Οι Έλληνες κατάσκοποι και η μυστική δράση τους

«Λόγων απορρήτων εκφοράν μη ποιού»

Του Όμηρου Φωτιάδη

Το παραπάνω ρητό αποτελεί το λογότυπο του θυρεού της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), εντός του οποίου απεικονίζεται η υδρόγειος καιόμενη και μη φλεγόμενη από δαυλό, ο οποίος προτάσσεται από στιβαρό χέρι Ελληνικό. Ο θυρεός αυτός, τόσο σε συμβολισμό όσο και σε φιλοσοφικό πεδίο, εμπεριέχει όλα εκείνα τα σταθερά στοιχεία, τις απαράβατες αξίες και τα ιδανικά που διέπουν την ΕΥΠ, τον χαρακτήρα της και την δυναμική της σε επιχειρησιακό επίπεδο.
«Είναι αδύνατον να νοηθεί σοβαρό κράτος χωρίς ισχυρές και συγκροτημένες μυστικές υπηρεσίες» έλεγε ο Μαλρό.
Αιώνες πριν, τον 11ο αιώνα μ.Χ., έγραφε ο Κεκαυμένος στο «Στρατηγικόν» του «Εί δε Στρατηγός εί και ενεπιστεύθης λαόν… ενεστώσαν σοι πολλοί και πιστοί και ενεργείς κατάσκοποί, ους χονσάριους οίδαμεν καλείν. Τούτο δε επιτήδευε ίνα καθεκάστην μανθάνης που κείται ο εχθρός σου, και πως κείται και τι πράτει και τι προσδοκεί».

Μυθικοί Στρατηλάτες, Βασιλείς και Ηγεμόνες στήριξαν την δόξα και την φήμη τους, σε μυστικούς κατασκόπους και μυστικές επιχειρήσεις, οι οποίες σπανίως έχουν καταγραφεί από τους ιστορικούς χρονικογράφους. Αν θέλαμε να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στην προϊστορία των Ελληνικών Μυστικών Υπηρεσιών, θα έπρεπε να ανατρέξουμε πολλούς αιώνες πριν. Από τον Οδυσσέα και τον Διομήδη, τον Δόλωνα της Τροίας (Ιλιάδα, Κ204-210, 220-228, 242-247, 383-445), και τις «Ίλες Ανιχνευτών» του Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Από τους «χουνσάριους» του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου και Φαναριώτες Μοναχούς. Από την δράση των Ελλήνων αυλικών των Σουλτάνων και των μυστικών αποστολών των «Φιλικών» μέχρι των βουκόλων του Καραϊσκάκη. Από την δράση των «Γραικομάνων» της Μακεδονίας και τα μυστικά ταχυδρομεία του Ι. Δραγούμη. Τους υπολοχαγούς Δημήτριο Καμπέρο, Μουτούση, Μωραϊτίνη το 1912 και την μυστική δράση του Κατεχάκη στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι το 1922.

Οι Πρώτες Προσπάθειες Ίδρυσης Υπηρεσίας Πληροφοριών
Οι Υπηρεσίες Πληροφοριών γενικά μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν Στρατιωτικές στο σύνολο τους παγκοσμίως, δεδομένο που ίσχυε και για την Ελλάδα. Είναι γνωστά τα «Δεύτερα Γραφεία» (G2) σε όλους μας.

Αιτία για την πρώτη αυτόνομη Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών, στάθηκε το γεγονός της δολοφονίας, του Ιταλού Στρατηγού Ερρίκο Ταλλίνι, στις 27 Αυγούστου 1923, στην Ελληνοαλβανική μεθόριο στην Κακαβιά των Ιωαννίνων. Με αιτία το γεγονός αυτό η Ιταλία βομβάρδισε την Κέρκυρα και ακολούθως την κατέλαβε προσωρινά, μέχρι την 27η Σεπτεμβρίου 1924. Οι Ιταλικές βλέψεις και η γενικότερη κατάσταση στην Ελλάδα μετά την Συνθήκη της Λωζάνης, είχαν δημιουργήσει ένα χάος στην Ελλάδα.

Για να αντιμετωπίσει τον Ιταλικό επεκτατισμό, η Ελλάδα, τον Μάρτιο του 1924 ίδρυσε το «Κέντρο Πληροφοριών Κέρκυρας» το οποίο εγκαταστάθηκε με κάλυψη την τοπική φρουρά της Κέρκυρας. Πρώτος Διοικητής του Κέντρου ήταν ο Συνταγματάρχης Γ. Φεσσόπουλος. Το κέντρο διατηρήθηκε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1925.

Οι πιεστικές καταστάσεις στην χώρα, και ειδικότερα η ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και η δράση του για απόσπαση των εδαφών της Μακεδονίας – Θράκης στα πλαίσια των σχεδίων για ίδρυση «Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας», την γνωστή ΒΚΟ, επέβαλαν την ανάγκη ίδρυσης μιας μυστικής υπηρεσίας.

Τον Σεπτέμβριο του 1925 ιδρύθηκε η «Υπηρεσία Ειδικής Ασφαλείας», η ΥΕΑ, με το νομοθετικό διάταγμα 19 της 23ης Σεπτεμβρίου του 1925. Ως αποστολή είχε «την παρακολούθηση πάσης υπόπτου εις την Ασφάλεια του Κράτους οργανώσεως, την καταδίωξην της κατασκοπείας και την αστυνομίαν επί των ξένων» (άρθρον -1-). Η ΥΕΑ υπαγόταν στο Υπουργείο εξωτερικών. Μετά μόλις τέσσερις μήνες, η υπό εμβρυακή κατάσταση ΥΕΑ, καταργήθηκε και την θέση της πήρε η «Υπηρεσία Γενικής Ασφάλειας του Κράτους», ΥΓΑΚ, η οποία ιδρύθηκε από το νομοθετικό διάταγμα 22 της 29ης Ιανουαρίου 1926. Η ΥΓΑΚ υπάγονταν πλέον στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Συμπτωματικά την ίδια περίοδο ιδρύεται στην Τουρκία η πρώτη μυστική της υπηρεσία «ΜΕΗ».

Ο Συνταγματάρχης Γ. Φεσσόπουλος παραμένει αρχηγός της ΥΓΑΚ. Η ΥΓΑΚ καταργείται το 1936, και ιδρύεται η «Υπηρεσία Αμύνης του Κράτους», ΥΑΚ, με τον αναγκαστικό νόμο 25 της 25ης Ιανουαρίου 1936. Η ΥΑΚ υπάγεται πλέον στο Υπουργείο Στρατιωτικών.

Οργανωτής και επικεφαλής της ΥΑΚ παραμένει ο Αντιστράτηγος πλέον Γ. Φεσσόπουλος. Ακολουθεί το κίνημα του Ι. Μεταξά στις 4 Αυγούστου του 1936. Τρεις μήνες αργότερα η ΥΑΚ καταργείται. Ιδρύεται με τον αναγκαστικό νόμο 320 της 5ης Νοεμβρίου 1936, η «Υπηρεσία Αλλοδαπών» ως ειδική Διεύθυνση και υπάγεται στο Υφυπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας υπό τον θρυλικό Υφυπουργό, τον γνωστό ως «ρετσινόλαδο» Μανιαδάκη. Στην ηγεσία της νέας Υπηρεσίας Πληροφοριών τοποθετείται ο ικανότατος Συνταγματάρχης του Πυροβολικού, Δημήτριος Ξένος, ο οποίος εκτελεί τα καθήκοντα της αντικατασκοπίας και κατασκοπείας, μέχρι τον Απρίλιο του 1941, οπότε και κατάρρευσε το μέτωπο. Παρά τα όσα φρικτά συνοδεύουν την μνήμη του Μανιαδάκη κλπ., η Μυστική Υπηρεσία του, είχε άριστα αποτελέσματα και διέθετε υψίστης εθνικής σημασίας πληροφορίες, καθώς η Ελλάδα εισέρχονταν στην δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αντίπαλες κατασκοπευτικές υπηρεσίες, χαιρέτιζαν και παραδέχονταν την αποτελεσματικότητα της Υπηρεσία του Μανιαδάκη. Έχουν καταγραφεί ιδιαίτερα ευμενή σχόλια από τον Γερμανό Αρχικατάσκοπο του Γ’ Ράιχ, Φόν Κανάρη, αλλά και ο Γερμανός υπερκατάσκοπος των Βαλκανίων προπολεμικά, Χάνς Ρίγκελ στο βιβλίου του αναφέρετε με επαίνους στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες.

Μετά την Απελευθέρωση
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, λειτουργούσαν διάφορες ομάδες πλέον συλλογής πληροφοριών, καθώς η χώρα τελούσε υπό κατοχή. Επίσημα πλέον το 1944, κάνει την εμφάνιση της στις Ελληνικές Δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, η «Υπηρεσία Προστασίας Στρατεύματος», με πρωτοβουλία του Σοφοκλή Βενιζέλου.

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1944, η ΥΠΣ εγκαθίσταται στην ελεύθερη Ελλάδα, για να μετατραπεί το 1945 σε «Διεύθυνση Υπηρεσίας Πληροφοριών» (ΔΥΠΛ). Τον Φεβρουάριο του 1949 ιδρύεται ο πρόδρομος της γνωστής μας ΚΥΠ, η «Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και Ερευνών» (ΚΥΠΕ).
Πρώτος Αρχηγός της ΚΥΠΕ, είναι ο Ταξίαρχος Ιππικού Πέτρος Νικολόπουλος, με Υπαρχηγό τον θρυλικό Αντισυνταγματάρχη Αλέξανδρο Νάτσινα, μετέπειτα ιδρυτή της ΚΥΠ και Αρχηγό της επί 11 έτη. Με το νομοθετικό διάταγμα 2421 της 9ης Μαΐου 1953, ιδρύεται η «Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών», η περιβόητη ΚΥΠ.
Αρχηγός της νεοσύστατης ΚΥΠ είναι ο Συνταγματάρχης Πυροβολικού Αλέξανδρος Νάτσινας. Ένας λαμπρός αξιωματικός και ιδιαίτερα ταλαντούχος σε θέματα πληροφοριών. Συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση και συνεργάστηκε με τις υπηρεσίες πληροφοριών των Συμμάχων. Κατά την διάρκεια της κατοχής, συνεργάστηκε στενά με τα κατασκοπευτικά κλιμάκια των Συμμάχων, Μ04 και ΜΚ41. Ο τολμηρός αξιωματικός ανέπτυξε ένα τεράστιο δικό του δίκτυο πρακτόρων στην κατεχόμενη Ελλάδα. Η έναρξη του εμφυλίου πολέμου τον βρίσκει Αρχηγό του «Προκεχωρημένου Κέντρου Πληροφοριών της Στρατιάς».
Το 1949 ο Α. Νάτσινας, με θάρρος και ιδιαίτερη τόλμη, αυτόβουλα παρουσιάστηκε στον τότε Στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο, και του παρέδωσε δύο μελέτες του και υπόμνημα όπου περιέγραφε την ανάγκη ίδρυσης κεντρικής υπηρεσίας πληροφοριών.
Ο περιβάλλοντας χώρος της Ελλάδος εκείνη την εποχή ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνος. Στα βόρεια σύνορα της χώρας η νεοσύστατη υπηρεσία σε συνεργασία με την «Διεύθυνση Εθνικής Ασφάλειας» της Αστυνομίας η οποία μετεξελίχθηκε σε «Γενική Διεύθυνση Εθνικής Ασφάλειας» και αργότερα σε «Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας», καθώς και με τα Α2|ΓΕΣ, Α2|ΓΕΝ, Α2|ΓΕΑ της «Διευθύνσεως Πληροφοριών» του ΓΕΕΘΑ, αγωνίζονται εναντίων πολλαπλών αντιπάλων. Η υφήλιος βρίσκεται σε πλήρη αναταραχή, καθώς ο κόσμος έχει πλέον μοιραστεί στα δύο. Η καπιταλιστική Δύση και η Κομμουνιστική Ανατολή. Η ίδρυση του ΝΑΤΟ σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδρυση της ΚΥΠ επιβάλλει την ανάληψη και νέων καθηκόντων, για λογαριασμό του ΝΑΤΟ και των Δυτικών μας Συμμάχων.
Η χώρα έχει βγει από έναν ιδιαίτερα καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο και η πάταξη της κομμουνιστικής δράσης στο εσωτερικό της χώρας λαμβάνει πρωτεύοντα χαρακτήρα για την ΚΥΠ και τις αρχές ασφαλείας.

Η Δράση της ΚΥΠ
Η ΚΥΠ έχει να αντιμετωπίσει τις κατασκοπευτικές δράσεις και την υπονομευτική πολιτική του Τίτο στα βόρεια. Την έντονη Βουλγαρική κατασκοπευτική δραστηριότητα σε όλη την Μακεδονία και Θράκη. Τις βλέψεις και την μυστική δράση της Τουρκίας στην Θράκη και τον Αλβανικό αλυτρωτισμό στα Βορειοδυτικά της χώρας με τις νέα Κινέζικες μεθόδους των Αλβανών.

Από την Λάρισα και πάνω η ΚΥΠ έχει να αντιμετωπίσει, επίσης, σοβαρά εσωτερικά προβλήματα και κινδύνους. Εναπομείναντες Τσάμηδες στην Ήπειρο, αυτοαποκαλούμενοι «Σλαβομακεδόνες» και «Βουλγαρόφρονες» σε όλη την έκταση της Μακεδονίας και Θράκης. Μουσουλμάνοι της Θράκης, όργανα της Τουρκίας. Πλήθος άλλων Σοβιετικών πλέον πρακτόρων απειλούν σοβαρά την υπόσταση της Ελλάδας.
Καμία άλλη Υπηρεσία Πληροφοριών της Δύσης, δεν βρέθηκε σε τόσο δύσκολη θέση και με τόσους αντιπάλους ταυτόχρονα στα σύνορά της, αλλά και στο εσωτερικό της.

Ο τολμηρός Αρχηγός της ΚΥΠ, Α. Νάτσινας, καταπλήσσει με την δράση του, τους Συμμάχους. Η Ελληνική Αντικατασκοπία την δεκαετία του 1950-1960, θεωρείται η αποτελεσματικότερη στο ΝΑΤΟ.

Πλήθος μυστικών ειδικών επιχειρήσεων εξαπολύει η ΚΥΠ στις χώρες που περιβάλλουν την Ελλάδα. Τα αποτελέσματα είναι άριστα. Η Ελλάδα διεισδύει με αριστοτεχνικό τρόπο στην Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία, Τουρκία και η ροή επίκαιρων απόρρητων πληροφοριών, είναι συνεχής και σε υψηλό επίπεδο. Την δεκαετία 1960-1970, η ΚΥΠ θα καταφέρει σε συνεργασία με τις Υπηρεσίες Πληροφοριών των τριών κλάδων του Υπουργείου Άμυνας, να επεκτείνει την δράση της, μέσα στην Ρουμανία, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και την ίδια την Ρωσία. Την περίοδο 1967-1974, η ΚΥΠ συνεχίζει την δράσης της αμείωτη αλλά σε πολύ δυσκολότερα πεδία δράσης, καθώς οι Σοβιετικές Μυστικές Υπηρεσίες, παρουσιάζουν τεράστια δράση και διαθέτουν τεράστιες δυνατότητες πλέον.
Παράλληλα, η ΚΥΠ δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην Κύπρο, λόγο της σταδιακά αυξανόμενης έντασης με την Τουρκία. Επίσης, έντονη κατασκοπευτική δράση αναπτύσσεται στο έδαφος της Τουρκίας. Οι πληροφορίες που διέθετε η Ελλάδα εκείνη την εποχή, της έδιναν απεριόριστες δυνατότητες, για προληπτική πολιτική, αλλά και σε επιχειρησιακό επίπεδο, ήταν σε γνώση των Ελλήνων Επιτελών κάθε πτυχή της Τουρκικής στρατιωτικής μηχανής, των σχεδίων της Τουρκίας.

Η ΚΥΠ σε συνεργασία με τις υπηρεσίες κατασκοπείας του Ελληνικού Στρατού, είχαν δημιουργήσει ένα τεράστιο πλέγμα και εκτεταμένα δίκτυα πρακτόρων σε κάθε γωνία της Τουρκίας, ενώ «τυφλοπόντικες» (έτσι ονομάζονται οι πράκτορες μέσα σε ευαίσθητες υπηρεσίες) της Ελλάδας, υπήρχαν σχεδόν σε κάθε στρατιωτικό μηχανισμό της Τουρκίας, αλλά και στην ίδια την ΜΙΤ (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Τουρκίας. [Milli İstihbarat Teşkilatı]).
Παλαίμαχοι πράκτορες της ΚΥΠ και των Ενόπλων Δυνάμεων, δήλωναν μετά από χρόνια, διατηρώντας την ανωνυμία τους, «είχαμε ολόκληρη την Τουρκία στα χέρια μας», «δεκαοκτώ μέρες πριν την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, γνωρίζαμε με κάθε λεπτομέρεια τα σχέδια της απόβασης, και κάθε πτυχή των σχεδίων τους για την Κύπρο», «δυστυχώς… οι πληροφορίες μας και ο τεράστιος όγκος εγγράφων και λοιπών στοιχείων που διαθέταμε, δεν εκτιμήθηκαν. Απαξιώθηκαν. Δεν έτυχαν της δέουσας προσοχής από τους αρμόδιους», «είχαμε όλη την Τουρκία, διάφανη. Η Ελλάδα μπορούσε να προκαλέσει πανωλεθρία στους Τούρκους, τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Τουρκία» κλπ.

Δεκάδες αναφορές και μαρτυρίες της εποχής, μέσα από τα άδυτα των Ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, πιστοποιούν, ότι εάν οι ηγεσίες της Ελλάδα τον Ιούλιο του ’74, αλλά και αργότερα, είχαν το σθένος να πολεμήσουν την Τουρκία, αυτή θα υφίσταται πραγματική πανωλεθρία σε όλα τα μέτωπα.
Δυστυχώς δεν έχουν γίνει ευρύτερα γνωστά πολλά στοιχεία εκείνης της περιόδου για την Κυπριακή τραγωδία. Όλη η προσοχή επικεντρώθηκε στα πολιτικά ζητήματα και τις κομματικές εμπάθειες και εντάσεις.

Απόδειξη των παραπάνω απόψεων, είναι το γεγονός ότι για «άγνωστους» λόγους ο λεγόμενος «Φάκελος της Κύπρου» ακόμη δεν έχει ανοίξει… Κυριαρχεί έντονα η άποψη ότι εάν ο περιβόητος «Φάκελος της Κύπρου» ανοίξει, θα ανατραπούν πολλά από όσα ξέρουμε, για την περίοδο εκείνη ή ότι νομίζουμε πως ξέρουμε… η αλήθεια ανήκει στους ιστορικούς του μέλλοντος.

Η ΚΥΠ μετά την επταετία 1967-1974, άλλαξε ηγεσία πολλές φορές, αλλά παρέμεινε προσηλωμένη απρόσκοπτα στα υψίστης εθνικής σημασίας καθήκοντά της. Η δράση και η αξία της συνέχισε να παραμένει πολύ υψηλά στις εκτιμήσεις των Συμμαχικών χωρών αλλά και παγκοσμίως.

Η ΚΥΠ παραμένει με διαφορά πρώτη εδώ και δεκαετίες, μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών του ΝΑΤΟ, ως η υπηρεσία που δεν κατάφεραν οι πολυμήχανοι Σοβιετικοί κατάσκοποι, να διεισδύσουν.

Η ΚΥΠ Μετασχηματίζεται σε ΕΥΠ
Στις 28 Αυγούστου του 1986 με το νομοθετικό διάταγμα, 1645, η ΚΥΠ μετονομάζεται σε ΕΥΠ.

Έπειτα από δεκαετίες έντονης δράσης, μεγάλων επαίνων και μεγάλων επικρίσεων, η αόρατη και θρυλική Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών, μετονομάζεται σε Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), ονομασία που παραμένει μέχρι σήμερα.

Η ΚΥΠ και μετέπειτα ΕΥΠ, ήταν μια έντονα στρατικοποιημένη υπηρεσία. Μεγάλος αριθμός Αξιωματικών και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, κατείχαν τις πλέον νευραλγικές και υψηλές θέσεις των Ελληνικών Μυστικών Υπηρεσιών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η ΕΥΠ άρχισε σταδιακά να αποστρατικοποιείται, και πολλές ευαίσθητες θέσεις, πέρασαν στην διοίκηση των πολιτικών στελεχών της υπηρεσίας.

Στελέχη με πείρα δεκαετιών στα μέτωπα της κατασκοπείας σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Άριστοι γνώστες των μεθόδων και των διεθνών πρακτικών κατασκοπείας, κλήθηκαν να στελεχώσουν, θέσεις που διαχειρίζονταν κυρίως Αξιωματικοί του Στρατού.

Στρατιωτικοί και πολιτικά στελέχη της ΕΥΠ, δημιούργησαν έναν ευέλικτο πλέον σχηματισμό, λειτουργώντας πλέον όπως οι σύγχρονες δυτικές υπηρεσίες.
Το πρώτο πρόσωπο που είχε διάφορη ιδιότητα από αυτήν του Στρατιωτικού και ανέλαβε την Αρχηγία της ΕΥΠ, ήταν ο Πρέσβης κ. Παύλος Αποστολίδης το 1999, μετά τα θλιβερά γεγονότα της Κένυας, με τον Κούρδο ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Η παρουσία του κ. Παύλου Αποστολίδη, αναβάθμισε σημαντικά το κύρος της ΕΥΠ. Άριστος γνώστης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας και των ευαίσθητων εθνικών θεμάτων της, πανέξυπνος και ευρηματικός εκ φύσεως, ο Αρχηγός Π. Αποστολίδης, είχε σημαντικότατες επιτυχίες στο ενεργητικό του κατά την θητεία του στην ΕΥΠ. Για ευνόητους λόγους δεν μπορούμε να αναφέρουμε λεπτομέρειες, αλλά παρακάτω θα επιχειρήσουμε μια παρουσίαση κάποιων γεγονότων που δεν θίγουν την ασφάλεια της χώρας.

Την λαμπρή πορεία του κ. Παύλου Αποστολίδη, στην ΕΥΠ διαδέχθηκε ο επίσης επιφανής διπλωμάτης καριέρας, Πρέσβης κ. Ιωάννης Κοραντής, το 2005. Ένας διπλωμάτης ιδιαίτερου κύρους με εξαίρετη παρουσία στο Υπ. Εξωτερικών. Ο νέος Αρχηγός της ΕΥΠ, κ. Ι. Κοραντής, άνθρωπος με τεράστιες γνώσεις και ιδιαίτερο διπλωματικό ένστικτο, άφησε ιδιαίτερα έντονη την παρουσία του σε πολλές Πρεσβείες όπου υπηρέτησε για δεκαετίες. Ο κ. Ι. Κοραντής δεν δίστασε να συγκρουστεί με τον πολιτικό του προϊστάμενο, Υπ. Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου.

Το σθένος και η ευθυκρισία του Ι. Κοραντή, τον οδήγησαν γρήγορα εκτός Άγκυρας, με κατεύθυνση προς την Υεμένη, όπου ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα Πρέσβη.

Πρόσφατα, μετά την κατάργηση του Υπ. Δημόσιας Τάξης, όπου υπάγονταν η ΕΥΠ, υπάγεται πλέον στο Υπ. Εσωτερικών, με πολιτικό προϊστάμενο τον εκάστοτε Υπουργό Εσωτερικών.

Στα τέλη του Ιανουαρίου του 2008, κατατέθηκε στην Βουλή σχέδιο νόμου, το οποίο προβλέπει την αναμόρφωση και αναδιάρθρωση της ΕΥΠ. Για το νέο νομοσχέδιο της ΕΥΠ, ποικίλουν οι απόψεις, αλλά είναι γεγονός ότι αυτή εκσυγχρονίζεται και προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, τόσο της Ελλάδας αλλά και του κόσμου.

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ 
ΙΜΙΑ 1996
Ενώ η ένταση και η κρίση μεταξύ της Ελλάδα και της Τουρκίας κορυφώνονταν, και ο Ελληνικός Στόλος ελάμβανε θέσεις μάχης στο Αιγαίο, Μονάδες του Στρατού βρίσκονταν κυριολεκτικά με το δάχτυλο στην σκανδάλη, ο τότε Αρχηγός της ΕΥΠ, Ναύαρχος κ. Βασιλικόπουλος, ζήτησε ακρόαση από τον τότε πρωθυπουργό, κ. Κ. Σημίτη, μια μέρα πριν την αποβίβαση των Τούρκων στρατιωτών στα Ίμια. Ούτε κάθισμα δεν πρόσφεραν στον κ. Βασιλικόπουλο κατά την διάρκεια της αναμονής του… ο Κ. Σημίτης απαξίωσε να δεχθεί τον Αρχηγό της ΕΥΠ. Ο Βασιλικόπουλος εκλιπαρεί να δει έστω κάποιον Υπουργό, καθώς τα ζητήματα που θέλει να θέσει είναι επείγοντα και υψίστης σημασίας…

Γιατί επέμενε ο κ. Βασιλικόπουλος τόσο έντονα να δει τον Σημίτη;

Η ΕΥΠ από μήνες πριν ήξερε με κάθε λεπτομέρεια τις κινήσεις και τα σχέδια των Τούρκων και είχε ενημερώσει τα αρμόδια όργανα της κυβέρνησης. Με το ξέσπασμα ης κρίσης, η ΕΥΠ κινητοποίησε κατάλληλα δεκάδες πράκτορές της στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ακόμη και μέσα στα άδυτα του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου Στρατού. Γνωρίζαμε κάθε λεπτομέρεια, κάθε κίνηση των Τούρκων. Η ΕΥΠ κατάφερε και υπέκλεψε τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ υψηλόβαθμων Τούρκων στρατιωτικών, στην οποία δίνονταν εντολή να μεταφερθεί ομάδα κρούσης Τούρκων κομάντος από την Κωνσταντινούπολη για να καταλάβει μια από τις νησίδες των Ιμίων.

Υπήρχε όλος ο χρόνος, να αποφύγει η Ελλάδα την ταπείνωση και τα μελλοντικά σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα. Απλά πράγματα… η μία νησίδα των Ιμίων ήταν αφύλαχτη. Οι Τούρκοι το γνώριζαν και την κατέλαβαν με μια επιχείρηση «αποβίβασης» η οποία ήταν για γέλια. Εάν άκουγαν τον κ. Βασιλικόπουλο, οι Τούρκοι ποτέ δεν θα πατούσαν στα Ίμια. Δεν θα φτάναμε να υποστείλουμε την Σημαία μας, ούτε να λέμε μέσα από το βήμα της Βουλής «ευχαριστώ» στους αμερικάνους.

Επίσης, ολόκληρη η αιχμή του δόρατος του Τουρκικού Στρατού στον Έβρο, η 9η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, η οποία είχε λάβει επιθετική διάταξη και προχώρησε στους χώρους εφόρμησης της, είχε κωλύσει μέσα στα πλημμυρισμένα νερά του Έβρου. Όλα τα άρματα των Τούρκων, βρίσκονταν κάτω από το νερό μέχρι το ύψος του πύργου τους. Η Ελλάδα είχε στρατηγικό και τακτικό πλεονέκτημα ανέλπιστο. Η καλύτερη Ταξιαρχία αρμάτων του Τουρκικού Στρατού, ήταν ακίνητη και έτοιμη να καταστραφεί σε λίγα λεπτά από το Ελληνικό πυροβολικό. Η παρακώλυση της Ταξιαρχίας, έφερε σε τεράστια ταραχή τις Τουρκικές δυνάμεις. Ανατράπηκαν όλα τα επιθετικά τους σχέδια. Η καταστροφή τους σε περίπτωση σύγκρουσης στον Έβρο θα ήταν θέμα ωρών.
Πλήθος άλλα στοιχεία είχε στην διάθεσή του ο Αρχηγός της ΕΥΠ. Η ΕΥΠ είχε ενεργοποιήσει εκατοντάδες πράκτορές της μέσα στα βάθη της Τουρκικής ενδοχώρας. Στρατηγικές γέφυρες, κέντρα διοίκησης, υποδομές, τηλεπικοινωνίες και εκατοντάδες άλλοι στόχοι, ήταν έτοιμοι να καταστραφούν, προκαλώντας πραγματικό χάος στην Τουρκία. Αρκούσε μόνο η εντολή ανάληψης δράσης.

Οι Έλληνες πολιτικοί προϊστάμενοι του κ. Βασιλικόπουλου απαξίωσαν να μιλήσουν με τον Αρχηγό της Ελληνικής Μυστικής Υπηρεσίας, τις τόσο κρίσιμες αυτές ώρες. Εάν ο κ. Βασιλικόπουλος εισακούονταν, η τροπή των γεγονότων θα ήταν πολύ διαφορετική. Σε καμία περίπτωση η Τουρκία δεν θα έβγαινε κερδισμένη σε κανένα επίπεδο.

Χάσαμε στα Ίμια τρεις λαμπρούς αξιωματικούς μας, με την πτώση του ελικοπτέρου μας. Πιθανόν το ελικόπτερό μας να καταρρίφθηκε από τους Τούρκους κομάντος στα Ίμια. Η επίσημε εκδοχή ήταν ότι κατέπεσε 1.5 μίλι μακριά από τα Ίμια. Ποτέ δεν είπαν ότι το κράνος ενός πιλότου βρέθηκε μήνες αργότερα στα δίχτυα ενός ψαρά της Καλύμνου δίπλα στις ακτές των Ιμίων. Όσοι γνωρίζουν πως είναι τα κράνη των πιλότων θα βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματά τους…

Μυστηριώδεις Απώλειες
Μετά λίγους μήνες η περιβόητη «ομάδα Καρντάκ» των Τούρκων κομάντος που κατέλαβαν τα Ίμια συμμετείχε σε άσκηση στον Κόλπο της Μαρμαρίδας. Η ομάδα αυτή πήγαινε στις ασκήσεις ως ομάδα πρότυπο υπό τις διαταγές του Τούρκου Ταγματάρχη Ζεκί Σεν. Ο Ζεκί Σεν, ήταν ένας λαμπρός αξιωματικός των Καταδρομών, μέλος της SAT Μονάδος Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας. Ο Ζεκί Σεν ήταν αδειούχος κατά την προαναφερόμενη άσκηση… Η «ομάδα Καρντάκ» απογειώθηκε με ελικόπτερο COUGAR για να εκτελέσει αεραπόβαση. Ξαφνικά σφοδρή έκρηξη καταστρέφει το ελικόπτερο, το πλήρωμα του και την «ομάδα Καρντάκ». Αύτανδρο βυθίζεται στα νερά της Μαρμαρίδας.

Μαζί με τον Σακί Σεν, απουσίαζαν άλλα δύο μέλη της «Ομάδας Καρντάκ». Τούρκοι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι υπήρξε Ελληνικό σαμποτάζ, εκδίκησης για τα Ίμια. Άλλοι ανέφεραν ότι Ελληνικό Μιράζ τους κατέρριψε. Άλλοι ότι Ελληνικό υποβρύχιο έβαλε με το πυροβόλο του και το κατέρριψε.
Η «ομάδα Καρντάκ» διαλύθηκε. Οι δύο παρασημοφορημένοι κομάντος που απουσίαζαν μεταφέρθηκαν σε άλλες μονάδες καταδρομών. Ο Αρχηγός τους Ζεκί Σεν, αποσπάστηκε μυστικά στην Γεωργία ως προσωπικό του ΟΗΕ.

Μετά δύο μήνες με διαφορά 3 ημερών, φεύγουν από την ζωή και οι δύο επιζώντες Τούρκοι κομάντος… και οι δύο σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα…

Μέσα στο ίδιο έτος, 1996, και οι 12 Τούρκοι κομάντος των Ιμίων, δεν ήταν πλέον στην ζωή… έμεινε μόνο ο Αρχηγός τους.

Τα ίχνη του Ζεκί Σεν χάθηκαν… ώσπου το 2003, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Στις 6 Μαΐου του 2003, ο Ζεκί Σεν γιόρτασε τα γενέθλια του με την κοπέλα του και τους φίλους του σε γνωστό κλαμπ της Κων/πόλης (LAILA) στην Περιοχή Ορτάκιοϊ (Ortaköy). Την νύχτα των γενεθλίων την πέρασε στο κοντινό ξενοδοχείο “CIRAGAN PALACE HOTEL”, παλαιό παλάτι του Σουλτάνου.

Την επόμενη μέρα, το μεσημέρι στις 3.30 μ.μ., ο Ζεκί Σεν πήγε στην πλατεία Ταξίμ και μπήκε στο McDonald και αγόρασε ένα χάμπουργκερ. Μόλις βγήκε από το φαστ φουντ, δέχθηκε την επίθεση τριών νεαρών, οι οποίοι τον κατακρεούργησαν με μαχαίρια και διέφυγαν στα στενά σοκάκια της Πόλις…
Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια για τον χαμό της «ομάδας Καρντάκ» …

Ούτε και εμείς δεν θα την μάθουμε ποτέ… Θεία Δίκη; Ή μήπως η ίδια η Τουρκία είχε λόγους να τους κλείσει το στόμα; Τότε γιατί τους παρασημοφόρησε; Λέτε να αληθεύουν τα όσα έγραψαν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι…;

Το Ποντιακό Αντάρτικο
Η ΜΙΤ, η JITEM (η χωροφυλακή), η Κρατική Ασφάλεια και άλλες υπηρεσίες πληροφοριών που διαθέτει η Τουρκία, αδυνατούν να ελέγχουν την δράση των Ελλήνων κατασκόπων. Ο εκνευρισμός των Τούρκων είναι πολύ μεγάλος, καθώς ταυτόχρονα στον Πόντο εμφανίζεται τοπικό «Αντάρτικο Σώμα» από Τούρκους υπηκόους που μιλούν όλοι Ποντιακά. Αρχηγός τους είναι μια 28χρονή κοπέλα… η πολυάριθμη αυτή ομάδα δεν έχει σχέση με τις κουρδικές οργανώσει και τις ακροαριστερές.

Θυμίζει το «Ποντιακό Αντάρτικο» του 1920, όταν πάνω από 25.000 Πόντιοι συμπατριώτες μας, απομεινάρια της πάλαι ποτέ «Αυτοκρατορίας των Κομνηνών», έλαβαν τα όπλα και κήρυξαν την ανεξαρτησία τους. Για τουλάχιστον 5 χρόνια (1925) Τούρκος δεν πάτησε στον «Ανεξάρτητο Πόντο».

Οι Τουρκικές αρχές ασφαλείας αναγκάζονται να μεταθέσουν τους επικεφαλείς αξιωματικούς από το Ντιγιαρμπακίρ, Βάν κλπ., στον Πόντο. Οι έμπειροι Τούρκοι αξιωματούχοι με πολυετή πείρα απέναντι σους Κούρδους αντάρτες , επιβάλλουν σε πολλά ορεινά χωρία, κυρίως της επαρχίας Ορντού, αποκλεισμό. Οι κάτοικοι αγοράζουν τα προϊόντα τους με δελτία πλέον, για να μην δίνονται εφόδια στους Πόντιους αντάρτες.

Η αντάρτικη ομάδα, καταφέρνει σοβαρά χτυπήματα, σε πολλούς σταθμούς Διοίκησης της Στρατοχωροφυλακής, ενώ απαγάγει και έναν τοπικό Δήμαρχο. Οι Τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας, αδυνατούν να ελέγχουν την κατάσταση. Πληροφορίες φέρουν ότι η ομάδα υπάρχει ακόμη και σήμερα και κάνει την εμφάνισή της συχνά στην περιοχή. Χιλιάδες Πόντιοι της Τουρκίας, παραμένουν τις νύχτες συντονισμένοι στους Ποντιακούς Ραδιοσταθμούς που εκπέμπουν από την Γεωργία και την Αρμενία. Συνολικά 114 σύλλογοι Ποντίων έχουν ιδρυθεί στην περιοχή αλλά και στην Κων/πόλη. Οι κάτοικοι άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι μιλούν την ίδια γλώσσα με άλλους στις γειτονικές χώρες που δεν είναι Τούρκοι…

Συμπτωματικά, την ίδια περίοδο το Ελληνικό Υπ. Εξωτερικών ζητά την ίδρυση Ελληνικού Προξενείου στην Τραπεζούντα. Το αίτημα φυσικά απορρίπτεται.
Είχε προηγηθεί η απέλαση του Ε.Χ. τον Δεκέμβριο του 1997, από το Ελληνικό Προξενείο της Κων/πόλης. Ο Έλληνας Αξιωματικός υπηρετούσε με διπλωματική κάλυψη στο Ελληνικό Προξενείο, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ο Σταθμάρχης στην Κων/πόλη των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών. Οι Τούρκοι μη μπορώντας να ελέγχουν την δράση του Έλληνα κατάσκοπου, σκηνοθέτησαν μια υπόθεση κατασκοπείας και τον απέλασαν. Ακολούθησε απέλαση υψηλόβαθμου στελέχους της Τουρκικής ΜΙΤ από το Προξενεία της Τουρκία στην Θεσ/νίκη.

Στην Σμύρνη και την Άγκυρα, υπηρετούν Έλληνες κατάσκοποι, με αμείωτη δράση. Στις 29 Ιουνίου 1998, σύσσωμος ο Τουρκικός τύπος, αναφέρει μια πολύ σοβαρή υπόθεση κατασκοπείας. Συνελήφθη ο Τούρκος Αξιωματικός της Αεροπορίας Μεχμέτ Μπαρούτ, για κατασκοπεία υπέρ της Ελλάδας. Ενοχοποιούνται άλλοι 5 Τούρκοι αξιωματικοί. Οι εξελίξεις στην Τουρκία είναι καταιγιστικές. Στις 3 Ιουλίου 1998, η εφημερίδα Μιλιέτ, αναφέρει ως εγκέφαλο του δικτύου κατασκοπείας τον Έλληνα Αξιωματικό με το όνομα «Καλέρας». Πρόκειται για τον γνωστό Ταγματάρχη Σάββα Καλεντερίδη.

Συλλαμβάνεται και άλλος Τούρκος Αξιωματικός. Ο Σμηναγός Αλίμ Ασλάν ομολογεί τι έδωσε όλα τα σχέδια ειδικών επιχειρήσεων της Τουρκίας εναντίων της Ελλάδας, αλλά και όλες τις μυστικές συχνότητες επικοινωνίας του Τούρκου Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, Στρατηγού Καρανταγί.

Περίεργες Εξαφανίσεις και η Υπόθεση Οτσαλάν
Ακολούθησε μια υπόθεση μυστήριο. Στις 2 Αυγούστου 1998, η εφημερίδα Χουριέτ σε πρωτοσέλιδό της αναφέρει ότι «εδώ και μέρες αγνοείται η τύχη του κ. Στέφανου Βαρδαλίδη» Στρατιωτικού Ακόλουθου στην Άγκυρα. Το αυτοκίνητο του Έλληνα αξιωματικού βρέθηκε την προηγούμενη μέρα, στην Προύσα, πολύ μακριά από την έδρα του. Η Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα ανακοίνωσε ότι ο Έλληνας Αξιωματικός δεν μετακινήθηκε από την Άγκυρα. Οι Τούρκοι τότε δημοσίευσαν φωτογραφίες της BMW με αριθμό πινακίδας 06CU635, που ανήκε στον Έλληνα Αξιωματικό.

Οι Τούρκοι πράκτορες, οδηγήθηκαν σε ακραίες αντιδράσεις, βάζοντας πράκτορές τους, να πυρπολούν τα δάση στα Ελληνικά νησιά, για να πλήξουν τον τουρισμό. Κατηγορούν ταυτόχρονα την Ελλάδα ότι βρίσκεται πίσω από μεγάλα σαμποτάζ εναντίων αποθηκών πυρομαχικών του Τουρκικού Στρατού. Κυκλοφορούν επίσης, αναφορές και μαρτυρίες Κούρδων μετανοημένων, οι οποίοι δηλώνουν ότι εκπαιδεύτηκαν από Έλληνες κομάντος στην Ελλάδα κλπ. για τρομοκρατική δράση στην Τουρκία.

Ακολουθεί η γνωστή υπόθεση με τον Κούρδο Ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Για την υπόθεση αυτή έχουν γραφεί πάρα πολλά και θα γραφούν κι άλλα. Πολλές απαντήσεις δίνει ο Αντισυνταγματάρχης ε.α. Σάββας Καλεντερίδης, στο βιβλίο του. Ένα είναι σίγουρο πάντως. Η πολιτική ηγεσία της χώρας την περίοδο εκείνη, δεν ήταν σε θέση να χειριστεί την σοβαρή αυτή υπόθεση. Θέλησε να παρακάμψει τις Ελληνικές Μυστικές Υπηρεσίες και να επιβάλλει τα δικά της σχέδια. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά…

Φυσικά την απαγωγή του «Άπο» δεν έκαναν οι Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες, αλλά η CIA η οποία και τους παρέδωσε τον Κούρδο Ηγέτη, ο οποίος εάν άκουγε τις τελευταίες στιγμές τις έντονες ενστάσεις του Έλληνα Πρέσβη κ. Κωστούλα και του τότε Ταγματάρχη Καλεντερίδη, να μην πάει στο αεροδρόμιο, δεν θα είχε απαχθεί και η υπόθεση θα είχε σίγουρα διαφορετική τροπή.

Για άλλη μια φορά η πολιτική ηγεσία της χώρας, αγνόησε τις Ελληνικές Μυστικές Υπηρεσίες με τραγικά και ταπεινωτικά αποτελέσματα για την χώρα.

Η Υπόθεση των Κυπρίων Αγνοουμένων
Ταξιδεύουμε τώρα λίγα χρόνια πίσω. Αρχές του 1991, φτάνουν σοβαρές πληροφορίες από Έλληνες πράκτορες στην Τουρκία, ότι υπάρχουν επιζώντες από το 1974 στην Κύπρο, και κρατούνται στις Τουρκικές φυλακές στην απομόνωση. Τα Ελληνικά Γεράκια, οργώνουν την Τουρκία. Πότε ως αρχαιολόγοι, πότε ως έμποροι και επιχειρηματίες, διεισδύουν σε βάθος μέσα στους Τουρκικούς μηχανισμούς ασφαλείας και ανακαλύπτουν τα απομεινάρια της Κυπριακής τραγωδίας του 1974. Έλληνας Αξιωματικός καταφέρνει και μπαίνει σε μια φυλακή και έρχεται προσωπικά σε επαφή με Έλληνες αγνοούμενους μέχρι τότε. Οι αναφορές είναι συγκλονιστικές. Η Τουρκία την εποχή εκείνη, είναι «ανοιχτό βιβλίο» για τους Έλληνες κατασκόπους. Οι αναφορές αρχίζουν και πληθαίνουν… ανακαλύφθηκαν και σε άλλες περιοχές Έλληνες αιχμάλωτοι. Τα Γεράκια των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων και της ΕΥΠ, ξεχύνονται στο Ντενιζλί, το Μπολού, το Ερζερούμ και ψάχνουν. Αναζητούν. Ανακαλύπτουν… Οργανώνονται επιχειρήσεις απόδρασης και διάσωσης. Ξένη χώρα συμφωνεί να βοηθήσει τις μυστικές επιχειρήσει με αντάλλαγμα την αναγνώρισή της από την Ελλάδα, καθώς μέχρι τότε δεν την αναγνωρίζαμε. Η αναγνώριση γίνεται επίσημα. Οι ειδικές ομάδες των Ελλήνων κομάντος εισέρχονται στην Τουρκία από την Συρία, το Ιράκ, την Αρμενία, τα Τουρκικά παράλια. Είναι απόλυτα προετοιμασμένοι και έχουν σχεδιάσει άριστα τις επιχειρήσεις τους. Η αγωνία και η αδρεναλίνη έχει φτάσει στο απόγειο. Ξαφνικά γίνεται αντιληπτό, ότι οι Τούρκοι ξέρουν… γνωρίζουν… και περιμένουν. Η χώρα που συμφωνήθηκε να βοηθήσει μας πρόδωσε στους Τούρκους. Οι Έλληνες πράκτορες, οι οποίοι είναι δεκάδες, δίνουν μάχη να ξεφύγουν από τους Τουρκικούς κλοιούς. Εξελίσσονται κινηματογραφικές σκηνές και ανελέητο ανθρωποκυνηγητό. Η απαγκίστρωση των ειδικών ομάδων κομάντος είναι επιτυχής. Κάποιοι «άγνωστοι στρατιώτες» όμως έμειναν για πάντα θαμμένοι στα ιερά χώματα των αλησμόνητων πατρίδων…

Η Υπόθεση Λάλα
Είναι εκατοντάδες τα περιστατικά που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και τα οποία έχουν διαρρεύσει από τους εκάστοτε πολιτικούς προϊσταμένους των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών. Τα στελέχη τους φυσικά τα αρνούνται κατηγορηματικά. Ισχύει το ρηθέν «Λόγων απορρήτων εκφοράν μή ποιού».
Πρόσφατη είναι και η επιστροφή του Έλληνα κατάσκοπου Σταύρου Λάλα. Η υπόθεση λίγο-πολύ είναι πλέον γνωστή στο πανελλήνιο. Κι εδώ πάλι προδόθηκε ο Έλληνας κατάσκοπος από ανθρώπους έξω από τις μυστικές μας υπηρεσίες. Κυκλοφόρησε φυσικά, έντονα και το σενάριο ότι οι ΗΠΑ υποχρεώθηκαν να τον δώσουν, καθώς εκβιάζονταν ότι θα αποκαλυφθεί μεγάλο σκάνδαλο κατασκοπείας από τις ΗΠΑ εις βάρος της Ελλάδας. Άλλο σενάριο μιλάει για συναλλαγή με αντάλλαγμα να μην προχωρήσουν οι υποθέσεις των υποκλοπών και το σκάνδαλο της Vodafone. Πάντως αυτοί που πρέπει να ξέρουν, ξέρουν και γνωρίζουν. Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά οι ΗΠΑ απελευθέρωσαν ξένο κατάσκοπο…

Υπηρεσία Στρατιωτικών Πληροφοριών (Υ.Σ.Π.)
Πέραν της γνωστής μας ΕΥΠ, υπάρχει και η Υπηρεσία Στρατιωτικών Πληροφοριών (Υ.Σ.Π.) του Υπ. Άμυνας. Μια διακλαδική υπηρεσία με άριστα στεγανά και ταχύτατα αντανακλαστικά. Η δράση της, συνδυαστικά με αυτή της ΕΥΠ, έχει ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα να διαθέτει τις καλύτερες Μυστικές Υπηρεσίες στα Βαλκάνια, από τις καλύτερες της Ευρώπης, ενώ βρίσκεται πολύ υψηλά στους καταλόγους των Μυστικών Υπηρεσιών των χωρών του ΝΑΤΟ. Σχετικά με την Υ.Σ.Π., απαγορεύεται να δημοσιοποιήσουμε οτιδήποτε.

Αναφέρω μόνο το εξής χαρακτηριστικό γεγονός. Πέρυσι, όταν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ της Τουρκίας επισκέφθηκε επίσημα τη χώρα μας, ο Στρατηγός Γιασάρ Μπουγιουκανίτ, και αφού η ατμόσφαιρα είχε χαλαρώσει και ήταν πολύ φιλικό το περιβάλλον, ζήτησε από τον Έλληνα ομόλογο του να γνωρίσει τον «άνθρωπο αράχνη», όπως τον αποκαλούν στην έδρα του ΝΑΤΟ, αλλά δεν γνωρίζουν ούτε το όνομα του. Ο Τούρκος ΓΕΕΘΑ ζήτησε να συναντήσει τον Έλληνα Αρχηγό της Υ.Σ.Π., τον «άνθρωπο αράχνη». Να δει τον άνθρωπο που γνωρίζει την Τουρκία καλύτερα από τον ίδιο. Φυσικά η Ελλάδα αρνήθηκε ότι διαθέτει «αράχνες» και ανθρώπους φαντάσματα. Για ευνόητους λόγους δεν δημοσιεύουμε τίποτα για τον Αρχηγό της Υ.Σ.Π. και την υπηρεσία του.

Η ΕΥΠ Εκσυγχρονίζεται 
Στις σελίδες αυτές ασχοληθήκαμε με την ΕΥΠ και ένα ελάχιστο μέρος της δράσης της. Μνημονεύω προσθετικά ότι στης μέρες μας η ΕΥΠ πέραν των όσων άλλων, πρωτοπορεί και στους τομείς της ηλεκτρονικής κατασκοπείας και αντικατασκοπίας. Διαθέτει άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό και υπερσύγχρονο εξοπλισμό.

Σημειώνουμε ότι όταν πριν λίγα χρόνια είχε ξεσπάσει παγκοσμίως σάλος σχετικά με το σύστημα υποκλοπών του FBI, τον περιβόητο «Σαρκοφάγο». Η ΕΥΠ είχε κατασκευάσει αυτόνομο δικό της σύστημα, πολύ ανώτερο του FBI. Η ΕΥΠ μπήκε πανέτοιμη και στην «ηλεκτρονική μάχη». Το «Τμήμα Αντιμετώπισης Ηλεκτρονικών Επιθέσεων» της ΕΥΠ (CERT), μόνο το διάστημα 2003-2006, απέτρεψε πάνω από 6.000 επιθέσεις στα δίκτυα του Ελληνικού Κράτους, εκ των οποίων το 90% προέρχονταν από την Τουρκία και Αλβανία. Οι πρόσφατες συνεχείς συλλήψεις παραβατικών δραστών για διακίνηση πορνογραφικού υλικού και παιδοφιλίας στην Ελλάδα, είναι αποτέλεσμα της κοινής δράσης της ΕΥΠ και της ΕΛΑΣ.

Δυστυχώς στην Ελλάδα οι Μυστικές Υπηρεσίες βάλλονταν κατά κόρον στο παρελθόν, αλλά και στις μέρες μας στιγματίζονται με απρεπείς χαρακτηρισμούς. Πολλοί νεοέλληνες κατέστησαν τον χαρακτηρισμό «ΚΥΠατζής», συνώνυμο της λέξεως καταδότης. Είναι άνθρωποι κυρίως αριστερών καταβολών, που η ενασχόλησή τους με τις Μυστικές Υπηρεσίες έχει να κάνει με τα προσωπικά τους πιστεύω και τις πεποιθήσεις τους.

Δεν μπορούμε όμως να αλλάξουμε την ιστορία. Τις εποχές εκείνες, μετά τον εμφύλιο πόλεμο και τον Σοβιετικό κίνδυνο προ των πυλών, μέχρι και πριν μια δεκαετία, η ΚΥΠ και η ΕΥΠ, ήταν υποχρεωμένες να ελέγχουν και να παρακολουθούν κάθε δράση που πιθανόν να δημιουργούσε πρόβλημα στην Ασφάλεια της χώρας. Λάθη σίγουρα γίνανε. Αλλά είτε ως ΚΥΠ, είτε ως ΕΥΠ, από κάπου έπαιρνε εντολές. Οι υπηρεσίες αυτές έχουν απόλυτη δομή και αυστηρό σύστημα εσωτερικής διοίκησης. Δεν δρουν αυτόνομα, ούτε είναι αυτοδιοικούμενες. Ας αναζητηθούν λοιπόν οι υπαίτιοι σε άλλους χώρους.

Η δημόσια ενασχόληση με τις Μυστικές Υπηρεσίες, είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση τελικά. Ασχολούνται πολλοί για να αναδείξουν τα «στραβά» κατά την γνώμη τους, χωρίς να διαθέτουν γνώσεις και ανάλογη υποδομή. Αλλά και να τα διαθέτουν, οι διαρροές από τις Μυστικές Υπηρεσίες είναι σχεδόν αδύνατες. Ας προσέχουν τι γράφουν κάποιοι. Ας προσέχουν μην τυχών γίνονται άθελά τους όργανα ξένων συμφερόντων και ξένων υπηρεσιών.