Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Ο ριζοσπαστισμός του αιτήματος για επιτροπεία στην Ελλάδα


Η πρόταση για διορισμό ευρωπαίου επιτρόπου στην Ελλάδα παρόλο που βασίζεται στο ζήτημα της οικονομικής διαχείρισης της χώρας, εμπεριέχει μια ριζοσπαστική και πρωτάκουστη για την Ευρώπη θέση.

 Ο ριζοσπαστισμός του αιτήματος για επιτροπεία στην ΕλλάδαΌπως υποστηρίζει σε άρθρο του ο αναλυτής George Friedman, το γερμανικό σχέδιο, προτάσσει την αρχή ότι οι πιστωτές έχουν το δικαίωμα και τη δύναμη να αναστείλουν την εθνική αυτοδιάθεση, όχι ενός φυσικού προσώπου, αλλά ενός κυρίαρχου έθνους-κράτους.
Ακολουθεί μέρος του επίμαχου άρθρου του George Friedman:
«Η γερμανική κυβέρνηση πρότεινε την προηγούμενη εβδομάδα, το διορισμό ενός ευρωπαίου επίτροπου, ώστε να αντικαταστήσει την ελληνική κυβέρνηση. Ενώ η διατύπωση της γερμανικής πρότασης, κατά ένα τρόπο, μπορεί να δείχνει ακραία, δεν είναι παράλογη.
Σύμφωνα με τη γερμανική πρόταση, αυτός ο επίτροπος θα είχε την εξουσία του εθνικού προϋπολογισμού και της φορολογίας. Δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ήδη ελέγχει το ελληνικό νόμισμα, το Ευρώ, αυτή η πρόταση θα μετέφερε εξουσίες της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς από τη στιγμή που ο οποιοσδήποτε ελέγχει τις κυβερνητικές δαπάνες μίας χώρας, τη φορολογία και την νομισματική πολιτική, ελέγχει αποτελεσματικά και τη χώρα αυτή. Η γερμανική πρόταση, ως εκ τούτου, θα ανέστελλε την εθνική κυριαρχία και τη δημοκρατική διαδικασία ως τίμημα της χρηματοοικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα.
Αν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε την πρόταση, η ιδέα δεν έχει πεθάνει, καθώς προέρχεται άμεσα από τη λογική της περίστασης. Οι Έλληνες είναι στο μέσο μίας χρηματοπιστωτικής κρίσης, που έχει καταστήσει την Ελλάδα ανίκανη να αποπληρώσει τα χρήματα που δανείστηκε. Οι επιλογές τους είναι είτε να δηλώσουν πτώχευση ή να διαπραγματευτούν ένα διακανονισμό με τους πιστωτές τους. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ε.Ε. διευθύνουν αυτές τις διαπραγματεύσεις.
Ο οποιοσδήποτε διακανονισμός θα περιλαμβάνει τρία μέρη. Το πρώτο είναι μία συμφωνία με τους πιστωτές να παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους για μέρος της αποπληρωμής του χρέους. Το δεύτερο είναι χρηματοοικονομική βοήθεια από το ΔΝΤ και την Ε.Ε., ώστε να υπάρχει βοήθεια για την αποπληρωμή των εναπομεινάντων χρεών. Το τρίτο είναι μία συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση, για να περικόψει τις κρατικές δαπάνες και να αυξήσει τους φόρους, έτσι ώστε να μπορεί να αποφύγει μελλοντικές κρίσεις δημόσιου χρέους και να αποπληρώσει τουλάχιστον μέρος των χρεών της.
Οι Γερμανοί δεν εμπιστεύονται τους Έλληνες για την τήρηση των όρων της διαπραγμάτευσης, κάτι που δεν είναι παράλογο, δεδομένου ότι οι Έλληνες δεν έχουν αποδειχτεί πρόθυμοι να ενεργοποιήσουν τις συμφωνίες του παρελθόντος. Δεδομένης αυτής της έλλειψης εμπιστοσύνης, η γερμανική πρόταση αναστέλλει την ελληνική εθνική κυριαρχία, μέσω της μεταφοράς εξουσιών σε έναν ευρωπαίο υποδοχέα. Αυτή θα ήταν μία δίκαιη και φυσιολογική πρόταση εάν η Ελλάδα ήταν μία επιχείρηση ή ένα φυσικό πρόσωπο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, κάποιος διορίζεται μετά την χρεοκοπία ή την αναδιάρθρωση του χρέους για να εξασφαλίσει ότι μία επιχείρηση ή ένα φυσικό πρόσωπο θα συμπεριφέρεται συνετά στο μέλλον.
Ένα έθνος – κράτος είναι κάτι διαφορετικό. Στηρίζεται σε δύο παραδοχές. Η πρώτη είναι ότι το έθνος – κράτος αντιπροσωπεύει μία μοναδική νομιμοποιημένη κοινότητα, της οποίας τα μέλη μοιράζονται ένα σύνολο συμφερόντων και αξιών. Η δεύτερη είναι ότι το έθνος – κράτος προκύπτει, ως ένα βαθμό, από την λαϊκή βούληση, και από το ότι μόνο η λαϊκή βούληση έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για τις δράσεις του κράτους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για την Ευρώπη, η αρχή της εθνικής αυτοδιάθεσης είναι μία ακρογωνιαία ηθική αξία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα είναι ένα έθνος και έχει μία κυβέρνηση, που σύμφωνα με αυτή την αρχή, αντιπροσωπεύει και είναι υπεύθυνη για τον ελληνικό λαό.
Οι Γερμανοί, επομένως, προτείνουν η Ελλάδα, μία κυρίαρχη χώρα, να μεταφέρει το δικαίωμα της εθνικής αυτοδιάθεσης σε μία επιβλέπουσα αρχή. Οι Γερμανοί υποστηρίζουν ότι δεδομένου της αποτυχίας του ελληνικού κράτους, και σε επέκταση του ελληνικού Δημοσίου, οι πιστωτές έχουν τη δύναμη και το ηθικό δικαίωμα να αναστείλουν την αρχή της εθνικής αυτοδιάθεσης. Δεδομένου ότι αυτή η θέση αποφασίζεται στην Ευρώπη, είναι μία βαθιά ριζοσπαστική ιδέα».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου