Ακολουθεί άρθρο του γνωστού τούρκου δημοσιογράφου Ali Birand. Δημοσιεύτηκε στις 29 Νοεμβρίου 2010, αλλά παραμένει επίκαιρο.
Θέμα του ο ρόλος του Ισραηλινού λόμπι στην Ουάσιγκτον. Επιβεβαιώνει αυτά που επί χρόνια λέγαμε στην Ελλάδα και θεωρούμαστε αντι-αμερικάνοι ή αντι-ισραηλινοί. Τουλάχιστον δείχνει με σαφήνεια, την πόρτα ευκαιρίας που έχει ανοίξει για τη δειλή Ελληνική εξωτερική πολιτική!
“Εκείνοι που ασχολούνται με τις τουρκό- αμερικανικές σχέσεις θα πρέπει να γνωρίζουν ένα πράγμα καλά.Το Ισραήλ είναι πολύ σημαντικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες.Οι τουρκο-αμερικανικές σχέσεις βασίζονται στην τούρκο-ισραηλινές σχέσεις. Αν έχετε να αντιμετωπίσετε πρόβλημα με το Ισραήλ, τότε θα μπορούσε οι σχέσεις σας να βρίσκονται σε δύσκολη θέση με τις ΗΠΑ.
Ίσως κάποιοι εκπλήσσεται ή να αντιδρούν άσχημα, αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή η πραγματικότητα καλύτερα να γίνει αποδεκτή και η πολιτική να ακολουθείται αναλόγως.
Το ισραηλινό λόμπι φαίνεται να είναι μια επέκταση του Ισραήλ και της χώρας. Ελέγχει τις σχέσεις της Ουάσινγκτον με την Τουρκία και δεσπόζει στην πολιτική. Οι λομπίστες τους, κυριαρχούν σχεδόν σε κάθε τομέα. Μια χώρα με κακές σχέσεις με το Ισραήλ αντιμετωπίζει πάντα το ισραηλινό λόμπι. Μέχρι εδώ καλά, ας ασχοληθούμε όμως με το θέμα μας.
Η Τουρκία ακολουθεί πολιτική που θεωρεί σωστό, αλλά οι εν λόγω πολιτική αντιμετωπίζεται διαφορετικά στόν άξονα Ουάσιγκτον-Τελ Αβίβ. Και το ισραηλινό λόμπι έχει μεγάλη επιρροή στα πράγματα για να πάρει μέτρα. Είναι αρκετό για τον ισραηλινό λόμπι να κολλήσει την ετικέτα την Τουρκία ως «ανεπιθύμητη χώρα” εξαιτίας της Άγκυρας, να πλησιάσει μια χώρα που προσπαθεί να σβήσει το Ισραήλ.
Η Τουρκία δεν έχει πλέον πρόσβαση στο Κογκρέσο.
Ένα από τα θεσμικά όργανα στα οποία το ισραηλινό λόμπι είναι ισχυρό και πιο αποτελεσματικό είναι το Κογκρέσο των ΗΠΑ. Η Τουρκία είναι σε θέση να μεταδώσουμε κάποια πολιτική άποψη στον Λευκό Οίκο, Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου, ακόμη και αν υπάρχει διαφορά κατά τη γνώμη. Και σε κάποιο βαθμό, που δέχεται τη συμπάθεια, αλλά με το Κογκρέσο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όλοι οι εκπρόσωποι της Βουλής και της Γερουσίας (535 άτομα συνολικά) ανησυχούν για την εσωτερική πολιτική.
Για την πλειοψηφία των πάντων Κογκρέσου των μελών είναι είτε μαύρο ή άσπρο. Είτε είστε φίλοι ή εχθροί με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ.
Το Ιράν είναι ένας εχθρός. Ο Αχμαντινετζάντ είναι κακός. Και εκείνοι που αγκαλιάζουν τον ηγέτη αυτής της χώρας είναι θεωρούνται επίσης ως κακοί, από το Κογκρέσο. Μπορείτε να δοκιμάσετε και να προσπαθήσετε να κάνετε σαφές όσο θέλετε. Είναι αδύνατον ν’ αλλάξετε αυτό το πράγμα…
Το Κογκρέσσο είναι μια παιδική χαρά για το ισραηλινό λόμπι. Μέχρι τώρα το Ισραηλινό λόμπι προστάτευε την Τουρκία εναντίον του κακού. Όσον αφορά την Κύπρος είναι “δεν”, δεν θα τα χαλάσει με τους Κύπριους και Έλληνες, αλλά προσέξτε για την Τουρκία, κάνουμε τα στραβά μάτια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα βασανιστήρια, αποτρέψε την ψηφοφορία για τη γενοκτονία των Αρμενίων, δεν υποστηρίζουν το κουρδικό ζήτημα, αλλά πρότεινε να βοηθήσει την Άγκυρα στο ζήτημα των πετρελαιαγωγών και αποδέχονται ανεξάρτητα από την Τουρκία να ζητά νέα όπλα.
Τώρα, το Ισραηλινό λόμπι έχει κλείσει τις πόρτες του Κογκρέσου για την Τουρκία. Δεν είναι μόνο το Κογκρέσο, αλλά άρχισε επίσης να επηρεάζουν αυτούς που απαρτίζουν την πολιτική. Τα συνθήματά τους είναι πολύ αποτελεσματικά:
- Η Τουρκία προδίδει τις ΗΠΑ
- Η Τουρκία έχει καταστεί μια αναξιόπιστη χώρα.
- Η Τουρκία έχει γίνει φίλος με τους εχθρούς της Αμερικής…
Μέσα Ενημέρωσης, ΜΚΟ, κεφάλαια από το λόμπι, επιρροή στο Κογκρέσσο. Θα ήθελα να μετράνε τα άλλα θεσμικά όργανα, όπως τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, τα ακαδημαϊκά ιδρύματα και κυβερνητικούς οργανισμούς που είναι μεταξύ εκείνων που επίσης επηρεάζονται από το ισραηλινό λόμπι.
Μεγάλα μέσα ενημέρωσης και οι οργανσμοί τηλεόρασης είναι στα χέρια των φίλων του ισραήλ. Εκείνοι που επιχειρούν να αγγίξουν το Ισραήλ καίνε τα δάχτυλά τους άσχημα. Οι εν λόγω πηγές προηγουμένως εγκωμίαζαν ιδιαίτερα τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν και την Τουρκία ως τον πιο κοντινό σύμμαχο Αμερικής.
Σήμερα, η ίδια πηγή είναι επικεφαλής εκστρατείας λασπολογίας. Λένε Ερντογάν και τον υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου προσπαθούν να τραβήξουν την Τουρκία σε μια διαφορετική κατεύθυνση.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα και τα διάσημα ΜΚΟ είναι κάτω από την επιρροή των φίλων του Ισραήλ. Έχουν πια την ίδια οπτική γωνία. Εκθέσεις και συνέδρια σε σχέση με την Τουρκία είναι γεμάτα αρνητικότητα.
Και έπειτα, υπάρχουν επίσης τα κεφάλαια. Επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων που διαχειρίζεται ιδρύματα όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι επίσης κάτω από την επιρροή των λόμπι. Το λόμπι δεν μπορεί από ακόμα να δραστηριοποιηθούν σε αυτούς τους τομείς, αλλά αν η κατάσταση γίνεται tense στο μέλλον, τότε θα αντιμετωπίσουμε μια έκπληξη.
Ο στόχος είναι το Ισλάμ και ο Νταβούτογλου.
Η αύξηση της επιρροής των Ρεπουμπλικανών στην αμερικανική πολιτική πραγματικότητα φέρνει κακά νέα για την Άγκυρα. Ειδικά ο Έρικ Έντελμαν, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Άγκυρα, ο οποίος εκτιμάται από τους Συντηρητικούς και το ισραηλινό λόμπι απαγγέλλουν ανοιχτά τα πράγματα όπως “Σταματήστε , καταστρεψτε το [Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης] AKP”, τις οποίες στο παρελθόν συνήθιζε να λέει πίσω από κλειστές πόρτες, είναι ένα τυπικό παράδειγμα των κώδωνα του κινδύνου που χτυπά στην Ουάσιγκτον. Πρόκειται για μια εξέλιξη που δεν πρέπει να υποτιμάται.
Οι Συντηρητικοί, που χρησιμοποιήθηκαν για την υποστήριξη της Τουρκίας κατά το παρελθόν περιφρονούν τώρα η χώρα ακριβώς όπως Έντελμαν. Και στόχος τους είναι Νταβούτογλου. Θεωρούν ότι άλλαξε την πορεία της Τουρκίας και εισέφερε την ισλαμική ιδεολογία στις εξωτερικές υποθέσεις.
Στην περίπτωση που αυτή η εκστρατεία συνεχίζεται, τι μπορούμε να περιμένουμε;
Ο Νταβούτογλου να γίνει ένας προφανής στόχος.
Για την Τουρκία να υπενθυμίσουμε ότι είναι ισλαμική;
Κατά τη διάρκεια συνομιλιών υπήρξε ένα ακόμη πράγμα που με ενόχλησε. Σε ορισμένα άτομα κάποιοι άρχισαν να θυμούνται το Ισλάμ της Τουρκίας αρνητικά.
Το μεγαλύτερο ορόσημο για τις ΗΠΑ ήταν το 11 Σεπ. επιθέσεις της Αλ Κάιντα. Μετά από αυτή την επίθεση εναντίον της Αμερικής, διέκριναν το Ισλάμ ως μια επικίνδυνη θρησκεία. Άρχισαν να αντιλαμβάνονται μουσουλμανικές χώρες με διαφορετικό τρόπο. Στο παρελθόν η Τουρκία δεν θα μπορούσε να τοποθετηθεί μεταξύ τους. Αυτή τη φορά, παρατήρησα ότι η Τουρκία έχει τεθεί με την ίδια εικόνα με το Ιράν.
Θεωρώ ότι σε περίπτωση που δεν ληφθούν προληπτικά μέτρα, στη συνέχεια, οι δρόμοι της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον θα χωρίσουν με τέτοιο τρόπο που δεν θα σμίξουν εύκολα ξανά.
Και αυτό με έχει φοβίσει …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου