Η Τουρκία, η οποία «εισπράττει» διαρκώς απογοητευτικές απαντήσεις από τις απόπειρες της κρατικής εταιρείας ΤΡΑΟ να ανακαλύψει κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο έδαφός της, διαπιστώνει ότι δύο χώρες με τις οποίες οι σχέσεις της είναι εχθρικές, η Κύπρος και το Ισραήλ, αποκτούν ένα κολοσσιαίο στρατηγικό πλεονέκτημα.
Ταυτόχρονα αποδυναμώνεται ο δικός της ρόλος ως κόμβου μεταφοράς ενέργειας προς τη Δύση (παρακάμπτοντας τη Ρωσία), καθώς ένα σημαντικό πρότζεκτ, αυτό του αγωγού Ναμπούκο, δεν φαίνεται να είναι βιώσιμο.
Σε αυτό το σκηνικό η τακτική της Τουρκίας ξετυλίγεται με διπλή στόχευση.
Επιχειρεί να μπλοκάρει τη συνέχιση των ερευνών και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων που έχουν εντοπιστεί ή θα εντοπιστούν στο μέλλον εντός της κυπριακής ΑΟΖ, υποστηρίζοντας δήθεν τα «δικαιώματα» των τουρκοκυπρίων, είτε με την έκδοση χαρτών που συμπεριλαμβάνουν και το μεγαλύτερο μέρος της Κυπριακής ΑΟΖ (στο νότιο μέρος του νησιού) στις περιοχές στις οποίες θεωρεί η Τουρκία ότι δικαιούται να πραγματοποιήσει έρευνες, ακόμη και εξόρυξη, κατόπιν της συμφωνίας που υπήρξε με το ψευδοκράτος.
Από την άλλη, όμως, η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τις εσωτερικές αδυναμίες της κυβέρνησης του κ. Χριστόφια, ελπίζει ότι θα εμπλέξει τα ενεργειακά στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού και στη χειρότερη (για την Αγκυρα) εκδοχή, η Λευκωσία θα καθυστερεί την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου μέχρι να βρεθεί λύση ώστε το κυπριακό φυσικό αέριο να διοχετευθεί στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας ως υποκατάστατο του αερίου το οποίο θα τροφοδοτούσε τον αγωγό Ναμπούκο.
ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου