Πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι το κόμμα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑΟΣ)… δηλαδή ο πρόεδρός του, Γιώργος Καρατζαφέρης, εξετάζει το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από την κυβέρνηση Παπαδήμου. Σύμφωνα με το εν λόγω σενάριο (προς το παρόν), ο Γ. Καρατζαφέρης φέρεται να έχει ανησυχήσει από τα χαμηλά ποσοστά που συγκεντρώνει το κόμμα του στις δημοσκοπήσεις, κάτι το οποίο το αποδίδει στην κυβέρνηση Παπαδήμου, με αποτέλεσμα να αναζητεί την οδό της απεμπλοκής.
Ήδη, σε δηλώσεις του ξεκαθαρίζει ότι εάν δεν ικανοποιηθούν συγκεκριμένοι όροι που θέτει τότε θα αποχωρήσει. Να σημειωθεί, ότι μια «μεσοβέζικη» λύση στην οποία επίσης έχει αναφερθεί ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, είναι η απόσυρση των στελεχών του κόμματός του από το επιτελείο της κυβέρνησης (π.χ. Γεωργιάδης, Βορίδης, Γεωργίου κ.λπ.). Η έγερση αντιρρήσεων για την επιλογή της αποχώρησης δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ όμως δεν φημίζεται για το πόσο ακούει τους συνεργάτες του, αν και στην προκειμένη περίπτωση η ανησυχία θα προέλθει από το ενδεχόμενο «δραπέτευσης» πρωτοκλασάτων στη Νέα Δημοκρατία, στελέχη της οποίας θεωρούν ότι με μια «τελική επίθεση» μπορούν να πετύχουν ακόμη και το θαύμα: την αυτοδυναμία. Στη ΝΔ πιστεύουν, ότι οι Έλληνες πολίτες θα αντιληφθούν έστω και την τελευταία στιγμή τους κινδύνους της ακυβερνησίας σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία, ενώ η αντιμνημονιακή ρητορική του Αντώνη Σαμαρά, θύμιζε πιο πολύ κόμμα της Αριστεράς, σε ένα πολιτικό σύστημα που οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος είναι απλώς διακοσμητικές…
Πολιτικοί αναλυτές, ωστόσο, επιμένουν ότι ως φαινόμενο τα σταθερά στην περιοχή του 4-5% έως και πτωτικά ποσοστά του ΛΑΟΣ στις δημοσκοπήσεις αν και έχουν κατεξοχήν επηρεαστεί από τη «συνενοχή», όπως το αντιλαμβάνεται αρκετός κόσμος, κυρίως οι εκ των παραδοσιακών ψηφοφόρων του, δεν αρκεί μόνο αυτός ο παράγοντας για να ερμηνεύσει την πτωτική πορεία. Αβεβαιότητες που διακρίνουν αναφορικά με το ιδεολογικό στίγμα και η ευκολία με την οποία συνεργάζεται το ΛΑΟΣ με τα κόμματα εξουσίας φέρονται να έχουν παίξει τον δικό τους ρόλο στο αποτέλεσμα.
Τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι το ΛΑΟΣ έχει στερηθεί τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως «κόμμα διαμαρτυρίας» αφού πλέον θεωρείται μέρος του ελληνικού πολιτικού συστήματος – κατεστημένου. Τον ρόλο των κομμάτων διαμαρτυρίας παίζουν πλέον τα κόμματα της Αριστεράς τα οποία σημειώνουν και θεαματική άνοδο, ενώ κάποια, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ήδη προβεί σε προσαρμογές της ρητορικής τους ώστε να εμφανιστούν πιο πειστικά ως εναλλακτικές λύσεις και όχι το σύνηθες, δηλαδή φωνασκούμε ανέξοδα αφού δεν πρόκειται ποτέ να κυβερνήσουμε. Την αλλαγή πιθανότατα υπαγόρευσε και η θεαματική άνοδος του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς του Φώτη Κουβέλη, ενός πραγματικά ευπρεπή πολιτικού με ξεκάθαρο πολιτικό λόγο, ασχέτως του αν συμφωνεί κανείς μαζί του ή διαφωνεί.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια στρατηγική υψηλού ρίσκου για τον Γιώργο Καρατζαφέρη, αφού αντιλαμβάνεται ότι μπορεί ο κόσμος να ρίχνει το ανάθεμα στα δυο μεγάλα κόμματα, κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, για τη σημερινή κατάσταση, δε σημαίνει όμως πως δεν έχει αντιληφθεί τι θα ακολουθήσει σε περίπτωση χρεοκοπίας. Οπότε, το τι θα μεσολαβήσει μεταξύ της ενδεχόμενης κυβερνητικής κατάρρευσης (οι διαρροές στις ψηφοφορίες καθιστούν την εξέλιξη αυτή πιθανότατη) και των εκλογών θα έχει καθοριστική σημασία. Όσα ίσχυαν πριν από μερικά χρόνια στην ανάλυση του ελληνικού πολιτικού συστήματος, απλά σήμερα αποτελούν «συνταγή» λαθεμένης ερμηνείας και εξαγωγής συμπερασμάτων.
Άρα, το ενδεχόμενο αποχώρησης από την κυβέρνηση Παπαδήμου εμπεριέχει και υψηλότατο ρίσκο το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια καταστροφή την οποία θα χρεωθεί το ΛΑΟΣ. Για το λόγο αυτό πιθανότατα έχουν ξεκινήσει ενέργειες που αποσκοπούν στην ανασύσταση της… πολυκατοικίας, δηλαδή την ένταξη του ΛΑΟΣ στο πλαίσιο μια ευρύτατης κεντροδεξιάς παράταξης ως διακριτής συνιστώσας… Σε κάθε περίπτωση, ο Γιώργος Καρατζαφέρης θα κάνει τα πάντα να μείνει στη Βουλή, ώστε να κερδίσει χρόνο για την αναστροφή της δυσμενούς κατάστασης που διαμορφώνεται για το κόμμα του.
Ευελπιστεί, ότι θα μπορεί να μείνει στην επικαιρότητα θεωρώντας ότι το ΛΑΟΣ θα είναι απαραίτητος κυβερνητικός εταίρος σε μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, δυο κόμματα που θεωρητικά δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να συνεργαστούν στην προσπάθεια να αποκλείσουν την Αριστερά από την εξουσία. Βέβαια, όλα αυτά είναι πρόωρα και οι πιθανοί συνδυασμοί που θα προκύψουν μετεκλογικά είναι πολύ περισσότεροι, ενώ θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα της κάλπης και τα ποσοστά των κομμάτων. Εάν το ΠΑΣΟΚ αναδείξει άλλον αρχηγό και κατορθώσει να ανακάμψει από τα ποσοστά που θυμίζουν δεκαετία του 1970, τότε θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας και με τα κόμματα της Αριστεράς, σε μια προσπάθεια να δείξει ότι η μετά Γιώργο Παπανδρέου εποχή σηματοδοτεί την επιστροφή στον παραδοσιακό χώρο προέλευσης της εκλογικής «πελατείας» του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος, δηλαδή την Κεντροαριστερά.
Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις πλέον δεν καθορίζονται αμιγώς από την εκτίμηση του συμφέροντος της χώρας, αλλά και από τις προσωπικές – και ιδιοτελείς- στρατηγικές επιβίωσης των πολιτικών αρχηγών και των επιτελείων τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου