Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, ο μεγάλος Έλληνας μαθηματικός (Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους)

Την ιδέα για το ντοκιμαντέρ, που αναφέρεται στο έργο του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, την είχε ο πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Αεροναυτικής και Αστροναυτικής ΕΛ.ΙΝ.Α.ΑΣ, Στέφανος Τσολακίδης, ο οποίος και το χρηματοδότησε.

Η πρόκληση για τη δημιουργία του ήταν μεγάλη και οι δυσκολίες πολλές, αφού οι γνώσεις μας στα μαθηματικά και τη φυσική, τόσο οι δικές μου όσο και των συνεργατών μου, μας δημιούργησαν πολλές φορές «τρόμο» στο μοντάζ. Ένοιωσα δέος για το σπουδαίο έργο, που μας άφησε ο Καραθεοδωρή και είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δόθηκε να το «αγγίξω».

Λέλα Κεσίδου, δημοσιογράφος

Σώστης: Το χωριό των γηγενών και των προσφύγων κατοίκων (μέρος 1)

ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝ. ΘΡΑΚΗ, ΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ, ΤΗΝ ΛΑΪΣΤΑ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΙΑΤΙΣΤΑ

Υπάρχουν στοιχεία ύπαρξης του από το 1691

Γράφει ο Παράσχος Ανδρούτσος

Σώστης: Το χωριό αυτό εμφανίζεται τα παλιά χρόνια στις αναφορές που έχουμε γι' αυτό ως Susigiri Koy > Susuru Koy > Σουσουρκιοΐ. Ο τόπος Σουσουρ - Κιοϊ ερμηνεύτηκε ως "βουβαλοχώρι", su = νερό και sigir = βόδι.

Το 1691 ο περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή τον αναφέρει ως Susigirligi. Το 1903 στα βακουφικά έγγραφα της Αδριανούπολης εμφανίζεται ως Susigiri και το 1907 σε Αυστριακό χάρτη του Καισαρικού Βασιλικού Ινστιτούτου της Βιέννης ο Σώστης κάνει γνωστή την ύπαρξή του με την οθωμανική του ονομασία Σουσκουρκιοϊ. 

Η παρουσία των Ελλήνων όμως στην περιοχή ήταν προγενέστερη σε σχέση με τους Οθωμανούς άρα και τα ελληνικά τοπωνύμια, θα προηγούνταν χρονικά. Έτσι η πρώτη ονομασία του χωριού από τα βάθη των αιώνων ήταν η Βαλαριά - Βουβαλαριά, δηλαδή ο τόπος που συγκεντρώνονταν ή έβοσκαν τα βουβάλια. Ερχόμενοι οι Οθωμανοί μετέφρασαν το βουβαλαριά σε Σουσουρκιοϊ. Άγνωστο πάντως γιατί το 1920 του δόθηκε το όνομα Σώστης.

Ο ιατρός της Μαρώνειας Μ. Μελίρρυτος στην περιγραφή της ιστορικής και γεωγραφικής περιοχής της Μητρόπολης Μαρωνείας το 1871, μας ενημερώνει, Σουσούρκιοϊ: Κατοικείται από 36 οικογένειες χριστιανών, πλησίον του ανωτέρω, μετ' εκκλησίας. Επίσης μας αναφέρει ότι οι κάτοικοι του όπως και από άλλα κοντινά χωριά συνεκκλησιάζονται στις εκκλησίες των δύο οικισμών του Φατήρ - Γιακά (τσιφλίκι με 15 χριστιανικές οικογένειες που βρισκόταν στη θέση του Αμπελουργικού Σταθμού στην Αίγειρο) και στον οικισμό του Κιρ-Τσιφλίκ που κατοικούνταν από 10 χριστιανικές οικογένειες (ανάμεσα στο Παλλάδιο και Ν. Καλλίστη).

Το 1867 η κυβέρνηση της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο έδωσαν την εντολή στους εύπορους Έλληνες της Μακεδονίας και της Θράκης να αγοράσουν όσο το δυνατόν περισσότερα αγροκτήματα για να μην περιέλθουν στα χέρια των Πανσλαβιστών και επεκταθούν οι Σλάβοι και οι Βούλγαροι σ' αυτά τα μέρη.

Μεταξύ των άλλων Ελλήνων που αγόρασαν εκτάσεις γης στην Ροδόπη ήταν και ο πρόκριτος Λάμπρος Κομνηνός που αγόρασε αγρόκτημα πολλών στρεμμάτων στον Σώστη. Γιος του ήταν ο Σοφοκλής Κομνηνός 1884-1952 διδάσκαλος απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής και δήμαρχος Κομοτηναίων από το 1928 μέχρι το 1934. Στον Σώστη απέναντι από το καφενείο του Παπαζήση ήταν η θερινή κατοικία των Κομνηνών που εκεί διέμεναν και τα αδέλφια του Σοφοκλή, όλοι ανύπαντροι, ο Κωνσταντίνος σπούδασε Ανωτάτη Εμπορική στην Κωνσταντινούπολη και η αδελφή τους Αντιγόνη. Λόγω οικονομικών δυσκολιών το τιφλίκι πουλήθηκε σιγά - σιγά και το σπίτι χαρίστηκε στο βαφτιστήρι τους. Στη θέση του σήμερα δεν υπάρχει τίποτα.

Το 1884 ο Σώστης είχε 175 ελληνορθόδοξους μαθητές. Το σχολείο του Σώστη όπως και τα άλλα ελληνορθόδοξα σχολεία στο Σαντζάκι Γκιουμουλτζίνας λειτουργούσαν χάρι στο ενδιαφέρον του μητροπολίτου Μαρωνείας, δημογερόντων της εποχής εκείνης καθώς επίσης και με την οικονομική και υλικοτεχνική συμμετοχή συλλόγων της Αδριανούπολης, της Φιλιππούπολης, της Κωνστατινούπολης στις μηνιαίες μισθοδοτήσεις των διδασκάλων.

Στο χωριό μέχρι την μικρασιατική καταστροφή του 1922 κατοικούσαν μουσουλμάνοι και 50 οικογένειες ντόπιων Ελλήνων χριστιανών. Το 1922 εγκαταστάθηκαν και πρόσφυγες που ήλθαν από χωριά της Προύσας Μικράς Ασίας και Ανατολικοθρακιώτες από την Ραιδεστό, την Αρκαδιούπολη, την Μηδεία, την Βιζύη, το Τσακλί και τον Αη Γιώργη.

Κάποια στιγμή εγκαταστάθηκαν στο χωριό και οι Κιπτοί όπως και Πομάκοι που ήλθαν από μικρούς οικισμούς του Παπικίου Όρους. 

Η ιστορία των Πομάκων αυτών είναι γνωστή από την βίαιη αλλαγή της πίστης τους.

Γύρω στο 1922 ήλθαν και εγκαταστάθηκαν και 4 οικογένειες από την Λάιστα της Ηπείρου, ήταν του Παπαζήση, του Νικολαΐδη, του Γητογιάννη και του Δρίσκα. Δύο οικογένειες μετά το 1940 ήλθαν από τα Σιάτιστα, οι Καλογερόπουλοι. Επίσης και δύο οικογένειες από την περιοχή του Κιλκίς του Μποζίνη και του Βιλίνη.

Καταγωγή των ντόπιων: Οι ντόπιοι κάτοικοι του Σώστη ισχυρίζονται ότι προέρχονται από την Αρχαία Αναστασιούπολη και τον Ίασμο. Όπως μάλιστα διηγούνται οι παλαιοί είναι τόσο παλιά η καταγωγή τους που παίρνανε νύφες και από τον εγκαταλειμμένο Βυζάντιο οικισμό που βρίσκεται πάνω από τον Πολύανθο και οι μουσουλμάνοι τον ονομάζουν "Αλάν".

Η ελληνική προφορά των ντόπιων Ελλήνων του Σώστη δεν έμοιαζε με των γύρω χωριών και κάνανε νύφες και γαμπρούς περισσότερο από την Γρατινή.

Ενδυμασία των ντόπιων: Ήταν ίδια με την ενδυμασία του Ιάσμου και της Σάλπης. Οι άνδρες φορούσαν ποτούρια καφέ χρώματος, γιλέκο μαύρο κεντημένο, σακάκι μαύρο (τζαμαντάνι) με σχέδια γαϊτάνια. Τσαρούχια από δέρμα ζώου, ζωνάρι χρώματος σκούρο βυσσινί. Οι γυναίκες μαντήλα κεντημένη σκούρου χρώματος, φουστάνι συνήθως μαύρου χώματος ολόσωμο, στις άκρες κεντημένου με δαντέλα ανοιχτού χρώματος. Ζώνη μαύρη κεντητή η οποία έκλεινε με μεταλλικές μπρούτζινες πόρπες με ανάγλυφες παραστάσεις.

Πάνω από το ολόσωμο φουστάνι φορούσαν το λεγόμενο κοντογούνι που στις άκρες ήταν διακοσμημένο με χρυσοκέντητα σιρίτια, για κάλτσες φορούσαν χειροποίητες βαμβακερές ή μάλλινες. Στο λαιμό είχαν χρυσά φλουριά ραμμένα με χρυσή κλωστή. Και χρυσά σκουλαρίκια με πολλά σχέδια. Όλες είχαν δύο μεγάλες πλεξούδες στα μαλλιά τους που στο τέλος ήταν δεμένες με φιογκάκι, ορισμένες εκεί είχαν περασμένο ένα φλουράκι. Για παπούτσια καθημερινά είχαν τις λεγόμενες γαλότσες, για επίσημα είχαν τα δετά παπούτσια αγοραστά από τον τσαγκάρη. 

Ντόπιοι άρχοντες που μέχρι το τέλος της ζωής τους φορούσαν τα παραδοσιακά ρούχα τους, ήταν ο Μιχαλάκης, ο Στραυριτσίκις, ο Καρά Αντώνης, ο Νταή Λάμπρος Πούλλιος και άλλοι.

Οι πρόσφυγες όταν πρωτοήλθαν φιλοξενήθηκαν αρχικά σε σπίτια μουσουλμάνων, γι' αυτό όλα τα χρόνια μέχρι και σήμερα υπάρχει ο αλληλοσεβασμός και η φιλία μεταξύ τους. Αργότερα εγκαταστάθηκαν από την Ε.Α.Π. στη νότια πλευρά του χωριού στο τσιφλίκι του Οσμάν Αγά. Αυτός ήταν κάτοχος ενός τσιφλικιού περίπου 700 στρεμμάτων και έφτανε μέχρι έξω από την Μελέτη.

Στα οικόπεδα έχτιζαν με ένα συγκεκριμένο σχέδιο και με πέτρες που κουβαλούσαν από το ποτάμι με τις βοϊδάμαξες βοηθώντας ο ένας τον άλλον, μια κουζίνα, ένα υπνοδωμάτιο και ακόμα ένα μικρό δωμάτιο. Τουαλέτες υπήρχαν στην άκρη του οικοπέδου, ένας λάκκος με ένα μικρό φράχτη. Δίπλα στα σπίτια φτιάξανε και τους στάβλους και ένα ξυλόφουρνο. Στην αρχή έπαιρναν νερό από το "καβάκι πηγή" που ανέβλυζε θολό κοντά στην Μελέτη. Αργότερα σε κάθε σπίτι έφτιαξαν και από ένα πετρόκτιστο πηγάδι φτιαγμένο εξωτερικά από ένα είδος ελαφρόπετρας. Από πάνω υπήρχε το μαγκανοπήγαδο που έβγαζαν νερό με τον κουβά με ένα σχοινί, ήταν δροσερό το καλοκαίρι και χλιαρό τον χειμώνα. Τέτοια πηγάδια είχαν και τα σπίτια των ντόπιων. Κάποτε στο πηγάδι που ήταν στην αυλή της κοινότητας, δύο άνθρωποι έχασαν την ζωή τους από αναθυμιάσεις προσπαθώντας να το καθαρίσουν.

Οι ντόπιοι στην αρχή αποκαλούσαν τους πρόσφυγες Καμπακτσήδες γιατί τρώγανε πολλά κολοκύθια, όπως και "ματζίρ" (πρόσφυγας). Όταν άρχισαν οι γάμοι μεταξύ τους μετά από χρόνια σταμάτησαν και η υποτιμητική συμπεριφορά εκ μέρους των ντόπιων.

Όλοι οι κάτοικοι ασχολούνταν με την καπνοκαλλιέργεια που υπήρχε και πολύ μεγάλη εκμετάλλευση από τους καπνομεσίτες και εμπόρους.

Άλλη ασχολία τους ήταν τα αμπέλια, είχαν ντόπιες ρίζες, το μαυρούτι και τα παμίτια, επίσης και μια ποικιλία λευκού σταφυλιού που τα κάνανε τουρσί. Με τα σταφύλια για τον χειμώνα ετοίμαζαν τα ρετσέλια και το πετιμέζι. Επίσης έσπερναν και ζαχαροκάλαμα. Το φθινόπωρο οι γυναίκες ετοίμαζαν και διάφορα είδη τραχανά.

Όσοι ασχολούνταν με τα λαχανικά τα πότιζαν από το πηγάδι που η άντληση του νερού γινόταν από ένα άλογο που γυρνούσε γύρω - γύρω περιστρέφοντας μέσα στο πηγάδι κάθετα έναν τροχό που στις ακτίνες του είχε μικρά δοχεία, αυτά γυρνώντας γέμιζαν νερό από το πηγάδι και το άδειαζαν ένα - ένα στα χαντάκια με τα λαχανικά. Οι χωρικοί από βραδύς φόρτωναν τα λαχανικά στα κάρα και περνώντας δίπλα από την Μαξιμιανούπολη από τον παλιό δρόμο έφταναν στην Κομοτηνή το πρωί αφού κοιμόνταν κοντά στο πέμπτο χιλιόμετρο.

Τα σιτηρά τα έσπερναν αφού όργωναν τα χωράφια με τα ζώα. Αλώνιζαν με την παραδοσιακή "δουγάνα", ήταν μια μεγάλη βαριά σανίδα που είχε μπιγμένη γερά πετραδάκια, τρίβοντας την "δουγάνα" το άλογο πάνω από το σιτάρι αυτό αποφλοιωνόταν. 

Μετά την "δουγάνα" ήλθε η πατόζα που την "τάιζαν" με τα δεμάτια σταριού, οπότε η πατόζα έβαζε αλλού το σιτάρι και αλλού τα άχυρα. Τα αλώνια ήταν στην σημερινή θέση του γηπέδου.

Έξω από το χωριό υπήρχαν και δύο νερόμυλοι δίπλα στο ποτάμι σήμερα μόνο τα μισοσκαμμένα θεμέλια από τους "χρυσοθήρες" υπάρχουν.

Όταν κατέβαζε νερό το ποτάμι ορισμένοι χωρικοί με κοφίνια πιάνανε ψάρια και τα φέρνανε στο χωριό όπου έτρεχαν οι νοικοκυρές και αγόραζαν αυτήν την φτηνή και σπάνια τροφή. Πάνω από το χωριό υπήρχαν καμίνια, όπου γινόταν η επεξεργασία ειδικών ξύλων που αγόραζε ο βαρελοποιός  της Κομοτηνής Βαρελάς Γεώργιος και ο πατέρας του Χρήστος για να φτιάξουν τα βαρέλια τους. Αυτά όλα καθημερινά τα φόρτωναν σε καραβάνια από 20-30 καμήλες που με οδηγό ένα γαϊδουράκι τα μετέφεραν στην Κομοτηνή.

Στα βουνά πάνω από το χωριό όλα τα χρόνια κυνηγούσαν και κυνηγούν μέχρι και σήμερα οι χωρικοί αγιογούρουνα.

Έθιμα: Τα Θεοφάνεια όλοι κρατούσαν από ένα εικόνισμα της εκκλησίας και πήγαιναν στο σιντριβάνι όπου άκουγαν γονατισμένοι μέσα στα χώματα και τα χαλίκια από τον ιερέα το "Εν Ιορδάνη". Τότε όλα τα εικονίσματα έπρεπε να βραχούν, να αγιασθούν. Ακολούθως τα επανατοποθετούσαν στην Εκκλησία.

Το προσκλητήριο για τους γάμους γινόταν με ένα ματσάκι κλαδιών ελιάς που ήταν στολισμένο με "χρυσόσυρμα".

Την Κυριακή της Αποκριάς οι νέοι ντυνόταν καρναβάλια και πήγαιναν στα σπίτια των γεροντοτέρων για να τους συναντήσουν και να ζητήσουν την συγχώρεσή τους.

Δίπλα στην πλατεία στον δρόμο οι νέοι και οι νέες κάνανε την λεγόμενη "βόλτα" όπου γινόταν και τα περισσότερα συνοικέσια. Όσοι χωρικοί είχαν κάποια οικονομική ευχέρεια ειδικά οι γυναίκες πήγαιναν στην Κομοτηνή στο χαμάμ για λουτρό, εκεί που βρίσκεται σήμερα το ΚΑΠΗ.

Η αγορά των προϊόντων γινόταν από το μοναδικό παντοπωλείο του χωριού. Τρία αβγά ισοδυναμούσαν με "τρεις σταγόνες λάδι".

Τέλος 1ου μέρους (η συνέχεια θα δημοσιευτεί το επόμενο Σάββατο στον «Χ»)

Πηγές

Αναστασία Μαυρίδου, ερευνήτρια κοινωνιολόγος

Παναγιώτης Πασμακλής

Χριστόδουλος Κασάπης

Παναγιώτης Κυρανούδης, Τουρκικά οικωνύμια 

από την Θράκη

Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός

https://www.xronos.gr/sites/all/themes/xronos/images/xronos-logo-grayscale.svg

Περί ευθύνης: Τo sv7bot.blogspot.gr  δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, emails, υβριστικά ή συκοφαντικά,θα αφαιρούνται.

Σώστης: Το χωριό των γηγενών και των προσφύγων κατοίκων (μέρος 2)

ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝ. ΘΡΑΚΗ, ΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ, ΤΗΝ ΛΑΪΣΤΑ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΙΑΤΙΣΤΑ

Υπάρχουν στοιχεία ύπαρξης του από το 1691

Οι πρόσφυγες όταν ήλθαν τους έθαβαν μαζί με τους ντόπιους στο παλιό νεκροταφείο που βρίσκεται χίλια μέτρα περίπου από το σημερινό. Στο νεκροταφείο που λειτουργεί σήμερα ο πρώτος που ετάφη εκεί ήταν ο γραμματέας του χωριού νέος σε ηλικία με καταγωγή από τον Πλάτανο Σάμου.

Το νεκροταφείο των μουσουλμάνων βρίσκεται πάντα μέσα στο χωριό. Όταν ήλθε ένας νέος αγροτικός γιατρός θέλησε να το καταργήσει για λόγους υγείας, αλλά οι χριστιανοί δεν τον άφησαν λέγοντας του ότι δεν τους ενοχλεί και έχουν καλές σχέσεις με τους μουσουλμάνους.

Οι γυναίκες του χωριού πήγαιναν στο διπλανό βουνό όπου φορτωνόταν πουρνάρια στις πλάτες τους για να ανάψουν τα τζάκια τους.

Πριν το 1940 λειτουργούσε στο χωριό ο φούρνος του Βαγγέλη Δρίσκα που αργότερα είχε και καφενείο στο κέντρο του χωριού. Εγγονός του είναι ο Βαγγέλης Δρίσκας σεφ, παρουσιαστής παρασκευής φαγητών σε πολλά τηλεοπτικά κανάλια της Ελλάδας.

Κάποιες φορές ερχόταν στο χωριό και ένας τσιγγάνος "αρκουδιάρης" με μια αρκούδα που χόρευε και "διασκέδαζε" τους χωρικούς εισπράττοντας ορισμένα προϊόντα απ' αυτούς.

Το χωριό ηλεκτροδοτήθηκε όπως και τα περισσότερα της Ελλάδας μετά το 1967 επί επταετίας, τότε ασφαλτοστρώθηκαν και οι δρόμοι του χωριού.

Το πρώτο σχολείο λειτουργούσε στην αυλή της εκκλησίας. Εκεί πήγαιναν και οι πρόσφυγες. Το τωρινό δημοτικό σχολείο έγινε λίγο πριν το 1940.

Περίπου το 1937 πέρασε με το τρένο ο Βενιζέλος. Τότε ο δάσκαλος με τα παιδιά πήγανε στον Πολύανθο να τον χαιρετίσουν τραγουδώντας "Βενιζέλαρος μεγάλε μας πατέρα και πατέρα της φυλής μας". Αυτός αφού φίλησε τα χέρια όλων των παιδιών αποχώρησε.

Μετά το 1950 ο δάσκαλος Δουλγεράκης με την σύζυγό του Τριάδα, προέτρεπαν με κάθε τρόπο τα παιδιά να μάθουν γράμματα. Στις εθνικές εορτές ο δάσκαλος και οι μαθητές περνούσαν απ' όλο το χωριό τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια με δάδες αναμμένες που ήταν φτιαγμένες από τενεκεδάκια που είχαν μέσα στάχτη και πετρέλαιο.

Κάποια παιδιά σπούδασαν πηγαίνοντας με ποδήλατα στην Κομοτηνή ή διέμεναν στο Οικοτροφείο της μητρόπολης. Έγιναν δάσκαλοι, καθηγητές και όσοι ακολούθησαν μια τέχνη έγιναν επιπλοποιοί, μηχανουργοί κλπ.

Άλλος δάσκαλος ήταν ο Ματσάκας που άφησε κάποιο χρηματικό ποσό με σκοπό να δίνεται κάποια συμβολική υποτροφία στο όνομά του στον αριστούχο μαθητή του χωριού κάθε χρόνο. 

Κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 πολλοί νέοι του Σώστη πολέμησαν στο μέτωπο, 4 ήρωες δεν επέστρεψαν πίσω ήταν ο Δρίσκας Ευάγγελος, ο Χασάν Ογλού Σαντίκ του Χασάν, ο Μουμίν Ογλού Μεχμέτ του Μουμίν και ο Σακήρ Ογλού Σακήρ. Αιωνία τους η μνήμη.

Έξω από το χωριό στην διασταύρωση προς Πολύανθο υπάρχει το ηρώο των τριών ηρώων στρατιωτών που σκοτώθηκαν σε μάχη δίπλα στο χωριό από τους Γερμανούς την 6-4-1941 όταν προέβαλαν αντίσταση στην προέλαση τους προς την Κομοτηνή.

Κατά την βουλγαρική κατοχή 1941-1944 οι Βούλγαροι τους ανάγκασαν να κατοικίσουν δύο τρεις οικογένειες σε ένα σπίτι για να μείνουν στα υπόλοιπα αυτοί. Τότε τα παιδιά πήγαιναν υποχρεωτικά στο βουλγάρικο σχολείο, το ξύλο, η πείνα, οι απειλές ήταν καθημερινό φαινόμενο από τους Βουλγάρους. Τους υποχρέωναν στην εκκλησία να ψάλουν στα βουλγαρικά. Ήταν αγροίκοι, τους έπαιρναν με βία, τα σπαρτά τους, εξαφάνισαν από τον κάμπο τις χελώνες που τις είχαν σαν το καλύτερο φαγητό. Όλοι οι κάτοικοι έχουν να διηγηθούν κάτι κακό από τους Βουλγάρους.

Χαρακτηριστική η περίπτωση του Δέλτσου Βασίλειου που τρυγούσε μέλι από μελίσσια των δέντρων. Τον ειδοποίησαν από την βουλγαρική δημαρχία να τους παραδώσει το μέλι. Αυτός τους πήγε το δοχείο που μάζεψε. Οι Βούλγαροι όμως δεν τον πίστεψαν και τον ξυλοφόρτωσαν άγρια. Οι συγγενείς του για να ξεπρηστεί τον τύλιξαν σε δέρμα ζώου. Φεύγοντας οι Βούλγαροι έκαψαν και την Κοινότητα. Από τα παλιά ακόμη χρόνια οι θύμισες για τους Βουλγάρους δυστυχώς πάντα είναι κακές, όπως μας διηγείται και η Μαυρίδου Γαρυφαλλιά από μικρή έμεινε ορφανή από πατέρα που πέθανε από το πολύ ξύλο των Βουλγαρών στην Αν. Ρωμυλία. Ο πατέρας της Μαρινέλης Θεόδωρος ήταν παλαιστής πρωταθλητής σε αγώνες στην Κωνσταντινούπολη, μάλιστα πάλεψε με αρκούδα και την νίκησε. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων παλαιστών. 

Επί βουλγαρικής κατοχής πάλι το καφενείο του Ζήση Παπαζήση πεθερού του ευπατρίδη Κωνσταντίνου Δώδου, λειτουργούσε σαν ένας τόπος σημαντικών συζητήσεων και αποφάσεων των Ελλήνων. Εκεί μάθαιναν τα νέα από κάποιες εφημερίδες που έφερνε ο εργαζόμενος στα τρένα Βλαδενίδης Κωνσταντίνος που τις πετούσαν οι επιβάτες των τρένων. Οι ιερέας μάλιστα του χωριού τους εμψύχωνε ότι έρχεται στις θάλασσες μας να μας απελευθερώσει το υποβρυχιο Παπανικολής.

Στον Εμφύλιο πάνω από τον Σώστη την 24-12-1947 σκοτώθηκε ο ανθυπολοχαγός Ορέστης Μακρίδης μαζί με άλλους 7 στρατιώτες. Ενταφιάστηκαν στο νεκροταφείο του χωριού. Η προτομή του Μακρίδη βρίσκεται μπροστά στην εκκλησία για να μας θυμίζει το κακό και το ποτέ πια εμφύλιος πόλεμος. Σήμερα σώζεται και το πολυβολείο δίπλα στα νεκροταφεία.

Γύρω στο 1960 πολλοί μετανάστευσαν στην Γερμανία και στο Βέλγιο, άλλοι επέστρεψαν και άλλοι όχι. Ένας μετανάστευσε στην Αυστραλία όπου και διαμένει μέχρι σήμερα. Όπως και ορισμένοι εργάστηκαν στα καράβια, ένας πνίγηκε σε ναυάγιο. 

Η "ΟΥΝΤΡΑ" βοήθησε μετά τον πόλεμο στέλνοντας στο χωριό ορισμένα δέματα με κασέρια, γάλατα, παπούτσια και ρούχα, στον Μαυρίδη Κωνσταντίνο έτυχε ένα γυναικείο μαγιό που όποια γυναίκα ήθελε να πάει στην θάλασσα δανειζόταν το μαγιό τους.
Πάνω από το χωριό το 1960 μέχρι και κάποια χρόνια αργότερα χωρικοί του Σώστη φύτεψαν τα πεύκα. 

Μεγάλη ήταν και η προσφορά του Σπιτιού του Παιδού που το πρώτο εγκαινίασε η βασίλισσα Φρειδερίκη, όπως σε όλα τα χωριά έτσι και στον Σώστη. Η δραστήριο Ψηφούλα Μπαλή Σφατίδου δίδαξε στους νέους του χωριού καλή συμπεριφορά, παραδοσιακούς χορούς και πολλά άλλα. Ένας αρχιτεχνίτης μάθαινε στους νέους ξυλουργική, κτιστική κλπ. Πολλοί από αυτούς εργάστηκαν στην Κομοτηνή και αλλού. Ο γεωργοτεχνίτης Χαράλαμπος Καλπακίδης φρόντιζε όταν αρρώσταιναν τα ζώα του χωριού να τα θεραπεύει. Στο Σπίτι του Παιδιού επίσης όλα τα παιδιά έπαιζαν επιτραπέζια παιχνίδια, φιδάκι, κουκλοθέατρο, διάβαζαν βιβλία. Μάθαιναν κέντημα, μοδιστρική και υφαντική τέχνη  από την υφάντρα κ. Βούλα. 

Τα γύρω εκκλησάκια του χωριού φτιάχτηκαν με προσωπική συνεισφορά των χωρικών και με την καθοδήγηση του παπά Κυριάκου Σοφιανού.

Νότια του χωριού κτίστηκε η Αγία Μαρίνα σε χωράφι που χάρισε η Μαγδαληνή Στυλιάδου πριν 40 χρόνια. 

Δυτικά του χωριού υπήρχαν κάποια βυζαντινά χαλάσματα πιθανόν ιερού ναού του 12ου αιώνα. Έσκαψαν οι χωριανοί και βρήκαν την εικόνα του Αγίου Μάρκου πάνω σε μια λαμαρίνα. Έτσι το 1962 στο ίδιο σημείο έκτισαν το εκκλησάκι. Τα χρήματα τα έδωσε ο Κασάπης Παύλος, την στέγη και τους τοίχους έφτιαξαν οι νέοι του χωριού. Ο Μαυρίδης Κωνσταντίνος και ο Δήμος Μπελτσίδης με τα βουβάλια τους κουβαλούσαν το νερό.

Ο Άγιος Γεώργιος είναι η κεντρική εκκλησία του χωριού. Έξω από την εκκλησία γράφει 1870 αυτή η επιγραφή σήμερα έχει καλυφθεί από έναν πρόσθετο νάρθηκα. Σ' αυτήν την εκκλησία υπήρχαν πολλές παλιές εικόνες με τα χρόνια σιγά - σιγά ορισμένες εξαφανίσθηκαν. Ορισμένες πάλι πριν 40 χρόνια περίπου επί μητροπολίτου Δαμασκηνού σύμφωνα με διηγήσεις χωρικών τις πήρανε ιερείς της Μητρόπολης λέγοντάς τους ότι θα τις εκθέσουν στο Εκκλησιαστικό Μουσείο. Έκτοτε αγνοείται η τύχη τους και δεν εκθέτονται στο Μουσείο. Επίσης αφαιρέσανε και την μεγάλης αξίας εικόνα του Παντοκράτορα και την καμπάνα του χωριού. Καλό θα είναι αφού γίνει έρευνα από τον άξιο Μητροπολίτη μας να γίνει ενημέρωση των κατοίκων για την τύχη των εικόνων και της καμπάνας γιατί η αφαίρεση τους έγινε στα πρόσφατα χρόνια και αιωρούνται πολλά και διάφορα ερωτηματικά στους κατοίκους του Σώστη και αφού δεν τις εκθέτουν στο μουσείο θα πρέπει όλες να επιστραφούν στο φυσικό μέρος τους που είναι η Εκκλησία του Σώστη.

Κάποια χρόνια λειτουργούσαν στον περίβολο της Εκκλησίας και κατασκηνώσεις με αντίσκηνα. Απέναντι από την εκκλησία που βρίσκεται βόρεια του χωριού όπου πάντα διέμεναν οι ντόπιοι κάτοικοι υπάρχουν υπολείμματα βυζαντινού νεκροταφείου για να μας θυμίζει πόσο παλιές είναι οι ρίζες των εντόπιων κατοίκων του χωριού.

Άλλος ιερέας του χωριού ήταν ο μικρασιάτης Χαρίτων Βασιλειάδης που διέμενε με την οικογένειά του εκεί που είναι ο νάρθηκας της εκκλησίας. Τότε οι χωρικοί πλήρωναν τον ιερέα. Έσπερνε και καπνό για να ζήσει. Η σύζυγός του πρόσφερε φαγητό σε φτωχά παιδάκια.

Η μαμή του χωριού Κατερινάκη Ευαγγελία στα δύσκολα χρόνια έκανε 3.500 τοκετούς. Την τίμησε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Μαιευτών. Άραγε πάλι ποιος δεν θυμάται την κυρά Κατίνα την νοσοκόμα που εμβολίαζε και έβαζε τις ενέσεις στους κατοίκους.

Μέχρι την δεκαετία του 1980 στο χωριό υπήρχαν περί τα 100 βουβάλια. Όλοι είχαν στα σπίτια τους 2-3 αγελάδες. Εκτός από τα κοπάδια με πρόβατα και κατσίκια. Πολλοί είχαν και βόδια για τις γεωργικές τους εργασίες.

Νότια του χωριού υπήρχε στάση για το τρένο με την επιγραφή Σώστης που γκρέμισαν τα τελευταία χρόνια. Έκανε στάση το "οτομοτρις". Εκεί δίπλα υπάρχει προϊστορικός οικισμός, τούμπα της νεολιθικής εποχής του Σιδήρου. Έχει ανευρεθεί πώλινο λατρευτικό ειδώλιο γυναικείας μορφής, καθώς και κεραμικά. Παραδίπλα περνάει και η Αρχαία Εγνατία Οδός. Πριν πολλά χρόνια παρέδωσε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία ο Μουσταφά Ραμαδάν ένα χάλκινο ειδώλιο του Δία 8 εκατοστών που βρήκε στην αυλή του σπιτιού του.

Στο Παπίκιο πάνω από το χωριό στην περιοχή Μαυροβούνι σε ένα χωράφι που υπήρχαν θεμέλια οι μουσουλμάνοι το ονόμαζαν τζαμί Ταρλά (το χωράφι του τζαμιού). Με τις αναδασώσεις όμως που έγιναν από μπουλντόζες του Δασαρχείου αποκαλύφθηκε ψηφιδωτό μοναστηριού και όχι θεμέλια τζαμιού οπότε ...πάνω από το χωριό κτίστηκε η μονή του Αγίου Μάξιμου. Αυτή κτίστηκε χάρι στο πείσμα και την επιμονή του ιερέα του χωριού Τσισμαλίδη Γεώργιου που ατελείωτες ώρες και μέρες με την βοήθεια της πρεσβυτέρας Ευρυδίκης Χαμάλη κατέθεσαν την ψυχή τους στο μοναστήρι, κουβαλώντας πέτρες με αντίξοες συνθήκες. Επίσης πολλοί μάστορες και εργάτες εργάστηκαν εκεί από το χωριό. Ο ιερέας αργότερα έγινε ιερομόναχος Μάξιμος που μετά τον πρόωρο θάνατό του ετάφη πίσω από την μονή. Σε όλη του την ζωή βοηθούσε όλους τους ανθρώπους και δεν ξεχώριζε τους χριστιανούς από τους μουσουλμάνους. 

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω την ερευνήτρια κοινωνιολόγο Αναστασία Μαυρίδου που με τις πολύτιμες σημειώσεις της πλούτισε αυτό το σύγγραμμα. Επίσης τον Πασμακλή Παναγιώτη και τον Χριστόδουλο Κασάπη για τις προφορικές τους ενημερώσεις.

Πηγές
Αναστασία Μαυρίδου, ερευνήτρια κοινωνιολόγος
Παναγιώτης Πασμακλής
Χριστόδουλος Κασάπης
Παναγιώτης Κυρανούδης, Τουρκικά οικωνύμια
από την Θράκη
Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός

https://www.xronos.gr/sites/all/themes/xronos/images/xronos-logo-grayscale.svg

Περί ευθύνης: Τo sv7bot.blogspot.gr  δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, emails, υβριστικά ή συκοφαντικά,θα αφαιρούνται.

Starlink της SpaceX

Η SpaceX θα κάνει λιγότερο ορατούς τους Starlink δορυφόρους της στο νυχτερινό ουρανό 

Για να μην παρεμποδίσει τόσο τις αστρονομικές παρατηρήσεις

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 422 δορυφόροι Starlink σε τροχιά γύρω από τη Γη. Τα παράπονα από αστρονόμους συνεχίζονται όμως, αναγκάζοντας τον Elon Musk να ανακοινώσει πως η SpaceX εργάζεται για να μειώσει την ανακλαστικότητα των δορυφόρων της.

Οι Starlink δορυφόροι θα ενσωματώνουν πλέον κάποιου είδους σκίαστρα τα οποία θα είναι κατασκευασμένα από μαύρο πολυμερές που επηρεάζει ελάχιστα τις εκπομπές ραδιοκυμάτων.

Η αστρονομική κοινότητα όμως συνεχίζει να ανησυχεί, αφού η SpaceX έχει λάβει έγκριση για εκτόξευση 12.000 δορυφόρων και έχει αιτηθεί να εκτοξεύσει ακόμα 30.000. Για να καταλάβετε τον όγκο των δορυφόρων σε τροχιά, από την αρχή της διαστημικής εποχής μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα έχει εκτοξεύσει 9.400 αντικείμενα  στο διάστημα.

Μήπως ήρθε η ώρα η Ευρώπη να ζήσει χωρίς τη Γερμανία;

H συζήτηση για ένα Germanexit έχει "ανάψει" στο εσωτερικό της Ευρώπης

Την ίδια στιγμή που πολλές Ευρωπαϊκές χώρες κλονίζονται από την πανδημία του Covid-19, με την Ιταλία και την Ισπανία να έχουν εκατόμβες νεκρών, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ψάχνουν να βρουν τρόπους να τονώσουν τις οικονομίες τους και να ελαττώσουν λίγο το βάρος που έχει ρίξει στις πλάτες τους ο κορωνοϊός.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανακοίνωσε πρόγραμμα QE και μαζικές αγορές ομολόγων προκειμένου να δώσει στις χώρες της Ένωσης την δυνατότητα να ξοδέψουν χρήματα για να αντιμετωπίσουν την καταστροφή και να αποφύγουν όσο μπορούν τις συνέπειες της ύφεσης που έρχεται με “σπασμένα φρένα”. 

Στην παρούσα στιγμή η Ευρώπη είναι πρόθυμη ακόμα και να τυπώσει χρήμα προκειμένου να δώσει την απαραίτητη πνοή στην οικονομία, με την Κριστίν Λαγκάρντ να είναι σχεδόν σε σταυροφορία προκειμένου να μην υπάρξει πολύ μεγάλη επιβράδυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας, ακόμα και αν αυτό σημαίνει αύξηση του πληθωρισμού. Άλλωστε ο πληθωρισμός είναι αυτή τη στιγμή το μικρότερο από τα ευρωπαϊκά προβλήματα, ειδικά την ώρα που στο “τραπέζι” υπάρχουν χιλιάδες νεκροί οι οποίοι αναμένεται να αυξηθούν. 

Όλες οι χώρες της Ένωσης έχουν συμφωνήσει και δώσει τα χέρια για μια τέτοια λύση, η οποία θα απομακρύνει ένα σημαντικό βάρος από τις πλάτες τους. 

Όλες; Όχι όλες, καθώς η Γερμανία παίζει για μια ακόμα φορά παιχνίδια εξουσίας και απαιτεί από τις υπόλοιπες χώρες της Ένωσης να ακολουθήσουν τις προσταγές τους. Να μην δοθεί δηλαδή καμία βοήθεια χωρίς αντισταθμιστικά οφέλη, τα οποία περιλαμβάνουν μειώσεις μισθών, συντάξεων και νέα μέτρα λιτότητας. Και μάλιστα αυτά τα μέτρα τα απαιτούν από χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία που δεν έχουν αυτή την στιγμή τρόπο καν να θάψουν τους νεκρούς τους. 

Αυτή η συμπεριφορά της Γερμανίας ίσως είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι εναντίον της. Στους κόλπους των Βρυξελλών έχει αρχίσει να γίνεται έντονη συζήτηση για ένα πιθανό Germanexit και αναζητούνται τρόποι που αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί. 

Πως όμως φτάσαμε μέχρι εδώ και πως μπορείς να βγάλεις από την Ένωση τη χώρα πάνω και γύρω από την οποία “χτίστηκε” αυτή η ένωση; Τι θα γίνει με τους συμμάχους της, πόσο δε μάλλον, τι θα γίνει με την οικονομική ισχύ που έχει και την βιομηχανία της;

Το κλίμα με την Γερμανία έχει αρχίσει να χαλάει από την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης και των μέτρων που απαίτησε εναντίον του φτωχού νότου. Την ίδια στιγμή που οι τράπεζες της έβγαζαν δισεκατομμύρια από το χρέος των χωρών του νότου, την ίδια στιγμή κουνούσε το δάχτυλο με αυταρχικότητα και απέκλειε τις “ανθρώπινες” λύσεις τη μία μετά την άλλη. 

Περί ευθύνης: Τo sv7bot.blogspot.gr  δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, emails, υβριστικά ή συκοφαντικά,θα αφαιρούνται.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ(2/2) ΦΕΥΓΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ ΑΙΝΣΤΑΙΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΘΟΔΩΡΗ...!

Γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1873 από Έλληνες γονείς και πέθανε στο Μόναχο, σαν σήμερα το 1950.

Ο πατέρας του Καραθεοδωρή, Στέφανος Καραθεοδωρή, ήταν νομικός από την Κωνσταντινούπολη με καταγωγή από το Μποσνοχώρι ή Βύσσα (σήμερα μεταφέρθηκε στη Νέα Βύσσα του Νομού Έβρου) της Δυτικής Θράκης. Εργάστηκε ως διπλωμάτης για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αρχικά ως γραμματέας και κατόπιν ως πρέσβης του Σουλτάνου στις Βρυξέλλες, την Αγία Πετρούπολη και το Βερολίνο. Η μητέρα του Καραθεοδωρή, Δέσποινα το γένος Πετροκοκκίνου, κατάγονταν από τη Χίο.


Η μητέρα του πέθανε όταν ο Κωνσταντίνος ήταν μόλις έξι ετών και ο νεαρός Καραθεοδωρή ανατράφηκε από την γιαγιά του, Ευθαλία Πετροκόκκινου. Μεγάλωσε σε ένα ευρωπαϊκό, επιστημονικό και αριστοκρατικό περιβάλλον. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στιςΒρυξέλλες, όπου ο πατέρας του ήταν πρέσβης της Υψηλής Πύλης από το 1875, με αποτέλεσμα να έχει ως μητρική γλώσσα τα ελληνικά και τα φλαμανδικά. Πριν ακόμη μπει στην εφηβεία μιλούσε τουρκικά και γερμανικά.

Από το 1883 έως το 1885 φοίτησε σε σχολεία της Ριβιέρα και του Σαν Ρέμο. Ένα χρόνο φοίτησε σε γυμνάσιο των Βρυξελλών, όπου στο μάθημα της Γεωμετρίας αισθάνθηκε την αγάπη και την κλίση που είχε για τα Μαθηματικά. Το 1886 γράφτηκε στο γυμνάσιο Ατενέ Ρουαγιάλ των Βρυξελλών, από όπου αποφοίτησε το 1891. Στο Βέλγιο τότε γινόταν διαγωνισμός μαθηματικών στον οποίο κλήθηκε η τάξη του να διαγωνιστεί για δύο χρονιές κατά σειρά και ο Καραθεοδωρή πήρε την πρώτη θέση και τις δύο χρονιές.

Τα νεανικά χρόνια
Από το 1891 έως το 1895, σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Στρατιωτική Σχολή του Βελγίου στις Βρυξέλλες. Με την αποφοίτησή του, το 1895, αποδέχτηκε την πρόσκληση του θείου του, Αλέξανδρου Στεφάνου Καραθεοδωρή, ο οποίος ήταν γενικός διοικητής της Κρήτης, και τον επισκέφθηκε στα Χανιά. Εκεί γνωρίστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Στην συνέχεια πήγε στην Λέσβο, όπου μετείχε στην κατασκευή έργων οδοποιίας, ενώ το 1898 πήγε στην Αίγυπτο, για να εργαστεί ως μηχανικός στην βρετανική εταιρεία που κατασκεύαζε το φράγμα στο Ασουάν. Στην Αίγυπτο συνέχισε να μελετά μαθηματικά συγγράμματα, ενώ έκανε και μετρήσεις στην κεντρική είσοδο της πυραμίδας του Χέοπα, τις οποίες και δημοσίευσε.

Στην Αίγυπτο, ο Καραθεοδωρή κατάλαβε πόσο μεγάλη γοητεία και επιρροή ασκούσαν επάνω του τα Μαθηματικά και συνειδητοποίησε πως η δουλειά του μηχανικού δεν ήταν εκείνη που αναζητούσε το ανήσυχο πνεύμα του. Έτσι το 1900, ο 27χρονος πια Καραθεοδωρή, προς μεγάλη έκπληξη των δικών του, αποφάσισε να εγκαταλείψει το επάγγελμα του μηχανικού και να πάει στην Γερμανία για να σπουδάσει Μαθηματικά. Για δύο χρόνια παρακολούθησε μαθήματα Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Τα πρώτα επιστημονικά βήματα
Στο Βερολίνο ο Καραθεοδωρή είχε την τύχη να παρακολουθήσει μαθήματα από μεγάλους μαθηματικούς όπως ο Χέρμαν Σβαρτς (Herman Schwarz), ο Γκέοργκ Φρομπένιους (Georg Frobenius), ο Έρχαρντ Σμιτ (Erhard Schmidt) και ο Λάζαρος Φουξ (Lazarus Fuchs). Ο Σμιτ το φθινόπωρο του 1901 έφυγε για το πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν και παρακίνησε τον Καραθεοδωρή να αποφασίσει να εγκατασταθεί κι εκείνος εκεί. Έτσι το 1902, ο Καραθεοδωρή μεταγράφηκε στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν για να κάνει διδακτορική διατριβή υπό την επίβλεψη του Χέρμαν Μινκόβσκι (Hermann Minkowski).

Το Γκέτινγκεν εκείνη την εποχή είχε θεωρηθεί σαν το μεγαλύτερο κέντρο των Μαθηματικών και δύο διάσημοι καθηγητές, ο Νταβίντ Χίλμπερτ (David Hilbert) και ο Φέλιξ Κλάιν (Felix Klein), δίδασκαν εκεί. Αυτοί οι δύο σπουδαίοι μαθηματικοί επέδρασαν πολύ στη ζωή και στη σταδιοδρομία του ως μαθηματικού. Ο Καραθεοδωρή αναγορεύτηκε διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν το 1904 και αμέσως μετά ζήτησε να εργαστεί στην Ελλάδα. Οι αρμόδιοι όμως του απάντησαν ότι είχε ελπίδες να διοριστεί μόνο σαν δάσκαλος σε σχολεία της επαρχίας. Τότε γύρισε στη Γερμανία, όπου τον επόμενο χρόνο (Μάρτιος 1905) αναγορεύτηκε υφηγητής των Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Στο ίδιο πανεπιστήμιο δίδαξε μέχρι το 1908. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την τότε 24χρονη Ευφροσύνη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Στέφανο και τη Δέσποινα.
Η επιστημονική αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1909 έως το 1920 δίδαξε Μαθηματικά σε διάφορα γερμανικά ακαδημαϊκά ιδρύματα: Αννόβερο, Μπρέσλαου (Βρότσλαβ στην σημερινή Πολωνία), Γκέτινγκεν και Βερολίνο. Η φήμη του ως μαθηματικού τον έφερε σε φιλική και επαγγελματική επαφή με άλλους μεγάλους ομολόγους της εποχής του όπως ο Μαξ Πλανκ (Max Planck), ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Σβαρτς, ο Φρομπένιους, ο Σμιτ, ο Ντάβιντ Χίλμπερτ, ο Κλάιν, κ.ά.

Ιδιαίτερη ήταν η σχέση που συνέδεε τον Καραθεοδωρή με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Οι δύο άνδρες γνωρίσθηκαν το 1915 διατήρησαν μια επιστημονική σχέση, στηριγμένη στην αλληλοεκτίμηση και σεβασμό. Τότε άρχισε και το ενδιαφέρον του Καραθεοδωρή για τη Θεωρία της Σχετικότητας.

Το 1911, μετά από πρόσκληση του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο Καραθεοδωρή συμμετείχε στην επιτροπή επιλογής καθηγητών για το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1913 έγινε καθηγητής της Α΄ έδρας της μαθηματικής επιστήμης του Πανεπιστημίου του Γκεντινγκεν, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1918. Το 1920, πάλι με πρόσκληση του Βενιζέλου, ανέλαβε να οργανώσει το Ιωνικό Πανεπιστήμιο στη Σμύρνη.

Στην Σμύρνη ο Καραθεοδωρή έμεινε μέχρι την κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου τον Αύγουστο του 1922. Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην πόλη, ο 49χρονος Καραθεοδωρή κατόρθωσε να διασώσει τη βιβλιοθήκη και πολλά από τα εργαστηριακά όργανα του Ιωνικού Πανεπιστημίου και να τα μεταφέρει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η δωρεά Καραθεοδωρή βρίσκεται μέχρι τις μέρες μας στο Μουσείο Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1922 διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1923διορίσθηκε καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Μάλλον απογοητευμένος από την μίζερη κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων, εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1924, για να αναλάβει καθηγητική θέση στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, που εκείνο τον καιρό ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Γερμανίας και δίδασκαν σ' αυτό κορυφαία ονόματα. Το Νοέμβριο του 1926, έγινε μέλος στη νεοϊδρυθείσα Ακαδημία Αθηνών για την τάξη των Θετικών Επιστημών. Το 1928, ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και την Αμερικανική Μαθηματική Εταιρεία, επισκέφθηκε τις ΗΠΑ μαζί με την γυναίκα του για έναν σχεδόν χρόνο, για να δώσει διαλέξεις σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια, ανάμεσά στα οποία το Πανεπιστήμιο Πρίνστον, το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν και άλλα.

Το 1930, πάλι μετά από πρόσκληση του Ελευθέριου Βενιζέλου, ανέλαβε καθήκοντα κυβερνητικού επιτρόπου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για να βοηθήσει στην αναδιοργάνωση του πρώτου και στην οργάνωση του (νεοσύστατου) δεύτερου.

Τα τελευταία χρόνια

Το 1932, επέστρεψε στην έδρα του στο Μόναχο και παρέμεινε στην πόλη αυτή, ακόμα και μέσα στα δύσκολα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αμφιλεγόμενος είναι ο ρόλος του κατά τη διάρκεια του Γ' Ράιχ και η στάση του απέναντι στο ναζιστικό καθεστώς, ενώ άλλοι επιστήμονες στάθηκαν κριτικά απέναντι στον Χίτλερ. Διετέλεσε επίτροπος της Εκκλησίας του Σωτήρος[1] στο Μόναχο, διορισμένος από το ναζιστικό καθεστώς. Το 1945, διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια τον προσκάλεσαν για να εγκατασταθεί και να διδάξει στις ΗΠΑ, αλλά προτίμησε να μείνει στη Γερμανία, αφού ήταν ηλικιωμένος και είχε ήδη χάσει την σύντροφό του.

Τον Δεκέμβριο του 1949 έδωσε την τελευταία του διάλεξη στο Μόναχο. Πέθανε δύο μήνες αργότερα. Η σορός του ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο Waldfriedhof του Μονάχου.

Το επιστημονικό του έργο

Ο Καραθεοδωρή άρχισε να συγγράφει επιστημονικές μελέτες ήδη από τον καιρό που εργάζονταν ως μηχανικός στην Αίγυπτο. Οι έρευνες του, τις οποίες δημοσίευσε κυρίως στα γερμανικά, συνθέτουν ένα τεράστιο και πολύπλευρο έργο, το οποίο τον κατατάσσει μεταξύ των μεγαλύτερων μαθηματικών.

Αρχικά ασχολήθηκε με τον Λογισμό των Μεταβολών και η διδακτορική διατριβή του (Γκέτινγκεν, 1904) φέρει τον τίτλο «Περί των ασυνεχών λύσεων στον Λογισμό των Μεταβολών». Στην συνέχεια, καταπιάστηκε με όλους σχεδόν του κλάδους των Μαθηματικών: θεωρία πραγματικών συναρτήσεων, θεωρία μιγαδικών συναρτήσεων, διαφορικές εξισώσεις, θεωρία συνόλων και διαφορική γεωμετρία, σύμμορφες απεικονίσεις κ.ά.

Οι μαθηματικές του αποδείξεις χαρακτηρίζονται από «κομψότητα και απλότητα», αλλά και αυστηρότητα που δίνει απόλυτη ασφάλεια στα συμπεράσματα που προκύπτουν. Με την συμβολή του στον Λογισμό των Μεταβολών βοήθησε στην ανάπτυξη της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας προκαλώντας τον θαυμασμό του ίδιου του Αϊνστάιν:


«Αν θέλετε να μπείτε στον κόπο να μου εξηγήσετε ακόμα και τους κανονικούς μετασχηματισμούς θα βρείτε έναν ευγνώμονα και ευσυνείδητο ακροατή. Αν όμως λύσετε και το πρόβλημα των κλειστών γραμμών του χρόνου, θα σταθώ μπροστά σας με σταυρωμένα χέρια. Πίσω από αυτό υπάρχει κρυμμένο κάτι που είναι αντάξιο του ιδρώτα των καλυτέρων.» — Επιστολή του Αϊνστάιν προς τον Καραθεοδωρή, 1916

Η συμβολή του στην Θεωρητική Φυσική ήταν ουσιαστική στην μαθηματική θεμελίωση τομέων της Φυσικής όπως η Θερμοδυναμική, η Γεωμετρική Οπτική, η μηχανική και η Σχετικότητα.

Το 1909 δημοσίευσε μία εργασία με τίτλο «Έρευνα επί των βάσεων της Θερμοδυναμικής» στο περιοδικό Mathematische Annalen. Η εργασία αυτή έγινε ευρέως γνωστή στους κύκλους των φυσικών μόνο το 1921 από ένα σχετικό άρθρο του Μαξ Μπορν (Max Born) στο περιοδικό Physikalische Zeitschrift. Στην εργασία του 1909 περιέχεται και η περίφημη Αρχή Καραθεοδωρή
«σε κάθε κατάσταση θερμοδυναμικής ισορροπίας ενός συστήματος υπάρχουν μερικές απείρως γειτονικές καταστάσεις ισορροπίας στις οποίες δεν μπορούμε να φτάσουμε με αδιαβατικές μεταβολές».

Με απλά αξιώματα και υποθέσεις, ο Καραθεοδωρή κατόρθωσε να φτάσει στον ορισμό θεμελιωδών θερμοδυναμικών μεγεθών όπως της εντροπίας, χωρίς καμία αναφορά σε θερμοδυναμικούς κύκλους κ.λπ.

Υπήρξε μέλος των ακαδημιών Βερολίνου (1919), Γκέτινγκεν (1920), Μονάχου (1925), Κολωνίας (1926, Αθηνών (1927) και Ρώμης (1929).

Παιδιά
Το μαθηματικό έργο του (βιβλία, άρθρα, κλπ.) συλλέχθηκε επιμελώς από τον γιο του, Στέφανο, και εκδόθηκε στα γερμανικά το 1957. Η κόρη του, Δέσποινα Καραθεοδωρή-Ροδοπούλου, επιμελήθηκε την πρόσφατη έκδοση της βιογραφίας του στα ελληνικά. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Γερμανία το 1909. Παντρεύτηκε τον πολιτικό , πρόεδρο της βουλής και υπουργό, Κωνσταντίνο Ροδόπουλο με τον οποίο απέκτησε ένα παιδί, το Στέφανο. Το 1950 με την επιστροφή της από τη Γερμανία έζησε σε ένα κτήμα στην Παραλία Σκοτίνας στην Πιερία συγγράφοντας βιβλία με θέμα τον διάσημο πατέρα της, όπως Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ο σοφός Έλλην του Μονάχου (μαζί με την Δέσποινα Βλαχοστεργίου- Βασβατέκη). Πέθανε τον Νοέμβριο του 2009. Με τον θάνατό της εξέλιπε και το όνομα της οικογένειας.

"ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΕΡΟΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗ!"

Εκπληκτικές αποκαλύψεις για τον μέγιστο Έλληνα μαθηματικό του 20ού Αιώνος, Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή (1873-1950) έκανε το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου στον «Ραδιοσταθμό της Εκκλησίας 89,5 FM» ο πρόεδρος του «Μουσείου Καραθεοδωρή» στην Κομοτηνή, Αθανάσιος Λιπορδέζης.
Ο μαθηματικός στο επάγγελμα, κ. Λιπορδέζης, αποκάλυψε κάτι που ξέρουν ελάχιστοι και αποσιωπά ακόμη και η υπό μπολσεβίκικη επιτήρηση Ακαδημία Αθηνών: Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Καραθεοδωρή δεν ήταν πως υπήρξε ο Δάσκαλος του Αϊνστάϊν στα Μαθηματικά και αυτός που του έλυσε τις δύσκολες εξισώσεις με τις οποίες επιβεβαιώθηκε η Γενική Θεωρία της Σχετικότητος. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του ήταν η «Θεωρία της Ανισότητας» στη οποία στηρίζεται ολόκληρη η σύγχρονη εποποιΐα της Αεροδιαστημικής!.. Σπεύδουμε να μεταφέρουμε επί λέξει τις αποκαλύψεις του προέδρου του «Μουσείου Καραθεοδωρή» για να μην χαθούν στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος…

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΙΠΟΡΔΕΖΗΣ: «Σε μια ομιλία του το 2001, εδώ στην Ελλάδα, ο διάσημος ακαδημαϊκός του Πανεπιστημίου της Βαυαρίας, καθηγητής Ronald Burlis, είχε πεί το εξής: «Υπήρξε μία αδικία που έγινε στον Καραθεοδωρή. Η «ανισότητα του Βέλφαν» εφαρμόζεται σήμερα στην Διαστημική, αλλά είναι δική του. Εμείς οι Γερμανοί, αν μας την κλέβανε θα βγαίναμε στους δρόμους. Εσείς οι Έλληνες ούτε το ξέρετε αυτό»!.. Κι αυτό ακούγεται πρώτη φορά από το ελληνικό ραδιόφωνο, τώρα που το έφερε η κουβέντα μας. Την θεωρία αυτή του Καραθεοδωρή την δημοσίευσε μετά τον θάνατό του ένας Γάλλος μαθηματικός ως δική του!.. Κι έχει αυτή η θεωρία τεράστιες εφαρμογές στην Διαστημική. Θα έπρεπε να πούμε στον καθηγητή Burlis ότι εμείς τώρα ανακαλύπτουμε τον ίδιο τον Καραθεοδωρή, πώς θα ξέρουμε για την κλεμμένη θεωρία του που χρησιμοποιεί η Διαστημική; Και συνέχισε τότε ο καθηγητής Ronald Burlis, πως ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή είναι το μεγάλο δώρο της Ελλάδος προς την Γερμανία και είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας μαθηματικός από την Αρχαιότητα, από την εποχή του Αρχιμήδη! «Σας ευχαριστούμε γι’ αυτό το δώρο σας»!..»..

ΒΑΘΙΑ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΑΞ ΠΛΑΝΚ…

Προηγουμένως, ο κ. Λιπορδέζης είχε αποκαλύψει πως (εκτός από τον Αϊνστάϊν) και ο μέγας Γερμανός φυσικός Μάξ Πλανκ έγραφε επιστολές γεμάτες ευγνωμοσύνη προς τον Καραθεοδωρή γιατί του άνοιξε τα μάτια. ΙΔΟΥ μία, όπως την κατέθεσε ο κ. Λιπορδέζης, το περασμένο Σάββατο στον Ραδιοσταθμό της Εκκλησίας…

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΙΠΟΡΔΕΖΗΣ: «Πρέπει να πούμε και για τον μεγάλο Μάξ Πλανκ, ο οποίος αναγόρευσε τον Καραθεοδωρή μέλος της Πρωσσικής Ακαδημίας Επιστημών. Είχε πεί ο μεγάλος Μάξ Πλάνκ κατά την αγόρευσή του όταν ο Καραθεοδωρή έγινε μέλος της Πρωσσικής Ακαδημίας: «Εσείς, κύριε Καραθεοδωρή, μάς επιστήσατε την προσοχή στον διπλό ρόλο που ενυπάρχει στην Θεωρία των Μεταβολών. Γιατί αυτή η Θεωρία των Μεταβολών κατευθύνει την προσοχή μας από το δύσκολο ξεκαθάρισμα των μεμονωμένων περιπτώσεων στην εύκολα εποπτευμένη Ολότητα. Όπου μία πληθώρα μεμονωμένων προτάσεων συμπεριλαμβάνεται σε μία απλή πρόταση. Και το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι όχι μόνο ο άνθρωπος προτιμά αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο θεώρησης, αλλά και η Φύση! Εύχομαι ορισμένοι από τους καρπούς της επιστημονικής σας δουλειάς να κοσμούν τα ακαδημαϊκά πεπραγμένα μας»!..

ΚΑΡΓΑ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ

Ο κ. Λιπορδέζης διάβασε και τις γνωστές επιστολές ευγνωμοσύνης του Εβραίου Αϊνστάϊν προς τον Ελληνόψυχο δάσκαλό του, Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, αλλά δεν μας παίρνει ο χώρος να τις μεταφέρουμε εδώ. Υπάρχουν στο Διαδίκτυο, τα πρωτότυπα φυλάσσονται επιμελώς στο Πανεπιστήμιο του Τέλ-Αβίβ, αλλά το Μουσείο Καραθεοδωρή έχει τα αντίγραφα ορισμένων και όχι όλων!... Θα τελειώσουμε με την αποκάλυψη του κ. Λιπορδέζη για το πόσο Ελληνόψυχος και πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός υπήρξε ο Μέγας Καραθεοδωρή, τον οποίο οι άθλιοι μπολσεβίκοι έσπευσαν μετά τον θάνατό του να κατηγορήσουν για Ναζιστή και Χιτλερικό, επειδή πέρασε ολόκληρο τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο σπίτι του στην Γερμανία και δεν την κοπάνησε για τις ΗΠΑ όπως ο Αϊνστάϊν και οι λοιποί απόγονοι του Αβραάμ..

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΙΠΟΡΔΕΖΗΣ: «Και να κάνωμε τον επίλογό μας επιγραμματικά, λέγοντας ότι ο Καραθεοδωρή ήταν ο άνθρωπος που επιδίωκε να είναι ποιοτικός. Παρά το επιστημονικό του έργο, ήταν αφιερωμένος στην οικογένειά του. Διαρκώς έλεγε στα παιδιά του να έχουν Αξίες, Ιδανικά, να αγαπάνε την δουλειά τους, μα πάνω απ’ όλα να αγαπάνε την Ελλάδα. Πιστός στα Ελληνοχριστιανικά Ιδεώδη, ανέθρεψε τα παιδιά του με τις Ελληνικές παραδόσεις και με τις αρχές που ανατράφηκε αυτός από την αρχόντισσα της Χίου, την Δέσποινα Πετροκόκκινου, γιατί είχε χάσει μικρός την μάνα του»!..

ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΕΤΟΥΣΑΝΕ ΝΤΟΜΑΤΕΣ!..

Ο «Στόχος υπενθυμίζει πως η αγαπημένη κόρη του Μεγίστου Έλληνος μαθηματικού από την εποχή του Αρχιμήδη, η πανέμορφη μέχρι τα βαθιά της γεράματα κυρία Δέσποινα Καραθεοδωρή (1910-2009) έφυγε σε ηλικία 99 ετών πρίν από 5 χρόνια (Νοέμβριος 2009). Η Δέσποινα Καραθεοδωρή υπήρξε σύζυγος του (ομοφυλόφιλου!) μακαριστού Προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Ροδόπουλου (1896-1971), «κολλητού» του «Εθνάρχη» Καραμανλή και αδελφού του γνωστού λογοτέχνη Μ. Καραγάτση!..

Τον οποίο Ροδόπουλο, μόλις αντελήφθη ότι αρέσκεται στην οπισθογέμιση, τον απατούσε με άλλους επώνυμους άνδρες, και οι κατακτήσεις της Δέσποινας είχαν αφήσει εποχή στην Παλιά Αθήνα!..

Επίσης, να υπενθυμίσουμε πως ο Μέγας Καραθεοδωρή δίδαξε και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών την Δεκαετία του 1920 (ο Ελευθέριος Βενιζέλος του είχε αναθέσει την οργάνωση του Πανεπιστημίου της Σμύρνης, όπου έδειξε ιδιαίτερο ζήλο για την διάσωση του εξοπλισμού του, ενώ οι ορδές του Κεμάλ έμπαιναν στην ελληνικότατατη πόλη).

Αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν και υπενθυμίζει σήμερα ο «Στόχος» είναι ότι οι βρωμεροί Έλληνες φοιτητές τον κορόϊδευαν επειδή η προφορά του στα ελληνικά ήταν γερμανική και του πετούσαν ντομάτες την ώρα του μαθήματος, όπως έχει αποκαλύψει ο βιογράφος του, γνωστός μαθηματικός Ευάγγελος Σπανδάγος! Μάλιστα, όπως είναι γνωστό, οι τότε καθηγητές του Αθήνησι απαγόρευσαν στον Καραθεοδωρή να διδάσκει Μαθηματικά για να μη τους φάει την θέση. Και ο μέγας Καραθεοδωρή αναγκάστηκε να διδάσκει Χημεία, για να παίρνει έναν μισθουλάκο! Αυτό, δυστυχώς, υπήρξε πάντα το Ψευτορωμέηκο…

Περί ευθύνης: Τo sv7bot.blogspot.gr  δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, emails, υβριστικά ή συκοφαντικά,θα αφαιρούνται.