ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ, ΣΒΗΣΤΟΥΣ ΑΠ’ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ … Mπορείς !!!

Υπογραφή:Χρήστος Καψάλης

Ο εΟ ελληνικός λαός, τούτες τις κρίσιμες στιγμές, βρίσκεται όμηρος πολιτικών που αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και είτε έχουν αγκαλιάσει την καρέκλα και δεν την εγκαταλείπουν (Γ. Παπανδρέου) είτε διαμορφώνουν την πολιτική τους αγνοώντας τις απαιτήσεις των ειδικών συνθηκών και έχοντας στο στόχαστρο τους μόνο την κατάκτηση της εξουσίας (Α. Σαμαράς).Παρτίδες πολιτικού πόκερ, κόλπα, και ζαριές στο μάρμαρο της πολιτικής δεν γίνονται για να εξασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες ζωής και …….  >>>>>>>> διαβίωσης για τους πολίτες, αλλά για να κερδίσει πόντους ο ένας έναντι του άλλου στο ράλι για την εξουσία. Χαρακτηριστική η δήλωση του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ ο οποίος τόνισε: «Ο κόσμος περιμένει καλές ειδήσεις από την Ελλάδα, όχι ειδήσεις εξωτικές και λαϊκιστικές»…Αυτές τις ημέρες βιώνουμε τις χειρότερες πολιτικές εξελίξεις που θα μπορούσαν να συμβούν και όλα δείχνουν ότι κατά πάσα πιθανότητα οι πολίτες θα συρθούν δέσμιοι, ως πρόβατα επί σφαγήν, στις διαθέσεις των Ευρωπαίων, δανειστών, ελεγκτών και υπερ-κυβερνώντων μας.Ο κ. Παπανδρέου με την απολύτως αποτυχημένη απόπειρα άσκησης πίεσης σε αντιπολίτευση και ευρωπαίους ηγέτες, μέσω δημοψηφίσματος, αφενός διασύρθηκε, αφετέρου πέτυχε το ακριβώς αντίθετο των εικαζόμενων επιδιώξεών του. Οι Ευρωπαίοι σκλήρυναν τη στάση τους και μας πέταξαν στο καναβάτσο ξεκαθαρίζοντας εκβιαστικά: Ή δέχεστε την Συμφωνία ή φεύγετε από το ευρώ.Ενδεχομένως απάντησαν με μπλόφα στην μπλόφα του Έλληνα πρωθυπουργού, αφού όπως ξεκάθαρα τόνισε ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι «η έξοδος οποιασδήποτε χώρας από το ευρώ δεν προβλέπεται από τη Συνθήκη».Ποιος έχει όμως τα κότσια και την αντοχή να πάρει το ρίσκο και να ψάξει τα όρια των ευρωπαίων ηγετών οι οποίοι δεν δίστασαν στις Κάννες να εξευτελίσουν τον Γ. Παπανδρέου (και στο πρόσωπό του την Ελλάδα) για να αποδείξουν ότι δεν δέχονται να μην ελέγχουν απόλυτα τους όρους του παιχνιδιού και ότι και για μας αποφασίζουν εκείνοι;Μετά από αυτό, ο Α. Σαμαράς έσπευσε να αποδεχτεί την Συμφωνία, την οποία δήλωνε ότι δεν θα ψηφίσει γιατί «το χρέος της χώρας μας το 2020 θα είναι όσο ήταν και το 2009». Τι άλλαξε σε μια εβδομάδα που να δικαιολογεί την πλήρη μεταστροφή της θέσης του;  Μόνο η προοπτική της άμεσης πτώσης της κυβέρνησης που τον φέρνει πιο κοντά στην εξουσία για να εφαρμόσει μια πολιτική με την οποία έτσι κι΄ αλλιώς συμφωνούσε επί της ουσίας και διαφωνούσε στο «μίγμα»…Ασχέτως λοιπόν αν θα υπάρξει νέα κυβέρνηση Α ή Β μορφής και σύνθεσης, οδηγούμαστε στην άνευ όρων αποδοχή της Συμφωνίας. Και πείτε μου:  Τι είδους διαπραγματεύσεις, με ποιο κύρος και ποια μέσα πίεσης θα πάει η όποια νέα κυβέρνηση στη συζήτηση για τους όρους της νέας δανειακής σύμβασης;Τι θα αντιπαραθέσει για να αρνηθεί τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας η οποία ήδη έχει κουτσουρευτεί δραματικά, όπως επιδεικτικά και αυταρχικά μας απέδειξαν – για όσους είχαν αυταπάτες- από τις Κάννες, Μέρκελ και Σαρκοζί;Η μόνη, έσχατη πιθανότητα να διεκδικήσουμε ότι μπορεί πλέον να διεκδικηθεί, είναι να δημιουργηθεί κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με προσωπικότητες κύρους στις σημαντικότερες θέσεις και έμπειρα επιτελικά στελέχη στις υπόλοιπες. Τα κόμματα, τα οποία θα την στηρίξουν, να κρατήσουν για τον εαυτό τους τον ρόλο του πραγματικού ελέγχου της κυβέρνησης, δίνοντας ξανά στο Κοινοβούλιο τον ρόλο που έχει απολέσει.Μια κυβέρνηση Εθνικής ενότητας ή ανάγκης με τα εξω(και ενδο)-κομματικά χαρακτηριστικά που προανέφερα  και τη στήριξη κομμάτων και κοινωνίας, έχει πιθανότητες να μας οδηγήσει μέσω της δύσκολης διαδρομής μεταρρυθμίσεων και θυσιών (αλλά δίκαιων και αναλογικών ) στην απομάκρυνση από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας και να μας βάλει στο δρόμο που οδηγεί στην έξοδο από την κρίση.Ενωμένοι, και ποντάροντας στον πανικό που ένιωσαν και οι Ευρωπαίοι από το ενδεχόμενο πιθανής καταψήφισης της Συμφωνίας από την Ελλάδα (και των επιπτώσεων που θα υπήρχαν και την Ευρώπη και τους ίδιους) ίσως καταφέρουμε να πετύχουμε κάποιους σημαντικούς εθνικού στόχους. π.χ. όρους στήριξης για τα ασφαλιστικά μας Ταμεία που βρίσκονται στον αέρα, προϋποθέσεις ενίσχυσης της ρευστότητας στην αγορά και αναπτυξιακών κινήτρων ικανών να δημιουργήσουν επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας η να τραβήξουμε μια κόκκινη γραμμή σε νέα εισπρακτικά μέτρα, σε μισθούς και εργασιακές συνθήκες αλλά Ταϊβάν…Η ταπείνωση και ο προκλητικός εκβιασμός που δεχτήκαμε αυτές τις ημέρες, είναι ένα μήνυμα. Ένα μικρό δείγμα όσων μας περιμένουν, αφού οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ποικιλοτρόπως μας ξεκαθάρισαν ότι μας θεωρούν το άτακτο παραβατικό αποπαίδι της Ευρωζώνης που τίθεται υπό εποπτεία προς σωφρονισμό…Μπορούμε αλήθεια να αντέξουμε αυτό τον εξευτελισμό;Έχουμε την ωριμότητα, την ψυχραιμία και τα κότσια να αντιδράσουμε;Έχουμε πολιτικούς διατεθειμένους να προτάξουν το συμφέρον της χώρας και του λαού από το προσωπικό και το κομματικό;