Το δυναμικό υβριδικό μοντέλο κατανομής των ενισχύσεων είναι το επικρατέστερο σενάριο για τις επιδοτήσεις στην Ελλάδα μετά το 2013 .
Σύμφωνα με την επεξεργασία των σεναρίων από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το μοντέλο περιλαμβάνει τρεις ζώνες ενισχύσεων, ανάλογα με τον μέσο όρο των χρημάτων που λαμβάνουν τώρα οι αγρότες, συν μία ξεχωριστή ζώνη με τους βοσκότοπους.
Με την έννοια του δυναμικού υβριδικού μοντέλου εννοούμε ότι συνδυάζει τρεις ή τέσσερις κατηγορίες και ζώνες ενισχύσεων, στις οποίες αποδίδονται σταδιακά διαφορετικά ποσοστά ιστορικών και περιφερειακών δικαιωμάτων. Δηλαδή ξεκινώντας με βάση το 40% της βασικής ενίσχυσης, που πρέπει υποχρεωτικά να καθορίζεται με περιφερειακά κριτήρια, θα φτάσουμε μέχρι το 2019 να καθορίζεται εξ ολοκλήρου ανάλογα με τη ζώνη καλλιέργειας, καταργώντας οποιοδήποτε ποσοστό ιστορικών δικαιωμάτων.
Οι τέσσερις χώρες της Βόρειας Ευρώπης, Γερμανία, Αγγλία, Δανία και Φιλανδία, που εφαρμόζουν ήδη κάτι αντίστοιχο, έχουν σκοπό το 2013 να έχουν φτάσει σε ένα συγκεκριμένο ποσό ενίσχυσης ανά ζώνη καλλιέργειας, έχοντας χωρίσει ήδη τις περιφέρειες ανάλογα με τα προϊόντα και τις δυνατότητές τους. Αυτό που καλείται η Ελλάδα να κάνει, εφόσον υιοθετήσει ένα τέτοιο μοντέλο, είναι να αποφασίσει εάν θα βάλει κριτήρια αγροτικού εισοδήματος και γεωγραφικά κριτήρια στις ζώνες. Το σενάριο που κερδίζει συνεχώς έδαφος στις συζητήσεις που διεξάγονται στο παρασκήνιο, είναι το υβριδικό μοντέλο που χωρίζει την Ελλάδα σε τρεις ζώνες (συν τους βοσκότοπους) ανάλογα με το μέσο όρο του ύψους των ενισχύσεων που λάμβαναν μέχρι τώρα:
- Η πρώτη περιφέρεια (Π1) αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι μικρότερο από το 85% του μέσου όρου της χώρας.
- Η δεύτερη περιφέρεια (Π2) αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι μεταξύ 85% και 115% του μέσου όρου της χώρας.
- Η τρίτη περιφέρεια (Π3) αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι πάνω από το 115% του μέσου όρου της χώρας.
Με την έννοια του δυναμικού υβριδικού μοντέλου εννοούμε ότι συνδυάζει τρεις ή τέσσερις κατηγορίες και ζώνες ενισχύσεων, στις οποίες αποδίδονται σταδιακά διαφορετικά ποσοστά ιστορικών και περιφερειακών δικαιωμάτων. Δηλαδή ξεκινώντας με βάση το 40% της βασικής ενίσχυσης, που πρέπει υποχρεωτικά να καθορίζεται με περιφερειακά κριτήρια, θα φτάσουμε μέχρι το 2019 να καθορίζεται εξ ολοκλήρου ανάλογα με τη ζώνη καλλιέργειας, καταργώντας οποιοδήποτε ποσοστό ιστορικών δικαιωμάτων.
Οι τέσσερις χώρες της Βόρειας Ευρώπης, Γερμανία, Αγγλία, Δανία και Φιλανδία, που εφαρμόζουν ήδη κάτι αντίστοιχο, έχουν σκοπό το 2013 να έχουν φτάσει σε ένα συγκεκριμένο ποσό ενίσχυσης ανά ζώνη καλλιέργειας, έχοντας χωρίσει ήδη τις περιφέρειες ανάλογα με τα προϊόντα και τις δυνατότητές τους. Αυτό που καλείται η Ελλάδα να κάνει, εφόσον υιοθετήσει ένα τέτοιο μοντέλο, είναι να αποφασίσει εάν θα βάλει κριτήρια αγροτικού εισοδήματος και γεωγραφικά κριτήρια στις ζώνες. Το σενάριο που κερδίζει συνεχώς έδαφος στις συζητήσεις που διεξάγονται στο παρασκήνιο, είναι το υβριδικό μοντέλο που χωρίζει την Ελλάδα σε τρεις ζώνες (συν τους βοσκότοπους) ανάλογα με το μέσο όρο του ύψους των ενισχύσεων που λάμβαναν μέχρι τώρα:
- Η πρώτη περιφέρεια (Π1) αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι μικρότερο από το 85% του μέσου όρου της χώρας.
- Η δεύτερη περιφέρεια (Π2) αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι μεταξύ 85% και 115% του μέσου όρου της χώρας.
- Η τρίτη περιφέρεια (Π3) αποτελείται από τους νομούς των οποίων το μέσο ύψος ενίσχυσης είναι πάνω από το 115% του μέσου όρου της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου