Γιατί προκαλεί η Άγκυρα;Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ,υπογράφουν συμφωνία για την ενέργεια τη Τετάρτη!

 

Που οφείλεται ο “εκνευρισμός” της Άγκυρας; Γιατί έχει το Πίρι Ρέϊς να περιφέρεται ασκόπως στο Αιγαίο; Και που αποδίδεται η αποστολή-πρόκληση,τουρκικής φρεγάτας στην Εύβοια,την ώρα που η Ελλάδα γιόρταζε την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου;

Δεν πρόκειται για απλό εκνευρισμό,ούτε για “καπρίτσιο”. Η Τουρκία διαπιστώνει ότι στο ενεργειακό παιχνίδι που όλο και “χοντραίνει” στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο κινδυνεύει να μείνει εκτός.Όχι τυχαία.Οι εξελίξεις έχουν αρχίσει να την προβληματίζουν.

Την ερχόμενη Τετάρτη στη Βουλιαγμένη οι υπουργοί Ενέργειας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ υπογράφουν μνημόνιο συνεργασίας στο πλαίσιο διεθνούς συνεδρίου του Economist.
Το συνέδριο στο οποίο θα συμμετάσχουν περισσότεροι από 40 ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κυπριακού Υπουργείου Βιομηχανίας Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού. Ομιλία θα παραθέσει και ο Ειδικός Απεσταλμένος για θέματα ενέργειας στην Ευρασία του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ Πρέσβης Richard Morningstar.
Όσο για την ατζέντα του συνεδρίου;

•Επανασχεδιασμός του ευρωπαϊκού ενεργειακού χάρτη

•Οριοθέτηση Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών

•Ηλεκτρική διασύνδεση και μεταφορά φυσικού αερίου για τη δημιουργίας ενός τρίτου πόλου ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης.

• Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

•Συζήτηση για τη πορεία διεθνών ενεργειακών προγραμμάτων (ITGI, IGB, SOUTHSTREAM, NABUCCO, TAP).

Η Τουρκία βρέθηκε προ τετελεσμένων στο ενεργειακό παιχνίδι της Κύπρου,η οποία με τη συνεργασία της με το Ισραήλ -και αφού η Τουρκία “τα ΄σπασε μαζί του- άφησε την Άγκυρα στα “κρύα του λουτρού” να εξαπολύει “κούφιες απειλές”.

Το θέμα της ενέργειας όμως περνά πια στο Αιγαίο.Και η Τουρκία βρίσκει απέναντί της πάλι τους “ορκισμένους εχθρούς ” της.

Μέχρι που θα φθάσει αυτός ο εκνευρισμός; Αυτό εξαρτάται όχι μόνο από την ίδια,αλλά και από την Ελλάδα,που πρέπει να καταλάβει ότι με σωστή στρατηγική,σταθερές θέσεις και κυρίως χωρίς καμία “τουρκοφοβία”,μπορεί να πετύχει τους στόχους της. Το παράδειγμα της Κύπρου,μπορεί να λειτουργήσει και στην Ελλάδα,με ακόμη θετικότερα αποτελέσματα.

Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξει πολιτικό προσωπικό που θα θέσει ως προτεραιότητα τους εθνικούς στόχους κι όχι τα φθηνά πολιτικά,εκλογικά,ψηφοθηρικά παιχνίδια.Σ΄ αυτά ποντάρει η Άγκυρα.

Πηγή