλοίς θα κρίνουν τη μάχη για την οριστική ανακοπή του κατοχικού σχεδιασμού, και που ταυτόχρονα θα εμπνεύσουν και θα πυροδοτήσουν γενικότερες πολιτικές ανατροπές στην Ευρώπη είναι τα ακόλουθα:

• Πρώτον: Η νέα κυβέρνηση, θα πρέπει να εγγράψει άμεσα στον κρατικό προϋπολογισμό το κατοχικό δάνειο και της Γερμανικές αποζημιώσεις, μηδενίζοντας έτσι και λογιστικά το σύνολο του εμφανιζόμενου ως δημοσίου χρέους, και να παραπέμψει έτσι ολόκληρη την Ευρωζώνη, να πάρει τα ρέστα από τη μανδάμ Μέρκελ και το χιτλερίσκο Σόιμπλε.

• Δεύτερον: Να παραπέμψει άμεσα σε δική για εσχάτη προδοσία τους πρωταγωνιστές του προδοτικού PSI, αναδεικνύοντας παράλληλα το βρώμικο ρόλο σε βάρος των λαών και το ύπουλο παιχνίδι που παίχτηκε με την κρατικοποίηση του χρέους που πραγματοποιήθηκε για να ξεφορτωθούν οι τραπεζίτες την απασφαλισμένη βόμβα του τοξικού χρέους και να τη φορτωθούν οι λαοί, διευκολύνοντας έτσι το ντόμινο για να καθίσει σε όλη την Ευρώπη στο σκαμνί η συμμορία των αχυρανθρώπων του ευρωπαϊκού ιερατείου.

Ιδού λοιπόν η Ρόδος… 

Όσο για το πήδημα… αυτή τη φορά θα έχει αίμα. Ας φροντίσουμε να μη ματώσει άλλο ο λαός, αλλά μονάχα τα καθάρματα που έσυραν τον τόπο σ αυτή την απερίγραπτη εθνική τραγωδία.

Κανένα έλεος… Κανένας οίκτος… Κανένα ελαφρυντικό… Και για κανένα κάθαρμα από αυτά που σφετερίστηκαν για λογαριασμό της ξένης κατοχής την πολιτική εξουσία…