«Μετά τη μεγάλη ύφεση του 2008-09, δυο πράγματα περιμέναμε από τους ηγέτες της Δύσης:
Πρώτον, να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης, και να μας δείξουν ότι και θέλουν, και μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα με την αίσθηση του επείγοντος, και όχι με αναβολές.
Δεύτερον, να δείξουν ότι μπορούν να βάλουν στην άκρη τα κομματικά μικροσυμφέροντα και τις συγκρούσεις, για χάρη του γενικότερου καλού.
Και στα δυο, η πολιτική τάξη της Δύσης απέτυχε, και θα μείνει στην ιστορία ως η χειρότερη μετά το τέλος του Β`ΠΠ».
Στη συνέχεια, ο φιλελεύθερος οικονομολόγος κατηγορεί την ευρωπαϊκή και αμερικανική ηγεσία για «έλλειψη οράματος». Όπως λέει, η ελληνική κρίση θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί δραστικά από πέρσι. «…είτε με μείωση του χρέους της είτε με ολική διάσωση. Αντί για αυτό, οι Ευρωπαίοι ηγέτες καταναλώθηκαν σε άσκοπες συζητήσεις, εκτός και αν ο σκοπός τους ήταν να προκαλέσουν χάος στις αγορές. Το πραγματικό δημοσιονομικό πρόβλημα οφείλεται στη γήρανση του πληθυσμού. Το συζητάνε όμως αυτό οι πολιτικοί; Όχι. Το θεωρούν επικίνδυνο ως ζήτημα, αφού οι ηλικιωμένοι αποτελούν κρίσιμο κομμάτι του εκλογικού σώματος και μεγάλη πηγή ψήφων.
Από την άλλη, οι μελλοντικές γενιές δεν ψηφίζουν. Και άρα, αυτές οι μέτριες ηγεσίες δεν ενδιαφέρονται για αυτές».
Στην Ευρώπη, λέει, οι αρχηγοί των κρατών που κινδυνεύουν, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κατηγορούν τους Γερμανούς για τις δικές τους αδυναμίες.
Αυτό κάνουν και οι Γάλλοι, αλλά η κατάσταση του δημοσίου χρέους τους είναι τέτοια, που σύντομα οι αγορές θα αρχίσουν να ασχολούνται μαζί του.
Η Angela Merkel δεν δείχνει να κατανοεί τις χρηματαγορές, και οι κατά καιρούς αλλοπρόσαλλες δηλώσεις της, δεν βοηθούν καθόλου.
Εν ολίγοις, αυτό που λείπει κατά τον Alesina είναι η στιβαρή ηγεσία.
«Φέρτε μας πίσω την Thatcher, τον Reagan, τον Clinton, τον Blair και τον Kohl πριν είναι αργά…», λέει.
Γράφει ο Alberto Alesina στην Corriere della Sera
Πηγή
Πρώτον, να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης, και να μας δείξουν ότι και θέλουν, και μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα με την αίσθηση του επείγοντος, και όχι με αναβολές.
Δεύτερον, να δείξουν ότι μπορούν να βάλουν στην άκρη τα κομματικά μικροσυμφέροντα και τις συγκρούσεις, για χάρη του γενικότερου καλού.
Και στα δυο, η πολιτική τάξη της Δύσης απέτυχε, και θα μείνει στην ιστορία ως η χειρότερη μετά το τέλος του Β`ΠΠ».
Στη συνέχεια, ο φιλελεύθερος οικονομολόγος κατηγορεί την ευρωπαϊκή και αμερικανική ηγεσία για «έλλειψη οράματος». Όπως λέει, η ελληνική κρίση θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί δραστικά από πέρσι. «…είτε με μείωση του χρέους της είτε με ολική διάσωση. Αντί για αυτό, οι Ευρωπαίοι ηγέτες καταναλώθηκαν σε άσκοπες συζητήσεις, εκτός και αν ο σκοπός τους ήταν να προκαλέσουν χάος στις αγορές. Το πραγματικό δημοσιονομικό πρόβλημα οφείλεται στη γήρανση του πληθυσμού. Το συζητάνε όμως αυτό οι πολιτικοί; Όχι. Το θεωρούν επικίνδυνο ως ζήτημα, αφού οι ηλικιωμένοι αποτελούν κρίσιμο κομμάτι του εκλογικού σώματος και μεγάλη πηγή ψήφων.
Από την άλλη, οι μελλοντικές γενιές δεν ψηφίζουν. Και άρα, αυτές οι μέτριες ηγεσίες δεν ενδιαφέρονται για αυτές».
Στην Ευρώπη, λέει, οι αρχηγοί των κρατών που κινδυνεύουν, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κατηγορούν τους Γερμανούς για τις δικές τους αδυναμίες.
Αυτό κάνουν και οι Γάλλοι, αλλά η κατάσταση του δημοσίου χρέους τους είναι τέτοια, που σύντομα οι αγορές θα αρχίσουν να ασχολούνται μαζί του.
Η Angela Merkel δεν δείχνει να κατανοεί τις χρηματαγορές, και οι κατά καιρούς αλλοπρόσαλλες δηλώσεις της, δεν βοηθούν καθόλου.
Εν ολίγοις, αυτό που λείπει κατά τον Alesina είναι η στιβαρή ηγεσία.
«Φέρτε μας πίσω την Thatcher, τον Reagan, τον Clinton, τον Blair και τον Kohl πριν είναι αργά…», λέει.
Γράφει ο Alberto Alesina στην Corriere della Sera
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου