Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Κομμουνιστής, φασίστας ή… ;


 

 Κομμουνιστής, φασίστας ή… ;Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Κομμουνιστές, φασίστες και μαλάκες είναι οι αγανακτισμένοι κατά τον κύριο Πάγκαλο. Ο οποίος όχι απλώς δίδαξε για άλλη μια φορά ήθος πολιτικό και ανθρώπινο, αλλά διαθέτοντας το σχετικό προϊόν εν αφθονία προχώρησε και στην εξαγωγή του. Διότι στη γαλλική τηλεόραση έκανε τις σχετικές δηλώσεις με όλο το κύρος μάλιστα που προσέδωσαν σ’ αυτές η ιδιότητά του ως αντιπροέδρου της κυβέρνησης και η ελληνική σημαίαπίσω του τη στιγμή που τις εκφωνούσε.
Θα είχε ενδιαφέρον να ρωτούσε κάποιος τον ατσαλάκωτο Παπαδήμο για τον τρόπο που ο αντιπρόεδρός του υπερασπίζεται την πολιτική του. Αν συμφωνεί δηλαδή με τις εμβριθείς επισημάνσεις για την ποιότητα όσωνδιαμαρτύρονται, ξεσηκώνονται και αγανακτούν. Αλλά τι σημασία έχει; Τα ίδια και τα ίδια ακούμε κάθε φορά για τον αχαρακτήριστο αντιπρόεδρο. Από τη μια να παίρνουν κάποιες προσεκτικές αποστάσεις και από την άλλη να τον χαϊδεύουν και να τον κρατούν στην καρέκλατου –μη χάσει η Βενετιά βελόνι.
Ο Πάγκαλος είναι τρελός, λέγεται συχνά στα πηγαδάκια από τους ομοϊδεάτες του και στην περίπτωση αυτή ο χαρακτηρισμός δεν είναι υβριστικός, είναι αθωωτικός. Τρελός και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Άσχετο αν στο μεταξύ ο τρελός κατέχει μια σοβαρή θέση στην κυβέρνηση, προσφέρει τον όγκο και το βάρος του για τη στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής, μοιράζει βρισιές προς κάθε κατεύθυνση και ανακαλύπτειφασίστες παντού εκτός από την κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει μαζί με το ΛΑΟΣ και μαλάκες παντού εκτός από το κόμμα στο οποίο συμμετέχει υπό τον Παπανδρέου.
Αδύνατο να απαντήσει κανείς ή να απαιτήσει πολιτική ευπρέπεια από τον άνθρωπο. Είναι σαν να ανοίγει κουβέντα με ένα γάιδαρο για να μη γκαρίζει, ή με ένα μουλάρι για να μη λερώνει όπου βρει. Ο Θεός του Πάγκαλου τον έπλασε για να συμπεριφέρεται σαν Πάγκαλος και όχι σαν Κουβέλης, πώς να το κάνουμε. Και εδώ που τα λέμε ουδέν κακόν αμιγές καλού. Γιατί σε μια εποχή που η οργή είναι αναγκαίο πολιτικό όπλο, αυτός τη μοιράζει δωρεάν και αδιακρίτως σε δημοσίους υπαλλήλους, σεαπεργούς, σε αγανακτισμένους και στους εν γένει μαζί τα φάγαμε.
Να θυμίσουμε πάντως για την ιστορία ότι προ καιρού ο αντιπρόεδρος είχε δηλώσει αγανακτισμένος. Και δεν είναι ούτε κομμουνιστής, ούτε φασίστας…
* Δημοσιεύτηκε στην “Αυγή”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου