Μια φωτογραφία που έχει στην διαδικτυακή του πύλη το Πολεμικό Ναυτικό προκάλεσε χριστουγεννιάτικα μεγάλο προβληματισμό στον αξιόλογο στη δουλειά του ιδιοκτήτη της πύλης «turkishnavy.net», Τζεμ Ντεβρίμ Γιαϊλαλί (http://turkishnavy.net/2011/12/24/peace-on-earth/).
Προσεγγίζοντας τη φωτογραφία από την οπτική γωνία του φωτογράφου – ο ίδιος επί πολλά έτη παρακολουθεί τη μεγάλη του αγάπη, τα πολεμικά σκάφη, στον όμορφο Βόσπορο – διαπιστώνει ορισμένα πράγματα για τα οποία θα θέλαμε να εκφράσουμε την αντίρρησή μας, γνωρίζοντας ότι διαθέτει την ευρύτητα πνεύματος για να καταλάβει μια εναλλακτική προσέγγιση.
Καταρχάς επισημαίνει, κι εμείς συμφωνούμε απόλυτα, ότι «μια φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις». Η φωτογραφία φέρεται να είναι η τουρκική φρεγάτα F-497 TCG Göksu, όπως φαίνεται μέσα από το περισκόπιο ελληνικού υποβρυχίου και όπως συνηθίζει – προς τιμήν του – παραπέμπει τους αναγνώστες του στη σελίδα του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, εάν το επιθυμούν να τη δουν κι εκεί.
«Υποθέτω, ότι η φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια ή μετά το πέρας διεθνούς άσκησης όπου η τουρκική φρεγάτα και το ελληνικό υποβρύχιο έλαβαν μέρος», συνεχίζει και εξηγεί: «Η τουρκική φρεγάτα δεν κινείται και αποβιβάζει πλήρωμα σε μια μικρή βάρκα. Η γωνία λήψεως της φωτογραφίας αποκαλύπτει ότι το ελληνικό υποβρύχιο βρίσκεται σε ανάδυση με το περισκόπιό του υψωμένο», αφού δε φαίνεται μόλις να ξεπροβάλει από το νερό σα να «παραφυλάει» στοχεύοντας τη φρεγάτα, δίνοντας την εντύπωση ότι ετοιμάζεται να την πλήξει με κάποια τορπίλη.
Κατά συνέπεια, συμπεραίνει, το ελληνικό υποβρύχιο είναι ορατό από το τουρκικό σκάφος, άρα η φωτογραφία τραβήχτηκε ενώ όλα έβαιναν ομαλά και επικρατούσε χαλαρότητα, όχι «όταν οι δυο αντίπαλοι έπαιζαν τη γάτα με το ποντίκι».
Η διαφωνία του με την ελληνική φωτογραφία, είναι διότι, όπως αναφέρει, τέτοιες λήψεις επιδιώκονται στην κοινότητα των ναυτικών ως «βραβεία», αφού δείχνουν πόσο κοντά και θα μπορούσε να είχε πληγεί από το υποβρύχιο, αποδεικνύοντας ότι ο αντίπαλος πιάστηκε «με τα παντελόνια κάτω»! Για να αναρωτηθεί: «Γιατί στο καλό το Ναυτικό ενός έθνους να βάζει φωτογραφία πλοίου ενός άλλου έθνους, η οποία έχει ληφθεί μέσα από περισκόπιο»; Εάν δεν διακηρύσσουν – με τον τρόπο αυτό – την κακή τους πρόθεση και το μίσος τους απέναντι στο άλλο έθνος ποιο είναι το μήνυμά τους; Ή μήπως το ελληνικό Ναυτικό «επιθυμεί να δικαιολογήσει την παρουσία του υπονοώντας ότι μπορεί να πλήξει τα πολεμικά πλοία άλλων εθνών»;
Και καταλήγει, «αυτό το οποίο η φωτογραφία μας διαβιβάζει είναι η ξεκάθαρη χωρίς περιθώρια λάθους επιθετικότητα και ανοικτή εχθρότητα, τίποτε άλλο». Το τέλος του Δεκέμβρη, σχολιάζει εν κατακλείδι, είναι το χρονικό σημείο του έτους όταν όλοι προσευχόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον: «Παρακαλώ, κάντε το πιο έντονα αυτή τη φορά, καθώς υπάρχουν πολλοί που δεν θέλουν ειρήνη καθόλου»!
Προφανώς αυτό το τελευταίο σημείο μας έκανε να χαμογελάσουμε, αφού πρώτα είχαμε διαβάσει το σημείωμά του με ενδιαφέρον, όπως άλλωστε πολλές από τις δημοσιεύσεις του. Αυτά που θα θέλαμε να μεταφέρουμε στον Τζεμ Ντεβρίμ, είναι ότι η απάντηση στο ερώτημα που θέτει τι στο καλό χρειάζεται αυτή η φωτογραφία, είναι εξαιρετικά απλή: Είναι εντυπωσιακή, αφού δεν είναι πολύς ο κόσμος που έχει την ευκαιρία να βλέπει… τον κόσμο μέσα από το περισκόπιο ενός υποβρυχίου! Και αγαπητέ μας φίλε, δεν χρειάζεται καμιά υψηλή εξειδίκευση περί τα ναυτικά για να κατανοήσει και ο πλέον αδαής ότι πρόκειται όντως, όπως το αναφέρεις, για μια «χαλαρή φωτογραφία»!
Και μόνο από αυτό συνάγεται ότι η πρόθεση του φωτογράφου ήταν αμιγώς… καλλιτεχνική και δεν είχε σκοπό να σε προσβάλλει, εσένα και τους συμπατριώτες σου. Με όση ειλικρίνεια διαθέτουμε και επειδή ενδεχομένως αντιλαμβάνεσαι και από πολλά δημοσιεύματα δικά μας όπως και άλλων σελίδων που ασχολούνται με τα θέματα της άμυνας, αντιλαμβάνεσαι ότι πρόσβαση στα Γενικά Επιτελεία της πατρίδας μας διαθέτουμε, ενώ μεγάλος αριθμός αξιωματικών είναι αδερφικοί μας φίλοι.
Εάν η Ελλάδα επιθυμούσε να διεξάγει ψυχολογική επιχείρηση, ειδικά στους τομείς του Ναυτικού και της Αεροπορίας, θα μπορούσε να έχει πλημμυρίσει το διαδίκτυο με φωτογραφίες, οι οποίες είναι τόσο καθαρές και «επιχειρησιακές» που δεν θα πίστευες στα μάτια σου. Δεν φαντάζεσαι φίλε τι ομηρικοί καυγάδες έχουν γίνει στα επιτελεία γι’ αυτό ακριβώς το ζήτημα, ανάμεσα σε αυτούς που επιθυμούν να τηρούν χαμηλό προφίλ και τους υπόλοιπους που προκρίνουν μια πιο «δυναμική» παρουσία, τουλάχιστον στο αποκαλούμενο ως «επικοινωνιακό» κομμάτι. Για τα «αεροπορικά βίντεο» καλύτερα να μην το θίξουμε καθόλου το θέμα. Απλά σε διαβεβαιώνουμε ότι η ευγένεια και η διακριτικότητα που δείχνει η ελληνική πλευρά στο συγκεκριμένο θέμα φθάνει μέχρις παρεξηγήσεως.
Αγαπητέ Τζεμ Ντεβρίμ, δεν πάσχουμε όλοι εμείς στην Ελλάδα από συλλογική αντι-τουρκική ψύχωση. Αντιθέτως, μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας τρέφουν αισθήματα ειλικρινούς συμπάθειας απέναντι στους Τούρκους. Μιας συμπάθειας που ενίοτε την αισθάνονται προδομένη. Δεν έχει Έλληνας απευθύνει casus belli απέναντι στην Τουρκία, ενώ παρότι σε απόλυτες τιμές το μέγεθος της Τουρκίας είναι πολύ μεγαλύτερο και με βάση τη στρατηγική που διδάσκονται τόσο οι Έλληνες όσο και οι Τούρκοι αξιωματικοί, η λογική θα υπαγόρευε φίλε την ενσωμάτωση στο αποτρεπτικό μας δόγμα το αποκαλούμενο ως «πρώτο πλήγμα» (first strike), με σκοπό να πλήξεις αποφασιστικά τον αντίπαλο πριν ξεκινήσει αυτός την ενέργεια διότι λόγω μεγέθους θα μπορούσε μετά να είναι πολύ αργά για τον αμυνόμενο.
Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα απεμπολεί ένα μεγάλο μέρος των πιθανοτήτων της να αποκρούσει δυνητικό τουρκικό στρατιωτικό πλήγμα και αυτό προς χάριν της ειρήνης και της αποφυγής να δοθεί στην άλλη πλευρά του Αιγαίου λανθασμένο μήνυμα περί των πραγματικών μας προθέσεων. Κατά συνέπεια, είναι τουλάχιστον άδικο να κατηγορείς το Πολεμικό Ναυτικό για «πολεμοχαρή στάση». Αν πάμε μάλιστα και στα ελληνικά «κουτσομπολιά» να σε ενημερώσουμε ότι μεταξύ σοβαρού κι αστείου λέγεται η ακόλουθη κακία: «Η Αεροπορία βομβαρδίζει, ο Στρατός καταλαμβάνει και το Ναυτικό… έρχεται για να κάνει τη δεξίωση»! Με τον τρόπο αυτό δεν σχολιάζεται η επιχειρησιακή αξία του Κλάδου (μια μικρή έρευνα στο ΝΑΤΟ περί αυτού θα σου έλυνε όλες τις απορίες), αλλά το πιο «κοσμοπολίτικο» πνεύμα που διέπει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, μάλλον λόγω της τεράστιας παράδοσης που έχει και της Ιστορίας του.
Ξέχνα λοιπόν τις δυσάρεστες σκέψεις ότι κάποιοι «κακοί Έλληνες» επιθυμούν να στείλουν μήνυμα στους Τούρκους συναδέλφους τους. Οι εξηγήσεις συνήθως είναι πολύ πιο απλές. Βέβαια, να είσαι σίγουρος ότι σε περίπτωση «εκτροπής» τέτοιες φωτογραφίες θα θυμίζουν… παιδική χαρά μπροστά σε αυτό που θα καταγραφεί. Ελπίζουμε να μην συμβεί ποτέ αυτό. Ρώτα κάποιον έντιμο Τούρκο αξιωματικό να σου πει off the record τι θα είχε συμβεί εάν στην κρίση των Ιμίων είχε επέλθει το μοιραίο, τα ναυτικά θέματα τα ξέρεις καλά, άρα γνωρίζεις και την έννοια του «τακτικού πλεονεκτήματος» και τις διαβαθμίσεις του. Ήταν εύκολο να κερδίσει η Τουρκία τη «σύγκρουση θελήσεων» που καταγράφηκε εκείνες τις ημέρες, δεδομένης της πολιτικής αποδιοργάνωσης και της χαοτικής διαχείρισης της κατάστασης. Ίσως και ο στρατηγός Ισμαήλ Χακί Καρανταγί, ο τότε αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, να αποτελεί μια πολύ καλή πηγή για το πώς οι πολιτικοί και από τις δυο πλευρές πήγαν να μπλέξουν τις δυο χώρες σε σύγκρουση, οι της μια πλευράς για να ενισχύσουν τη θέση τους στο εσωτερικό της χώρας και οι απέναντι, επειδή ενώ θεωρούσαν ότι ασκούσαν ειρηνική πολιτική, δεν καταλάβαιναν ότι κλιμάκωναν… Μπάχαλο…
Είναι ξημερώματα Χριστουγέννων, και θα κλείσουμε τον σχολιασμό μας, αφού δηλώσουμε ότι μας αρέσει και να διαβάζουμε το μπλογκ σου και να «συζητάμε» πότε-πότε, καταγράφοντας το σχόλιο που άφησε στο άρθρο σου κάποιος Έλληνας, ο οποίος υπέγραψε ως «Yunan», διόλου απίθανο να είναι και αξιωματικός, έχεις πολλούς θαυμαστές, συχνά πυκνά τους «συλλαμβάνουμε» να περιηγούνται το «turkishnavy.net»:
«Χρόνια σας Πολλά και Καλά από όλους τους Έλληνες!
Ειρήνη στους λαούς μας, πραγματική όμως!
Ας χτίσουμε γέφυρες πραγματικής φιλίας και ας αφήσουμε τα μίση στην άκρη!
Τόσα χρόνια … ‘χορτάσαμε’ αίμα, νεκρούς, καταστροφές!
Ειρήνη και Υγεία στους λαούς μας!
Ειρήνη στους λαούς μας, πραγματική όμως!
Ας χτίσουμε γέφυρες πραγματικής φιλίας και ας αφήσουμε τα μίση στην άκρη!
Τόσα χρόνια … ‘χορτάσαμε’ αίμα, νεκρούς, καταστροφές!
Ειρήνη και Υγεία στους λαούς μας!
φίλε, Cem Devrim Yaylalı, i wish you Merry Christmas and a happy new year!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου