Εἶπα σήμερα νά μήν ἀκολουθήσω τά τετριμμένα. Βαρέθηκα τήν γκρίνια, τήν οἰκονομική κρίσι, τήν κατάθλιψι, τούς τοκογλύφους, τά τσιράκια τους, τόν Δράκουλα Βενιζέλο πού μᾶς πίνει τό «αἷμα», τόν Γάπατο καί τούς γλεῖφτες του, τόν Παπαδήμ(ι)ο τόν φυτεμένο ἀπό τούς ξένους νταβατζῆδες, τό χαζοκοῦτι, τούς φίλους, τούς συγγενεῖς. Ὅλους καί ὅλα.
Προσπαθῶ νά κάνω θετικές σκέψεις. «Τσάκισα» μερικά καταΐφια ἀπό τόν Βάρσο (οἱ κατοικοῦντες στό κλεινόν ἄστυ θά τόν ἔχουν ἐπισκεφτεῖ, φαντάζομαι), τραγουδάω, ἔχω βάλει ἀκουστικά (νύχτα, γάρ) στά αὐτιά καί ἀκούω μουσική πολύ δυνατά. Ἔτσι γιά νά εὐθυμήσω λίγο, βρέ ἀδερφέ.
Κάτι, ὅμως, μέ γυρίζει πίσω στά «τετριμμένα». Κάτι δέν μπορῶ νά ξεχάσω. Κάτι δέν μοῦ φεύγει ἀπό τό μυαλό, μέ τίποτα.
Ὁ μεγαλύτερος ἔρωτα τῆς ζωῆς μου. Ἥ…..μᾶλλον, δέν εἶναι ἕνας. Ἔχω τρεῖς μεγάλες ἀγάπες. Τήν πόλι τήν ὁποία γεννήθηκα. Τό νησί στό ὁποῖο ἔζησα καί μεγάλωσα καί……τήν Ἑλλάδα. Τήν πατρίδα. Τό μέλλον τό δικό μας καί τῶν παιδιῶν μας. Τήν πατρίδα ὅπως θά ἔπρεπε νά εἶναι. Ὅπως τῆς ἀξίζει νά εἶναι.
Πολλοί ἀπό σᾶς, ὑποθέτω, ἔχουν τό ἴδιο πρόβλημα. Τουλάχιστον, ὅλοι ὅσοι εἶναι καί αἰσθάνονται Ἕλληνες. Ὅλη μέρα ἀσχολούμαστε μέ προβλήματα, πού κανονικά θά ἔπρεπε νά ἀπασχολοῦν ἄλλους. Τούς πολιτικούς μας, ἴσως;
Ὅταν ὅμως ἀντιλαμβάνεσαι ὅτι οἱ προαναφερθέντες «ἀγρόν ἠγοράζουν», ἐμεῖς τί πρέπει νά κάνουμε; Δέν εἴμαστε, ἀκόμη, ὅλοι πρόβατα. Ἔχουμε γνῶσι, ἄποψι καί αἰσθήματα γιά τήν πατρίδα μας.
Αἰσθάνομαι ὅτι ἔχω χἀσει ἕνα κομμάτι ἀπό τήν ζωή μου. Θέλω νά ἀσχοληθῶ καί μέ ἄλλα πράγματα. Μοῦ τό ἔχουν κλέψει, αὐτοί πού μᾶς ἁρπάζουν τά σπίτια, τίς δουλειές, τά χρήματά, τήν πατρίδα μας, τά ὄνειρά μας.
Ὅμως, δέν θά ἀφήσω νά πάθουν κακό οἱ μεγάλες μου ἀγάπες. Πρώτα ὁ μεγάλος ἔρωτας καί μετά ὅλα τά ἄλλα. Θά δώσω καί τήν ζωή μου, ἀκόμα γιά τήν πατρίδα. Γιά νά ξεβρωμίσῃ αὐτός ὁ τόπος ἀπό τούς δούλους πού εὑρίσκονται, ἀτυχῶς, στήν «ἐξουσία» καί τήν διαπλοκή.
Ὅσο περνᾶ ἀπό τό «χέρι» μου θά τούς πολεμῶ. Ὁ καιρός πλησιάζει. Ὁ κόμπος ἔχει φτάσει στό χτένι. Τό καζάνι βράζει. Σέ λίγο θά ξεχειλίσῃ…..
Μινώταυρος
Μινώταυρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου