Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Ελλάδα: Τρομακτικές απώλειες εσόδων… made in China!



  Αυτοκτονική είναι η ελληνική αδράνεια στην καταπολέμηση του λαθρεμπορίου, με αποτέλεσμα να σημειώνονται απώλειες δισεκατομμυρίων ευρώ αφού τακινεζικά προϊόντα που διακινούνται είναι και φθηνότερα και κατώτερης ποιότητας λόγω της τεχνητά συμπιεσμένης τιμής του γουάν, σε μια οικονομία η οποία πλέον χρειάζεται… οτιδήποτε μπορεί να μαζευτεί…
Ας δούμε την είδηση λοιπόν και τις επιπτώσεις της: Στο στόχαστρο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου έβαλε η Βραζιλία την Κίνα και το νόμισμά της, το γουάν, λόγω της συναλλαγματικής πολιτικής που ακολουθεί το Πεκίνο. Όπως δημοσιεύσαμε και παλαιότερα, η Κίνα δέχεται πιέσεις και έντονη κριτική για το γεγονός ότι κρατάει τεχνηέντως την ισοτιμία του νομίσματός της, έναντι του δολαρίου, χαμηλά.
Ο διεθνής οργανισμός θα εξετάσει στους επόμενους μήνες αν μπορούν να εφαρμοστούν διεθνείς εμπορικοί κανόνες για την τιμωρία κρατών που διαμορφώνουν την αξία των εθνικών τους νομισμάτων. Για να το θέσουμε διαφορετικά, η κινητοποίηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου είναι ένας ακόμα τρόπος υλοποίησης των πιέσεων και της αρνητικής κριτικής εις βάρος του Πεκίνου.
Έντονα δεν είναι μόνο τα παράπονα των ξένων κυβερνήσεων, αλλά και των ίδιων των εταιρειών, που βλέπουν την ανταγωνιστικότητά τους να μειώνεται σε σχέση με τα κινεζικά προϊόντα, τα οποία ουσιαστικά επιδοτούνται.
Η Βραζιλία έθεσε το θέμα στον ΠΟΕ καθώς η οικονομία της αναπτύσσεται γενικότερα, αλλά η βιομηχανία της αντιμετωπίζει πρόβλημα, λόγω της προνομιακής στήριξης που απολαμβάνουν τα κινεζικά βιομηχανικά προϊόντα που είναι χαμηλού κόστους.
Το πρόβλημα για τον ΠΟΕ είναι πως θα εφαρμόσει τους κανόνες που αφορούν την παρεμπόδιση του διεθνούς εμπορίου, εφόσον πράγματι παραβιάζονται.
Όσον αφορά την Ελλάδα, η εικόνα των κινεζικών καταστημάτων που ξεφυτρώνουν σε όλη τη χώρα, σε κάθε γειτονιά, ως μανιτάρια είναι σε όλους μας γνωστή. Όπως γνωστό είναι και το γεγονός ότι μαζί με το παραεμπόριο, τα επιδοτούμενα κινεζικά καταστήματα, σκοτώνουν την μεσαία και μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση.
Με βάση τις επίσημες στατιστικές μετρήσεις, ο ετήσιος τζίρος αυτών των προϊόντων ανέρχεται στα 20 – 25 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα διαφυγόντα κέρδη σε ΦΠΑ φτάνουν τα 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ! Περίπου όσο η δόση του δανείου που περιμένουμε εναγωνίως ή όσο περίπου οι περικοπές που υφίσταται ο Έλληνας φορολογούμενος. Αν μπορούμε να αντιληφθούμε αυτούς τους αριθμούς!

Ανυπολόγιστη είναι η ζημιά που γίνεται στις θέσεις εργασίας των πολιτών, που χάνουν τη δουλειά τους λόγω αυτής της αρρωστημένης κατάστασης και της εικόνας Καμπούλ που θυμίζει το τουριστικό Σύνταγμα, με πάγκους παράνομων πωλητών στη σειρά, να αποτελούν πραγματικό αξιοθέατο για τους πολιτισμένους τουρίστες της Δύσης και τις Αστυνομικές Αρχές, δημοτικές και μη, να περπατούν βαριεστημένα χωρίς να προβαίνουν σε συλλήψεις, αφού δεν είναι εντολή των ανωτέρων κλιμακίων της επιχειρησιακής και πολιτικής ιεραρχίας. Κι αν κάποιος θέλει να δικαιολογηθεί, θα είναι ευπρόσδεκτος, αλλά να είναι σίγουρος ότι θα ερωτηθεί για το ποιον θεωρεί υπαίτιο. Και για να μην αφήσουμε κανέναν υπεύθυνο εκτός, να υπενθυμίσουμε ότι το 64% αυτών των προϊόντων προέρχονται από την Κίνα και περνάει από τις κύριες εμπορικές πύλες εισόδου στη χώρα μας, τους λιμένες Πειραιά και Θεσσαλονίκης.

Στα πλαίσια αυτά, καλό θα ήταν να προσέχουμε από που και τι αγοράζουμε, πριν διαμαρτυρηθούμε για την κατάντια της χώρας. Αντιλαϊκά δεν είναι μόνο τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας. Αντιλαϊκή και αντεθνική είναι η συμπεριφορά πολλών από εμάς. Ευθύνη δε φέρνει αποκλειστικά το κράτος, η Αστυνομία, οι δήμαρχοι και οι Δημοτικοί Αστυνομικοί, αλλά και οι πολίτες που δίνουν τα λεφτά τους για τέτοια προϊόντα. Ενίοτε προσπαθώντας να αυτοϊκανοποιηθούν ως κομπλεξικοί και να επιδειχθούν φορώντας ένα ακριβό ζευγάρι γυαλιά ή κρατώντας μια τσάντα – απομίμηση…

Το τελευταίο ερώτημα είναι τι κάνει το κράτος για να στηρίξει τις ελληνικές επιχειρήσεις. Προφανώς είναι δύσκολο να τις επιδοτήσει για να ανοιχτούν στο εξωτερικό. Τουλάχιστον μπορεί να βελτιώσει το φορολογικό του σύστημα και τη δυνατότητα διεκπαιρέωσης των εργασιών τους. Αν θέλουν οι πολιτικοί να αποκτήσουν αξία στα μάτια των εργαζομένων και όλων των πολιτών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου