Με αυτόν τον τόπο ο γερμανικός τύπος αναφέρεται στις ελληνικές εκλογές, τονίζοντας πως οι Έλληνες θα πουν τη γνώμη τους για πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η κρίση και υπενθυμίζουν το σλόγκαν ''λεφτά υπάρχουν''.
Το βάσανο της ψήφου στην Ελλάδα.«Το βάσανο της επιλογής για την Ελλάδα» είναι ο τίτλος σχολίου της Süddeutsche Zeitung για τις επικείμενες εκλογές της 6ης Μαΐου στην Ελλάδα. Η εφημερίδα απαντά σε όσους ισχυρίζονται ότι το μόνο που δεν χρειάζεται η χώρα είναι εκλογές που θα προκαλούσαν πολιτική αστάθεια: «Δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι από τότε που ξέσπασε η κρίση στο τέλος του 2009, είναι η πρώτη φορά που ζητείται η γνώμη του λαού. Την τελευταία φορά που οι εκλογείς προσέφυγαν στις κάλπες, το φθινόπωρο του 2009, έδωσαν τη νίκη σε ένα κόμμα που το σλόγκαν του ήταν «λεφτά υπάρχουν». Από τότε η ζωή των ανθρώπων έγινε πάρα πολύ δύσκολη. Το ότι μπορούν τώρα να ψηφίσουν είναι καλό. Και ακόμα καλύτερο θα ήταν αν δεν είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στη Σκύλα και τη Χάρυβδη».
Προετοιμάζεται ενόψει των εκλογών ο Ευάγγελος Βενιζέλος
«Οι παχυλές επιχορηγήσεις των κομμάτων» είναι ο τίτλος ενός καταγγελτικού δημοσιεύματος στην αυστριακή εφημερίδα Die Presse, η οποία σημειώνει πως οι επιχορηγήσεις προκαλούν τη μήνη του αρχηγού των Φιλελευθέρων στο Ευρωκοινοβούλιο και σημειώνει: «9,39 ευρώ για κάθε ψήφο: τόσα είναι τα χρήματα που πήρε κάθε ελληνικό κόμμα το 2010 σε κρατικές επιχορηγήσεις. Το ποσό είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το μέσο όρο των κρατών της ΕΕ και δεν είναι καθόλου καλός οιωνός πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Η πολιτική τάξη της χώρας δεν φαίνεται να έχει συνείδηση του προβλήματος. Και όποιος πιστεύει ότι κυρίως οι σοσιαλιστές και οι συντηρητικοί που ευθύνονται για την οικονομική δυστυχία της χώρας τους θα προχωρήσουν τώρα αποθαρρυμένοι, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος.
Οι περισσότεροι βουλευτές ψήφισαν πριν μερικές ημέρες νέες επιχορηγήσεις των κομμάτων ύψους 29 εκ ευρώ. Και όλως τυχαίως μόνο για τα κόμματα που εκπροσωπούνται ήδη στο κοινοβούλιο».
Πηγή Deutsche Welle
''Ο Έλληνας ασθενής" κείται στο κρεβάτι του πόνου και βογκάει από τους πόνους, βλέποντας την οικονομία του να συρρικνώνεται, την ανεργία να καλπάζει και τους πολίτες στους δρόμους να διαμαρτύρονται'' εκτιμά ο Γερμανός οικονομικός αναλυτής Αντρέας Μπέκερ.
Τα προγράμματα λιτότητας δε συναντούν την αντίθεση μόνο των λαών που πλήττονται από αυτά αλλά και πολλών εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κλάδου, οι οποίοι εκτιμούν ότι οι περικοπές απειλούν τη δημοκρατία.
Ο Έλληνας ασθενής κείται στο κρεβάτι του πόνου και βογκάει από τους πόνους, βλέποντας την οικονομία του να συρρικνώνεται, την ανεργία να καλπάζει και τους πολίτες στους δρόμους να διαμαρτύρονται. Οι γιατροί, που δεν είναι άλλοι από την τρόικα της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, πιάνουν κάθε τόσο τον σφυγμό του ασθενούς και ανάλογα με τις αντιδράσεις του καθορίζουν πόση λιτότητα ακόμη θα επιβάλουν. Έτσι περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα ο Γερμανός οικονομικός αναλυτής Αντρέας Μπέκερ, αποδίδοντας τις εντυπώσεις του από πρόσφατο συνέδριο επενδυτών του Bloomberg.
«Οι πολλές περικοπές μπορούν να αποβούν μοιραίες»
Εκεί ο Εντ Πάρκερ από τον οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch προσπάθησε να εξηγήσει τη λογική της «ιατρικής ομάδας», υπογραμμίζοντας ότι «η Ελλάδα είχε ένα έλλειμμα στον προϋπολογισμό της τάξεως του 15% του ΑΕΠ της. Δεν είχε πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίων και είναι σαφές ότι η χώρα χρειάζεται ένα αυστηρό πρόγραμμα περικοπών».
Οι πολλές περικοπές μπορούν να αποβούν μοιραίες, επισημαίνει ο Ουίλιαμ Γουάιτ. Ο Καναδός οικονομολόγος, που εργάζεται ως σύμβουλος στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό την «φαρμακευτική αγωγή». «Εάν η αγωγή σκοτώνει τον ασθενή δεν έχουμε κανένα όφελος. Στην Ελλάδα επικρατεί ύφεση εδώ και μερικά χρόνια. Ολόκληρες επαγγελματικές ομάδες από την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία εγκαταλείπουν τις χώρες τους. Εάν λοιπόν στερήσουμε από την χώρα τον παραγωγικό της πυρήνα και η ζωή του ασθενούς απειλείται, τότε δεν έχει κανένα νόημα να συνεχίζουμε την χορήγηση των ίδιων φαρμάκων».
«Αυτό το είδος πολιτικής οδήγησε κατά τη δεκαετία του 30 στην καταστροφή»
Με λίγα λόγια, για να σταθούν στα πόδια τους οι υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να αναπτυχθεί η οικονομία. Προϋπόθεση για αυτό είναι να καταστούν ανταγωνιστικότερες οι εν λόγω χώρες, υπογραμμίζει η Έλγκα Μπαρτς, επικεφαλής οικονομολόγος της αμερικανικής τράπεζας Morgan Stanley. Στο παρελθόν αυτό θα μπορούσε να γίνει με την υποτίμηση των εθνικών νομισμάτων. Τι γίνεται όμως όταν οι υπερχρεωμένες χώρες ανήκουν σε μια υπερεθνική νομισματική ένωση; «Σε μια νομισματική ένωση θα πρέπει να υπάρχει ευελιξία προς τα πάνω ή προς το κάτω στις τιμές και τους μισθούς. Μόνο έτσι μπορεί να πετύχει η προσαρμογή, που στο παρελθόν διασφαλιζόταν με τη διαμόρφωση συναλλαγματικής ισοτιμίας», λέει η Έλγκα Μπαρτς.
Πράγματι, στην Ελλάδα το κόστος εργασίας συμπιέζεται, κυρίως εξαιτίας της αυξανόμενης ανεργίας. Ο ένας τους πέντε Έλληνες είναι άνεργος. Άνεργος είναι και ο ένας στους τέσσερις Ισπανούς. Στους νέους των δυο χωρών, η ανεργία υπερβαίνει το 50%. Τα ποσοστά αυτά είναι άκρως ανησυχητικά θα πει ο Σαρλ Ντιμά πρόεδρος της εταιρείας consulting Lombard Street Research. «H πολιτική αυτή είναι εσφαλμένη και συνιστά παρωδία της σύγχρονης οικονομίας. Αυτό το είδος πολιτικής οδήγησε ήδη κατά τη δεκαετία του 30 στην καταστροφή. Τότε σε πολλές χώρες κατέλαβαν δικτάτορες την εξουσία. Σας θυμίζω τον Σαλαζάρ στην Πορτογαλία και τον Φράνκο στην Ισπανία. Όταν ακολουθούνται τυφλά οικονομικοί στόχοι και αγνοείται το κοινό συμφέρον, είμαστε αντιμέτωποι με την καταστροφή. Τότε και σήμερα», υπογραμμίζει ο κ. Ντιμά.
Πηγή Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου