Η συνάντηση Σημίτη - Γιλμάζ το 1998 στην Κρήτη και ο πόλεμος πρακτόρων στα ελληνικά νησιά
Του Γιαννη Σουλιωτη
Πληροφορίες από δίκτυα συνεργατών, στα οποία μετείχαν Τούρκοι αξιωματούχοι και ανέφεραν εμπρησμούς ελληνικών δασών κατ' εντολή της τουρκικής ΜΙΤ το διάστημα 1995 - 1997, είχαν περιέλθει σε γνώση στελεχών της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών εκείνης της περιόδου.
Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ΕΥΠ, τότε, υποστηρίζουν ότι οι εμπρησμοί αποτελούσαν τουρκικά αντίποινα στην ανοχή που υποτίθεται ότι επιδείκνυαν οι ελληνικές αρχές σε πυρήνες Κούρδων του PKK και μελών της ακροαριστερής οργάνωσης DEV SOL.
Η περίοδος που η Τουρκία φέρεται να προβαίνει σε εμπρησμούς δασών συμπίπτει με τη διαρροή, στην Ελλάδα, πληροφοριών για υποτιθέμενες υποδομές που λειτουργούσαν ως κέντρα υποστήριξης ή ακόμα και εκπαίδευσης μελών του PKK και της DEV SOL σε Εύβοια, Μυτιλήνη και Αττική.
Πληροφορίες της «Κ» κάνουν λόγο για συνάντηση, το 1998, των επικεφαλής ΕΥΠ και ΜΙΤ σε χώρα της κεντρικής Ευρώπης, ώστε να υπάρξει αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ των δύο κρατών. Η συνάντηση έγινε με τη μεσολάβηση «ουδέτερης» χώρας της Κεντρικής Ευρώπης, έπειτα από αίτημα της τουρκικής πλευράς. Τη συγκατάθεσή του είχε δώσει το υπουργείο Εξωτερικών, ωστόσο το αποτέλεσμα δεν ήταν το καλύτερο δυνατό, καθώς όπως διηγούνται άτομα με συμμετοχή στα γεγονότα «δεν υπήρξε σημείο συνεννόησης».
Το ραντεβού που δεν έγινε
Παρόμοια συνάντηση είχε γίνει προσπάθεια να πραγματοποιηθεί και το 1995. Τότε, ρόλο διαμεσολαβητή είχε αναλάβει η υπηρεσία πληροφοριών βαλκανικής χώρας. Το αίτημα, ωστόσο, είχε απορριφθεί από την ελληνική πλευρά.
Το 1998, ελληνοτουρκική προσέγγιση πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη και σε επίπεδο αρχηγών κρατών, μεταξύ των κ. Κώστα Σημίτη και Μεσούτ Γιλμάζ. Η συνάντηση των δύο είχε προγραμματιστεί στον απόηχο της υπόθεσης Seydo Hazar. Ηταν φθινόπωρο του 1997 όταν ο 31χρονος, τότε, κουρδικής καταγωγής Γερμανός ονόματι Seydo Hazar είχε δημοσιεύσει στη βρετανική εφημερίδα Observer κείμενο στο οποίο υποστήριζε ότι εκπαιδεύτηκε σε μυστικά στρατόπεδα στην Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση είχε δημοσίως αμφισβητήσει τη γνησιότητα του δημοσιεύματος.
Αναφορές για πιθανή δράση Τούρκων εμπρηστών σε ελληνικά δάση υπήρχαν ήδη από το 1993. Αρχικά, οι πληροφορίες κρίθηκαν ασαφείς και αναξιόπιστες. Τα δεδομένα διαφοροποιήθηκαν μετά το 1995, οπότε η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών φέρεται να απέκτησε ισχυρό δίκτυο συνεργατών σε Αθήνα, Κύπρο και Γερμανία. Στους πληροφοριοδότες φέρονται μάλιστα να ανήκαν και εν ενεργεία, τότε, αξιωματούχοι της γείτονος χώρας. Στελέχη της ΕΥΠ είχαν «προσεγγίσει» Τούρκους υπηκόους που ζούσαν στη Γερμανία και διατηρούσαν επαφές με την τουρκική ΜΙΤ. Παρόμοιες τακτικές ακολούθησαν σε Αθήνα και Κύπρο (συμπεριλαμβανομένου του ψευδοκράτους), όπου στάθμευε ισχυρό κλιμάκιο Ελλήνων πρακτόρων εξοπλισμένο με τεχνικά μέσα.
Τα δεδομένα για τη δράση Τούρκων εμπρηστών δεν ήταν ιδιαίτερα λεπτομερή. Κατέτειναν ωστόσο στο συμπέρασμα ότι πίσω από ορισμένες πυρκαγιές, κυρίως σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (Σάμος, Ρόδος), κρύβονταν άτομα συνεργαζόμενα με την τουρκική ΜΙΤ.
Ο ρόλος των «ποινικών»
Δευτερευόντως, από το δίκτυο της Γερμανίας προέκυψαν πληροφορίες για εμπρησμούς σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Οι πράκτορες της ΜΙΤ φέρονται να μην προέβαιναν οι ίδιοι στους εμπρησμούς προκειμένου να περιορίσουν τον συντελεστή επικινδυνότητας της επιχείρησης. Αντ' αυτού, χρησιμοποιούσαν «ποινικούς» που είχαν συλληφθεί κυρίως για υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών ή σύμφωνα με μια εκδοχή μέλη του PKK ή και ακροαριστερών οργανώσεων, τα οποία διώκονταν στην Τουρκία και κρίνονταν εύκολα θύματα εκβιασμού από τις αρχές της χώρας τους. Λόγω των δικτύων υποστήριξης που διέθεταν στην Ελλάδα, τα εν λόγω άτομα μπορούσαν εύκολα να ταξιδεύουν και να φιλοξενούνται στη χώρα. Οι πληροφορίες πάντως για τη συγκεκριμένη υπόθεση ουδέποτε κατέστη δυνατό να επαληθευτούν.
Ρεπορτάζ της τουρκικής Milliet (29/12) έκανε λόγο για ύπαρξη απόρρητης έκθεσης που συντάχθηκε επί πρωθυπουργίας Γιλμάζ στην οποία γινόταν λόγος για εμπρησμούς ελληνικών δασών, αλλά και εκρήξεις βομβών σε Κρήτη και Ρόδο από τη ΜΙΤ.
Ανοίγουν παλαιές δικογραφίες
Στο μικροσκόπιο των εισαγγελικών αρχών, ύστερα από παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωαν. Τέντε, εισέρχονται όλες οι υποθέσεις εμπρησμού δασών την τριετία 1995 - 1997 από άγνωστους δράστες, που αρχειοθετήθηκαν επειδή δεν βρέθηκαν στοχεία. Ολες οι δικογραφίες -και παρά το γεγονός ότι όσες αφορούσαν πράξεις δολιοφθοράς τη διετία 1995 - 1996 έχουν παραγραφεί- θα επαναξιολογηθούν σε συνδυασμό με τις «αρχικές» δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ. Ιδιαίτερη βαρύτητα, ωστόσο, θα δοθεί στις υποθέσεις εμπρησμών δασών που προκλήθηκαν το 1997, καθώς δεν έχει συμπληρωθεί ο χρόνος παραγραφής τους (15ετία από την τέλεση της εγκληματικής ενέργειας, και αν υπάρχουν νεκροί 20ετία). Παράλληλα οι εισαγγελίες θα επανεξετάσουν και μεταγενέστερες υποθέσεις αρχειοθετημένες ή και υποθέσεις όπου υπήρξαν καταδίκες διαφόρων προσώπων, προκειμένου να επαναξιολογηθούν υπό το βάρος των νέων αποκαλύψεων. Η δικαιοσύνη θα επανεξετάσει και τα δημοσιεύματα της επίμαχης περιόδου, που άφηναν αιχμές για τις «1.452 φωτιές που προκλήθηκαν μέσα σε 17 ημέρες». Κατά νομικούς κύκλους, ο κ. Γιλμάζ επιβεβαίωσε, στην ουσία, πληροφορίες που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια και έκαναν λόγο για εμπρησμούς σε ελληνικά δάση από Τούρκους πράκτορες.
Τι γνώριζε ο κ. Θ. Πάγκαλος
Του Κωνσταντινου Ζουλα
Πίσω από τη διπλωματική φωτιά που άναψε η ομολογία του Μεσούτ Γιλμάζ ότι τη διετία 1995 - 97 Τούρκοι πράκτορες είχαν αναλάβει σχεδόν εργολαβικά να κατακάψουν ελληνικά δάση, υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον παρασκήνιο το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει μέχρι και σενάριο ταινίας. Οσοι είχαν επιτελικές θέσεις εκείνη την εποχή θυμούνται σωρεία περιστατικών που είχαν όχι μόνον προκαλέσει τις υποψίες των ελληνικών αρχών, αλλά σχεδόν τη βεβαιότητα ότι υπήρχε σε εξέλιξη ένα οργανωμένο σχέδιο του παρακράτους της γειτονικής μας χώρας, χωρίς βέβαια να μπορούν να γνωρίζουν -πόσω μάλλον να αποδείξουν- αν σε αυτό μετείχε η κυβέρνηση της Αγκυρας, έστω διά της ανοχής των εμπνευστών του.
Ενας εξ αυτών που έχει σε ανύποπτο χρόνο διηγηθεί το παρασκήνιο της περίεργης αυτής υπόθεσης είναι και ο κ. Θοδ. Πάγκαλος, ο οποίος προφανώς λόγω της σημερινής του θέσης ως αντιπροέδρου της κυβέρνησης απέφυγε τις τελευταίες ημέρες ακόμη και να σχολιάσει την ομολογία του κ. Γιλμάζ. Οσοι ωστόσο είχαν συνομιλήσει στο παρελθόν μαζί του θυμούνται καλά ότι -τότε υπουργός Εξωτερικών- είχε διαμορφώσει την πεποίθηση πως οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές που ξέσπασαν εκείνη την περίοδο μόνον τυχαίες δεν ήταν. Αλλωστε ο αντιπρόεδρος είχε εξιστορήσει σε συνομιλητές του ότι η ΕΥΠ τον είχε ενημερώσει για αρκετά ύποπτα περιστατικά.
Οπως, για παράδειγμα, ότι το καλοκαίρι του 1996 υπήρχαν μαρτυρίες για ταχύπλοα σκάφη που προσέγγιζαν κατά τη διάρκεια της νύχτας τη Χίο και οι οδηγοί τους εκτόξευαν φωτοβολίδες σε δασώδεις εκτάσεις κοντά σε ακατοίκητες ακτές ή ακόμη και για τις υποψίες που είχαν κινήσει στην ΕΥΠ οι επισκέψεις Τούρκων «πολιτών» οι οποίοι νοίκιαζαν αυτοκίνητα στη Ρόδο για να «ανακαλύψουν» το νησί, αλλά εκ των υστέρων διαπιστωνόταν ότι διέμεναν μόλις ένα 24ωρο και στη συνέχεια επέστρεφαν στα μικρασιατικά παράλια.
Κατά πληροφορίες μάλιστα ο σημερινός αντιπρόεδρος, καίτοι δεν αρέσκεται σε συνωμοσιολογικές θεωρίες, συγκάλεσε μέχρι και σύσκεψη στο υπουργείο Εξωτερικών με αποκλειστικό θέμα το ενδεχόμενο Τούρκοι πράκτορες να βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσία πίσω από τις πυρκαγιές που κατέκαιγαν τη χώρα. Στη δε συγκεκριμένη σύσκεψη παρέστησαν τόσο οι επικεφαλής της ΕΥΠ όσο και διπλωμάτες που ειδικεύονταν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εκπονήθηκε δε και non paper με όλες τις ενδείξεις που υπήρχαν, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών έδωσε εντολή να τεθεί ως σημαντικό θέμα τόσο στις διμερείς επαφές των Ελλήνων πρέσβεων με τους ομολόγους τους στο ΝΑΤΟ όσο και στην Ε.Ε. Ο ίδιος μάλιστα φέρεται να βρήκε την ευκαιρία και έθεσε όλα αυτά τα στοιχεία υπ’ όψιν των ομολόγων του της Ενωσης σε ένα άτυπο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, προκειμένου να έχουν και εκείνοι γνώση των στοιχείων που διέθετε η Αθήνα, ασχέτως αν δεν υπήρχαν επαρκείς αποδείξεις.
Ως φαίνεται, η διαρροή του συγκεκριμένου εγγράφου στην «Κ» μάλλον φόβισε τον τότε πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, ο οποίος έχοντας ως βασικό σύμβουλο επί των διμερών θεμάτων με την Τούρκια τον πάντα μετριοπαθή κ. Χρ. Ροζάκη επιχείρησε με κάθε τρόπο να υποβαθμίσει τη σημασία του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου