Έξω από το παιχνίδι αφήνουν οι εκκοκκιστές την ποιότητα

Χάνει την υπεραξία της ίνας το ελληνικό βαμβάκι

Με αναχρονιστικό τρόπο εξακολουθεί να πραγματοποιείται το εμπόριο του βαμβακιού στην ελληνική αγορά, αφού οι εκκοκκιστές είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο στον τρόπο παραλαβής και εξόφλησης του προϊόντος, ενώ παράλληλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ίνας βρίσκονται εκτός της διαπραγματευτικής διαδικασίας.

Τη φετινή περίοδο οι εκκοκκιστές ξεκίνησαν να παραλαμβάνουν προϊόν χωρίς να ανακοινώσουν έστω μια κατώτατη τιμή

Τη φετινή εμπορική περίοδο οι εκκοκκιστές ξεκίνησαν να παραλαμβάνουν προϊόν χωρίς να ανακοινώσουν έστω μια κατώτατη τιμή και στη συνέχεια, αφού συγκέντρωσαν περίπου το 70% της παραγωγής, έσπευσαν να κλείσουν τις ανοιχτές τιμές και μάλιστα σε χαμηλότερα επίπεδα.

Για παράδειγμα, η επιχείρηση Καραγιώργου, που μέχρι τη Δευτέρα παραλάμβανε με 43 λεπτά (παραδοτέο), τουλάχιστον από τους μικρομεσαίους παραγωγούς, σήμερα έχει κατεβάσει τον πήχη στα 41 λεπτά το κιλό (38 λεπτά από το χωράφι). Στα 42 λεπτά παραδοτέο, δηλαδή 39 λεπτά στο χωράφι, κινούνται οι εκκοκκιστικές επιχειρήσεις Σκλαπάνη, ενώ στα 43 λεπτά το κιλό παραδοτέο, δηλαδή 40 λεπτά στο χωράφι, είναι η τιμή που δίνουν μέχρι στιγμής οι επιχειρήσεις Μάρκου και Πηλέας.

Η εξέλιξη αυτή φέρνει τους παραγωγούς που έχουν παραδώσει το βαμβάκι τους προ τετελεσμένων γεγονότων, αφού αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να διεκδικήσουν το «κάτι παραπάνω» που δείχνει να φέρνει η διεθνής αγορά τους επόμενους μήνες.
Μάλιστα η διαπραγματευτική τους ικανότητα περιορίζεται περισσότερο από τις κλειστές τιμές που επιβάλλουν με τον τρόπο τους οι εκκοκκιστές, κάτι που παραπέμπει σε υποβαθμισμένες αγορές. Αξίζει να σημειωθεί πως οι Αμερικανοί αγρότες παραδοσιακά αποδεσμεύουν τμηματικά την παραγωγή τους, επιτυγχάνοντας υψηλότερες τιμές κατά μέσο όρο για το προϊόν τους.

Μια ακόμα παράμετρος που δείχνει το χαμηλό επίπεδο λειτουργίας της εγχώριας αγοράς είναι η μη αποτίμηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της ίνας του βαμβακιού. Στον υπολογισμό της τιμής του σύσπορου βαμβακιού η απόδοση σε ίνα υπολογίζεται σταθερά στο 33%, ωστόσο είναι γνωστό πως οι μεγάλες εταιρείες έχουν κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια στον τομέα των αποδόσεων σε ίνα, αφού αρκετές γνωστές εμπορικές ποικιλίες δίνουν αποδόσεις από 36% έως και 42%. Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με υπολογισμούς, η αύξηση της απόδοσης σε ίνα κατά 1%, μεταφράζεται σε άνοδο της τιμής κατά 1 λεπτό το κιλό για το σύσπορο. Φαίνεται συνεπώς πως κατά κανόνα δεν αποτιμάται τελικά στην τιμή του σύσπορου η ποιότητα, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις και σε παραγωγούς που παραδίδουν μεγάλο τονάζ.

Παράγοντες της αγοράς υποστηρίζουν επίσης πως ο χρόνος αποπληρωμής του προϊόντος επηρεάζει την τιμή. Υπολογίζεται πως κάθε μήνα μεταγενέστερης πληρωμής στο σύσπορο, η τιμή πρέπει να προσαυξάνεται κατά μισό (0,5) λεπτό το κιλό.

Ο αρχαίος Βύσσος
Το βαμβάκι κατάγεται από τα βάθη της Ασίας και τις τροπικές περιοχές της Αφρικής και ήρθε στην Ελλάδα την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου γύρω στο 325 π.Χ. Στην αρχή καλλιεργήθηκαν δενδρώδεις ποικιλίες όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος το 445 π.Χ. Στην Ελλάδα, η πρώτη καλλιέργεια του βαμβακιού πραγματοποιήθηκε στην Ηλεία τον 2ο αιώνα π.Χ. και αργότερα επεκτάθηκε και σε άλλες περιφέρειες, με το όνομα Βύσσος, γι’ αυτό και τα υφάσματα που κατασκεύαζαν τα ονόμαζαν Βυσσινά. Η καλλιέργεια κάλυψε περίπου 2,5 εκατ. στρέμματα το 2012, ωστόσο ο ανταγωνισμός μεταξύ των εαρινών το 2013 και η αυξημένη τάση για σπορά ψυχανθών είναι πιθανό να μειώσει την έκταση ακόμα και κάτω από τα 2 εκατ. στρέμματα.