Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...

Η Κύπρος απάντησε με ένα ηχηρότατο «όχι» στην φασίζουσα Ευρώπη της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Για την Κύπρο όπως και για κάθε λαό που σέβεται τον εαυτό του αυτή η απάντηση ήταν μονόδρομος. Η περίπτωση της Ελλάδας, όμως, φαίνεται πως ήταν διαφορετική, αφού οι «άρχοντες» των Αθηνών
άλλα υποσχέθηκαν προ εκλογών και άλλα έπραξαν αμέσως μετά, υπό την απειλή μάλιστα των «καρατομήσεων» σε όσους βουλευτές θα τολμούσαν να αρνηθούν να πέσουν στα τέσσερα μπροστά την φασιστική Ευρώπη.

Η περίπτωση της Ελλάδας ήταν, επίσης, διαφορετική, αφού επιλέχθηκε η τακτική «του βρασμένου βάτραχου», ενώ υπήρξε πολύς χρόνος και διατέθηκε πολύ χρήμα για να κατευθυνθούν οι πολίτες (μέσω της φιλο-τροϊκανής προπαγάνδας των ΜΜΕ) σε στάση απάθειας, ενώ στην Κύπρο, για λόγους είτε υποτίμησης του «κινδύνου» άρνησης είτε επειδή το 4ο Ράιχ βιάζεται να κάνει δικό του τον κυπριακό ενεργειακό πλούτο, απέτυχε απολύτως η τακτική απειλών και εκβιασμών του εγκεφαλικά ανάπηρου Σόιμπλε. Στην Κύπρο –και σε πλήρη αντίθεση με τα όσα τραγικά συνέβησαν στην Ελλάδα τουλάχιστον τα τελευταία 3 χρόνια) η πολιτική ηγεσία σεβάστηκε τους πολίτες, δεν εξαπέλυσε αστυνομικές δυνάμεις καταστολής εναντίον τους και, τελικά, η φωνή του λαού επιβλήθηκε στο κυπριακό κοινοβούλιο.

Πέρα από αυτά, κι ενώ έχουν περάσει λίγες μόνο ώρες από την υπερήφανη στάση της Κύπρου, θα πρέπει σαν Ελληνισμός να αναρωτηθούμε: Και τώρα τι γίνεται; Τι πρέπει να κάνουμε; Η Κύπρος δεν φαίνεται να διαθέτει κάποιο άλλο σχέδιο (Plan B) ή ο Σόιμπλε και η υπόλοιπη ληστοσυμμορία της Ευρωζώνης δεν πρόκειται να κάνουν αποδεκτή οποιαδήποτε λύση προταθεί από την πλευρά των Κυπρίων.
Ταυτόχρονα, η αιφνίδια για πολλούς μεταστροφή του πυρήνα των πολιτικών αποφάσεων – κατευθύνσεων της Ευρωζώνης η οποία ακολουθεί πλέον φασίζουσες αντιλήψεις και μεθόδους, η πλήρης εγκατάλειψη των Ευρωπαϊκών ιδεών περί αλληλεγγύης, ισονομίας και ευημερίας των λαών, αλλά και η ψυχρή απόφαση διάλυσης κρατών προκειμένου ο Ευρωπαϊκός βορράς να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο, αποδεικνύουν πως δεν είναι δυνατή η συνέχιση παραμονής σε ένα «περιβάλλον» που έχει δολοφονικές διαθέσεις για όσους βρίσκονται μέσα σε αυτό.

Το συμπέρασμα, μετά τις πρώτες «αντιδράσεις» της Μέρκελ και του Σόιμπλε, είναι πως έρχονται πάρα πολύ δύσκολες ημέρες για την Κύπρο. Μονόδρομος για την Ελλάδα είναι το να συνταχθούμε με την Κύπρο, για να μπορέσουμε να κάνουμε αυτές τις ημέρες κάπως ευκολότερες. Για να μπορέσουμε μέσα από μία κοινή στάση, να στηρίξουμε όχι μόνο τα δίκαια, αλλά τα αυτονόητο που με περισσή ελαφρότητα ο Σόιμπλε και η παρέα του καταπάτησαν εν ριπή οφθαλμού.

Οι ναζί των Βρυξελλών, γιατί περί αυτού πρόκειται και πρέπει επιτέλους να αποδεχθούμε πως ως «φίλους», «εταίρους» και «συμμάχους» έχουμε κάποιους που χωρίς κανέναν ενδοιασμό θα μας παρέδιδαν στην πυρά εάν έτσι επιτάσσει το δικό τους συμφέρον, αναμένεται πως θα βγάλουν όλη τους την χολή, θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο και με κάθε τρόπο θα πραγματοποιήσουν απανωτά και μοναδικής σκληρότητας χτυπήματα για να αντιστρέψουν την κατάσταση.
Απαιτείται ως λαός να ψάξουμε και να βρούμε άμεσα εκείνες συμμαχίες που θα μπορούν να εγγυηθούν ένα μέρος (έστω και το ελάχιστο) της διαβίωσης του λαού (προμήθειες σε τρόφιμα) και ταυτόχρονα να είναι σε θέση να παρέχουν πραγματική προστασία από εκείνους που ένιωσαν πως αλώθηκε το γόητρό τους.

Από σήμερα καλούμαστε (για την ακρίβεια απαιτείται) να αφήσουμε όλες μας τις διαφορές στην άκρη, να μην επηρεαστούμε από τους πληρωμένους διαμορφωτές της κοινής γνώμης (τα ΜΜΕ) και να καταστήσουμε σαφές τόσο στους εγχώριους όσο και στους εκ του εξωτερικού τροϊκανούς, πως δεν είμαστε διατεθειμένοι σαν λαός να υπηρετήσουμε μισάνθρωπους που δολοφονούν λαούς για να αποκτήσουν κύρος.

Η Γερμανία, (η ευρωζώνη στην οποία μετέχουμε ως κράτος) έχει απωλέσει την ηθική της υπόσταση, έχει εγκαταλείψει τους αρχικούς της σχεδιασμούς για την Ευρώπη των λαών, μεταλλάχθηκε σε ένα άντρο κοινών δολοφόνων και απαιτείται να το καταγγείλουμε σε όλους τους τόνους, με μάθε μέσο, με κάθε τρόπο και με όση δύναμη έχουμε μέσα μας.
Απαιτείται να σταθούμε ενωμένοι και όρθιοι στην παραδειγματική τιμωρία που ετοιμάζουν οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι που επιθύμησαν (καταπατώντας εξόφθαλμα κάθε έννοια δικαίου) να ζήσουν με το αίμα μας και να χτίσουν τα δικά τους όνειρα καταστρέφοντας τις δικές μας ζωές.
Πρέπει να κάνουμε ένα κάλεσμα αντίστασης στους λαούς της νότιας Ευρώπης (στους οποίους αναμένεται πως θα υπάρξει άμεση χαλάρωση για να μην εναντιωθούν κι αυτοί στον έτσι κι αλλιώς προγραμματισμένο εξευτελισμό τους).

Η Κύπρος έδωσε το πρώτο χτύπημα στο θηρίο των Βρυξελλών. Εμείς οι υπόλοιποι Έλληνες, όλοι μαζί, πρέπει να αρχίσουμε την δύσκολη αλλά και όμορφη μάχη της ενημέρωσης (διαδικτυακά και όχι μόνο) και να σπάσουμε τα έτσι κι αλλιώς γυάλινα πόδια εκείνων που θέλησαν να μας μετατρέψουν σε σκλάβους τους.
Η Κύπρος μας έδειξε τον δρόμο της αξιοπρέπειας, αλλά για να τον διαβούμε πρέπει να ξέρουμε πως όχι μόνο δεν είναι εύκολος, αλλά και πως πρέπει να τον περάσουμε όλοι μαζί, χωρίς να εγκαταλείψουμε κανέναν ώστε να γίνει "γεύμα" των μισανθρώπων που θέλησαν να ορίσουν την μοίρα και τις ζωές των Ελλήνων.

Εκείνοι που αιματοκύλησαν δύο φορές (επίσημα) την Ευρώπη, που η εθνική τους αλαζονεία είναι υπαίτια εκατομμυρίων θανάτων ευρωπαίων πολιτών, δεν έμαθαν τίποτε από την ιστορία. Έρχονται δύσκολες στιγμές και θα δεχθούμε σκληρό πόλεμο για να λυγίσουμε και να προσκυνήσουμε εκείνους που μας θέλουν τυφλά όργανά τους. Σε αυτές τις στιγμές πρέπει να γίνουμε ένα, να κλείσουμε τα αφτιά μας στις "σειρήνες" που θα θελήσουν να μας ξεγελάσουν και να μας διασπάσουν. Η πορεία του Ελληνισμού δεν ήταν ποτέ εύκολη, όπως συμβαίνει και τώρα. Μέσα από τις δυσκολίες, όμως, μπόρεσε και αναδείχθηκε η Ελλάδα και ο Ελληνισμός. Ο μονόδρομός μας, ως Έλληνες, είναι η αξιοπρέπεια και αυτόν θα ακολουθήσουμε, επειδή έτσι μας μάθανε οι προγονοί μας...