Το νέο ΟΧΙ του κυπριακού κοινοβουλίου, έδωσε ένα ηχηρό ράπισμα στους σκληρούς της ΕΕ, οι οποίοι ναι μεν δυσαρεστήθηκαν, πλήν όμως δεν παρέλειψαν να υπενθυμίσουν ότι δεν αστειεύονται. Οι μέρες περνούν γεμάτες αγωνία για τον κυπριακό λαό, ξεδιπλώνοντας ταυτόχρονα σκληρές αλήθειες....
Μια τέτοια αλήθεια, αποτελεί το γεγονός ότι ακόμα και αν μια χώρα είναι μικρή, όταν ο λαός της είναι ψυχωμένος, μπορεί να δώσει τολμηρές απαντήσεις στους ισχυρούς. Το ΟΧΙ του κυπριακού κοινοβουλίου προ της ισοπέδωσης της χώρας όπως και κείνο του 2004 για το Σχέδιο Ανάν, μπορεί να εμπεριέχουν ρίσκο, αλλά έδειξαν ότι οι Κύπριοι ξέρουν να σηκώνουν ψηλά το κεφάλι με αξιοπρέπεια. Δεν γνωρίζουμε βέβαια τι θα προκύψει μετά απ΄αυτό, αλλά όταν κάποιος λέει ένα ΟΧΙ στον εξευτελισμό του, υποτίθεται ότι αναλαμβάνει τις ευθύνες του ρίσκου του.
Μια άλλη αλήθεια, είναι ότι οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οδεύουν ολοταχώς προς τη διάλυσή της. Η επιβολή σκληρότατων όρων Μνημονίων μετά τα κουρέματα χρέους, αφανίζουν τη μια χώρα μετά την άλλη, εξουθενώνοντάς τες οικονομικά και καθιστώντας τες πλήρως εξαρτημένες από τους δανειστές. Εχει αναλυθεί πολλαπλώς ότι εάν αυτό συνεχιστεί, Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θα μπορέσει να υπάρξει για πολύ. Εάν η κα Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε, θεωρούν ότι δεν πειράζει να θυσιαστούν μερικές χώρες για να σωθεί το ευρώ, τότε λάθος λογαριασμούς κάνουν. Οχι βεβαίως ότι η Γερμανία δεν βγαίνει ωφελημένη, καθώς οι καταθέσεις των προβληματικών χωρών, μεταφέρονται μαζικά εκεί, πράγμα που θα γίνει τώρα και με την Κύπρο. Αυτή όμως η πολιτική που έχουν υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια οι ισχυροί της ευρωζώνης, είναι πλέον απροκάλυπτα αδίστακτη και γελοιοποιεί πλέον την έννοια της Ευρωπαϊκής Ενωσης από κάθε άποψη!
Μια τρίτη αλήθεια, είναι ότι στις διεθνείς σχέσεις και συναλλαγές, δεν υπάρχουν ούτε φιλίες ούτε προσωπικές συμπάθειες. Οι ισχυροί παίκτες, δεν παραιτούνται πόντο από τις δυνητικές να αντλήσουν τα μεγαλύτερα οφέλη από μια οποιαδήποτε κρίση που θα συμβεί σε μια άλλη χώρα. Επίσης, ζυγίζουν πολύ προσεκτικά τις σχέσεις τους με άλλες ισχυρές χώρες τις οποίες ουδέποτε θα αποφασίσουν να δυσαρεστήσουν για να βοηθήσουν μια χώρα σε κρίση, εκτός εάν το όφελος από αυτή τη "βοήθεια", έχει πολύ μεγάλο αντιστάθμισμα...
Μια ακόμα αλήθεια, είναι ότι γενικά οι οικονομίες που δεν βασίζονται στην παραγωγή και πώληση προϊόντων δεν έχουν ισχυρές βάσεις. Μια τέτοια περίπτωση ήταν η δική μας, η Κύπρος και η Ισλανδία. Η εξάρτηση από το δανεισμό ή από την απόφαση του κάθε ξένου να καταθέσει τα κεφάλαια του στις τράπεζες μιας χώρας, μας έδειξαν ότι αυτά είναι καταστάσεις που μπορεί να ανατραπούν εν μια νυκτί μόνον. Επίσης, επαληθεύεται για άλλη μια φορά, ότι χώρες με ενεργειακό πλούτο και σημαντικές γεωπολιτικές θέσεις, συνήθως είναι καταδικασμένες να μη βλέπουν άσπρη μέρα, γιατί όλοι ερίζουν για τα πλεονεκτήματά τους.
Το θέμα είναι να δούμε ποιές θα είναι οι εξελίξεις, οι οποίες δεν μπορεί κανείς να ξέρει την έκτασή τους. Πάντως ο Κυπριακός λαός δείχνει αποφασισμένος για πολλά πράγματα και είναι έτοιμος να κωφεύσει στις δηλώσεις της κας Μέρκελ, κατά τις οποίες "Θέλουμε την Κύπρο στο ευρώ". Διότι και η Κύπρος θα το ήθελε το ευρώ, αλλά με βιώσιμους όρους. Εάν είναι να καταντήσουν όλες οι χώρες αποικία του Βερολίνου με όρους διαβίωσης εξευτελιστικούς, κάπου υπάρχει και αξιοπρέπεια που μπορεί να ωθήσει τους ανθρώπους σε αποφάσεις ίσως και σκληρότερες απ΄αυτές που περιμένουν οι άλλοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου