Στην κορυφή ενός παγόβουνου που λιώνει

 

Κάθισα και άκουσα όλη την ομιλία του νέου πρωθυπουργού.
Έχασα 1 ολόκληρη ώρα.
Τα είπε πολύ ωραία βέβαια!
Σε ήπιους τόνους, σοβαρός, προπάντων νηφάλιος, αρκούντως τραγικός και με υψηλό επαγγελματικό ύφος. Αυτή νομίζω ότι είναι μια αντικειμενική παρατήρηση.
Όσα όμως ακούσαμε, τα έχουμε ξανακούσει.
Ότι είμαστε πολύ κοντά στην έξοδο από το Ευρώ, ότι οι πιστωτές μας δηλώνουν ανυπόμονα ότι χρειάζονται εγγυήσεις τήρησης των υπεσχεμένων, ότι πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι μαζί και φυσικά ότι η κυβέρνηση αυτή και ο ίδιος θα ενεργήσουν με βάση το εθνικό συμφέρον.
Με το τέλος της ομιλίας αναρωτήθηκα. Αυτά δεν έλεγε συνεχώς και ο ΓΑΠ;
Τα ίδια επιχειρήματα δεν χρησιμοποίησε για να μας εμπλέξει σε αυτή την φάμπρικα τοκογλύφων;
Μα, υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της αποτυχίας αυτής της πολιτικής, από το γεγονός ότι βρισκόμαστε ακριβώς σε αυτή την θέση;
Ο μη εκλεγμένος πρωθυπουργός, τηρεί απαρέγκλιτα όσα η κυβέρνηση του ΓΑΠ σχεδίασε.
Η παρουσία του ήταν και παραμένει το άλλοθι της εκπαραθύρωσις του Παπανδρέου. Τίποτε άλλο. Η ματαιοδοξία του ΓΑΠ και ο ναρκισσιστικός χαρακτήρας του μας εμπλέκουν για ακόμη μία μακρά περίοδο σε νέα δίνη. Σε αυτή που θα έρθει όταν θα απολυθούν 100.000 άτομα και θα ληφθούν νέα μέτρα διότι οι στόχοι δεν θα εκπληρώνονται.
Η κατάσταση στην Ευρώπη αλλάζει ραγδαία. Μετά τον Θαπατέρο, τον Σώκρατες, τον Παπανδρέου, τον Μπερλουσκόνι και σε λίγο τον Σαρκοζί και την Μέρκελ η Ευρώπη θα μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο που στα θεμέλιά του θα αρχίζει να υψώνεται το νεοφιλελεύθερο κράτος των συμφερόντων κάθε λογής.
Θα έχουν αλλάξει εργασιακές συνθήκες και δημοκρατικά δικαιώματα, που από δεκαετίες τώρα είχαν κατακτηθεί.
Επειδή οι αγορές δεν τους αρέσει να μιλάνε και να αποφασίζουν οι πολίτες, επέλεξαν, για τις πιο απείθαρχες κοινωνικά χώρες, την  πολιτική της επιβολής πρωθυπουργών της αρεσκείας τους. Αυτοί μη έχοντας κοινωνικά ερείσματα θα κάνουν πολύ επαγγελματικά την δουλειά, που οι συνθήκες που θα αποφασιστούν από τον πυρήνα της Ε.Ε. επιβάλλουν.
Ξεχνούν ή δεν λογαριάζουν, πως η καταπάτηση θεσμών όπως το Σύνταγμα μιας χώρας, θα δημιουργήσει ανεξέλεγκτα κύματα βίας. Η μονομερής αυτή αθέτηση των συνθηκών  είναι πρόσφορο έδαφος για δυνάμεις, παράλληλες και εξωθεσμικές να δράσουν προς ίδιον συμφέρον. Ταυτόχρονα και για διαφορετικούς λόγους τροφοδοτεί και την μη συντεταγμένη λαϊκή αντίδραση. Και ο Θεός βοηθός....
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι η κυβέρνηση αυτή αποτελείται από τις δυνάμεις του πολιτικού συστήματος που έχουν συγκεκριμένες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις για τις πρακτικές αντιμετώπισης του κοινωνικών προβλημάτων.
Στην ομιλία επίσης δεν άκουσα την ημερομηνία των εκλογών. Προφανώς κάποιοι λένε ψέματα.
Η ΝΔ προφανώς υπέγραψε, χωρίς να έχει εξασφαλίσει αυτό που δημοσίως λέει, εκλογές, αλλά "κέρδισε" μονάχα την διατύπωση για "μεταβατική κυβέρνηση".
Η χώρα χρειάζεται επειγόντως θεσμική θωράκιση, δηλαδή νομιμοποιημένη κυβέρνηση που θα αναλάβει:
• να πάρει άμεσα μέτρα για υποστήριξη των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας,
• να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες χωρίς περαιτέρω συρρίκνωση του εισοδήματος των πολιτών,
• να ανασυγκροτήσει τον δημόσιο τομέα,
• να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή,
• να χρηματοδοτήσει την αγορά και να βρει πόρους χρηματοδότησης για όσο διάστημα οι τράπεζες δεν μπορούν να το κάνουν,
• να διεκδικήσει από τα όργανα της Ε.Ε. ένα αναπτυξιακό πακέτο επενδυτικών δραστηριοτήτων,
• να αξιοποιήσει και όχι να πουλήσει την δημόσια περιουσία.
Όλα αυτά μπορούν πραγματοποιηθούν εφόσον η πολιτική συνεννόηση είναι ειλικρινής και προκύπτει από την λαϊκή εντολή.
Συνεπώς οι πολίτες θα πρέπει να επιδιώξουν μέσω της αντίστασής τους, να επιβάλλουν την κατεύθυνση που οραματίζονται έξω από τα διλήμματα και τις ψεύτικες υποσχέσεις.
Το πρόβλημα της απομάκρυνσης του ΓΑΠ δεν ήταν ο  ίδιος, αλλά η πολιτική του.
Τίποτε δεν άλλαξε σε αυτό, παρά μόνο ορισμένα πρόσωπα.
Βρισκόμαστε ακόμη επάνω στην κορυφή ενός παγόβουνου που λιώνει.
Ο στόχος είναι ίδιος και θα παλέψουμε έως να τον κατακτήσουμε.