Το Προσωπο: Βόλφγκανγκ Σόιμπλε - Το βαρύ χέρι της Γερμανίας.‏

 

Ο πολιτικός που φερόταν ως ο πιθανότερος διάδοχος του Χέλμουτ Κολ στη γερμανική καγκελαρία καθηλώθηκε για το υπόλοιπο της ζωής του στην αναπηρική πολυθρόνα το 1990, όταν δέχθηκε τρεις σφαίρες, στο πρόσωπο και τη σπονδυλική στήλη, από ψυχικά διαταραγμένο πολίτη. Ωστόσο, δεν ήταν η αναπηρία, αλλά εντελώς διαφορετικοί λόγοι που ανέκοψαν τον δρόμο του προς το ανώτατο πολιτικό αξίωμα: Το 2000, ο εσωκομματικός αντίπαλος της Αγκελα Μέρκελ αναγκάσθηκε να παραιτηθεί πρώτα από πρόεδρος της χριστιανοδημοκρατικής CDU και ύστερα από κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος συνασπισμού λόγω της θρυλούμενης εμπλοκής του σε μέγα οικονομικό σκάνδαλο.

Μέχρι πρόσφατα, ο Σόιμπλε είχε χτίσει το πολιτικό του προφίλ κατά κύριο λόγο πάνω σε ζητήματα «νόμου και τάξης». Το 1999 ηγήθηκε αντιμεταναστευτικής εκστρατείας της Δεξιάς εναντίον της κεντροαριστερής κυβέρνησης Σρέντερ, απορρίπτοντας τη διπλή υπηκοότητα των μεταναστών. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, έγινε πολιορκητικός κριός της ισλαμοφοβίας στη Γερμανία. Σε αντίθεση με τη γερμανική κυβέρνηση, υποστήριξε ένθερμα τον πόλεμο του Μπους στο Ιράκ, κατήγγειλε την ενεργειακή συνεργασία Βερολίνου - Μόσχας, υπερασπίστηκε το Γκουαντάναμο και τα σκίτσα εναντίον του Μωάμεθ. Τα «αντιτρομοκρατικά» μέτρα του έθιξαν τόσο βάναυσα τα δημοκρατικά δικαιώματα, που οι αντίπαλοί του βάφτισαν το υπουργείο Εσωτερικών υπό τον Σόιμπλε «Στάζι 2.0», παραπέμποντας στη μυστική αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας.

Γιος λογιστή και πρώην αξιωματούχος της εφορίας, ο Σόιμπλε μετακόμισε στο υπουργείο Οικονομικών τον Οκτώβριο του 2009. Εδώ, η οργή του σκληροτράχηλου Γερμανού πολιτικού βρήκε άλλη διέξοδο, αυτή τη φορά προς τους μικρούς και άσωτους μεσογειακούς εταίρους του. Δύο σπουδαίοι Γερμανοί, ιδρυτές της μεγαλύτερης φιλοσοφικής σχολής του εικοστού αιώνα, ο Μαξ Χορκχάιμερ και Τέοντορ Αντόρνο έγραψαν στη «Διαλεκτική του Διαφωτισμού»: «Ο Γερμανός όμως βλέπει την ομορφιά ως συνάρτηση του μεγέθους… και δεν μπορεί να απαλλαγεί από την ιδεαλιστική συνήθεια που θέλει να δει τους μικρούς κλέφτες στην κρεμάλα, αλλά επιμένει να θεωρεί τις ιμπεριαλιστικές ληστρικές εκστρατείες ως κοσμοϊστορικές αποστολές».  

ΑΛΛΑ ΣΧΕΤΙΚΑ:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%
CF%8C%CE%BB%CF%86%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B3%CE%BA_%CE%A3%CF%8C%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B5#

 Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (γερμανικά: Wolfgang Schäuble), γεννημένος στις 18 Σεπτεμβρίου 1942 στο Φράιμπουργκ, είναι Γερμανός πολιτικός, κορυφαίο στέλεχος της κεντροδεξιάςΧριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU). Είναι ο σημερινός Ομοσπονδιακός Υπουργός Οικονομικών της χώρας, στα πλαίσια της Δεύτερης Κυβέρνησης της Άνγκελα Μέρκελ. Βετεράνος της γερμανικής πολιτικής, Σόιμπλε έγινε πρώτη φορά μέλος της ομοσπονδιακής γερμανικής κυβέρνησης το 1984, και στο παρελθόν διετέλεσε Αρχηγός της Καγκελαρίας, Υπουργός Ειδικών Υποθέσεων, και Υπουργός Εσωτερικών.

Κριτική

Στην πατρίδα του, ο Σόιμπλε έχει γίνει αντικείμενο σφοδρής κριτικής από τη γερμανική αριστερά για την υποστήριξή του στον Πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003. Επίσης, ο Σόμπλε είναι υποστηρικτής του στρατοπέδου Γκουαντάναμο. Σε συνέντευξή του στο Σπίγκελ το 2007 ως Υπουργός Εσωτερικών, πρότεινε την αύξηση της εξουσίας της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης με στόχο την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, και ζήτησε τα ακόλουθα:

 προληπτική σύλληψη υπόπτων για θέματα τρομοκρατίας, χρησιμοποίηση του γερμανικού στρατού για επιχειρήσεις τήρησης της τάξης στο εσωτερικό της Γερμανίας, συστηματική παρακολούθηση του internet και υποκλοπές e-mail από κυβερνητικές υπηρεσίες, και δολοφονίες (targeted killings) τρομοκρατών από τις αρχές ασφαλείας.^[1]

Στην Ελλάδα αλλά και γενικά στην Ευρώπη, ο Σόιμπλε έχει δεχθεί κριτική για τη στάση του στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, καθώς επιμένει σε μία στρατηγική συνεχούς λιτότητας

Γιώργος Δ