Οι μουλάδες της Τεχεράνης εξέφρασαν ανοικτά τις διαφωνίες τους με την εξωτερική πολιτική – μηδενικών προβλημάτων προλαβαίνουμε να πούμε εμείς… – της Τουρκίας των Ερντογάν και Νταβούτογλου αποδεικνύοντας ότι το χάσμα στις διμερείς σχέσεις δείχνει να διευρύνεται περιπλέκοντας την στρατηγική και τακτική εικόνα στην περιοχή.
Αρχική παρατήρηση και έκκληση που διατύπωσαν οι Ιρανοί ήταν η αλλαγή της τουρκικής στάσης στο θέμα της Συρίας, όπου η πίεση που ασκεί η Άγκυρα αποσκοπεί να πείσει τη Δύση ότι εξακολουθεί να αποτελεί χρήσιμο σύμμαχο, ώστε να αντιμετωπίσει την ασφυκτική πίεσης που της ασκείται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Το δεύτερο θέμα το οποίο απασχολεί τους Ιρανούς είναι η φιλοξενία ΝΑΤΟϊκού ραντάρ σε τουρκικό έδαφος το οποίο αποστολή έχει τον έγκαιρο εντοπισμό της εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων από «απείθαρχες» χώρες του διεθνούς συστήματος, με καταφανή στόχο το Ιράν.
Το τρίτο θέμα είναι η υποτιθέμενη πίεση που ασκεί η Τουρκία στα αραβικά καθεστώτα, ή μάλλον σε χώρες όπου επικρατεί το Ισλάμ, στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού και ενός πιο μοντέρνου προσώπου αυτών των παραδοσιακών και συντηρητικών κοινωνιών, οι οποίες βέβαια πίσω από τις αυστηρές θρησκευτικές επιταγές υποκρύπτουν καταπιεστικές πολιτικές ελίτ και καθεστώτα των οποίων τα συμφέροντα πάσης φύσεως διακυβεύονται.
Ο σύμβουλος επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η πίεση της Τουρκίας στις άλλες χώρες για την υιοθέτηση τουρκικού τύπου κοσμική ισλαμική δημοκρατία είναι… απίστευτη! Την αναφορά αυτή τη συνόδευσε και με μια συγκεκαλυμμένη απειλή: Ότι πέρα των προβλημάτων που θα αντιμετωπίσει με τους γείτονές της, προβλήματα θα αντιμετωπίσει και με τους λαούς που ζουν στο πλαίσιο της Τουρκίας, μια προφανής έμμεση αναφορά στους Κούρδους.
Υπενθυμίζεται, ότι το «παιχνίδι» με τους κουρδικούς πληθυσμούς ου ζουν διεσπαρμένοι στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν είναι ότι όταν οι χώρες αυτές που αντιμετωπίζουν την απειλή απόσχισης και ίδρυσης κουρδικού κράτους που θα τις ακρωτηριάσει, υποδαυλίζουν την αντιπαλότητα ανάμεσα στους κουρδικούς πληθυσμούς και τους επιμέρους πολεμάρχους, επιχειρούν όμως παράλληλα να υποδαυλίσουν και τη σταθερότητα των γειτονικών κρατών.
Με απλά λόγια και με βάση το σκηνικό που διαμορφώνεται, θεωρείται πλέον βέβαιο ότι οι Ιρανοί και οι Σύροι στόχο θα έχουν την αιμορραγία της Τουρκίας στα νοτιοανατολικά από το κουρδικό αντάρτικο. Το πρόβλημα είναι πως θα ελεγχθεί η άσκηση πίεσης ώστε να μην οδηγηθεί η κατάσταση σε λύσεις εκτεταμένης αυτονομίας που θα μπορούσε να αποτελεί προοίμιο απόσχισης, συμπαρασύροντας και τους υπόλοιπους κουρδικούς πληθυσμούς οι οποίοι θα θελήσουν να ενωθούν με τη μητέρα – πατρίδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου