«Πάγο» στο όνειρο του Ερντογάν να μετατρέψει την ισλαμική του χώρα σε βασικό εκπρόσωπο των ΗΠΑ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ενώ σήμερα αναμένεται η συνάντηση των δυο ανδρών στη Σεούλ της Νότιας Κορέας με πολύ σημαντικά θέματα στην ατζέντα των διμερών συνομιλιών…
Η εξέλιξη αυτή… δυσχεραίνουν την τουρκική προσπάθεια απόδειξης ότι οι θεωρίες του Αχμέτ Νταβούτογλου που αποτελούν πλέον επίσημη τουρκική εξωτερική πολιτική, ισχύουν… Οι θεωρίες αυτές είναι η Τουρκία «μοντέλο» ισλαμικής χώρας προς μίμηση από τους υπόλοιπους μουσουλμάνους ανά τον κόσμο, αλλά και το ότι η «ανεξαρτητοποίηση» και «ισλαμοποίηση» της πολιτικής της Άγκυρας δεν αντιστρατεύεται τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από την ιδιότητα του μέλους της Ατλαντικής Συμμαχίας, αλλά αντιθέτως αποτελούν «πολλαπλασιαστή ισχύος», τόσο για την Τουρκία όσο και για τη Συμμαχία…
Σε τι συνίσταται όμως η «ψυχρολουσία» στην οποία παραπέμπει ο τίτλος του δημοσιεύματος; Επί της ουσίας οι ψυχρολουσίες είναι δύο! Η πρώτη είναι η μη συμπερίληψη της Τουρκίας στην ομάδα χωρών όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαίρεσαν από τις κυρώσεις που θα είχαν εάν δεν σταματούσαν τις εμπορικές συναλλαγές με το Ιράν. Οι χώρες αυτές όπως ανακοινώθηκαν από την Χίλαρι Κλίντον στις 20 Μαρτίου, είναι η ΕΛΛΑΔΑ, η Βρετανία, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δημοκρατία της Τσεχίας, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Πολωνία και η Ιαπωνία.
Η πρώτη αυτή «κρυάδα» στον Ερντογάν είναι σαφές ότι του δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα και στο εσωτερικό της Τουρκίας. Να θυμίσουμε, ότι αφενός η χώρα εισάγει μεγάλες ποσότητες ιρανικού πετρελαίου και αφετέρου οι Ιρανοί χρησιμοποιούν τουρκικές τράπεζες για να μεθοδεύουν την είσπραξη χρημάτων για τις εμπορικές συναλλαγές τους με το εξωτερικό, παρακάμπτοντας τις διεθνείς κυρώσεις.
Η δεύτερη είναι ότι όπως προκύπτει εκ των πραγμάτων ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι η χώρα του ΔΕΝ αποτελεί το μόνο κανάλι επικοινωνίας των ΗΠΑ με την Ισλαμική Δημοκρατίας του Ιράν, αλλά σε εξέλιξη βρίσκονται παρασκηνιακές συνομιλίες, οι οποίες δεν συμπεριλαμβάνουν καν την Τουρκία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ότι ημερομηνία διεξαγωγής των συνομιλιών – διαπραγματεύσεων στην Κωνσταντινούπολη για το θέμα του Ιράν, όπως έχει αποφασιστεί, δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί…
Η προσδοκία του Ερντογάν ήταν η Τουρκία να αποτελέσει πραγματικά τον κρίσιμο διαμεσολαβητή με σκοπό να αποφευχθεί η στρατιωτική εμπλοκή. Το σχέδιο των Τούρκων φαίνεται να δίνει έμφαση στον ρόλο της χώρας ως διαμετακομιστής του ιρανικού πετρελαίου στη Δύση μέσω χερσαίας διαδρομής, με το επιχείρημα ότι έτσι μειώνεται η στρατηγική αξία των Στενών του Χορμούζ, ενώ μειώνεται και ο «πονοκέφαλος» που ακούει στο όνομα «πειρατεία»…
Ο Ερντογάν περίμενε πως και πως τη σημερινή του συνάντηση με τον Ομπάμα ώστε στη συνέχεια να φύγει απευθείας για την Τεχεράνη, έχοντας εξασφαλίσει την αμερικανική συναίνεση σε τουρκικής έμπνευσης σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης στις σχέσεις της Δύσης με το Ιράν… Ωστόσο, η διαπίστωση ότι η Τουρκία δεν είναι παρά ένα μόνο εφεδρικό κανάλι επικοινωνίας με την Τεχεράνη, αποτελεί ισχυρό πλήγμα στους «μεγαλοϊδεατισμούς» της Άγκυρας. Ο Ερντογάν δεν αποκλείεται να μεταβεί στην Τεχεράνη, ο ρόλος του βέβαια δεν θα είναι τόσο σημαντικός, ενώ κάτι μας λέει ότι και η ίδια η Τεχεράνη έχει κάθε λόγο να μην επιθυμεί την προβολή της Άγκυρας, οπότε θα βρει τον τρόπο να υποβαθμίσει μια τέτοια επίσκεψη…
Τις εξελίξεις παρακολουθούν με αγωνία και με ανησυχία και οι Ισραηλινοί, οι οποίοι δεν κρύβουν την ενόχλησή τους για το ότι η διαχείριση του ζητήματος έχει ξεφύγει ουσιαστικά από τα χέρια τους, ενώ η μόνη ουσιαστική κίνηση που τους έχει μείνει εάν επιθυμούν να καθορίσουν αυτοί την ατζέντα, είναι η στρατιωτική δράση…
Όπως όλα δείχνουν και όπως άφησε να εννοηθεί καλά πληροφορημένος Αμερικανός Γερουσιαστής (Τσακ Χάγκελ) αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι πολύ πιο περιπεπλεγμένη από το απλουστευτικό δίλημμα: Είτε στρατιωτική επίθεση στην Τεχεράνη, είτε απόφαση ότι θα ζήσουμε με το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ιράν… Η κατάσταση δείχνει να έχει λάβει μια εξαιρετικά περίεργη δυναμική, η οποία ΔΕΝ θα μας εξέπληττε εάν κατέληγε ακόμα και σε σημαντική αλλαγή συνόρων στη Μέση Ανατολή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου