Δύο αεροπλανοφόρα, το ρωσικό «Κουζνέτσοβ» και το αμερικανικό «Τζορτζ Μπους» θα βρεθούν σε απόσταση αναπνοής στα ανοικτά της Συρίας, με το καθένα να υποστηρίζει διαφορετική πλευρά… Οι Ρώσοι υποστηρίζουν το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ και οι Αμερικανοί τους συμμάχους τους, τους Ισραηλινούς, τους Ιορδανούς και τους Τούρκους, καθώς ο φόβος στρατιωτικής σύγκρουσης αυξάνεται κάθε μέρα που περνάει.Η παρουσία των Ρώσων με τρία πολεμικά σκάφη, συν το αεροπλανοφόρο, σε συνδυασμό με τις πολιτικές διακηρύξεις της ρωσικής ηγεσίας, προκαλούν το φόβο ότι η συριακή ηγεσία θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να αποτολμήσει την δια των όπλων επίλυση του προβλήματος, του αδιεξόδου επί της ουσίας στο οποίο έχει περιέλθει.
Εκμεταλλεύεται το ότι οι Ρώσοι μετά την «ήττα» στο μέτωπο της Λιβύης, όπου η επιθυμία τους για την παραμονή του Καντάφι στην εξουσία, με τον οποίον συνεργάζονταν στενά, εξαρτώντας εμπορικά συμφέροντα δισεκατομμυρίων, δεν προτίθενται να υποχωρήσουν εύκολα στο ζήτημα της Συρίας, χάνοντας εκτός από μία ακόμη εξοπλιστική – και όχι μόνο – αγορά και την πρόσβαση στην κρίσιμη από γεωστρατηγικής απόψεως περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Εάν ο Άσαντ επιχειρούσε να φοβερίσει με γενικευμένη σύγκρουση με σκοπό να προκαλέσει τη ρωσική εμπλοκή, σε μια κατά κάποιον τρόπο επανάληψη όσων έγιναν στη Γεωργία όπου ο Σαακασβίλι το καλοκαίρι του 2008 επιχείρησε να προκαλέσει εμπλοκή των Αμερικανών προκαλώντας πόλεμο με τους Ρώσους, οι προαναφερθείσες τρεις χώρες θα μπορούσαν αν αποτελέσουν στόχο στρατιωτικού πλήγματος – προβοκάτσιας. Αυτό είναι και ο λόγος για τον οποίο όλες έχουν θέσει τις δυνάμεις τους σε κατάσταση πολεμικού συναγερμού…
Στο σκηνικό αυτό που διαμορφώνεται, ένα από τα βασικά θέματα – ανάλυση που φιλοξενείται στο τεύχος του περιοδικού ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ που κυκλοφορεί σε όλη τη χώρα, καθίσταται εξαιρετικά επίκαιρο. Εγκαίρως, η συντακτική ομάδα του περιοδικού είχε εντοπίσει τις ομοιότητες της κατάστασης με τη «διπλωματία των κανονιοφόρων» του 19ου αιώνα, στη σύγχρονη εκδοχή της.
Πως εξελίσσεται η κατάσταση; Ποιος ο ρόλος όλων των ενδιαφερομένων μεγάλων δυνάμεων; Με ποια προσχήματα εισέρχονται στη «σκακιέρα» της ανατολικής Μεσογείου η Βρετανία και η Γαλλία εκτός από τις προαναφερθείσες χώρες – μεγάλες δυνάμεις Ρωσία και ΗΠΑ; Πως μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση; Τι επιδιώκει κάθε μια δύναμη; Είναι μόνο ο πλούτος στον τομέα των υδρογονανθράκων που έχει προκαλέσει τον «συνωστισμό» πολεμικών πλοίων με εντυπωσιακές επιχειρησιακές δυνατότητες στην περιοχή;
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να απαντήσει η ανάλυση του περιοδικού ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ. Σε αυτό το κλίμα όμως, τα ελληνικά συμφέροντα εμπλέκονται ευθέως. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους εξυπηρετείται από την κήρυξη ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), κάτι το οποίο είναι και καλό και κακό…
Είναι καλό διότι εάν υπάρξει πολιτική απόφαση, η χρονική συγκυρία μοιάζει ιδανική, αφού η ενέργεια θα απολαμβάνει της αποκαλούμενης ως «εξωτερικής νομιμοποίησης». Είναι όμως και επικίνδυνο υπό την έννοια ότι θα μπορούσε να προκαλέσει κάποια περιορισμένη αντίδραση της Τουρκίας με σκοπό να αποτρέψει ή να ακυρώσει τη σημασία μια τέτοιας εξέλιξης από την αρχή της…Σε κάθε περίπτωση, οι αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν ΚΑΙ αφιέρωμα στις επιχειρήσεις υποβρυχίων στην Ανατολική Μεσόγειο…
Μια από τις ενέργειες στις οποίες θα μπορούσαν να προβούν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε κάποια νησίδα ή βραχονησίδα του Αιγαίου. Σε αυτό το πλαίσιο είναι φυσικό να έχει ενταθεί η εκπαίδευση μονάδων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων επιφορτισμένων να αντιδράσουν σε μια τέτοια περίπτωση. Το βασικό θέμα του περιοδικού ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι ακριβώς αυτό. Ειδικευμένος συνεργάτης μας παρακολούθησε την εκπαιδευτική δραστηριότητα τέτοιων μονάδων στη Χίο. Όσα καταγράφηκαν τα οποία μεταφέρονται μέσω κειμένων και φωτογραφιών είναι αρκούντως εντυπωσιακά. Τη στιγμή που υπάρχει η αίσθηση πως η χώρα καταρρέει μέρα με την ημέρα, υπάρχουν θύλακες όπου η εικόνα που αποκομίζει κανείς είναι η ακριβώς αντίθετη: αυτή μια Ελλάδας που ευημερεί, σέβεται τα κυριαρχικά της δικαιώματα και είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για να τα υπερασπίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου