«Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος»

 Ελλην Φορολογούμενος

Οι παρακάτω εκφράσεις αποτελούν ερμηνείες της άνωθεν ρήσεως.

 Δεν έxω φράγκο μανίτσα μου – καλοπροαίρετη άρνηση

 δεν κατέχω πράμα  – κρητική παραίνεση

 δεν υπάρχει σάλιο  – λοβέρδια έκφραση του συρμού

δεν έχω,  αλλά θα διαπραγματευτώ για να βρω και θα στα ………
δώσω  – σαμαρική έκφραση

θα λάβεις τα ……(δέοντα)-  Εκχυδαϊσμένη λαϊκή έκφραση 

Η έκφραση  «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος»,  πρωτοεμφανίστηκε ως ρήση από τον Λουκιανό στους Νεκρικούς διαλόγους μεταξύ Χάρωντος και Μενίππου, με τον δεύτερο να απαντάει στην αξίωση του πρώτου να πληρωθεί το ναύλο του για το ταξίδι στον Άδη. Ο Μένιππος, ισχυριζόμενος ότι δεν έχει μία, λέει του Χάρωντος:«Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος».

Ο Μένιππος , καλή ώρα σαν κι εμάς δεν είχε ούτε το περατίκιον , κέρμα (συνήθως μικρής αξίας που οι συγγενείς έβαζαν στον νεκρό τους. Ο χάροντας ΠΑΝΤΑ  χρειαζόταν πληρωμή για να διαβεί ο νεκρός στην άλλη πλευρά. Τυχαίο ;

Η διάσωση του ρητού μέχρι τις ημέρες μας μαρτυρά αφενός ότι τα κεντρικά θεμέλια του πολιτισμού πηγάζουν από την αρχαιότητα, αφετέρου δε ότι εμείς, λόγο της αγραμματοσύνης και της ασχετοσύνης μας, ουδεμία γνώση έχουμε για την πορεία των λέξεων και φράσεων που χρησιμοποιούμε. Τα τελευταία δε 50 τουλάχιστον χρόνια χρησιμοποιείται στην αργκό από υπερχρεωμένους και μπατίρηδες δανειζόμενους οι οποίοι όντες ανίκανοι να αποπληρώσουν τα χρέη τους, ανταπαντούν στους δανειστές τους: «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος».
Στην πορεία ανακαλύφτηκε ένας ακόμη αρχαίος, προς αποφυγήν της χρήσης του παραπάνω ρητού ο Τειρεσίας, φτου, κακό χρόνο να έχει.